Πρόωρες εκλογές προ των πυλών; – Τριγμοί στο Μαξίμου – Σπάει η Β’ Αθηνών στα τρία – Καταλύτης εξελίξεων το Σκοπιανό

Πρόωρες εκλογές προ των πυλών; – 

Τριγμοί στο Μαξίμου – 

Σπάει η Β’ Αθηνών στα τρία – 

Καταλύτης εξελίξεων το Σκοπιανό

Νέο πολιτικό σκηνικό διαμορφώνεται με αφετηρία τη συμφωνία των Πρεσπών για το Σκοπιανό, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακολουθεί πλέον μια πορεία καταβύθισης.

Η συμφωνία για το Μακεδονικό από την πρώτη στιγμή φάνηκε να είναι καταλύτης ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων, το τσουνάμι που μπορεί να συμπαρασύρει τα πάντα μαζί του.

Αυτό που διαφαίνεται από τα πρόσφατα γκάλοπ είναι η αίσθηση ότι οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο τις εθνικές ταπεινώσεις. Εχουν υπομείνει εδώ και οκτώ χρόνια απίστευτες θυσίες, πιέσεις από τους δανειστές, απώλεια της εθνικής κυριαρχίας ορισμένες φορές.

Οι απώλειες για την κυβέρνηση είναι σημαντικές και δεν μπορούν να αντισταθμιστούν από τη συμφωνία για το χρέος καθώς και από τις φιέστες με τις γραβάτες.

Τόσο ο κ. Τσίπρας, όσο και ο κ. Καμμένος, με ομιλίες και δηλώσεις τους έχουν προετοιμάσει το έδαφος για επικείμενες «αποκαλύψεις» στο πεδίο της Δικαιοσύνης, γεγονός που αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση έχει ξεμείνει από πολιτικό αφήγημα. 

Η «καθαρή» έξοδος από τα μνημόνια «κάηκε» από τους ίδιους τους πολίτες που γύρισαν την πλάτη τους στη φιέστα της «γραβάτας» η οποία στήθηκε στο Ζάππειο μετά την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup για εποπτεία και χρέος, ενώ η συμφωνία με τα Σκόπια, αποδοκιμάζεται από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.

Υπό τα δεδομένα αυτά, η μόνη σανίδα σωτηρίας που έχει μπροστά του ο κ. Τσίπρας, είναι η αναστολή στις περικοπές των συντάξεων, την οποία έχουν ψηφίσει με τον κ. Καμμένο, για την 1η Ιανουαρίου. Με το αίτημα αυτό, που πρόκειται να διατυπώσει η κυβέρνηση προς τους δανειστές, σχετίζουν έγκυροι πολιτικοί κύκλοι τη στήριξη που προσφέρει ο πρωθυπουργός στη Γερμανίδα Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ.

Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, αν ο κ. Τσίπρας πετύχει κάτι τέτοιο και έχοντας στο χέρι του και τη συμφωνία με το «Βόρεια Μακεδονία», δεν αποκλείεται την επομένη της λήξης του τρίτου προγράμματος προσαρμογής, δηλαδή στις 21 Αυγούστου (με τη ρητορική «σας έβγαλα από τα μνημόνια, στα οποία σας έβαλαν τα κόμματα της διαπλοκής»), να προχωρήσει στην προκήρυξη εκλογών για τις αρχές του Φθινοπώρου, Σεπτέμβριο ή το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, αναφέρει δημοσίευμα του newpost.gr.

Το επιχείρημα για να στηριχθεί ένα τέτοιο σενάριο έχει να κάνει με τη διαχείριση μιας αξιοπρεπούς ήττας, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ εικάζεται ότι μπορεί να διατηρήσει το ποσοστό του περί το 20% που είναι σήμερα, με στόχο να επανέλθει την επόμενη διετία στα πράγματα, καθώς ο κ. Μητσοτάκης θα έχει να διαχειριστεί Σκοπιανό, ψηφισμένα μέτρα από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (συντάξεις, αφορολόγητο κλπ) και δύσκολες εκλογικές αναμετρήσεις που ξεκινούν από τις ευρωεκλογές και φθάνουν ως την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020.

Δημοσκοπική κατάρρευση

Σύμφωνα με την έρευνα της Metron Analysis, αναδεικνύεται το Σκοπιανό ως μαύρη τρύπα για την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, οδηγώντας ταυτόχρονα και σε πρωτοφανή συρρίκνωση τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Πάνου Καμμένου. Για πρώτη φορά, δε, διαμορφώνεται μια πλειοψηφία υπέρ των πρόωρων εκλογών (τις προκρίνει το 38%).

Η ΝΔ επανέρχεται στα υψηλότερα ποσοστά της (36,7% στην εκτίμηση ψήφου) από την ανάληψη της κομματικής ηγεσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, διευρύνοντας την ψαλίδα από τον ΣΥΡΙΖΑ στις 14,1 μονάδες (22,6 %). Σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα της Metron Analysis η διαφορά ανοίγει κατά 1,1%, πρωτίστως λόγω των απωλειών που καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επανέρχεται στα χαμηλότερα ποσοστά της άνοιξης του 2017.

Με την παράλληλη συρρίκνωση των ΑΝΕΛ, εξάλλου, οι κυβερνητικές απώλειες είναι σαφώς μεγαλύτερες. Λόγω του Σκοπιανού, μάλιστα, ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν ευνοείται από το πολωτικό κλίμα στο οποίο επίσης επένδυε, καθώς στη φάση αυτή κερδισμένοι, εκτός από τη ΝΔ, φαίνεται να είναι ακραίοι σχηματισμοί ή κόμματα που κινητοποιούνται στη Βόρεια Ελλάδα.

Το Σκοπιανό εξελίσσεται σε μπούμερανγκ για τον συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (το 72% των ερωτηθέντων αποδοκιμάζει τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ και μόνο το 23% τη βλέπει θετικά), αλλά δεν είναι το μοναδικό στοιχείο που εξηγεί την κυβερνητική καταβύθιση. Η οικονομία παραμένει το μεγάλο βαρίδι και η συμφωνία στο Eurogroup δεν ανατρέπει την εικόνα. Το 57% των ερωτηθέντων (έναντι 25%) αξιολογεί αρνητικά όσα συμφωνήθηκαν – και, συνακόλουθα, τους πανηγυρισμούς στο Ζάππειο.

Ετσι θα σπάσει η Β’ Αθηνών στα τρία -Πώς θα μοιραστούν οι 34 δήμοι

Να σπάσει η Β’ Αθηνών σε τρεις εκλογικές περιφέρειες, κρατώντας τον ίδιο αριθμό εδρών, σχεδιάζει η κυβέρνηση, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Παραπολιτικά.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Παραπολιτικά, ο σχεδιασμός του Πάνου Σκουρλέτη περιλαμβάνει οι 44 έδρες της Β’ Αθηνών να μοιραστούν ως εξής:

18 έδρες στο Νότιο Τομέα
15 έδρες στον Βόρειο Τομέα
11 έδρες στον Δυτικό Τομέα
Ποιοι δήμοι θα υπαχθούν στους τρεις τομείς

Στο Νότιο Τομέα θα υπαχθούν οι δήμοι

Αγίου Δημητρίου,
Αλίμου,
Βύρωνα,
Γλυφάδας,
Δάφνης – Υμηττού,
Καισαριανής
Ελληνικού -Αργυρούπολης,
Ζωγράφου,
Ηλιούπολης,
Καλλιθέας,
Μοσχάτου – Ταύρου,
Νέας Σμύρνης και
Παλαιού Φαλήρου.
Στον Βόρειο Τομέα θα υπαχθούν οι δήμοι

Αγίας Παρασκευής,
Αμαρουσίου,
Βριλησσίων,
Γαλατσίου,
Ηρακλείου,
Κηφισιάς,
Μεταμόρφωσης,
Νέας Ιωνίας,
Νέας Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας,
Παπάγου – Χολαργού,
Πεντέλης,
Πεύκης – Λυκόβρυσης,
Φιλοθέης – Ψυχικού και
Χαλανδρίου.
Στον Δυτικό Τομέα θα υπαχθούν οι δήμοι

Αγίας Βαρβάρας,
Αγίων Αναργύρων – Καματερού,
Αιγάλεω,
Ιλίου,
Περιστερίου,
Πετρούπολης,
Χαϊδαρίου.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, πέρα από το σπάσιμο της Β’ Αθηνών στα τρία, ο Πάνος Σκουρλέτης σχεδιάζει και την κατάτμηση της Περιφέρειας Αττικής στα δύο.

Συγκεκριμένα σχεδιάζει το σπάσιμο της Περιφέρειας Αττικής σε Ανατολικό και Δυτικό Τομέα. Ο συνολικός αριθμός των εδρών θα μειωθεί από 15 σε 14. Από αυτές, οι 10 θα πάνε στην Περιφέρεια Ανατολικής Αττικής και οι 4 στην Περιφέρεια Δυτικής Αττικής.

Στην Περιφέρεια Ανατολικής Αττικής θα υπαχθούν οι δήμοι

Αχαρνών,
Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης,
Κρωπίας,
Διονύσου,
Λαυρεωτικής,
Μαραθώνα,
Μαρκόπουλου – Μεσογαίας,
Παιανίας,
Παλλήνης,
Ραφήνας – Πικερμίου,
Σαρωνικού,
Σπάτων – Αρτέμιδος και
Ωρωπού.
Στην Περιφέρεια Δυτικής Αττικής θα υπαχθούν οι δήμοι

Ασπρόπυργου,
Ελευσίνας,
Μάνδρας – Ειδυλλίας,
Μεγάρων και
Φυλής.
Το σχέδιο για την κατάτμηση της Β’ Αθηνών στα τρία αναμένεται να έρθει στη Βουλή την ερχόμενη εβδομάδα.

Την περασμένη εβδομάδα, ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στην ΕΡΤ, για το σπάσιμο της Β’ Αθηνών στα τρία διευκρίνισε πως θα υπάρξει σχετική διάταξη στο νομοσχέδιο για τις αλλαγές στην Αυτοδιοίκηση, τον «Κλεισθένη 1», που βρίσκεται προς επεξεργασία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Στο ίδιο νομοσχέδιο περιλαμβάνεται και η ρύθμιση για την εφαρμογή της απλής αναλογικής στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, οι οποίες σύμφωνα πάντα με τον κ. Σκουρλέτη, θα γίνουν οριστικά τη 2η Κυριακή του Οκτωβρίου 2019.

https://www.pentapostagma.gr/

Η ιδιωτική μου ου-τοπία

 

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης

Πρέπει επειγόντως να βγω απ’ την εικόνα που με κρατάει παγωμένο στην οθόνη του ταβανιού, μπροστά και πάνω απ’ την ίδια μούρη που δείχνει να απορεί. Να απορεί και να εξανίσταται για τη βαθιά γρατζουνιά που έχει κολλήσει το DVD της ζωής μου στο ίδιο κατεστραμμένο track, ενώ το τικ-τακ του ρολογιού τριβελίζει το μυαλό μου σαν το χρίτσι χρίτσι της ντουλάπας με μια ενοχλητική σκέψη για τον χρόνο, που περνάει, περνάει, περνάει και χάνεται έξω απ’ το παράθυρο του νοσοκομειακού μου θαλάμου, ανάμεσα σ’ ελπιδοφόρα ανθίσματα, παρατεταμένους καύσωνες, διψασμένα πρωτοβρόχια και τις τωρινές βραδινές παγωνιές, που συστέλλουν τα κόκκαλα και συμπιέζουν το κορμί μου.

Και μόλις τώρα συνειδητοποιώ ότι σε αυτές ακριβώς τις παγωνιές βρίσκεται η αληθινή αιτία της ασθένειάς μου παρ’ όλες τις βλακείες που κάθε τρεις και λίγο τσαμπουνάνε οι γιατροί μου. Κλίνω δηλαδή προς την εκδοχή ότι δεν πάσχω από εγκεφαλίτιδα, όπως εσφαλμένα έχουν διαγνώσει, αλλά από χρόνιους ρευματισμούς και βαριά αρθριτικά λόγω της παρατεταμένης έκθεσής μου στο ψύχος. Γιατί με έχουν ξεχάσει χειμώνα καιρό στον νοσοκομειακό μου θάλαμο με μια παγωμένη εικόνα στο ταβάνι και με ένα τηλεχειριστήριο στο χέρι να πατάω και να ξαναπατάω και να ξαναπατάω το κολλημένο forward, για να σπρώξω την πλοκή και να ξετυλιχτεί το στόρι της ζωής μου – ας είναι και το πιο ηλίθιο ή το πιο ελαφρύ ή το πιο τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά, όπως το «Καράτε Κιντ» ή το «Ράμπο» ή το «Αγάπη μου, συρρίκνωσα τα παιδιά μας», που παρακολουθούσα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στις κινηματογραφικές αίθουσες της δεκαετίας του ’80.

Το κορμί μου συστέλλεται απ’ την αγωνία και τα κόκκαλά μου μαζεύουν απ’ την υγρασία του δωματίου. Ο ξαπλωμένος και ο ημιορθός του ταβανιού στέκονται και με κοιτάζουν με απορία. Θαρρώ ότι φταίει η ανθοδέσμη που μοιάζει με τον καλλιστήμονα της μάνας μου. Ή το κομοδίνο που φέρνει απ’ το ξύλινο αποθηκάκι του πατέρα μου. Ή ο θάλαμος που θυμίζει την τσιμεντένια αυλή του σπιτιού μου. Ή τίποτα απ’ όλα αυτά, εκτός από μένα, που έχω κουκουλωθεί κάτω απ’ το σεντόνι και τρέμω απ’ τον φόβο σαν να ’μουνα μικρό παιδί. Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ ακούγεται ο χτύπος του ρολογιού με τον μονότονο ήχο μιας χλοοκοπτικής μηχανής στο ρελαντί. Τινάζομαι τρομαγμένος από το κρεβάτι, ηλίθιε συρρίκνωσες τον εαυτό σου, φωνάζω έτοιμος να το βάλω στα πόδια.

Όπως τότε που παίζαμε στην πλατεία του χωριού ως αργά το βράδυ κυνηγητό ή μηλαράκια ή στρατιωτάκια ακούνητα και τις πιο πολλές φορές κρυφτό. «Πέντε, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι…» μετρούσε κάποιος με το πρόσωπο στον τοίχο μέχρι τα εκατό, ενώ εμείς τρέχαμε δεξιά και αριστερά για να βρούμε μια κρυψώνα. Με την ορατή διαφορά ότι τώρα λείπουν οι κρυψώνες, σίγησαν οι παιδικές φωνές, τέλειωσαν όλα εκείνα τα παιχνίδια. Και το μόνο που ’χει μείνει ίδιο και απαράλλαχτο είναι η χλοοκοπτική μηχανή του πατέρα μου, έτσι όπως τη φαντάζομαι μέρα-νύχτα να κουρεύει το γκαζόν της αυλής μας, όπου συνεχίζω ακόμη να διατελώ συρρικνωμένος, φοβισμένος και ισόβια καταδικασμένος.

Σηκώνω τα μάτια στο ρολόι του τοίχου και παίρνω βαθιά ανάσα. Κάτι τέτοια ύψη υποθάλπουν την πιο έμμονη φοβία μου ότι βουτάω και πέφτω στον βυθό μιας παγωμένης λίμνης ή ενός βρόμικου ποταμού, που αντί για πέστροφες, γριβάδια, κυπρίνους και βατράχια έχει αμφίβια παιδιά. Χρόνια τώρα προσπαθώ μάταια να ξεκολλήσω απ’ αυτές τις βουτιές και απ’ αυτά τα βυθίσματα, μπας και καταφέρω να χαρώ τη ζωή μου όπως ο περισσότερος καθωσπρέπει κόσμος, εννοώ ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά.

Σφίγγω τα δόντια, φυσώ-ξεφυσώ και αρχίζω την ανάβαση. Γραπώνω τα εξογκώματα απ’ τον σοβά και στηρίζω τα πόδια στις μικρές οπές του. Απελευθερώνω τα χέρια και ψάχνω για νέα εξογκώματα και ύστερα γι’ άλλες οπές. Ο ιδρώτας λούζει το μέτωπό μου, ο λαιμός μου είναι κάθυγρος κι οι παλάμες μου γλιστράνε. Πέντε, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι. Στρέφω το βλέμμα μου στο πάτωμα. Ο ίλιγγος του ύψους σαγηνεύει το μυαλό μου με την υπόσχεση της πιο ανάλαφρης πτώσης. Κλείνω τα μάτια και συνεχίζω.

Ώρα 10:55 μμ. Ανοίγω το γυάλινο κάλυμμα, ρίχνω μια βιαστική ματιά δεξιά-αριστερά και τρυπώνω αμέσως μέσα. Σαν τους ήρωες των παιδικών μου χρόνων, που πήρανε μεταγραφή στα κινούμενα σχέδια της ενήλικης ζωής μου. Ο Τιραμόλας, ο Ποπάι, ο Αστυνόμος Σαΐνης και ο Γούντι ο Τρυποκάρυδος, όλοι μαζί στη συσκευασία του εγώ. Ή σαν τους κούκους από τα επιτοίχια ρολόγια της δεκαετίας του ’60, που ξεσήκωναν τα μεσοαστικά διαμερίσματα με τα κούκου, κούκου, κούκου. Κοιτάω τους δείχτες και παίρνω φόρα για το πιο κρίσιμο άλμα της ζωής μου.

Ώρα 11:00 μετά μεσημβρίας κάνω αιώρα στα και. Ύστερα από τριάντα ένα ακριβώς λεπτά θα κάνω μονόζυγο στα παρά. Πιο μετά θα βάλω όλες μου τις δυνάμεις για να μείνω σκαλωμένος στο μηδέν, με την πλάτη για αντίσταση στον λεπτοδείκτη. Απαγγέλλοντας φωναχτά, ω ξειν’ αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι δεν πρόκειται να απεμπολήσω τα κυριαρχικά μου δικαιώματα στο επιτοίχιο ρολόι και ότι δεν πρόκειται να παραχωρήσω ούτε ένα δευτερόλεπτο ζωής από τη ζωή μου. Ορίζοντας μια νέα, χωρική διάσταση του χρόνου ανάμεσα στο προ και στο μετά μεσημβρίας, όπου κείται ένα περήφανο τίποτα, στην απέραντη επικράτεια του πάντα, του πουθενά και του ποτέ, χωρίς τα ύπουλα ρελαντί των τικ-τακ, έξω από σχέδια, σκοτούρες και προσμονές, μακριά από καλοκουρδισμένα ρολόγια, ηλίθιες αμερικάνικες ταινίες και αχόρταγες χλοοκοπτικές μηχανές. Μια ανθρώπινη μινιατούρα που κατοικεί σε νεκρό χρόνο, σε μια ζωή που δεν βιάζεται και δεν φεύγει, έστω και αν μένει παγιδευμένη στο ίδιο γρατζουνισμένο track, μοιρασμένη ανάμεσα σε αντίμαχους εαυτούς και κολλημένη στην ίδια οθόνη ενός νοσοκομειακού ταβανιού, που θα μπορούσε και να θεωρηθεί σαν αλληγορική περιγραφή της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι εδώ και κάμποσα  χρόνια, με μόνη διαφορά τον ήχο.

Τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ ακούω το πληκτρολόγιό μου να δίνει την υπόκρουση, αλλά  βαυκαλίζομαι με την ιδέα  ότι προέρχεται από μένα. Ακανόνιστη και νευρωτική – αλλά τουλάχιστον προέρχεται από μένα.

http://artinews.gr/4.-%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1.html

https://anhsyxia.wordpress.com/

Δημοσιεύτηκε  από τον χρήστη selana

Καθηγητής Παν. Πατρών: Ασυνήθιστη για την εποχή η καιρική διαταραχή των τελευταίων ημερών

Καθηγητής Παν. Πατρών: 

Ασυνήθιστη για την εποχή η καιρική 

διαταραχή των τελευταίων ημερών

Στην κλιματική αλλαγή αποδίδει ο Ανδρέας Καζαντζίδης την καιρική διαταραχή των τελευταίων ημερών, την οποία χαρακτηρίζει ασυνήθιστη.

«Προφανώς το κλίμα αλλάζει και από τις μελέτες που έχουν γίνει φαίνεται ότι οι αλλαγές έρχονται μέσα από διαδοχικές ακραίες καταστάσεις», δήλωσε στο ΑΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσικής της Ατμόσφαιρας.

«Δεν μένουμε στο ότι κάθε χρόνο η θερμοκρασία τον Ιούνιο θα είναι 1/ 10 του βαθμού υψηλότερη σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, αλλά στο γεγονός ότι αυτή η αλλαγή θα έρχεται μέσα από πολύ ζεστές ή αντίστοιχα πολύ ψυχρές χρονικές περιόδους μέσα στον Ιούνιο», εξήγησε.

«Ο Ιούνιος θεωρείται γενικά ένα ξηρός μήνας με λίγες βροχές, αλλά επειδή οι πρόσφατες διαταραχές ήλθαν σε συνέχεια και προηγούμενων διαταραχών μέσα στον ίδιο μήνα, το αποτέλεσμα φαίνεται ακόμα και σε περιοχές που δεν μας έχουν απασχολήσει για καταστροφές», σημείωσε ακόμη, φέρνοντας ως παράδειγμα το γεγονός ότι το ύψος της βροχής μέσα στον Ιούνιο ήταν αρκετά σημαντικό, «δηλαδή μέχρι και 50% πάνω από τις μέσες κλιματικές τιμές που είχαμε».

Ακόμη, ο κ. Καζαντζίδης επισημαίνει ότι το φαινόμενο είχε έκταση που κάλυψε σχεδόν το σύνολο της χώρας, ακόμα και περιοχές των Κυκλάδων και της Κρήτης, όπου συνήθως τον Ιούνιο δεν βρέχει.

«Τέτοια φαινόμενα καταγράφονται κατά καιρούς και οι μελέτες δείχνουν ότι όσο περνούν τα χρόνια, αυτά γίνονται όλο και πιο συχνά», τόνισε και υπενθύμισε ότι πέρυσι καταγράφηκαν ακραίες βροχοπτώσεις και καταστροφές στα μέσα Ιουλίου, ενώ υπήρξε και ένας νεκρός από κεραυνό στην περιοχή της Αμφιλοχίας.

Όσον αφορά την καιρική διαταραχή των τελευταίων ημερών την χαρακτηρίζει ασυνήθιστη για την εποχή, διότι όπως εξηγεί, «με βάση τις συνήθεις ατμοσφαιρικές συνθήκες τέτοιου είδους καιρικά συστήματα βρίσκονται σε βορειότερα γεωγραφικά πλάτη και επηρεάζουν κυρίως περιοχές που βρίσκονται στα βόρεια σύνορα της χώρας μας, δηλαδή την Ήπειρο, τη βορειοδυτική Μακεδονία και την Θράκη».

Όμως, αυτό το φαινόμενο, σύμφωνα με τον Ανδρέα Καζαντζίδη, «έχει ευρύτερη κλίμακα, δηλαδή είδαμε αντίστοιχα ασυνήθιστο καιρό και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα στη βορειοδυτική και στη βορειοανατολική Ευρώπη, όπου κατεγράφησαν θερμοκρασίες που μπορεί να πλησίασαν ακόμα και τους 30 βαθμούς Κελσίου».

«Ο καιρός που γνωρίζουμε για την Ελλάδα το καλοκαίρι, βασίζεται στις θέσεις κάποιων συγκεκριμένων συστημάτων μέσα στην περιοχή μας, ξεκινώντας από την κεντρική Μεσόγειο και φθάνοντας μέχρι την Κύπρο και την Τουρκία», δήλωσε ακόμη ο καθηγητής. «Αυτός ο καιρός όπως τον γνωρίζουμε δεν έχει σταθεροποιηθεί, διότι, υπάρχει μία γενικότερη αστάθεια στην ατμόσφαιρα, η οποία πάντως κάποια στιγμή θα αποκατασταθεί».

Όμως, όπως τονίζει σε αυτό το σημείο, «ο καιρός παρουσιάζει εκπλήξεις και έχει μία ιδιαίτερη δυναμική», φέρνοντας ως παράδειγμα τη μεταφορά σκόνης τους προηγούμενους μήνες από τη Σαχάρα.

https://www.pentapostagma.gr/

Οι Δαίμονες καίγονται και φρίττουν με αυτή μας την πράξη

Οι Δαίμονες καίγονται και φρίττουν με 

αυτή μας την πράξη

Τά πολλά ὑλικά πράγματα δένουν τόν ἄνθρωπο στήν γῆ αὐτή, καί δέν τόν ἀφήνουν νά δεῖ τήν Αἰώνια Βασιλεία. Ἡ ἀφθονία τῶν πραγμάτων εἶναι ἐχθρός τῆς εγκράτειας.

Εἰναι εὐτυχισμένος ἐκεῖνος πού προσπαθεῖ νά βρεῖ ἡσυχία γιά νά ἔλθει σ’ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό, καί δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τίς πολλές ἐργασίες. Γιατί ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος θά ἔχει δουλειές καί δέν θά σταματήσουν ποτέ.

Βέβαια, καί ἡ ἐργασία εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν προκοπή τῆς ψυχῆς. Οἱ Πατέρες μάλιστα ὁρίζουν ὅτι οἱ ἀρχάριοι στήν πνευματική ζωή πρέπει νά καταγίνονται πολύ μέ τή σωμάτικη ἐργασία, γιά νά μή τούς πειράζει ὁ σατανᾶς, χωρίς φυσικά νά παραλείπουν καί τήν προσευχή. Καί προσευχή καί ἐργασία.

Νά μήν ἀμελεῖς τίς μετάνοιές σου, γιατί αὐτό φοβίζει τόν σατανᾶ. Νά γνωρίζεις ὅτι θά σέ πολεμήσουν πολύ οἱ δαίμονες, ὅταν ἀρχίζεις νά προσκυνᾶς τόν Θεό σου. Κανένα πρᾶγμα στόν πνευματικό ἀγώνα δέν εἶναι ἀνώτερο ὅσο ἡ ἀσκητική προσπάθεια, πού τόσο φθονοῦν οἱ δαίμονες, γιατί καίγονται ὅταν βλέπουν τούς χριστιανούς νά πέφτουν γονατιστοί μπροστά στόν Ἐσταυρωμένο.

Νά ζητᾶς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί Αὐτός θά φωτίσει τό σκοτάδι τῆς καρδιᾶς σου καί θά κάνει ν’ ἀνθίσει μέσα σου ἕνας πνευματικός παράδεισος. Πρῶτα ὅμως πρέπει νά κόψεις κάθε ἁμαρτωλό πρᾶγμα πού σέ συνδέει μέ τόν κόσμο καί μετά νά στραφεῖς στόν ἐσωτερικό σου κόσμο, γιά νά ξεριζώσεις ὅ,τι σάπιο ὑπάρχει.

Αὐτά ὅπως σοῦ εἶπα καί πιό πάνω, δέν εἶναι εὔκολα πράγματα. Τό νά καθαρίσει κανείς τόν ἑαυτό του ἀπό τούς σαρκικούς μολυσμούς ἀπαιτεῖ ἀγώνα μεγάλο πού θά διαρκέσει πολύ καιρό. Καί αὐτά στά λέω ὄχι γιά νά σέ ἀπελπίσω γιά τή σωτηρία σου, ἀλλά γιά νά σέ βοηθήσω νά προχωρᾶς συνεχῶς, μέχρις ὅτου γευθεῖς τή γλυκύτητα πού προσφέρει ὁ Θεός. Γιατί ἡ γλυκύτητα τῆς ἁμαρτίας εἶναι ψευτική καί πρόσκαιρη.

Μόνο κοντά στό Θεό θά βρεῖς πραγματική παρηγοριά καί καταφύγιο.
Νά μισήσεις τά ἁμαρτωλά ἔργα καί τότε θά σέ πλησιάσει ὁ Θεός καί θά σοῦ στείλει τή χάρη Του.
Κοντά στόν Θεό θά βρεῖς εἰρήνη καί χαρά, ἀρκεῖ νά Τόν ἀγαπήσεις μ’ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς σου.
Κοντά στόν Θεό θ’ ἀπολαύσεις τήν αἰώνια μακαριότητα στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἀγάπησε ἀληθινά τόν Θεό καί τότε θά γίνεις εὐτυχισμένος.

Αββάς Ισαάκ

orthodoxia.online

https://www.pentapostagma.gr/

Κουβέλης: Πράξαμε το πατριωτικό μας καθήκον με τη συμφωνία των Πρεσπών

Κουβέλης: 

Πράξαμε το πατριωτικό μας καθήκον με 

τη συμφωνία των Πρεσπών

«Η κυβέρνηση έπραξε στο ακέραιο το εθνικό και πατριωτικό της καθήκον», τονίζει ο Φώτης Κουβέλης σχολιάζοντας τη συμφωνία με τα Σκόπια που υπογράφηκε στις Πρέσπες.

Σχόλιο Bloger: Όταν ο σύντροφος Κουβέλης αναφέρεται σε πατριωτικό καθήκον, καλό είναι να αναφέρεται για  ποία πατρίδα εννοεί, γιατί υπάρχει περίπτωση κάποιος αδαής να νομίσει ότι αναφέρεται στην Ελλάδα.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας υποστηρίζει πως «η κυβέρνηση δεν λαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις με βάση το «πολιτικό κόστος» αλλά με γνώμονα το συμφέρον της χώρας και των πολιτών. Προϊόντος του χρόνου οι πολίτες που με αγνό και ανιδιοτελή πατριωτισμό ανησυχούν για τη συμφωνία, είμαι βέβαιος ότι θα συνειδητοποιήσουν ότι η κυβέρνηση έπραξε στο ακέραιο το εθνικό και πατριωτικό της καθήκον».

Σχολιάζοντας την ανεξαρτητοποίηση του κ. Λαζαρίδη που συρρίκνωσε την κυβερνητική πλειοψηφία ο κ. Κουβέλης είπε στα Νέα: «Εκτιμώ ότι η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει την κυβερνητική της θητεία και θα φτάσει το τέλος της τετραετίας».

Απαντώντας στο ερώτημα αν προβληματίζεται από τα φαινόμενα αποδοκιμασιών και προπηλακισμών για τη συμφωνία ο κ. Κουβέλης σημείωσε: «Προβληματίζομαι καθώς είναι οργανωμένα από τη Χρυσή Αυγή, από ναζιστικές, φασιστικές και ακροδεξιές οργανώσεις, που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τα γνήσια πατριωτικά αισθήματα μεγάλης μερίδας των πολιτών. Προβληματίζομαι επίσης από το γεγονός ότι σε πολλές από αυτές τις εκδηλώσεις μετέχουν μέλη της ΝΔ, καθώς η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης υιοθετεί μία ακροδεξιά ατζέντα στην προσπάθειά της-έτσι νομίζει-να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά οφέλη. Κάνει όμως τεράστιο λάθος. Δεν υπηρετεί με όσα υποστηρίζει και πράττει το εθνικό συμφέρον ενώ ταυτόχρονα ανοίγει πόρτες και διαμορφώνει πολιτικές συνθήκες για την αμφισβήτηση της συνοχής της από τα δεξιά της. Τον πολιτικό καιροσκοπισμό της θα τον πληρώσει. Οι πολίτες που συμμετέχουν πλέον σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις είναι ελάχιστοι. Η πλειονότητα των πολιτών αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα της συμφωνίας».

Τέλος ο κ. Κουβέλης τόνισε ότι δεν αναμένει αλλαγή στη συμπεριφορά της Τουρκίας μετά τις εκλογές για δύο κυρίως λόγους.

«Ο πρώτος αφορά στο γεγονός ότι η κλιμάκωση της επιθετικής ρητορικής αλλά και της έντασης σε επίπεδο πρακτικής από την πλευρά της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας, δεν αφορούσαν αποκλειστικά και μόνο την προεκλογική δραστηριότητα στη γείτονα χώρα. Ήταν απόλυτα ενταγμένες σε έναν στρατηγικό στόχο της Τουρκίας. Ποιος είναι αυτός; Να δημιουργήσει -έτσι θεωρεί- θέματα που δεν υπάρχουν με την Ελλάδα και τα οποία έχουν λυθεί με απόλυτη σαφήνεια από τις Διεθνείς Συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο, με στόχο να θέσει τη χώρα μας σε ένα τραπέζι διαλόγου για το Αιγαίο, την κυπριακή ΑΟΖ και ό,τι άλλο θέμα έχει συμπεριλάβει στις επεκτατικές διεκδικήσεις της. Ο δεύτερος λόγος αφορά στο γεγονός ότι ο Ερντογάν συνεργάσθηκε όλη την προηγούμενη περίοδο αλλά και προεκλογικά και θα συνεργασθεί και μετεκλογικά με το πιο ακραίο εθνικιστικό κομμάτι της τουρκικής πολιτικής», είπε.

https://www.pentapostagma.gr/

ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Posted on 1 Ιουλίου 2018

Γράφει η Λίζα Παναγιωτοπούλου

«Τα τρία επίπεδα της ζωής» του βραβευμένου με το βραβείο Booker το 2011, Τζούλιαν Μπαρνς είναι το δεύτερο βιβλίο μετά τη «Χρονιά της μαγικής σκέψης» της Τζόαν Ντιντιόν που διάβασα τον τελευταίο χρόνο και αναφέρεται στην απώλεια αγαπημένων προσώπων – των συζύγων των συγγραφέων στην προκειμένη περίπτωση – και στην οδύνη που αυτή συνεπάγεται.

Οι ομοιότητες των δυο βιβλίων σταματούν στο κοινό θέμα και στην έντονη συναισθηματική φόρτιση που δημιουργούν στον αναγνώστη καθώς το θέμα το χειρίζονται οι δυο συγγραφείς με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Συγκεκριμένα η Ντιντιόν γράφει ένα χρονικό πένθους περιγράφοντας στο βιβλίο της με θαυμαστό και εξαιρετικά άμεσο τρόπο τη χρονιά που ακολούθησε το θάνατο του συζύγου της και μοιράζεται με τον αναγνώστη σκέψεις, συναισθήματα, εικόνες και αναμνήσεις του πριν και του μετά της ζωής της.

Ο Μπαρνς λειτουργεί εντελώς διαφορετικά καθώς ενώ στηρίζεται στο πραγματικό γεγονός του ξαφνικού θανάτου το 2008 από καρκίνο, μετά από μια σύντομη μάχη τριάντα εφτά ημερών, της συζύγου και ατζέντισσάς του Πατ Κάβανα και το πλήθος συναισθημάτων και σκέψεων που τον κατέκλυσαν από το γεγονός αυτό, γράφει ένα καθαρά λογοτεχνικό βιβλίο.

«Ήμασταν μαζί τριάντα χρόνια. Ήμουν τριάντα δύο ετών όταν γνωριστήκαμε, εξήντα δύο όταν εκείνη πέθανε. Η καρδιά της ζωής μου, η ζωή της καρδιάς μου».

Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος που ξεκινά «Συνδυάζεις δυο πράγματα που δεν είχαν συνυπάρξει προηγουμένως. Και ο κόσμος αλλάζει. Μπορεί οι άνθρωποι να μην το αντιλαμβάνονται αμέσως, αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία. Ο κόσμος έχει έτσι κι αλλιώς αλλάξει» παρουσιάζει την ιστορία των αερόστατων. Ο συγγραφέας φωτίζει με πολλά πραγματικά στοιχεία και αρκετά γεγονότα την προσπάθεια συγκεκριμένων ανθρώπων να δημιουργήσουν την πρώτη μηχανή που θα είναι βαρύτερη από τον αέρα και θα πετά. Ο πρωταγωνιστής του πρώτου μέρους που τιτλοφορείται «Το αμάρτημα του ύψους» δείχνει να είναι ο Γάλλος Φελίξ Τουρνασόν γνωστός και ως Ναντάρ ο οποίος χάρισε στην ανθρωπότητα τις πρώτες αεροφωτογραφίες.

Το δεύτερο μέρος «Στην επιφάνεια» παρουσιάζει τη Γαλλίδα ηθοποιό Σάρα Μπερνάρ, μια πολλή σημαντική και ιδιαίτερη προσωπικότητα, και περιγράφει μια ερωτική σχέση που δείχνει να είχε με τον Φρεντ Μπάρναμπι, μέλος του Συμβουλίου της Βρετανικής Αεροναυτικής Εταιρείας και έναν από τους πρώτους ανθρώπους που απογειώθηκε με αερόστατο. «Συνδυάζεις δυο πράγματα που δεν είχαν συνυπάρξει προηγουμένως, και άλλοτε αυτό φέρνει αποτέλεσμα, άλλοτε δεν φέρνει» είναι η φράση με την οποία ο Μπαρνς ξεκινά το δεύτερο αυτό μέρος του βιβλίου του.

Και στη συνέχεια με πραγματικά απρόοπτο τρόπο περνά στο θάνατο της συζύγου του, στα γεγονότα, τις συνθήκες, τη λύπη, τη θλίψη, την οδύνη, τη μοναξιά που άφησε στον ίδιο και τη ζωή του αυτό το οριακό γεγονός. «Η απώλεια του βάθους» ξεκινά «Συνδυάζεις δύο ανθρώπους που δεν είχαν συνυπάρξει προηγουμένως. Κάποιες φορές το αποτέλεσμα μοιάζει με εκείνη την πρώτη απόπειρα του ανθρώπου να προσδέσει ένα μπαλόνι με υδρογόνο πάνω από ένα μπαλόνι αερόστατου με θερμό αέρα. Τι προτιμάτε: να συντριβείτε και μετά να καείτε ή να καείτε και μετά να συντριβείτε; Άλλοτε όμως ο συνδυασμός λειτουργεί καλά και τότε δημιουργείται κάτι νέο και ο κόσμος αλλάζει. Έπειτα, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, ο ένας τους χάνεται. Κι αυτό που χάνεται είναι περισσότερο από το άθροισμα όσων υπήρχαν προηγουμένως. Κάτι τέτοιο μπορεί να μην ισχύει από μαθηματική άποψη, ισχύει όμως από συναισθηματική».

Και ως δια μαγείας γίνεται απόλυτα κατανοητή τόσο η προσέγγιση όσο και η βαθύτερη σύνδεση των τριών κεφαλαίων του βιβλίου που αποτελεί μια αριστουργηματική συγγραφική σύλληψη του Μπαρνς. Συνδέει τα αερόστατα, τις πρώτες πτήσεις του ανθρώπου με αυτά, τη φωτογραφία, ένα ψευτοειδύλλιο με την αγάπη και την οδύνη της απώλειας ενός πολύ αγαπημένου προσώπου. Ο Μπαρνς στο βιβλίο του, και νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να εκτιμηθεί από τον αναγνώστη, είναι ειλικρινής και άμεσος. Εκφράζει πέρα από τη θλίψη του, την οργή για τα παρηγορητικά λόγια και το θαυμασμό του για τη δύναμη της ενσυναίσθησης τονίζοντας βέβαια τον απόλυτα προσωπικό χαρακτήρα του πένθους.

«Κοιτώ το μπρελόκ των κλειδιών μου (που κάποτε ήταν δικό της). Περιέχει μόνο δύο κλειδιά: ένα της εξώπορτας του σπιτιού κι ένα της πίσω καγκελόπορτας του κοιμητηρίου. Αυτή είναι η ζωή μου, λέω».

Και προβληματίζεται ιδιαίτερα για τη δύναμη, το ρόλο και τη σημασία της μνήμης στον πενθούντα.

«Το «εμείς» έχει τώρα νερωθεί κι έχει γίνει «εγώ». Η διόπτρα της μνήμης έχει γίνει μονοκιάλι. Δεν υφίσταται πια η δυνατότητα να συνθέσεις, με τριγωνισμό ή εναέρια επισκόπηση από δύο αβέβαιες αναμνήσεις του ίδιου συμβάντος, μία πιο σίγουρη και μοναδική ανάμνηση. Έτσι αυτή η ανάμνηση, που είναι τώρα μονοπρόσωπα ιδιότυπη, μεταβάλλεται. Καθίσταται λιγότερο ανάμνηση ενός γεγονότος και περισσότερο ανάμνηση μιας φωτογραφίας ενός γεγονότος».

Ο Μπαρνς γράφοντας ένα βιβλίο συγκινητικό χωρίς να επιδιώκει όμως να χαρίσει συγκίνηση ή να δημιουργήσει οίκτο, κερδίζει τη βαθιά και ειλικρινή συμπόνοια του αναγνώστη ανεξάρτητα αν είναι θαυμαστής είτε του έργου του είτε του συγκεκριμένου βιβλίου.

«Έλεγαν ότι ίσως επέκειτο η κατάρρευση ολόκληρου του οικονομικού συστήματος, αυτό όμως εμένα δεν με απασχολούσε καθόλου. Τα χρήματα δεν θα μπορούσαν να την είχαν σώσει, οπότε τι καλό υπήρχε στα χρήματα και ποιος ο λόγος να τα προφυλάξεις; Έλεγαν ότι το κλίμα της Γης πλησιάζει στο σημείο από όπου δεν υπάρχει επιστροφή, εγώ όμως δεν έδινα δεκάρα αν το έφτανε και το ξεπερνούσε. Γυρνούσα με το αυτοκίνητο από το νοσοκομείο και σε μια συγκεκριμένη ευθεία του δρόμου, λίγο πριν την σιδηροδρομική γέφυρα, επαναλάμβανα μεγαλόφωνα τις εξής λέξεις που μου έρχονταν στο νου: «Το σύμπαν κάνει απλώς την δουλειά του». Αυτό – τούτο το πελώριο και τρομερό «αυτό» – ήταν «όλο». Τα λόγια δεν μου πρόσφεραν παρηγοριά. Ίσως ήταν ένας τρόπος αντίστασης στην εναλλακτική λύση: την ψεύτικη παρηγοριά. Αν όμως το σύμπαν έκανε απλώς τη δουλειά του, θα μπορούσε να την κάνει και στον εαυτό του και να πάει κατά διαόλου. Αν ο κόσμος δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να τη σώσει, τι με ένοιαζε εμένα η σωτηρία του κόσμου;»

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σε θαυμαστή μετάφραση του Θωμά Σκάσση ο οποίος χρησιμοποιώντας τις πλέον κατάλληλες λέξεις και τα πλέον ορθώς αποφασισμένα σημεία στίξης μεταφέρει στα ελληνικά τόσο το λόγο όσο και το κλίμα του βιβλίου του Τζούλιαν Μπαρνς.

Εκδόσεις : ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Σχόλιο επί προσωπικού: αισθάνθηκα την ανάγκη να σημειώσω πέρα από τα  συναισθήματα και το θαυμασμό μου για το συγγραφέα Μπαρνς και το βιβλίο του, την ευχάριστη έκπληξη που μου δημιούργησε η πολλή εύστοχη αναφορά και χρήση εξειδικευμένων γεωδαιτικών γνώσεων π.χ. τριγωνισμός για τον προσδιορισμό θέσης ή «προσωπικής ανάμνησης» ή εναέρια επισκόπηση από αερόστατο, τεχνικές που εμπίπτουν στην επιστημονική μου γνώση ως μηχανικού.

https://passepartoutreading.wordpress.com/

Ρευματοειδής Αρθρίτιδα: βέλτιστη θεραπεία και ποιοτικότερη ζωή με τη συνεργασία γιατρού – ασθενούς

Ρευματοειδής Αρθρίτιδα: 

βέλτιστη θεραπεία και ποιοτικότερη ζωή με τη συνεργασία γιατρού – ασθενούς

Του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D.,  medlabnews.gr 

Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μια αυτοάνοση νόσος που ωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου να στραφεί εναντίον του, προκαλώντας βλάβες στα τοιχώματα των ιστών και των αρθρώσεων. Το ανοσοποιητικό σύστημα στρέφεται εναντίον του ίδιου του οργανισμού προκαλώντας καταστροφές σε αρθρώσεις αλλά και άλλα όργανα (μάτια, δέρμα, πνεύμονες, καρδιά). Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, προκαλεί χρόνιο πόνο και μη αναστρέψιμη βλάβη των αρθρώσεων, εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

Είναι πιο συχνή σε γυναίκες και άτομα ηλικίας 30-60 ετών αν και ορισμένοι τύποι αρθρίτιδας μπορεί να επηρεάσουν και παιδιά.

Η αρθρίτιδα αποτελεί μία από τις συχνότερες παθήσεις του ανθρώπου, μία από τις πρώτες αιτίες επίσκεψης των ασθενών στα ιατρεία και έναν από τους βασικούς λόγους απουσίας από τις επαγγελματικές αλλά και από τις καθημερινές δραστηριότητες. 

Υπολογίζεται ότι, 103.000.000 άτομα στην Ευρώπη υποφέρουν από αρθρίτιδα και άλλες ρευματικές νόσους. Στη χώρα μας, το 15% περίπου του πληθυσμού (περισσότερο από 1.500.000 άτομα) επισκέπτονται το γιατρό με κάποιο πρόβλημα, που σχετίζεται με πόνο στις αρθρώσεις ή στον υπόλοιπο σκελετό. 

Οι ρευματικές και οι μυοσκελετικές παθήσεις, όπως η οσφυαλγία, το αυχενικό σύνδρομο και οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες (ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική, ψωριασική αρθρίτιδα) καθώς και η οστεοαρθρίτιδα, επηρεάζουν τους Έλληνες περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο χρόνιο πρόβλημα υγείας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ελληνικής Ρευματολογικής Εταιρείας, στην Ελλάδα ζουν περίπου 100.000 ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα με το 25% να σταματά να εργάζεται σε διάστημα 5 ετών. 

Δυστυχώς, υπάρχει σημαντική καθυστέρηση στην έγκαιρη διάγνωση σε ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα στην Ελλάδα καθώς μόνο στο 27% η διάγνωση γίνεται στο πρώτο 3μηνο από την έναρξη της νόσου. Το γεγονός αυτό έχει σημαντική επίπτωση στην εξέλιξη του νοσήματος.

Αυτό που κάνει την αντιμετώπισή της δύσκολη, είναι το γεγονός ότι τα αίτια εμφάνισης της νόσου παραμένουν άγνωστα. Γνωρίζουμε βέβαια ότι η αρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας.

Οι επιπτώσεις της ασθένειας μπορεί να δυσχεράνουν την ολοκλήρωση καθημερινών εργασιών, ωθώντας αρκετούς ανθρώπους να αφήσουν την εργασία τους ή ακόμη και τις καθημερινές ασχολίες τους.

Κλειδί στην καλή εξέλιξη της πορείας της νόσου είναι η ανάπτυξη μιας καλής σχέσης μεταξύ γιατρού και ασθενή και το χτίσιμο κοινών στόχων που αφορούν την ασθένεια.

Σήμερα το 1/3 των ασθενών θα βγει σε πρόωρη συνταξιοδότηση και το 30-40% δηλώνει ανικανότητα για εργασία πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση. Με την έλευση των βιολογικών παραγόντων έχει υπάρξει βελτίωση της ικανότητας των ρευματοπαθών για εργασία αλλά ακόμα υπολείπεται σημαντικά έναντι του γενικού πληθυσμού.

Η διαχείριση των ασθενών με χρόνια φλεγμονώδη αρθρίτιδα που δεν ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία απασχολεί πλέον τους ειδικούς, καθώς πρόκειται για μια μεγάλη κατηγορία ασθενών που μέχρι σήμερα δεν έτυχε του ανάλογου ενδιαφέροντος, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Η κατηγορία αυτή των ασθενών που με την ενδεδειγμένη θεραπεία αντιμετωπίζουν σ' ένα βαθμό το πρόβλημά τους χωρίς, όμως, να γίνονται απολύτως καλά, υπολογίζεται περίπου στο 30%. Αν και δίνεται έμφαση στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση, χάνεται πολύτιμος χρόνος στους περισσότερους ασθενείς μέχρι να λάβουν το φάρμακο που τους ταιριάζει.

Η μέτρηση της ποιότητας ζωής των ασθενών με ΡΑ έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί φωτογραφίζει την κατάσταση της υγείας τους τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Από την μέτρηση αυτή μπορούν να εξαχθούν πολλά συμπεράσματα για το επίπεδο υγείας κάθε ασθενούς αλλά και κάθε συγκεκριμένης ομάδας ξεχωριστά. Η αποτύπωση αυτή μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τα προβλήματα και τις ανάγκες των ασθενών αυτών. Επιπλέον, η μέτρηση της ποιότητας ζωής έχει ρόλο-κλειδί στην αξιολόγηση της πορείας νόσου, στην εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των ιατρικών θεραπειών και των υγειονομικών παρεμβάσεων στο σύνολό τους καθώς και στο σχεδιασμό μελλοντικών θεραπειών.

Χρειάζονται τεκμηριωμένες απαντήσεις σε ερωτήματα, όπως μεταξύ άλλων ποιό φάρμακο ταιριάζει σε ποιόν ασθενή, ποιος είναι ο ακριβής ορισμός της ύφεσης στα διάφορα συμπτώματα, πόσο διαρκεί η θεραπεία, πως μπορεί να βελτιωθεί η συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία.

Η δημιουργία της απαραίτητης συναισθηματικής σχέσης ιατρού-ασθενούς είναι ένα από τα κυριότερα συστατικά για την αποτελεσματική μεταξύ τους επικοινωνία, η οποία με τη σειρά της θα συμβάλλει στην επιτυχία της θεραπευτικής αντιμετώπισης. Στη σχέση αυτή, ο ιατρός αντιλαμβάνεται τα προβλήματα που παρουσιάζει ο ασθενής τόσο από σωματικής πλευράς όσο και από ψυχολογικής και κοινωνικής.

Από την αντίθετη πλευρά, ο ασθενής λόγω της συναισθηματικής σχέσης που έχει αναπτυχθεί αντιλαμβάνεται ότι ο ιατρός μπορεί να κατανοήσει και να συμμεριστεί τα προβλήματά του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές φορές χαρακτηρίζεται κάποιος ως καλός ιατρός. Καλός ιατρός είναι εκείνος που εκτός από τις ιατρικές του γνώσεις έχει την ικανότητα να δημιουργεί σταδιακά διαπροσωπικές σχέσεις με τους ασθενείς του, με τους συγγενείς αυτών και με τους υπόλοιπους επαγγελματίες υγείας οι οποίοι εργάζονται μαζί για ένα σκοπό, την προαγωγή υγείας του ανθρώπινου πληθυσμού.

Για να μπορέσει να βοηθήσει ο γιατρός τον ασθενή με ΡΑ θα πρέπει να θεμελιωθεί μια καλή σχέση.

Συμβουλές για να έχετε τα καλύτερα αποτελέσματα στην επίσκεψή σας στον γιατρό: 

• Προετοιμάστε τι θα πείτε στον γιατρό σας πολύ πριν την επίσκεψη
• Κρατήστε σημειώσεις. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε είναι να φτιάξετε μια λίστα με όλες σας τις ερωτήσεις πριν πάτε στον γιατρό. Με αυτόν τον τρόπο θα είστε προετοιμασμένοι από πριν και έτσι ο γιατρός θα ξέρει καλύτερα πώς να διαχειριστεί τον χρόνο που έχει. Επιπρόσθετα η επίσκεψη σας θα είναι πιο εποικοδομητική καθώς θα λυθούν όλες οι απορίες σας.
• Μορφώστε τον εαυτό σας. Η μόρφωση του ασθενή παίζει σημαντικό ρόλο στην καλή επικοινωνία με τον γιατρό. Μαζέψτε υλικό για την κατάστασή σας και διαβάστε το. Έτσι θα έχετε μια καλύτερη ιδέα για το τι σας συμβαίνει και το πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε. Επίσης προσπαθήστε να εξοικειωθείτε με την ιατρική ορολογία της ασθένειάς σας.
• Να είστε ειλικρινείς. Η ειλικρίνεια είναι στοιχείο της καλής επικοινωνίας. Μην φοβάστε να εκφράσετε στον γιατρό σας τους φόβους και τις αμφιβολίες σας. Αν έχετε πρόβλημα με κάποιο από τα φάρμακα που θα σας γράψει είναι προτιμότερο να του το πείτε παρά να σας τα γράψει και να μην τα πάρετε ποτέ.
• Επαναλάβετε με δικά σας λόγια αυτά που σας είπε ο γιατρός. Χρησιμοποιήστε απλές προτάσεις όπως «Εννοείτε ότι...» ή «αν κατάλαβα καλά το πρόβλημα είναι…»
• Κρατήστε σημειώσεις κατά την διάρκεια της επίσκεψης. Αν νομίζετε ότι η μνήμη σας είναι αδύναμη, καταγράψτε αυτά που θα σας πει ο γιατρός σας. Αν πάλι δεν καταλαβαίνετε κάτι ρωτήστε τον για επιπλέον διευκρινήσεις.
• Μην φοβάστε να μιλήσετε για τους φόβους σας σχετικά με ότι ακούσατε. Ο γιατρός θα είναι σε θέση να ξεκαθαρίσει τυχόν παρανοήσεις.
• Αν επιθυμείτε να συζητήσετε κάτι το οποίο δεν θέλετε να εμφανίζεται στο ιατρικό ιστορικό σας, ζητήστε από τον γιατρό να μην το γράψει.
• Αν μπερδευτείτε με την ιατρική ορολογία, ζητήστε πιο κατανοητούς ορισμούς. Δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεστε ούτε να νιώθετε άσχημα αν δεν καταλαβαίνετε.
• Πάρτε κάποιον μαζί σας. Αν θεωρείτε πως δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε πλήρως λόγω της ακοής σας ή του άγχους σας, είναι καλό να πάρετε μαζί σας στον γιατρό κάποιον συγγενή ή φίλο σας. Έτσι οι πιθανότητες να ξεχάσετε κάτι μειώνονται.
• Πριν φύγετε πάρτε μαζί σας κάποιο τηλέφωνο επικοινωνίας. Έτσι ακόμα και αν έχετε κάποιες απορίες αφού πάτε σπίτι θα μπορέσετε να τις λύσετε.
• Μάθετε ποιές είναι οι καλύτερες ώρες να τηλεφωνήσετε στον γιατρό σε περίπτωση που έχετε ερωτήσεις μετά την επίσκεψη.
• Αναζητήστε βοήθεια την κατάλληλη στιγμή. Μην περιμένετε την τελευταία στιγμή για να κλείσετε ένα ραντεβού με τον γιατρό σας. Συνεννοηθείτε την τελευταία φορά που θα τον επισκεφθείτε πότε πρέπει να είναι η επόμενη.
• Πάντα να ρωτάτε. Μην φοβάστε να ρωτήσετε τον γιατρό σας για το οτιδήποτε. Ακόμα και αν θεωρείτε ότι κάτι είναι ανόητο αφήστε τον γιατρό σας να το κρίνει. Μην φεύγετε με απορίες που μπορεί να σας κοστίσουν την ανάρρωση σας.

Ρωτήστε τον γιατρό σας τις παρακάτω ερωτήσεις και κρατήστε σημειώσεις αν χρειάζεται:

• Ποιο νομίζετε ότι είναι το πρόβλημα και ποια η διάγνωση; Αν μπερδευτείτε με ιατρικούς όρους, μην ντραπείτε να ζητήσετε επεξηγήσεις.
• Χρειάζεται να κάνω κάποιες περαιτέρω εξετάσεις; Αν ναι, πού χρειάζεται να πάω για τις εξετάσεις και πόσο καιρό θα περιμένω περίπου για τα αποτελέσματα;
• Χρειάζεται να πάρω κάποια φάρμακα;
• Αν ναι, ποια είναι αυτά, κάθε πότε να τα παίρνω και για πόσο καιρό; Υπάρχουν κάποιες παρενέργειες που θα έπρεπε να γνωρίζω και για ποιες από αυτές θα έπρεπε να σας ενημερώσω;
• Αν όχι, τι χρειάζεται να κάνω για να θεραπευτεί το πρόβλημά μου; Χρειάζονται κάποιες αλλαγές στις συνήθειες μου;

Στην εποχή μας υπάρχει μια αυξανόμενη απαίτηση των ασθενών για όλο και περισσότερη ενημέρωση και συμμετοχή στη θεραπευτική διαδικασία. Από την άλλη πλευρά, ο ιατρός δεν παύει να αποτελεί την κύρια πηγή πληροφόρησης και κατά συνέπεια σε αυτόν ανήκει η κύρια ευθύνη για την ικανοποίηση των αναγκών των ασθενών. 

Οι συμβουλές που θα δώσει ο γιατρός πρέπει να είναι απλές, σαφείς, κατανοητές, πειστικές και προσαρμοσμένες στην καθημερινότητα του συγκεκριμένου ασθενή. Περίπλοκες δίαιτες, αυστηροί κανόνες και ιδιαίτερα υψηλοί στόχοι προκαλούν απογοήτευση και αποτυγχάνουν. Μικρές σταδιακές αλλαγές βάζοντας ρεαλιστικούς στόχους οδηγούν συχνά σε εντυπωσιακά αποτελέσματα. 

πηγή

http://koukfamily.blogspot.com/