“Εθνικός Κίνδυνος εις Χρόνον Μακρόν” Τα επιχειρήματα της Αυταπάτης…

“Εθνικός Κίνδυνος εις Χρόνον Μακρόν”

 

Τα επιχειρήματα της Αυταπάτης…

22/06/2018

Στις συζητήσεις που διεξάγονται κυρίως στο διαδίκτυο, οι υποστηρικτές της Κυβερνητικής απόφασης για το Σκοπιανό και της επιλογής που πανθομολογούμενα  έκανε, ερήμην της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων Πολιτών, αναπαράγουν 4 συγκεκριμένα επιχειρήματα:

1. “…140 χώρες, (Άλλοι αναφέρουν 190 χώρες. Δεν έχει τόση σημασία αυτό.), ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΩΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Εμείς μείναμε μόνοι και γραφικοί…!”, λένε στο περίπου…

Ο αριθμός των χωρών είναι αδιάφορο ζήτημα όταν είσαι ο Ηθικός, Νομικός και Φυσικός κάτοχος του Ονόματος και ό,τι αυτό συνεπάγεται σε Ιστορικά, Εμπορικά, Κληρονομικά και Γεωστρατηγικά δικαιώματα επί του Εθνικού σου εδάφους. ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕ, ΔΕ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ να υπογράψουμε μια συμφωνία.

Αν η αποδοχή μας ήταν ανούσια, δε θα υπήρχε όλη αυτή η φασαρία για μια υπογραφή.

Οι ομολογουμένως μειοψηφούντες στον γενικό πληθυσμό, υποστηρικτές της κυβερνητικής επιλογής, θεωρούν ως αυτονόητη υποχρέωσή τους να συντονίζονται με απόψεις που είναι σαφέστατα εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων, παρότι είναι διαγνωσμένη πολιτική των Σκοπίων ο Παν-Μακεδονισμός, ο οποίος με αλυτρωτικές ενέργειες εις βάρος της Ελλάδας, της Σερβίας, της Βουλγαρίας αλλά καί της Αλβανίας προσβλέπει σε δημιουργία ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, προσαρτώντας εδάφη και καλλιεργώντας μια ιδιάζουσα Εθνική Συνείδηση, σύμφωνα με την οποία … παρότι οι κάτοικοι της περιοχής είναι κατά 10% Ελληνικής καταγωγής και κατά 35% περίπου Αλβανικής καταγωγής … οι υπόλοιποι Βουλγαρόφωνοι ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ως  οι πραγματικοί Αρχαίοι Μακεδόνες.

Αυτή τη γλώσσα και ταυτότητα αναγνωρίζει η Ελληνική κυβέρνηση, υλοποιώντας τον χειρότερο Εφιάλτη του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος στη γνωστή συνέντευξή του χαρακτήριζε το ΟΝΟΜΑ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ “ΕΘΝΙΚΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΕΙΣ ΧΡΟΝΟΝ ΜΑΚΡΟΝ!!”

2. Οι υποστηρικτές της Κυβερνητικής επιλογής, επίσης, ισχυρίζονται πως: “…όλα αυτά είναι υπερβολικά και πως αυτά ανήκουν στο παρελθόν και δεν έχουν καμία σχέση με την εποχή μας!...”

Αυτό είναι αξιοθαύμαστο επιχείρημα όταν κυριολεκτικά ο πλανήτης φλέγεται και οι ανακατατάξεις συνόρων είναι πλέον στην ετήσια ατζέντα.

Πόσο μάλλον όταν βάζεις τη βάση για διεκδικήσεις εις βάρος σου από έναν άκρως επιθετικό εθνικισμό, όπως αυτόν που εκπροσωπούν μεγάλα πολιτικά κόμματα των Σκοπίων.

Και, βέβαια, όταν η Τουρκία εισέβαλλε στην Κύπρο να θυμίσουμε ότι ο γενναίος τότε σύγχρονος Κόσμος άκουγε ABBA και λικνίζονταν στους ρυθμούς της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Ρωτήστε τους αγνοούμενους κατά πόσον οι σύγχρονες αντιλήψεις τους έσωσαν από τη βαρβαρότητα!

Το ότι τα Σκόπια αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχουν τη δυνατότητα να μας χτυπήσουν στρατιωτικά δε σημαίνει πως δε θα έχουν αυτή τη δυνατότητα σε 15 χρόνια!!!  Ειδικά όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις φαίνεται να τους αβαντάρουν!!!

Και αν είναι να το ανακαλύψουμε post mortem, τότε η στρατηγική μυωπία θα είναι πολύ αργά για να διαγνωστεί, καθώς το μικρό μέγεθος του κρατιδίου δεν αποτελεί παράγοντα που ανατρέπει τη δυνατότητά του να λειτουργήσει ως εφαλτήριο ενεργειών εις βάρος της Ελλάδας.

3. Μία ακόμη άποψη που διακινείται στους κύκλους των υποστηρικτών είναι ότι: “συνεισφέρουμε στην ειρήνευση της περιοχής και ότι παίρνουμε τα Σκόπια από την αγκαλιά της Τουρκίας!!”

Μα είναι ήδη δορυφόρος της Τουρκίας καί Οικονομικά καί στρατιωτικά!

Πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει η κατάσταση όταν πλέον τους αναγνωρίζεις αλυτρωτικά δικαιώματα εις βάρος της επικράτειάς σου! Πόσο;;;

Στην ουσία του πράγματος, Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝ από το να αναγνωρίσει μία Εχθρική δύναμη στα Βόρεια σύνορά της.

Επίσης, να ανοίξει τις πόρτες του Αιγαίου, το οποίο απ’ ότι φαίνεται υποκρύπτεται στο άρθρο 13 της Συμφωνίας ‘περί περίκλειστου Κράτους’!

ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, η οποία έσπευσε … περιέργως… να στηρίξει αυτή την Απόφαση!!!

Οι πιέσεις από το ΝΑΤΟ είναι γνωστές.

Ειλικρινά θα ήταν καλύτερο η Ελλάδα ακόμα και να έφτανε στο σημείο να σπάσει το βέτο επί της εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ώστε και η Συμμαχία να διευκολυνθεί, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΝΔΩΣΕΙ ΣΤΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ Ονόματος, Εθνότητας ή Γλώσσας, (μιλάμε για Βουλγαρικό ιδίωμα, να το τονίσουμε, για να μην τρελαθούμε κιόλας), και έμμεσα Αλυτρωτισμού!

Έτσι, λοιπόν, αγαπητοί κτίζονται οι αυταπάτες.

Έτσι, ένας λαός αυτοκτονεί και σιγά σιγά εξαφανίζεται από τον ίδιο του τον τόπο.

Με σαθρά επιχειρήματα που συμβαίνει να διακινούνται από οργανωμένες μειοψηφίες εις βάρος των έκπληκτων πλειοψηφιών, που βλέπουν μπροστά στα μάτια τους να συμβαίνει ΤΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ.

4. Στο λαϊκό αίτημα για Δημοψήφισμα, η πιο συχνή απάντηση είναι πως: “Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε Δημοψήφισμα για το όνομα μιας ξένης χώρας!!!...”

Εντυπωσιακό σόφισμα, για όποιον αρχικά σκέφτηκε να το διακινήσει, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΧΩΡΑΣ.  

Υπάρχει όμως και ένα Ηθικό ζήτημα:

Η ελληνική Κυβέρνηση στην ουσία ΣΥΝΑΙΝΕΣΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΨΕΜΑ. ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ σε σχέση ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ = αυτό ίσως ηθικά να είναι ένα πραγματικό έγκλημα, ΔΙΟΤΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΥΤΩΝ, που έχουν υποστεί πραγματική πλύση εγκεφάλου επί  δεκαετίες για το ότι είναι κάποιοι που πραγματικά δεν είναι!

Διότι όταν στην Ελλάδα κάποιοι αναφέρονται σε αυτό-προσδιορισμούς και λοιπά δικαιώματα, ξεχνάνε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνεται εις βάρος της Ιστορικής  Αλήθειας και της Λογικής.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι Βουλγαρικής Καταγωγής και θα έπρεπε να είναι περήφανοι γι’ αυτό.

Πού και πότε ακριβώς σταματάει ο παραλογισμός;

Ο παραλογισμός των αγαλμάτων του Αλέξανδρου και του μεγαλο-ιδεατισμού που τελικά αποσκοπεί σε προσαρτήσεις εδαφών από την Ελλάδα και τις άλλες Βαλκανικές χώρες.

Γιατί βγάζουμε τα δικά μας μάτια μόνοι μας και την ίδια στιγμή στηρίζουμε το παραμύθιασμα ενός μικρού λαού που θα έπρεπε να έχει βρει το δρόμο του διαφορετικά και ανθρώπινα στην Παγκόσμια Ιστορία;

Το χειρότερο από όλα όσα θα υποστούμε γι’ αυτή την επιλογή θα είναι ένας μικρός λαός από απόλυτα πεπεισμένους απλούς ανθρώπους για κάτι εντελώς παράλογο = ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ της οποίας τις επιπτώσεις ήδη ζούμε.

Στη Θεσσαλονίκη συχνά συναντάμε πολλούς από τους Πολίτες των Σκοπίων να κοιτάνε με δέος το γνωστό άγαλμα του Αλεξάνδρου στην παραλία, και το ζούνε όλο αυτό το μύθευμα κάνοντάς το πιστευτό σε τόσο κόσμο στα Βόρεια.

Και ενώ για κάποια χρόνια φάνταζε μια γραφικότητα, τώρα με ελληνική υπογραφή μετατρέπεται σε Εφιάλτη στον δρόμο με τις συναινέσεις.

Και επί τέλους…

Γιατί σε αυτή τη χώρα πρέπει να υπάρχουν πάντοτε αυτοί που επιμένουν στο παράλογο, και να το κάνουν με τέτοια βεβαιότητα και αυταρέσκεια;

Γιατί πρέπει να υπάρχουν πάντα αυτοί που υποστηρίζουν θέσεις εις βάρος του ίδιου του Ελληνικού λαού, αδίκως 100%;

Γιατί πρέπει να υπάρχουν πάντοτε αυτοί που «αγοράζουν» ιδεολογήματα στα όρια της παράκρουσης, και μετά στρατεύονται υπέρ αυτών και ενάντια στον ίδιο τους τον τόπο;

Είναι τόσο δύσκολο να είμαστε απλά λογικοί και συνεννοήσιμοι;

Τόσο δύσκολο να καταλάβουμε το αυτονόητο;

Ας μην είμαστε τόσο προχωρημένοι, προοδευτικοί πελάτες των ξένων συμφερόντων, που μας πουλάνε οράματα και ηθικισμούς για να πετύχουν τους δικούς τους στόχους.

Είναι οι ίδιοι που κολλάνε ταμπελάκια στην ανθρώπινη αγάπη για την πατρίδα και τη διασύρουν ως φασισμό, και τα ίδια κέντρα που πλασάρουν τη διάλυση των εθνικών συνόλων υπέρ μιας υποτιθέμενης υπερεθνικής Κοινωνίας, ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΧΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΜΑΝΙΑΣ και κατά συρροή…

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, φίλοι, όχι άλλο πελάτες των κατεργαράκων που επιβουλεύονται το δικό μας κοινό τόπο!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ…

https://www.macroskopio.gr/el

Θυμήσου..

Posted on 23/06/2018 by Βεατρίκη Α

 

«Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε

μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε

Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα

παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!»

«Κι έχε στο νου σου έχε στο νου σου πάντοτε μ’ ακούς;

το αχ που βγάνει ο σκοτωμός το αχ που βγάν’ η αγάπη. «

Για να θυμόμαστε…

από τον ποιητή μας, τον Οδυσσέα Ελύτη

https://beatrikn.wordpress.com/

Κώστας Βάρναλης: Ο ποιητής του λαού

Κώστας Βάρναλης: Ο ποιητής του λαού

Author: Σταύρος Φυντικάκης

Του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη    

Δε δίνω λέξεις παρηγόρια

δίνω μαχαίρι σ’ ολουνούς

καθώς το μπήγω μες στο χώμα

γίνεται φως, γίνεται νους. - O οδηγητής

Όταν γράφεις για έναν ποιητή πρέπει να εξετάζεις και τις συνθήκες μέσα στις οποίες αυτός έζησε και δημιούργησε. Ο Κώστας Βάρναλης ήταν ένας κυνηγημένος ποιητής, ένας ποιητής τον οποίο η πολιτεία φρόντισε να «ανταμείψει» με τον πιο σκληρό τρόπο –με απολύσεις, εκτοπίσεις, εξορίες– επειδή ο ίδιος και το έργο του είχαν ταχθεί στο πλευρό της εργατιάς.

Σε αντίθεση με τους λεγόμενους «ουδέτερους» ή «απολίτικους» ποιητές που στις κρίσιμες στιγμές του ελληνικού λαού τάχθηκαν με το μέρος της αντίδρασης, ο Βάρναλης υπερασπίστηκε τις ιδέες του και υπηρέτησε τους αγώνες του λαού. Και το πλήρωσε.

Ανήσυχη και σύνθετη φυσιογνωμία των ελληνικών γραμμάτων, ο Βάρναλης γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας από Έλληνες της διασποράς. Από μικρός είχε κλίση στα γράμματα και οι γονείς του τού παρείχαν τα απαραίτητα εφόδια για να σπουδάσει.

Το 1903 ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Φιλολογία, ενώ το 1904 έκανε την εμφάνισή του στο περιοδικό Νουμάς με τη συλλογή Κηρήθρες, την οποία προλόγιζε ο ποιητής Στέφανος Μαρτζώκης. Τα πρώτα αυτά ποιήματα του Βάρναλη διακρίνονται για μια διονυσιακή διάθεση σε συνδυασμό με φυσιολατρία και αρχαιολατρία.

Το 1917 φεύγει με υποτροφία για το Παρίσι προκειμένου να σπουδάσει λογοτεχνία. Η Πόλη του Φωτός θα αποδειχτεί μεγάλο σχολείο για τον ποιητή. Εκεί θα επηρεαστεί από τις ιδέες της εποχής που κυκλοφορούσαν τότε σε όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα από τον μαρξισμό και την μπολσεβίκικη επανάσταση.

Έτσι από πρώην φιλομοναρχικός, ο Βάρναλης ενθουσιασμένος από τα καινούργια μηνύματα της Επανάστασης θα κάνει στροφή στην ποίησή του. Το 1922 δημοσιεύει τη συλλογή Το φως που καίει με το ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας η οποία απέσπασε πολύ καλές κριτικές.

Το φως που καίει ξεκινάει ως εξής:

Να σ’ αγναντεύω θάλασσα, να μη χορταίνω

Απ’ το βουνό ψηλά

στρωτήν και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω

απ’ τα μαλάματά σου τα πολλά.

Στο πρώτο και δεύτερο μέρος έχουμε το διάλογο Μώμου, Προμηθέα και Ιησού. Ο Προμηθέας και ο Ιησούς συμβολίζουν τον παλιό κόσμο της εκμετάλλευσης και της αδικίας, ενώ ο Μώμος τον προλετάριο λαό, τον λαό μπροστάρη, που κρατάει το λάβαρο των αγώνων.

Ο Μώμος, ο Θεός της νύχτας, ρωτάει πότε τον Προμηθέα πότε τον Ιησού.

Μώμος (απευθυνόμενος στον Ιησού και τον Προμηθέα):

«…Όσο για τον άνθρωπο, τον έπλασε… η μαϊμού! Κι εσάς οι άνθρωποι. Σας πλάσαν οι αφέντες της Γης κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους.

Δουλειά σας είναι να διατηρείτε την Ανισότητα και να προστατεύετε την Αδικία. Και μετά θάνατον; – Αέρας φρέσκος!».

Το τρίτο μέρος αποτελείται από τα ποιήματα Αριστέα και μαϊμού και Οδηγητής.

Στο πρόσωπο της Αριστέας βλέπουμε την ξεπεσμένη αστική τάξη (την μπουρζουαζία) της οποίας ο τυχοδιωκτισμός θα αποδειχτεί περίτρανα με την εκστρατεία στη Μικρά Ασία και την Καταστροφή που ακολούθησε. Με το ποίημα αυτό ο Βάρναλης επιχειρεί να στηλιτεύσει προβληματικές καταστάσεις της νεοελληνικής κοινωνίας.

Από την άλλη μεριά, ο Οδηγητής αντιπροσωπεύει την αδικημένη ανθρωπότητα που πασχίζει να λυτρωθεί από τα δεσμά της.

Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης

Ο Πλαστουργός της Νιας Ζωής

Εγώ ’μια τέκνο της Ανάγκης,

κι ώριμο τέκνο της Οργής.

Εκείνο που κάνει τον Βάρναλη σπουδαίο ποιητή είναι η ειρωνεία και ο σαρκασμός του. Στο Ημερολόγιο της Πηνελόπης εμφανίζει μια άλλη εκδοχή της προσωπικότητας της πιστής συζύγου του Οδυσσέα. Έτσι αντί για σύμβολο της γυναικείας αγνότητας, ο Βάρναλης θα την παρουσιάσει ως πόρνη που κάνει τα πάντα για να κρατήσει τη βασιλική εξουσία, και για τούτο δεν διστάζει να διατηρεί σχέσεις με τους μνηστήρες του παλατιού.

Την ίδια ειρωνεία διακρίνουμε και στην Αληθινή απολογία του Σωκράτη. Ο φιλόσοφος, κατά τον Βάρναλη, δεν τιμωρείται για τη διδασκαλία του αλλά γιατί ο ίδιος καυτηρίαζε με τους λόγους του την ανηθικότητα και την παρακμή της αθηναϊκής κοινωνίας.

Έτσι ο Βάρναλης φτιάχνει μια άλλη, δική του Απολογία εμπνευσμένη από τα προβλήματα της εποχής του και τις αδικίες της κοινωνίας, χτυπώντας καθετί που θεωρεί σάπιο, χωρίς να καταφεύγει σε «συμβιβαστικές λύσεις».

Άλλα σημαντικά έργα του είναι Οι διχτάτορες, Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική, Σκλάβοι πολιορκημένοι, Οι μοιραίοι κ.ά.

Εκτός από ποιητής όμως ο Βάρναλης είναι και σπουδαίος κριτικός. Τα Αισθητικά-κριτικά του κείμενα συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν σε δύο τόμους.

Θα νόμιζε κανείς πως περνώντας κάποια ηλικία ο Βάρναλης θα σταματούσε να γράφει. Η επικράτηση όμως της Χούντας των Συνταγματαρχών δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο τον ποιητή που αρχίζει να γράφει την ποιητική συλλογή Οργή λαού, η οποία και θα εκδοθεί το 1975, ένα χρόνο μετά το θάνατό του.

Ο Κώστας Βάρναλης είναι ο ποιητής του λαού, και όπως λέει ο Δημήτρης Γληνός στο περιοδικό Νέοι Πρωτοπόροι, «ο Βάρναλης είναι μετά τον Σολωμό ο επαναστατικότερος ποιητής του αιώνα μας».

http://ameiniasopallineus.blogspot.com/

Τι σημαίνουν οι αποφάσεις για το χρέος, σε απλά ελληνικά - Ερωτήσεις και απαντήσεις

Τι σημαίνουν οι αποφάσεις για το χρέος, σε απλά ελληνικά - 

Ερωτήσεις και απαντήσεις

Author: Σταύρος Φυντικάκης 

Οι αποφάσεις του Eurogroup για το χρέος κατά κανόνα περιβάλλονται με δυσνόητους τεχνικούς όρους και περίπλοκες έννοιες, με αποτέλεσμα ο μέσος πολίτης να μην μπορεί να κατανοήσει το περιεχόμενό τους.

Τι σημαίνει στην πράξη η συμφωνία για το ελληνικό δημόσιο χρέος;

Οι πληρωμές για δάνεια συνολικού ύψους περίπου 100 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα από την ευρωζώνη το 2012 όταν έγινε το κούρεμα του χρέους θα αρχίσουν να γίνονται 10 χρόνια αργότερα. Τα δάνεια αυτά αντιπροσωπεύουν ένα μέρος του συνολικού χρέους της χώρας (το οποίο ανέρχεται σε 340 δισ. ευρώ, συνολικά) είχαν ήδη 10 χρόνια περίοδο χάριτος και οι πληρωμές θα άρχιζαν το 2023, ενώ τώρα με τη νέα συμφωνία θα αρχίσουν το 2033.

Επίσης, θα επιστραφούν στην Ελλάδα κέρδη ύψους 4,8 δισ. ευρώ που είχαν οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από παλιά ελληνικά ομόλογα που κατείχαν, τα οποία δεν “κουρεύτηκαν” το 2012 και πληρώνονται κανονικά στο ακέραιο. Τα κέρδη αυτά θα δοθούν σε δόσεις, εφόσον η Ελλάδα τηρεί τις δεσμεύσεις της απέναντι στους δανειστές.

Ποιο είναι το όφελος για την Ελλάδα;

Με τη μετάθεση πληρωμών, η Ελλάδα μέχρι το 2033 θα έχει να πληρώνει ένα σχετικά χαμηλό ποσό κάθε χρόνο, το οποίο θεωρείται διαχειρίσιμο.

Με λίγα λόγια, η μετάθεση των πληρωμών ανοίγει ένα «διάδρομο ασφαλείας» για την επόμενη 15ετία, μέσα στην οποία ο κίνδυνος νέας πτώχευσης της Ελλάδας εξαλείφεται, αφού η χώρα δεν θα χρειάζεται να κάνει μεγάλες πληρωμές για το χρέος. Θα πρέπει να πληρώνει μόνο τα δάνεια που έχει λάβει από το ΔΝΤ (τα οποία εξοφλούνται το 2024) και κάποιες άλλες υποχρεώσεις όπως ομόλογα που λήγουν.

Ο στόχος λοιπόν είναι να μπορεί η Ελλάδα να δανείζεται εκδίδοντας νέα ομόλογα, αφού οι επενδυτές θα ξέρουν ότι εάν αγοράσουν αυτά τα νέα ελληνικά ομόλογα, όταν έρθει η ώρα να πάρουν πίσω τα χρήματά τους η χώρα θα μπορεί να τους αποπληρώσει, αφού δεν θα έχει άλλες μεγάλες υποχρεώσεις και επομένως θα αγοράζουν αυτά τα ομόλογα με «λογικά» επιτόκια.

Πού θα κριθεί, επομένως, το ζήτημα;

Όλα θα κριθούν από το εάν η Ελλάδα θα καταφέρει να περάσει σε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης, έτσι ώστε η οικονομία να μεγαλώνει και έτσι το χρέος να μείωνεται σε σχετικούς όρους, δηλαδή να αντιστοιχεί σε μικρότερο ποσοστό σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ).

Μπορεί η ελληνική οικονομία να περάσει σε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης;

Υπάρχουν δύο μεγάλα ζητήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με το εάν η Ελλάδα μπορεί να δημιουργήσει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, το οποίο θα δημιουργεί απασχόληση και εισοδήματα. Διότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ότι είχε ένα αποτελεσματικό οικονομικό μοντέλο το οποίο ξαφνικά διαταράχτηκε λόγω της κρίσης. Η λετουργία της ελληνικής οικονομία ήταν προβληματική και πριν την κρίση.

Το δεύτερο μεγάλο ζήτημα είναι ότι οι συμφωνίες με τους δανειστές βασίζονται στο ότι η Ελλάδα θα παράγει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, δηλαδή «περίσσευμα» στον προϋπολογισμό, της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα πέντε χρόνια και 2,2% του ΑΕΠ για τα επόμενα 40 χρόνια.

Πρόκειται για τεράστια ποσά, αφού το 3,5% του ΑΕΠ αντιστοιχεί περίπου σε 6,5 δισ. ευρώ με τα σημερινά δεδομένα, όσο περίπου είναι και το ετήσιο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της χώρας.

Αυτά τα υψηλά πλεονάσματα στερούν πόρους από την οικονομία και λειτουργούν αντιαναπτυξιακά. Πολλοί ανεξάρτητοι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι τα πλεονάσματα αυτά δεν μπορούν να υλοποιηθούν σε βάθος χρόνου.

Λένε, δηλαδή, ότι ζητείται από την Ελλάδα για άλλη μια φορά να κάνει το αδύνατο.

Τι σημαίνει η έκφραση «η Ελλάδα επιστρέφει στις αγορές»;

Σημαίνει ακριβώς ότι η αρχίζει πάλι να δανείζεται εκδίδοντας νέα ομόλογα, τα οποία αγοράζουν ιδιώτες επενδυτές (τράπεζες, ασφαλιστικές και επενδυτικές εταιρείες, συνταξιοδοτικά ταμεία, ιδιώτες επενδυτές κ. ά).

Τι θα συμβεί εάν η Ελλάδα δεν καταφέρει να εκδώσει ομόλογα με λογικό επιτόκιο;

Οι αποφάσεις του Eurogroup προβλέπουν ότι θα υπάρχει ένα χρηματικό απόθεσμα 24 δισ. ευρώ το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πληρωθούν οι υποχρεώσεις προς δανειστές, χωρίς να χρειάζεται έκδοση νέων ομολόγων.

Τι σημαίνει η έκφραση «το χρέος είναι βιώσιμο» ή «μη βιώσιμο»;

Ότι μπορεί να εξυπηρετείται ή όχι. Στην πραγματικότητα, εάν μια χώρα μπορεί να ανακυκλώνει το χρέος της με λογικά επιτόκια, αφού στην ουσία το χρέος ποτέ δεν εξοφλείται, απλώς ανανεώνεται. Εάν η Ελλάδα μπορεί να δανείζεται με λογικά επιτόκια και να αποπληρώνει τις παλαιές οφειλές της τότε λέμε ότι το χρέος είναι βιώσιμο.

Με τις αποφάσεις αυτές λύνεται το πρόβλημα του χρέους;

Το πρόβλημα του χρέους δεν λύνεται, αφού παραμένει πολύ μεγάλο σε σχέση με το οικονομικό μέγεθος της χώρας, δηλαδή σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) που είναι η αξία του συνόλου των προϊόντων και υπηρεσιών που παράγει μια χώρα σε ένα χρόνο. Το ελληνικό χρέος αντιστοιχεί σε περισσότερο από 170% του ΑΕΠ και ο δείκτης αυτός είναι ο υψηλότερος στην Ευρωζώνη.

Όμως οι δαπάνες που θα πρέπει να πληρώνει η Ελλάδα για το χρέος κάθε χρόνο είναι χαμηλές, από τις χαμηλότερες στην Ευρωζώνη, πάντα σε σχέση με το ΑΕΠ.

Στην ουσία, με τις τελευταίες αποφάσεις το πρόβλημα δεν λύνεται αλλά μετατίθεται σε βάθος χρόνου.

Αυτό σημαίνει ότι το χρέος γίνεται βιώσιμο;

Εάν μετρήσουμε τη βιωσιμότητα με βάση τις ετήσιες δαπάνες για το χρέος, τότε το ελληνικό χρέος γίνεται βιώσιμο μόνο για ένα μεταβατικό χρονικό διάστημα, δηλαδή μέχρι να αρχίσει να πληρώνει τα δάνεια που μετατέθηκαν. Από εκεί και πέρα το θέμα είναι πάλι ανοιχτό και γι αυτό το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) λέει ότι μακροπρόθεσμα το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις του Eurogroup οι χώρες της Ευρωζώνης θα είναι έτοιμες και πάλι να παρέμβουν.

Επίσης, υπάρχει και η πιθανότητα κάποια στιγμή να γίνουν ευρύτερες, συνολικές παρεμβάσεις στην Ευρωζώνη για το δημόσιο χρέος, καθώς υπάρχουν και άλλες χώρες που έχουν πρόβλημα όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία.

Γιατί η Ευρωζώνη πήρε την απόφαση να προχωρήσει σε αυτές τις αποφάσεις (μετάθεση πληρωμών, επιστροφή κερδών, χρηματικό απόθεμα;).

Η Ευρωζώνη είχε δεσμευτεί με απόφαση του Eurogroup από το 2012 ότι θα λάμβανε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να καταστήσει το ελληνικό χρέος «βιώσιμο», υπό την προϋπόθεση ότι η χώρα μας θα έφτανε να παράγει πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό (δηλαδή τα έξοδα του Κράτους να είναι μικρότερα από τα έσοδα και να υπάρχει περίσσευμα, προτού υπολογιστούν οι πληρωμές για τόκους του χρέους).

Οι αποφάσεις, όμως, διαρκώς αναβάλλονταν ενώ και η εμβέλειά τους μειώνεται. Ενώ δηλαδή αρχικά το κριτήριο της «βιωσιμότητας» ήταν να πέσει το χρέος κάτω από το 110% του ΑΕΠ, στην πορεία το κριτήριο άλλαξε. Έτσι τώρα λένε ότι το χρέος είναι βιώσιμο εφόσον οι ετήσιες δαπάνες δεν ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ (ή το 20% μακροπρόθεσμα) ακόμα κι αν το συνολικό ποσό του χρέους παραμένει υψηλό.

Δηλαδή το πρόβλημα του χρέους θα ανακυκλώνεται διαρκώς;

Με βάση κάποιες εκτιμήσεις, οι πληρωμές του χρέους θα συνεχίσουν να γίνονται για περίπου 100 χρόνια.

Ορισμένοι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι βιώσιμη λύση υπάρχει μόνο εάν γίνει διαγραφή ενός μέρους του χρέους.

Μπορεί να γίνει διαγραφή του ελληνικού χρέους;

Πριν το 2012, το ελληνικό χρέος ήταν στα χέρια ιδιωτών, δηλαδή εταιρειών (τραπεζών, ασφαλιστικών και επενδυτικών εταιρειών κ.ά)  και φυσικών προσώπων που κατείχαν ελληνικά ομόλογα.

Τα ελληνικά ομόλογα ήταν σε ελληνικό δίκαιο, δηλαδή διέπονταν από την ελληνική νομοθεσία, επομένως μπορούσε η αξία τους να κουρευτεί με μονομερή απόφαση της Ελλάδας, με ένα νόμο.

Την περίοδο εκείνη όμως αποφασίστηκε να μην γίνει αναδιάρθρωση (κούρεμα) του ελληνικού χρέους.

Μετά το PSI, όμως, δηλαδή το κούρεμα του 2012, το μεγαλύτερο μέρος του χρέους (περίπου το 88%) πέρασε από τους ιδιώτες στους λεγόμενους επίσημους φορείς, ήτοι στις χώρες της ευρωζώνης, το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, που δάνεισαν την Ελλάδα. Επιπλέον, τα λίγα ομόλογα που διακρατούνται από ιδιώτες διέπονται από το αγγλικο δίκαιο και η αξία τους δεν μπορεί να αλλάξει με ελληνικό νόμο.

Επομένως ο μόνος τρόπος για να γίνει διαγραφή χρέους είναι να συναινέσουν οι δανειστές, κάτι που οι ίδιοι αποκλείουν κατηγορηματικά, αλλά και η ίδια η Ελλάδα έχει δηλώσει ότι δεν θα επιδιώξει. Στη θεωρητική περίπτωση που η Ελλάδα θα διέγραφε μονομερώς ένα μέρος των δανείων αυτό θα σήμαινε σύγκρουση με το σύνολο σχεδόν των ανεπτυγμένων χωρών.    

  money-money.gr

http://ameiniasopallineus.blogspot.com/

Έρευνα υποστηρίζει πως το ταξίδι στο χρόνο είναι μαθηματικά εφικτό!!!

Έρευνα υποστηρίζει πως το ταξίδι στο χρόνο είναι μαθηματικά εφικτό!!!

Πριν ακόμα ο Αϊνστάιν διατυπώσει τη Θεωρία της Σχετικότητας, οι άνθρωποι οραματιζόντουσαν το ταξίδι στο χρόνο και ενδεχομένως κάτι τέτοιο να μην απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, αφού έρευνα υποστηρίζει πως το ταξίδι στο χρόνο είναι μαθηματικά εφικτό.

Κάνοντας μια αναφορά στη Θεωρία της Σχετικότητας, θα πάμε στο Νοέμβριο του 1915 όπου ο Αϊνστάιν, ενώπιον της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, διατύπωσε κάτι που αντικαθιστούσε την εξήγηση του Ισαάκ Νεύτωνα για τη βαρύτητα και προκάλεσε αντιδράσεις. Σύμφωνα με τον Αϊνστάιν, η βαρύτητα δε θεωρείται σαν το αποτέλεσμα μιας δύναμης αλλά στην καμπύλωση του χωροχρόνου, η οποία προκαλείται από την περιεχόμενη στον χωρόχρονο μάζα και ενέργεια.

Αναφορικά με την έρευνα που έγινε από δύο καθηγητές Φυσικής και Μαθηματικών του University of British Columbia, υποστηρίζεται πως το ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό. Πιο συγκεκριμένα ο Ben Tippett δήλωσε πως ενώ οι άνθρωποι θεωρούν πως το ταξίδι στο χρόνο είναι στα πλαίσια της επιστημονικής φαντασίας, μπορεί τελικά να γίνει πραγματικότητα χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα μαθηματικά.

Ο Ben Tippett σε συνεργασία με τον αστροφυσικό του Πανεπιστήμιου του Maryland, David Tsang, ανέπτυξε έναν μαθηματικό τύπο που χρησιμοποιεί τη Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν για να αποδείξει πως το ταξίδι στο χρόνο είναι θεωρητικά εφικτό. Για να γίνει πιο κατανοητός αναφέρει πως οι άνθρωποι θα πρέπει να το φανταστούν σαν να μεταβαίνουν μπροστά και πίσω μέσω του χωροχρόνου, μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Κλασσική και Κβαντική Βαρύτητα”.

Επιπλέον, αναφέρουν τη διαδικασία αυτή με το όνομα TARDIS το οποίο προέρχεται από το “Traversable Acausal Retrograde Domain In Space-time”, κατά την οποία υπάρχει ένα μοντέλο της λεγόμενης “μηχανής του χρόνου” χρησιμοποιεί την καμπύλωση του χωροχρόνου για να λυγίσει το χρόνο κυκλικά και όχι σε ευθεία γραμμή, μιας και ο κύκλος θα μας μεταφέρει πίσω στο χρόνο.

Το συγκεκριμένο μοντέλο υποστηρίζει πως ο χρόνος θα μπορεί να λυγίσει γύρω απο αντικείμενα μεγάλης μάζας με τον ίδιο τρόπο που κάνει ο φυσικός χώρος στο σύμπαν. Για τους Tippet και Tsang, η χρονομηχανή TARDIS είναι μια “φούσκα” χωροχρόνου που ταξιδεύει πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός στο παρελθόν και το μέλλον κατά μήκος μιας κυκλικής διαδρομής μέσα στο χωροχρόνο.

Προς το παρόν δεν είναι εφικτό να κατασκευαστεί μια τέτοια μηχανή του χρόνου, παρά το ότι μαθηματικά είναι εφικτό, μιας και χρειάζεται η απαραίτητη εξωτική ύλη όπως την ονομάζουν οι συγκεκριμένοι επιστήμονες, για να μπορέσουν να κάμψουν το χωροχρόνο με τρόπους τους οποίους δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί.

Δεν είναι η πρώτη φορά που υποστηρίζει κάποιος την πραγματοποίηση ενός ταξιδιού στο χρόνο, μιας και υπάρχουν πειράματα όπως αυτό με τη διέγερση φωτονίων που ταξιδεύουν στο χρόνο σε περιβάλλον εργαστηρίου.

Τέλος, υπάρχουν ορισμένοι που υποστηρίζουν πως η μηχανή του χρόνου δε μπορεί να υπάρξει μιας και το ταξίδι στο χρόνο δεν είναι εφικτό, ενώ άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν πως κάτι τέτοιο δε μπορεί να γίνει επειδή δεν υπάρχει μέλλον στο οποίο μπορούμε να ταξιδέψουμε. Για αυτό το λόγο η μελέτη του χωροχρόνου είναι κάτι το συναρπαστικό και ταυτόχρονα προβληματίζει όσους ασχολούνται με αυτό.

[techblog.gr] 
πηγή 

http://koukfamily.blogspot.com/

100 ευρώ πρόστιμο εάν οδηγείτε με σαγιονάρες σύμφωνα με τον νέο Κ.Ο.Κ.

100 ευρώ πρόστιμο εάν οδηγείτε με σαγιονάρες σύμφωνα με τον νέο Κ.Ο.Κ.

Με πληροφορίες από tilestwra.com Το καλοκαίρι, αλλάζουν πολλές από τις συνήθειές μας πίσω από το τιμόνι, σε σχέση με αυτά που κάνουμε το χειμώνα, όταν οδηγούμε. Κάτι που είναι λογικό άλλωστε, καθώς ζούμε σε μία χώρα στην οποία οι διακυμάνσεις στην θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι έντονες, ανάμεσα στις δύο αυτές εποχές και εμείς προσαρμοζόμαστε αναλόγως.

Μία από τις καλοκαιρινές μας συνήθειες λοιπόν, ειδικά αν είμαστε και σε περίοδο διακοπών ή έχουμε πάει για μπάνιο στη θάλασσα, είναι να οδηγούμε με σαγιονάρες. Αυτό μπορεί να μην αναφέρεται στον Κ.Ο.Κ. ως απαγορευμένη συμπεριφορά, παρόλα αυτά θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε πρόστιμο. Και αυτό γιατί σύμφωνα με τον Κ.Ο.Κ. «ο oδηγός oφείλει κατά τo χρόνo της oδήγησης να είναι σε θέση να ελέγχει τo όχημά τoυ. Ο oδηγός κάθε oχήματoς υπoχρεoύται να έχει πλήρη ελευθερία των κινήσεών τoυ, για να ενεργεί ελεύθερα τoυς αναγκαίoυς χειρισμoύς».

Στην πράξη αυτό σημαίνει πρόστιμο 100 ευρώ και αφαίρεση διπλώματος για 30 ημέρες. Αν και εφόσον φυσικά κριθεί από το όργανο της τάξης πως η σαγιονάρα εμποδίζει την ελευθερία κινήσεων του οδηγού. Δεν είναι όμως μόνο τι λέει ο Κ.Ο.Κ. και πως θα το μεταφράσει ο κάθε αστυνόμος. Ο κάθε ένας μας καταλαβαίνει πως η οδήγηση με σαγιονάρα είναι επικίνδυνη και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει τον απόλυτο έλεγχο κινήσεων στον οδηγό. Μάλιστα δεν αποκλείεται η σόλα της σαγιονάρας, να μπει κάτω από το πεντάλ και να σφηνώσει έτσι το πεντάλ ανάμεσα στο πόδι του οδηγού και τη σαγιονάρα.

Ακόμη μία κακή συνήθεια όμως είναι το να οδηγούμε χωρίς μπλούζα. Κάτι που μπορεί να μην περιορίζει σε καμία περίπτωση τις κινήσεις του οδηγού και επομένως τον έλεγχο του αυτοκινήτου, παρόλα αυτά είναι άκρως επικίνδυνο για τον ίδιο. Και αυτό γιατί σε περίπτωση ατυχήματος, ακόμη και με μικρή ταχύτητα ο οδηγός θα τραυματιστεί αφού από την τριβή στο σημείο της επαφής της ζώνης ασφάλειας με το δέρμα, θα υπάρξει έγκαυμα.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πιάσετε τιμόνι και θα είσαστε από καλοκαιρινό μπάνιο στη θάλασσα, να φοράτε την μπλούζα σας και ένα ζευγάρι παπούτσια και όχι σαγιονάρες.

http://www.xaftas.com/neoteri?p=4835#