Τα παντούμ και η συλλογή του Θάνου Γιαννούδη

Τα παντούμ και η συλλογή του Θάνου Γιαννούδη

Posted by sarant στο 30 Ιουνίου, 2019

Την Κυριακή βάζουμε λογοτεχνικό θέμα συνήθως -και συνήθως πεζογραφία, διηγήματα ας πούμε. Σπάνια βάζουμε ποιήματα και ακόμα σπανιότερα ποιήματα σημερινών ποιητών (μια εξαίρεση ήταν η παρουσίαση της συλλογής του Δημήτρη Κοσμόπουλου πριν απο δυόμισι μήνες).

Εξαίρεση κάνω και σήμερα, αφού παρουσιάζω μιαν ακόμα ποιητική συλλογή και μάλιστα ενός νέου ποιητή, του Θάνου Γιαννούδη ο οποίος ακόμα δεν έχει κλείσει τα τριάντα του χρόνια. Ο Γιαννούδης είναι εκπρόσωπος της νεότατης γενιάς των ποιητών που αναβιώνουν τον παραδοσιακό στίχο. Παλιότερα δημοσίευε τα ποιήματά του στο ιστολόγιό του, και στη συνέχεια σε λογοτεχνικούς ιστοτόπους (παράδειγμα), τώρα όμως έβγαλε και την πρώτη του ποιητική συλλογή, Του ουρανού και της γης.

Με τον Θάνο γνωριζόμαστε εδώ και καιρό, ιντερνετικά αλλά και διά ζώσης όποτε περνάω από Θεσσαλονίκη. Μου είχε δώσει τη συλλογή πριν ακόμα βγει και μου ζήτησε να πάρω μέρος στην παρουσίασή της -επειδή όμως η ημερομηνία της εκδήλωσης άλλαξε και δεν βρισκόμουν στην Ελλάδα, τελικά η συμμετοχή μου στην παρουσίαση έγινε μέσω υπομνήματος, που το διάβασε ο μυστηριώδης ποιητής Ααρών Μνησιβιάδης.

Το κείμενο αυτό θα το παρουσιάσω πιο κάτω, αλλά πρώτα θα πω δυο λόγια για το παντούμ, ένα στιχουργικό είδος που μ’ αρέσει πολύ και που αρέσει και στον Γιαννούδη, αρκετά ώστε να ξεκινήσει τη συλλογή του με ένα παντούμ.

Πρόλογος – Παντούμ για το Νέο Κόσμο

 ”O brave new world,that has such people in ‘t!” –Shakespeare

Αν υπάρχω στη ζωή, είναι για σένα…
Μακριά σου ο κόσμος όνειρο κακό,
κιθαρίστας που τού έκλεψαν την πένα
και μαντεύει κάθε νότα το σκοπό.

Μακριά σου ο κόσμος όνειρο κακό
-Πόση αγάπη θα επιζήσει; Πες μου, πόση;-
και μαντεύει η κάθε νότα το σκοπό,
τη σειρά της μουσικής να περισώσει.

Πόση αγάπη θα επιζήσει; Πες μου, πόση;
Ποιο τραγούδι θα υμνήσει τον καιρό,
τη σειρά της μουσικής θα περισώσει;
Δεν στεριώνει ο ρυθμός που προχωρώ…

Ποιο τραγούδι θα υμνήσει τον καιρό:
νέε κόσμε, εσύ, λαμπρέ φωτοκυκλώνα!
Δεν στεριώνει ο ρυθμός που προχωρώ,
η καρδιά της πλάσης θάφτηκε στο χώμα.

Νέε κόσμε, εσύ, λαμπρέ φωτοκυκλώνα,
σε γεννήσαν ο καημός κι η συμφορά!
Η καρδιά της πλάσης θάφτηκε στο χώμα,
το χαμόγελό σου η άβυσσος φορά!

Σε γεννήσαν ο καημός κι η συμφορά
-Χαίρε, άμετρη ανθρώπινή μας φύση!-
Το χαμόγελό σου η άβυσσος φορά
κι έχει μέσα σου το χάος εμφυσήσει.

Χαίρε, άμετρη ανθρώπινή μας φύση,
χαίρε φύσημα της πλαστουργού πνοής!
Έχει μέσα σου το χάος εμφυσήσει
σαν δεν βρίσκεις πια ένα νόημα ζωής.

Χαίρε φύσημα της πλαστουργού πνοής,
νιότης όνειρα που μοιάζετε σαν ξένα
σαν δεν βρίσκεις πια ένα νόημα ζωής
-αν υπάρχω στη ζωή, είναι για σένα…

2017

Θα προσέξατε ποια είναι η ιδιαιτερότητα αυτού του στιχουργικού είδους. Είναι ποίημα που αποτελείται από τετράστιχες στροφές και σε κάθε στροφή, ο δεύτερος και ο τέταρτος στίχος επαναλαμβάνονται ως πρώτος και τρίτος στίχος στην επόμενη στροφή. Το παντούμ (pantoum) είναι είδος που κατάγεται από τη Μαλαισία και πέρασε στην αγγλική και τη γαλλική ποίηση του 19ου αιώνα.

Στα δικά μας μέρη ίσως το έφερε ο Σεφέρης, με το ποίημα Παντούμ του 1940

ΠΑΝΤΟΥΜ

Τ’ αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους
στο πέλαγο σέρνουν φωτιές τα καράβια
ψυχή μου λυτρώσου απ’ τον κρίκο του σκότους
πικρή φλογισμένη που δέεσαι μ’ ευλάβεια.

Στο πέλαγο σέρνουν φωτιές τα καράβια
η νύχτα στενεύει και στέκει σαν ξένη
πικρή φλογισμένη που δέεσαι μ’ ευλάβεια
ψυχή μου γνωρίζεις ποιος νόμος σε δένει.

Η νύχτα στενεύει και στέκει σαν ξένη
στο μαύρο μετάξι τα φώτα έχουν σβήσει
ψυχή μου γνωρίζεις ποιος νόμος σε δένει
και τι θα σου μείνει και τι θα σ’ αφήσει.

Στο μαύρο μετάξι τα φώτα έχουν σβήσει
ακούγονται μόνο του χρόνου τα σείστρα·
και τι θα σου μείνει και τι θα σ’ αφήσει
αν τύχει κι ανάψει βουβή πολεμίστρα.

Ακούγονται μόνο του χρόνου τα σείστρα
μετάλλινη στήλη στου πόνου την άκρη
αν τύχει κι αστράψει η βουβή πολεμίστρα
ούτε όνειρο θά ʼβρεις να δώσει ένα δάκρυ.

Μετάλλινη στήλη στου πόνου την άκρη
ψηλώνει η στιγμή σα μετέωρο λεπίδι
ούτε όνειρο θά ʼβρεις να δώσει ένα δάκρυ
στο πλήθος σου το άυλο που σφίγγει σα φίδι.

Ψηλώνει η στιγμή σα μετέωρο λεπίδι
σαν τι να προσμένει να πέσει η γαλήνη;
στο πλήθος σου το άυλο που σφίγγει σα φίδι
δεν είναι ο ουρανός μηδέ αγγέλου ευφροσύνη.

Σαν τι να προσμένει να πέσει η γαλήνη;
Σ’ ανθρώπους κλειστούς που μετρούν τον καημό τους
δεν είναι ουρανός μηδέ αγγέλου ευφροσύνη
τ’ αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους.

Στα νεότερα χρόνια, ο αξέχαστος Ηλίας Λάγιος έγραψε κι αυτός:

Παντουμάκι

Ανάβει το φως μες στη διάφανη ημέρα
το φως που ακουμπά σ’ έναν κόσμο σκοτάδι
καθώς κυβερνάς στην σιγή ατμοσφαίρα
γλυκό λαμπυρίζει του πόθου το λάδι.

Το φως που ακουμπά σ’ έναν κόσμο σκοτάδι
γλιστρά στου ψαριού σου κορμιού τη σελήνη
γλυκά λαμπυρίζει του πόθου το λάδι.
κι η νύχτα που αυξάνει τη ζώνη σού λύνει.

Γλιστρά στου ψαριού σου κορμιού τη σελήνη
το χέρι τ’ απλό που διαβάζει την ύλη
κι η νύχτα που αυξάνει τη ζώνη σού λύνει
σ’ αφήνει στου κοίλου σπασμού την καμπύλη.

Το χέρι τ’ απλό που διαβάζει την ύλη
διδάσκει στον νου το τερπνό μεσημέρι
σ’ αφήνει στου κοίλου σπασμού την καμπύλη
ν’ ανθίζεις της πίκρας το ελάχιστο αστέρι.

Διδάσκει στον νου το τερπνό μεσημέρι
καθώς κυβερνάς στην σιγή ατμοσφαίρα
ν’ ανθίζεις της πίκρας το ελάχιστο αστέρι
ανάβει το φως μες στη διάφανη ημέρα.

Το βιβλίο της Μαριάννας, 1993

Αλλά και άλλοι πολλοί έχουν δοκιμάσει το στιχουργικό αυτό είδος -στην ανθολογία Παμπάλαιο νερό βρίσκει κανείς αρκετά παντούμ νεότερων ποιητών, ανάμεσά τους και από τη φίλη μας Σοφία Κολοτούρου και τον φίλο μας Γιώργο Λυκοτραφίτη.

Στη συλλογή του ο Γιαννούδης έχει κι άλλο ένα παντούμ, τον Πλούτωνα, που το παραθέτω στο τέλος της παρουσίασης.

Από την ίδια ενότητα με τον Πλούτωνα, αστρικό σώμα μαζί και αρχαία θεότητα, διαλέγω τον Ποσειδώνα, επίσης με τη διττή αυτή ιδιότητα, που είναι σονέτο.

Ποσειδώνας

Φωτιά στου Σούνιου τις πλαγιές· οι Χριστιανοί
πλάθουν τον κόσμο τώρα αυτοί με τη σειρά τους
και περιμένει Καθαρτήριο και ποινή
όσους τολμούν να κάνουν πράξη τα όνειρά τους.

Στη σκέψη Εβραίοι – κι ας μιλούνε την κοινή-
Ιορδάνη στάζουν οι κραυγές και τα πυρά τους
και θυσιάζουν πια σε πίστη πιο φτηνή,
με σύμμαχό τους ορατούς και αοράτους.

Του Ποσειδώνα βλέπεις τώρα τη μορφή
να σιγοκλαίει τους χαμένους μας αγώνες
κι είνα δικά του κι ο σταυρός και το καρφί,

καθώς ανέστιος ψιθυρίζει στις γοργόνες:
»Εμείς παλέψαμε να φύγουν τα δαιμόνια
κι όχι στη θέση τους να μπούμε στον κανόνα…»

ενώ η Αφροδίτη είναι γραμμένη σε τερτσίνες, τρίστιχες δηλαδή στροφές, που πρώτος τις δίδαξε ο Δάντης και στην Ελλάδα τις καλλιέργησε πολύ ο Καζαντζάκης (κάποτε θα παρουσιάσω μερικές δικές του):

Αφροδίτη

(ερωτική επιστολή)

Από τα άστρα στάζει η αγάπη προς τη γη
και σαν τελειώσουμε σ’ αυτά θα επιστρέψει.
Κι όμως, μια τόση δα καρδούλα που ριγεί

αρκεί βασίλισσα του κόσμου να σέ στέψει,
προτού το κύμα καθαρίσει την ακτή
κι άλλες θεότητες στον κλήδονα λατρέψει.

Είν’ η ζωή μας ανυπόφορα μεικτή
-ποτέ δεν ήταν όπως σήμερα μπλεγμένη-
και σαν ο αγέρας βρει στα βράχια και μπλεχτεί

σ’ άλλα ακρογιάλια φεύγει η αγάπη ρημαγμένη.
Κοιτά τ’ αστέρια που εκπέμπουν πλάνο φως,
γιατί οι πλανήτες οι σοφοί κι οι προηγμένοι

ξέρουν πως ο καημός κρατιέται πια κρυφός
κι η λάμψη του άστρου των ματιών μας μόνο απάτη,
να μάς θυμίζει πως η λέξη αδερφός

κάποτε σήμαινε -πια δεν σημαίνει κάτι.
Κι ενώ στην άκρη μάς φωτίζει το δαδί
που οδηγεί σε παραδείσου μονοπάτι,

σαν ποιος στο φόντο των ονείρων του θα δει
σ’ άφεγγο κόσμο την αλήθεια ν’ ανατέλλει;
Εσύ μονάχη της καρδιάς συγκομιδή,

μια μελισσούλα που γυρίζει στην κυψέλη
-κι ας σ’ ονειρεύτηκα σαν έργο του Γκωγκέν,
θαρρώ μού βγήκες πιο πολύ του Μποτιτσέλι.

(Αυτό το »πρέπει» το σκληρό, αυτό το »δεν»
που δεν αφήνει την ψυχή να ξεμυτίσει…)
Όλη η ζωή μας μια γροθιά προς το μηδέν

κι ακόμα είν’ άγνωστο το ποιος θα επικρατήσει,
όλη η ζωή μας μια ροπή προς το κακό,
μοιάζει με ύβρι διαρκείας δίχως τίσι.

Σ’ αυτόν τον κόσμο που αναγκαία κατοικώ
μόνο κατ’ όνομα ο Αυγερινός κι η Πούλια,
σαν το παιδί που τού στερήσαν το γλυκό,

σαν ένα γάμο δίχως νυφικό και τούλια.
Κι εκεί που αγγίζεις ξαφνικά τον ουρανό,
γοργά στα τρίσβαθα σέ ρίχνουν τα καπούλια.

Βαθιά τό ξέρω πως δεν μ’ έχω ικανό
να ζω τον βίο του ορειβάτη και του δύτη,
γι’ αυτό και δώσε μου μονάχα το κενό

ή την καρδιά σου στους αιώνες, Αφροδίτη!

Στην παρουσίαση της συλλογής του Θάνου Γιαννούδη, που έγινε στη Θεσσαλονίκη πριν από μια βδομάδα περίπου, για την ακρίβεια στις 21 Ιουνίου, έστειλα το εξής κείμενο:

Ίσως πρόκειται για σύμπτωση, αλλά η ημερομηνία της σημερινής παρουσίασης φαντάζει σημαδιακή, αφού έχουμε 21 Ιουνίου, το θερινό ηλιοστάσιο -και θα συζητήσουμε για μια ποιητική συλλογή που, από τον τίτλο της κιόλας, “Του ουρανού και της γης”, αλλά και από το εξώφυλλό της, εμφανίζεται προσανατολισμένη στα ουράνια σώματα.

Αυτό δεν είναι και τόσο πρωτότυπο, θα πείτε. Οι ποιητές από καταβολής του κόσμου είχαν το βλέμμα στραμμένο προς “τ’ αστροφώτιστα διαστήματα”, με αποτέλεσμα κάποιος, ενώ βάδιζε θαυμάζοντας τα ουράνια να πέσει σ’ έναν λάκκο που βρισκόταν μπροστά του. Ωστόσο, ο Γιαννούδης δεν παρατηρεί τ’ αστέρια με τον παλιό τρόπο ή μόνο με τον παλιό τρόπο· η πρώτη ενότητα της συλλογής του, ή, πιο σωστά, η πρώτη συλλογή από τις πέντε που συναπαρτίζουν το βιβλίο, έχει τον τίτλο NASA -ναι, πρόκειται για την αμερικανική υπηρεσία διαστήματος, που με το εγχείρημα Απόλλων έφερε τον άνθρωπο στη Σελήνη.

Οπότε, ο Γιαννούδης χρησιμοποιεί διαστημόπλοιο για τα ποιητικά ταξίδια του και μετακινείται πιθανώς με την ταχύτητα του φωτός, ανανεώνοντας θα λέγαμε την ενασχόληση των ποιητών με τα ουράνια.

Αυτή την πρώτη ενότητα ή ποιητική συλλογή, ο ίδιος ο Γιαννούδης τη χαρακτηρίζει “νεοφορμαλιστική” ποίηση, εντοπίζοντας και αποδεχόμενος την ιδιαιτερότητα της ποίησής του. Διότι, όπως θα προσέξατε έστω κι αν απλώς φυλλομετρήσατε το βιβλίο, ο Γιαννούδης εντάσσεται σε εκείνη την ευάριθμη αλλά διακριτή ομάδα ποιητών που ανανεώνουν την παράδοση χρησιμοποιώντας τον παραδοσιακό στίχο, τον ισόμετρο, τον έμμετρο -με μέτρο και με ρίμα δηλαδή· που αποφεύγουν, με άλλα λόγια, να συνταχθούν με την πλειονότητα η οποία, ήδη από τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες στράφηκε στον ελευθερωμένο και μετά στον ελεύθερο στίχο.

Πράγματι, ο ελεύθερος στίχος είχε φτάσει σε κυριαρχία σχεδόν μονολιθική στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, τότε που ο ισόμετρος στίχος είχε περιοριστεί και ταυτιστεί με τα πρωτόλεια αρχαρίων, με τη σάτιρα ή με τους στίχους τραγουδιών, αφού μόνο εκεί εμφανιζόταν. Στη δεκαετία του 1990 άρχισε μια αντίρροπη κίνηση, με πρωτοπόρους την τριανδρία Λάγιου-Καψάλη-Κοροπούλη και με τον Νάσο Βαγενά βεβαίως, που συνεχίστηκε π.χ. με τον Γιώργο Κεντρωτή και τον Νίκο Παπαδόπουλο, για να φτάσουμε στους νεότερους, τον Κώστα Κουτσουρέλη, τη Σοφία Κολοτούρου, και τους νεότατους, που δύο βρίσκονται σήμερα εδώ, ο Θάνος Γιαννούδης και ο Ααρών Μνησιβιάδης. Ανέφερα κάποιους που καλλιεργούν συστηματικά τον ισόμετρο στίχο, επειδή, χάρη στις προσπάθειες των παραπάνω, δεν θεωρείται πια ντροπή να γράψει κάποιος ποίημα σε παραδοσιακά μέτρα κι έτσι όλο και περισσότεροι είναι οι ποιητές που περιστασιακά γράφουν σε έμμετρο.

Ταυτόχρονα είδαμε και την εκ νέου επίσκεψη στους παλιούς ποιητές του παραδοσιακού στίχου, με την κυκλοφορία ανθολογιών του μεσοπολέμου (π.χ. από τον Αναγνωστάκη), με τη σειρά “Εκ νέου” του Γαβριηλίδη, με τη δημοσίευση αθησαυριστων ποιημάτων και συγκεντρωτικών εκδόσεων του Φιλύρα, του Λαπαθιώτη, του Κοτζιούλα (σε κάποιες από αυτές τις προσπάθειες έχω συμμετάσχει κι εγώ) και, για να πάμε σε κάτι που αφορά πλατύτερο κοινό, με την ολοένα και συχνότερη μελοποίηση ποιητών του ισόμετρου στίχου, ποιητών από αυτούς που κακώς ονομάζουμε “ελάσσονες”. Ωστόσο, κάποιοι από αυτούς τους “ελάσσονες” του μεσοπολέμου αξιώνονται σήμερα ζηλευτή διάδοση του έργου τους, από εκδόσεις και πωλήσεις έως ανακοινώσεις σε συνέδρια, σαφώς μεγαλύτερη απ’ όσο μεταγενέστεροι ποιητές του ελεύθερου στίχου.

Παράγοντας που βοήθησε το κίνημα του ισόμετρου στίχου ήταν και το Διαδίκτυο, διότι προσφέρει λύση σ’ ένα πρόβλημα που ανέκαθεν ταλανίζει τους ποιητές ανεξαρτήτως τεχνοτροπίας: πώς να κάνουν το έργο τους να φτάσει σε περισσότερους δυνητικούς αναγνώστες. Το Διαδίκτυο προσφέρει όχι μόνο έναν αδάπανο τρόπο έκδοσης αλλά και, το σημαντικότερο, φέρνει σε επαφή ομοτέχνους ή ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος, την ίδια πετριά αν θέλετε.

Το αναφέρω αυτό επειδή μία από τις δραστηριότητες του Γιαννούδη είναι ότι συμμετέχει στη διαδικτυακή ποιητική ανθολογία “Νέοι ήχοι στο Παμπάλαιο νερό”, όπου ανθολογούνται ποιήματα γραμμένα σήμερα, σύγχρονη δηλαδή ελληνική ποίηση αλλά γραμμένη “σε αυστηρές φόρμες” σύμφωνα με τη διατύπωση που χρησιμοποιείται. Το Παμπάλαιο νερό έδωσε τη δυνατότητα να φανεί ο πλούτος και η ποικιλία των ισόμετρων ποιημάτων που γράφονται στις μέρες μας από ποιητές είτε αυτοί είναι θιασώτες του παραδοσιακού τρόπου είτε προσφεύγουν σ’ αυτόν περιστασιακά.

Βλέπετε πως ανάμεσα στους ποιητές του ισόμετρου στίχου υπάρχει αλληλεγγύη, ο ένας προωθεί το έργο του άλλου, και δεν είναι σπάνια τα συλλογικά εγχειρήματα, από την εποχή της τριανδρίας του Λάγιου ίσαμε την Τρίλιζα των Κολοτούρου-Γιαννούδη-Μνησιβιάδη. Αν και τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει εντελώς τα παλιά ποιητικά στέκια, το Διαδίκτυο ήδη παίζει το ρόλο ενός εικονικού Μπάγκειου, φέρνοντας σ’ επαφή ομοτέχνους από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου, ή έστω της Ελλάδας, και μάλιστα χωρίς την κάπνα του πραγματικού.

Όμως παρασύρθηκα και ενώ είχα ξεκινήσει να μιλώ ειδικά για το βιβλίο του Γιαννούδη ξεστράτισα στα γενικότερα. Ας μεταφέρω πάλι τον φακό στα κοντινά. Είπαμε πιο πριν για την αλληλεπίδραση ψηφιακού και χάρτινου, εδω λοιπόν έχουμε μια ποιητική συλλογή με ποιήματα που είχαν δημοσιευτεί τα περισσότερα στο Διαδίκτυο, μια ποιητική συλλογή που είναι στην ουσία συσσωμάτωμα επιμέρους συλλογών, πέντε συλλογών για την ακρίβεια, και φτάνει στις 160 σελίδες, ενώ έχουμε συνηθίσει οι ποιητικές συλλογές που εκδίδονται να είναι μάλλον λιπόσαρκες.

Στην πρώτη επιμέρους συλλογή, τη NASA, αναφέρθηκα ήδη. Η δεύτερη, το Κιλκίς, έχει ποιήματα γραμμένα την περίοδο της στρατιωτικής θητείας του Γιαννούδη. Ακολουθεί η ποιητική σύνθεση “Το σχίσμα” (“από το ημερολόγιο του Μιχαήλ Κηρουλάριου” διευκρινίζει ο Γιαννούδης), ο κύκλος ποιημάτων “Ο Μωάμεθ στην Ευρώπη” και το βιβλίο κλείνει με την ενότητα “Αλυτρωτισμός” όπου ο Γιαννούδης φαντάζεται τι ακριβώς είπε ο αγιατολάχ Χομεϊνί όταν κάλεσε το 1989 τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ να ασπαστεί το Ισλάμ.

Βλέπει λοιπόν κανείς καθαρά το εντυπωσιακό πλάτος της ματιάς του Γιαννούδη που, σε αντίθεση με τις προηγούμενες ποιητικές γενιές “του ιδιωτικού οράματος” έχει τολμηρή, εξωστρεφή θεματολογία χωρίς να βάζει χαλινάρι στον Πήγασό του.

Υπάρχει ένας κίνδυνος βέβαια σ’ αυτό και δεν νομίζω πως τον απόφυγε ολότελα ο Γιαννούδης. Με το να θέλει να μιλήσει για τα πάντα, διασπείρεται υπερβολικά η στόχευση του ποιητικού του λόγου και ο αναγνώστης πιθανώς να κατακλύζεται από την ποικιλία των εικόνων και να κουράζεται. Επίσης, κάποιες φορές, παρασυρμένος από τον ποιητικό του οίστρο ο Γιαννούδης, επεκτείνεται σε φλυαρία· παρά την εξαιρετική τεχνική αρτιότητα, κάποια ποιήματα θα κέρδιζαν αν ήταν συντομότερα.

Ξεκίνησα με αρνητικά, αλλά αυτά είναι τα μόνα (ενδεχόμενα) ψεγάδια σε μια εντυπωσιακή ποιητική κατάθεση. Δεν είμαι αμερόληπτος, διότι αγαπώ το μέτρο και τη ρίμα, αλλά η συλλογή του Γιαννούδη είναι πανδαισία.

Υπάρχει εντυπωσιακή ποικιλία στις φόρμες. Βρίσκει κανείς μπαλάντες, σονέτα, τερτσίνες, και, το αγαπημένο μου, τουλάχιστον δύο παντούμ. Παντούμ, μαλαισιανής προέλευσης είδος, είναι ποίημα στο οποίο ένας στίχος (ή δύο στίχοι) κάθε στροφής επαναλαμβάνεται στην επόμενη. Διάσημο είναι το “Παντούμ” του Γιώργου Σεφέρη (Τ’ αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους…) αλλά όπως έδειξε μια προσπάθεια ανθολόγησης που έγινε στο Παμπάλαιο νερό το 2009 τα παραδείγματα είναι δεκάδες. Επίσης, ο Γιαννούδης έχει ιδιαίτερη έμφαση στα εξάστιχα, με τους δυο τελευταίους στίχους συχνά να λειτουργούν αποφθεγματικά.

Το λεξιλόγιο του Γιαννούδη είναι πλούσιο αλλά δεν είναι εξεζητημένο. Ένα κακό ελάττωμα πολλών νέων ποιητών είναι ότι φαντάζονται πως τα ποιήματά τους πρέπει οπωσδήποτε να περιέχουν λέξεις λόγιες, αρχαίες, ακόμα και ομηρικές. Αυτή η επιλογή σπάνια δικαιώνεται, μια και η ποίηση στην ουσία της είναι απλότητα. Ο Γιαννούδης δεν πάσχει από τετοια λεξιθηρία, αλλ’ από την άλλη έχει την τόλμη να χρησιμοποιεί επίσης λέξεις πεζές και μοντέρνες σαν το βίντεο, την κασέτα ή το γιώτα χι (ΙΧ). Κι ενώ σε άλλων ποιητών τα ποιήματα βρίσκω κατά μέσο όρο μια δύσκολη λέξη σε κάθε ποίημα, στις 126 σελίδες της συλλογής του Γιαννούδη δεν βρήκα ούτε μία λέξη που θα δυσκόλευε έναν νέο, έστω έναν νέο με έφεση στο διάβασμα.

Αν αγαπάτε την ποίηση, το βιβλίο του Γιαννούδη θα το απολαύσετε. Κι επειδή όποιος διαβάζει ποίηση, γράφει και ποίηση, είναι μάλλον βέβαιο πως θα παρακινηθείτε κι εσείς να γράψετε ποιήματα. Εγώ τουλάχιστον το έπαθα αυτό -ύστερα από 2-3 μέρες με το βιβλίο έγραψα, ύστερα από πολύν καιρό, ένα δικό μου ποίημα· και όχι τυχαία, σε εξάστιχα.

Θα ακουστούν πολλά ποιήματα του Γιαννούδη σήμερα. Αν ήταν να διαλέξω να ακουστεί ένα, θα διάλεγα τον Πλούτωνα, από την πρώτη συλλογή του βιβλίου και από την ενότητα “Το ηλιακό σύστημα”. Με τις επαναλήψεις του παντούμ, αναδεικνύεται η μελαγχολία στις αναπάντητες ερωτήσεις και τις αμφιβολίες που βασανίζουν τον ερωτευμένο:

ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ

Περσεφόνη, μ’ αγάπησες τάχα;Στις ανήλιες του Άδη γωνιέςμε τη σκέψη σου γέρνω μονάχακαι κοιτώ των ψυχών ερημιές.

Στις ανήλιες του Άδη γωνιέςδεν περνάνε οι έξι σου μήνεςκαι κοιτώ των ψυχών ερημιέςμες στα χάπια και τις δραμαμίνες.

Δεν περνάνε οι έξι σου μήνες-κι οι άλλοι έξι κρατούν τόσο δα!-μες στα χάπια και τις δραμαμίνες,σ’ ένα χάος να μού τραγουδά.

Κι οι άλλοι έξι κρατούν τόσο δαόσο σβήνει ο κομήτης σαν πέφτει,σ’ ένα χάος να μού τραγουδάγια το χρόνο, τον άκαρδο κλέφτη.

Όσο σβήνει ο κομήτης σαν πέφτειτ’ όνομά σου η καρδιά μου σφυρά-για το χρόνο, τον άκαρδο κλέφτηούτε λέξη, γλυκιά μου κυρά.

Τ’ όνομά σου η καρδιά μου σφυρά:”Των ματιών σου τα πέλαγα νά ‘χα!”-μα ούτε λέξη η γλυκιά μου κυρά-Περσεφόνη, μ’ αγάπησες τάχα;

https://sarantakos.wordpress.com/

Οι 11 διδαχές του Αριστοτέλη για τη ζωή- Γνωστές και… άγνωστες συμβουλές από τον αρχαίο φιλόσοφο

Οι 11 διδαχές του Αριστοτέλη για τη ζωή- 

Γνωστές και… άγνωστες συμβουλές 

από τον αρχαίο φιλόσοφο

Είχε χαρακτηριστεί ως πανεπιστήμονας και φιλόσοφος, καθώς καταπιάστηκε με πολλά γνωστικά αντικείμενα.

Ο Αριστοτέλης είναι ένας από τους πιο σπουδαίους Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, που μας δίδαξε πολλά σημαντικά μαθήματα σε θέματα όπως η επιστήμη, η λογική, η ηθική, η ποίηση, το θέατρο, η μεταφυσική, και η ζωή γενικότερα. Έζησε με σκοπό να μοιράζεται τις γνώσεις του και είχε πολλούς μαθητές κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Έχουμε συγκεντρώσει μερικά αποσπάσματα της διδασκαλίας του από αυτό τα πιο διάσημα μέχρι αυτά με τη βαθύτερη σημασία και τα μοιραζόμαστε μαζί σας, ώστε να εμπνεύσουν τη ζωή σας.

Τα 11 μαθήματα που παίρνουμε για τη ζωή από τον Αριστοτέλη:

1. Ανακαλύψτε τους Φίλους Σας και Κρατήστε τους Κοντά Σας.

• «Κανένας δεν θα ήθελε να ζει χωρίς φίλους, ακόμη κι αν είχε στη διάθεσή του όλα τ’ άλλα.»
• «Η επιθυμία για την φιλία είναι γρήγορη, αλλά η φιλία είναι ένα φρούτο που ωριμάζει αργά.»
• «Καλύτερός μου φίλος είναι ο άνθρωπος που όταν εύχεται να είμαι καλά, το κάνει για χάρη μου»
• «ένας στενός φίλος είναι «ένας δεύτερος εαυτός», κάποιος με τον οποίο συνδέεται ουσιαστικά η δική σου αίσθηση του εαυτού.»
• «Η φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δυο σώματα «
• «Η δυστυχία αποκαλύπτει εκείνους που δεν είναι πραγματικά φίλοι.»
• «Το αντίδοτο για πενήντα εχθρούς είναι ένας φίλος.»

2. Η Τιμιότητα είναι η Καλύτερη Διπλωματία, να Την έχετε σε Μεγάλη Εκτίμηση.

• «Η ελάχιστη αρχική απόκλιση από την αλήθεια πολλαπλασιάζεται στην συνέχεια χιλιάδες φορές»
• «Ο καθένας θα πρέπει να πράττει το σωστό σωστό και όχι ό,τι βλέπει από τους άλλους.»
• «Η εκτίμηση που έχεις για τους φίλους σου να είναι τίμια και ειλικρινής.»
• «Κανείς δεν πιστεύει έναν ψεύτη όταν λέει μια αλήθεια»

3. Ποτέ μη σταματάς να Μαθαίνεις Καινούργια Πράγματα σε όποια Φάση και αν είναι η Ζωής Σου.

• «Πολύ σημαντικό εφόδιο για τα γηρατειά είναι η εκπαίδευση»
• «Οι μορφωμένοι διαφέρουν από τους αμόρφωτους όπως οι ζωντανοί από τους νεκρούς»
• «Όλοι οι άνθρωποι από τη φύση τους επιθυμούν τη γνώση»
• «Εκπαιδεύοντας το μυαλό, χωρίς να εκπαιδεύσουμε την καρδιά, αποτυγχάνουμε σε όλα»
• «Αυτοί που δίνουν καλή εκπαίδευση στα παιδιά, πρέπει να τιμώνται περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν, γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, οι παιδαγωγοί όμως τους έμαθαν την τέχνη του ευ ζην»
• «Είναι στη φύση των ανθρώπων να μαθαίνουν»

4. Η Τέχνη της Γραφής είναι Όμορφη.

• «Η ποίηση είναι πιο εκλεκτή και πιο φιλοσοφική από την ιστορία γιατί η ποίηση εκφράζει το καθολικό, ενώ η ιστορία μόνο κάτι συγκεκριμένο»
• «Ποίηση απαιτεί έναν άνθρωπο με ένα ιδιαίτερο ταλέντο για να την υπηρετήσει, ή αλλιώς κάποιον αρκετά τρελό γι’ αυτήν»
• «Ο καλός συγγραφέας εκφράζεται σαν κοινός άνθρωπος, αλλά σκέφτεται σαν τους σοφούς»
• «Ο σκοπός της τέχνης δεν είναι να περιγράψει την εξωτερική εμφάνιση των πραγμάτων, αλλά την εσωτερική σημασία τους»

5. Ένα από τα Μεγαλύτερα Επιτεύγματα της Ζωής είναι η Κατανόηση του Εαυτού.

• «Γνωρίζοντας τον εαυτό σας είσαι στην αρχή όλης της σοφίας»
• «Αυτός που έχει ξεπερνά τους φόβους του είναι πραγματικά ελεύθερος»
• «Θεωρώ περισσότερο ανδρείο εκείνον που νικά τις επιθυμίες του παρά εκείνον που νικά τους εχθρούς του, γιατί η πιο δύσκολη νίκη είναι εναντίον του κακού εαυτού.»
• «ο αναπόφευκτος πόλεμος πρέπει να καταλήγει στην εδραίωση της ειρήνης»

6. Για την Επίτευξη Οποιουδήποτε Πράγματος στη Ζωή, θα πρέπει να Υπάρχει η Δύναμη της θέλησης.

• «Μέσα από την πειθαρχία έρχεται η ελευθερία.»
• «η φύση της επιθυμίας δε γνωρίζει όρια, και η ικανοποίηση αυτής της απεριόριστης επιθυμίας είναι για τους πολλούς σκοπός ζωής»
• «Είμαστε αυτό που κάνουμε επανειλημμένα. Ως εκ τούτου, η Αριστεία, δεν είναι πράξη αλλά συνήθεια»
• «Το άριστο δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Έρχεται μετά από δική μας επιδίωξη, ειλικρινή προσπάθεια και έξυπνες δράσεις. Αντιπροσωπεύει τη σοφή επιλογή μεταξύ πολλών εναλλακτικών. Οι επιλογές μας και όχι η τύχη καθορίζουν το πεπρωμένο «
• «Η καλύτερη επιλογή είναι αυτή που μας βοηθά να πετύχουμε πιο γρήγορα τους στόχους μας»
• «Προτιμώ αυτό που είναι απίθανο αλλά δυνατόν να συμβεί παρά το πιθανό που όμως είναι αδύνατον να συμβεί.»
• «όσα πρέπει να κάνουμε αφού τα μάθουμε, τα μαθαίνουμε κάνοντάς τα»

7. Η Χαρά και η Διασκέδαση Πρέπει να Υπάρχει στη Ζωή, για να Μας Κρατάει Υγιείς.

• «Το μυστικό για της χαράς είναι η έκπληξη.»
• «Τα αστεία είναι αρεστά και στους θεούς»
• «Η ζωή είναι κωμωδία γι’ αυτούς που σκέφτονται και τραγωδία γι’ αυτούς που αισθάνονται»

8. Πολλές Φορές, οι Πιο Παράλογοι Άνθρωποι έχουν τις Καλύτερες Ιδέες.

• «Η ιδιοφυΐα είναι ανάμικτη με την παραφροσύνη»
• «Δεν υπάρχει μεγαλοφυΐα χωρίς το άγγιγμα της τρέλας»

9. Ο Φόβος Δεν Μας Προσφέρει Τίποτα Άλλο από το να Μας Κρατά Πίσω.

• «Οι αδύναμοι υπακούν από φόβο ενώ οι δυνατοί από αγάπη «
• «Ο φόβος είναι πόνος που προκύπτει από την αναμονή του κακού»
• «Αυτό που πέτυχα με τη φιλοσοφία, ήταν να κάνω με τη θέλησή μου αυτά που οι άλλοι τα κάνουν επειδή φοβούνται τον νόμο «
• «Η ελπίδα είναι το όνειρο ενός ξύπνιου»

10. Πάρτε τον Έλεγχο της Ζωής στα Χέρια Σας και Επιλέξτε τις Αρετές που Θέλετε να Διαθέτει.

• «Οι άνθρωποι δημιουργούν τους θεούς κατ’ εικόνα τους, όχι μόνο όσον αφορά τη μορφή τους αλλά και όσον αφορά τον τρόπο ζωής τους»
• «Η ευτυχία ανήκει στους αυτάρκεις»
• «Η ευτυχία είναι το ίζημα που κάθετε στο πιο κατάλληλο σημείο της ψυχής»
• «Μια συγκεκριμένη αρετή απαιτεί συγκεκριμένο τρόπο για να αποκτηθεί.»
• «Η ενέργεια του μυαλού είναι η ουσία της ζωής»
• «Δεν πρέπει να είμαστε ούτε δειλοί ούτε απερίσκεπτοι, αλλά θαρραλέοι»
• «Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να αποφύγεις την κριτική…Να μην κάνεις τίποτα, να μη λες τίποτα, να είσαι τίποτα..»
• «Η υπομονή είναι πικρή όμως ο καρπός της είναι γλυκός»
• «Η αξιοπρέπεια δεν συνίσταται στην κατοχή των τιμών, αλλά στο να τις αξίζεις»

11. Μην Υποτιμάτε τη Δύναμη του Σκότους.

• «Είναι οι πιο σκοτεινές στιγμές μας, που πρέπει να εστιάσουμε, για να δούμε το φως»
• «Δεν μπορούμε να μάθουμε χωρίς πόνο».

https://www.pentapostagma.gr/

Μεγάλη δημοσκόπηση «κλειδώνει» την ήττα ΣΥΡΙΖΑ: Προς αυτοδυναμία η ΝΔ & με επτακομματική Βουλή – Μη αναστρέψιμο αποτέλεσμα

Μεγάλη δημοσκόπηση «κλειδώνει» την 

ήττα ΣΥΡΙΖΑ: 

Προς αυτοδυναμία η ΝΔ & με επτακομματική

 Βουλή – 

Μη αναστρέψιμο αποτέλεσμα

«Κλειδώνει» το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών με τη μεγάλη δημοσκόπηση της MRB. Λίγες μέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες οριστικοποιείται η ήτταν του κυβερνώντος σήμερα κόμματος και ανοίγει ο δρόμος για αυτοδυναμία της ΝΔ ακόμα και με επτακομματική Βουλή.

Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο ωστόσο από αυτό δεν προκύπτει αισιοδοξία. Η πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση Τσίπρα και οδήγησε τη χώρα σε αδιέξοδα, όπως η προδοσία των Πρεσπών, είναι μια πολιτική που ο κ.Μητσοτάκης μοιάζει έτοιμος να ακολουθήσει στα ελληνοτουρκικά.

Οι δηλώσεις του και το ύφος του στήνουν τα θεμέλια για μια πολιτική ανοχής απέναντι στους Τούρκους, γεγονός που θα δημιουργήσει νέα τετελεσμένα. Όποια και αν είναι η επόμενη κυβέρνηση οφείλει να χειριστεί τα φλέγοντα θέματα με βασικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι το πολιτικό κέρδος.

Με επτά μέρες να απομένουν μονάχα μέχρι τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, δημοσκόπηση της MRB για την εφημερίδα «Τα Νέα» παρουσιάζει τη Νέα Δημοκρατία πολύ κοντά, όχι μόνο στη νίκη, αλλά και στην αυτοδυναμία.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της εταιρείας, η αυτοδυναμία της ΝΔ δείχνει να «κλειδώνει» σε κάθε πιθανό σενάριο σύνθεσης της νέας Βουλής: Με πέντε, έξι ή επτά κόμματα. Σύμφωνα με την έρευνα της MRB, σε όλα τα σενάρια για τη συγκρότηση της επόμενης βουλής, η ΝΔ εξασφαλίζει την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με τις έδρες της να κλιμακώνονται αντίστοιχα από 155 έως 163.

Η ευρεία επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας συνοδεύεται και με τη συντριπτική υπεροχή της σχεδόν σε όλα τα πεδία (παράσταση νίκης, εκτίμηση για το άνοιγμα της ψαλίδας κ.α).

Παράλληλα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει να εισπράττει σημαντικό μέρος και από τη δεξαμενή των αναποφάσιστων. Επίσης, η δημοσκόπηση της MRB δίνει ένα εύρος διαφοράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, κατά το οποίο η καλύτερη δυνατή επίδοση του κυβερνώντος σήμερα κόμματος υπολείπεται 3,9 ποσοστιαίες μονάδες της χειρότερης δυνατής επίδοσης της ΝΔ, κάνοντας πρακτικά ανέφικτο οποιοδήποτε σενάριο ανατροπής.

Αναλυτικά το εύρος της εκτίμησης ψήφου που δίνει η MRB για τις προσεχείς εκλογές για τα κόμματα:

• Νέα Δημοκρατία 35,4% με 40,4%
• ΣΥΡΙΖΑ 26,5% με 31,5%
• ΚΙΝ.ΑΛ. 6,4% με 9,8%
• ΚΚΕ 3,7% με 6,3%
• Χρυσή Αυγή 2,6% με 5%
• Ελληνική Λύση 2,5% με 4,8%
• ΜεΡΑ 25 2,2% με 4,4%
• Ένωση Κεντρώων 1,4% με 3,2%

Το 79,6% των πολιτών πιστεύει ότι νικητής των εκλογών θα είναι η ΝΔ (παράσταση νίκης), με το 35,9% να θεωρούν τον κ. Μητσοτάκη «καταλληλότερο για πρωθυπουργό». Το ποσοστό αυτό, κατά τους αναλυτές, είναι και η «βάση» του ποσοστού που μπορεί να πάρει η ΝΔ στις προσεχείς εκλογές.

https://www.pentapostagma.gr/

Μεζεδάκια του καύσωνα

Μεζεδάκια του καύσωνα

Posted by sarant στο 29 Ιουνίου, 2019

Μόνο που ο καύσωνας δεν βρίσκεται εκεί απ’ όπου με διαβάζετε οι περισσότεροι, αλλά εκεί απ’ όπου γράφω εγώ, ή μάλλον λίγο πιο κάτω. Για πρώτη φορά στην ιστορία, τέσσερις νομοί της Νότιας Γαλλίας κηρύχτηκαν από χτες σε κατάσταση «κόκκινου συναγερμού για καύσωνα», μια κατηγορία έκτακτης κατάστασης που θεσπίστηκε μετά τον φονικό καυσωνα του 2003 με τις 15.000 νεκρούς.

Χτες λοιπόν οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν τους 45 βαθμούς σε μερικές περιοχές, με ρεκόρ τους 45,9 στην περιοχή της Νιμ, που παραδοσιακά είναι η πιο ζεστή της μητροπολιτικής Γαλλίας. Eκεί είχε σημειωθεί, τον Αύγουστο του 2003, το προηγούμενο ρεκόρ όλων των εποχών με 44,1 βαθμούς. Φέτος όμως βρισκόμαστε ακόμη στα τέλη Ιουνίου…

* Κωμικός τίτλος σε τραγικό γεγονός:

Νεκρός Βολιώτης πνίγηκε από φαγητό, είναι ο τίτλος. Δεν θα το μάσησε καλά, σχολίασε φίλος.

* Γουστόζικο ορθογραφικό σε τίτλο:

Σκηνές απείρου κάλουςμε Βελόπουλο στο Κόντρα.

Δεν θα το επισήμαινα κανονικά, δεν είναι και τόσο σπουδαίο, αλλά μου φάνηκε ταιριαστό με τα πρόσωπα του δράματος.

* Κι άλλο γουστόζικο ορθογραφικό, σε άρθρο εκπαιδευτικού ιστότοπου σχετικά με τις δηλώσεις του Κ. Χατζηδάκη για το πρόγραμμα της ΝΔ για την παιδεία:

«Εμείς πιστεύουμε σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική που στηρίζεται στην προσπάθεια, την άμυλα, την αξιοκρατία» είπε, παρουσιάζοντας τους βασικούς πυλώνες του προγράμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Παρά τα εισαγωγικά, το λάθος μάλλον στον ιστότοπο χρεώνεται. Και πάλι, όπως και το προηγούμενο, είναι λάθος που δεν το πιάνει ο καημένος ο Σπελ Τσέκερ.

Αλλά η υπόθεση είχε και συνέχεια, διότι στο Φέισμπουκ κάποιος επισήμανε με ειρωνικό σχόλιο το λάθος και συνέχισε: άμμιλα είναι το σωστό!

Στην αρχή νόμιζα ότι το έλεγε στ’ αστεία, αλλά μάλλον είχαμε μιαν ακόμα εκδήλωση του νόμου του Μέφρι.

* Κι ένα μεταφραστικό, που το δανείζομαι από τα Υπογλώσσια και που πληθαίνει τη γεωγραφία της Χώρας των Αγνώριστων.

Παρμένο από: Μαρκ Φερρό, Το σοκ του Ισλάμ, Αλεξάνδρεια 2006, μτφρ. Λία Βουτσοπούλου, σελ. 136.

Η Σιλισία, μικρή αδερφή της Σιλεσίας υποθέτω, σχολιάζει ο φίλος που το ψάρεψε.

Και βέβαια η Cilicia των Άγγλων είναι η δική μας Κιλικία, που πέρασε στα λατινικά ως Cilicia. (Και όχι, το πυρίτιο δεν πήρε από εκεί το όνομά του!)

* Η μπούρκα της σερβιτόρας.

Μπούρκα γραμματική όμως, όχι πραγματική. Στο Σικάγο, λέει, ο γιος του Τραμπ πήγε σε ένα μπαρ, που μάλιστα το έχει ελληνοαμερικάνος, κι εκεί μια σερβιτόρα τον έφτυσε. Το σχετικό άρθρο γράφει:

Αντιμέτωπος με εργαζόμενο σε κοκτέιλ μπαρ στο Σικάγο ήρθε ο Ερικ Τραμπ, γιος του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος και τον έφτυσε.
Ποιος έφτυσε ποιον; Δεν είναι σαφές, αλλά αν βασιστούμε αποκλειστικά σε αυτή την πρόταση ο Τραμπ πατήρ έφτυσε τον ανώνυμο εργαζόμενο -ή ίσως και τον γιο του.

Και πιο κάτω:

Ο εργαζόμενος που έφτυσε τον Ερικ Τραμπ και όπως φαίνεται είναι γυναίκα, τέθηκε άμεσα υπό κράτηση από τις μυστικές υπηρεσίες και στη συνέχεια σε αργία από την εταιρία που τον απασχολούσε.

Δεν φτάνει που τέθηκε υπό κράτηση η κατά τα φαινόμενα γυναίκα, μάλλον υπεβλήθη και σε εγχείριση αλλαγής φύλου. Και πιο κάτω:

Αναφερόμενη στο θέμα η δήμαρχος της πόλης του Σικάγο, Λόρι Λάιτφουτ, καταδίκασε την ενέργεια του εργαζόμενου.

Στα αγγλικά, δεν γίνεται διάκριση φύλου, employee θα πουν και για τον εργαζόμενο και για την εργαζόμενη. Αλλά όταν μεταφράζεις και βλέπεις ότι πρόκειται για γυναίκα το δηλώνεις!

Βέβαια, ο υλατζής που έβαλε τον τίτλο ήταν λογικός άνθρωπος και έγραψε το προφανές: Σερβιτόρα έφτυσε στο πρόσωπο τον γιο του Τραμπ, και όχι, ας πούμε, «Γυναίκα εργαζόμενος….»!

* Πέντε από τους συνήθεις «επιφανείς πολίτες» (Ελένη Αρβελέρ, Θάνος Βερέμης, Μαριέττα Γιαννάκου, Άννα Διαμαντοπούλου και Νικηφόρος Διαμαντούρος) συνυπογράφουν άρθρο στο οποίο ζητούν να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο.

Ο υπεύθυνος της σελίδας του Σκάι στο Φέισμπουκ ήταν απρόσεχτος με τον κορέκτορα, διότι έγραψε: «Οι επιφανειακοί ακαδημαϊκοί και άνθρωποι της πολιτικής ζωής…..»

Εκτός βέβαια αν πρόκειται για υποδόρια κριτική -που τη βρίσκω μάλλον εύστοχη.

Πρόσεξα το εξής από το άρθρο των πέντε επιφανών (ή επιφανειακών):

Το προνόμιο του πανεπιστημιακού ασύλου που επικαλούνται για να καλύψουν κάθε παραβατικότητα, αγνοούν οι παρανομούντες, ότι δεν αφορά στους φοιτητές, ούτε την προστασία επιλήψιμης διαγωγής εντός του πανεπιστημιακού χώρου.

Μάλλον ασύντακτη η προταση, δεν βρίσκετε; Θα περιμέναμε καλύτερα ελληνικά από πέντε επιφανείς, χώρια που το «αφορά» το συντάσσει τη μια φορά εμπρόθετα και τη δεύτερη απρόθετα.

Με λίγη επιμέλεια: Οι παρανομούντες αγνοούν ότι το προνόμιο του πανεπιστημιακού ασύλου, που το επικαλούνται για να καλύψουν κάθε παραβατικότητα, δεν αφορά τους φοιτητές, ούτε την προστασία επιλήψιμης διαγωγής εντός του πανεπιστημιακού χώρου.

* Καύσωνας στην Ευρώπη αλλά και η Κύπρος δεν θα πηγαίνει πίσω, φαντάζομαι. Αν πάντως πάτε για μπάνιο στη Λεμεσό να προσεξετε να μην έχετε μαζί σας παγωνιέρα.

Aπαγορεύονται οι παγωνιέρες, πληροφορεί η πινακίδα -ή, στα αγγλικά, Prohibited the cooler.

Όπως μου έλεγαν κάποιοι φίλοι, στην Κύπρο, λόγω της ιστορικής διαδρομής της, όλοι ξέρουν άπταιστα αγγλικά -την πινακίδα θα τη μετέφρασε καλαμαράς.

Η λέξη «παγωνιέρα», στα δικά μου τουλάχιστον αυτιά, ακούγεται πολύ παλιομοδίτικη. Προφανώς στην Κύπρο θα χρησιμοποιείται και σήμερα, υποθέτω για τα φορητά ψυγειάκια. Αλλά και στο άρθρο από το οποίο πήρα τη φωτογραφίαμπορείτε να βρείτε και άλλες λέξεις που χρησιμοποιούνται διαφορετικά στην κοινή ελληνική και διαφορετικά στη μεγαλόνησο:

Στις περισσότερες παραλίες του νησιού δίνεται η επιλογή στους πολίτες να ενοικιάσουν κρεβατάκια και ομπρέλες καθώς και να αγοράσουν προϊόντα από υποστατικά.

Τα κρεβατάκια είναι οι δικές μας ξαπλώστρες, ενώ υποστατικά θα εννοεί, υποθέτω τα πρόχειρα μαγαζάκια της παραλίας (ή τα περίπτερα; πείτε, κυπριόφωνοι!)

* Φίλος είδε την πινακίδα αυτή σε θεματικό πάρκο και, ελαφρώς σοκαρισμένος, τη δημοσιοποίησε στα Υπογλώσσια:

Τσέκαρε τα σκιλζ σου τώρα

Η αλήθεια είναι ότι η λέξη «δεξιότητες» δεν έχει τόση πέραση στους δεκάχρονους και τους δωδεκάχρονους, ενώ τα skills τα ξέρουν από τα παιχνίδια που παίζουν. Οπότε, πάλι καλά που το μεταγράψανε στα ελληνικά, που δίνει κι έναν τόνο παιχνιδιάρικο.

Στη σχετική συζήτηση προτάθηκε ως προτιμότερη η διατύπωση «Εξέλεγξε τις δεξιότητές σου» αλλά αυτό μου φέρνει στον νου τον Κωνσταντίνο Κατακουζηνό. Καλύτερα τα σκιλζ, ίσως και τα χάριβδιζ.

* Τα άχρηστα εισαγωγικά της εβδομάδας στον τίτλο άρθρου της Καθημερινής:

Παλαιοντολόγοι «ξεθάβουν» δεινόσαυρο 68 εκατομμυρίων ετών στο Κολοράντο.

Να βάλεις εισαγωγικά σε φράσεις όπως: «ξεθάβουν» το παλιό μυστικό, το καταλαβαίνω. Εγώ δεν θα έβαζα, αλλά κάποιοι θέλουν εισαγωγικά σε όλες τις μεταφορές. Αλλά εδώ γιατί εισαγωγικά; Δεν τον ξέθαψαν πράγματι τον δεινόσαυρο;

Ο οποίος δεινόσαυρος, αν διαβάσετε το άρθρο, ήταν «τρικέρατος». Αμ δε! Όπως βλέπετε στο άρθρο, είναι triceratops, δηλαδή «τρικεράτωψ». Τρικεράτοπας, αν θέλετε.

* Μιλώντας για κέρατα, εντυπωσιακός ήταν ο τίτλος άρθρου της Καθημερινής:

Νέοι με μικρά κέρατα λόγω αυξημένης χρήσης του κινητού

Όταν τον είδα, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να δω αν προέρχεται από σατιρικό σάιτ σαν το Κουλούρι. Η είδηση είναι ομως πραγματική και ενδεχομένως σοβαρή, αν και κάτι στη διατύπωση του τίτλου εξακολουθει να με ξενίζει. Δηλαδή αν δεν χρησιμοποιούσαν κινητό θα είχαν μεγάλα κέρατα;

Πάντως, αν διαβάσετε το άρθρο ,πρόκειται, λέει, για κερατόμορφες προεκτάσεις που αναπτύσσουν λέει αρκετοί νέοι στο πίσω μέρος του κρανίου επειδή έχουν συνεχώς το κεφάλι σκυμμένο στο κινητό.

Δεν φαίνονται δηλαδή τα κερατάκια αυτά, και βέβαια τέτοιες μικρές αποφύσεις αναπτύσσουμε και σε άλλα σημεία του σκελετού μας -σε μεγαλύτερη πάντως ηλικία. Όσο για το άρθρο, αυτό το «κερατόμορφες οσφυϊκές οσμές που παρατηρούνται ολοένα και περισσότερο στους νέους» πρέπει να είναι λάθος αλλά αγνοώ ποιο είναι το σωστό -ίσως «δομές».

* Καταπληκτικό δημιούργημα από αυτόματο μεταφραστήρι. Δεν έχω λινκ, το αντιγράφω από αξιόπιστη πηγή όμως.

Σε διαφημιστικό για τη Σαντορίνη:

Δείτε τα στιγμιότυπα της Σαντορίνης με έναν ράφτη που έγινε ιδιωτική περιοδεία.

Πώς κατάφερε να μεταμορφωθεί σε… ιδιωτική περιοδεία ο μικρός ραφτάκος του παραμυθιού; Απλό είναι. Το αγγλικό κείμενο ήταν:

See the Highlights of Santorini with a Tailor Made Private Tour.

Αριστουργημα δεν είναι;

* Τίτλος σε «γυναικείον» ιστότοπο:

H Κωνσταντίνα Σπυροπούλου διαβάζει Ρίτσο κι άλλες 3 διάσημες Ελληνίδες με λογοτεχνικές ανησυχίες

Ο Γιάννης Ρίτσος δεν ήταν διάσημη Ελληνιδα με λογοτεχνικές ανησυχίες. Οπότε; Μήπως η κ. Σπυροπούλου διαβάζει, εκτός από τον Ρίτσο, και άλλες τρεις διάσημες Ελληνίδες; Πάλι χάσατε. Η κυρία Σπυροπούλου διαβάζει Ρίτσο (ή, τελος πάντων, είχε μαζί της μια φορά ένα βιβλίο του Ρίτσου) ενώ τρεις άλλες διάσημες κυρίες διαβάζουν άλλα λογοτεχνικά βιβλία ή τέλος πάντων φωτογραφίζονται κρατώντας τα.

* Στον ιστότοπο του Γιάνη Βαρουφάκη βρίσκουμε άρθρο με τίτλο «Η πλήρης αποδόμηση του Γκαιμπελσικού ψέμματος περί “κόστους Βαρουφάκη” σε εννέα ερωτο-απαντήσεις».

Επί της ουσίας νομίζω πως ο Γιάνης έχει δίκιο, αλλά σήμερα δεν συζητάμε επί της ουσίας. Προσέχω λοιπόν τον δυσκολοπρόφερτο νεολογισμό «γκαιμπελσικός» του Γιάνη, αντί του εντελώς καθιερωμένου «γκεμπελικός» ή έστω «γκαιμπελικός». Ο τύπος του Γιάνη θεωρητικά είναι πιστότερος αφού ο Γερμανός εγκληματίας λεγόταν Goebbels, αλλά στη γλώσσα πολλές φορές απλοποιούμε τα δάνεια ώστε να είναι πιο συμβατά με τη φωνητική της δικής μας γλώσσας. Οπότε, δεν θα τον προτιμήσω. (Αλήθεια, τον ‘γκεμπελίσκο’ πώς θα τον πει ο Γιάνης; Γκεμπελσίσκο μήπως;)

Θα προσέξατε επίσης ότι ο Γιάνης χρησιμοποιεί την παλιά ορθογραφία «ψέμμα» αντί του ορθού «ψέμα». Εδώ έχουμε εφαρμογή του Νόμου περί διατηρήσεως των διπλών συμφώνων, ο οποίος λέει ότι αν θέλεις να καταργήσεις τα διπλά σύμφωνα σε μια λέξη που τη χρησιμοποιείς συχνά, π.χ. στο όνομά σου, πρέπει να τα επαναφέρεις σε μιαν άλλη, ώστε να διατηρηθεί αναλλοίωτος ο αριθμός τους στο σύμπαν.

* Η τακτική του μεγάλου ψέματος πράγματι αποδίδεται ευρέως στον Γκέμπελς. Όμως, ο κ. Στυλιανίδης την αποδίδει στον Στάλιν. Σε συνέντευξή του σε τοπικό μέσο, ερωτάται:

– Ως τέως υπουργός τι είναι αυτά που είχατε καταφέρει για την Ροδόπη και την Θράκη ευρύτερα, όταν διατηρούσατε υψηλές θέσεις ευθύνης;

Όπως θυμούνται όλοι, αυτό που είχε καταφέρει ο κ. Στυλιανίδης όταν διατηρούσε θέσεις ευθύνης ήταν ότι διόρισε τσούρμα ψηφοφόρων του σε δημόσιους οργανισμούς –για παράδειγμα, 154 στην ΤΡΑΜ Α.Ε. χωρίς διαγωνισμό και 62 την προηγουμένη της προκήρυξης των εκλογών του 2009.

Ωστόσο, στην ερώτηση αυτή απάντησε ως εξής:

– Ο Στάλιν κάποτε είπε ότι η συχνή επανάληψη του ψέματος, καθιστά το ψέμα αλήθεια… Ένας δυτικός διανοητής του απάντησε ότι η συχνή επανάληψη της αλήθειας προστατεύει την αλήθεια από το ψέμα. Αυτό, λοιπόν, με προκαλείτε να κάνω κι εγώ με την ερώτησή σας. Να επαναλάβω αλήθειες.

Μη ρωτήσετε ποιος είναι ο δυτικός διανοητής, διότι δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και τέτοια ρήση του Στάλιν σαν κι αυτή που συκοφαντικά του αποδίδει ο κ. Στυλιανίδης.

Αλλά πώς ν’απαντήσει ο κ. Στυλιανίδης στην ερώτηση «τι κατάφερες για τη Ροδόπη;» Να πει «διόρισα 154 στο Τραμ και άλλους 62 στο τάδε μέρος»; Αυτά δεν λέγονται. Γίνονται μεν, αλλά δεν λέγονται. Οπότε, ας φορτώσουμε κι άλλο ένα ψέμα στην καμπούρα του Στάλιν, ξεπλένοντας παράλληλα λιγάκι τον Γκέμπελς. Ντροπή!

https://sarantakos.wordpress.com/

ΑΤΜ: Οι νέες χρεώσεις ανά τράπεζα από την 1η Ιουλίου

ΑΤΜ: 

Οι νέες χρεώσεις ανά τράπεζα 

από την 1η Ιουλίου

Με νέο κανονισμό έρχονται χρεώσεις από τα ATM προβλέπει την εξομοίωση των προμηθειών τόσο στο εξωτερικό μίας χώρας όσο και στο εσωτερικό.

Ως αποτέλεσμα ο Έλληνας πελάτης της τράπεζας θα πληρώνει τις ίδιες προμήθειες με κάποιον τουρίστα.

Οι νέες χρεώσεις θα ισχύσουν από την 1η Ιουλίου στην πλειονότητα των τραπεζών ενώ στην Τράπεζα Πειραιώς θα ξεκινήσουν από τις 22 Ιουλίου.

Αναλυτικά οι χρεώσεις σύμφωνα με το «Voice of Market»:

Alpha Bank

Αναλήψεις σε ATM άλλων τραπεζών σε Ελλάδα και Ευρωζώνη

Έως 150 ευρώ 1,5 ευρώ
Από 160 έως 250 ευρώ 1,60 ευρώ
Άνω των 250 ευρώ 1,65 ευρώ

Αναλήψεις σε ATM εκτός Ευρωζώνης
1% επί του ποσού της ανάληψης με ελάχιστο τα 4,40 ευρώ ανά συναλλαγή

Eurobank

Αναλήψεις σε ATM άλλων τραπεζών σε Ελλάδα και Ευρωζώνη 1,60 ευρώ ανεξαρτήτως ποσού

Αναλήψεις σε ATM εκτός Ευρωζώνης 1,05% επίτου ποσού της ανάληψης

Εθνική Τράπεζα

Αναλήψεις σε ATM άλλων τραπεζών σε Ελλάδα και Ευρωζώνη
Έως 150 ευρώ 1,30 ευρώ
Από 160 έως 250 ευρώ 1,40 ευρώ
Άνω των 250 ευρώ 1,60 ευρώ

Αναλήψεις σε ATM εκτός Ευρωζώνης
1% επί του ποσού της ανάληψης με ελάχιστο τα 3 ευρώ και μέγιστο τα 5 ευρώ ανά συναλλαγή

Τράπεζα Πειραιώς

Αναλήψεις σε ATM άλλων τραπεζών σε Ελλάδα και Ευρωζώνη
Έως 250ευρώ 1,40ευρώ
Άνω των 250 ευρώ 2,20 ευρώ

Αναλήψεις σε ATM εκτός Ευρωζώνης
Έξοδα 4 ευρώ ανά συναλλαγή πλέον 2% επίτου ποσού της ανάληψης με ελάχιστο το 1 ευρώ και μέγιστο τα 30 ευρώ ανά συναλλαγή

https://www.pentapostagma.gr/