Τα υλικά μας: εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, σιμιγδάλι, μέλι Σαμαριά από θυμάρι και βότανα του βουνού, κανέλα, λεμόνι, κουβερτούρα, σταφίδες, αμύγδαλα, κάσιους, αποξηραμένα ακτινίδια…
Πώς φτιάχνουμε τον σιμιγδαλένιο χαλβά
Το πρώτο μας βήμα είναι να καβουρδίσουμε σε ένα τηγανάκι τα κάσιους και τα αμύγδαλα, χωριστά γιατί θα μπουν σε διαφορετικές στρώσεις του γλυκού μας. Κόβουμε σε μέτρια κομμάτια τους ξηρούς καρπούς και τα αποξηραμένα ακτινίδια και ψιλοκόβουμε την κουβερτούρα.
Στη συνέχεια ετοιμάζουμε σε ένα κατσαρολάκι το σιρόπι μας. Βάζουμε το νερό με το στικ κανέλας και τη φλούδα λεμονιού να βράσουν σε δυνατή φωτιά για δύο λεπτά. Προσθέτουμε το χυμό πορτοκαλιού και βράζουμε για άλλα τρία λεπτά. Τέλος προσθέτουμε το μέλι (ή το σιρόπι αγαύης) και ανακατεύουμε καλά. Δεν βάζουμε το μέλι από την αρχή για να μην καταστραφούν τα θρεπτικά συστατικά του.
Έπειτα, σε μια βαθιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε μέσα το σιμιγδάλι. Καβουρδίζουμε ανακατεύοντας συνέχεια με μια ξύλινη κουτάλα, μέχρι να πάρει ωραίο χρώμα και να μοσχοβολήσει η κουζίνα, περίπου 7-8 λεπτά. Τέλος, προσθέτουμε την κανέλα σκόνη και ανακατεύουμε.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε μέσα μια κουτάλα από το ζεστό σιρόπι με προσοχή γιατί πιτσιλάει και καίει! Θα προσθέσουμε όλο το σιρόπι σταδιακά, μια κουτάλα τη φορά, ανακατεύοντας μέχρι να απορροφηθεί πρώτου ρίξουμε την επόμενη. Όταν τελειώσει το σιρόπι, επιστρέφουμε την κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει το μείγμα σαν ζύμη για σου (pâte à choux), δηλαδή να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας και να μαζεύεται γύρω από την κουτάλα.
Τοποθετούμε σε ένα μπωλ την ψιλοκομμένη κουβερτούρα και ρίχνουμε μέσα τη μισή ποσότητα χαλβά. Ανακατεύουμε να ομογενοποιηθεί το μείγμα και προσθέτουμε τα κάσιους και τα αποξηραμένα ακτινίδια. Στο υπόλοιπο μισό μείγμα χαλβά προσθέτουμε τις σταφίδες και τα αμύγδαλα, για να φτιάξουμε την κλασική στρώση. Εννοείται πως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη βασική συνταγή του χαλβά και να την εμπλουτίσετε με ότι επιπλέον υλικά θέλετε!
Σε μια μεγάλη φόρμα, ρίχνουμε πρώτα το μείγμα της κλασικής στρώσης και πιέζουμε καλά με μια σπάτουλα για να μη μείνει αέρας μέσα και δημιουργήσει τρύπες. Από πάνω προσθέτουμε τη σοκολατένια στρώση. Αφήνουμε να κρυώσει για μισή ώρα τουλάχιστον και ξεφορμάρουμε με προσοχή σε μια πιατέλα. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, όπως αρμόζει στο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας.
Καλές δημιουργίες, καλή γλυκιά απόλαυση και καλή Σαρακοστή σε όλους!
Μετά την πρόσφατη ανάρτηση μου « Ανατομία της ευτυχίας», εδώ είναι ένα ποίημα που έγραψα ότι περιγράφει τη θλίψη, επειδή η ζωή είναι ένα περιπέτεια με ρόλερ ...
«Δεν χρειάζεται κανείς κτήρια, χρήματα, δύναμη ή γόητρο για να ακολουθήσει την Τέχνη της Ειρήνης.
Ο Παράδεισος είναι ακριβώς εκεί που στέκεσαι και αυτό είναι το μέρος να εξασκηθείς«.
Morihei Ueshiba, 1883 – 1969, Ιδρυτής της πολεμικής τέχνης του Αikido .
Το Aikido δεν βασίζεται σε όπλα ή στην ωμή δύναμη. Αντιθέτως, θέτουμε τους εαυτούς μας σε αρμονία με τη φύση, διατηρούμε την ηρεμία μέσα μας, και αποφεύγουμε την πρόκληση καταστροφής και το θάνατο.
.
Το Αikido, είναι και μια όμορφη πολεμική τέχνη!
Η εξάσκηση στο Αϊκίντο, είναι συνεργατική και όχι ανταγωνιστική.
Χρησιμοποιώντας τη συνεργατική μέθοδο εξάσκησης του Αϊκίντο στην αντιμετώπιση επίβουλων καταστάσεων, μαθαίνουμε πώς να αντιμετωπίζουμε την αδυναμία, το φόβο και τις αμφιβολίες μας. Αναπτύσσουμε με τον τρόπο αυτό την αυτοπεποίθηση μας.
Ύστερα από μακροχρόνια εξάσκηση αναπτύσσονται βαθύτερες αξίες, όπως καθαρότητα αντίληψης, εστιασμός και συγκέντρωση μαζί με χαλαρότητα και διευρυμένη συνείδηση.
«Γνωρίζουμε τον κόσμο μόνο μέσα απ΄το παράθυρο του νου μας. Όταν ο νους μας είναι θορυβώδης, το ίδιο είναι και ο κόσμος. Και όταν ο νους μας είναι ειρηνικός, έτσι είναι και ο κόσμος. Ξέρουμε ότι ο νους μας, είναι το ίδιο σημαντικός όπως η προσπάθεια ν’ αλλάξουμε τον κόσμο».
Από το βιβλίο «Πράγματα που μπορείς να δεις μόνο όταν ηρεμήσεις».
.
Και μια και μιλάμε για την «Τέχνη της Ειρήνης», διαβάστε και ένα από τα ωραιότερα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου με τίτλο, «Ειρήνη».
(Απόσπασμα)
«Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το βράδι, τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου στο δρόμο δεν είναι φόβος, τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος, και το άνοιγμα του παράθυρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του, είναι η ειρήνη».
Η Απωστική Αντιβαρυτική για την Απογείωση από Μακρινούς Εξωπλανήτες, εκτός Ηλιακού Συστήματος
Γράφει η Μαρία Σ. Άνθη
Οι απώσεις είναι συνδεδεμένες με τις ρίζες τού σύμπαντος, γιατί από εκεί ξεκινούν όλες οι ενέργειες για να μεριστούν ή να διαιρεθούν σε όλο το διάκοσμο κυκλικά. Κάνουν όλες έναν κύκλο και συναντώνται σε ένα κοινό σημείο. Από αρνητικό και θετικό ηλεκτρικό φορτίο δεξιά κι αριστερά στη στροφή τους, κάνουν ένα ημικύκλιο. Οι μεν από το θερμό φως και οι δε από το ψυχρό. Τις πρώτες τις θερμαίνει το ψύχος, ενώ τις δεύτερες τις παγώνει η θέρμη όταν κατέρχονται στη Γη, καθώς οι ακτίνες αυτές ακουμπούν στην επιφάνειά της. Γι’ αυτό έχουμε τεσσάρων τύπων απωστικών δυνάμεων. Αυτές τις τέσσερεις απωστικές δυνάμεις που είναι θεμελιώδεις, παράγουν τα είδη, και τις αναπτύσσουμε κατά τις κατευθύνσεις που παίρνει ένας Ιπτάμενος Δίσκος ή αστρόπλοιο. Έτσι καταφέρνουμε να έχουμε την αυθεντική αντιβαρύτητα μέσω των σκαλωτών επιδράσεων της σπείρας, και το κυριότερο, έχουμε τη δυνατότητα να ταξιδεύουμε μέσα σε αυτές, να τις διασχίζουμε ανεβοκατεβαίνοντας εντός τους. Αυτή είναι η απωστική αντιβαρύτητα, ένα είδος αντιβαρυτικής, η υπερ-άνωση και είναι ένα μόνο είδος από τα τόσα άλλα που ενυπάρχουν στο σύνολο των υπερσυστημάτων.
Με την υπερ-άνωση μπορούμε να απογειωθούμε από μακρινούς πλανήτες μέσα και έξω από το ηλιακό σύστημα και αστραπιαία (εκσφενδόνιση), μπαίνοντας στη σπείρα να οδηγηθούμε σε ένα άλλο σύστημα εξερευνώντας το διάστημα μέσα σε πολύ λίγες ημέρες ή ώρες και όχι μέσα σε πεντακόσια, χίλια ή εκατομμύρια χρόνια που θέλουμε τώρα με την απαρχαιωμένη τεχνολογία που διαθέτουμε, η οποία δεν κάνει τίποτε άλλο από αιώρηση και επιτάχυνση στον Ιπτάμενο Δίσκο, που δεν είναι ικανός να λειτουργήσει απωστικά. Με τις σημερινές κατασκευές και την ανθρώπινη τεχνολογία, κανένα διαστημικό λεωφορείο δεν σηκώνεται μέσα στα μεγάλα συστήματα (τα διαπλανητικά) –αν και οι πύραυλοι είναι για κοντινές αποστάσεις. Εδώ μιλάμε για αστρικά οχήματα-πλοία που έχουν την ικανότητα να διασχίζουν μεγάλες καταιγίδες και πελώρια ηλεκτρικά κύματα μη φιλικά, καθώς και πελώρια μαγνητικά φράγματα, τεράστια εμπόδια που απορροφούν μεγάλες ποσότητες ενέργειας κι είναι σαν αμείλικτες σήραγγες που συνθλίβουν τα πάντα ασκώντας μεγάλες πιέσεις. Μόνο με την απωστική αντιβαρυτική μπορεί να γίνει ένα ασφαλές ταξίδι στα μακρινά σύμπαντα. Οποιαδήποτε άλλη δύναμη ασκηθεί μέσα στην έλξη ξεκινώντας από τη Γη, θα είναι περιορισμένης ικανότητας και δράσης και θα αποβεί μοιραία για τον άνθρωπο, μη γυρνώντας πια πίσω.
Όλες οι συνδέσεις με την απωστική αντιβαρυτική γίνονται με τον πυρήνα τού κουάρκ και τον ενδότερό του πυρήνα. Η μεγάλη δύναμη της άπωσης μπορεί να βρίσκεται στο περίβλημα του κουάρκ και η ενέργεια στον ενδότερο πυρήνα τού κάθε βαθύτερου πυρήνα του. Η απόσπαση ή η εφέλκυση της άπωσης είναι η ουσία τής σύνδεσης των απειροστικών κυμάτων. Αυτή μπορούμε να πούμε πως είναι η ταυτοποίηση του απείρου και της ουσίας του. Ταυτοποιούμε άγνωστα υλικά και τύπους ενέργειας. Όταν μιλάμε για απόσπαση, δεν λέμε για βομβαρδισμό, ούτε εννοούμε τον κατακερματισμό και του πιο απειροελάχιστου μορίου, αλλά την εφέλκυση, την άντληση, την απομόνωση και το τράβηγμα προς τα έξω. Τραβώ από τον αγωγό και αποσπώ την απωστική δύναμη και την ενεργητική ιδιότητα. Αυτό γίνεται διαθέτοντας τα τεχνολογικά μέσα σε ένα εξειδικευμένο εργαστήριο χημείας, γιατί η συγκεκριμένη ενέργεια φέρει τη χημεία και είναι σε μεγάλο ποσοστό βιο-χημεία. Καθαρά υγρό στοιχείο με μεγάλη δύναμη μετάλλων, η οποία δεν υπακούει στους νόμους τής βαρύτητας. Το υγρό στοιχείο είναι κρυσταλλικό, είναι ίσως μια μορφή υγρού κρυστάλλου. Όλα τα στερεώματα είναι μέσα σε αυτόν τον υγρό κρύσταλλο. Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Απόσπασμα από το κεφ. 5.4, του Βιβλίου
«Απωστικές Δυνάμεις Ιπτάμενων Δίσκων-UFO΄S REPULSIVE FORCES».
Εκδόσεις Λεξίτυπον. Αθήνα 2018.
Έχεις δει την ταινία «Monster in Law» με την Jane Fonda στο ρόλο της πεθεράς; Αν όχι, θα έχεις δει σίγουρα παλιές ελληνικές ταινίες όπου περιγράφεται η σχέση νύφης – πεθεράς. Μία σχέση υποτιθέμενης αγάπης αλλά και μίσους, μία σχέση διεκδίκησης του πολυπόθητου γιου αλλά και συζύγου, που βάζει άθελά του τις δύο γυναίκες της ζωής του απέναντι να …κονταροχτυπιούνται για το ποια από τις δύο θα …επιβιώσει στην αγκαλιά του και στη ζωή του!
Αλήθεια, γιατί υπάρχει αυτή η εχθρότητα ανάμεσα στις δύο πιο σημαντικές γυναίκες στη ζωή του άνδρα; Σε δύο γυναίκες μάλιστα, που έχουν πολύ διαφορετικούς ρόλους απέναντί του και που με κανένα τρόπο δεν μπορεί η μία να κλέψει το ρόλο της άλλης;
Και όμως, έχουν γίνει ακόμα και έρευνες για τη σχέση νύφης-πεθεράς
Επιστημονικά μόλις το 1954 μία έρευνα, έδειξε πως 1 στις 4 γυναίκες, είχε αισθήματα συμπάθειας για την πεθερά της. Νεότερη έρευνα που διήρκεσε περίπου 20 χρόνια (Πανεπιστήμιο του Cambridge), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 2 στις 3 γυναίκες, όχι μόνο έχουν προβλήματα με την πεθερά τους αλλά και υποφέρουν από την ένταση, λόγω της αντιζηλίας που υπάρχει ανάμεσά τους.
Η Dr. Terri Apter, ψυχολόγος στο Newnham College, του Cambridge, που πραγματοποίησε την παραπάνω έρευνα το 2009, κατέληξε στα ακόλουθα: «Η σύγκρουση προκύπτει συχνά από την παραδοχή ότι η κάθε μία κατακρίνει ή υπονομεύει την άλλη γυναίκα. Αυτή η αμοιβαία ανησυχία μπορεί να έχει να κάνει λιγότερο με την πραγματική στάση και συμπεριφορά των δύο γυναικών και πολύ περισσότερο όμως με κάποια επίμονα γυναικεία στερεότυπα που λίγες από εμάς καταφέρνουν να αποτινάξουν εντελώς».
Η σχέση μάνας-γιου και το στερεότυπο
Ο άνδρας, όσο ανεξάρτητος και να είναι, μεγαλώνει από μία μάνα που τον βάζει στη ζωή της κυρίαρχο και ως σημείο αναφοράς. Δεν είναι τυχαίο, που ακόμα και στην εκκλησία, στο γάμο του, η μάνα του γαμπρού κλαίει γοερά που χάνει το γιο της και μία άλλη γυναίκα της τον παίρνει μακριά, ενώ η μάνα της κόρης την καμαρώνει χαρούμενη που επιτέλους φεύγει από το σπίτι, με γέλια και χαρές! Αυτή δεν είναι η Ελληνική πραγματικότητα ακόμα και σήμερα;
Εκεί ακριβώς γεννιέται η αντιπάθεια, από το φόβο της μάνας ότι χάνει τον πρωταρχικό ρόλο στη ζωή του γιου της και «μία άλλη γυναίκα που δεν του έχει προσφέρει τίποτα μέχρι σήμερα» μπαίνει ξαφνικά στη ζωή του και της τον παίρνει… Η πεθερά χάνει τα πρωτεία στη ζωή του μονάκριβου γιου της, βιώνει την απώλεια, χωρίς όμως να μπορεί να δει ότι αυτή είναι η εξέλιξη της ζωής και πως και εκείνος, όπως και η ίδια ή ο άνδρας της, δημιουργεί τη δική του οικογένεια, θα κάνει τα δικά του παιδιά-τα εγγόνια της, με μία γυναίκα δίπλα του που ασφαλώς δεν μπορεί να είναι η μητέρα του!
Ίσως βέβαια αναρωτηθείς: «Μα γιατί δεν θυμάται η πεθερά τι τράβηξε και από τη δική της πεθερά;» Αν κάποιος βρεθεί να της το θυμίσει, η απάντηση συνήθως είναι: «Άλλο εγώ, η δική μου πεθερά ήταν κακιά…» λες και η ίδια τώρα φαίνεται καλή!
Αυτό ακριβώς είναι και το στερεότυπο που υπήρχε, υπάρχει ακόμα και στις μέρες μας και όπως φαίνεται θα εξακολουθήσει να υπάρχει, εάν δεν αναθεωρήσουμε λίγο τις σχέσεις μας και το πώς είμαστε εμείς μέσα σε αυτές. Η αλλαγή ρόλων, μαζί με το φόβο για το ποια από τις δύο γυναίκες θα επικρατήσει, που πολλές φορές φέρνει τον ανταγωνισμό, ακόμα και τη ζήλια ανάμεσά τους και τις συγκρούσεις – φανερές ή υπόγειες! Το στερεότυπο που μπαίνει και η νύφη που επιζητά να βρίσκεται πρώτη στη ζωή του άνδρα της και πάνω από τη μητέρα του, ενός άνδρα που θέλει να πάρει το μέρος της, σε σχέση με τη πεθερά, ενός άνδρα που θα την προστατέψει και θα την στηρίξει σε μία πιθανή κριτική της μάνας του. Μπαίνει δηλαδή και η νύφη – και ας είναι κατά πολύ νεότερη και με πολύ πιο σύγχρονες αντιλήψεις στο στερεότυπο που καλά κρατεί εκατοντάδες χρόνια…
Βλέπουμε λοιπόν να διαιωνίζεται μία μάχη εξουσίας, μία μάχη ανάμεσα σε ξεχωριστές γενιές, μία μάχη ανάμεσα στο ετεροχρονισμένο και στο σύγχρονο, στο παλιό και στο καινούργιο, μία μάχη για το ποια από τις δύο γυναίκες θα επικρατήσει στο μυαλό και στη καρδιά του αγαπημένου γιου και συζύγου, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα και ας βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα.
Δεν είναι όλες οι πεθερές ίδιες!
Σίγουρα δεν είναι όλες οι πεθερές ανταγωνιστικές προς τη νύφη τους, όπως και οι νύφες δεν είναι όλες εχθρικές προς τη πεθερά τους. Σίγουρα η εποχή μας έχει προχωρήσει και μπορούμε να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Υπάρχουν σχέσεις νύφης-πεθεράς που θα τις ζήλευε ακόμα και η σχέση μητέρας-κόρης.
Ο ρόλος της οριοθέτησης
Ας μην μένουμε λοιπόν στα στερεότυπα και ας προσπαθήσουμε να δώσουμε ευκαιρία στην ανάπτυξη μιας καλής και οριοθετημένης σχέσης. Η οριοθέτηση είναι αυτή που θα κρατήσει τις ισορροπίες και δεν θα επιτρέψει να αναπτυχθούν κόντρες και ανταγωνισμοί. Όσο παρεμβατική και αν είναι η πεθερά και προσκολλημένη στο γιο της, είναι στο χέρι της νύφης το να θέσει τα όριά της και να διαφυλάξει την οικογένειά της…
Η πεθερά είναι και γιαγιά
Ο νέος ρόλος της πεθεράς είναι αυτός της γιαγιάς όταν έρθουν στον κόσμο τα εγγόνια της, ένας ρόλος που είναι μοναδικός και που και πάλι θα έχει τα πρωτεία στη ζωή των εγγονιών της, μέσα από την αγάπη και την ανοιχτή αγκαλιά της. Ένας ρόλος που μπορεί να φανεί πολύ βοηθητικός στο νέο ζευγάρι, καθώς μπορεί να βοηθήσει στο μεγάλωμά τους, να τα κρατήσει όταν δουλεύουν και οι δύο γονείς ή ακόμα και για να μπορέσει το ζευγάρι να βγει και να διασκεδάσει, μία βοήθεια πολύ σημαντική κυρίως στις μέρες μας όπου η οικονομική κρίση δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για την ύπαρξη «γυναίκας» που κρατάει τα μικρά. Ας μην ξεχνάμε επίσης, πως πολλά ζευγάρια έχουν γυρίσει και μένουν στο πατρικό του ενός ή του άλλου λόγω και πάλι της οικονομικής κρίσης. Σίγουρα λοιπόν, η σχέση νύφης-πεθεράς χρειάζεται αναθεώρηση γύρω από τα στερεότυπα αλλά και καλή θέληση για αμοιβαίες υποχωρήσεις και κατανόηση και από τις δύο πλευρές, καθώς ο σκοπός τους και ο στόχος τους είναι κοινός: να δουν τους ανθρώπους που αγαπάνε ευτυχισμένους δίπλα τους!
Ειρηνική συνύπαρξη νύφης – πεθεράς!
Αλήθεια, πως θα καταφέρεις να κάνεις ειρήνη και να συμβιώσεις στη ζωή του μονάκριβου γιου της αλλά και δικού σου συζύγου;
Θυμήσου πως είναι απλά η …μητέρα του: Μπορεί κάποτε να είχε πρωταρχικό ρόλο στη ζωή του, σήμερα όμως αισθάνεται πως παραγκωνίζεται. Σκέψου πως θα νιώσεις εσύ αύριο, όταν ο δικός σου γιος αισθανθείς ότι σε βάζει στην άκρη και πως δεν είσαι πλέον τόσο σημαντική για εκείνον!
Μην προσπαθείς να την ανταγωνιστείς: Όσο και να ισχυρίζεται ότι μαγειρεύει καλύτερα από εσένα, ότι είναι πιο δυναμική ή ότι εκείνη ξέρει, αφήσέ την να …λέει. Θα βγεις περισσότερο κερδισμένη εάν δεν μπεις στο παιχνιδάκι του «ποια είναι η καλύτερη»…
Δείξε της σεβασμό: Όσο και αν προσποιείται πως δεν έχει σημασία για εκείνη και πως δεν τη νοιάζει, να είσαι σίγουρη πως με τον καιρό θα το εκτιμήσει, αφήνοντάς σε στην ησυχία σου, όταν μάλιστα καταλάβει πως δεν πρόκειται να μπεις στο παιχνίδι «σε ποια ανήκει ο άνδρας!»
Βάλε τα όριά σου: Δύσκολο μεν, αποτελεσματικό δε! Άλλωστε όλες οι σχέσεις έχουν ανάγκη από όρια. Αν νιώθεις πως έχεις πρόβλημα στο να θέσεις και να τηρήσεις την οριοθέτηση, ζήτησε τη βοήθεια ειδικού.
Βάλτη στη ζωή σου: Ζήτησέ της να σε βοηθήσει λίγο στο μεγάλωμα των παιδιών για παράδειγμα, ρώτησέ την πως έκανε εκείνο το ωραίο γλυκό… Αν αισθανθεί πως την υπολογίζεις και πως «θαυμάζεις» τα …προσόντα της, το πιο πιθανό είναι σε δεχτεί πολύ πιο εύκολα και θετικά…
Ζήτησε τη βοήθεια του συζύγου: Ρώτησέ τον πως πιστεύει ότι είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος να διαχειριστείς την μητέρα του ή πιθανές παρεξηγήσεις. Μην τον βάλεις όμως στη διαδικασία να επιλέξει ποιας το μέρος θα πάρει. Για εκείνον είναι η μητέρα του και αυτό δεν αλλάζει, όσο και να το θέλεις ή να σε εκνευρίζει η στάση και η συμπεριφορά της. Μην τον βάλεις λοιπόν στη διαμάχη με την πεθερά γιατί το πιο σίγουρο (υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις) είναι ότι θα χάσεις το παιχνίδι. Φαντάσου να σε βάλει ο σύντροφός σου να επιλέξεις εκείνον ή τους δικούς σου…
Αν εξακολουθεί και είναι αρνητική απέναντί σου, αποδέξου το: Σίγουρα δεν είναι όλες οι πεθερές θετικά προσκείμενες απέναντί στη νύφη τους – υπάρχει και το στερεότυπο, ας μην το ξεχνάμε! Αν λοιπόν η πεθερά σου βλέπεις πως ότι και να της κάνεις, όσο και να την καλοπιάσεις ή να μην της δίνεις λαβές να πιαστεί, εξακολουθεί και θέλει να παρεμβαίνει και να σας ανακατεύει στην οικογένεια, τότε μην προσπαθείς άλλο άδικα, καθώς το μόνο που θα πετυχαίνεις θα είναι να ματαιώνεσαι ξανά και ξανά. Προφανώς η σχέση σας ανήκει στις γνωστές σχέσεις πεθεράς – νύφης! Προχώρησε παρακάτω και μην αναλώνεσαι στο γιατί φέρεται με αυτό τον τρόπο… Άλλωστε, δεν είναι η δική σου μητέρα!
Μαρίνα Μόσχα
Νύφη – πεθερά: Σχέση αγάπης ή μίσους; Μαρίνα Μόσχα
Η παρασκευήτου κέικ μας είναι εξίσου απλή όσο και τα υλικά του!
– Χτυπάμε τα αυγά μας με την ζάχαρη
– Προσθέτουμε τα υγρά υλικά
– Αναμιγνύουμε με το χέρι (αποφεύγουμε το μίξερ) το μπέικιν και το αλεύρι
– Χωρίζουμε το μίγμα σε δύο μέρη, στο ένα μέρος ρίχνουμε το κακάο και ανακατεύουμε έως ότου γίνει όσο σοκολατένιο επιθυμούμε
• Για το σχέδιο ρίχνουμε εναλλάξ μέσα στη φόρμα μας μία κουταλιά από το κάθε μίγμα που φτιάξαμε. Τραβάμε γραμμές από έξω προς τα μέσα με μία οδοντογλυφίδα για να δημιουργήσουμε ένα λουλούδι
Tip:
* Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 1 ώρα περίπου μέχρι να πάρει ροδαλό χρώμα
*Ανακατεύουμε με το χέρι το αλεύρι για να έχουμε πιο αφράτο αποτελέσματα. Για τον ίδιο λόγο κοσκινίζουμε το αλεύρι
Μην ξεχάσετε να πατήσετε like αν σας άρεσε και να ακολουθήσετε το site μας! Περιμένουμε τα σχόλια σας όπως κάθε φορά!
