Η Μανίλα στα κάγκελα.
Στην αρχή αποκάλεσε τον αμερικάνο πρόεδρο πουτάνας γυιό…(Διπλωματικές αβρότητες, 5/9/2016). Ζήτησε συγγνώμη, βέβαια, την επόμενη μέρα. Αλλά ο (καινούργιος, απ’ τον περασμένο Μάη) πρόεδρος των φιλιππίνων Rodrigo Duterte συμπεριφέρεται σαν το "πιο γρήγορο πιστόλι" στην ανατολή. Όχι μόνο στο "επι τόπου καθάρισμα" όποιων θεωρούνται έμποροι ναρκωτικών (ακόμα κι αν δεν είναι - εξωδικαστικές δολοφονίες λέγονται..). Αλλά και απέναντι στους παραδοσιακούς συμμάχους (;), την Ουάσιγκτον. Σε μια χωρίς προηγούμενο μεταστροφή πολιτικής, ο Duterte διέταξε όλα τα αμερικανικά κομμάντα που βρίσκονται στο νησί Minanao (απ’ όπου κατάγεται), τα οποία "συνεργάζονταν" στον πόλεμο εναντίον ενός ντόπιου ισλαμικού αντάρτικου, να τα μαζέψουν και να φύγουν. Δηλώνοντας: όσο είμαστε με τους αμερικάνους, δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει ειρήνη. Και μετά, διέταξε τον τερματισμό της συμμετοχής του στρατού των φιλιππίνων στις αμερικανικές "περιπολίες" στη νότια θάλασσα της κίνας. Δεν πρόκειται να συμμετάσχουμε σε οποιαδήποτε αποστολή ή περιπολία σ’ αυτήν την περιοχή. Δεν το επιτρέπω γιατί δεν θέλω η χώρα μου να εμπλακεί σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια. Δεν θέλω να κάνουμε μαγκιές με την Κίνα ή την Αμερική. Αυτό που θέλω είναι να προστατεύουμε τα δικά μας χωρικά ύδατα - δήλωσε. Η μεταστροφή της Μανίλας είναι εντυπωσιακή καθώς κέρδισε πρόσφατα μια απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου, εναντίον του Πεκίνου, σχετικά με αμφισβητούμενες περιοχές την νότιας θάλασσας της κίνας. Η προσφυγή είχε γίνει απ’ την προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτή η απόφαση της έδινε κυριαρχικά δικαιώματα σ’ αυτές τις περιοχές που τώρα ο Duterte αρνείται να επιτηρεί μαζί με τους αμερικάνους. Δεν την θεωρεί πια "χωρικά ύδατα" των φιλιππίνων! Αυτή η απόφαση, απ’ την άλλη, είχε νομιμοποιήσει την εμφάνιση του αμερικανικού στρατού σε περιοχή που το Πεκίνο θεωρεί δική του. Θα είναι μια μεγάλη ήττα για τους αμερικανικούς σχεδιασμούς εάν, τελικά, η Μανίλα "τα βρει" με το Πεκίνο, πάνω σ’ ένα μοντέλο συνεκμετάλλευσης των αμοιβαία διεκδικούμενων περιοχών, θάλασσας, βυθού και υφάλων. (Αυτό είναι κάτι που το προωθούσε ήδη το κινεζικό κράτος). Και θα είναι μεγάλη ήττα για την Ουάσιγκτον όχι μόνο επειδή θα χάσει το "εργαλείο" του "δίκαιου των φιλιππίνων που καταπατάει η κίνα"· όχι μόνο επειδή δεν θα έχει νομιμοποίηση να στέλνει τα πολεμικά της στην περιοχή. Αλλά και επειδή θα αποδειχθεί ότι το κινεζικό δόγμα μόνοι και μεταξύ μας εμείς οι ασιάτες μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας - δεν χρειαζόμαστε τους αμερικάνους είναι λειτουργικό, αποτελεσματικό, ισχυρό. Ένα καλό παράδειγμα για τους γύρω... Το ερώτημα τώρα είναι: θα μακροημερεύσει ο Duterte στην προεδρική καρέκλα στη Μανίλα; Έχει τους εσωτερικούς συσχετισμούς; Το Πεκίνο θα τον προστατέψει αποτελεσματικά από "εσωτερικές αμφισβητήσεις", π.χ. τμήματος του στρατού;
πηγή:
Δημοσιεύτηκε just now από τον χρήστη selana
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου