ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Eντυπώσεις από το φως της σελήνης

Author: Σταύρος Φυντικάκης

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Υψώσαμε τις κεφαλές προς τον ουρανό, μαγεμένοι από την πλήρη φωτεινότητα της χρυσής σφαίρας -έτσι απορροφημένοι δεν βλέπαμε πού πατάγαμε και πού πηγαίναμε στον οικείο τόπο της γης. Σαν τον παλιό σπουδαίο Θαλή τον Μιλήσιο, που παρατηρούσε τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων και σκόνταφτε συνέχεια στο ανώμαλο έδαφος της γης και γκρεμοτσακιζόταν, προκαλώντας τον γέλωτα στην παρευρισκόμενη χωρική, η οποία βεβαίως δεν έχασε την ευκαιρία και τον περιέπαιξε και τον λοιδόρησε αναλόγως.

Το ‘χω ξανασημειώσει νομίζω· ακόμη δεν είμαι βέβαιος για το ποιος είχε δίκιο: ο ερευνητής Θαλής ή η χοντροκομμένα λοιδορούσα αυτόν γυνή της αρχαιότητας.

«Κακομοίρη μου, εσύ δεν μπορείς να προφυλαχτείς από τις κακοτοπιές της γης, τ’ αστέρια σε μαράνανε!»

Κάπως έτσι μίλησε η Μιλήσια στον Μιλήσιο και μένουμε αμίλητοι όλοι οι μυαλωμένοι του πλανήτη, που ερωτευόμαστε παράφορα, εντούτοις, την πληρότητα της σελήνης, ειδικά τον Αύγουστο.

Φως ανέσπερο, αλλότριο, που θολώνει τον νου και ταρακουνάει τον άγνωστο ψυχισμό -πώς να το αρνηθείς;

Μαζευτήκαμε λοιπόν στους αρχαιολογικούς χώρους της πατρίδας (από τις λίγες μαζώξεις που θα όφειλαν να είναι αχειραγώγητες, αλλά, δυστυχώς, κατευθυνόμενες είναι κι αυτές· θυμόμαστε τάχα την παλιά αγλαΐα -που λάμπει κι αυτή μες στους ερειπιώνες της Ιστορίας- επικαλούμενοι ξεχωριστές εμπειρίες) και κοιτάξαμε ψηλά· κάτω από τα πόδια μας το χάος, η τουριστική επένδυση του φυσικού φαινομένου.

Μοναδικές στιγμές, παρ’ όλα αυτά: όμορφα κορμιά να αλαφιάζονται και να συγκλονίζονται από τη συμπαντική ομορφιά, αδιαφορώντας για την ασχήμια που έχουμε εγκαταστήσει στον οικείο μας τόπο· εκεί (εδώ) που εξακολουθούν να μαίνονται και να «λάμπουν» οι πόλεμοι, οι δολοφονίες, οι βασανισμοί, οι φυλακές, οι βίαιες εκτοπίσεις πληθυσμών, ο εξευτελισμός του ανθρώπινου σώματος με ανασκολοπισμούς και κρεματόρια, με στρατόπεδα συγκέντρωσης εντός των οποίων συντελούνται οι πιο φρικιαστικές πράξεις από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Και όμως, χωρίς τους Θαλήδες δεν θα ξεφεύγαμε από την άγνοια και ούτε που θα γνωρίζαμε τον εαυτό μας. Τον είχαν ρωτήσει κάποτε ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία για τον άνθρωπο -«τι το δύσκολον;». «Εαυτόν γνώναι», απάντησε χωρίς δισταγμό.

Συμφώνησε μετά από λίγα χρόνια ο εξ Εφέσσου Ηράκλειτος: «Εδιζησάμην εμεωυτόν» (αναζήτησα τον εαυτό μου).

Διπλό το ψάξιμο: πού, πώς, γιατί στεκόμαστε, τι πρέπει να καταλάβουμε, πού μπορεί να φτάσει το πνεύμα, πώς μπορεί να απορροφήσει την ύλη. Αλλο τι βλέπουμε και άλλο τι καταλαβαίνουμε.

Ηδη από τα λυρικά χρόνια προβληματίζονταν από τις εικόνες που έβλεπαν γύρω τους (π.χ., Σιμωνίδης ο Κείος: το δοκείν και ταν αλάθειαν βιάται -η εντύπωση παραμορφώνει και την αλήθεια)· προφανώς η πλήθουσα σελήνη δεν μπορούσε να ερμηνευτεί εύκολα.

Δίκαια τιμάμε την ολότητά της, ειδικά όταν δεν ξεχνάμε πού πατάμε, ή όταν με έναν μυστήριο τρόπο επιτρέπουμε στο φωτεινό κλέος της να εισβάλλει εντός μας -μετά όλα είναι πιθανά σε ό,τι αφορά τη διάλυση του σκότους που μας περιβάλλει. 

efsyn.gr

http://ameiniasopallineus.blogspot.gr/

ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ Γιατί αντιστέκονται οι κάτοικοι και τις ποθούν οι εργολάβοι;

Ανεμογεννήτριες: Γιατί αντιστέκονται οι κάτοικοι και τις ποθούν οι εργολάβοι;

 apenanti oxthi 

Αναβρασμός επικρατεί στη Σαμοθράκη και σε άλλα μέρη της χώρας, όπου σχεδιάζεται η δημιουργία αιολικών πάρκων. Οι περιβαλλοντικές συνέπειες προκαλούν οργή ενώ το Δημόσιο αναμένεται όχι μονάχα να μην έχει οποιοδήποτε κέρδος, αλλά αντίθετα να επιδοτήσει παχυλά τους μεγάλου εργολάβους. 
Τσιμεντάρισμα βουνών, ανατινάξεις, πυρκαγιές, νερά που στερεύουν, και βιομήχανοι που «γίνονται οικολόγοι» με το αζημίωτο. Οι αντιστάσεις των κατοίκων και η καταστολή. Αυτές είναι μονάχα μερικές από τις ιστορίες που θα εξετάσουμε στην παρούσα έρευνα.

Καταρχήν, προκειμένου να μεταφερθούν τα μηχανήματα θα πρέπει σε περιοχές φυσικής ομορφιάς να κατασκευαστεί δρόμος μεγάλου πλάτους, κάτι που θα σημαίνει την εκτεταμένη χρήση τσιμέντου ενώ είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί και ανατίναξη του εδάφους αλλοιώνοντας μια για πάντα το φυσικό περιβάλλον.

«Ειδικά για τη Σαμοθράκη που έχει πολλά νερά, δεν είναι βέβαιο πόσες από τις πηγές που υπάρχουν σήμερα θα υπάρχουν και μετά την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών γιατί όπως λένε οι ειδικοί οι πηγές τροφοδοτούνται με νερό από πόρους οι οποίοι θα τσιμενταριστούν» .

«Για να στηριχθεί μια ανεμογεννήτρια ισχύος 3MW που έχει ύψος- με άνοιγμα του έλικα-180 μέτρα και βάρος 120 τόνους χρειάζεται 800 κυβικά τσιμέντο Το τσιμεντάρισμα πιθανά να στερέψει τελείως τα νερά!»[1].

Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι το Βέρμιο όπου υπάρχουν σχέδια για την οικοδόμηση αιολικών πάρκων. Το σύνολο των εκσκαφών του έργου θα είναι 3.280.000 m3 από τα οποία θα περισσέψουν 1.170.000 m3 και θα απαιτηθεί η δημιουργία θαλάμου για την απόθεση των υλικών της εκσκαφής. Θα υπάρχουν βεβαίως συνέπειες στους υδροφόρους ορίζοντες και γενικότερα την ισορροπία των υπογείων υδάτων. Μάλιστα η ανατίναξη προβλέπεται επίσημα από την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Ενώ στη Σαμοθράκη δεν γνωρίζουμε τα ακριβή στοιχεία διότι σύμφωνα με πληροφορίες η σχετική μελέτη θα κατατεθεί τον Σεπτέμβριο.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά, αν αναλογιστεί κανείς πως σε πολλές περιπτώσεις οι ανεμογεννήτριες είναι μόνο η αρχή και στη συνέχεια, στις περισσότερες περιπτώσεις το αιολικό πάρκο μετατρέπεται σε υβριδικό.

Άλλωστε παρόλο που οι εκπρόσωποι της εταιρείας στη Σαμοθράκη δήλωναν ότι δεν έχουν σε καμία περίπτωση σχεδιασμό για υβριδικό πάρκο, την ίδια στιγμή και οι δύο εταιρείες που ενδιαφέρονται έχουν πάρει άδεια παραγωγής όχι μονάχα για αιολικό αλλά και για υβριδικό πάρκο.

«Σε κάθε περίπτωση θα αντληθούν τεράστιες ποσότητες νερού την στιγμή που η Σαμοθράκη αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα λειψυδρίας και υδροδότησης οικισμών»τόνισε ο κ. Μασκαλίδης αντιπρόεδρος του συλλόγου «Βιώσιμη Σαμοθράκη»και τεχνολόγος δασοπόνος. Στην Σαμοθράκη μάλιστα, εγκυμονεί μεγάλος κίνδυνος για τις περίφημες βάθρες και τους καταρράκτες τους που είναι πόλος έλξης για ανθρώπους από ολόκληρο τον κόσμο. Άλλωστε ένα υβριδικό πάρκο προϋποθέτει και την ύπαρξη υδρολεκτρικών υποδομών, όπου με τη σειρά τους θα σημάνουν την κατασκευή φραγμάτων.

Επίσης ο κ. Μασκαλίδης διερωτώμενος για την ασφάλεια της εγκατάστασης ανέφερε ότι «βρισκόμαστε σε μια έντονη σεισμική ζώνη, πως διασφαλίζεται η ασφάλεια της εγκατάστασης;».

Και όλα αυτά σε ένα νησί που είναι κατά 85% προστατευόμενο και ενταγμένο στη Natura, ενώ είναι υποψήφιος τόπος της Unesco για να χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την Έφη Παπαγιαννούλη, πολ. μηχανικό και μέλος της ΝΕ του ΤΕΕ Ημαθίας στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που έχουν εγκριθεί δεν περιγράφονται ή μάλλον αποκρύπτονται λεπτομέρειες για τις εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, αναφορικά στην έκταση που θα καταλάβουν οι εγκαταστάσεις στο Βέρμιο υπολογίζεται μόνο ο κεντρικός άξονας της κάθε ανεμογεννήτριας χωρίς την τοποθέτηση της φτερωτής η διάμετρος της οποίας είναι 112 μέτρα.

«Οι Μελέτες Περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων δε γίνονται παίρνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης περιοχής αλλά βγαίνουν «καρμπόν»-κοπυ πέιστ- για όλες τις περιοχές π.χ στο Βέρμιο μιλούσαν για την προστασία του αγριοκούνελου-ζώο που δεν υπάρχει καν στο Βέρμιο αλλά στα νησιά!!!» δήλωσε ο Στ. Πράσος.

Περαιτέρω ανησυχίες για το ποιόν και τις πράξεις των εταιρειών προκαλεί στους κατοίκους η κίνηση κάποιας από τις εταιρείες να πετάξει τα σύνεργα καταγραφής μέσα στο δάσος, αμέσως μετά τους πρώτους αναγνωριστικούς ελέγχους, όπως κατήγγειλε η σελίδα«Σαμοθράκη ενάντια στην κατασκευή Αιολικού πάρκου».

Επιπλέον, οι ανεμογεννήτριες εκπέμπουν ήχους χαμηλής συχνότητας οι οποίοι μπορεί να είναι ενοχλητικοί και για κάποιους ανθρώπους. Ενδεικτική για τις γενικές συνέπειες που μπορεί να έχει η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών είναι μία έρευνα που δείχνει ότι το 50% των τουριστών δεν θα επισκέπτονταν γραφικά μέρη όπου έχει υπάρξει η παρέμβαση του ανθρώπου όπως εκεί που υπάρχουν ανεμογεννήτριες.

Πέραν τούτων θα οικοδομηθεί ένα μεγάλο δίκτυο κολόνων υψηλής τάσης, μέχρι να καταλήξουν στην θάλασσα. Οι κολώνες αυτές ασφαλώς θα εκπέμπουν μεγάλη ακτινοβολία. Ανάμεσα στις συνέπειες που αναφέρονται είναι και ο θάνατος σπάνιων αρπακτικών πτηνών που μπλέκονται στις ακτίνες. Χαρακτηριστικό είναι το βίντεο που ανέβασε η Ελληνική Ορνιθολογική εταιρεία όπου σημειώνει μάλιστα πως το συγκεκριμένο πτηνό προστατεύεται από την ελληνική και κοινοτική νομοθεσία.

Επιπλέον αυξάνονται και οι κίνδυνοι πυρκαγιάς. Μάλιστα, το 2014

έχουν παρουσιαστεί ισχυρέςενδείξεις σε τοπικά μέσα ότι η μεγάλη πυρκαγιά της Χίου, ξεκίνησε από τα αιολικά πάρκα.

Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί μακροπρόθεσμα και η αποσυναρμολόγηση όταν θα συμπληρώσουν το όριο της διάρκειας ζωής
Μια μελέτη του Institut für Umwelt und Biotechnik, Hochschule Bremen, το 2009 υπολόγισε πως παγκοσμίως, μέχρι το 2034 θα προκύψει η ανάγκη ανακύκλωσης περίπου 225 χιλ. τόννων υλικών πτερύγων ανεμογεννητριών. Έτσι με δεδομένο το μεγάλο κόστος (30.000 για την αποσυναρμολόγηση της κάθε μίας) και την πιθανή αδιαφορία των εταιρειών κάτοικοι εκφράζουν ήδη την ανησυχία τους για τις πιθανές επιπτώσεις με δεδομένο το ότι ο νόμος δεν υποχρεώνει τις εταιρείες να μαζέψει τις εγκαταστάσεις όταν χαλάσουν. Σημαντική λεπτομέρεια πως δεν έχει βρεθεί ακόμα τρόπος ανακύκλωσης των πτερυγίων με δεδομένο το ότι αποτελούνται από χημικά υλικά.
Επίσης, δεν υπάρχει τρόπος ανακύκλωσης ούτε για τον Χάλυβα που είναι τεραστίων διαστάσεων. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι τα λάδια που από διαρροές και μόνο θα κάνουν τεράστια καταστροφή. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι ένα λίτρο λάδι καταστρέφει 1000 κυβικά νερό! Σύμφωνα με έρευνα της Γερμανικής κρατικής «Υπηρεσίας αντικατάστασης βλαβερών πρώτων Υλών» (FNR) . Ο υπεύθυνος σχεδιασμών της FNR, Ντερκ Κέμπκε δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ο τομέας παραγωγής αιολικής ενέργειας βασίζεται κατά 90% σε συμβατικά έλαια, που κατατάσσονται στις πλέον επικίνδυνες ουσίες για τη μόλυνση κάθε είδους υδάτινου περιβάλλοντος»,

Που βρισκόμαστε σήμερα

Αναφορικά με την περίπτωση της Σαμοθράκης, επιδιώκουν να δραστηριοποιηθούν δύο εταιρείες. Η Voltera, συμφερόντων Μπόμπολα και η Politis. Η πρώτη με 36 ανεμογεννήτριες και η δεύτερη με 3. Καταρχην οι εταιρείες πέτυχαν να πάρουν την άδεια από την Εφορία Αρχαιοτήτων Κομοτηνής που επιβεβαίωσε πως δεν υπάρχει αρχαιολογικό ενδιαφέρον στην περιοχή.«Χωρίς να έρθει κλιμάκιο αρχαιολόγων, χωρίς ενημέρωση και χωρίς την ενημέρωση της Δημοτικής Αρχής ή με την ένοχη σιωπή της Δημοτικής Αρχής» όπως μας δήλωσαν κάτοικοι της περιοχής που θέλησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους.
Επιπλέον, το Δασαρχείο χαρακτήρισε τα 3000 στρέμματα ως δασική έκταση κάτι που άνοιξε τον δρόμο ώστε να θεωρηθούν κρατική ιδιοκτησία και να μπορούν στη συνέχεια να δοθούν σε ιδιώτες. Έτσι, κάτοικοι έχασαν της περιουσίες τους και οι εταιρείες προχώρησαν ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματοποίηση της επένδυσης.
Από εκεί και πέρα δεν έχει κατατεθεί ακόμα η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ενώ μάλιστα το θέμα δεν έχει ψηφιστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο (που έχει μονάχα γνωμοδοτικό χαρακτήρα). Συγκεκριμένα, έχουν γίνει επανειλημμένες συζητήσεις όπου φαίνεται ότι η αντίδραση των κατοίκων αντανακλάται ακόμα και στην σύσταση της συμπολίτευσης. Έτσι, ενώ ο Δήμαρχος, εκλεγμένος με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει να θεωρεί θετική εξέλιξη την επένδυση, θα δυσκολευτεί πολύ να το περάσει σε κάποια ψηφοφορία όχι μόνο λόγω των μαζικών συγκεντρώσεων που πραγματοποιούν ήδη οι κάτοικοι αλλά και λόγω της στάσης του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου και άλλων συμβούλων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
Βέβαια, τα μεγάλα συμφέροντα έχουν ακόμα ένα όπλο στη φαρέτρα τους. Καταρχήν η αρχή που θεωρείται ότι εκφράζει τα τοπικά συμφέροντα, δηλαδή η τοπική αυτοδιοίκηση και η αιρετοί της, δεν μπορεί να πάρει καμία ουσιαστική απόφαση πάνω σε μια επένδυση. Παρά μόνο γνωμοδοτικού χαρακτήρα. Ακόμα όμως και η διορισμένη (και συνεπώς πιο ελεγχόμενη) αρχή της αποκεντρωμένης διοίκησης που είχε στο παρελθόν τη δυνατότητα να εγκρίνει ή να απορρίψει άδειες χάνει σταδιακά τις αρμοδιότητές της και μάλιστα όταν η παραγωγή ενέργειας υπερβαίνει ένα όριο [2] , παρακάμπτεται πλήρως και η επένδυση μπορεί να προχωρήσει με υπογραφή του υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος. Έτσι παρατηρείται η αντίφαση πως ενώ από το πολιτικό προσωπικό, τίθεται διαρκώς ο στόχος της αποκέντρωσης, ειδικά τα τελευταία χρόνια με τα μνημόνια να αφαιρούνται διαρκώς εξουσίες και συγκεντρώνονται στο κεντρικό κράτος. Με αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται η ταχύτητα υλοποίησης των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Δηλαδή του Γ. Σταθάκη που είναι γνωστός για τις… οικολογικές του ευαισθησίες όταν η πρώτη υπογραφή που έβαλε ο ως Υπουργός ήταν για μια άδεια στην Eldorado, αποδεικνύοντας ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, για την προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι δύο εταιρείες έχουν πάρει τις σχετικές άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) ήδη από το 2014 και το 2015 που θεωρούνται το πρώτο πράσινο φως για να ξεκινήσει μια τέτοια επένδυση. Έτσι, οι μεγάλοι κόμβοι είναι το να κατατεθεί και να εγκριθεί η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, να δοθεί άδεια εγκατάστασης και εάν η εταιρεία καταφέρει να φτάσει μέχρι εκεί, στη συνέχεια να δοθεί η άδεια λειτουργίας.
Από την άλλη πλευρά, ήδη αρχίσει να γεννιέται ένα κίνημα ενάντια στο αιολικό πάρκο στο νησί. Η Πρωτοβουλία κατοίκων ενάντια στην κατασκευή Αιολικού Πάρκου διεξάγει κάθε εβδομάδα προβολές ντοκιμαντέρ και συζητήσεις-συνελεύσεις με τη μαζική συμμετοχή κατοίκων και επισκεπτών του νησιού. Μέχρι στιγμής η επιτροπή κινείται κυρίως στο επίπεδο της ενημέρωσης, ενώ γίνονται προσπάθειες νομικής και επιστημονικής τεκμηρίωσης. Μάλιστα, τα κείμενα έχουν μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες προκειμένου να ενημερωθούν και οι επισκέπτες του νησιού.

Άλλωστε η Σαμοθράκη έχει την ιδιαιτερότητα πως αποτελεί ένα νησί με εναλλακτικό τουρισμό, ήπια τουριστική οικοδόμηση με μικρές μονάδες και επισκέπτες που διατηρούν μία σταθερή σχέση με το νησί. Έτσι, εκτός από την στάση των 2.500 κατοίκων, μια αστάθμητη μεταβλητή είναι και η στάση των επισκεπτών όπου σε πολλές περιπτώσεις έχουν ριζοσπαστικές αναφορές, τόσο πολιτισμικές όσο και πολιτικές.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στα τέλη Αυγούστου ετοιμάζεται ένα μεγάλο φεστιβάλ, όπου αναμένεται να ολοκληρωθεί με διαδήλωση ενάντια στις ανεμογεννήτριες.

«Ανταποδοτικά οφέλη» που τα παίρνει ο αέρας

Ένα επιχείρημα που χρησιμοποιούν όσοι είναι υπέρ της επένδυσης, είναι τα ανταποδοτικά οφέλη, τα οποία επιδρούν και ως μέσο απόσπασης συναίνεσης. Έτσι, ένα από τα μέτρα που προβλέπονται είναι η μείωση του κόστους του ρεύματος κατά 50% για τους κατοίκους του νησιού αλλά και η χρηματοδότηση του Δήμου με περίπου 1 εκ. ευρώ. Πάντως, η Πολιτική Μηχανικός από την Εύβοια Βίκυ Βαρελά ανέφερε ότι τα οικονομικά οφέλη που υπόσχονται οι εταιρείες δεν καταβάλλονται κανονικά διότι δεν προβλέπονται ποινικές κυρώσεις για τους υπόχρεους έναντι της τοπικής κοινωνίας. Αξίζει να σημειωθεί πολλά από τα ανταποδοτικά οφέλη που υπόσχονται οι επενδυτές ελέγχονται για το κατά πόσο μπορούν να υλοποιηθούν ακόμα και σε νομικό επίπεδο (Ν 3851/2010, Άρθρο 7). Η συγκεκριμένη ανάλυση όμως θα υπερέβαινε τα πλαίσια της παρούσας έρευνας.

Επιπλέον, ένα δέλεαρ σε αυτά τα ζητήματα είναι πάντοτε οι θέσεις εργασίας. Όμως με βάση την εμπειρία οι πιο πολλές θέσεις εργασίας είναι στα εργοστάσια στις χώρες κατασκευής των μηχανών. Ακόμα όμως και αν θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας βραχυπρόθεσμα, κατά την κατασκευή, στην συνέχεια όσο οι ανεμογεννήτριες θα δουλεύουν, σχεδόν κανένας εργαζόμενος δεν θα απασχολείται σε αυτές, την ίδια στιγμή που θα έχουν χαθεί θέσεις εργασίας από άλλους τομείς της οικονομίας. Αξίζει να σκεφτεί κανείς ότι στην Δανία που παρήγαγε το 40% της παγκόσμιας ενέργειας από ΑΠΕ, απασχολούνταν μόνο 20.000 εργαζόμενοι, τη στιγμή που στη Σαμοθράκη θα παράγεται συγκριτικά απειροελάχιστη ενέργεια
Αιολικά πάρκα: Ενώνουν την Ελλάδα (εναντίον τους)

Η Σαμοθράκη και το Βέρμιο που αναφέρθηκαν στο παρόν κείμενο είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου, τη στιγμή που οι βιομήχανοι των ΑΠΕ ετοιμάζονται να επεκταθούν και σε πολλές ακόμα περιοχές (Πήλιο Μάνη, Κρήτη, Εύβοια κ.α.)
Iδιαίτερα γνωστή είχε γίνει η περίπτωση του χωριού Αποπηγαδι στην Κρήτη.

Όλα ξεκινούν με το δασαρχείο που δημοσιεύει τις αποφάσεις χαρακτηρισμού της έκτασης σε περιορισμένης κυκλοφορίας τοπική εφημερίδα άλλου δήμου με αποτέλεσμα οι θιγόμενοι να μην το μάθουν και να μην μπορέσουν να κάνουν την ένσταση που ήθελαν.
Ακόμη και σ’ αυτές τις δημοσιεύσεις το Αποπηγάδι αναφερόταν με τη στρατιωτική ονομασία ως “Στρογγυλή Κορυφή” όνομα παντελώς άγνωστο στους ντόπιους. Έτσι, η προθεσμία πέρασε και το δασαρχείο κήρυξε οριστικά τις επίμαχες εκτάσεις ως δασικές. Στη συνέχεια το γραφείο περιβάλλοντος αρνήθηκε να χορηγήσει αντίγραφο της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στου κατοίκους. Όταν καταφέρνουν να την πάρουν στα χέρια τους διαπιστώνουν ότι η ΜΠΕ, που έχει υποβάλει η εταιρεία και έχει εγκριθεί αναφέρει δυο μεγάλα ψέματα. Πρώτον, ότι η περιοχή δεν είναι προστατευμένη και, δεύτερον, ότι τα εδάφη είναι ασβεστολιθικά άρα δεν υπάρχουν εκτεταμένα υδάτινα αποθέματα. Οι κάτοικοι προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητούν την ακύρωση του έργου. Το ΣτΕ διατάσσει την προσωρινή διακοπή των εργασιών. Μερικούς μήνες μετά το ΣτΕ απορρίπτει την προσφυγή και τα έργα συνεχίζονται. Κομβικό ρόλο στην τελική απόφαση του ΣτΕ έπαιξαν οι εκθέσεις κάποιων ειδικών, τις οποίες υπέβαλε η εταιρεία. Οι εκθέσεις αυτές βασίστηκαν σε μελέτες εξ αποστάσεως.

Η αντίσταση των κατοίκων αντιμετωπίστηκε με πάνω από 60 συλλήψειςανθρώπων που τελικά αθωώθηκαν, ενώ έχουμε περιπτώσεις όπου η αστυνομία εισέβαλε σε σπίτια δίχως να έχει ένταλμα.

Μέρος αυτών που αντιδρούσαν δέχτηκαν τραμπουκισμούς από αγνώστους, ενώ το δασαρχείο υπέβαλε μήνυση για «παράνομη δενδροφύτευση» σε κάτοικους που προσπάθησαν να φυτέψουν δέντρα σε χώρο που είχε αποψιλώσει η εταιρεία
Προκειμένου να αποκλειστεί κάθε πρόσβαση, η εξουσία απαγορεύει ακόμη και το μάζεμα ρίγανης, ραδικιών και λοιπών εδώδιμων χόρτων και βοτάνων, με το αιτιολογικό τής… προστασίας τού φυσικού κάλλους τής περιοχής!!
Στη συνέχεια η εταιρεία άνοιξε δρόμο όπου το πλάτος του ξεπερνούσε τα 10 μέτρα και σε πολλά σημεία του έφτανε και τα 12, ενώ μπάζα πετάχτηκαν στις διπλανές χαράδρες.

Ύστερα τα επιχειρηματικά σχέδια βάζουν στο παιχνίδι του κέρδους και το νερό,
Έτσι, η δεύτερη ΜΠΕ της ίδιας εταιρείας, σε πλήρη αντίθεση με την προηγούμενη, παρ’ ότι είναι υπογραμμένη από τον ίδιο μηχανικό, καθώς παρουσιάζει το Αποπηγάδι ως περιοχή με πολλά νερά, άρα κατάλληλη για την επένδυση!
Μια επένδυση που προβλέπει το στράγγισμα σχεδόν του Αποπηγαδιού, είτε με γεωτρήσεις είτε με απάντληση των ρεμάτων.
Ιδιαίτερα γνωστή είναι και η περίπτωση του Κώστα Πενταράκη ο οποίος ήταν διδάκτωρ δασολόγος που πρόβαλε ισχυρές αντιστάσεις στην αδειοδότηση της εταιρείας. Μόλις απορρίπτει την δεύτερη ΜΠΕ το δασαρχείο τον απομακρύνει από τη θέση του. Αυτός συνεχίζει από διαφορετικά πόστα να αντιτίθεται στην επιχείρηση. Τον Μαίο του 2010 εντοπίζεται το αυτοκίνητό του στο βάθος μιας χαράδρας σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν όπου υποτίθεται πως πήγαινε.

Ο θάνατός του παραμένει για πολλούς ένα άλυτο μυστήριο, μέχρι και σήμερα. Η αστυνομία έκλεισε τον φάκελο, μιλώντας για ατύχημα ή αυτοκτονία…

Πολύ χαρακτηριστική για το τι εκτυλίχθηκε στα βουνά της Κρήτης σε διάφορες περιπτώσεις και επενδύσεις είναι η μαρτυρία του Φραγκού Παναγιωτάκη στον «Ασκό του Αιόλου». Ο συνταξιούχος από την Κρήτη κατήγγειλε πως «Βάλανε ροπαλοφόρους και τραμπούκους και πήγαν να μου σκοτώσουν τον γιό μου. Τον ένα του σπάσανε τα πλευρά. Και τον άλλον πήγαν με μία κατσούνα να τον σκοτώσουν. Προλάβανε δυο παλικάρια και πιάσανε την κατσούνα»

Άξια αναφοράς είναι αναμφισβήτητα και η περίπτωση της Μάνης όπου σε μια συγκεκριμένη μικρή περιοχή υπάρχουν 96 από τους 118 παραδοσιακούς οικισμούς της Πελοποννήσου, αποτελεί ένα από τα 4 θεσμοθετημένα περάσματα της Ελλάδας για αποδημητικά πουλιά, είναι ειδικά προστατευόμενη περιοχή και περιοχή Natura αλλά αυτό δεν αποτρέπει τους επενδυτές και το κράτος από το να εγκαταστήσουν εκεί τις κερδοφόρες «οικολογικές» επιχειρήσεις. Μάλιστα πολύ κοντά στο μέρος υπάρχουν τα 4 μοναδικά ζευγάρια Αετογερακίνας στην Ευρώπη, που όπως είδαμε ως πτηνά είναι πολύ πιθανό να κινδυνεύσουν.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση της Ικαρίας όπου μετά από χρόνια καθυστέρησης ολοκλήρωσης του έργου, η Ειδική Υπηρεσία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος του ΥΠεΚΑ, μετά από καταγγελίες προβαίνει σε αυτοψία όπου όσον διαπιστώνει ότι:Οι εταιρείες απέκρυπταν στοιχεία σχετικά με την πρόκληση ρύπανσης. Όπως ίχνη χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων, διενέργεια παράνομης καύσης ελαστικών, φίλτρων λαδιού και σκουπιδιών στην περιοχή Προεσπέρα. Είχαν απορριφθεί χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια που είχαν διαρρεύσει προς το ρέμα
Μεγάλες ποσότητες αδρανών υλικών απορρίπτονταν στη θάλασσα ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας με αποτέλεσμα την καταστροφή του παράκτιου και θαλάσσιου οικοσυστήματος.
Έχουν πραγματοποιηθεί διαπλατύνσεις των δημοτικών οδών και απορρίψεις των εκσκαφών στις παρυφές φαραγγιού. Ενώ επίσης παρατηρήθηκε μία…περίεργη αδράνεια των τοπικών υπηρεσιών. Μια μικρή νίκη πέτυχαν πρόσφατα κάτοικοι του Αγ. Βασιλείου Κρήτης που εμπόδισαν τη διάνοιξη δρόμου για να εγκατασταθούν ΑΠΕ. Ενώ επίσης, μικρές ή μεγάλες νίκες έχουν πετύχει οι κάτοικοι στην Σκύρο, στο Καρπενήσι, στη Άνδρο, την Τήνο και την Ικαρία. Όπως σύμβαίνει βέβαια πάντοτε σε αυτές τις περιπτώσεις, ειδικά σε μνημονιακό καθεστώς, μια νίκη ποτέ δεν είναι αιώνια και αποτελεί πάντοτε διακύβευμα το αν θα μπορέσουν οι αγωνιζόμενοι να διατηρούν την ισχύ του κινήματος και τα κεκτημένα του.

«Πράσινος» καπιταλισμός και επιδοτήσεις στην υγειά των κορόιδων

Στις ΑΠΕ έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο. Εταιρείες που με τον κύκλο εργασιών τους, προκαλουν τεράστιες επιπτώσεις στο περιβάλλον, επικαλούνται την οικολογική ευαισθησία, απορροφούν τεράστια ποσά ως επιχορηγήσεις και οικοδομούν αιολικά και υβριδικά πάρκα. Ποσά που στο μεγάλο μέρος τους καλύπτει ο Έλληνας πολίτης από το ειδικό τέλος στον λογαριασμό της ΔΕΗ. Μάλιστα, όπως ανέφερε η Εφημερίδα των Συντακτών, μέσω των υπερτιμολογήσεων οι επιδοτήσεις δεν καλύπτουν το 40-50% της επένδυσης, αλλά κάποιες φορές ξεπερνούν και το 100%.Άλλωστε ήδη η διοίκηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD)ενέκρινε 300 εκατ. ευρώ για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ελλάδα.
Έτσι, από τη μία εταιρείες του Μπόμπολα προκαλούν όλες εκείνες τις συνέπειες στην Χαλκιδική με την εξόρυξη Χρυσού όπως ο καρκινογόνος αμίαντος που εκλύεται στο περιβάλλον σε τόνος σκόνης, όμως άλλες εταιρείες ίδιων συμφερόντων, ετοιμάζονται να κάνουν…«οικολογικές» επενδύσεις στη Σαμοθράκη και το Βέρμιο.

Ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση του Μυτιληναίου. Εργοστάσια ιδιοκτησίας του παράγουν αλουμίνιο , απελευθερώνοντας στο περιβάλλον ρύπους ενώ άλλες μονάδες παράγουν ενέργεια καίγοντας φυσικό αέριο που επιβαρύνει επίσης το περιβάλλον. Όμως αυτό δεν εμποδίζει τον ίδιο καπιταλιστή να εκδηλώνει το ενδιαφέρον του για οικολογικές μπίζνες στο Βέρμιο.

«Αντί να δώσει στην μονάδα του την Αλουμίνα της Ελλάδας ρεύμα το οποίο αυτός παράγει με φυσικό αέριο προτίμησε να αλλάξει την άδειά του σε συμπαραγωγού, να δίνει αυτός στη ΔΕΗ ρεύμα το οποίο έφτασε μέχρι 150 ευρώ/ MWH και ο ίδιος να αγοράζει από τη ΔΕΗ 43 ευρώ/MWH και έφτασε τώρα με διοικητική απόφαση του δώσει 36 ευρώ/ MWH. Όταν στη ΔΕΗ το κόστος παρσγωγής είναι 59 ευρώ/MWH.» δήλωσε ο Στέφανος Πράσσος στο ντοκιμαντέρ «Ο ασκός του Αιόλου, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι στην ουσία ο Ελληνικός λαός ο οποίος πληρώνει ακριβά το ρεύμα το πληρώνει για να χρηματοδοτεί τους βιομήχανους.

Σημαντική λεπτομέρεια ότι μία από τις εταιρείες που εμπλέκονται σε πολλές επενδύσεις είναι η EdF, δηλαδή η «Γαλλική ΔΕΗ», η οποία παρότι διατηρεί πολλά πυρηνικά εργοστάσια αυτό δεν την εμποδίζει να κάνει οικολογικές μπίζνες τα βουνά της Κρήτης.

Αξιοσημείωτη είναι αναμφίβολα και η… θεϊκή παρέμβαση που έχει παρατηρηθεί στις πράσινες μπίζνες. Όπως για παράδειγμα στην Σκύρο όπου μαζί με την εταιρεία ENTEKA τα επιχειρηματικά της σχέδια αποπειράθηκε να υλοποιήσε η Μονή «Μεγίστης Λαύρας».

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η παρέμβαση του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στην Βουλή το 2013, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «όλα αυτά τα χρόνια οι άδειες παραγωγής ενέργειας, πήγανε στους κολλητούς και στους διαπλεκόμενους». Για να συνεχίσει υπερασπιζόμενος την εταιρεία Deutche Aeolia S.A. η οποία όπως αποκάλυψε ο «Ασκός του Αιόλου» αποτελεί μια εταίρα όπου διαπλέκονται τα συμφέροντα Γερμανικών κεφαλαίων (Deutche Bank κ.α.) και Σωκράτη Κόκκαλη. Έτσι, δεν προκαλεί έκπληξη ότι μονάχα 10 μέρες μετά την εκλογή της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η συγκεκριμένη επιχείρηση πήρε την άδεια από την ΡΑΕ για εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Σημαντική λεπτομέρεια, ότι κατάφερε να πάρει άδεια, σε περιοχή της Πελοποννήσου όπου το δίκτυο είχε ήδη χαρακτηριστεί κορεσμένο…

Ο Μυτιληναίος, ο Μπόμπολας, ο Κόκκαλης, η Deutche Bank και η EDF πράττουν άραγε με σκοπό να σώσουν ντο περιβάλλον; Ας μη γελιόμαστε

Mε αυτόν τον τρόπο το πολύ μεγάλο κεφάλαιο βρίσκει πεδίο κερδοφορίας με την βοήθεια του κράτους ,καταστρέφει τους άλλους τομείς της οικονομίας όπως ο πρωτογενής και τουρισμός ενώ ταυτόχρονα διαλύονται οι όροι επιβίωσης των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζόμενων της περιοχής. Τα παραπάνω με διαφορετικές αναλογίες, συμβαίνουν και στις Σκουριές που μόνο που εδώ μιλάμε για μια δραστηριότητα δυνάμει χρήσιμη που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από την ανθρωπότητα προκειμένου να απεξαρτηθεί από ρυπογόνες μορφές παραγωγής ενέργειας.
Όμως ούτε αυτό συμβαίνει. Οι ανεμογεννήτριες είναι πηγές τυχαίας, στοχαστικής φύσης: όταν φυσάει, παράγουν ρεύμα όλες μαζί, όταν έχει άπνοια δεν παράγουν τίποτα. Αυτό σε συνδυασμό με την ανελαστικότητα των άλλων μονάδων να αυξομειωθεί η ισχύς τους, καθιστά μεγάλο μέρος της παραγωγής άχρηστο, καθώς δεν μπορεί να περάσει στο δίκτυο ούτε μπορεί να αποθηκευτεί. Αλλά ακόμα και αν κάποιος έπαιρνε την απόφαση να υποβαθμίσει έναν τόπο για να εξάγει ενέργεια, αυτό πάλι δεν συμφέρει, λόγω των απωλειών, όπως φάνηκε και από τον ενταφιασμό του σχεδίου «Ήλιος» παρά τους αρχικούς σχεδιασμούς του Γερμανικού κράτους και τις δηλώσεις του Βολφγκανγκ Σόιμπλε.

Ακόμα όμως και αν τεχνολογία προχωρήσει και η επιστημονική κοινότητα και η κοινωνία κρίνουν ότι τα οφέλη από τις ανεμογεννήτριες είναι μεγαλύτερα από ότι τα κόστη, σύμφωναμε επιστήμονες που μίλησαν στην ΕΦΣΥΝ, προτιμότερο θα ήταν εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες σύγχρονης τεχνολογίας, μικρότερης μεν ισχύος, αλλά με άλλα πλεονεκτήματα. Να μην στηρίζονται σε πυλώνες ύψους 80 ή 100 μέτρων αλλά πολύ χαμηλότερους, ούτε να φέρουν έλικες.
Και επίσης το περιστρεφόμενο τμήμα τους έχει σχήμα παρόμοιο με αυτό που έχουν οι περιστρεφόμενες απολήξεις των οικιακών καπνοδόχων. Μόνο που κάτι τέτοιο μπορεί να έχει πολύ μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αλλά δεν θα συνέφερε οικονομικά τους βιομήχανους και τις επενδύσεις τους. Και για αυτό επιλέγουν τις λεγόμενες «βΑΠΕ» δηλαδή τις βιομηχανικές ΑΠΕ.
Έτσι, κάτω από την εκμετάλλευση των μεγάλων επιχειρήσεων όπως είδαμε όχι μόνο δεν σώζεται το περιβάλλον, αλλά αντίθετα προκαλούνται ανεπανόρθωτες βλάβες.
Συνοψίζοντας, η εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας συνοδεύεται πάντοτε από επιχειρήματα για πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη, όμως, με τον τρόπο που υλοποιούνται δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε την ιδιαιτερότητα των περιοχών, μα ούτε και τις περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι επιχειρήσεις να αντιβαίνουν τελικά στον διακηρυγμένο στόχο τους. Έτσι, αντί να δημιουργούνται Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αποκεντρωμένες σε μικρούς αριθμούς ανά περιοχή, λίγοι κρατικοδίαιτοι βιομήχανοι και εργολάβοι εμπορεύονται ενέργεια μετατρέποντας νησιά και βουνά σπάνιας ομορφιάς σε απέραντες τσιμεντένιες μπαταρίες.


Σημειώσεις

[1] Συνέχεια της δήλωσης Στ. Πράσσου. «μιλάω για 3MW αλλά δεν ξέρω στη Σαμοθράκη όπως και στο Βέρμιο ίσως βάλουν των 2MW άρα αντίστοιχα μειώνεται το ύψος και το βάρος και το τσιμέντο»

[2] Αν το αιολικό είναι πάνω από 60 MW, ή πάνω από 30 MW αλλά σε περιοχή Νατούρα ή η απόσταση της γραμμής υψηλής τάσης πάνω από 20 χλμ., αποφασίζει το υπουργείο Περιβάλλοντος

Χρήστος Αβραμίδης

http://www.apenantioxthi.com/

ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ;;;

ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ;;;

Του Δημήτρη Κακογιάννη

Καλό είναι τους θερινούς μήνες και όταν η ζέστη υπερβαίνει κάποιους βαθμούς Κελσίου, ας πούμε τους 30, η Βουλή και οι πολιτική να παύουν να εκτελούν τα υποτιθέμενα “καθήκοντα” τους και να προβαίνουν σε ψυχρολουσίες μήπως και τα μυαλά τους πήζουν και έρχονται στη θέση τους. 

Δεν εξηγείται διαφορετικά ο κατήφορος που παρουσιάζει το κυβερνητικό επιτελείο με τις αποφάσεις που παίρνει με την ανοχή ή ακόμα και την άγνοια των λοιπών κομμάτων. 

Σαν ένα ακόμα δείγμα προβληματισμού, διαβάζουμε στο ΦΕΚ της 8ης Αυγούστου 2017 (χτες δηλαδή) στο τεύχος Β με αριθμό 2757 ότι διορίζονται 120 ιεροδιδάσκαλοι για τη διδασκαλία του κορανίου στις μουφτείες της Θράκης. 

Από την άλλη βλέπουμε την προσπάθεια της πφα κυβέρνησης να αποδομήσει και να καταργήσει τη διδασκαλία των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία ενώ η μη πρόσληψη δασκάλων στα σχολεία μας έχει αποτέλεσμα την συρρίκνωσή τους και την δύσκολη πρόσβαση σ αυτά των μαθητών. 
Τι να υποθέσουμε μετά απ όλα αυτά;;; 

Ότι υπάρχει ύπουλο σχέδιο οθωμανοποίησης της χώρας αν λάβουμε υπόψη μας και το ΦΕΚ 867/2006 τ.Β που προβλέπει την υποχρεωτική διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου;;;; 

Ότι έχουμε αγκιστρωθεί για τα καλά στα γρανάζια μιας άρρωστης παγκοσμιοποίησης που καμιά κυβέρνηση δεν έχει τα αρχ.. κότσια να αντισταθεί και να διαφυλάξει τα όποια εθνικά ιδανικά έχουν προασπίσει τις εθνικές συνειδήσεις μαζί με τη δική μας;;; 

Ότι είναι μοιραίο για όλους μας να υποστούμε μια εξουθενωτική ισοπέδωση που θα μας μετατρέψει σε άβουλα όντα, σε κρεάτινες μηχανές παραγωγής όπου ο εγκέφαλος δεν θα σκέφτεται αλλά απλά θα “εκτελεί”;;;; 

Υπάρχει τρόπος να σταματήσει αυτός ο εθνικός κατήφορος και αυτή η απαξίωση;;;;;; 

αιέν αριστεύειν

http://koukfamily.blogspot.gr/

ΠΩΣ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΑΝ ΣΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ

Πώς θέλεις να μείνω αν σε αμφισβητώ

Published by Sarky

Μπερδεμένο κουβάρι, άντε πιάσε ξεδιάλυνέ το, βρες την άκρη, και ξεκίνα να το τυλίγεις σιγά σιγά από την αρχή. Πόσο ταλέντο και υπομονή για να φτάσουμε στο ζητούμενο χωρίς απώλειες. Συνήθως κάνει κόμπους, κόβεται, ακόμα και να βρεις την άκρη, όπως πρώτα δε θα είναι πάλι και ποτέ καλύτερο. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις που αν καταφέρεις να ξεμπερδέψεις το κουβάρι, μπορείς να φτιάξεις ωραιότατο πλεκτό, που τίποτα δε θα θυμίζει τι ήταν, μόνο πώς είναι.

Όμως τα μπλεγμένα της ζωής είναι συνδυασμός πολλών χεριών και χρειάζεται συνεργασία και αμφότερη θέληση να ξεμπλεχτούν. Όμορφα όταν υπάρχει η διάθεση, ξεκάθαρα όταν δεν, το χειρότερο είναι όταν αμφιβάλλεις για τα χέρια με τα οποία έχεις θελήσει να το ξεμπλέξεις για να φτιάξετε το δικό σας πλεκτό. Τι γίνεται τότε; Αφήνεις το κουβάρι ως έχει σα να μην υπήρξε ποτέ; Προχωράς στο ξεμπέρδεμα με σκοπό να πλέξεις και με ρίσκο να σπαταλάς το χρόνο σου και αυτό να κάνει κόμπους ολοένα πιο πολλούς, όμως να ξέρεις προσπάθησα και ας μάτωσα; Αξίζει να το παρατήσεις αμφιβάλλοντας για το αποτέλεσμα; και αν τελικά βγει κάτι πολύ όμορφο;

Πόσο κόπο θέλει το όμορφο; Αξίζει λένε να παλεύεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει, συμφωνώ, μόνο που στα μπερδεμένα κουβάρια, δεν υπάρχει φωτιά, κάθε κόμπος και μια ελπίδα σκοτωμένη, γεμάτο μικρές κλωστούλες που τρυπάνε σαν αγκάθια, πονάνε και το «πλεκτό» αμφιταλαντεύεται ανάμεσα  σε όνειρο και εφιάλτη, ώσπου η φωτιά που θα μας ζέσταινε ή θα μας έκαιγε αργοσβήνει και αφήνει καπνούς και ο καπνός σχηματίζει σκιές. Οι σκιές θολώνουν το τοπίο. Πλέον η αμφιβολία, έχει ριζώσει για τα καλά.

Άδικο για τα ζευγάρια χεριών που τους ανήκει το κουβάρι όλο αυτό. Δύσκολη η απόφαση αδικώ ή αδικούμαι. Το να αμφισβητούμε κάποιον στο τι μπορεί και αν η θέλησή του είναι τόση , όσο το μπορώ που φωνάζει δεν είναι όμορφο, είναι βασανιστικό και για αυτόν που το νιώθει και σε αυτόν που το εισπράττει. 

Δεν αξίζουμε ανθρώπους που μας αμφισβητούν και πρέπει να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Και δεν μας αξίζουν όταν δεν μπορούν να απομακρύνουν τις σκιές από τον καπνό που δημιουργούνε, ώστε να βλέπουμε καθαρά.

Πώς να ισιώσει κάτι που ξεκινάει στραβά; Πώς να ισιώσει κάτι που σκοντάφτει, όχι σε λακκούβες αλλά σε τρικλοποδιές που βάζουμε μόνοι μας; Ένα κουβάρι που σε κάθε κόμπο που ξεμπλέκεται δημιουργούνται δυο…Δεν μπορούμε να φτιάχνουμε πάντα κάτι όμορφο, μπορούμε να μας κρατάμε όμορφους ώστε να έχουμε την ευκαιρία να φτιάξουμε ξανά και ξανά   

https://facerealityweb.wordpress.com/

ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΟΙ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΜΕ....Divided We Fall

Divided We Fall

Ήρθε η ώρα για τα αγαπημένα του μήνα και ενώ περίμενα ότι θα είχα τόσα πολλά να γράψω, τελικά τα είπα όλα την στιγμή που πατούσα το power για να ανοίξει ο υπολογιστής. Δεν ήταν ότι ήταν άδειος ο Ιούλης, κάθε άλλο, δεν ήταν ότι έλειπαν τα πικάντικα και τα ξινά, από αυτά άλλο τίποτα. Απλά, αθέμιτα σχεδόν, οι τελευταίες μέρες σέρνουν το βάρος της σύγκρισης. Πέρυσι τέτοια μέρα, του χρόνου τέτοια ώρα, και αν δεν είχα πει αυτό και είχα πει το άλλο; Και ακριβώς αυτό το αν και το ίσως που εγκλωβίζονται μέσα σου είναι το κουνούπι παντός καιρού που απειλεί να σου μεταδώσει τις πιο ύπουλες ασθένειες, την αμφιβολία και την ανασφάλεια. Αντικουνουπικά, λοιπόν, ταμπλέτες, φιδάκια και σπιτικές λοσιόν ξιδιού μπας και απαλλαχτούμε από τα ιδιόκτητα φαντάσματα περασμένων καλοκαιριών και αφηρημένων φθινοπώρων.

Αν ο Ιούλιος ήταν ράφι στην βιβλιοθήκη μου, πολύ φοβάμαι πως θα ήταν αραχνιασμένος και σχεδόν άδειος. Μετά τα Γουρούνια με φτερά διάβασα ελάχιστα ελλείψει χρόνου και κουράγιου. Ξεκίνησα και άφησα τον Ταξιδιώτη του Αιώνα, το Φυλαχτό και ένα κάρο άλλα βιβλία που πήγαν άκλαυτα στον πάτο της βαλίτσας. Πάντως, αν και προς το τέλος του μηνός, κατάφερα να προσθέσω μερικά βιβλία στο ράφι: τα Μάτια του Αλνταπουέρτα , τον Εραστή της Ντυράς και τα Κοκάλινα Ρολόγια του Μίτσελ, τα οποία βρίσκονται ακόμα υπό την διαδικασία τοποθέτησης. Ελπίζω σύντομα να βρω χρόνο και διάθεση για να σας μιλήσω για τα συγκεκριμένα. Αν δεν το καταφέρω όμως, κρατήστε το παρακάτω: ο Εραστής είναι ένα από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει. Το είχα καταλάβει από εκείνο το μάθημα στη σχολή, όταν μετέφρασα ένα χωρίο του δεύτερου κεφαλαίου, ότι εγώ και η Ντυράς ζούμε σε παρόμοιες Μητροπόλεις. Κυρίως λόγο του πρώτου συνθετικού του τελευταίου ουσιαστικού της προηγούμενης πρότασης. Εντάξει, το σταματάω.

Και ενώ οι ερασιτεχνικές προσπάθειες της ουλοπικής γραφής μου φεύγουν άδοξα από την σκηνή, έρχεται ένας μεγάλος τροβαδούρος, να τραγουδήσει και να παίξει με τις λέξεις. Είδα για πρώτη φορά τον Σαββόπουλο ζωντανά την βραδιά που έκλεινα τα δεκαπέντε μου χρόνια. Κοντεύει να περάσει μια δεκαετία και ομολογώ πως προ ημερών στο Ανοιχτό Θέατρο Άνδρου με έπεισε πως δεν έχει περάσει ούτε μέρα από τότε. Εκείνος περπατάει τα απροσδιόριστα 70+ του και εγώ αύριο έχω πρώτη ώρα Αρχαία. Θα κρατήσουν οι χοροί και ίσως, μάλιστα, γυρίσει και η Συννεφούλα. Ο Νιόνιος πάντως δεν θα γεράσει ποτέ.

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι μες στα θερινά τα σινεμά τραγουδούσε ο αγαπημένος Κηλαηδόνης, ο Μολιέρος της Κυψέλης. Δυστυχώς εδώ το θερινό σινεμά έκλεισε και απόμεινε μονάχα τ’ αγιόκλημα και το γιασεμί. Κανένα παράπονο. Εξάλλου τα Φτηνά Τσιγάρα μόνο με την συγκεκριμένη παρέα μπορείς να τα παρακολουθήσεις. Σύντομα, χρόνου ευρίσκοντος και διάθεσης ανεβασμένης, θα σας παρουσιάσω και ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα. Το θέμα του: οι γάτες!

Πέρασε και τούτος ο μήνας και ένα ακόμα καλάθι σκουπιδιών αδειάζει περιμένοντας το επόμενο. Το επόμενο που θα έχει κάτι απ το προηγούμενο και ίσως τίποτα διαφορετικό από το μεθεπόμενο. Για αυτό, αν κάτι πρέπει να κρατήσω αυτό το μήνα, θα είναι οι αγκαλιές, τα φιλιά και η αγάπη που έλαβα. Πράγματα που εν τέλει δεν είναι και τόσο δεδομένα και η διαχρονικότητα τους δεν οριοθετείται στα στενά συμβατικά όρια του δικού μας χρόνου.

Έρχεται Αύγουστος, η Ρέα Φραντζή είναι από καιρό στην Πάτμο κοιτάζοντας την γραμμή που της γνέφει. Εγώ εδώ και ακόμα να καταλάβω που τελειώνει η θάλασσα για να αρχίσει ο ουρανός.

*Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι καρέ από την σπουδαία ταινία A Man Asleep. Δεν θα ξεπεράσω ποτέ αυτό το βιβλίο.

https://stylerivegauche.wordpress.com/

sweet jane eyre