Το αλογάκι της Παναγίας (Mantis religiosa ή Mantodea)
Στην αρχή, είδα την φωτογραφία του εντόμου και αναρωτήθηκα πόσα χρόνια είχα να το δω. Από παιδί,σκέφτηκα, που τριγύριζα στους κήπους και στους αγρούς. Τώρα πια μ’ έχει φάει η καθημερινότητα της πόλης και οι τέσσερις τοίχοι. Αλλά και που να βρω ανοιχτούς αγρούς και κήπους στην πόλη; Τους έφαγε το τσιμέντο, όπως και μας τους ανθρώπους σιγά- σιγά.
Δεν ήξερα πράγματα γιαυτό και είπα να κοιτάξω να δώ. Και τι βρήκα!!!
Τ’ αλογάκι της Παναγίας ή τ’ αλογάκι του διαβόλου, γι’ άλλους! Το πέρναγα γι’αθώο και άκακο, με ξεγέλαγε η στάση του της προσευχής! Πόσο είχα παραπλανηθεί!
Αυτό το μικρό πλασματάκι είναι ο καταστροφέας. Γεννήθηκε για να σκοτώνει και το πετυχαίνει μ’ εξαιρετική ταχύτητα και καταπληκτική τεχνική!
Είναι ένα θαύμα της φύσης, ηλικίας 25 εκατομμυρίων ετών, σαρκοφάγο, προγραμματισμένο να σκοτώνει.
Πιστεύεται ότι στόχο του αποτελούν τα φίδια, οι βάτραχοι, σαύρες, οι πεταλούδες ακόμα και μικρά πτηνά και θηλαστικά.
Το επιστημονικό του όνομα είναι mantis religioza. Η λέξη mantis προέρχεται από την ελληνική λέξη μάντης που σημαίνει ο προφήτης ή αυτός που προλέγει το τυχηρό. Ολόκληρο , λοιπόν, το όνομά του το επιστημονικό σημαίνει « ο προσευχόμενος μάντης»
Δείτε τι ακόμη βρήκα: Όπως γράφει ο Βασίλης Γούσιας στο διαδικτυακό περιοδικό Mensa :
«.. Ένα από τα πιο κομψά και εντυπωσιακά πλάσματα στην Γη, το έντομο Μάντις , βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των εντόμων, με τον ίδιο τρόπο που η λευκή τίγρης βασιλεύει στα θηλαστικά. Αυτός ο δεινός κυνηγός με το εξωγήινο πρόσωπο και το διαπεραστικό βλέμμα ήταν από τα πρώτα πλάσματα που βγήκαν στην επιφάνεια της Γης και κυριάρχησε για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, πριν εμφανιστούν τα ερπετά.
Ιδιαίτερα επιθετικό, δεν διστάζει να σταθεί απειλητικό ακόμη και απέναντι στον άνθρωπο. Το πραγματικό του μήκος είναι γύρω στα 7 εκατοστά.»
» ..Έχει και ιδιαίτερο ταλέντο στη μεταμφίεση και προσαρμόζει το χρώμα του ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρίσκεται. Έτσι δε γίνεται εύκολα αντιληπτό και καταφέρνει να αυξάνει τις επιτυχίες του κατά την αναζήτηση της τροφής του. Άξιο θαυμασμού! «
Ιδιαίτερα επιθετικό, δεν διστάζει να σταθεί απειλητικό ακόμη και απέναντι στον άνθρωπο. Το πραγματικό του μήκος είναι γύρω στα 7 εκατοστά.»
» ..Έχει και ιδιαίτερο ταλέντο στη μεταμφίεση και προσαρμόζει το χρώμα του ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρίσκεται. Έτσι δε γίνεται εύκολα αντιληπτό και καταφέρνει να αυξάνει τις επιτυχίες του κατά την αναζήτηση της τροφής του. Άξιο θαυμασμού! «
- «»….Το αρσενικό αλογάκι της Παναγίας, οδηγημένο από το γενετήσιο ένστικτο, καβαλάει τη θηλυκιά και καθώς κάνουν έρωτα, η θηλυκιά, με μια επιδέξια κίνηση των μπροστινών ποδιών της του αποκόβει το κεφάλι και το καταβροχθίζει, ενώ το υπόλοιπο σώμα του αρσενικού συνεχίζει την ερωτική ελεγεία.»
- «……Κατά την διάρκεια της συνεύρεσής τους το θηλυκό βοηθάει το αρσενικό να εκσπερματίσει…….αποκεφαλίζοντάς το!!!!
Για δείτε το εδώ στον σεξουαλικό του χορό…. http://www.flickr.com/photos/sharkjames/60348757/
Αλλά, εκτός των παραπάνω εκπληκτικών, να μάθω και αυτό!!: Οτι και το κουνγκ φού (Kung Fu):
- » Κινέζικο σύστημα πυγμαχίας (κουνγκ φου)
Το Τανγκ Λανγκ Τσουάν TANG LANG CHUAN (Γροθιά του Αλόγου της Παναγίας) φέρεται να έχει ιδρυθεί από τον δάσκαλο Ουάνγκ Λανγκ, ο οποίος έζησε στα τέλη της Δυναστείας Μινγκ. Ο Ουάνγκ Λανγκ έζησε για κάποιο διάστημα στο μοναστήρι Σαολίν (Shaolin), όπου και διδάχτηκε ένα μέρος της τέχνης των μοναχών αλλά πέραν τούτου ταξίδεψε αρκετά ώστε να διδαχτεί 17 διαφορετικά στιλ. Το στιλ του συνδυάζει στοιχεία από τα διάφορα συστήματα που διδάχτηκε και θεωρείται από τις πιο ολοκληρωμένες προσεγγίσεις της οικογένειας των «κουνγκ φου».
Το Τανγκ Λάνγκ Τσουάν (Tang Lang Chuan), όπως και τα άλλα εξωτερικά στιλ κινέζικης πυγμαχίας δίνει ιδιαίτερο βάρος στις τεχνικές χεριών και περισσότερη έμφαση στην «αγκιστρωτή θέση» των καρπών, μιμούμενο την κίνηση του εντόμου που λέγεται αλογάκι της παναγίας –από εκεί άλλωστε προέρχεται και η ονομασία του. ….» Go to source: alkimachon.gr
Και είπα, κάπου εδώ, φτάνουν προς το παρόν τα τρομακτικά, ας θυμηθώ και λίγο την αναφορά του ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη στο αλογάκι της Παναγίας στο ποίημά του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ»:
…….. «Εύγε, μου είπε, και ανάγνωση γνωρίζεις
και πολλά μέλλει να μάθεις
αν το Ασήμαντο εμβαθύνεις
Και μια μέρα θα ‘ρθει βοηθούς ν’ αποκτήσεις
Θυμήσου:
τον αγχέμαχο Ζέφυρο, το ερεβοκτόνο ρόδι
τα φλεγόμενα, ωκύποδα φιλιά»
Και ο λόγος του χάθηκε σαν ευωδιά
H ώρα εννιά χτύπησε πέρδικα τη βαθιά καρδιά της ευφωνίας
αλληλέγγυα στάθηκαν τα σπίτια
και μικρά και τετράγωνα
με καμάρα λευκή και λουλακί πορτόφυλλο Κάτω απ’ την κληματαριά
ώρες εκεί ρέμβασα
με μικρά-μικρά τιτυβίσματα
κοασμούς, τρυσμούς, το μακρινό κουκούρισμα: Να το πιπίνι να το λελέκι
να το γυφτοπούλι
ο νυχτοπάτης και η νερόκοτα
ήταν και ο μπόμπιρας εκεί
και το αλογάκι πού λεν της Παναγίας
«Η στεριά με τα σκέλη μου γυμνά στον ήλιο
και πάλι δύο οι θάλασσες
και η τρίτη ανάμεσα – λεμονιές κιτριές μανταρινιές –
και ο άλλος μαίστρος με τ’ απάνω του αψηλό μπογάζι
αλλοιώνοντας τ’ οζόνιο τ ουρανού
Χαμηλά στων φύλλων τον πυθμένα
η τριβίδα η λεία
τ’ αυτάκια των ανθών
κι ο θαλλός ο αδημονώντας και είναι
ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!…..» Go to source: Το Άξιον Εστί
και πολλά μέλλει να μάθεις
αν το Ασήμαντο εμβαθύνεις
Και μια μέρα θα ‘ρθει βοηθούς ν’ αποκτήσεις
Θυμήσου:
τον αγχέμαχο Ζέφυρο, το ερεβοκτόνο ρόδι
τα φλεγόμενα, ωκύποδα φιλιά»
Και ο λόγος του χάθηκε σαν ευωδιά
H ώρα εννιά χτύπησε πέρδικα τη βαθιά καρδιά της ευφωνίας
αλληλέγγυα στάθηκαν τα σπίτια
και μικρά και τετράγωνα
με καμάρα λευκή και λουλακί πορτόφυλλο Κάτω απ’ την κληματαριά
ώρες εκεί ρέμβασα
με μικρά-μικρά τιτυβίσματα
κοασμούς, τρυσμούς, το μακρινό κουκούρισμα: Να το πιπίνι να το λελέκι
να το γυφτοπούλι
ο νυχτοπάτης και η νερόκοτα
ήταν και ο μπόμπιρας εκεί
και το αλογάκι πού λεν της Παναγίας
«Η στεριά με τα σκέλη μου γυμνά στον ήλιο
και πάλι δύο οι θάλασσες
και η τρίτη ανάμεσα – λεμονιές κιτριές μανταρινιές –
και ο άλλος μαίστρος με τ’ απάνω του αψηλό μπογάζι
αλλοιώνοντας τ’ οζόνιο τ ουρανού
Χαμηλά στων φύλλων τον πυθμένα
η τριβίδα η λεία
τ’ αυτάκια των ανθών
κι ο θαλλός ο αδημονώντας και είναι
ΑΥΤΟΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!…..» Go to source: Το Άξιον Εστί
https://beatrikn.wordpress.com/ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου