Κιθ Ρανίερ: 120 χρόνια στον «γκουρού» με τις σκλάβες του σεξ που τις άφηνε να λιμοκτονούν
Ο Κιθ Ρανίερ κατηγορείτο για για εμπορία ανθρώπων, απειλές, διαφθορά ανηλίκου και κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας και κρίθηκε ένοχος για όλες τις κατηγορίες
Κιθ Ρανίερ, ουποτιθέμενος «γκουρού» που είχε ιδρύσει μιααίρεση, στην οποίαοι γυναίκες υποχρεώνονταν να κάνουν δίαιτες λιμοκτονίας, να χαράζουν στο σώμα τους τα αρχικά του και να έχουν σεξουαλικές επαφές μαζί του, καταδικάστηκε την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου σε120 χρόνια κάθειρξης,έπειτα από την καταδίκη του σε όλες τις κατηγορίες που του είχαν ασκηθεί. Τον Ιούνιο του 2019 οι ένορκοι στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη, είχαν κρίνει τον Ρανίερ ένοχο μετά από δίκη έξι εβδομάδων. Μεταξύ άλλων, είχε κατηγορηθεί γιαεμπορία ανθρώπων, απειλές, διαφθορά ανηλίκου και κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας.
Ο 60χρονος σήμερα Ρανίερ είχε ιδρύσει την εταιρεία «Nxivm» (Νέξιουμ), έναν υποτιθέμενο οργανισμό αυτοβελτίωσης με έδρα στη Νέα Υόρκη. Εντός της εταιρείας αυτής οργάνωσε μια μυστική «αδελφότητα», την DOS, στην οποία οι «σκλάβες» υποχρεώνονταν να παραδίδουν υλικό επιβαρυντικό για τις ίδιες, ώστε στη συνέχεια να μπορεί να τις εκβιάζει.
Σκίτσο του Κιθ Ρανίερ (κέντρο) μέσα από το δικαστήριο/Copyright: AP Images
Ο «Πρωτοστάτης», όπως του άρεσε να τον αποκαλούν, ήταν ο εγκέφαλος ενός συστήματος, βασικός στόχος του οποίου, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ήταν να αποσπά χρήματα από τις πιστές και να ικανοποιεί τις αρρωστημένες ορέξεις του. Μέσα σε διάστημα 20 ετών, περισσότερες από 16.000 γυναίκες παρακολούθησαν τα «μαθήματα» του Ρανίερ που τους υποσχόταν ότι «θα αναπτύξουν το ανθρώπινο δυναμικό τους», πληρώνοντας 5.000 δολάρια για ένα πενθήμερο σεμινάριο.
Πολλές από τις γυναίκες βρέθηκαν πολύ γρήγορα καταχρεωμένες, σε σημείο που αναγκάστηκαν να εργαστούν για τη Nxivm (προφέρεται Νέξιουμ), την οργάνωση που είχε ιδρύσει εκείνος, για να τον αποπληρώσουν. Στην αρχή ο Ρανίερ είχε υπό την επιρροή του έναν μικρό κύκλο 15-20 γυναικών, με τις οποίες είχε σεξουαλικές επαφές όποτε επιθυμούσε εκείνος. Μεταξύ των θυμάτων του ήταν και μια 15χρονη. Όπως και σε άλλες αιρέσεις, όλα εξαρτώνταν από την ψυχολογική επιρροή του γκουρού, ένα μίγμα ψευδοφιλοσοφικής διδασκαλίας, φροντίδας και ταπεινώσεων. Οι γυναίκες του στενού κύκλου του έπρεπε να τηρούν πολύ αυστηρή δίαιτα, ώστε να του είναι αρεστές.
Η οργάνωσή του, που είχε την έδρα της στο Όλμπανι της Νέας Υόρκης, άνοιξε σταδιακά παραρτήματα σε πολλές άλλες πόλεις των ΗΠΑ, στον Καναδά, το Μεξικό και σε χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Το 2015 ο Ρανίερ ίδρυσε μια παράλληλη οργάνωση - πυραμίδα, την DOS, τα μέλη της οποίας χωρίζονταν σε «σκλάβες» και «αφέντες». Αφού όλα τα μέλη ήταν γυναίκες, ο μοναδικός «αφέντης», στην κορυφή της πυραμίδας, ήταν ο ίδιος.
Θύματα του Κιθ Ρανίερ έξω από το δικαστήριο/Copyright: AP Images
Οι «σκλάβες» ήταν υποχρεωμένες να έχουν σεξουαλικές επαφές μαζί του ενώ, πριν γίνουν δεκτές στην οργάνωση, έπρεπε να δώσουν κάποιες «εγγυήσεις» – γράμματα, φωτογραφίες ή έγγραφα που ήταν επιβαρυντικά για τις ίδιες – ώστε να τις εκβιάζει για να μην τολμήσουν να τον εγκαταλείψουν. Κάποιες μάλιστα τις «μάρκαρε» με τα αρχικά του, βιντεοσκοπώντας τη σκηνή.
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ - ΜΠΕ, ο Κιθ Ρανίερ «παρουσιαζόταν σαν μέντορας, όμως ήταν ένα αρπακτικό» είχε δηλώσει στη δίκη η εισαγγελέας Τάνια Χάτζαρ. «Αυτό ήταν ένα οργανωμένο έγκλημα και ο Κιθ Ρανίερ ήταν ο επικεφαλής του», πρόσθεσε. Μετά την «αποστασία» πολλών μελών και την αποκάλυψη της δράσης του από την εφημερίδα New York Times, ο «γκουρού» διέφυγε στο Μεξικό, όπου συνελήφθη τον Μάρτιο του 2018, σε μια πολυτελή έπαυλη στο Πουέρτο Βαγιάρτα.
LEAP CASTLE - ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Είναι το Leap Castle το πιο στοιχειωμένο κάστρο στον κόσμο; Θα θέλει κανείς να διατηρήσει αυτήν την ασυνήθιστη και πιθανώς ανεπιθύμητη διάκριση; Θα, και στον ιστότοπό του, το Leap Castle το φοράει ως κορυφή. Έχει κάνει πολλές λίστες ως μία από τις πιο στοιχειωμένες στον κόσμο. Αλλά ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό το μικρό ιρλανδικό κάστρο; Αξίζει μια επίσκεψη; Είσαι αρκετά γενναίος;
Αυτό το τουριστικό αξιοθέατο είναι αρκετά διαφορετικό από τους άλλους που έχω επισκεφτεί στην Ιρλανδία. Στην πραγματικότητα είναι πιθανώς αντίθετα με όσα έχω επισκεφτεί στον κόσμο.
Το Leap Castle είναι ένα από τα πιο στοιχειωμένα κάστρα του κόσμου
Επισκέφτηκα το Leap Castle ως επί το πλείστον κατά λάθος. Ήξερα προηγουμένως για την ύπαρξή του και λίγο από την ιστορία πίσω από αυτό. Όμως, κατά τύχη, ενώ ταξίδευα στην περιοχή σε ένα οδικό ταξίδι μερικούς μήνες πίσω, βρέθηκα μέσα σε λίγα μίλια από αυτήν. Όπως θα αποδειχθεί, θα αποδειχθεί το απροσδόκητο αποκορύφωμα αυτού του οδικού ταξιδιού πανδημίας.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ LEAP
Το Leap Castle βρίσκεται στο County Offaly μεταξύ των πόλεων Roscrea και Birr. Είναι περίπου 1 ώρα και 45 λεπτά από το Δουβλίνο, το Κορκ και το Γκάλγουεϊ. Μια πραγματική μέση πουθενά, όπως μπορείτε να δείτε στον παρακάτω χάρτη. Μην περιμένετε μια στάση λεωφορείου έξω, είναι προσβάσιμη μόνο με αυτοκίνητο και GPS. Ακόμα και τότε είναι δύσκολο να αναγνωριστεί από το δρόμο.
Αν ψάχνετε για διαμονή στην περιοχή, το booking.com είναι πάντα ένα ασφαλές στοίχημα. Η χρήση του παρακάτω συνδέσμου μπορεί να σας βοηθήσει να βάζετε βενζίνη στο αυτοκίνητό μου. Αυτή η ανάρτηση περιέχει συνδέσμους συνεργατών, πράγμα που σημαίνει ότι ενδέχεται να λάβω προμήθεια εάν κάνετε κλικ σε έναν σύνδεσμο και αγοράσετε κάτι που σας προτείνω. Ενώ κάνετε κλικ σε αυτούς τους συνδέσμους δεν θα σας κοστίσει χρήματα, θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε αυτόν τον ιστότοπο και να ταξιδεύω. Ευχαριστούμε για την υποστήριξή σας . Καλύτερο για σμίκρυνση.
Καθώς σηκώθηκα έξω από την πύλη του κάστρου, δεν μπορούσα καν να πω αν ήταν ανοιχτό. Σταμάτησα το αυτοκίνητο στον σκληρό ώμο και περπατούσα μέσα, με την απροσδόκητη ελπίδα ότι θα μπορούσα να επισκεφτώ. Οι ελπίδες μου δεν ήταν υψηλές καθώς όλοι φαινόταν ερημωμένοι. Μόλις τότε ένας ηλικιωμένος άνδρας βγήκε από ένα εξοχικό σπίτι. Οι πρώτες εντυπώσεις μου ήταν ότι εμφανίστηκε λίγο σαν Druid, με μακριά γκρι γενειάδα και απείθαρχη χαίτη. Παραβίασα στο σπίτι του; Ζήτησα συγνώμη αν ήμουν επιβολή και ρώτησα αν το κάστρο ήταν ανοιχτό. Προς έκπληξή μου, μια προσφορά που με πήρε να το δω ήταν η απάντηση.
Το κύριο φυλάκι με ερείπια του σπιτιού των ιερέων στα αριστερά
ΣΑΝ ΡΑΪΑΝ
Όπως αποδείχτηκα ήμουν στο σπίτι του. Ο κύριος που γνώρισα ήταν ο Sean Ryan, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του και τα παιδιά του κάλεσαν το Leap Castle σπίτι. Ήμουν αρκετά τρομαγμένος να το ακούω, έχοντας ακούσει μόνο τις ιστορίες φαντασμάτων του σπιτιού. Οι περισσότεροι άνθρωποι φεύγουν μπροστά σε αυτό. Όχι ο Sean Ryan.
Ο Sean με πήρε στο κάστρο. Το πρώτο πράγμα που τράβηξε το μάτι μου ήταν το αρκετά ενδιαφέρον χτύπημα στην πόρτα. Προτείνει ότι κάποιος μπαίνει στον κίνδυνο. Προς έκπληξή μου, το δωμάτιο που ακολούθησε ήταν πολύ πιο σπιτικό από ό, τι περίμενα. Οι κορμοί τσακίστηκαν σε μια μεγάλη εστία προς τα αριστερά. Οι τοίχοι και τα τραπέζια ήταν μια συλλογή αναμνηστικών. Φώναζαν τη ζωή όχι τον θάνατο. Αυτό το δωμάτιο ήταν το καθιστικό της οικογένειας Sean. Με αυτόν τον Sean αναδευτήρα το ξύλο στο τζάκι και κάθισε δίπλα στη φωτιά, όπως έκανε τα τελευταία 25 χρόνια.
Μπείτε σε αυτούς που τολμούν…
Ξεκινήσαμε αμέσως μια συνομιλία. Με ρώτησε το ενδιαφέρον μου για αυτό το μέρος, και αντί να ξεγελάω για την περίφημη ιστορία των κάστρων, είπα συντηρητικά ότι είχα διαβάσει μερικές ιστορίες στο διαδίκτυο. Με αυτό ο Sean πήρε να μου πει την ιστορία των κάστρων. Κατά τη διάρκεια της ασυνήθιστης επίσκεψής μου, το θέμα των φαντασμάτων ή των πνευμάτων δεν εμφανίστηκε ποτέ, και το μόνο που έχω συγκεντρώσει για αυτό προήλθε από διαδικτυακές πηγές, κυρίως από τον ιστότοπο των κάστρων.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ LEAP
Αντ 'αυτού, ο Sean μίλησε για την ιστορία του βιβλίου. Αυτή η αιματηρή ιστορία από μόνη της είναι αρκετή για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν είναι απόλυτα σωστό. Φανταστείτε έναν poltergeist σε ένα στοιχειωμένο σπίτι με ένα νεκροταφείο κατοικίδιων ζώων, όλα χτισμένα σε ένα γηγενές ταφικό. Τώρα είστε στο σωστό δρόμο! Το κάστρο χτίστηκε από το O'Carroll's τον 15ο αιώνα. Οι O'Carroll's ήταν γνωστοί ως ιξώδεις άνθρωποι, οι οποίοι δεν θα άφηναν κανέναν να σταθεί στο δρόμο τους για να πάρει την εξουσία. Και έτσι θα ήταν για την ώρα που θα ελέγχουν το κάστρο. Άφησαν ένα ίχνος αίματος και δολοφονίας που εξακολουθούν να γίνονται αισθητές μέχρι σήμερα από τα κάστρα άλλων κατοίκων.
Τα 150 χρόνια που ήταν υπεύθυνοι ήταν ταραχώδη. Ο John O'Carroll ήταν ο πρώτος πρίγκιπας της Ely. Με την πάροδο των ετών, τουλάχιστον επτά από τους O'Carroll δολοφονήθηκαν για αυτόν τον τίτλο. Τα μισά από αυτά στην πραγματικότητα από άλλα O'Carroll's. Τελικά παραδέχτηκαν το κάστρο στους Ντάρμπι το 1667. Οι Ντάρμπι θα ζούσαν εδώ μέχρι μια πιστή νύχτα το 1922, όταν ο IRA θα έρθει να καλεί να κάψει το εσωτερικό του κάστρου. Ο Ντάρμπι φημολογείται ότι είναι σκληροί ιδιοκτήτες και, ως εκ τούτου, το κάστρο αντιπροσωπεύει ένα σύμβολο της βρετανικής κυριαρχίας.
ΤΟ RYAN'S
Ο Sean μου εξήγησε ότι αγόρασε το κάστρο το 1991, και ξεκίνησε να το ανακαινίσει πλήρως. Ένα πλήρες κέλυφος εκείνη την εποχή, όλα όσα ήταν μπροστά μου ήταν από τη δική του ιδιωτική συλλογή, μεγάλο μέρος του οποίου συλλέχθηκε από όλο τον κόσμο. Ο Sean είχε περάσει τη ζωή του ως παραδοσιακός Ιρλανδός μουσικός που τον είχε οδηγήσει σε πολύ μακριά μέρη. Ένα γλυπτό ενός βασιλιά ξεχώριζε - ήταν το τόξο ενός πλοίου που επέστρεψε από τις Φιλιππίνες. Καταπληκτικό πώς ταιριάζει τόσο καλά στο περιβάλλον ενός ιρλανδικού κάστρου. Ο Sean είχε προσθέσει ένα ωδείο με θέα τα εδάφη προς τα ανατολικά, και πρόσθεσε μια ανάσα καθαρού αέρα στο κατά τα άλλα μυώδες περιβάλλον.
Το τόξο από το πλοίο των ΦιλιππίνωνΤο ωδείο
ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ LEAP
Φυσικά μέχρι στιγμής έχω αφήσει το κομμάτι μέχρι τώρα για τα φαντάσματα. Και υπάρχουν τόσοι πολλοί. Πόσα μέρη μπορούν να μετρήσουν 50 φαντάσματα ως μόνιμους κατοίκους τους; Οι Ryan's και Mildred Darby (που έζησαν εδώ στα τέλη του 19ου αιώνα) έχουν διατηρήσει μια καλή εικόνα αυτών των θεαμάτων. Ο Μίλντρεντ Ντάρμπι ήταν γνωστό ότι έπαιζε συναυλίες και πιστεύεται ότι αυτό μπορεί να έχει οδηγήσει σε αυξημένη δραστηριότητα στο κάστρο. Δεδομένου ότι έχει επιτρέψει στους επισκέπτες, υπήρξαν πολλές παρατηρήσεις, και αμέτρητες αναφορές για άτομα που αισθάνονται μια παρουσία που περνάει από αυτούς. Μέχρι σήμερα έχει εμφανιστεί σε δύο τηλεοπτικές εκπομπές, Ghost Adventures και Most Haunted, και οι δύο θέλουν να αποτυπώσουν τη μοναδική ατμόσφαιρα που είχε μέσα.
ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ
Το πρώτο είναι ο ιερέας. Δύο από τους αδελφούς O'Carroll αμφισβήτησαν κάποτε το δικαίωμα να είναι ο επόμενος αρχηγός. Μια μέρα ενώ ένας από αυτούς, ο Θάνδεος Ο'Κράρολ έλεγε μαζική στο παρεκκλήσι στον τελευταίο όροφο των κάστρων, ο άλλος αδερφός Τάιγκε εισέβαλε και τον δολοφόνησε στο βωμό. Το φάντασμα του εξακολουθεί να λέγεται ότι κατοικεί στο παρεκκλήσι, ή στη σπειροειδή σκάλα παρακάτω. Υπήρξαν πολλές αναφορές για ένα λαμπερό φως που λάμπει από το εκκλησάκι, ακόμη και μετά το κάψιμο του κάστρου.
Η Μίλντρεντ Ντάρμπι αφηγείται μια ιστορία για το πώς ξύπνησε ένα πρωί ένα πέτρινο κρύο χέρι που την έπιασε. Ό, τι και στη συνέχεια κατέρρευσε σε μια αγωνιστική σειρά προσευχών. Έγραψε επίσης για το πώς μια κηλίδα αίματος στο πάτωμα δεν μπορούσε να ξεπλυθεί.
ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ LEAP CASTLE
Ίσως το πιο διάσημο απ 'όλα είναι η Κόκκινη Κυρία. Ήταν εκείνη που επέστησε μια σειρά από υπερφυσικά και κυνήγι φαντασμάτων στο κάστρο. Μια ψηλή φιγούρα, που εκπέμπει φως, είναι γνωστό ότι περπατά στους διαδρόμους, με μια κόκκινη κάπα που κρατά ένα στιλέτο απειλητικά στο χέρι της. Φυλακίστηκε και βιάστηκε από έναν από τους O'Carroll, λέγεται ότι γεννήθηκε ένα μωρό. Το μωρό δολοφονήθηκε από το O'Carroll's και στη θλίψη αμέσως μετά πήρε τη ζωή της με το ίδιο στιλέτο. Ένα έντονο κρυολόγημα λέγεται ότι προηγείται της εμφάνισής της. Φέρτε ένα παλτό για κάθε περίπτωση.
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ
Το σπίτι των ιερέων που γειτνιάζει με το κάστρο δεν ανακαινίστηκε ποτέ από την είσοδο του Ράιαν. Είναι ένα άδειο κέλυφος από αυτό που κάποτε ήταν. Όμως, την ημέρα του Ντάρμπι, μια βαριά σκιά κρέμασε πάνω από το μέρος. Ένας αγρότης που σπρώχνει ένα βαρέλι σε μια σκάλα είναι μια από τις εμφανίσεις. Ένας μοναχός, άγνωστου παρελθόντος λέγεται ότι περνά συχνά από ένα παράθυρο, πριν φύγει από ένα άλλο. Λέγεται επίσης ότι όσοι κοιμούνται εκεί, συχνά αισθάνονται ένα μεγάλο βάρος πάνω τους. Ένα βάρος που λέγεται ότι είχε ροχαληθεί. Τώρα αυτά είναι τα πράγματα που σας δίνουν εφιάλτες.
Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ
Το τρίτο των Darby's που κατοικούσαν στο Leap Castle ήταν ο καπετάνιος Jonathon Darby. Λέγεται ότι έθαψε τον οικογενειακό θησαυρό σε όλο το κτήμα του κάστρου. Ωστόσο, μια κατηγορία προδοσίας τον είδε να φυλακίζεται στο Δουβλίνο. Έφυγε από την ποινή του να κρεμαστεί και να τεταρτημηθεί και αφέθηκε ελεύθερος μερικά χρόνια αργότερα, αλλά η εμπειρία πήρε το φόρο και δεν μπορούσε να θυμηθεί πού είχε κρύψει τον θησαυρό. Το μυστικό μεταφέρθηκε στον τάφο και πέρα, καθώς το φάντασμα του εξακολουθεί να αναζητά αυτόν τον χαμένο θησαυρό.
MCMAHON CLAN
Σε αρκετές περιπτώσεις, ενώ συμμετείχαν σε μια μάχη, οι O'Carroll's λέγονταν να προσλαμβάνουν άντρες. Αντί να τους πληρώνουν, θα τους πήγαιναν πίσω στο κάστρο και θα τους δολοφόνησαν. Στρατιώτες από τη φυλή McMahon, μια άλλη ιρλανδική φυλή από το Monaghan βοήθησαν σε μια μάχη ενάντια στο αυτί του Tyrone. Καθώς κοιμήθηκαν το βράδυ μετά από μια γιορτή στο κάστρο, έκοψαν το λαιμό τους. Αυτοί οι στρατιώτες λένε ότι στοιχειώνουν το κάστρο Μεγάλη Αίθουσα.
ΕΜΙΛΙ ΚΑΙ ΣΑΡΛΟΤ
Η Έμιλι και η Σάρλοτ ήταν δύο μικρά κορίτσια που έζησαν εδώ κατά τη διάρκεια του 1600. Η τραγωδία χτύπησε όταν η Έμιλυ έπεσε από τις επάλξεις του κάστρου. Πολλές ιστορίες με την πάροδο των ετών θυμίζουν ότι ένα κορίτσι πέφτει από τις μάχες μόνο για να εξαφανιστεί πριν χτυπήσει στο έδαφος. Τα φαντάσματα των κοριτσιών φαίνονται συχνά να παίζουν, να γελούν και να κλαίνε στην κεντρική αίθουσα, στο σαλόνι της οικογένειας του Sean Ryan.
ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Έχω πάει ποτέ σε κάστρα με φαντάσματα, αλλά φαίνεται ότι η λίστα των φαντασμάτων του Leap Castles είναι ατελείωτη. Μια γυναίκα που δολοφονήθηκε στο κάστρο είναι γνωστό ότι εμφανίζεται, κραυγάζει και μετά εξαφανίζεται ξανά. Τότε υπάρχει η κυβερνήτρια που ήταν ο νου της Emily και της Charlotte. Ένας γέρος, ντυμένος με πράσινο φαίνεται επίσης στην κεντρική αίθουσα, μερικές φορές ζεσταίνεται από τη φωτιά, όπως ο Sean Ryan ήταν κατά την επίσκεψή μου. Ο γέρος συχνά συνοδεύεται από μια γυναίκα με ντεμοντέ φόρεμα και ένα μεγάλο φόρεμα, και έναν άλλο γέρο ντυμένο σαν ιερέας.
ΟΥΜΠΛΙΤ
Στους τοίχους της εκκλησίας χτίστηκε βάθος 8 ποδιών για να αποθηκεύονται πράγματα ή κρησφύγετα κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης. Αλλά οι O'Carroll βρήκαν τη δική τους σαδιστική χρήση για αυτό. Έγινε oubliette, το οποίο μεταφράζεται ως «να ξεχάσει» από τα γαλλικά. Θα έριχναν τους εχθρούς τους στην τρύπα, όπου φρικτά τα τείχη του κάστρου θα γίνονταν η μόνιμη φυλακή και ο τελικός χώρος ανάπαυσης. Οι O'Carroll's θα ξεχάσουν τότε απλώς για αυτούς.
Τον 16ο αιώνα, 39 μέλη της φυλής O'Neill λέγεται ότι βοήθησαν τους O'Carroll σε μια μάχη, αλλά έκοψαν το λαιμό τους σε μια γιορτή με αληθινό οικογενειακό στιλ. Όλοι ρίχτηκαν στην ουμπλέτα. Όταν ο Ντάρμπι ανακαινίστηκε αργότερα, πήρε 3 καροτσάκια με οστά από το oubliette, που υποπτεύεται ότι ήταν περίπου 150 πτώματα. Ένα φάντασμα λέγεται ότι εξακολουθεί να ζει στο Oubliette, όπως φαίνεται από τον Sean Ryan. Θεωρείται επίσης ότι η κίνηση των σωμάτων ξύπνησε ένα απαίσιο πνεύμα γνωστό ως στοιχειακό.
ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΟ
Το Elemental είναι μια οντότητα που λέγεται ότι προσελκύθηκε από το πλήθος των περιστατικών εδώ. Υπάρχουν όμως και άλλες θεωρίες. Ο μάγος Earl του κάστρου Kilkea είναι ένας ύποπτος, με την υποψία ότι έβαλε κατάρα στο κάστρο Leap. Άλλοι πίστευαν ότι το κάστρο είναι χτισμένο σε μια αρχαία περιοχή druid, όπου ασκούσαν οι σκοτεινές τέχνες.
Το αστικό λεξικό περιγράφει ένα στοιχειώδες ως « Μια εμφάνιση ή οντότητα που δεν μπορεί να γίνει πλήρως αντιληπτή ονομάζεται στοιχειακό ή στοιχειακό φάντασμα. Κάτι που κινείται πολύ γρήγορα για το ανθρώπινο αισθητήριο εύρος θεωρείται ως θόλωμα και δεν μπορεί να φανεί καθαρά λόγω του ρυθμού του που υπερβαίνει τη συχνότητα όπου θα γίνει σωστά αντιληπτό. "
Οι εμφανίσεις και οι αποκρυφιστικές πρακτικές του Mildred Darby ίσως την οδήγησαν στην ανακάλυψη του oubliette, και επιπλέον την αφύπνιση του Elemental. Ήταν αυτή που γνώρισε αυτό το σκοτεινό πνεύμα ως επί το πλείστον, και έτσι περιγράφεται καλύτερα με τα δικά της λόγια σε μια πολύ γνωστή δημοσίευση σήμερα, την «Απόκρυψη Επισκόπησης».
MILDRED DARBY ΚΑΙ ΤΟ ELEMENTAL
« Ξαφνικά, δύο χέρια έβαλαν στους ώμους μου. Γύρισα απότομα και είδα, τόσο ξεκάθαρα όσο σε βλέπω τώρα - ένα γκρίζο «πράγμα», που στέκομαι μερικά πόδια από μένα, με τα λυγισμένα χέρια υψωμένα σαν να με κατάρα. Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια πόσο απολύτως απαίσιο ήταν το «πράγμα», είναι πολύ αόριστο που καθιστά τη φρικτή σκιά πιο φρικτή. Ανθρώπινο σχήμα, λίγο πιο κοντό από εμένα, θα μπορούσα απλώς να διαμορφώσω το σχήμα των μεγάλων μαύρων τρυπών όπως τα μεγάλα μάτια και τα αιχμηρά χαρακτηριστικά, αλλά ολόκληρο το σχήμα-κεφάλι, το πρόσωπο, τα χέρια και όλα ήταν γκρίζα-ακάθαρτα, μπλε γκρι, κάτι από το χρώμα και την εμφάνιση του κοινού βαμβακιού. Αλλά, ω! τόσο απαίσιο, αποκρουστικό και διαβιβαστικό. «
«Το θέμα ήταν για το μέγεθος ενός προβάτου, λεπτό, γοητευτικό και σκιερό σε τμήματα. Το πρόσωπό του ήταν ανθρώπινο, ή για να είμαι πιο ακριβές, απάνθρωπο, με τη χυδαιότητα του, με μεγάλες τρύπες μαυρίσματος για τα μάτια, χαλαρά χείλη με στροβιλισμό, και μια παχιά σιαγόνα που στάζει από σάλιο, ξαφνικά ξαφνικά επιστρέφει στο λαιμό της! Μύτη δεν είχε καμία, απλώς εξαπλωμένη, καρκινικές κοιλότητες, με όλο το πρόσωπο να είναι μια ομοιόμορφη απόχρωση γκρι. "
«Είναι μάτια χωρίς μάτια, τα οποία φαινόταν μισά αποσυντεθειμένα, και φαινόταν απίστευτα άσχημα, κοίταξα το βλέμμα μου, και η φρικτή μυρωδιά που είχε προηγουμένως προσβάλει τα ρουθούνια μου, μόλις εκατό φορές εντατικοποιήθηκε, ήρθε στο πρόσωπό μου, γεμίζοντας με μια θανατηφόρα ναυτία. Παρατήρησα ότι το κάτω μισό του πλάσματος ήταν αόριστο και φάνηκε ημιδιαφανές-τουλάχιστον, μπορούσα να δω το πλαίσιο της πόρτας που οδηγούσε στη στοά μέσα από το σώμα του. «
Αναμφίβολα κανένα πνεύμα δεν είχε τόσο βαθιά και ενοχλητική επίδραση από την εμφάνισή του σε ανθρώπους στο κάστρο όπως το Elemental. Ο ιστότοπος των κάστρων αφηγείται μια τρομακτική ιστορία για τις αλληλεπιδράσεις με αυτήν την οντότητα.
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ LEAP CASTLE
Αφού ο Sean με ανέβασε με ταχύτητα με τις κινήσεις του κάστρου όλα αυτά τα χρόνια, στη συνέχεια με κάλεσε να εξερευνήσω το εκκλησάκι στον τελευταίο όροφο. Ανταλλάξαμε 6 €, η τιμή που ζητά ο Sean για να περιηγηθεί στο σπίτι του. Τότε ήρθε η στιγμή που δεν περίμενα. Ο Sean μου έδωσε έναν φακό και μου έδωσε μια πόρτα που οδηγεί σε μια σπειροειδή σκάλα. Αυτό σήμαινε αυτό που περίμενα; Έπρεπε να επισκεφτώ το πιο στοιχειωμένο κάστρο του κόσμου…
ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ.
Φυσικά δεν μπορούσα να απογοητεύσω την περίεργη πλευρά μου. Έτσι πήγα. Ο Sean ενημέρωσε ότι ο φακός ήταν απαραίτητος στις σκοτεινές σκάλες για να πλοηγηθεί. Ω, υπέροχα. Ρώτησε επίσης ότι όταν επέστρεφα αν μπορούσα να είμαι σίγουρος ότι θα κλειδώσω την πόρτα της εκκλησίας πίσω μου. Αυτό με έκανε να σκέφτομαι και να αναρωτιέμαι. Τι ήθελε να κρατήσει ακριβώς;
Η σπειροειδής σκάλα ήταν αναμμένη στο κάτω μέρος, αλλά καθώς ανεβαίνει, το φως που ρίχνεται είναι όλο και λιγότερο. Ορισμένες κλειστές πόρτες και ασυνήθιστα αντικείμενα κάνουν το μυαλό να τρέχει καθώς ανεβαίνει. Ένα χαλαρό πέτρινο σκαλοπάτι στη συνέχεια έκανε την καρδιά μου να χτυπήσει. Ανεβαίνω περισσότερο τώρα στηρίζοντας πλήρως τον φακό για να δείξω τον δρόμο. Το Spooky είναι υποτιμημένο. Τελικά έφτασα στην κλειδωμένη πόρτα του παρεκκλησιού.
ΣτοιχειωμένοςΠολύ τρομακτικό. Πόρτα από την πλευρά των σκαλοπατιών
ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ LEAP CASTLE
Σύροντας το μπουλόνι πίσω, η πόρτα άνοιξε τρελά στο πάτωμα της εκκλησίας. Ίσως είδα τώρα γιατί η πόρτα ήταν κλειδωμένη. Αυτός ο όροφος είναι ανοιχτός στα στοιχεία, ένα βήμα πολύ μακριά από την ανακαίνιση του Sean Ryan μέχρι στιγμής. Μου λέει αργότερα ότι το 2020 έπρεπε να ήταν η χρονιά για αυτό. Ένα άλλο θύμα της χρονιάς που ήταν σε αυτό. Προς το παρόν, αν και το παρεκκλήσι προσφέρει μια άλλη συναρπαστική πλευρά σε αυτό το τρομακτικό μέρος.
Το παρεκκλήσι δεν είναι παρά ένα κέλυφος αυτού που κάποτε ήταν. Τα παράθυρα είναι χωρίς γυαλί. θα μπορούσε κανείς να περάσει εύκολα και να πέσει στο έδαφος πολύ πιο κάτω. Αυτή η παράξενη σκέψη πέρασε στο μυαλό μου, ίσως ένα ψυχολογικό δι-προϊόν του τόπου που στεκόμουν τώρα. Κοιτάζοντας πίσω στην πόρτα που περπάτησα, ήλπιζα ειλικρινά κανείς να με κλειδώσει σε αυτό το ανατριχιαστικό μέρος της διαβόητης ιστορίας.
Το εκκλησάκι είχε μερικά ακόμη χαρακτηριστικά που γέμισαν το μυαλό μου με ίντριγκες. Ένα παράθυρο έβλεπε τα ερείπια του σπιτιού των ιερέων. Φαινόταν ένα ιδιαίτερα απογοητευμένο μέρος με μερικά κοράκια να κυκλώνουν πάνω από αυτό το αίσθημα. Κανένας μοναχός δεν διέσχισε το οπτικό μου πεδίο. Σε μια σκιερή πλευρά του παρεκκλησίου μια σπειροειδής σκάλα οδηγούσε προς τα κάτω. Δεν υπήρχε εμφανής προορισμός και δεν τολμούσα να εξερευνήσω. Από την άλλη πλευρά βρισκόταν μια πόρτα παγίδας, η υποτιθέμενη κορυφή του φημισμένου ομπλίτ. Φρόντισα να αποχωρήσω, έχει διεκδικήσει αρκετά θύματα με τα χρόνια.
Το κέλυφος του στοιχειωμένου παρεκκλησιούΜε θέα στο σπίτι των ιερέωνΑναρωτιέστε τι κρύβεται εκεί;Σίγουρα δεν πηγαίνω εκείΘα έλεγα ότι δεν πηγαίνω εκεί, αλλά έτσι ήρθα. Ήμουν τρελός να το κάνω αυτό μόνο;Δεν είναι ένα μέρος που πρέπει να χαθεί και να ξεχαστεί μέσα.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ «ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ;» ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Επέστρεψα κάτω, εντελώς ενθουσιασμένος από την εμπειρία μου (χωρίς εμφανείς εμφανίσεις), φροντίζοντας να κλειδώσω το παρεκκλήσι και όλα όσα κρατάει μέσα, έξω και μακριά από την οικογένεια Ryan.
Πίσω στο Main Hall ήρθε τη στιγμή που δεν μπορώ να εξηγήσω. Καθώς ο Sean και εγώ μιλήσαμε για την τρέχουσα κατάσταση στην Ιρλανδία, ένας θόρυβος που μοιάζει με μια φωνή διέκοψε ξαφνικά τη συνομιλία μας. Και οι δύο κοιτάξαμε προς την κατεύθυνση, αλλά κανείς δεν ήταν ορατός εκεί. Γύρισα πίσω στον Sean και συνέχισε τη συζήτηση σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Ήταν αυτή η αντίδραση ενός άντρα που συνηθίζει να βλέπει και να ακούει το απροσδόκητο; Υπήρχε μια λογική εξήγηση όπως κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας ήταν στο κάστρο; Ή είχα κι εγώ μια εμπειρία του υπερφυσικού, όπως είχαν κάνει τόσοι πολλοί επισκέπτες και κάτοικοι πριν; Ποτέ δεν ρώτησα τον Sean τι ήταν. Πάντα ήμουν καλός κριτής του χαρακτήρα και του συναισθήματος απλά βλέποντας το πρόσωπο ενός ατόμου. Και στο πρόσωπο του Σον έβλεπα τα λόγια ότι ήταν μια ερώτηση που όντως άφησε καλύτερα. Και έτσι έγινε ένα άλλο πράγμα που έμεινε ανύπαρκτο. Λίγο μετά έφυγα, ποτέ δεν ξέρω…
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΤΟ HALLOWEEN TRAIL
Σκέφτεστε να επισκεφθείτε μερικά από τα στοιχειωμένα κάστρα στην Ιρλανδία; Τότε μπορώ σίγουρα να προτείνω ταξιδιωτική ασφάλιση. Οι ιστορίες των μαλλιών των ανθρώπων που γίνονται καθαρές λευκές είναι ασυμβίβαστες, αλλά είναι καλύτερο να προστατεύσετε αυτήν την όμορφη χαίτη σας.
Ωστόσο, σε κάθε σοβαρότητα, τώρα είναι περισσότερο από ποτέ η στιγμή να σκεφτείτε να προσθέσετε ταξιδιωτική ασφάλιση για το ταξίδι σας. Η ταξιδιωτική βιομηχανία είναι πολύ εύθραυστη, και οι ακυρώσεις, οι επιχειρηματικές λήψεις και οι κλειδαριές είναι πράγματι μια ξεχωριστή δυνατότητα. Προστατεύστε τον εαυτό σας από αυτούς με την ταξιδιωτική ασφάλιση World Nomads. Οι World Nomads προσφέρουν προσφορά χωρίς υποχρέωση και τώρα προστατεύουν επίσης εσωτερικά ταξίδια.
