Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 28 Απριλίου 2021

ΧΑΖΑΡΟΙ, Η 13η ΦΥΛΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ.... ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΑΖΑΡΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

 ΧΑΖΑΡΟΙ, Η 13η ΦΥΛΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ....   ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΑΖΑΡΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ


Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.



Xάζαροι - η 13η φυλή του Ισραήλ,,ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΑΖΑΡΟΙ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

Ποιοι είναι οι σημερινοί Εβραίοι; Είναι κατευθείαν απόγονοι του Αβραάμ ή μήπως αποτελούν ένα συνοθύλευμα πληθυσμιακών ομάδων που εξιουδαΐστηκαν με το πέρασμα των αιώνων;
Η κατεστημένη άποψη υποστηρίζει πως όλοι οι Εβραίοι στον κόσμο είναι το ίδιο, μία και μοναδική «φυλή», την οποία και «επέλεξε ο Θεός». Στην πραγματικότητα όμως υπάρχουν στη Γη δύο ευδιάκριτες ομάδες Εβραίων. Οι Σεφαραδίτες Εβραίοι, που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή, τη βόρεια Αφρική και την Ισπανία και οι Ασκενάζι Εβραίοι, που προέρχονται από την Ανατολική Ευρώπη. Οι Σεφαραδίτες, κατά κοινή παραδοχή, κατάγονται από τους αρχαίους Εβραίους, που περιγράφονται στη Βίβλο. Είναι σημιτικής καταγωγής και συνεπώς φυλετικά συγγενείς με τους Άραβες: η μόνη διαφορά τους είναι η θρησκεία. Αντίθετα οι Ασκενάζι Εβραίοι, που αποτελούν και το 90% των σημερινών Εβραίων, έχουν μυστηριώδη καταγωγή. Σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς οι Ασκενάζι Εβραίοι δεν υπήρχαν πριν από 1200 Χρόνια. Από πού λοιπόν εμφανίστηκαν;
Το μυστήριο της εμφάνισης των πολυάριθμων Ασκενάζι Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης ξεδιαλύθηκε, όταν οι ιστορικοί απέδωσαν την προέλευσή τους στον εξιουδαϊσμό των Χαζάρων, μιας Τουρκικής φυλής που ίδρυσε για αρκετούς αιώνες μια ισχυρή μεσαιωνική αυτοκρατορία μεταξύ Κασπίας και Μαύρης Θάλασσας. Οι Χαζάροι, όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν αποτελούν μονάχα τη «13η φυλή του Ισραήλ», αλλά και το 90% των σημερινών Εβραίων!
Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ «ΟΝΕΙΡΟΚΥΝΗΓΩΝ»
Οι Χαζάροι, μια φυλή τουρανικής καταγωγής, ήρθαν σε αβέβαιους χρόνους από τις στέπες της Ανατολής κι εγκαταστάθηκαν ανάμεσα στην Κασπία και στη Μαύρη Θάλασσα. Οι ελληνικές πηγές τούς αποκαλούσαν και Χαέαρους αλλά και Χοτξίρους, ενώ οι Σλάβοι «Κοζάρους», δηλαδή «κατσικίσιους». Οι Άραβες τους αποκαλούσαν Χαζάρ, οι Εβραίοι Κουζάροι, οι Τούρκοι Σαμπίρ και οι Κινέζοι «Κ' όσα». Το όνομά τους προερχόταν από το τουρανικό gazmak που σημαίνει «περιπλανιέμαι».
Εμφανίστηκαν στην περιοχή τον 5ο μ.Χ. αιώνα και δημιούργησαν μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Κριμαία μέχρι την Κασπία, την οποία οι Άραβες αποκαλούσαν «Θάλασσα των Χαζάρων». Ανάμεσα σ' αυτές τις δύο θάλασσες οι Χαζάροι δημιούργησαν μια ισχυρή αυτοκρατορία με δύο πρωτεύουσες, τη Σαρκέλ και την Ιτίλ. Η θρησκεία τους ήταν άγνωστη και οι ιερείς της ήταν ταυτόχρονα και «κυνηγοί ονείρων». Οι Χαζάροι είχαν πολύ παράξενες δοξασίες. 'Ενα από τα πράγματα που πίστευαν ήταν και η «ανταλλαγή της μοίρας». Σύμφωνα με τους χαζαρικούς θρύλους υπήρχε ένα μέρος στην Ιτίλ όπου δύο εντελώς άγνωστα μεταξύ τους άτομα, όταν περάσουν δίπλα ο ένας από τον άλλο, μπορούσαν να πάρουν αμοιβαία το όνομα και τη μοίρα του άλλου και να συνεχίσουν έτσι τη ζωή τους με αλλαγμένους ρόλους, σαν να έχουν αλλάξει ρούχα ...;
Τον 7ο μ.Χ. αιώνα ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ηράκλειος εκστράτευσε κατά της Περσίας, αφού προηγουμένως συμμάχησε με τους Χαζάρους. Μερικά χρόνια αργότερα, το 642 μ.Χ., οι Χαζάροι συνέτριψαν μια αραβική στρατιά στον Καύκασο κι από τότε έγιναν ο φόβος και ο τρόμος των Αράβων, που γι' αυτόν το λόγο δεν, μπόρεσαν να προωθηθούν βόρεια. Ο δεύτερος αραβοχαζαρικός πόλεμος έγινε το 772 μ.Χ. και, σύμφωνα με, ισλαμικές πηγές, νίκησαν οι Άραβες αλλά όμως δεν μπόρεσαν να υποτάξουν τη Χαζαρία. Οι Χαζάροι πολέμησαν και εναντίον των Βουλγάρων, που βρισκόντουσαν στα βόρειά τους και τους νίκησαν. Η αυτοκρατορία των Χαζάρων παρέμεινε για τουλάχιστον δύο αιώνες, συνάπτοντας στενές οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη.
Οι σχέσεις των Χαζάρων με το Βυζάντιο ήταν σε γενικές γραμμές φιλικές, όπως δείχνει άλλωστε και το βασιλικό συνοικέσιο ανάμεσα στον συναυτοκράτορα Κωνσταντίνο και στην κόρη του Χαγάνου, αρχηγού των Χαζάρων, που έλαβε το Χριστιανικό όνομα Ειρήνη. Ο Ρώσος αρχαιολόγος Μ. Ι. Αrtamonov αναφέρει ότι για ενάμισι αιώνα οι Χαζάροι ήταν οι κυρίαρχοι του νότιου μισού της Ανατολικής Ευρώπης και αποτελούσαν ένα αδιαπέραστο φράγμα, που έκλεινε την πύλη εισόδου από την Ασία στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου καμιά νομαδική φυλή από τις στέπες της Ασίας δεν μπόρεσε να περάσει στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με τη Χαζαρική Πολεμική το 861 μ.Χ. ο Χαγάνος, ο αρχηγός των Χαζάρων, κάλεσε εκπροσώπους και των Τριών μονοθεΙστικών θρησκειών (Χριστιανό, Μωαμεθανό και Εβραίο) για να αποδείξουν ποια πίστη ήταν η πιο αληθινή, ώστε να την ασπαστούν και οι Χαζάροι, πολλοί εκ των οποίων είχαν αρχίσει ήδη να φλερτάρουν με το μονοθεΙσμό. Οι Βυζαντινοί έστειλαν τον Κωνσταντίνο τον φιλόσοφο, που έγινε γνωστός αργότερα ως Άγιος Κύριλλος. Αυτός αντιμετώπισε έναν Σαρακηνό σοφό κι έναν Εβραίο ραβίνο. Η έκβαση της Χαζαρικής Πολεμικής ήταν αβέβαιη, γεγονός που επέτρεψε στους εκπροσώπους της κάθε θρησκείας να υποστηρίξουν πως τελικά οι Χαζάροι επέλεξαν τη δική τους «εξ αποκαλύψεως αλήθεια».


Τρίτη 27 Απριλίου 2021

Ολα συμβαίνουν για κάποιο λόγο

 Ολα συμβαίνουν για κάποιο λόγο

Όλα συμβαίνουν για έναν λόγο και το ακούμε πολύ συχνά ότι ό, τι συμβαίνει σε εμάς, καλό ή κακό το λέμε αυτό, ξέρετε ότι όλα συμβαίνουν για έναν λόγο, τόσο χαλαρώστε, αλλά ας το πούμε ξανά. όλα συμβαίνουν για έναν λόγο ό, τι κι αν είναι, ίσως δεν είναι σύμφωνα με τα δικά μας σχέδια, αλλά συμβαίνει για έναν λόγο και όταν λέμε ότι δεν μπορούμε να διαλέξουμε και να επιλέξουμε.

Υπάρχουν κάποια περιστατικά στη ζωή που σου συνέβησαν, πιθανότατα σε σπάνε φυσικά, σε παραμορφώνουν φυσικά αλλά μεταμορφώνουν την ψυχή σου και όλα αυτά συμβαίνουν επειδή ο Θεός θέλει να γίνεις η καλύτερη εκδοχή σου.

Τα συμβάντα συμβαίνουν επειδή συμβαίνει η ζωή, αλλά μερικές φορές ήμασταν πολύ απασχολημένοι περιμένοντας όλη την ευκολία και την άνεση από τη ζωή. Και όταν έρχεται κάποια δυσκολία, αναρωτιόμαστε γιατί αυτό συνέβη σε εμάς. Το πρώτο ερώτημα που έρχεται στο μυαλό μας είναι γιατί εγώ;

Αυτό που νιώθω προσωπικά σύμφωνα με τις εμπειρίες μου στη ζωή είναι ότι η ζωή δεν έπρεπε ποτέ να είναι εύκολη. Η ζωή είναι μια δοκιμασία, η ζωή είναι μια δοκιμασία και οι δοκιμές δεν είναι ποτέ εύκολες. Γιατί λοιπόν περιμένουμε τόσο ευκολία από τη ζωή;

Είναι ένα ταξίδι γεμάτο εμπόδια και προβλήματα, αλλά μέχρι το τέλος της ημέρας αν επιλέξουμε να μην τα παρατήσουμε είναι αυτό που μας καθορίζει. Κάποιος είπε κάπου και το όμορφο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι ζούμε μια όμορφη ζωή για την οποία πάντα παραπονιόμαστε, αλλά κάποιος κάπου σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι ονειρεύεται να ζήσει μια ζωή για την οποία παραπονούμαστε.

Έτσι ό, τι έχετε στη ζωή σας, όλες τις δυστυχίες και τις θλίψεις, απλώς αγκαλιάστε το με όλη την καρδιά και την ψυχή σας και θυμηθείτε πάντα ότι είστε ευλογημένοι. Πρέπει να είστε ευγνώμονες και η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί.

Το άτομο που δεν είναι πικρό είναι ένα άτομο που είναι πάντα ευγνώμων σε αυτό που έχει. Γι 'αυτό να είστε ευγνώμονες για αυτό που έχετε και θα καταλήξετε πάντα να έχετε περισσότερα ...

Σας ευχαριστώ ..

https://amazongoogleblogspot.wordpress.com/

[Κινηματογραφική Ταινία] Η Ζωή Του Ιησού Χριστού…! [Μεταγλωτισμένη Στα Ελληνικά] (Full Movie)

 [Κινηματογραφική Ταινία] Η Ζωή Του Ιησού Χριστού…! [Μεταγλωτισμένη Στα Ελληνικά]  (Full Movie)

Εύκολο V / S Δύσκολο

 Εύκολο V / S Δύσκολο

Εύκολο είναι να βρεις θέση στη λίστα φίλων κάποιου, Δύσκολο είναι να βρεις θέση στην καρδιά του.

Εύκολο είναι να κρίνεις τα λάθη των άλλων, δύσκολο είναι να αναγνωρίσεις τα δικά τους.

Εύκολο είναι να μιλάς χωρίς σκέψη, δύσκολο είναι να κρατάς τη γλώσσα.

Εύκολο είναι να βλάψεις κάποιον, δύσκολο είναι να θεραπεύσεις κάποιον.

Εύκολο είναι να συγχωρήσετε, Δύσκολο είναι να ζητήσετε συγχώρεση.

Εύκολο είναι να θέσετε κανόνες, Δύσκολο είναι να τους ακολουθείτε.

Εύκολο είναι να βλέπεις το φεγγάρι, δύσκολο είναι να βλέπεις την άλλη πλευρά.

Εύκολο είναι να σκοντάψετε και να πέσετε, Δύσκολο είναι να σηκωθείτε ξανά.

Εύκολο είναι να ονειρεύεσαι κάθε βράδυ, δύσκολο είναι να αγωνίζεσαι καθημερινά.

Εύκολο είναι να βλέπεις τη φροντίδα, Δύσκολο είναι να το δείχνεις κάθε μέρα.


https://loveurownlife.wordpress.com/

Η Δύση γνωρίζει πολύ καλά πού ο Πούτιν χάραξε την κόκκινη γραμμή

 Η Δύση γνωρίζει πολύ καλά πού ο Πούτιν χάραξε την κόκκινη γραμμή


© RIA Νοβόστι / Σεργκέι Γκουνέεφ

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από την ετήσια ομιλία του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση-RIA Novosti, 1920, 27.04.2021


Η Ρωσία δεν συμβουλεύει κανέναν να περάσει την κόκκινη γραμμή στις σχέσεις με εμάς - και το πού θα τηρηθεί, θα το καθορίσουμε εμείς οι ίδιοι σε κάθε περίπτωση.

Αυτά τα λόγια του Βλαντιμίρ Πούτιν από την ομιλία του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση έχουν ήδη συγκριθεί με την ομιλία του στο Μόναχο και έχουν χαρακτιριστεί ως το νέο μανιφέστο εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας.



Πράγματι, έχει αρχίσει μια νέα ιστορική περίοδος — αλλά τα λόγια του Προέδρου τονίζουν μόνο όσα έχουν ήδη συμβεί. Η Ρωσία έπεφτε, η Ρωσία ανάρρωνε, η Ρωσία συγκεντρωνόταν — τώρα η Ρωσία προοδεύει. Όχι στην Ουκρανία ή τη Δύση — κινούμαστε σε μια πιο ανοικτή και σκληρή υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.


Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε υπερασπιστεί στο παρελθόν - όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης του Πούτιν αυτό ήταν η ουσία του δόγματος της εξωτερικής μας πολιτικής. Όσο περισσότερη δύναμη είχαμε, τόσο βαθύτερη ήταν η πεποίθησή μας ότι είχαμε δίκιο, όσο περισσότερο η πορεία των γεγονότων αποδείκνυε την ορθότητα των εκτιμήσεών μας για την εξωτερική κατάσταση, τόσο πιο επίμονος και άκαμπτος γινόταν ο τόνος μας στην παγκόσμια σκηνή και όσο πιο ενεργά συμμετείχαμε στο παιχνίδι σε όλα τα πεδία του μεγάλου γεωπολιτικού πίνακα τόσο περισσότερο μας δαιμονοποιούσαν - μας παρουσίαζαν ως απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, προσπαθώντας να μας εμποδίσουν και να μας απομονώσουν.



Τα επτά χρόνια μετά την Κριμαία έδειξαν ότι αυτό δεν είναι απλώς άχρηστο. Ότι αυτό απλά δεν λειτουργεί σε παγκόσμια κλίμακα (οι προσπάθειες της Δύσης να μας δαιμονοποιήσουν επηρέασαν μόνο την ίδια τη Δύση — και ακόμη και τότε όχι πολύ αποτελεσματικά, αν πάρετε τη διάθεση του πληθυσμού). Τα ίδια τα αποτελέσματα της πολιτικής περιορισμού της Ρωσίας αποτελούν απόδειξη του πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος. Και έχει αλλάξει τόσο για αντικειμενικούς λόγους (η καταστροφή της ημιτελούς παγκόσμιας τάξης του Ατλαντικού είχε ξεκινήσει ήδη στην δεκαετία του 2000) όσο και λόγω των σκόπιμων ενεργειών της Ρωσίας που επιτάχυναν την πορεία της ιστορίας.



Με την ανοικτή εξέγερση το 2014, επιταχύναμε την κρίση του δυτικού εγχειρήματος της παγκόσμιας ηγεσίας (με στόχο την κυριαρχία) - αν και στην κατάσταση με την Κριμαία, υπερασπιστήκαμε πρωτίστως τα εθνικά μας συμφέροντα. Η Δύση μας αρνήθηκε ανοιχτά ακόμη και το δικαίωμα να τις διατυπώσουμε -εξ ου και όλες οι συζητήσεις για μια χώρα βενζινάδικου, μια περιφερειακή δύναμη και μια διχασμένη οικονομία. Η Ρωσία διαγράφηκε τη δεκαετία του '90 και ξαφνιάστηκαν πολύ όταν, μέσω του Μονάχου και της Κριμαίας, άρχισε να επιστρέφει στη θέση μιας υπερδύναμης. Ναι, όχι στην κλίμακα της USSR - αλλά αρκετή για να σπάσει ολόκληρο το παιχνίδι των ιδιοκτητών του καζίνο. Διότι μέχρι τότε η ίδια η Δύση είχε εξαντλήσει τον εαυτό της στην οικοδόμηση του Πύργου της Βαβέλ της παγκοσμιοποίησης - και ακόμη και η περιορισμένη ικανότητα της Ρωσίας της επέτρεψε να παίξει για να επιταχύνει την κατάρρευση της ατλαντικής παγκόσμιας τάξης.


Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος (ο συνδυασμός της εσωτερικής κρίσης του παγκοσμιοποιητικού σχεδίου και του ενεργού παιχνιδιού της Ρωσίας) οδήγησε τους Ατλαντιστές σε υστερία - "οι Ρώσοι έρχονται!", δηλαδή οι Ρώσοι παρεμβαίνουν σε όλα και στα πάντα. Δεν τους αρκούν η Κριμαία και η Συρία, αλλά εξέλεξαν και τον Τραμπ και οργάνωσαν το Brexit - όλο αυτό το θλιβερό παραλήρημα που παρατηρούμε εδώ και πολλά χρόνια. Οι προσπάθειες απομόνωσης της Ρωσίας είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα: η Δύση άρχισε να αισθάνεται απροστάτευτη, να αναζητά τους Ρώσους κάτω από κάθε κρεβάτι και να τους βλέπει πίσω από κάθε δικό της πρόβλημα και αποτυχία.

Και το τελευταίο, φυσικά, γινόταν όλο και περισσότερο. "Οι Ρώσοι το έκαναν" έχει γίνει ένα μιμίδιο αστείο, ανεξάρτητα ποιοι το έκαναν. " Η αντιρωσική προπαγάνδα άρχισε να εργάζεται για τη Ρωσία σε παγκόσμια κλίμακα - εάν οι Ρώσοι είναι τόσο παντοδύναμοι, όπως λένε στη Δύση, τότε πρέπει να τους αντιμετωπίσετε, ακόμη και να είστει φίλοι μαζί με τους Ρώσους. Στα μάτια της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, η Ρωσία έλαβε πρόσθετη διαφήμιση, η οποία πολύ βολικά επικαλύπτεται με την επιστροφή μας σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Ήθελαν να τρομάξουν τον Πούτιν, αλλά εργάστηκαν για να ενισχύσουν τη φήμη του ως ο πιο ισχυρός πολιτικός της εποχής μας.

Ως εκ τούτου, το επόμενο στάδιο ήταν αυτό που ο Πούτιν, με τον τρόπο του Γκόγκολ, ονόμασε "προκαθορισμένο έθιμο": έτσι άρχισαν να τα βάζουν με τη Ρωσία για οποιονδήποτε λόγο, και τις περισσότερες φορές, χωρίς κανένα λόγο.

Δεν το έχουμε συνηθίσει, αλλά πρέπει να απαντήσουμε. Και όχι ακόμη και επειδή είναι προσβλητικό για το κράτος, αν και είναι απαραίτητο να υπερασπιστούμε την τιμή της σημαίας, φυσικά, αλλά επειδή έχουμε να κάνουμε με μια νέα μορφή πίεσης σε εμάς, στην οποία οι παράγοντες της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής είναι στενά αλληλένδετοι, δηλαδή αυτό που μπορεί να ονομαστεί παρέμβαση στις εσωτερικές μας υποθέσεις και σκόπιμη περιφρόνηση των εθνικών μας συμφερόντων. Η αλληλεξάρτηση των ιστοριών με τον Navalny και με την Ουκρανία είναι η πιο προφανής απόδειξη αυτού.


Οι κυρώσεις και η απειλή να σταματήσει ο "North Stream - 2" λόγω του Ναβάλνι (πρώτα λόγω δηλητηρίασης και μετά λόγω σύλληψης), η πρόκληση υστερίας γύρω από την "απειλή της ρωσικής εισβολής" στην Ουκρανία, για την οποία το τίμημα για τη Ρωσία θα έπρεπε ήδη να έχει δοθεί τώρα, εννοώ, οι κόκκινες γραμμές - όλα αυτά είναι η Δύση που προσπαθεί να μας πουλήσει ως "νέα κανονικότητα". Αλλά η Ρωσία δεν θα συνηθίσει τους κανόνες του παιχνιδιού που της προτείνουν - ούτε η ανάμειξη στις εσωτερικές μας υποθέσεις, ούτε το κούνημα του θέματος "Σώστε την Ουκρανία από τη Ρωσία" δεν μας ταιριάζει καθόλου. Δηλαδή, δεν θα παίξουμε με τη Δύση (το ατλαντικό της κομμάτι) με αυτούς τους κανόνες, γιατί καταλαβαίνουμε ότι αποτελούν μόνο πρόσχημα για να μας βλάψουν, προπαγανδιστικά, πολιτικά, οικονομικά και κυρίως γεωπολιτικά.

Δηλαδή, η Δύση θέλει να αφαιρέσει την πρωτοβουλία μας, να μας αποσπάσει την προσοχή με ατελείωτες δικαιολογίες -τόσο για τον Navalny όσο και για την Ουκρανία. Επιπλέον, και τα δύο αυτά θέματα υπερβαίνουν τις πολύ κόκκινες γραμμές για τις οποίες μίλησε ο Πούτιν. Και η Δύση το γνωρίζει καλά αυτό, αλλά και πάλι προσπαθεί να σπρώξει, να ερευνήσει. Κι αν δουλέψει;


Όχι, είναι καλύτερα να μην προσπαθήσετε καν, να μην προκαλέσετε, έτσι ώστε αργότερα να μην χρειάζεται να το μετανιώσετε, καθώς δεν έχετε μετανιώσει για τίποτα εδώ και πολύ καιρό. Αυτά τα λόγια του Πούτιν ισχύουν για τα πάντα ταυτόχρονα — τόσο για τις προκλήσεις στο ουκρανικό μέτωπο όσο και για τις προκλήσεις σε οποιοδήποτε άλλο σημείο όπου υπάρχουν τα εθνικά μας συμφέροντα. Υπάρχουν πολλοί από αυτούς; Φυσικά: η Ρωσία είναι μια παγκόσμια δύναμη, όχι μια δύναμη με φιλοδοξίες παγκόσμιας κυριαρχίας (αυτό ισχύει για τις Ηνωμένες Πολιτείες), αλλά μια χώρα με παγκόσμια συμφέροντα. Αυτά δεν υπάρχουν μόνο στον μετασοβιετικό χώρο - υπάρχουν στη Συρία και στη Βενεζουέλα, στο Βιετνάμ και στη Σερβία, στην Αίγυπτο και στην Αγκόλα.

Και, το σημαντικότερο, ασχολούμαστε με την οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, στην οποία η Μόσχα και το Πεκίνο συμμετέχουν πιο ενεργά και συντονισμένα. Σε αυτό το έργο, είναι ανώφελο για εμάς να χαράξουμε κόκκινες γραμμές — δεν θα το επιτρέψουμε και δεν υπάρχουν αρκετές δυνάμεις για "να τις σχεδιάσουν".


Αλλά δεν είναι λίγο αλαζονικό να πούμε ότι θα καθορίσουμε πού θα είναι η κόκκινη γραμμή σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση; Δηλαδή, δεν επιτρέπουμε στη Δύση να μας συγκρατήσει, και είμαστε ήδη έτοιμοι να υπαγορεύσουμε σε αυτήν την κατανόησή μας για το τι επιτρέπεται; Όχι, όχι κάθε άλλο — διότι δεν μιλάμε για την επέκταση της Ρωσίας σε ξένα εδάφη, στις ζώνες των ξένων εθνικών συμφερόντων. Μιλάμε για την υπεράσπιση και την ανάκτηση αυτού που η Δύση προσπάθησε ή εξακολουθεί να προσπαθεί να κλέψει από εμάς. Και δεν χρειάζεται να το διευκρινίσουμε περαιτέρω, να τους το εξηγήσουμε, επειδή η γάτα γνωρίζει ποιανού το κρέας έφαγε. Πιο συγκεκριμένα, προσπαθεί να το φάει.


https://ria.ru/20210427/diplomatiya-1730046950.html
https://static.wixstatic.com/media/1ab336_adad47e1b64943c4a3cfb5eed7de14e1~mv2.png/v1/fill/w_400,h_86,al_c,lg_1,q_85/logo%20photo.webp

Γρίπη Α και Γρίπη Β: Διαφορές σε συμπτώματα και αντιμετώπιση

  Γρίπη Α και Γρίπη Β: Διαφορές σε συμπτώματα και αντιμετώπιση Bigstock Μιχάλης Θερμόπουλος Πέμπτη, 23 Ιανουαρίου 2025 19:00 Η κοινή γρίπη π...