ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΒΡΑΣΙΔΑ.

Κυριακάτικη εκδρομή στον πύργο της Απολλωνίας και στον κόλπο του Βρασίδα

03/10/2017kleovis

Κάστρο Νέας Περάμου (Ανακτορόπολις)

πύργος, κάστρο, μνημείο , αρχαιολογικός χώρος

Βυζαντινή κάστρο-πόλη που χτίστηκε τον 10ο αι. αναφέρεται με το όνομα Αλεκτρυόπολις, τον 11ο- 13ο αι. ως Αλεκτορόπολις και τον 14ο αι. ως Ανακτορόπολις και Ελευθερόπολις. Οι διαφορετικές αυτές ονομασίες δημιούργησαν σύγχυση στους μελετητές.
Χτίστηκε επάνω στο αρχαίο κάστρο της Οισύμης ή Αισυμης (7ος αιώνας Π.Χ) μια από τις αρχαιότερες πόλεις, την οποία αναφέρει και ο Όμηρος ως γενέτειρα της ωραίας Καστιανείρας, γυναίκας του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου, αποικία των Θασίων, αργότερα ως σύμμαχο των Αθηναίων ως το 424 Π.Χ και έπειτα ως σύμμαχη του στρατηγού Βρασίδα στον πόλεμο ενάντια των Αθηναίων και των αποικιών τους στη βόρεια Ελλάδα.Η χερσόνησσος που βρίσκεται το κάστρο ονομάζεται ακρωτήρι Βρασίδα.
odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=5927&theme_id=…

Κοντινές πόλεις: Καβάλα, Ασπροβάλτα, Σταυρός Θεσσαλονίκης

Τη συνδρομή του διακεκριμένου Καθηγητή Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γρηγόρη Τσόκα, που διενήργησε τη γεωσκόπηση στον λόφο Καστά της Αμφίπολης, ζήτησε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας στο πλαίσιο των εκτεταμένων εργασιών αποκατάστασης, που πραγματοποιεί στα ερείπια της αρχαίας Ανακτορόπολης, στη Νέα Πέραμο του Δήμου Παγγαίου.

Οι αρχαιολόγοι έχουν σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη αρχαιοτήτων στο υπέδαφος και το σημαντικότερο όλων φαίνεται πως είναι ο επισκοπικός ναός του οικισμού του κάστρου, καθώς και κατοικίες, διάφορα κτήρια και οι στρατώνες.

Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία στη δυτική άκρη της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας, που χρονολογείται από τον 7ο  π.Χ. αιώνα και αναφέρεται στον Όμηρο και μετέπειτα στο Θουκυδίδη. Η αποκατάσταση του κάστρου εντάχθηκε σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καβάλας, που αναμένεται να αλλάξει τη συνολική εικόνα του μνημείου, που για αιώνες δεσπόζει στην κορυφή του λόφου του Βρασίδα στον παραθαλάσσιο οικισμό της Νέας Περάμου.

Η βυζαντινή Ανακτορόπολη διαδέχθηκε την αρχαία πόλη Οισύμη βορειοανατολικά του βυζαντινού φρουρίου, που στον Όμηρο αναφέρεται ως η γενέτειρα της ωραίας Καστιανείρας, γυναίκας του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου, από τον γάμο των οποίων γεννήθηκε ο Γαργυθίων, τον οποίο δολοφόνησε ο δεινός τοξότης Τείκρος,  αδελφός του Αίαντα.Η ακρόπολη της Οισύμης περιβαλλόταν με τείχη κατασκευασμένα από τοπικό γρανίτη και στην κορυφή της υψωνόταν ναός αφιερωμένος, πιθανώς, στη λατρεία της θεάς Αθηνάς. Η ύπαρξη του ιερού αυτού χρονολογείται ήδη από τα αρχαϊκά χρόνια (8ο-6ο π.Χ. αι.). Ο αρχαϊκός ναός καταστράφηκε στις αρχές του 5ου π.Χ. αιώνα και στη θέση του κτίστηκε νεότερος που διατηρήθηκε ως το 2ο π.Χ. αιώνα. Τα λείψανα των τειχών και του ναού της πόλης διακρίνονται έως σήμερα.

Ανακτορόπολη

Στα μεσαιωνικά χρόνια και στον χαμηλό λόφο βορειοανατολικά της Οισύμης, αναπτύχθηκε μια νέα πόλη με το όνομα Ανακτορόπολη.
Τα τείχη της Ανακτορόπολης ανεγέρθηκαν ανάμεσα στα 1167 και 1170 από τον διοικητή του βυζαντινού στόλου Μεγάλο Δούκα, Ανδρόνικο Κοντοστέφανο, όπως μαρτυρεί μια επιγραφή που σώζεται στο νότιο τείχος. Το φρούριο της Ανακτορόπολης προφανώς αποτελούσε ναυτική βάση, επιφορτισμένη με την προστασία των ακτών του βορείου Αιγαίου από τους πειρατές και τους επιδρομείς.

Χερσόνησος Βρασίδα

Η περιοχή της αρχαίας Οισύμης και αργότερα βυζαντινής Ανακτορόπολης συνδέθηκε άρρηκτα και με το όνομα του μεγάλου στρατηγού της αρχαίας Σπάρτης, του Βρασίδα, που έδρασε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και διακρίθηκε για τις στρατηγικές του ικανότητες. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, τον Απρίλιο του 422 π.Χ., η ανακωχή Αθήνας και Σπάρτης τερματίστηκε και το επόμενο καλοκαίρι οι Αθηναίοι ετοιμάζονταν να επιτεθούν στην Αμφίπολη. Ο Βρασίδας αντιλήφθηκε αμέσως τις προθέσεις τους, και τους αιφνιδίασε με ξαφνική έφοδο. Οι Αθηναίοι υπέστησαν πανωλεθρία, από τους Σπαρτιάτες όμως σκοτώθηκαν μόνο επτά άτομα, ένας εκ των οποίων ήταν ο Βρασίδας, ο οποίος και τάφηκε στην Αμφίπολη με τιμές.

Η τοποθεσία που σκοτώθηκε ο Βρασίδας είναι μια κατάφυτη χερσόνησος, που γειτνιάζει με τα ερείπια της αρχαίας Οισύμης, στην οποία οι κάτοικοι, τα νεότερα χρόνια, έδωσαν το όνομα του Σπαρτιάτη στρατηγού: «χερσόνησος Βρασίδα». Έτσι, κράτησαν ζωντανό ένα κομμάτι της ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου που διαδραματίστηκε στη βόρεια Ελλάδα. Σήμερα, η «χερσόνησος του Βρασίδα» είναι χαρακτηρισμένη ως αρχαιολογική περιοχή, που διαθέτει απαράμιλλη φυσική ομορφιά και υπέροχες καταγάλανες παραλίες.

naftemporiki.gr

Ο «πύργος της Απολλωνίας» υψώνεται στη νότια πλευρά της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Καβάλας, μεταξύ Αμφίπολης και Νέας Περάμου, πάνω σε χαμηλό γήλοφο που ελέγχει τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των εκβολών του Στρυμόνα και του κόλπου των Ελευθερών. Βρίσκεται δηλαδή ανάμεσα στις δυο βυζαντινές πόλεις- κάστρα : Χρυσόπολη στα δυτικά και Ανακτορόπολη ανατολικά. Περιβάλλεται από οχυρωματικό περίβολο. Ο περίβολος είναι τετράπλευρος με τη νότια πλευρά σπαστή σε τρεις μικρότερες πλευρές. Το πλάτος του ποικίλει από 1,20 έως 2,35 μ. Θεμελιώνεται πάνω στον μαλακό ημίβραχο και είναι κτισμένος με αργούς λίθους. Στη νοτιοδυτική πλευρά του βρίσκεται κτιστή κλίμακα που οδηγούσε στον περίδρομο. Στην εσωτερική πλευρά ήταν προσκολημένα διάφορα βοηθητικά κτίσματα. Θεμέλια οικοδομημάτων διακρίνονται επίσης εξωτερικά της βόρειας πλευράς του. Η βόρεια και ανατολική πλευρά του απολήγουν στη δυτική και νότια αντίστοιχα πλευρά του πύργου ο οποίος σχηματίζει τη βορειοανατολική γωνία του περιβόλου. Είναι τετράπλευρος εξωτερικών διαστάσεων 11Χ10 μ. και σώζεται σε μεγάλο ύψος. Η είσοδός του ανοίγεται στη νότια πλευρά που αντικρύζει τη θάλασσα και βρίσκεται σε ύψος 2 μ. πάνω από το έδαφος. Αποτελείται από τυφλό ισόγειο, κάτω από το επίπεδο της εισόδου, και τέσσερις ορόφους. Ισόγειο και πρώτος όροφος χωρίζονται με ξύλινο δάπεδο. Το ίδιο και ο πρώτος όροφος από τον δεύτερο. Διατηρούνται μάλιστα οι δοκοθήκες του δαπέδου. Ο δεύτερος όροφος χωρίζεται από τον τρίτο με κτιστό φουρνικό που στηρίζεται μέσω σφαιρικών τριγώνων, λείψανα των οποίων διατηρούνται στις γωνίες, στους περιμετρικούς τοίχους. Ο τρίτος από τον τέταρτο μάλλον με ξύλινο δάπεδο. Ο τέταρτος όροφος καλύπτεται με καμάρα, επάνω από την οποία σχηματίζεται το δώμα του πύργου με τις επάλξεις, που όμως δεν σώζονται. Στον ανατολικό τοίχο του διαμορφώνονται δυο κόγχες που ανήκουν στο παρεκκλήσιο του πύργου. Οι τρεις πρώτοι όροφοι επικοινωνούν με κτιστή θολωτή κλίμακα διαμορφωμένη μέσα στο πάχος της τοιχοποιίας. Η είσοδος προς την κλίμακα, απλό τοξωτό άνοιγμα βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του πρώτου ορόφου, απέναντι από την κύρια είσοδο. Η πρόσβαση προς τον τέταρτο όροφο γινόταν με ξύλινη εσωτερική σκάλα. Το ίδιο πρέπει να υποθέσουμε για την επικοινωνία του ισογείου με τον πρώτο όροφο. Φωτίζεται από μεγάλα τοξωτά παράθυρα που ανοίγονται σε όλες τις πλευρές και δυο φωτιστικές θυρίδες. Η αμυντική ικανότητα του πύργου ενισχύεται με δυο καταχύστρες, από μια στη βόρεια και νότια πλευρά. Ο Πύργος παρουσιάζει πιο επιμελημένη τοιχοδομία. Είναι κτισμένος με χονδροδουλεμένους συλλεκτούς λίθους, επάλληλα ή μεμονωμένα πλινθία στους οριζόντιους και κάθετους αρμούς ενώ στις ακμές προτιμώνται πελεκημένα αγκωνάρια. Σε δυο σημεία σχηματίζονται δυο ζώνες με τέσσερις σειρές πλίνθων. Ορίζουν το επίπεδο του δευτέρου και τρίτου ορόφου. Χρονολογείται στην υστεροβυζαντινή περίοδο (14ος αι.) και θεωρείται έργο στρατιωτικό με σκοπό τον έλεγχο των κινήσεων σε όλη τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Αγίου Όρους και Χριστούπολης (Καβάλα). Το όνομα «Πύργος της Απολλωνίας» είναι συμβατικό και προήλθε μάλλον από τη σύγχυση της θέσης της αρχαίας πόλης Απολλωνίας. Συντάκτης Σταυρούλα Δαδάκη, αρχαιολόγος

http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1809

στο τέλος βρήκαμε κι εμείς το δικό μας εύρημα, ένα μικρό απολίθωμα που βλέπετε στην φωτογραφία εδώ πιο πάνω, δίπλα στο όμορφο λουλουδάκι, το ξέθαψε η Βίκυ κάτω από τον Πύργο της Απολλωνίας

https://aenaikinisi.wordpress.com/

ANIS FULEIHAN : Μια άγνωστη προσωπικότητα της μουσικής κοινότητας της Κύπρου

Anis Fuleihan: 

Μια άγνωστη προσωπικότητα της μουσικής κοινότητας της Κύπρου

Για τον Anis Fuleihan είχαμε γράψει παλιότερα στο ιστολόγιο μας, πριν περίπου 2 χρόνια, αλλά μιας και βρήκα περισσότερες πληροφορίες θα το αναδημοσιεύουμε, κάτι που κάναμε με αρκετά κείμενα μέχρι σήμερα.

Ο Anis Fuleihan γεννήθηκε στις 2 Απρίλιου του 1900, στην Κερύνεια, από Λιβανέζους γονείς. Από μικρός αγάπησε ιδιαίτερα την μουσική, έτσι σε ηλικία 15 ετών, αποφάσισε να παρατήσει το αγγλικό σχολείο στην Κερύνεια και να μεταναστεύσει στην Αμερική. Συγκεκριμένα στην Νέα Υόρκη.

Στην Αμερική έλαβε μαθήματα πιάνου από τον Alberto Jonas ενώ παράλληλα άρχισε να συνθέτει μουσική από μόνος του. Σε ηλικία 19 ετών έκανε το ντεμπούτο του, με το “Oriental Fantasies”, στο Aeolian Hall, όπου απέσπασε εξαιρετικές κριτικές.

Μετά το πετυχημένο ντεμπούτο ο Anis Fuleihan περιόδευσε στην Αμερική, αλλά και σε κάποιες χώρες της Μέσης Ανατολής, μέχρι το 1925, πριν μετακομίσει για 3 χρόνια στην Αίγυπτο. Το 1925 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα.

Όταν επέστρεψε πίσω στην Αμερική, ξεκίνησε να συνθέτει διάφορα μουσικά έργα για παραστάσεις μπαλέτων ενώ παράλληλα δούλεψε και ως ραδιοφωνικός παραγωγός. Το 1932 ξεκίνησε να συνεργάζεται με την αμερικανική εκδοτική εταιρεία G. Schirmer, Inc., που δημοσίευε παρτιτούρες κλασσικής μουσικής.

Χρόνια αργότερα, το 1945, του δίδεται η ευκαιρία να διδάξει στο πανεπιστήμιο της Indiana, κάτι που έκανε και την δεκαετία του 50’, όπου δίδαξε για κάποια χρόνια στο κρατικό ωδείο του Λιβάνου.

Ο Anis Fuleihan, κατά την διάρκεια της καριέρας του, είχε την τύχη να συνεργαστεί με καλλιτέχνες μεγάλου βεληνεκούς όπως τον Sir Eugene Aynsley Goossens και τον Leopold Anthony Stokowski. Μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του, ήταν το 1945, όταν έγραψε το κονσέρτο για το μουσικό όργανο θέρεμιν που έκανε πρεμιέρα με την φιλαρμονική της Νέας Υόρκης. Το εν λόγω μουσικό έργο ήρθε και στην Κύπρο τον Ιανουάριο του 2016 υπό τον Ολλανδό σολίστ Thοrwald Jørgensen.

Ο κύπριος καλλιτέχνης συνέχισε να γράφει και να μελοποιεί μουσικά έργα μέχρι το 1970 όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 11 του Οκτώβρη στο Palo Alto της California.

* Το κείμενο είναι αφιερωμένο στην κουμέρα μου Maryanne που κατάγεται από τον Λίβανο.

Μουσικά έργα του Anis Fuleihan

Opera:

Vasco (1960)

Orchestral:

Mediterranean Suite (1930; Cincinnati, March 1935)

Preface to a Child’s Story Book (1932)

2 symphonies: No. 1 (New York, December 1936) and No. 2 (New York, February 1967)

3 piano concertos: No. 1 (Saratoga Springs, New York, September 1937), No. 2 (1938), and No. 3 (1963)

Fantasy for Viola and Orchestra (1938)

3 violin concertos (1930, 1965, 1967)

Fiesta (Indianapolis, December 1939)

Sympbonie concertante for String Quartet and Orchestra (New York, April 1940)

Concerto for 2 Pianos and Orchestra (Hempstead, New York, January 1941)

Epitbalamium for Piano and Strings (Philadelphia, February 1941)

Concerto for Theremin and Orchestra (New York, February 1945)

Invocation to Isis (Indianapolis, February 1941)

Concerto for Violin, Piano, and Orchestra (1943)

Ondes Martenot Concerto (1944)

3 Cyprus Serenades (Philadelphia, December 1946)

Rhapsody for Cello and Strings (Saratoga Springs, September 1946)

The Pyramids of Giza, symphonic poem (1952)

Toccata for Piano and Orchestra (1960)

Islands, symphonic suite (1961)

Flute Concerto (1962)

Cello Concerto (1963)

Viola Concerto (1963)

Le Cor anglais s’amuse for English Horn and Strings (1969)

Chamber:

5 string quartets (1940-1967)

14 piano sonatas (1940-1968)

Overture for 5 Winds (New York, May 17, 1947)

Horn Quintet (1959)

Piano Quintet (1967)

Piano Trio (1969)

https://perithorio.wordpress.com/

ΤΟ ΣΤΡΙΨΙΜΟ ΤΗΣ ΒΙΔΑΣ

Τι να γράψει κανείς για το βιβλίο «Το στρίψιμο της βίδας» του αμερικανού συγγραφέα Χένρυ Τζέημς, που να μην έχει ήδη γραφτεί; Είναι μια κοινή ιστορία φαντασμάτων ή μια φωτισμένη ψυχολογική μελέτη; Γιατί ένα βιβλίο περίπου 180 σελίδων έχει προκαλέσει τόση συζήτηση και τόσες αναλύσεις από τη στιγμή που κυκλοφόρησε;

Η ιστορία του βιβλίου προέρχεται από μια αφήγηση του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ την οποία ο συγγραφέας βιάστηκε να καταγράψει και να αναπτύξει. Ο Τζέημς, που είχε ξαναγράψει ιστορίες φαντασμάτων, δεν προσέγγισε αυτή την ιστορία με τον στερεότυπο τρόπο, αλλά προτίμησε να χρησιμοποιήσει μια σύνδεση του φανταστικού με την πραγματικότητα. Όσο για την ερμηνεία του τίτλου «Το στρίψιμο της βίδας» είναι μια μεταφορά για να περιγραφεί η κλιμάκωση της αγωνίας σε μια ιστορία τρόμου στο μυαλό του αναγνώστη. Ο τίτλος παίρνει επίσης ένα δεύτερο νόημα προς το τέλος της ιστορίας, όπου η ηρωίδα χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη φράση για να περιγράψει ότι παίρνει τον έλεγχο των ψυχικών και συναισθηματικών δυνατοτήτων της για να προετοιμαστεί για μια πρόκληση.

Το βιβλίο γράφτηκε το 1898 και είναι η ιστορία μιας γκουβερνάντας που προσλαμβάνεται για να διδάξει δύο όμορφα μικρά παιδιά, με τα οποία, ο θείος και κηδεμόνας τους δεν θέλει να έχει καμία σχέση. Η νέα γυναίκα, κόρη πάστορα, ζει με τα παιδιά σε ένα εξοχικό εγγλέζικο αρχοντικό αλλά σύντομα όλο αυτό το ειδυλλιακό σκηνικό γίνεται τόπος αγωνίας καθώς  η γκουβερνάντα είναι πεπεισμένη ότι τα  φαντάσματα δύο προηγούμενων υπηρετών της μις Τζέσσελ και του Πήτερ Κουίντ, απειλούν να κυριεύσουν τις ψυχές των μικρών Φλώρα και Μάιλς. Τα παιδιά αρνούνται οποιαδήποτε γνώση των φαντασμάτων που μόνο η γκουβερνάντα βλέπει πραγματικά. Αν δεν ήταν το γεγονός ότι η οικονόμος, η κυρία Γκρόουζ, έχει ταυτίσει τις περιγραφές της γκουβερνάντας με τους πεθαμένους υπηρέτες, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι η γκουβερνάντα είναι φαντασιόπληκτη. Η κατάληξη όμως της ιστορίας, που αποτελεί σοκ για τον αναγνώστη, είναι ένδειξη ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν πρέπει ποτέ να υποτιμώνται. Σε συμβολικό επίπεδο, το βιβλίο είναι μια μελέτη των  ηθών και των προκαταλήψεων της εποχής και, τελικά, της φύσης του κακού.

Το βασικό ερώτημα της ιστορίας είναι η αξιοπιστία της γκουβερνάντας, κατά πόσο δηλαδή αυτά τα δύο φαντάσματα είναι πραγματικά ή υπάρχουν μόνο στο μυαλό της. Αν είναι πραγματικά εκείνη είναι μια ηρωίδα με ευγένεια ψυχής και αλτρουισμό. Αν όχι, τότε οι εμμονές της είναι επικίνδυνες.

Θα μπορούσε κάποιος να διαβάσει αυτό το βιβλίο δύο φορές και ενώ την πρώτη φορά θα ήταν βέβαιος ότι τα φαντάσματα είναι πραγματικά, σε δεύτερη ανάγνωση δεν θα ήταν και τόσο σίγουρος αφού ο συγγραφέας συνθέτει το μυστήριο κάνοντας κάποιους υπαινιγμούς ότι η ψυχική κατάσταση της γκουβερνάντας μπορεί να μην ήταν τελικά και τόσο σταθερή. Είναι δε ξεκάθαρο από την αρχή ότι έχει ζωηρή φαντασία και άλλοτε φαντάζεται τον εαυτό της σαν καπετάνιο σ’ένα καράβι που είναι έρμαιο στη θάλασσα και άλλοτε σαν φύλακα και προστάτη των παιδιών.

«Δεν έχω ξαναδεί το Μπλάι από τη μέρα που έφυγα και φαντάζομαι πως στα πιο ηλικιωμένα και πιο έμπειρα μάτια μου, θα φαινόταν τώρα αρκετά μαζεμένο. Αλλά όσο η μικρή οδηγός μου, με τα χρυσά μαλλιά της και το μεγάλο φουστανάκι της, χοροπηδούσε μπροστά μου στρίβοντας γωνιές και στραμπούλιζε διαδρόμους, οραματιζόμουν ένα πύργο παραμυθένιο, κατοικία μιας ροδόχρωμης νεράιδας, ένα μέρος που, για να διασκεδάσει η νεαρή φαντασία, θα έπαιρνε το χρώμα του από βιβλία με ιστορίες κι από παραμύθια. Μήπως δεν ήταν παρά ένα βιβλίο με παραμύθια, και καθώς το διάβαζα με πήρε ο ύπνος και ονειρευόμουν; Όχι, ήταν ένα μεγάλο, άσχημο, παλιό αλλά βασιλικό σπίτι, που ενσωμάτωνε κάτι λίγα απομεινάρια ενός ακόμα πιο παλιού σπιτιού, μισο-ανακαινισμένο και μισο-χρησιμοποιημένο, και μέσα σ’αυτό είχα τη φαντασίωση πως ήμασταν έρημοι, σχεδόν όσο μια χούφτα επιβάτες μέσα σ’ένα μεγάλο καράβι, έρμαιο της θάλασσας. Και το πιο παράξενο, εγώ κρατούσα το τιμόνι.» σελ 23

«Δεν ξέρω με τι λόγια να δώσω στην αφήγησή μου μια πιστευτή εικόνα της ψυχικής μου κατάστασης – αλλά εκείνες τις μέρες ήμουν κυριολεκτικά ικανή να βρίσκω χαρά στον εξαιρετικό ηρωισμό που απαιτούσε από μένα η περίσταση. Τώρα έβλεπα πως είχα κληθεί για μια υπέροχη και δύσκολη υπηρεσία, και θα ήταν μεγαλείο να έδειχνα –ω, στο πρόσωπο που έπρεπε!- πως μπόρεσα να πετύχω εκεί όπου άλλες κοπέλες θα είχαν αποτύχει. Ήταν μια τεράστια βοήθεια για μένα – ομολογώ πως μάλλον συγχαίρω τον εαυτό μου όταν το αναλογίζομαι! – πως είδα την υπηρεσία μου με τόσο σθένος και τόσο απλά. Ήμουν εκεί για να προστατέψω και να υπερασπίσω τα δύο πλασματάκια, τα πιο ορφανεμένα και αξιαγάπητα στον κόσμο, που η επίκληση της αδυναμίας τους για βοήθεια είχε γίνει ξαφνικά πάρα πολύ σαφής, μια βαθιά αδιάκοπη αγωνία για μια αφοσιωμένη καρδιά.» σελ.61

«Το στρίψιμο της βίδας» είναι μια εκλεπτυσμένη λογοτεχνική άσκηση στην οποία ο συγγραφέας δημιουργεί μια πυκνή, υποβλητική και εξαιρετικά διφορούμενη ιστορία. Ένα παιχνίδι νοητικών παραδοξοτήτων και μεταφυσικού τρόμου. Η αγωνία και η φρίκη δημιουργούνται κυρίως από αυτό που ο συγγραφέας δεν λέει και δεν περιγράφ

Henry James

ει. Αναγκασμένος να γεμίσει τα κενά από τον δικό του χώρο προσωπικών φόβων, ο αναγνώστης, τελικά αποκαλύπτει ένα πιο τρομακτικό σύνολο εικόνων και περιστάσεων από ό, τι ένας συγγραφέας θα μπορούσε να του επιβάλλει.

Το κείμενο γραμμένο με φράσεις σύνθετα δομημένες είναι απολαυστικό για όσους αγαπούν αυτού του είδους τη διατύπωση και τους περίπλοκους ψυχικούς λαβυρίνθους. Σημαντική η συνεισφορά στην απόδοση του κειμένου στα ελληνικά, της μετάφρασης από τον Κοσμά Πολίτη.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος από τη σειρά Κλασική Λογοτεχνία.

Εκδόσεις : Ι.Σ.Ζαχαρόπουλος

https://passepartoutreading.wordpress.com/

" ΔΩΡΑ " ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ 2018

«Δώρα» για λίγους στα τέλη κυκλοφορίας του 2018

Author: Σταύρος Φυντικάκης

Κλείδωσαν οι αποφάσεις για τα φετινά τέλη κυκλοφορίας. Γιατί εγκαταλείφθηκε το σχέδιο για στοχευμένη μείωση κόστους στα παλιά οχήματα υψηλού κυβισμού. Ποιοι μπορούν να ελπίζουν σε ελαφρύνσεις του... λογαριασμού.

Μετά από ζυμώσεις μηνών και ασκήσεις επί χάρτου το υπουργείο Οικονομικών κατέληξε στις οριστικές του αποφάσεις για τα τέλη κυκλοφορίας.

Οι ιδιοκτήτες οχημάτων μπορούν να είναι ήσυχοι ότι δεν θα πληρώσουν παραπάνω τέλη κυκλοφορίας για το 2018 καθώς δεν αναμένονται παρά οριακές μειώσεις μόνο για ευπαθείς ομάδες, κυρίως τρίτεκνους και πολύτεκνους με οχήματα πάνω από 2.000 κυβικά εκατοστά. Αυξήσεις δεν προβλέπονται για κανέναν.

Το επιτελείο της υφυπουργού Οικονομικών Κατερίνας Παπανάτσιου είχε ζητήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, από τις υπηρεσίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων να τρέξουν μία άσκηση στοχευμένων μειώσεων για παλαιά μεγάλου κυλινδρισμού αυτοκίνητα προκειμένου να δοθεί ένα κίνητρο ανάκτησης πινακίδων.

Στο αρχικό σενάριο δεν είχαν αποκλειστεί και κάποιες αυξήσεις για καινούργια αυτοκίνητα τα οποία επιβαρύνονται με χαμηλά τέλη κυκλοφορίας. Η τελευταία αυτή εναλλακτική εγκαταλείφθηκε σύντομα.

Η «άσκηση» αφορούσε σε μειώσεις τελών κυκλοφορίας για παλαιά και μεγάλου κυβισμού οχήματα ώστε να δοθεί κίνητρο ανάκτησης πινακίδων και τελικά να μην υπάρξει δημοσιονομική επιβάρυνση για τον προϋπολογισμό. Αποδείχθηκε από την επεξεργασία των στοιχείων, σύμφωνα με πληροφορίες, πως σε αυτό το σενάριο προέκυπταν επιβαρύνσεις για τον προϋπολογισμό οι οποίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προστριβές με τους δανειστές.

Το σενάριο εγκαταλείπεται «μέχρι να δημιουργηθεί ο απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος» όπως εξηγούν αρμόδιες πηγές. Μέχρι τότε, τα τέλη κυκλοφορίας θα παραμείνουν αμετάβλητα και για το 2018 οι μόνοι που μπορούν να ελπίζουν σε κατά τι μειωμένα τέλη είναι «ευπαθείς ομάδες με οχήματα μεγάλου κυβισμού στα οποία τα τέλη κυκλοφορίας είναι πολύ υψηλά».

Έλενα Λάσκαρη

http://ameiniasopallineus.blogspot.gr/