ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ-- ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΡΟΚΟΠΙ ΣΤΗ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΤΟ  ΧΩΡΙΟ ΠΡΟΚΟΠΙ ΣΤΗ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Το βρήκα στο FB, και το παραθέτω αυτούσιο... Μιλάει για το πόνο και τη πικρία για τις χαμένες πατρίδες.

Μ 

+25

Η Μαρία Μανή πρόσθεσε 29 νέες φωτογραφίες — λυπημένη στην τοποθεσία AKKÖY Evleri Ürgüp.

2 Νοεμβρίου στις 7:30 μ.μ. · Ürgüp, Επαρχία Νεβσεχίρ, Τουρκία · 

Σήμερα πήρα απόφαση να επισκεφτώ την παλιά πόλη Προκοπίου εδώ στην Καππαδοκία.
Γνωρίζοντας λοιπόν που βρίσκεται αφού από μακριά κάθε μέρα την βλέπω πάνω στον λόφο αλλά όχι ως διαδρομή ,ξεκίνησα....
Ρωτώντας πας στην πόλη που λένε.. ..
Ξεκινάω τον ανήφορο...
Στην διαδρομή μου βλέπω δυο τουρκάλες ηλικιωμένες. Κάθονταν στο πλατύσκαλο και μπλα μπλα μπλα...
Καλημερίζω και ρωτάω.
"Μπορείτε να μου πείτε που βρίσκεται η παλιά ελληνική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου; ;;"
Η μια κοιτάει την άλλη..
Ξανά ρωτάω..
Και φυσικά σίγουρη για την τουρκική πρόταση χωρίς κανένα απολύτως συντακτικό λάθος.
Ξανά ρωτάω αργά και σταθερά .. ..
Τίποτα.. ...
Οπότε επιμένω...
Για να μου απαντήσουν και οι δυο φυσικά ότι δεν υπάρχει καμία ελληνική εκκλησία στην περιοχή..
"Ευχαριστώ" απαντάω και συνεχίζω τον ανήφορο...
Ρωτάω κάποιον άλλον κύριο, Τούρκο..
Μου απαντάει ευγενικά.. ."ναι ναι υπάρχει προς τα δω προς τα κει προς τα πέρα.. .μπλα μπλα μπλα.. .."
και συνεχίζω την πορεία μου....
Σαν έφτασα , μια μπάρα στην μέση του δρόμου. Διέλευση κλειστή.
Εγώ λόγω του πείσματος που έχω σκέφτομαι ότι αφού έφτασα μέχρι εδώ γιατί να μην συνεχίσω;;;;
Περνάω την μπάρα χωρίς φυσικά ερώτηση.
Ο φύλακας ευγενέστατος μου εξηγεί πως μάλλον έχω μπερδέψει τον δρόμο μου.
"Μπα".... κουνώντας το κεφάλι μου του γνέφω...
Αναρωτιέται τι στο κόρακα ζητάω ξεκάρφωτη εκεί επάνω..
Απαθέστατη του λέω στα τουρκικά "μπορώ να συνεχίσω; "
"Προς τα που", με ρωτάει.
"Προς την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου."
Είμαι πλέον σίγουρη ότι εκεί είναι αφού ο προηγούμενος κύριος με ακρίβεια μου είχε δώσει πληροφορίες.
Ο φύλακας σάστισε με την σιγουριά μου.
Μετά από λίγα λεπτά με ευγένεια θα με συνοδέψει στον χώρο όπου απεβίωσε ο Άγιος αλλά και στην εκκλησία.
Θα με παρακαλέσει να μην περάσω πέρα από την επόμενη μπάρα γιατί εκτελούνται έργα.
Και τι έργα; ;;;;
Το παλιό Προκόπι ανακαινίζεται. Τα παλιά αρχοντικά, τα πέτρινα θα γίνουν νέα αρχοντικά για να φιλοξενήσουν σπέσιαλ επισκέπτες.. ..
Ο Ερντογάν λοιπόν διατηρεί κάθε τι παλιό και του δίνει την ανάλογη αξία ώστε εμείς και άλλοι πολλοί να χρυσοπληρώσουμε μια βραδιά στο παλιό Προκοπι.
Να βουρκώσουμε, να θυμώσουμε,να εξοργιστούμε,να νιώσουμε ιστορικά εξαπατημένοι και να γυρίσουμε στον καναπέ του σπιτιού μας να φάμε σποράκια με το τηλεκοντρόλ στο χέρι ξεχνώντας τα παλιά ελληνικά αίματα.....
Το μόνο που θα μας μείνει είναι η οργή απέναντι στον έξυπνο πολιτικό που ανεβάζει την Χώρα του σιγά σιγά και την προστατεύει.
Και δω μην μου πείτε ότι είμαι υπέρ του Ερντογάν αλλά είμαι υπέρ των έξυπνων ανθρώπων είτε είναι Πολιτικοί είτε είναι εργάτες είτε είναι φυλακισμένοι είτε δεν ξέρω και εγώ τι..
Τώρα μπορεί κάποιος να μου πει, πως έξυπνος και φυλακισμένος υπάρχει; ;;
Εεεε βέβαια και υπάρχει αφού η τόλμη για ζωή μπορεί να οδηγήσει τον καθένα μας σε διαφορετικά μονοπάτια.. ..
Και επανέρχομαι στο θέμα του φύλακα ο οποίος με συνόδεψε στον χώρο και όχι με συνόδεψε μόνο, αλλά ήξερε και μέρος της ελληνικής μας ιστορίας, αλλά και ζητούσε πολλές πληροφορίες γύρω από την ελληνική εκκλησία και τους χώρους όπου τελούνται τα μυστήρια μας.
Μου είπε πως το Παλιό Προκοπι το επισκέπτονται περισσότερο Ρώσοι παρά Έλληνες.
Και εκεί λοιπόν μπαίνοντας στις κατακόμβες είδα εικόνες, εικόνες μικρές και μεγάλες όπου ο κάθε Χριστιανός που επισκέπτονταν τον χώρο αφήνει την δική του εικόνα και προσεύχεται.
Συγκινήθηκα με την αφήγηση του φύλακα ο οποίος δεν φυλάει την εκκλησία και τις κατακόμβες αλλά φυλάει τον χώρο επειδή γίνονται έργα. Όσον αφορά τις γνώσεις του είναι καθαρά όλα όσα έχει ακούσει από στόμα σε στόμα εδώ στο Προκοπι.
Ρώτησα αν υπήρχαν άνθρωποι στην οικογένεια του που έζησαν την ανταλλαγή, όχι μου είπε.. ..
Διακριτικά αργότερα βγήκε έξω για να μ αφήσει μόνη μου.
Εκεί μέσα στις κατακόμβες αφέθηκα ελεύθερη σε βήματα και σε μυαλό.. .
Πιο μετά με έπιασαν τα κλάματα.
Δεν ξέρω αν ήταν από συγκίνηση η αν ήταν από
τον πανικό μου όπου έχασα την έξοδο.
Προσπάθησα να ηρεμήσω και στάθηκα σε μια μεριά.
Κοιτάζοντας πάνω ψηλά και βλέποντας να εισχωρεί το ελάχιστο φως, ήρθαν μπροστά μου μερικές σειρές από το βιβλίο μου, το Τζανεμ.
Πως με την ανταλλαγή πλούσιοι και φτωχοί στον δρόμο της προσφυγιάς δεν ξέχασαν εκεί το Άγιο κορμί, παρά το μετέφεραν κι αυτό μαζί τους στο Προκοπι Ευβοίας.
Και εκεί σκέφτηκα αμέσως την δική μας πίστη που όταν έγραφα το Τζανεμ δεν είχα σκεφτεί το μέγεθος της πίστης μας .....και εκεί μέσα, ναι εκεί χαμένη στις κατακόμβες σκέφτηκα, "το πως τότε οι άνθρωποι τόλμησαν να το κάνουν αυτό."
Τόλμησαν και έγραψαν ένα οδυνηρό κομμάτι της ιστορίας μας.
Που πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουμε.
Το πλήθος πήρε μαζί του το Άγιο κορμί.. ...
Άλλοι ήρθαν αγκαλιά με παλιά πικάπ...
Άλλοι με φωτογραφίες...
Άλλοι μόνο με ρυτίδες σχηματισμένες στα ανοιχτόχρωμα πρόσωπα τους...
Και άλλοι πάλι με τα χέρια κρεμασμένα...
Στις σκέψεις χαμένη, θα ακουστεί η φωνή του φύλακα.
"Μιριαμ είσαι καλά; ;"
Φωνάζει.. .
"Είμαι και δεν είμαι" απαντάω στα ελληνικά.
Και βρέθηκε σε λίγο μπροστά μου για να μου πει ότι ξεχάστηκα εδώ μέσα.
Δεν ξεχάστηκα του λέω αλλά σαν να χάθηκα ένιωσα.
Γέλασε και μου είπε "έλα από εδώ! πέρασε! Θα πάμε και στην εκκλησία "
Και συνεχίσαμε την πορεία μας.
Μέσα σ έναν σαν κωνικό βράχο η παλιά εκκλησία η ελληνική του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου.
Στο Ιερό κάποιες εικόνες.
Πιο πέρα μικρά τάματα..
Και ο φύλακας ανοίγει ένα χαρτί και μου το δείχνει.
"Τι γράφει; Ελληνικά η Ρώσικα; " Ρωτάει....
Πολλές ερωτήσεις θα δεχτώ για την εκκλησία μας.
Μα πριν βγούμε από την εκκλησία θα μου πει:
"Μιριαμ, εσύ να έρθεις εδώ μ έναν Παπά. Η εκκλησία να ανοίξει και να γεμίσει εικόνες".
Τι να απαντήσω;;;;;;
Ποιος τολμηρός άραγε ιερέας θα το τολμούσε;;;;

Φτάσαμε στις χαιρετούρες και στην υπόσχεση να γυρίσω με τον ιερέα.
Αν είναι θέλημα θεού ας γίνει.. ..

Κατηφορίζω και ελπίζω να βρω στο πλατύσκαλο τις δυο ηλικιωμένες τουρκάλες.....όχι τίποτα άλλο, απλά να τους δείξω τα βράχια που γράφουν ελληνική Ιστορία και αν μη τι άλλο είναι ακριβώς πάνω από την σκεπή του σπιτιού τους.
Δυστυχώς δεν τις βρήκα.. ..
Μάλλον θα φοβήθηκαν μην τους πω, πως και το δικό τους σπίτι είναι παλιό ελληνικό αρχοντικό.....

ΓΡΑΨΤΕ ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΦΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΝΩΊΤΕΣ

Γράψτε, όπως έγραφαν και οι Μινωΐτες!

by ellas

Ο καθηγητής κ. Μηνάς Τσικριτσής που ασχολείται εδώ και 20 χρόνια με τη μαγεία των αρχαίων γραφών, είχε μια καταπληκτική ιδέα: Να διαδώσει την πρώτη γραφή της Ευρώπης, τη Γραμμική Β, στο χώρο του τουρισμού!

Έφτιαξε μάλιστα μαζί με το φίλο του, τον πλαστικό χειρουργό Ανδρέα Μανιό, ένα λογισμικό που δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να πληκτρολογούν ένα όνομα και αυτό αυτομάτως να «μεταφράζεται» στη Γραμμική Β!

Ήρθε μάλιστα σε επαφή με τον πρόεδρο της Ένωσης ξενοδόχων Ηρακλείου κ. Ανδρέα Μεταξά, κι αποφασίστηκε να γίνουν επιμορφωτικά σεμινάρια, λίγων ωρών, σε όσους ξενοδόχους το επιθυμούν προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να έρθουν σε επαφή με τη Γραμμική Β και αυτή να αξιοποιηθεί ως «εργαλείο» για την τουριστική προβολή του νησιού!

«Έχουμε θησαυρούς που δεν έχουμε αξιοποιήσει» είπε στο MadeinCreta ο κ. Τσικριτσής , «άλλοι λαοί όπως στην Αίγυπτο ακόμα και τις ταμπέλες τους, τις έχουν στην αρχαία γραφή τους».

Και όχι μόνο αυτό. Όποιος έχει επισκεφθεί την Αίγυπτο αποκλείεται να μην έχει επιστρέψει με ένα κόσμημα το οποίο θα φέρει το όνομά του στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά.

Όσοι έχουν πάει με γκρουπ ενημερώθηκαν από τους ξεναγούς, ότι μπορούν να αγοράσουν σκουλαρίκια ή κρεμαστά για το λαιμό, με το όνομά τους στην αρχαία αιγυπτιακή γραφφή, σε χρυσό ή σε ασήμι. Η ενημέρωση αυτή γίνεται πριν ξεκινήσει η ξενάγηση στις πυραμίδες. Όταν τα γκρουπ επιστρέφουν είναι έτοιμα τα κοσμήματα. Αντίστοιχη ενημέρωση γίνεται και στα ξενοδοχεία ακόμα και εκεί που πωλούν τους πάπυρους.

Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γίνει και με τη Γραμμική Β, για αρχή στα ξενοδοχεία ή σε οποιονδήποτε κλάδο ασχολείται με το τουριστικό προϊόν. Σταδιακά θα αρχίσει να διαδίδεται μια γραφή που χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή περίοδο από το 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ.

Είναι η πρώτη γραφή της Ελληνικής γλώσσας και η πρώτη Ευρωπαϊκή γραφή. Ανακαλύφθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Κνωσό από τον Άρθουρ Έβανς που την ονόμασε έτσι επειδή χρησιμοποιούσε γραμμικούς χαρακτήρες, και όχι εικονιστικούς όπως η μινωική ιερογλυφική γραφή.

Διέφερε όμως από μια προγενέστερη παρόμοια γραφή, τη Γραμμική Α που βρέθηκε επίσης στην Κνωσό και στη νότια Κρήτη.

Αυτή η γραφή που βρέθηκε στις πήλινες επιγραφές του ερειπωμένου ανακτόρου έγινε η εμμονή του Έβανς που πέθανε χωρίς να λύσει το γρίφο, της αποκρυπτογράφησης.

Το μυστικό «κώδικα» έσπασε το 1952 ο Μάικλ Βέντρις.

Και όμως αυτή η γραφή που «κουβαλάει» πάνω της τόση ιστορία από τους σύγχρονους Κρήτες, ξεχάστηκε σαν να μην «έζησε» πότε.

Στόχος του καθηγητή που ξεκινά αυτή τη σημαντική προσπάθεια είναι η γραφή αυτή να αναγεννηθεί και – γιατί όχι;- να αξιοποιηθεί και τουριστικά.

«Είναι πολύ σημαντικό οι Κρήτες να μάθουν, να έχουν σχέση, με την πρώτη τους γραφή. Η γραφή είναι ένα στοιχείο που διασώζει τον πολιτισμό και την ιστορία. Να μπορέσουν αυτό να το δείξουν και στον ξένο επισκέπτη.

Αν ο ξένος που έρχεται στο νησί, πάει στη ρεσεψιόν και του δώσουν το όνομά του γραμμένο στη Γραμμική Β, δεν θα το πετάξει ποτέ! Διότι θα έχει ενημερωθεί ότι το όνομα του είναι γραμμένο στην πρώτη γραφή της Ευρώπης, και αυτό το στοιχείο πρέπει να το προβάλλουμε στον κόσμο».

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο βαθμός δυσκολίας εκμάθησης της Γραμμικής Β δεν είναι μεγάλος. Εξάλλου εκτός από τα σεμινάρια που θα γίνουν θα παραδοθεί και ένα λογισμικό που έχει το συλλαβάριο της συγκεκριμένης γραφής που αποτελείται από 78 σύμβολα, ωστόσο τα 64 είναι τα κύρια.

Η εκδήλωση όπου παρουσιάσθηκε η γραφή έγινε στις  11 Ιανουαρίου, στην αίθουσα ΚΑΣΤΕΛΛΑΚΗ του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ηρακλείου.

Η εσπερίδα είχε θέμα την «ΚΡΗΤΟ-ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΓΡΑΦΗ – ΓΡΑΜΜΙΚΗ ‘Β’ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ», με ομιλητή το Καθηγητή κ. Μηνά Τσικριτσή.

Τη διοργάνωσε η Ένωση Ξενοδοχείων Ηρακλείου, στο πλαίσιο των ενεργειών της, που σκοπό έχουν την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, τη σύνδεση του Μινωικού πολιτισμού με τον τουρισμό ακόμα περισσότερο, καθώς και την ευαισθητοποίηση της πολιτείας, δημιουργώντας τέτοιου είδους ερεθίσματα για την προώθηση μιας συγκροτημένης, επιστημονικά άρτιας και εφαρμόσιμης στρατηγικής Marketing στο νησί μας. [daypress.gr]

Η ΤΥΧΗ ΣΕ ΑΝΤΙΔΙΑΣΤΟΛΗ ΜΕ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ

Η τύχη σε αντιδιαστολή με το μοιραίο!

«Οι άνθρωποι δημιούργησαν την εικόνα της Τύχης για να δικαιολογήσουν τη δική τους αβουλία. Διότι η τύχη ελάχιστα αντιμάχεται τον συνετό, αλλά η οξυδερκής προνοητικότητα εξομαλύνει τα περισσότερα προβλήματα της ζωής» (Δημόκριτος)

Δεν διαφοροποιούμαι σχεδόν καθόλου από τον Δημόκριτο, εμβαθύνω χάρη στα σημερινά μέσα. «Η ανθρώπινη απόδοση στο τυχαίο αφορά την αδυναμία υπολογισμού τεράστιου αριθμού παραγόντων σε κάποια φυσικά συμβάντα».

Ακόμα και σε μια έκρηξη το πόσα και ποια θα είναι, και που ακριβώς θα εκσφενδονιστεί το κάθε μικρο ή μεγάλο θραύσμα, ποια θα συγκρουστούν και θα αλλάξουν πορεία, είναι θεωρητικά υπολογίσιμο βάση της αρχικής ωστικής δύναμης, θερμοκρασίας, υγρασίας, ατμ. πίεσης, αδύναμων σημείων περιβλήματος και μυρίων ακόμα παραγόντων που καθιστούν πρακτικά ανθρωπίνως αδύνατη την συλλογή των στοιχείων και τον υπολογισμό…

Το Παν διέπεται από αναλλοίωτους φυσικούς Νόμους! Ο καθένας τους όπως και το κάθε τι έχει μια Αιτία! … είναι πανάρχαια θεμελιώδης αρχή της φυσικής επιστήμης! Τις Αιτίες των αιωνίως αναλλοίωτων φυσικών Νόμων που διέπουν την Κοσμική ευταξία και αρμονία μέσω δημιουργικά ανταγωνιζόμενων αντιθέσεων η Σοφία των Ελλήνων ονόμασε θεούς(ταξιθέτες) !!!

Στο σκάκι νικητής θα είναι αυτός που θα μπορέσει να υπολογίσει τον μεγαλύτερο αριθμό μοιραίων εκδοχών σε βάθος επόμενων κινήσεων και να επιλέξει να ακολουθήσει την ευνοϊκότερη για αυτόν. Σε μικτούς αγώνες νικητές είναι σχεδόν πάντα οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές με τεχνητή νοημοσύνη (στο ξεκίνημα της) με περιοριστικούς όρους μνήμης και βάθους επεξεργαστικής ισχύος σε ανθρώπινα μεγέθη.

Νομίζω πως η “τύχη δεν υπάρχει” πουθενά. παρά μόνο πρόκειται για αδυναμία υπολογισμού τεράστιου αριθμού παραγόντων, όπως και ότι κανένας παράγων δεν είναι ποτέ “αστάθμητος”, αλλά μόνο μη υπολογίσιμος …και αντιστρόφως η έννοια του μοιραίου αντιστοιχεί στην επίγνωση ότι όλα εξελίσσονται με φυσική νομοτέλεια, έτσι κάθε στιγμή η έκβαση είναι πάντα μοιραία χωρίς αυτό να αποκλείει ότι ο σοφός άνθρωπος μπορεί και ξέρει εισάγει τις δικές του παραμέτρους, ανακατευθύνοντας την έκβαση του μοιραίου!

Μια βολή μπιλιάρδου αναπαριστά μια πολύ απλοποιημένη έκρηξη και μπορεί να δώσει εύκολα την εικόνα του “μοιραίου“.

**********************

 Το παραπάνω είναι ένα σχόλιο-απάντηση του Isidoros Sklivanos  στο άρθρο μας  με τίτλο “Το μυστικό της καλής ζωής από τον «Γελαστό Φιλόσοφο»”

 Πίνακες:  Τζόρτζιο ντε Κίρικο ( το αίνιγμα του μοιραίου του 1914 και Ο μάντης του 1914/5)

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ--Vancouver Island: Why Raccoons, Bears, and Whales All Thrive Here (Episo...

Ένα καταπληκτικό video του National Geographic Wild, για τα νησιά του Βανκούβερ....
Τραβηγμένο από ένα υδροπλάνο, αλλά και με υποβρύχιες λήψεις, που ολοκληρώνουν το σκηνικό.
Το κλίμα της περιοχής, ευνοεί την οργιώδη βλάστηση...
Δάση πυκνά, γεμάτα ζωή, κυρίως,ρακούν και αρκούδες...
Οι παραλίες και αυτές πηγή ζωής και η θάλασσα, με φάλαινες και κοπάδια ψαριών που με τη σειρά τους προσελκύουν τα πουλιά θηρευτές....
Ένα video, με δυνατότητα εμφάνισης ελληνικών υποτίτλων, που αξίζει να το δειτε

ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ

Ενδιαφέροντα στοιχεία για την βροχή

Η Βροχή είναι το αποτέλεσμα της συμπύκνωσης υδρατμών, σχηματίζοντας σταγονίδια που πέφτουν από τα σύννεφα λόγω της βαρύτητας.

Υπάρχουν πάντα υδρατμοί στον αέρα . Ο θερμός αέρας έχει περισσότερους υδρατμούς από τον κρύο αέρα, και είναι ο λόγος που συχνά είναι υγρό το καλοκαίρι.

Ο ατμός γίνεται μικρά σταγονίδια νερου ή κρυστάλλων πάγου . Όταν αρκετά από αυτά τα σταγονίδια συγκεντρώνονται, τα βλέπουμε σαν  σύννεφα . Εάν τα σύννεφα είναι αρκετά μεγάλα και έχουν αρκετά σταγονίδια νερού, τα σταγονίδια ενώνονται και σχηματίζουν ακόμη μεγαλύτερες σταγόνες. Όταν οι σταγόνες πάρουν βάρος, πέφτουν λόγω της βαρύτητας, και μπορείτε να τα δείτε και να τα αισθανθείτε σαν βροχή .

Πλειοψηφία από εμάς σκέφτονται ότι οι σταγόνες βροχής μοιάζουν με δάκρυα  , που πραγματικά μοιάζουν περισσότερο με το πάνω μισό από ένα κουλούρι χάμπουργκερ, πεπλατυσμένο στο κάτω μέρος και με μια κυρτή κορυφή του θόλου. Οι μικρότερες σταγόνες ονομάζεται σταγονίδια των νεφών, και το σχήμα τους είναι σφαιρικό.

Δεν είναι όλες οι σταγόνες της βροχής που δημιουργούνται ίσες . Το μέγεθος της πτώσης των σταγόνων της βροχής εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το είδος του νέφους που παράγει τις σταγόνες και πού βρίσκεται στον κόσμο.

Οι Σταγόνες της βροχής έχουν μεγέθη που κυμαίνεται από 0,1 έως 9 χιλιοστά (0,0039 έως 0,3543 ίντσες)μέση διάμετρος , πάνω από την οποία τείνουν να διαλυθουν.

Στο επίπεδο της θάλασσας και χωρίς άνεμο, 0,5 χιλιοστά (0,020 in) επιπτώσεις ψιλόβροχο στα 2 m / s(6,6 ft / s) ή 7,2 χλμ/ώρα (4,5 mph), ενώ οι μεγάλες πέντε χιλιοστά (0,20 in) πέφτει επιπτώσεις σε περίπου 9 m / s (30 ft / s) ή 32 χλμ/ώρα (20 mph).

Ο παγκόσμιος μέσος όρος ετήσιας βροχόπτωσης πάνω από τη γη (ξηρα) είναι 715 χιλιοστά (28,1 in), αλλά σε ολόκληρη την Γη είναι πολύ υψηλότερος, σε 990 χιλιοστά (39).

Με μέση ετήσια βροχόπτωση, το υγρότερο μέρος είναι Mawsynram, Meghalaya, στην Ινδία, με 11.873 χιλιοστά (467 ίντσες) βροχής ετησίως . Μεγκαλάγια σημαίνει «γη των νεφών». Οι περισσότερες βροχες  συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της εποχής των μουσώνων, μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου.

Το υψηλότερο ποσό των βροχοπτώσεων που έχει καταγραφεί ποτέ σε ένα έτος είναι 22.987 χιλιοστά(905,0 in) στο Cherrapunji, την Ινδία το 1861 .

Το υψηλότερο ποσό των βροχοπτώσεων που έχει καταγραφεί ποτέ σε 24 ώρες είναι 182,5 εκατοστά(71,9 ίντσες) σε Foc-Foc, Ρεϋνιόν . Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια τροπικός κυκλώνας Denise στην 8η Ιανουαρίου 1966 .

Η Ανταρκτική είναι η ξηρότερη ήπειρος στη γη .

Κάθε δευτερόλεπτο, περίπου 16 εκατομμύρια τόνοι νερό εξατμίζεται από την επιφάνεια της Γης.Αυτό το 16 εκατομμύρια τόνους νερού είναι το ίδιο ποσό σε σταγόνες βροχής που πέφτει πίσω στη γη κάθε δευτερόλεπτο. Το νερό κινείται συνεχώς σε ένα ισορροπημένο κύκλο με βάση τον όγκο του.

Η βροχή είναι ένα σημαντικό συστατικό του κύκλου του νερού και είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος του γλυκού νερού στη Γη.

Παρέχει τις κατάλληλες συνθήκες για πολλούς τύπους οικοσυστημάτων , καθώς και νερο για υδροηλεκτρικά εργοστάσια και γιατην άρδευση των καλλιεργειών .

Τα δάση που βιώνουν υψηλά επίπεδα βροχοπτώσεων είναι τα τροπικα δάση. .

Τα σταγονίδια της βροχής περιέχουν διαλυμένο άζωτο που προέρχεται από τον αέρα. Αυτή η ελεύθερη σχέση ειναι ένα φυσικό λίπασμα και κάνει τα χόρτα να φαίνονται πιο πράσινα μετά από βροχόπτωση .

Petrichor είναι το γήινο άρωμα που παράγεται όταν η βροχή πέφτει σε στεγνό χώμα. Η λέξη είναι κατασκευασμένο από την ελληνική λεξη "πέτρα", και ichor, το υγρό που ρέει στις φλέβες των θεών κατά την ελληνική μυθολογία.

Η βροχή μπορεί να αρχίσει σαν  χιόνι , αλλά από τη στιγμή που φθάνει στην επιφάνεια της Γης, έχει λιώσει, επειδή η θερμοκρασία κοντά στη Γη είναι θερμότερη.

Σε ορισμένες συνθήκες καθίζησης μπορεί να πέσει  ένα σύννεφο, αλλά στη συνέχεια εξατμίζεται ή εξαχνώνεται πριν φτάσει στο έδαφος. Αυτό ονομάζεται Virga και πιο συχνά εμφανίζονται σε ζεστά και ξηρά κλίματα.

Το φαινόμενο της Yoro Fish Rain είναι ακριβώς πάρα πολύ παράξενο και μοιάζει με φάρσα - αλλά δεν είναι! Η βροχή των ψαριών πραγματοποιείται στην αρχή της βροχών περιόδου κάπου μεταξύ Μαϊου και Ιουλίου. Δεν είναι γνωστό πότε ξεκίνησε αυτό το φαινόμενο -(Οι πρώτες εκθέσεις είναι από τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν το πρώτο ιεραποστολικό Πατέρα Subirana) .

Η βροχή αίματος ή κόκκινη βροχή είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο βροχή κόκκινη σαν αίμα γίνεται αντιληπτή να πέφτει από τον ουρανό. Περιπτώσεις έχουν καταγραφεί από την Ιλιάδα του Ομήρου, τον 8ου αιώνα π.Χ., και είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Πριν από τον 17ο αιώνα ήταν γενικά πιστευτό ότι η βροχή αυτή ήταν στην πραγματικότητα  αίμα. Υπάρχει τώρα μια επιστημονική εξηγηση ότι το φαινόμενο της βροχής του αίματος προκαλείται από εναέρια σπόρια των πράσινων μικροφυκών Trentepohlia annulata . Κίτρινο, πράσινο και μαύρο βροχή αναφέρθηκε επίσης.

Βροχή με υψηλά επίπεδα οξέως (χαμηλό ρΗ) ονομάζεται όξινη βροχή και προκαλείται από την απελευθέρωση του διοξειδίου του θείου και των οξειδίων του αζώτου στον αέρα (συχνά από τα εργοστάσια και σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας) και μπορεί να είναι επιβλαβής για τα φυτά και τα ζώα.

Βροχή είναι επίσης γνωστό, ή υπάρχουν υποψίες, ότι δημιουργείται και σε άλλους πλανήτες , όπου μπορεί να αποτελείται από μεθάνιο, νέον, θειικό οξύ, ή ακόμη και σιδήρου αντί του νερού.

Η βροχή ήταν η αιτία των προβλέψεων καιρού στο ραδιόφωνο . Όταν ο Αμερικανός ιδιοκτήτης του σταθμού πιάστηκε στη βροχή, ίδρυσε μια νέα κατηγορία της πρόβλεψης του καιρού, η οποία μιλούσε  για τη βροχή αρκετές φορές την ημέρα.

Σήμερα είναι δυνατόν να δημιουργούμε τεχνητή βροχή . Σωματίδια ξηρού πάγου ρίχνονται από το αεροπλάνο κατευθείαν στο  πυκνό σύννεφο. Σε ένα σύννεφο, το διοξείδιο του άνθρακα περιβάλλεται με νερό, και πέφτει σαν μια νιφάδα χιονιού, θέρμανση στο δρόμο και να μετατραπεί σε βροχή. Έτσι, μπορούμε να καταπολεμήσουμε με την ξηρασία ή να διαλύσουμε τα σύννεφα

Interesting facts about rain | Just Fun Facts

justfunfacts.co
m

.....ΜΗ ΟΡΡΩΔΟΥΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΑΥΤΟΥ ΕΤΙ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΟΣ........

«… μη ορρωδούντες και προ αυτού έτι του Παρθενώνος … »* by selana019 Το ναζιστικό πλιάτσικο στην πολιτισιτκή κληρονομιά του ελληνικού λαού Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας       Η πραγματικότητα είναι πολύ επίμονη. ‘Εχει μνήμη ελέφαντα και υπομονή γαϊδουριού. Δεν εξαπατάται. Και «επιστρέφει» ως επιβεβαίωση… ή ως μπούμερανγκ. Αυτό συμβαίνει με ένα σωρό πράγματα, ανάμεσά τους και πολύ σημαντικά. Οπως η ανεκπλήρωτη, ιστορική απαίτηση για διεκδίκηση της επιστροφής του κλεμμένου πολιτιστικού πλούτου του ελληνικού λαού από τους ναζί. Αλλά ποιο υπουργείο Πολιτισμού να ενδιαφερθεί γι’ αυτό, στην μετα – «Γκόου μπακ μαντάμ Μέρκελ» εποχή του τρίτου μνημονίου, του «υπο – κατώτατου» μισθού, των κομμένων συντάξεων (που «δεν κόβονται» κατά Κατρούγκαλον), της φτώχειας, της απελπισίας και των αποκλεισμένων – όταν δεν πνίγονται – προσφυγόπουλων… Ενδιαφέρονται όμως οι άνθρωποι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Οι αρχαιολόγοι και το προσωπικό των Εφορειών Αρχαιοτήτων και των μουσείων. Αυτοί οι «φρουροί» της πολιτιστικής κληρονομιάς, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά, πως δεν διαφυλάσσουν μόνο τα σπαράγματα του παρελθόντος, αλλά τα υλικά τεκμήρια της συλλογικής ιστορικής μνήμης. Μια καλή αρχή για να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε αυτήν την προσφορά είναι η επίσκεψη στην φωτογραφική έκθεση που διοργανώνει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μέχρι τις 8 Δεκέμβρη, στο εσωτερικό Αίθριο – Καφέ του, με τίτλο «Από την κατάχωση των μνημείων στην ανάδυση της μνήμης» και υλικό από το πλούσιο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου. Πρόκειται για την αποτύπωση του άθλου της αποθήκευσης και φύλαξης των αρχαιοτήτων του μουσείου σε ασφαλείς χώρους του ίδιου του κτηρίου, της Τραπέζης της Ελλάδος και σε φυσικά κρησφύγετα, λίγο πριν εισβάλλουν οι ναζί στην χώρα. Και με αφορμή αυτή την συγκλονιστική στιγμή ας θυμηθούμε κάποιες πλευρές του φασιστικού εγκλήματος που ακολούθησε και εναντίον του πολιτιστικού πλούτου του ελληνικού λαού. Η επιστροφή στην «σιωπή»… Το πλιάτσικο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από τους ναζί κατά την περίοδο της κατοχής μετριέται ήδη σε πολλές χιλιάδες αρχαιότητες. Ακόμα όμως δεν ξέρουμε τον ακριβή αριθμό… και αυτό δεν είναι το χειρότερο νέο. Ανεκτίμητη βέβαια είναι η μη αναστρέψιμη απώλεια από την καταστροφή αρχαίων μνημείων την ίδια περίοδο. Το ζήτημα αυτό, λοιπόν, παραμένει ανοιχτό, όπως ακριβώς και οι γερμανικές αποζημιώσεις. Το θέμα είναι ότι το ελληνικό αστικό κράτος εξακολουθεί να μην κάνει τίποτα και στις δύο περιπτώσεις. Ακόμη και η επιστροφή στην Ελλάδα, τον Ιούλιο του 2014, από το μουσείο «Πφάλμπαουτεν» της Γερμανίας, 10.000 αρχαίων αντικείμενων, κυρίως όστρακα και κομμάτια από αγγεία της νεολιθικής περιόδου, που είχαν ανασκαφεί και κλαπεί το 1941 από την Θεσσαλία, ήταν αποτέλεσμα προσωπικού αγώνα και ενδιαφέροντος μιας Ελληνίδας αρχαιολόγου, παρά οργανωμένης διεκδίκησης εκ μέρος του ελληνικού κράτους. Παρά την σημασία του θέματος, το υπουργείο Πολιτισμού «βγήκε» από την «σιωπή» του μόλις το 2013, για να απαντήσει σε ισχυρισμούς περί πώλησης, λεηλατημένων από τους ναζί, αρχαιοτήτων, στο διαδίκτυο. Ακόμη όμως και εκείνη η θέση που πήρε, προκάλεσε περισσότερα ερωτήματα από αυτά που υποτίθεται ότι απάντησε. Μετά, επέστρεψε στην «σιωπή»… Το 2013 λοιπόν, το υπουργείο ανακοίνωνε τα εξής: «α) Από την έρευνα στο αρχείο κλαπέντων πολιτιστικών αγαθών, το οποίο τηρείται στην αρμόδια Διεύθυνση της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού, δεν προκύπτει ότι τα συγκεκριμένα αρχαία έχουν κλαπεί από ελληνικά μουσεία ή αρχαιολογικές αποθήκες. β) Για τον ισχυρισμό ότι τα συγκεκριμένα αρχαία εξήχθησαν από την Ελλάδα στη διάρκεια της Κατοχής 1940 – 1945, σημειώνεται ότι οι παράνομες ανασκαφές και οι κάθε είδους καταστροφές πολιτιστικών αγαθών, κατά την περίοδο 1941 – 1945, έχουν καταγραφεί σε ειδικό τόμο, με τον τίτλο «Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και των στρατών κατοχής » (Αθήνα 1946). Για την επιστροφή τους μετέβησαν στην αλλοδαπή (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Ιταλία, Αυστρία), μεταπολεμικώς, πολλοί Ελληνες αρχαιολόγοι . Η Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών ολοκληρώνει τις διαδικασίες επαναπατρισμού αρχαιολογικού υλικού (δεκάδων χιλιάδων οστράκων νεολιθικής περιόδου), τα οποία εξήχθησαν παρανόμως από την Ελλάδα στην διάρκεια της Κατοχής . Επιπροσθέτως με εγκύκλιο, ήδη από τον Φεβρουάριο του 2013, ζητήθηκε από όλες τις Υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων, να καταγράψουν ποιες αρχαιότητες εξήχθησαν από την Ελλάδα στη διάρκεια της Κατοχής και ποιες εξ αυτών έχουν επαναπατρισθεί. Προκειμένου να τεκμηριωθεί το αίτημα επιστροφής τους ζητήθηκε να υπάρξει εξονυχιστική έρευνα του αρχείου των Υπηρεσιών και να αποσταλούν οι περιγραφές, οι φωτογραφίες ή και σχέδιά τους. Μάλιστα, για πρώτη φορά καταγράφηκαν οι καταστροφές και αρπαγές βυζαντινών και μεταβυζαντινών αντικειμένων. Τέλος, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Εθνικού Αρχείου Μνημείων ερευνάται το σύνολο του αρχειακού υλικού του Ιστορικού Αρχείου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και εντός των επομένων μηνών θα εξαχθούν οριστικά και επιστημονικώς τεκμηριωμένα συμπεράσματα για το θέμα των αρπαγέντων ελληνικών πολιτιστικών θησαυρών, στη διάρκεια της Κατοχής . Σημειώνεται για μία ακόμη φορά ότι η διαδικασία διεκδίκησης αρχαιοτήτων περιγράφεται και βασίζεται σε συγκεκριμένους κανόνες, που διέπουν το διεθνές δίκαιο και απαιτείται επαρκής τεκμηρίωση, προσοχή και περίσκεψη, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί επαναπατρισμοί πολιτιστικών αγαθών από πολλά και σημαντικά μουσεία της αλλοδαπής». Ακόμη καταγράφουμε..; Ξεκινώντας από την τελευταία παράγραφο και με δεδομένο ότι ο πόλεμος τελείωσε το 1945 (ένα χρόνο πριν απελευθερώθηκε η Αθήνα), αναρωτιέται κανείς πόσο καιρό χρειάζεται το ελληνικό κράτος να μάθει πόσες (άρα και ποιες) αρχαιότητες αρπάχτηκαν από τους κατακτητές. Αυτό πια δεν το λες «προσοχή και περίσκεψη»… Από εκείνη την απάντηση, λοιπόν, του υπουργείου προκύπτει ότι τουλάχιστον μέχρι τότε, δεν ξέραμε τι χάσαμε. Δεδομένης μάλιστα της «σιωπής» που απλώθηκε έκτοτε για το ζήτημα, είναι ασφαλές να υποθέσει κανείς πως ακόμη δεν γνωρίζουμε… Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά. Αν και πολύ μικρότερης κλίμακας ζήτημα, ακόμη δεν ξέρουμε και τι έβγαλε από στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς μας η πρώην βασιλική οικογένεια φεύγοντας από το Τατόι. Το γεγονός ότι δεν ξέρουμε τι χάσαμε αποτελεί ντροπή για όλες τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις. Το υπουργείο, στην απάντησή του, επικαλέστηκε τον πρώτο κατάλογο που επιχειρήθηκε να συνταχθεί μέσα στην κατοχή από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, ο οποίος εκδόθηκε το 1946 με τίτλο «Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και των στρατών κατοχής». Οπως διαβάζουμε στον πρόλογο του τόμου, αυτή η πρώτη απόπειρα καταγραφής της λεηλασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς ξεκίνησε το 1943. Το κύριο βάρος έπεσε στους αρχαιολόγους Χρήστο Καρούζοκαι Μαρίνο Καλλιγά οι οποίοι, όπως μας πληροφορεί ο Κωνσταντίνος Τουμασάτος (Ριζοσπάστης «7 Μέρες», σελ.4, 29/1/2006), ανήκαν σε επιτροπή του ΕΑΜ Αρχαιολόγων . Ο ίδιος σημειώνει ότι ο Χ. Καρούζος ήταν ακαδημαϊκός και διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, ενώ ο Μ. Καλλιγάς ήταν έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, κατόπιν διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης. Στον πρόλογο σημειώνεται ότι «το έργον τούτο δεν είναι πλήρες, διότι καθ’ εκάστην σχεδόν φθάνουν εις το Υπουργείον (σσ. Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας στο οποίο τότε υπαγόταν η Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων) ειδήσεις περί ζημιών, ών δεν είχομεν γνώσιν, πλείσται δε επαρχίαι ακόμη δεν εξητάσθησαν υπό ουδενός αρχαιολογικού υπαλλήλου, επειδή το αρχαιολογικόν προσωπικόν είναι ελλιπέστατον (εξ 20 εφόρων, εις όσους περιωρίσθησαν διά του τελευταίου Νόμου, υπάρχουν μόνον 16, εκ δε 31 επιμελητών υπάρχουν μόνον 11) και δεν κατορθώθη ακόμη να συμπληρωθή». Εξαρχής, λοιπόν, ήταν σαφές ότι η καταγραφή κάθε άλλο παρά είχε ολοκληρωθεί. Πάντα από τον πρόλογο μαθαίνουμε τι σημαίνει φασισμός για τον πολιτισμό: «Αι γερμανικαί αρχαί διά του αρχαιολόγου Dr von Schonebeck, πρώτον, είτα δε διά του καθ. Kraiker επίεζον και συνέθλιβον την αρχαιολογικήν υπηρεσίαν του ελληνικού κράτους, άλλοτε μεν ίνα προστατεύωσιν αρχαιοκαπήλους, άλλοτε δε ίνα συγκαλύψωσι καταστροφάς υπό στρατιωτικών ομάδων προξενηθείσας, άλλοτε ίνα μη δυνηθή το κράτος να παρακολουθήση τυχαίαν ανεύρεσιν αρχαίων και την ενέργειαν στρατιωτικών έργων και άλλοτε ίνα αρνηθώσιν εις το κράτος το δικαίωμα της ασκήσεως κυριότητος επί των ανεσκαμμένων αρχαιοτήτων». «Ενα ενθύμιο ήθελαν»… οι «μορφωμένοι» Μπορεί εκείνος ο τόμος να μην είναι πλήρης, αλλά αρκεί για ανατριχιάσει ο αναγνώστης μπροστά στον κυνισμό των ναζί έναντι της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η απαρίθμηση και μόνο των εγκλημάτων τους δεν χρειάζεται κανέναν άλλο σχολιασμό. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα: Κεραμεικός, 1941: Ο Γερμανός αρχαιολόγος Getauer κλέβει μαλανόμορφο γραπτό πίνακα «εξαιρετικής τέχνης μετά παραστάσεως προθέσεως νεκρού». Βούλα: Κατά την εκτέλεση στρατιωτικών έργων οι Γερμανοί βρίσκουν αρχαιότητες που δεν παραδίδουν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Το ίδιο γίνεται και στη Βάρη με την αναφορά ότι οι αρχαιότητες «μετεφέρθησαν εις το γερμανικόν αρχαιολογικόν Ινστιτούτον». Ελευσίνα: Γερμανοί στρατιώτες σπάνε ένα παράθυρο της αποθήκης του μουσείου και αρπάζουν αγγεία και ειδώλια. Μόλις γίνονται αντιληπτοί το σκάνε με μοτοσικλέτα. «Αναιδής και αχαρακτήριστος» γράφουν οι συγγραφείς του τόμου «είναι επίσης η δικαιολογία, την οποίαν έδωσεν η γερμανική υπηρεσία προστασίας καλλιτεχνημάτων (…) όπερ έχει επί λέξει ως εξής: «Η προκειμένη περίπτωσις δέον να μη θεωρηθή ως κλοπή, δι ής θα επλούτιζον οι δράσται. Τούτο συνάγεται εκ του γεγονότος ότι πρόκειται περί μορφωμένων ανθρώπων οίτινες έχουν ενδιαφέρον διά την ελληνικήν αρχαιότητα, όπερ συνάγεται εκ του ότι εγνώριζον την Αγγλικήν και έκανον χρήσιν του αγγλιστί γεγραμμένου οδηγού. Οι αποκομίσαντες θα είχον προφανώς την πρόθεσιν ν’ αποκτήσουν ενδεχομένως διά του τρόπου τούτου εν ενθύμιον»»!!! Προκύπτει επίσης ότι οι Γερμανοί βρήκαν την ευκαιρία στην κατοχή να συνεχίσουν με άλλο τρόπο τις προπολεμικές ανασκαφές τους. Ετσι, ο Γερμανός αρχαιολόγος G. Welter καταγγέλλεται ότι το Σεπτέμβρη ή τον Αύγουστο του 1941 «εξήγαγε τέσσαρα ή πέντε πλήρη κιβώτια αρχαιοτήτων» από την Αίγινα. Η Αρχαιολογική Υπηρεσία φυσικά δεν ήξερε τι περιείχαν τα κιβώτια, «επειδή ο ως άνω αρχαιολόγος διεξήγεν ενταύθα από πολλών ετών ανασκαφάς». Ευρείας κλίμακας πλιάτσικο αλλά και καταστροφές έγιναν τον Απρίλιο του 1941 στο Αρχαιολογικό Μουσείοτης Θήβας. Ο τόμος περιγράφει αναλυτικά κλεμμένες αρχαιότητες από τις ανασκαφές της Ανω Αγόριανης, της Λιβαδειάς, του Ευπάλιου, της Θήβας και του Γαλαξειδιού. Ανάλογο πλιάτσικο έγινε και στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Χαιρώνειας, με τους ναζί να σπάνε το λουκέτο της εισόδου, να σπάνε τις γυάλινες προθήκες και να αρπάζουν ό,τι βρουν. Μάλιστα προχώρησαν και σε «τρομοκρατικές ανακρίσεις» (όπως αναφέρεται στον τόμο) μαρτύρων… ώστε να τους αναγκάσουν να «βεβαιώσουν την αθωότητα των Γερμανών». Οι ναζί αξιωματικοί χρησιμοποιούσαν τις αρχαιότητες και ως δώρα μεταξύ τους! Αυτό έγινε για παράδειγμα στη Μήλο, όπου κατά την εκτέλεση οχυρωματικών έργων στην Φυλακωπή (σσ. από τις σημαντικότερες πόλεις του προϊστορικού Αιγαίου) βρέθηκαν 20 άθικτοι τάφοι, «πλούσιοι εις λίθινα και πήλινα κτερίσματα ποικίλως διακοσμημένα». Ο λοχαγός Βόλνχαλς Ρούντολφ «εχάρισεν εις τον επισκεφθέντα την Μήλον στρατηγόν Speidel τινά των ευρημάτων, κατά σύστασιν του συνοδεύοντος τον στρατηγόν αρχαιολόγου Kraiker Wilhelm». Και οι συγγραφείς του τόμου συμπληρώνουν: «Συμπληρωματικώς προς τα κλοπάς του Γερμανού αξιωματικού Vollnhals σημειούται ότι ούτος ανεύρε και απεκόμισε «λίθινον αγαλμάτιον καθημένου παιδός, αρίστης διατηρήσεως»». Στην Αθήνα, «Γερμανοί αξιωματικοί επρομήθευσαν αρίστην αρχαίαν κεφαλήν γυναικός (του 4ου π.Χ. αιώνος) ην εχάρισαν εις τον Στρατάρχην List, όστις την έλαβε μεθ’ εαυτού (…)». Γερό πλιάτσικο έγινε και στην αρχαιολογική συλλογή στο Καστέλλι Κισσάμου στην Κρήτη ενώ στην Κνωσσό, ο στρατηγός Ringel βούτηξε τρία κιβώτια γεμάτα αρχαιότητες από το στρωματογραφικό μουσείο . Ανάμεσά τους υπήρχαν αγάλματα, αγγεία, ειδώλια, ξίφη κ.ά. Η Ολυμπία ως γκαράζ στρατιωτικών οχημάτων Το φασιστικό μένος δεν «χόρταινε» με το πλιάτσικο. Ηθελε και να καταστρέψει. Ο κατάλογος των καταστροφών που περιέχει ο τόμος πονάει ακόμη περισσότερο τον αναγνώστη. Τι άλλο εκτός από πόνο και οργή μπορούν να προκαλέσουν οι αναφορές, ότι Γερμανοί στρατιώτες, είτε μεμονωμένα είτε σε ομάδες με αξιωματικούς, αποκολλούσαν μαρμάρινα τμήματα από την Ακρόπολη, χρησιμοποιώντας ακόμη και τις ξιφολόγχες τους; «Κατέστρεφον ούτω τα εν τη Ακροπόλει κατακείμενα μάρμαρα ενίοτε φθάνοντες μέχρι πλήρους καταστροφής αρχιτεκτονικών μελών ως κιονοκράνων κ.λπ. Αλλά και επί των ορθίων μνημείων έθετον χείρα μη ορρωδούντες και προ αυτού έτι του Παρθενώνος». Την τελευταία μέρα της αποχώρησής τους από την Ελλάδα, οι ναζί πυροβολούν το ανάγλυφο του Χάρωνα στον Κεραμεικό, ενώ προκάλεσαν ανατινάξεις(!) γύρω από τον αρχαίο ναό στο Σούνιο, καταστρέφοντας ένα επιστύλιο της ανατολικής πλευράς του μνημείου. Στην Ελευσίνα έριξαν κίονες που στέκονταν επί χιλιετίες όρθιοι και προκάλεσαν διάφορες καταστροφές μέσα στον αρχαιολογικό χώρο. Εισέβαλαν και στις αποθήκες του μουσείου σπάζοντας αγάλματα. Βανδαλισμούς υπέστησαν οι αρχαιότητες στην Κόρινθο, στις Μυκήνες (όπου, εκτός των άλλων, οι Γερμανοί στρατιώτες είχαν μετατρέψει σε στόχο τους λέοντες της Πύλης των Λεόντων πυροβολώντας τους), την Τίρυνθα (όπου το καλοκαίρι του 1944 «οι Γερμανοί επροκάλεσαν μεγάλας και ουσιώδεις καταστροφάς εις την Ακρόπολιν της Τίρυνθος»), την Νικόπολη και σε πολλές ακόμη αρχαιολογικές περιοχές της χώρας. Ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας είχε μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης «μηχανοκινήτων φαλαγγών»**. Η καταγραφή των καταστροφών είναι λεπτομερής. Γι’ αυτό και θα άξιζε έστω μιας μικρής αναφοράς από την τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού (Κ. Τζαβάρας), τον Αύγουστο του 2012 όταν εγκαινιάστηκε«με μεγάλη λαμπρότητα και με την παρουσία πλήθους κόσμου» η μεγάλη έκθεση «Ολυμπία: Λατρεία, Μύθος, Αγώνες» στο Μουσείο Martin Gropius Bau, στο Βερολίνο, πολύ περισσότερο που το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο ανασκάπτει στην Αρχαία Ολυμπία. Οχι για να ταυτίσει τη μεταπολεμική γερμανική αρχαιολογία με την κατοχική, αλλά για να υπενθυμίσει και το πολιτιστικό χρέος της Γερμανίας προς τον ελληνικό λαό για τις καταστροφές των αρχαιοτήτων στην κατοχή. Ούτε λέξη όμως δεν ειπώθηκε… *Χωρίς να διστάσουν ακόμη και μπροστά στον Παρθενώνα. **Πολλές δεκαετίες αργότερα, ακριβώς το ίδιο έκαναν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι σύμμαχοί τους κατά την εισβολή στο Ιράκ, όπου, εκτός των άλλων καταστροφών, μετέτρεψαν σε «γκαράζ» τεθωρακισμένων την αρχαία Βαβυλώνα.  πηγή: http://www.toperiodiko.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BA/#.WBpCmeGLRMW Δημοσιεύτηκε just now από τον χρήστη selana