Γιατί 040; Πώς παίρνουν την αρίθμησή τους τα λεωφορεία της Αθήνας!

Γιατί 040; Πώς παίρνουν την αρίθμησή τους τα λεωφορεία της Αθήνας!

Posted by kalinda στο Μαρτίου 29, 2018

Αν έχετε αναρωτηθεί ποτέ με ποιον τρόπο επιλέγεται η αρίθμηση των λεωφορειακών γραμμών της Αθήνας και ευρύτερα του λεκανοπεδίου, σας έχουμε την απάντηση.

Όπως αναφέρει το επίσημο site του ΟΑΣΑ, οι Δήμοι που εξυπηρετούνται από τον δημόσιο συγκοινωνιακό φορέα έχουν ομαδοποιηθεί σε 10 τομείς, καθένας εκ των οποίων με το δικό του κωδικό ψηφίο στην αρχή της αρίθμησης της γραμμής.

Οι τομείς είναι οι εξής:

Τομέας 1 : ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ, ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ, ΑΛΙΜΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΓΛΥΦΑΔΑ, ΒΟΥΛΑ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ, ΒΑΡΗ

Τομέας 2 : ΔΑΦΝΗ, ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ, ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ, ΥΜΗΤΤΟΣ, ΒΥΡΩΝΑΣ, ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ, ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Τομέας 3 : ΓΕΡΑΚΑΣ, ΑΝΘΟΥΣΑ, ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ, ΠΑΛΛΗΝΗ, ΣΠΑΤΑ, ΠΑΙΑΝΙΑ, ΚΟΡΩΠΙ, ΑΡΤΕΜΙΔΑ, ΣΑΡΩΝΙΔΑ

Τομέας 4 : ΠΑΠΑΓΟΣ, ΧΟΛΑΡΓΟΣ, ΝΕΟ ΨΥΧΙΚΟ, ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΧΑΛΑΝΔΡΙ, ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ, ΠΕΝΤΕΛΗ, ΝΕΑ ΠΕΝΤΕΛΗ, ΜΑΡΟΥΣΙ

Τομέας 5 : ΠΕΥΚΗ, ΛΥΚΟΒΡΥΣΗ, ΜΕΛΙΣΣΙΑ, ΚΗΦΙΣΙΑ, ΝΕΑ ΕΡΥΘΡΑΙΑ, ΕΚΑΛΗ, ΑΝΟΙΞΗ, ΔΡΟΣΙΑ, ΔΙΟΝΥΣΟΣ, ΡΟΔΟΠΟΛΗ, ΣΤΑΜΑΤΑ, ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ΚΡΥΟΝΕΡΙ, ΒΑΡΥΜΠΟΜΠΗ, ΜΑΡΟΥΣΙ

Τομέας 6 : ΨΥΧΙΚΟ, ΦΙΛΟΘΕΗ, ΓΑΛΑΤΣΙ, ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ, ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ, ΝΕΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΜΑΡΟΥΣΙ, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ, ΝΕΑ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑ

Τομέας 7 : ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ, ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ, ΙΛΙΟΝ, ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ, ΚΑΜΑΤΕΡΟ, ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ, ΑΧΑΡΝΑΙ, ΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, ΖΕΦΥΡΙ, ΦΥΛΗ

Τομέας 8 : ΧΑΙΔΑΡΙ, ΑΙΓΑΛΕΩ, ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ, ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ, ΝΙΚΑΙΑ, ΤΑΥΡΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΕΝΤΗΣ, ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ, ΠΕΡΑΜΑ, ΜΑΝΔΡΑ,, ΜΑΓΟΥΛΑ, ΕΛΕΥΣΙΝΑ, ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ

Τομέας 9 : ΚΑΛΛΙΘΕΑ, ΜΟΣΧΑΤΟ, ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Δική τους αρίθμηση διατηρούν κάποιες γραμμές κορμού, καθώς βεβαίως και τα τρόλεϊ.

Για παράδειγμα το 040 ένα από τα πιο δημοφιλή λεωφορεία που ενώνουν τον Πειραιά με την Αθήνα σε 24ωρη βάση, διατηρεί αυτή την αρίθμηση επειδή καταλήγει στην Αθήνα, τον τομέα 0.

https://olympia.gr/

Το διάβασα στο : http://koukfamily.blogspot.gr/

Πόσο μπορεί να αντέξει δίχως οξυγόνο, νερό, τροφή ή ύπνο ένας Survivor

Πόσο μπορεί να αντέξει δίχως οξυγόνο, νερό, τροφή ή ύπνο ένας Survivor

Για την επιβίωση
του ανθρώπου, υπάρχει ένας άτυπος νόμος του 3. Τρία λεπτά χωρίς οξυγόνο, τρεις μέρες χωρίς νερό, τρεις βδομάδες χωρίς τροφή, μπορούν να κόψουν το νήμα της ζωής. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι…

Πόσο μπορούμε να αντέξουμε δίχως οξυγόνο, νερό, τροφή, ήλιο ή ύπνο;

Οξυγόνο

Ο γενικός κανόνας που ισχύει, είναι πως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κρατήσει κάποιος την αναπνοή του για περισσότερα από 3 λεπτά. Αλλιώς κινδυνεύει με σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες. Φυσικά η αντοχή ενός ανθρώπου μπορεί να αυξηθεί με κατάλληλη προπόνηση. Για παράδειγμα οι δύτες έχουν την ικανότητα να αντέχουν αρκετά παραπάνω από 3 λεπτά κάτω από το νερό.

Το παγκόσμιο ρεκόρ στατικής άπνοιας, το οποίο κατέχει ο Stéphane Mifsud από το 2009, είναι 11 λετπά και 35 δευτερόλεπτα. Ενα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο γύρω από την άπνοια είναι πως ο άνθρωπος, όπως και όλα τα υπόλοιπα θηλαστικά, για κάποιο μυστήριο λόγο έχει μεγαλύτερη αντοχή όταν βρίσκεται κάτω από το νερό.

Νερό

Το σώμα μας αποτελείται κατά δύο τρίτα από νερό. Χωρίς αυτό ο άνθρωπος είναι αδύνατο να επιβιώσει για μεγάλο διάστημα. Μόλις τρεις μέρες χωρίς νερό μπορούν να προκαλέσουν τεράστια προβλήματα υγείας. Ωστόσο δεν μπορεί να υπολογιστεί η ακριβής διάρκεια που μπορεί κάθε άνθ
ωπος να αντέξει χωρίς νερό.

Υπό καλές συνθήκες ένας άνθρωπος μπορεί να αντέξει μια εβδομάδα, ή ακόμα και παραπάνω, δίχως να πιει ούτε γουλιά. Από την άλλη, αν βρίσκεται σε αντίξοες συνθήκες το νερό είναι απαραίτητο πριν ακόμα ολοκληρωθεί ένα 24ωρο. Αν για παράδειγμα κάποιος τρέχει κάτω από το φως του ηλίου, παράγει σχεδόν ενάμιση λίτρο ιδρώτα μέσα σε μια ώρα. Τα αποθέματα του έτσι στερεύουν πολύ πιο γρήγορα.

Το ρεκόρ πιθανολογείται πως έχει ο Andreas Mihavecz, όπου σε ηλικία 18 ημερών κατάφερε να επιβιώσει για 18 ημέρες δίχως σταγόνα νερού, όταν οι υπεύθυνοι στην φυλακή όπου κρατούταν τον… ξέχασαν.

Τροφή

Τα όρια της επιβίωσης χωρίς τροφή είναι ακόμα δυσκολότερο να προσδιοριστούν, από αυτά του νερού. Οι άνθρωποι έχουν εξασκηθεί στην… πείνα, αφού στο μεγαλύτερο διάστημα της ανθρωπότητας ήταν απαραίτητο το κυνήγι.

Το σώμα μπαίνει σε μια φρικτή διαδικασία όταν του λείπει τροφή. Χρησιμοποιεί γλυκογόνα από το ήπαρ και του μύες ώστε να παράξει γλυκόζη. Αν η ασιτία συνεχίσει, τότε το σώμα επεξεργάζεται και καταναλώνει τα αποθέματα λίπους και πρωτεϊνών που έχει.

Τα μόνα δεδομένα που έχουμε στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι απεργίες πείνας.
Η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη είναι αυτή του πολιτικού κρατούμενου Terence MacSwiney, ο οποίος άντεξε 74 μέρες δίχως φαγητό, πριν αποβιώσει το 1920.

Ήλιος

Μπορεί ο άνθρωπος να επιβιώσει στο απόλυτο σκοτάδι; Η απάντηση είναι «ναι» και δυστυχώς την γνωρίζουμε από μια ανατριχιαστική ιστορία. Ενας παρανοϊκός Ρώσος κρατούσε για πολλά χρόνια μια ομάδα παιδιών σε ένα υπόγειο. Τα περισσότερα παιδιά, ανάμεσα στα οποία βρισκόταν και ένας 19χρονος, δεν είχαν δει ποτέ το φως το ηλίου.

Όσο τα επίπεδα της βιταμίνης D αναπληρώνονται από άλλες πηγές, πέραν του ηλίου, δεν υπάρχει κίνδυνος για απώλεια ζωής. Αυτό που επηρεάζεται σημαντικά είναι η σεροτονίνη, που διαταράσσει τον ύπνο αλλά και την διάθεση όταν λείπει από τον οργανισμό.

Ύπνος

Οι περιπτώσεις όπου άνθρωποι έχουν πεθάνει λόγω αϋπνίας είναι πάρα πολύ λίγες. Συνήθως, ένας άνθρωπος βρίσκει τον τρόπο να… κοιμηθεί, πριν είναι πολύ αργά. Στην πράξη, χρειάζονται αρκετοί μήνες ώστε η έλλειψη ύπνου να οδηγήσει σε θάνατο. Αυτό μπορεί να προκληθεί μόνο από μια πολύ σπάνια εγκεφαλική βλάβη (Fatal Familial Insomnia).

Ο Randy Gardner είναι αυτός που έχει το ρεκόρ αϋπνίας, αφού το 1965 σε ηλικία 17 ετών κατάφερε να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά για 11 σερί ημέρες. Οσο και να προσπαθήσει πάντως ένας άνθρωπος, στο τέλος θα κοιμηθεί πριν προλάβει να κάνει κακό στον εαυτό του.

prepping

ΔΙΑΣΩΣΤΕΣ ΡΟΔΟΥ

Ήθη και έθιμα του Πάσχα στη Ελλάδα

Ήθη και έθιμα του Πάσχα στη Ελλάδα [Easter customs in Greece]

Erjon Hasani 

Το Πάσχα, η σπουδαιότερη γιορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, Τα ήθη και έθιμα στην χώρα μας γιορτάζονται με ξεχωριστό τρόπο ανά περιοχή. Την Μεγάλη Παρασκευή γίνεται η Περιφορά Επιταφίου. Το στόλισμα του Επιταφίου με λουλούδια και γενικά η όλη τελετή θυμίζει γιορτή.

Στόλισμα του Επιταφίου με λουλούδια

Το σούβλισμα του αρνιού είναι το σήμα κατατεθέν του Πάσχα και έχει δύο πιθανές προελεύσεις. 1ον. από τις συνήθειες στην Αρχαία Ελλάδα, μετά τον θάνατο των συγγενών τους οι Έλληνες έψηναν αρνία και γλένταγαν δίπλα στον τάφο, για σαράντα ημέρες. 2ον. από την Ιουδαϊκή θρησκεία όπου το αρνί συμβολίζει το εξιλαστήριο θύμα.

Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του Πάσχα είναι το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη, συμβολισμός του κόκκινου χρώματος είναι από το αίμα της θυσίας του Χριστού και αποτελεί για το Πάσχα απαραίτητο σύμβολο.Το αυγό συμβολίζει τον τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός - όπως το περίβλημα του αυγού , αλλά έκρυβε μέσα του τη Ζωή, αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε!

Τα μεσάνυχτα με το «Δεύτε λάβετε φώς..» όλοι θα ανάψουν τις λαμπάδες από το 'Αγιο Φώς και θα ακολουθήσει η λιτανεία γύρω από την εκκλησία. Μετά την Λειτουργία ο κόσμος πάει σπίτι του και όλη η οικογένεια θα απολαύσει τη ζεστή μαγειρίτσα. Θα τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά και θα είναι νικητής όποιου το κόκκινο αυγό μείνει γερό μέχρι το τέλος. Το γερό αυγό ο νικητής θα το φυλάξει ολόχρονα.

Το Πάσχα, η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, γιορτάζεται με ξεχωριστό τρόπο σε κάθε γωνιά της χώρας . Σε ορισμένες περιοχές αναβιώνουν ήθη κι έθιμα που δίνουν ένα ιδιαίτερο "χρώμα" στην εορταστική αυτή περίοδο.

Σε κάθε γωνιά της χωράς το Πάσχα γιορτάζεται με το δικό του ξεχωριστό τρόπο και η λαογραφική και ιστορική ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής προσδίδει ένα ξεχωριστό τόνο στον εορτασμό

Το Πάσχα στην Σαντορίνη

Κέρκυρα ..την λεγόμενη πρώτη ανάσταση μετά το δεύτερο χτύπημα της καμπάνας εκατοντάδες μπότηδες γεμάτοι νερό για μεγαλύτερο κρότο, «εκτοξεύονται» από τα μπαλκόνια των Κερκυραίων.Το έθιμο αυτό, που συνδέεται με το Ευαγγελικό χορείο ''Συ δε Κύριε Ανάστησόν με ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως'',

Ένα μεγάλο πασχαλινό γλέντι για την Κυριακή του Πάσχα. Αρνία στην σούβλα, δημοτικά τραγούδια και άφθονο κρασί.

Το Πάσχα στην Κέρκυρα ο επισκέπτης θα νοιώσει το πένθος και κατάνυξη να τον πλημμυρίζουν. Την μεγάλη βδομάδα στην Κέρκυρα δεν υπάρχει σημείο της που να μην ακούς ψαλμωδίες και φιλαρμονικές να παίζουν πένθιμα εμβατήρια.

Στη γραφική Ύδρα, στην περιοχή Καμίνια ο επιτάφιος καταλήγει πάντα στη θάλασσα. Οι ιερείς διαβάζουν την προσευχή και όλοι εύχονται να πιάσουν. Η αληθινή ευχή είναι να προστατευτούν οι ναυτικοί του νησιού και η θάλασσα να είναι πάντα καλή για ατούς

Η εμπειρία του επιταφίου είναι ένας ακόμη λόγος για να επισκεφθεί κάποιος το νησί.

Επίσης από την θάλασσα γίνεται η Περιφορά επιταφίου με καΐκι στη Μαραθόπολη Μεσσηνίας. Εκεί ο επιτάφιος αφού φτάσει στο χώρο του λιμανιού, ανεβαίνει σε ένα καΐκι και με την συνοδεία και άλλων καϊκιών που ανάβουν φωτοβολίδες, μεταφέρεται στην άλλη πλευρά του χωριού στην κεντρική προκυμαία.

Το κάψιμο του Ιούδα.. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας πραγματοποιείται το "κάψιμο του Ιούδα". Μετά τη "λειτουργία της Αγάπης", την Κυριακή του Πάσχα, παραδίδεται στην πυρά ένα ομοίωμα του μαθητή του Ιησού που τον πρόδωσε στους Ρωμαίους.

Το κάψιμο του Ιούδα στην Μαραθόπολη Μεσσηνίας.

Η φουνάρα και το κάψιμο του Ιούδα είναι από τα λίγα έθιμα που διατηρούνται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα στην Κρήτη.

«Το κάψιμο του Ιούδα» είναι το έθιμο που γιορτάζεται το Μεγάλο Σάββατο σε όλη την Κρήτη, με διάφορες παραλλαγές βέβαια από περιοχή σε περιοχή.

Το πιο εντυπωσιακό έθιμο είναι όταν το βράδυ της Ανάστασης γεμίζει ο ουρανός από φωτεινά «αερόστατα», τα οποία ανυψώνονται από τους πιστούς κάθε ενορίας.

Καλαμάτα..Εδώ αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών». Οι διαγωνιζόμενοι οπλισμένοι με σαΐτες επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.

Σε πολλές περιοχές της χώρας τα έθιμα που συνεχίζονται είναι πολλά και τα περισσότερα έχουν τις ρίζες τους στην Τουρκοκρατία. Οι ενορίτες της Παναγίας Ερειθιανής και του Αγίου Μάρκου, στο Βροντάδο, να φροντίζουν να κάνουν τη νύχτα - μέρα με τις χιλιάδες ρουκέτες τους. Το βράδυ της Ανάστασης, μόλις ψάλει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη» μια καταιγίδα φωτιάς ξεσπάει ανάμεσα στις δύο ενορίες.

Τα ‘'μπουλούκια'' Σύμφωνα με τον θρύλο, οι Μεσσήνιοι χρησιμοποίησαν σαΐτες γεμάτες εκρηκτικά και αναχαίτισαν το ιππικό των Τούρκων, αποδεικνύοντας ότι η νίκη σε μια μάχη δεν αποκτιέται μόνο μέσα από την αριθμητική υπεροχή.

http://www.photospot.gr/

Μυστικοί Κώδικες Επικοινωνίας στην Αρχαιότητα

Μυστικοί Κώδικες Επικοινωνίας στην Αρχαιότητα

Posted by IGOR 

Για χιλιάδες χρόνια, βασιλείς, ηγεμόνες και στρατηγοί στηρίζονταν στην αποτελεσματική μετάδοση μηνυμάτων, προκειμένου να κυβερνούν χώρες και στρατούς και ταυτόχρονα να προφυλάσσουν μυστικά υψίστης σημασίας για την προστασία των συνόρων τους. Σκοπός της κρυπτογραφίας είναι να αποκρύψει όχι την καθαυτή ύπαρξη ενός μηνύματος, αλλά τη σημασία του. 

Το τελευταίο επιτυγχάνεται μέσα από τη διαδικασία της κρυπτογράφησης, δηλαδή της τεχνικής συγκάλυψης ενός μηνύματος ώστε να διαβαστεί μόνο από τον παραλήπτη του.

Η ανάγκη για μυστικότητα -επομένως και ασφάλεια- οδήγησε τα έθνη στην οργάνωση υπηρεσιών κωδικοποίησης και τα αντίπαλα μέρη στην ανάπτυξη της αποκωδικοποίησης: οι κωδικοπλάστες επινοούν τους κώδικες, ενώ οι κωδικοθραύστες είναι οι «γλωσσικοί αλχημιστές» που επιχειρούν την αποκάλυψη των κωδίκων.

Η ανάπτυξη της αποκρυπτογράφησης γίνεται εμφανής και στην πολύχρονη προσπάθεια αποκάλυψης της Γραμμικής Β και των αιγυπτιακών ιερογλυφικών. Αν και η κρυπτογραφία αφορά τις επικοινωνίες που σχεδιάζονται σκόπιμα και όχι τα κείμενα των αρχαίων πολιτισμών, που δεν είχαν σκοπό να παραμείνουν ανεξιχνίαστα, οι γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για την αποκάλυψη του νοήματος των αρχαιολογικών κειμένων, σχετίζονται στενά με την «τέχνη» του σπασίματος των κωδίκων.

Για να καταστεί ένα μήνυμα μη κατανοητό, μετασχηματίζεται σύμφωνα με ένα ειδικό πρωτόκολλο, το οποίο έχει συμφωνηθεί μεταξύ του αποστολέα και του παραλήπτη. Ακόμα κι αν ο «εχθρός» κλέψει το κρυπτογραφημένο μήνυμα, δεν μπορεί να το διαβάσει εφόσον δεν γνωρίζει το πρωτόκολλο μετασχηματισμού.

Σχετικά με τα πρωτόκολλα μετασχηματισμού, η κρυπτογραφία χωρίζεται σε δύο κλάδους: τη μετάθεση και την υποκατάσταση:

α) στη μετάθεση τα γράμματα του μηνύματος αλλάζουν θέσεις και έτσι δημιουργείται ένας αναγραμματισμός. Όταν πρόκειται για μια μικρή λέξη, η μέθοδος αυτή δεν είναι τόσο ασφαλής επειδή η εύρεση των πιθανών συνδυασμών είναι σχετικά εύκολη. Όμως, όσο αυξάνει ο αριθμός των γραμμάτων, ο αριθμός των πιθανών συνδυασμών γίνεται αστρονομικός καθιστώντας αδύνατη την εύρεση του πραγματικού μηνύματος, εκτός κι αν είναι γνωστή η μέθοδος αναδιάταξης.

β) στην υποκατάσταση κάθε γράμμα στο αλφάβητο αντικαθίσταται από ένα άλλο. Μία από τις συνιστώμενες τεχνικές είναι να ζευγαρώνονται τυχαία τα γράμματα του αλφαβήτου και στη συνέχεια να αντικαθίσταται κάθε γράμμα του αρχικού μηνύματος με το ταίρι του. Π.χ. στο ελληνικό αλφάβητο: Α με Ω, Δ με Χ, Η με Β, κ.ο.κ. Έτσι αντί για «συνάντηση τα μεσάνυχτα», ο αποστολέας μπορεί να γράψει ΕΠΡΩΡΖΕΒ ΖΩ ΨΣΕΩΡΠΔΖΩ.

Συνοπτικά, στη μετάθεση κάθε γράμμα διατηρεί την ταυτότητά του αλλά αλλάζει θέση, ενώ στην υποκατάσταση κάθε γράμμα αλλάζει ταυτότητα αλλά διατηρεί τη θέση του.

Κάποιες από τις αρχαιότερες καταγραφές μυστικής γραφής ανάγονται στον Ηρόδοτο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν η τέχνη της μυστικής γραφής που έσωσε την Ελλάδα από τον Ξέρξη.

Κατά το χτίσιμο της Περσέπολης, ο Ξέρξης λάμβανε δώρα από όλη την αυτοκρατορία του και τα γειτονικά κράτη εκτός από την Αθήνα και τη Σπάρτη. Αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση γι’ αυτό, ξεκινά τη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων και έτσι, πέντε χρόνια μετά, καθίσταται έτοιμος για αιφνιδιαστική επίθεση κατά των ελληνικών πόλεων. Εν τω μεταξύ, η συγκρότηση αυτής της πολεμικής δύναμης γίνεται αντιληπτή από το Δημάρατο, Έλληνα εξόριστο και κάτοικο στα Σούσα της Περσίας. Αν και εξόριστος, ο Δημάρατος αποφασίζει να στείλει μήνυμα ώστε να προειδοποιήσει τους Σπαρτιάτες για το σχέδιο επίθεσης.

Το ζήτημα ήταν πώς να σταλεί το μήνυμα, ώστε να μην υποκλαπεί από τους Πέρσες. Αναφέρει σχετικά ο Ηρόδοτος: …υπήρχε ένας μόνο τρόπος: να ξύσει το κερί από δύο πτυσσόμενες πινακίδες, να γράψει στο ξύλο που υπήρχε από κάτω και μετά να επικαλύψει το μήνυμα με κερί. Έτσι οι πινακίδες, φαινομενικά κενές, δεν θα προκαλούσαν την περιέργεια των φρουρών καθ’ οδόν. Όταν το μήνυμα έφτασε στη Σπάρτη κανείς δεν κατάλαβε εκτός της Γοργούς, κόρης του Κλεομένη και συζύγου του Λεωνίδα, η οποία και είπε στους άλλους ότι αν έξυναν το κερί θα έβρισκαν κάτι γραμμένο στο ξύλο από κάτω. Οπότε, το μήνυμα αποκαλύφθηκε και στη συνέχεια μεταδόθηκε στους υπόλοιπους Έλληνες.

Αυτή η μορφή μυστικής επικοινωνίας ανήκει στη μέθοδο της στεγανογραφίας.

Στην αρχαία Ελλάδα, πλέον της στεγανογραφίας, αναπτύχθηκε ιδιαίτερα η μέθοδος της κρυπτογραφίας και συγκεκριμένα της μετάθεσης (που εξηγήθηκε παραπάνω).

Μια μορφή μετάθεσης εφαρμόστηκε στην πρώτη στην Ιστορία κρυπτογραφική συσκευή, τη σπαρτιατική σκυτάλη, που ανάγεται στον 5ο αιώνα π.Χ. Η σκυτάλη είναι ένα ξύλινο ραβδί γύρω από το οποίο τυλίγεται μια λωρίδα από δέρμα ή περγαμηνή. Ο αποστολέας γράφει το μήνυμα κατά μήκος της σκυτάλης και μετά ξετυλίγει τη λωρίδα. Τώρα η λωρίδα φαίνεται να περιέχει μια σειρά γράμματα χωρίς νόημα. Το μήνυμα έχει αναδιαταχτεί. Ο αγγελιαφόρος παίρνει τη δερμάτινη λωρίδα και ενίοτε, σαν επιπρόσθετο στεγανογραφικό μέτρο, τη φοράει σαν ζώνη, με τα γράμματα κρυμμένα στη μέσα μεριά. Για να ανασύρει το μήνυμα ο παραλήπτης, απλώς τυλίγει τη δερμάτινη λωρίδα γύρω από μια σκυτάλη ίδιας διαμέτρου με αυτήν που χρησιμοποίησε ο αποστολέας.

Το 404 π.Χ., ένας αγγελιαφόρος καταματωμένος -ο ένας από τους πέντε επιζήσαντες ενός εξοντωτικού ταξιδιού στην Περσία- παρουσιάζεται στο Σπαρτιάτη Λύσανδρο. Ο αγγελιαφόρος παραδίδει τη ζώνη του στο Λύσανδρο, που την τυλίγει γύρω από τη σκυτάλη του και έτσι μαθαίνει πως ο σατράπης Φαρνάβαζος σχεδιάζει να του επιτεθεί. Χάρη στη σκυτάλη, ο Λύσανδρος πρόλαβε να προετοιμαστεί για την επίθεση την οποία και εντέλει απέκρουσε.

Ο Βαλέριος Πρόβος έγραψε μια ολόκληρη πραγματεία για τα κρυπτογράμματα του Καίσαρα (δυστυχώς, η πραγματεία αυτή δεν διασώθηκε). Κρυπτόγραμμα λέγεται οποιαδήποτε μορφή κρυπτογραφικής υποκατάστασης, στην οποία κάθε γράμμα αντικαθίσταται με ένα άλλο γράμμα ή σύμβολο.

Η πρώτη τεκμηριωμένη χρήση μεθόδου υποκατάστασης, για στρατιωτικούς σκοπούς, εμφανίζεται στους γαλατικούς πολέμους του Ιουλίου Καίσαρα. Ο Καίσαρ περιγράφει πώς έστειλε ένα μήνυμα στον Κικέρωνα, που ήταν πολιορκημένος και στα πρόθυρα παράδοσης. Με βάση τη μέθοδο της υποκατάστασης, αντικατέστησε τα λατινικά γράμματα με ελληνικά, καθιστώντας το μήνυμα ακατανόητο στον εχθρό.

Πολύ χαρακτηριστικά περιγράφεται: Ο αγγελιαφόρος είχε λάβει εντολή, αν δεν μπορούσε να πλησιάσει, να ρίξει μέσα στο στρατόπεδο μια λόγχη με το γράμμα δεμένο στον ιμάντα…έτυχε όμως η λόγχη να καρφωθεί και να σφηνώσει στον πύργο και επί δύο ημέρες οι στρατιώτες μας δεν την έβλεπαν. Την τρίτη ημέρα την είδε ένας στρατιώτης, την κατέβασε και την παρέδωσε στον Κικέρωνα. Εκείνος διάβασε το μήνυμα και μετά το ανέγνωσε δυνατά σε μια παρέλαση των στρατευμάτων, προς μεγάλη χαρά όλων.

Στους Βίους των δώδεκα καισάρων του Σουητώνιου, (2ος αιώνας μ.Χ.), περιγράφεται λεπτομερώς ένας από τους τύπους κρυπτογραφικής υποκατάστασης που χρησιμοποιούσε ο Ιούλιος Καίσαρας. Σύμφωνα με τον τύπο αυτό, αντικαθιστούσε κάθε γράμμα του μηνύματος με το κατά τρεις θέσεις επόμενό του στο αλφάβητο. Αυτός ο τύπος υποκατάστασης αποκαλείται μεταθετικό κρυπτόγραμμα του Καίσαρα ή απλώς κρυπτόγραμμα του Καίσαρα. Αν και ο Σουητώνιος αναφέρει μόνο έναν τύπο μετάθεσης κατά τρεις θέσεις, αν χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε μετάθεση μεταξύ 1 και 23 θέσεων, μπορούν να δημιουργηθούν 23 ξεχωριστά κρυπτογράμματα.

Οι κρυπτογράφοι χρησιμοποιούν τον όρο κανονικό αλφάβητο για αυτό στο οποίο γράφεται το αρχικό μήνυμα και κρυπτογραφικό αλφάβητο για αυτό το οποίο αποτελείται από τα γράμματα τα οποία αντικαθιστούν τα κανονικά.

Η κρυπτογραφία δεν είναι διανοητικό άθλημα, αλλά μια αναγκαιότητα που διασφαλίζει -και επιδιώκεται να συνεχίζει να διασφαλίζει- την ιδιωτική ζωή του ατόμου, των κυβερνήσεων και των δραστηριοτήτων κάθε είδους. Η κρυπτογραφία έχει πλέον, χάρη στις αλματώδεις μαθηματικές και τεχνολογικές εξελίξεις, μια καθημερινή, παγκόσμια «παρουσία».

Καθώς η πληροφορία αποτελεί πλέον πολυτιμότατο αγαθό, υπηρεσία και τομέα τεχνολογίας, με αδιαμφισβήτητα υψηλότατη συμβολή στην εξέλιξη του κόσμου μας, είναι προφανές ότι η «μάχη» ανάμεσα σε κωδικοπλάστες και κωδικοθραύστες θα συνεχίζεται αέναα…

Πηγές:

Simon Singh, «Κώδικες και Μυστικά», Εκδόσεις ΤΡΑΥΛΟΣ
easypedia.gr
hellenica.de
sfrang.com/historia/graphics
wikemedia.org
nea-acropoli-athens.gr

https://olympia.gr/

Το διάβασα στο : http://koukfamily.blogspot.gr/

Τα φαγητά που χάθηκαν με τα χρόνια

Τα φαγητά που χάθηκαν με τα χρόνια

Posted by IGOR στο Μαρτίου 29, 2018

Η μπομπότα, η θρεψίνη, το ζαχαρόψωμο και άλλα τρόφιμα «των φτωχών» που χόρταιναν τους Έλληνες τον περασμένο αιώνα.

Η μπομπότα

Γνωστή και ως το ψωμί ή η πίτα των φτωχών, η μπομπότα ήταν η εναλλακτική του σπάνιου σε δύσκολες περιόδους αλευριού από σιτάρι. Ήταν στην ουσία ένας χυλός από καλαμποκάλευρο, αλατισμένο νερό και λάδι, αυγό ή κάποια γέμιση, αν υπήρχε.

Θρεψίνη και πετιμέζι

Ως την δεκαετία του ’60, τότε που δεν υπήρχαν… πραλίνες φουντουκιού και maple syrup για να αλείφουμε στο ψωμί, οι φέτες αλείφονταν κατά κόρον με πετιμέζι ή θρεψίνη. Το πετιμέζι είναι το παχύρρευστο προϊόν που προκύπτει από τον μούστο των σταφυλιών, ενώ η θρεψίνη, που κυκλοφορούσε στο εμπόριο σε κουτί με μια χαρακτηριστικότατη φωτογραφία ενός μικρού παιδιού, ήταν μια κρέμα που αποκαλούταν και σταφιδίνη, επίσης από τα σταφύλια. Αυτό ήταν το πιο συνηθισμένο και θρεπτικό κολατσιό των παιδιών τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.

Ζαχαρόψωμο

Μια φέτα ψωμί με ζάχαρη ήταν ο πιο γρήγορος και οικονομικός τρόπος να ξεκινήσουν τα παιδιά τη μέρα τους πριν φύγουν για το σχολείο, τις περασμένες δεκαετίες. Η «συνταγή» είναι πολύ απλή: Το ψωμί απλώς βρεχόταν ελαφρώς με νερό και πασπαλιζόταν με ζάχαρη.

Τσιγαρίδες

Σε παλαιότερες εποχές ανά την Ελλάδα – και σε κάποιες επαρχίες ακόμη – κάθε οικογένεια είχε το γουρουνάκι της, που «θυσιαζόταν» κοντά στα Χριστούγεννα. Επειδή όμως δεν έπρεπε να πάει χαμένο καθόλου κρέας, τα μικρά κομμάτια από ξύγκι που περίσσευαν, έμπαιναν σε καζάνια με νερό και αλάτι, και προέκυπταν κομμάτια χοιρινού σαν μπέικον, που διατηρούνταν ως και τα επόμενα Χριστούγεννα.

Μπλουγούρι και τραχανάς

Στην ύπαιθρο το μπλουγούρι (γνωστό πλέον ευρέως ως πλιγούρι) και ο τραχανάς ήταν πάντα χειροποίητα και πιο διαδεδομένα από τα ζυμαρικά όπως τα μακαρόνια και το ρύζι που μπήκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην κουζίνα και κέρδισαν το… μονοπώλιο των συνοδευτικών στα πιάτα. Το πλιγούρι είναι ψιλό δημητριακό από αποξηραμένο σιτάρι και ο τραχανάς, ξινός ή γλυκός, είναι ζυμαρικό φτιαγμένο από αλεύρι και γάλα ή γιαούρτι. Ευτυχώς, αυτά τα δύο χαμένα τρόφιμα, επανήλθαν το τελευταίο διάστημα, ακόμα και στις κουζίνες μεγάλων σεφ, που αποφάσισαν να πρωτοτυπήσουν με μια επιστροφή σε παλιές αξίες, κάνοντας τάση το «τραχανότο» ή βρίσκοντας στο πλιγούρι το «νέο» super food.

Ρεβιθόψωμο

Τα ρεβίθια στην Κατοχή ήταν χρήσιμα ακόμα και για την παρασκευή υποκατάστατου ροφημάτων όπως ο καφές. Αλλά με το συγκεκριμένο όσπριο και αλεύρι, φτιαχνόταν και ψωμί, το λεγόμενο ρεβιθόψωμο που με λίγο αλεύρι και λάδι, γέμιζε το τραπέζι σε εποχές ανέχειας.

[in2life.gr ]

https://olympia.gr/

το διάβασα στο : http://koukfamily.blogspot.gr/