ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ, ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ, ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

 

 Ακολουθεί μία πρόταση για τη σχολική γιορτή της 25ης Μαρτίου (Γυμνάσιο-Λύκειο), έτοιμη για παρουσίαση καθώς και μια ομιλία για όσους είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον της εκφώνησης του πανηγυρικού της ημέρας.

 

    Η 25η Μαρτίου έχει για εμάς τους Έλληνες διπλή συμβολική και ουσιαστική αξία. Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την ηρωική επανάσταση του 1821 που υπήρξε η απαρχή για τη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους.

  « Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου»

 

     

Στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τη χαρμόσυνη είδηση που έφερε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία ότι θα γεννήσει τον υιό του θεού, με τρόπο θεϊκό και ασύλληπτο. Είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας. Τη μέρα εκείνη οι πιστοί τρώνε ψάρια ακόμα κι αν η γιορτή «πέσει» μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα. Η παράδοση λέει ότι αυτή τη μέρα τα χελιδόνια χτίζουν τις φωλιές τους. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας τη μέρα αυτή τα παιδιά βγάζουν απ’ τα χέρια τους το «Μάρτη» και τον αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές για να τον πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τις φωλιές τους. Σε μερικές περιοχές της Ηπείρου, την παραμονή του Ευαγγελισμού, τα παιδιά ξεχύνονται στα χωράφια χτυπώντας κατσαρόλες και ταψιά. Πιστεύουν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο διώχνουν τα φίδια που εκείνη τη μέρα ξυπνούν από τη «χειμερία νάρκη» τους. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο οι χριστιανοί τιμούν την Παναγία και το χαρμόσυνο νέο που δέχτηκε απ’ τον Αρχάγγελο.

 Η άλωση της Κωνσταντινούπολης την 29η Μαΐου 1453  σήμαινε για τον Ελληνισμό και την έναρξη της πολύχρονης σκλαβιάς. Οι υπόδουλοι ραγιάδες μπόρεσαν να διατηρήσουν  την εθνική τους συνείδηση μέσα από την πίστη τους σε θρύλους και μέσα από προσδοκίες για εξωτερική βοήθεια, κυρίως από τη Ρωσία.

 

 Προβολή video για την επανάσταση του 1821

Οι αγώνες των κλεφτών και των αρματολών καθώς και των Σουλιωτών ενάντια στον Αλή Πασά, είχαν προετοιμάσει το έδαφος και είχαν ήδη έτοιμο το πρόπλασμα του επαναστατικού στρατού. Τα κατορθώματά τους συγκινούσαν τους υπόδουλους και όχι σπάνια γινόταν τραγούδι στα χείλη τους.

 

  «Ο Δήμος και το καριοφίλι του» Ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Εγέρασα, μωρέ παιδιά. Πενήντα χρόνους κλέφτης
τον ύπνο δεν εχόρτασα, και τωρ, αποσταμένος
θέλω να πάω να κοιμηθώ. Εστέρεψ' η καρδιά μου.

Βρύση το αίμα το 'χυσα, σταλαματιά δε μένει.
Θέλω να πάω να κοιμηθώ. Κόψτε κλαρί απ' το λόγγο
να 'ναι χλωρό και δροσερό, να 'ναι ανθούς γεμάτο,
και στρώστε το κρεβάτι μου και βάλτε με να πέσω.

Ποιος ξέρει απ' το μνήμα μου τι δένδρο θα φυτρώσει!
Κι αν ξεφυτρώσει πλάτανος, στον ίσκιο του από κάτω
θα 'ρχονται τα κλεφτόπουλα τ' άρματα να κρεμάνε.
Να τραγουδούν τα νιάτα μου και την παλικαριά μου.

Κι αν κυπαρίσσι όμορφο και μαυροφορεμένο,
θα 'ρχονται τα κλεφτόπουλα τα μήλα να μου παίρνουν,
να πλένουν τις λαβωματιές, το Δήμο να σχωράνε.

Έφαγ' η φλόγα τ' άρματα, οι χρόνοι την ανδρειά μου.
Ήρθε κι εμένα η ώρα μου. Παιδιά μου, μη με κλάψτε.

Τ' ανδρειωμένου ο θάνατος δίνει ζωή στη νιότη.
Σταθείτ' εδώ τριγύρω μου, σταθείτ' εδώ σιμά μου,
τα μάτια να μου κλείσετε, να πάρτε την ευχή μου.

Κι έν' από σας το νιώτερο ας ανεβεί τη ράχη,
Ας πάρει το ντουφέκι μου, τ' άξιο μου καριοφύλι.
Κι ας μου το ρίξει τρεις φορές και τρεις φορές ας σκούξει.

"Ο Γέρο Δήμος πέθανε, ο Γέρο Δήμος πάει".
Θ' αναστενάξ' η λαγκαδιά, θα να βογγύξει ο βράχος
θα βαργομήσουν τα στοιχειά, οι βρύσες θα θολώσουν
και τ' αγεράκι του βουνού, όπου περνά δροσάτο,
θα ξεψυχήσει θα σβηστεί θα ρίξει τα φτερά του,
για να μη πάρει τη βοή άθελα και τη φέρει
και τήνε μάθει ο Όλυμπος και την ακούσει ο Πίνδος
και λιώσουνε τα χιόνια τους και ξεραθούν οι λόγγοι.

Τρέχα, παιδί μου, γλήγορα, τρέχα ψηλά στη ράχη

και ρίξε το τουφέκι μου. Στον ύπνο μου επάνω
θέλω για ύστερη φορά ν' ακούσω τη βοή του.
Έτρεξε το κλεφτόπουλο σαν νά 'τανε ζαρκάδι,
ψηλά στη ράχη του βουνού και τρεις φορές φωνάζει
"Ο Γέρο Δήμος πέθανε, ο Γέρο Δήμος πάει".
Κι εκεί που αντιβοούσανε οι βράχοι, τα λαγκάδια
ρίχνει την πρώτη ντουφεκιά, κι έπειτα δευτερώνει.
Στην τρίτη και την ύστερη, τ' άξο το καριοφύλι
βροντά, μουγκρίζει σαν θεριό, τα σωθικά του ανοίγει,
φεύγει απ' τα χέρια, σέρνεται στο χώμα λαβωμένο,
πέφτει απ' του βράχου το γκρεμό, χάνεται, πάει, πάει.

Άκουσ' ο Δήμος τη βοή μες στο βαθύ τον ύπνο,
τ' αχνό του χείλι εγέλασε, εσταύρωσε τα χέρια...
Ο Γέρο Δήμος πέθανε, ο Γέρο Δήμος πάει.

Τ' ανδρειωμένου η ψυχή του φοβερού του Κλέφτη
με τη βοή του ντουφεκιού στα σύγνεφ' απαντιέται
αδερφικά αγκαλιάζονται, χάνονται, σβηώνται, πάνε.

"Έχε γεια καημένε κόσμε" (Ζάλογγο) Παραδοσιακό.

«Η Σουλιωτοπούλα» Αφήγημα του Γιάννη Βλαχογιάννη

Στης μάχης τον καπνό, πού πνίγει το λαγκάδι, ο Σουλιώτης όλα τα ‘χει λησμονήσει, πείνα και δίψα. Και το Σούλι πέφτει ξέμακρα, και σαν λησμονημένο είναι και εκείνο τ' άχαρο.

Και εκεί που πολεμάει το παλικάρι το αγλύκαντο, μέρα και νύχτα, ακούει μια γνώριμη φωνή, που τον ξυπνάει:

- Λοιπόν το Σούλι δεν χάθηκε και ζει. Ήταν ἡ Λάμπη, η αδελφή του παλικαριού.

- Τί καλά μου φέρνεις, ωρή Λάμπη;

- Ζεστή κουλούρα, μωρ’  αδελφέ, που σου τη ζύμωσα με τα χεράκια μου και η μάνα την έψησε στην αθρακιά μονάχη. Έλα νά φας μια στάλα  και να ξαποστάσεις.

- Δεν μπορώ, καημένη, να παρατήσω το ντουφέκι ...

- Αυτό είναι η συλλογή σου, Νάση; Έρχομαι εγώ και σου κρατώ τον τόπο σου ... Να, σου ‘στρωσα! Και δος μου το τουφέκι.

Χαμογελά ο αδελφός ο καπνισμένος. Και δεν έχει ανάγκη να μάθει την κορασιά πως πιάνουν το ντουφέκι.

Ο πόλεμος βαστούσε πάντα. Με χέρι σταθερό γέμιζε εκείνη και σημάδευε. Και ο αδελφός της παραπέρα έτρωγε ήσυχος και μονάχα την πείνα του άκουγε, τη θεριεμένη μέσα του.

Και ο πόλεμος  βαστούσε. Και εκεί ένα βόλι ήρθε και πέτυχε κατάστηθα την κορασιά. Μα αυτή έκανε καρδιά και δε μιλούσε. Το αίμα πλημμύριζε τον κόρφο της. Η Λάμπη σημάδευε και τουφεκούσε. 

- Έφαγες, Νάση;

- Κοντεύω, ακόμη λίγο, Λάμπη.

Η κόρη ξαναρώτησε δεύτερα και τρίτα. Και τότε με ένα πήδημα το παλικάρι βρέθηκε κοντά της. Άρπαξε το ντουφέκι καί ήσυχο, καθώς είχε τραβηχθεί, ξανάρχισε τον πόλεμο.

Αμίλητη ἡ Σουλιωτοπούλα πήγε παραπίσω καί έπεσε.

Κι ο πόλεμος βαστούσε ...

Η έναρξη της επανάστασης προκάλεσε ένα κύμα ενθουσιασμού στους υπόδουλους Έλληνες που έγινε ακόμη μεγαλύτερο μετά τις πρώτες επιτυχίες. Ο σπόρος που είχε ρίξει ο Ρήγας κι ο Κοραής είχε βλαστήσει. 

   «Ο Θούριος του Ρήγα» Νίκος Ξυλούρης.

 

Η άλωση της Τριπολιτσάς ήταν η μεγαλύτερη από αυτές τις επιτυχίες και ανέδειξε κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο την ηγετική φυσιογνωμία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

"Σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδειά" Παραδοσιακό

Η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια ανέδειξε τη στρατιωτική ιδιοφυΐα του Γέρου του Μοριά, εδραίωσε την επανάσταση στην Πελοπόννησο και κατατρομοκράτησε τους Τούρκους.

     «Δερβενάκια» Απόσπασμα από την ελληνική ταινία «Παπαφλέσσας»

Η αντίδραση των Τούρκων ήταν αμείλικτη. Η Χίος και τα Ψαρά γνώρισαν την εκδικητική μανία των Οθωμανών με ολοκληρωτική  σφαγή και εκτόπιση του ελληνικού πληθυσμού. Η σφαγή της Χίου ιδιαίτερα συγκίνησε έντονα τη χριστιανική Ευρώπη και αύξησε το ρεύμα του Φιλελληνισμού.

  

«Το Ελληνόπουλο» Ποίημα του Βίκτωρος Ουγκώ.

Τούρκοι διαβήκαν, χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τ'όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ'αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ' τα νερά.

Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι, στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ' την αφάνταστη φθορά.

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τι ΄θελες τάχα να 'χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν'αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;

Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξεις ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;

Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ' το Ιράν που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ'το δεντρί
που μεσ' στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κι έν' άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, δε σώνει
μεσ'απ' τον ίσκιο του να βγει;

Μην το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύχτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ΄όλα τούτα τ' αγαθά;
Πες. Τ' άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Να.

Η πολιορκία του Μεσολογγίου από τον  Ιμπραήμ και τον Κιουταχή, η αντίσταση των αποκλεισμένων πέρα από τα ανθρώπινα όρια και η ηρωική έξοδος, έστειλαν σ’ όλο τον κόσμο ένα μάθημα ελευθερίας και αξιοπρέπειας και αύξησαν το ρεύμα του Φιλελληνισμού στην Ευρώπη.

 

Ελεύθεροι πολιορκημένοι (Διονύσιος Σολωμός)
(απόσπασμα από το Β’ σχεδίασμα)

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα καί κλαίει:

«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω γω στο χέρι;
οπού συ μού ΄γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».

Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε
κι οσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.
Και μες τη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι,
κι’ ολόλευκο εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη.

Και μες της λίμνης τα νερά, οπ’ έφθασε μ’ ασπούδα
έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα.
Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο
το σκουληκάκι βρίσκεται σ’ ώρα γλυκιά κ’ εκείνο.

Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.

Κι όταν η επανάσταση φάνηκε να τρεμοσβήνει  άλλη μία εμβληματική μορφή, ο "γιος της καλογριάς" ο χαλύβδινος αγωνιστής Γεώργιος Καραϊσκάκης με τις απανωτές νίκες του στο Δίστομο και στην Αράχωβα φούντωσε πάλι τη Φλόγα της επανάστασης στη Ρούμελη. 

"Δέκα παλικάρια στήσανε χορό" τραγούδι του Μάνου Λοΐζου σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. στο τραγούδι ο Γιώργος Νταλάρας.

 

Λαμπρές μορφές αναδείχτηκαν μέσα από τον αγώνα. Πρότυπα διαχρονικά που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν και τους σημερινούς νέους όπως η αγνή και ανιδιοτελής μορφή του στρατηγού Μακρυγιάννη.

 

 «Τα αγάλματα» Απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη.

Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια- φαίνονταν οι φλέβες, τόσην εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ Άργος θα τα πουλούσαν των Ευρωπαίων, χίλια τάλαρα γύρευαν. [...]
Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: «Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μη καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι' αυτά πολεμήσαμε».

Το τίμημα για την απελευθέρωση ήταν βαρύ. Οι νεκροί χιλιάδες. Η χώρα ερημωμένη. Σε όλους αυτούς τους άγνωστους ήρωες από τους πρώτους Ιερολοχίτες στο Δραγατσάνι ως τους τελευταίους νεκρούς στην Πέτρα της Βοιωτίας χρωστάμε ένα ανεπιτήδευτο ευχαριστώ!

«Εις τον ιερό Λόχο» Ποίημα του Ανδρέα Κάλβου.

Ας μη βρέξει ποτέ
το σύννεφον, και ο άνεμος
σκληρός ας μη σκορπίσει
το χώμα το μακάριον
που σας σκεπάζει.

Ας το δροσίζει πάντοτε
με τ' αργυρά της δάκρυα
η ροδόπεπλος κόρη
και αυτού ας ξεφυτρώνουν
αιώνια τ' άνθη.

Ω γνήσια της Ελλάδος
τέκνα, ψυχαί που επέσατε
εις τον αγώνα ανδρείως,
τάγμα εκλεκτών Ηρώων,
καύχημα νέον,

σας άρπαξεν η τύχη
την νικητήριον δάφνην,
και από μυρτιά σας έπλεξε
και πένθιμον κυπάρισσον
στέφανον άλλον.

Αλλα αν τις απεθάνη
δια την πατρίδα, η μύρτος
είναι φύλλον ατίμητον
και καλά τα κλαδιά
της κυπαρίσσου.

Μέσα από τις συμπληγάδες της διπλωματίας υπογράφεται το πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας το 1830 που παίρνει την οριστική του μορφή το 1832. Η χαρά των αγωνιστών και του απλού λαού είναι μεγάλη. Γεννήθηκε ένα κράτος μικρό σε έκταση αλλά μεγάλο σε αγώνες και θυσίες.

  «Να ‘τανε το 21» Τραγούδι του Σταύρου Κουγιουμτζή σε στίχους της Σώτιας Τσιώτου.

    Στο  τραγούδι ο Γιώργος Νταλάρας.

 Η απελευθέρωση δεν έφερε την επαλήθευση των προσδοκιών και των ελπίδων. Η βαυαροκρατία παραγκώνισε τους αγωνιστές της επανάστασης. Οι επεμβάσεις των ξένων δυνάμεων δηλητηρίαζαν την πολιτική ζωή. Ο στρατηγός Μακρυγιάννης έβλεπε από την άφιξη ήδη των Βαυαρών που οδηγείται η πολιτική ζωή. Με λόγο ανεπιτήδευτο και καθαρό μας δίνει την προσωπική του θέση για την ενδεδειγμένη στάση όλων απέναντι στην πατρίδα.

 

 Κι' όσα σημειώνω, τα σημειώνω γιατί δεν υποφέρω να βλέπω το άδικο να πνίγει το δίκιο. Διά 'κείνο έμαθα γράμματα εις τα γεράματα και κάνω αυτό το γράψιμο το απελέκητο, ότι δεν είχα τον τρόπο όντας παιδί να σπουδάξω, ήμουν φτωχός κι έκανα τον υπηρέτη και τιμάρευα άλογα κι' άλλες πλήθος δουλειές έκανα να βγάλω το πατρικό μου χρέος, οπού μας χρέωσαν οι χαράμηδες, και να ζήσω κι εγώ σε τούτη την κοινωνία όσο έχω τ' αμανέτι του Θεού εις το σώμα μου.

Κι' αφού ο Θεός θέλησε να κάμει νεκρανάσταση  εις την πατρίδα μου, να την λευτερώσει από την τυραγνία των Τούρκων, αξίωσε κι εμένα να δουλέψω κατά δύναμη λιγότερο από τον χειρότερο πατριώτη μου Έλληνα.

Γράφουν σοφοί άντρες πολλοί, γράφουν τυπογράφοι ντόπιοι και ξένοι διαβασμένοι για την Ελλάδα - ένα πράμα μόνον με παρακίνησε κιεμένα να γράψω, ότι τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι, όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ.

Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι' όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ» , ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει, ή χαλάσει, να λέγει «εγώ», όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς».

Είμαστε εις το «εμείς» κι' όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκιάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί. Έγραψα γυμνή την αλήθεια, να ιδούνε όλοι οι Έλληνες ν' αγωνίζωνται διά την πατρίδα τους, διά την θρησκεία τους, να ιδούνε και τα παιδιά μου και να λένε: «Έχομεν αγώνες πατρικούς, έχομεν θυσίες».

   

 Από τη μικρή αναδρομή που κάναμε ας κρατήσουμε σαν δίδαγμα πως όταν πιστεύουμε σε δίκαιους και ηθικούς στόχους και τους διεκδικούμε με προσήλωση και πάθος, τότε πολλές φορές πετυχαίνουμε και λίγες αποτυγχάνουμε.

                                                        ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 25^η ΜΑΡΤΙΟΥ

Ανήκουμε σε μια χώρα που είναι μικρή στο χώρο, αλλά απέραντη στο χρόνο. Είναι μια φλούδα γης και όπως την προσδιόρισε ο Γεώργιος Σεφέρης, είναι ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τη θάλασσα, το φως του ήλιου και τον αγώνα του λαού.
Συγκεντρωθήκαμε λοιπόν σήμερα εδώ, όπως κάθε χρόνο, για τιμήσουμε  αυτούς που θυσιάστηκαν στο μεγάλο αγώνα του 1821. Τη μέρα αυτή που επιλέχτηκε για να εξαγγελθεί στην ανθρωπότητα το μήνυμα της έλευσης του θεανθρώπου, την ίδια μέρα η ελευθερία έκανε τα πρώτα αποφασιστικά βήματα για να επιστρέψει στην πατρίδα μας.
Αλήθεια, ποιος λαός και ποια φυλή στον κόσμο, ύστερα από τόσους αιώνες μακροχρόνιας σκλαβιάς, θα μπορούσε να κρατήσει άφθαρτα και αμείωτα τα εθνικά του ιδανικά μέσα από τις στερήσεις και την καταπίεση, στο πέρασμα των αιώνων; Μέσα από τη δουλεία οι Έλληνες όχι μόνο διατήρησαν τη συνείδηση της εθνικής τους υπόστασης αλλά συγκέντρωσαν μέσα τους ηθικές και πνευματικές δυνάμεις ανυπολόγιστες κρατώντας «πάντα ανοιχτά πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής τους».

Σε αυτό συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία ήταν παρούσα σε όλες τις τουρκοκρατούμενες ελληνικές κοινότητες, συντηρούσε σχολεία,  υπαγόρευε κοινούς κανόνες ζωής και κυρίως μάθαινε στους σκλαβωμένους την ελληνική γλώσσα, με αποτέλεσμα να εξασφαλιστεί, μέσα στους τέσσερις αιώνες της σκλαβιάς, η ενότητα, η αλληλεγγύη και η ελπίδα της λευτεριάς. Συγχρόνως η ψυχή των Ρωμιών θερμαινόταν από τα  κηρύγματα των Ελλήνων Διαφωτιστών: του Ρήγα Φεραίου, του Αδαμάντιου Κοραή, του Πατρο – Κοσμά του Αιτωλού.
Αν και ο Οθωμανικός ζυγός, έφερε τους Έλληνες σε απελπιστική θέση με αποκορύφωμα την ερήμωση των περιουσιών τους και το παιδομάζωμα στα πρώτα χρόνια της σκλαβιάς, πολλές γενιές Ελλήνων γεννήθηκαν και πέθαναν με το όραμα της λευτεριάς.
«Η ώρα της σκλαβιάς δεν αρχίζει από τη στιγμή που ένας τύραννος ντόπιος ή ξένος, υποδουλώνει κάποιο λαό. Αρχίζει από τη στιγμή που ο λαός αυτός παύει να λογαριάζει για υπέρτατο αγαθό τη λευτεριά. Και η ώρα της λευτεριάς δεν αρχίζει από τη στιγμή που ο λαός ξεσηκώνεται για να συντρίψει τους τυράννους του, μα από τη στιγμή που παίρνει την απόφαση πως η ζωή δεν έχει αξία δίχως τη λευτεριά .» 
Στο έργο του «Ελληνική Νομαρχία» ο ανώνυμος Έλληνας προτρέποντας τους συμπατριώτες του να αγωνισθούν για την απελευθέρωσή τους γράφει: «Η ελευθερία λοιπόν, ω Έλληνες, εις ημάς είναι ως η όρασις εις τους οφθαλμούς. Αν ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος, δεν είναι δυνατόν να γνωρίσει την διαφοράν του από τον δούλον, και εξακολούθως είναι αναγκαίον πράγμα εις τον δούλον να γνωρίσει την ελευθερία, δια να μισήσει την δουλείαν και να την αποστραφεί».
«Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση, λέει ο Θεοδ. Κολοκοτρώνης , δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με τα σιταροκάραβα βατσέλια». Αλλά, ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση».
Η επανάσταση του 1821 υπήρξε μια πανεθνική εξέγερση, ένας πανελλήνιος αγώνας στον όποιο πήραν μέρος όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, επαγγέλματος, μόρφωσης και κοινωνικής θέσης. Όλοι οι Έλληνες έδωσαν τα πάντα σ΄αυτόν τον υπέρ πάντων αγώνα. 
Η ελληνική επανάσταση δεν ήταν μια τυχαία εξέγερση λόγω ευνοϊκών συμπτώσεων ούτε στόχευε στην εξυπηρέτηση συντεχνιακών συμφερόντων. Ο αγώνας του 21 δεν ξέσπασε και δεν διαδόθηκε διότι βρήκε πρόσφορο έδαφος λόγω της επικρατούσας τότε οικονομικής ευμάρειας των ανώτερων τάξεων του ελληνισμού ούτε λόγω του κλίματος που επικρατούσε στην Ευρώπη λόγω της γαλλικής επανάστασης. Ήταν βασικά το φρόνημα του λαού και ο πόθος του Έλληνα για την ελευθερία τα οποία δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες για τον αγώνα.
Τα ευρωπαϊκά έθνη δεν έδωσαν στην αρχή καμιά σημασία στον αγώνα αυτόν, άλλωστε επαναστάσεις την ίδια σχεδόν εποχή είχαν γίνει και αλλού και στην Ευρώπη και στην Αμερική, πολλά μάλιστα έσπευσαν να καταδικάσουν αμέσως  τον αγώνα των Ελλήνων για ελευθερία. Οι αντιπρόσωποι της Ιεράς Συμμαχίας βρίσκονταν στο Λάυμπαχ για το διακανονισμό της τύχης της Ισπανικής επανάστασης, όταν ξέσπασε η Ελληνική. Φυσικά, η επανάσταση καταδικάστηκε ομόφωνα. Οι Έλληνες αδιαφόρησαν για τη γνώμη των ισχυρών,ώσπου ανάγκασαν τα ευρωπαϊκά έθνη να σκύψουν πάνω από το δίκαιο αγώνα τους.

Κολοκοτρώνης, Διάκος, Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης, Παπαφλέσσας, Μακρυγιάννης, Μπότσαρης, Νικηταράς, Μπουμπουλίνα,  Μιαούλης, Κανάρης και τόσοι άλλοι πρωτοστατούν και συντρίβουν τον εχθρό. Πολλοί έχασαν τη ζωή τους σε μάχες για την ελευθερία γράφει ο Έριχ Φρομ πιστεύοντας πως ο θάνατος στην πάλη κατά της καταπίεσης ήταν προτιμότερος από το να ζεις δίχως ελευθερία. Αυτή ακριβώς την πίστη στη ζωή και την αυτοτέλεια της προσωπικότητας απέδειξαν οι ελεύθεροι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου, οι γυναίκες του Σουλίου χορεύοντας στο Ζάλογγο το χορό του θανάτου, αυτό μας μαθαίνει το Κούγκι, τα Ψαρά, το Αρκάδι όπου γίνονται ολοκαυτώματα. Η Αλαμάνα, η Γραβιά, το Βαλτέτσι, το Μανιάκι, τα Δερβενάκια, η Χαλκιδική έγιναν βωμός για να μαρτυρούν πως η θέληση ενός λαού είναι ικανή να διδάξει πώς να ζει κανείς λεύτερος.
«Η τύχη μας, λέει ο Μακρυγιάννης, έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Παλαιόθεν ως τώρα, όλα τα θηρία πολεμούν να μας φάνε και δε μπορούνε. Τρώνε από μας, μα μένει και μαγιά».
 Ο αγώνας που άρχισε στο Μοριά έμελλε να διαρκέσει μια δεκαετία και να έχει αίσιο τέλος. Η Επανάσταση όμως κινδύνευσε, όχι από τους υπέρτερους αριθμητικά εχθρούς, αλλά από τη διχόνοια που αποτελεί μια από τις αδυναμίες του ελληνισμού. ο Στρατηγός Μακρυγιάννης διδάσκει: «Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάξομεν και όλοι μαζί. Και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ». Όταν όμως αγωνίζωνται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» και όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκιάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί».


Τελικά ο αγώνας για την εθνική παλιγγενεσία των Ελλήνων είναι η αποθέωση του παράτολμου ηρωισμού αντίθετα προς κάθε λογική πρόβλεψη. 
 Σήμερα, που η ιστορία φαίνεται ότι γράφεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς στην περιοχή μας, σήμερα, που η χώρα βιώνει μια οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση, σήμερα, που με την κρίση ξαναπληρώνουμε σαν χώρα και σαν λαός την άγνοια της ιστορίας μας, το μήνυμα της 25ης Μαρτίου είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ!    Μας καλεί  να ενδιαφερθούμε αληθινά για το συνάνθρωπό μας, βάζοντας το συμφέρον του συνόλου  πάνω από το ατομικό.
Μας καλεί να επαναστατήσουμε ενάντια σε όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα που με κάθε τρόπο εισβάλλουν στη ζωή μας και μας οδηγούν στην κοινωνική αδιαφορία  και την ηθική κατάπτωση.
Μας καλεί να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να επαναστατήσουμε ενάντια στον κακό μας εαυτό! Να βελτιωθούμε και ως άτομα και ως πολίτες!


Ας έχουμε  πάντα οδηγό τους στίχους από τις ωδές του Ανδρέα Κάλβου: « όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσιν.   ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».

http://piotermilonas.blogspot.gr/

Ο «κάποιος εαυτός»

 apenanti oxthi 

Εφόσον κανείς μας δεν έχει αντικειμενική άποψη των πραγμάτων, ο κάθε ένας από εμάς απαραίτητα έχει μόνον υποκειμενική άποψη του εξωτερικού κόσμου.
Καθώς δεν είμαστε μηχανές αλλά ζωντανοί οργανισμοί που ονομάζονται «άνθρωποι», οι αντίστοιχες αντιλήψεις μας για τον κόσμο, τα γεγονότα και τους άλλους ανθρώπους έρχονται από μια υποκειμενική, και όχι αντικειμενική, οπτική γωνία.
Αν το θέσουμε διαφορετικά, όλα τα στοιχεία που λαβαίνουν οι αισθήσεις μας περνάνε μέσα από το υποκειμενικό μας φίλτρο.
Δεν βλέπουμε, ακούμε, αισθανόμαστε, γευόμαστε, ή αγγίζουμε τον εξωτερικό κόσμο με έναν ανεπηρέαστο τρόπο. Ερμηνεύουμε αυτό που βιώνουμε με σκοπό να το βιώσουμε.
Και ο τρόπος που ερμηνεύουμε τα πράγματα, τα γεγονότα, και τους ανθρώπους καθορίζεται από την ιστορία μας, από το κάρμα μας.
Υπάρχει μια πληθώρα παραγόντων που αποτελούν το υποκειμενικό φίλτρο μέσα από το οποίο πρέπει να περάσουν όλα τα εξωτερικά στοιχεία ώστε να γίνουν κατανοητά. 
Η γλώσσα που μιλάμε και οι γλωσσικές κατηγορίες με τις οποίες σκεφτόμαστε, το πολιτισμικό και ιστορικό παρελθόν και οι πεποιθήσεις του τόπου και του χρόνου μας – όλα αυτά αποτελούν ένα μέρος του υποκειμενικού φίλτρου.
Επί πλέον υπάρχουν ακόμη περισσότεροι ατομικοί παράγοντες, όπως η προσωπική μας ιστορία, η ιδεολογία ή το σύστημα πεποιθήσεων που τηρούμε, η ψυχοσύνθεση μας, ακόμα και πως αισθανόμαστε την κάθε συγκεκριμένη μέρα, και οι προκαταλήψεις που απορρέουν και διαμορφώνονται από όλες αυτές τις καταστάσεις.
Το «υποκειμενικό φίλτρο» είναι στην πραγματικότητα ένα ακόμα όνομα για αυτό που ονομάζουμε ο «κάποιος εαυτός». Και έτσι βλέπουμε τον κόσμο όχι όπως αυτός είναι αλλά όπως είμαστε εμείς
(Απόσπασμα από το βιβλίου του Lama Marut: «Be Nobody»)

Kate Minogianni‎

Απέναντι Όχθη

Η δίκη της Ασπασίας

Η δίκη της Ασπασίας

Ο Περικλής καταγόμενος απο τον οίκο των Αλκμαιωνιδών, διακεκριμένη οικογένεια των Αθηνών, απο νωρίς ξεχώρισε για το ήθος του, τη ρητορική του δεινότητα, την μεγαλοφυία, την ανδρεία του και εξελίχθηκε σε ήρωα της Αθηναικής Δημοκρατίας. Όταν συναντήθηκε με την Ασπασία ήταν ήδη παντρεμένος και είχε δυο γιούς.


Αμέσως γοητεύτηκε απο τη θεσπέσια κόρη του Αξιόμαχου απο τη Μίλητο, διοτι η Ασπασία εκτός απο την εξωτερική ομορφιά της, που την δημιουργούσαν η ξεχωριστή της παιδεία, η οξύνοιά της, η πολιτική της ευθυκρισία.Τα προσόντα της αυτά την έφεραν, αν και ξένη, στο επίκεντρο της αθηναικής κοινωνίας. Είναι γνωστό ότι τα μεγαλύτερα πνεύματα της εποχής της, ο Σωκράτης και ο Πλάτων, χαιρόταν την συντροφιά της.

Ο Περικλής αψηφώντας το γεγονός οτι η Ασπασία ήταν ξένη, αρα εθεωρείτο κατώτερη απο οποιαδήποτε Αθηναία, χώρισε απο τη γυναίκα του για να την παντρευτεί. Αυτο για οποιονδήποτε άλλον θα ήταν ενα μεγάλο ηθικό στίγμα, αλλα η προσωπικότητα του ήταν τόσο μεγάλη, ωστε κατόρθωσε να γίνει έστω και κατ΄επίφαση ανεκτό απο την Αθηναική κοινωνία.
Τέτοιες όμως λαμπρές προσωπικότητες προκαλούν τη ζήλια των άλλων, των μετρίων και των αφανών.Έτσι στην πολιτική ζωή της Αθήνας υποβόσκει ενάντιά του η αντιπολίτευση. Στα πλαίσια του βρώμικου αγώνα εντάσσονται και τα χτυπήματα εναντίον των φίλων του και των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά στον Περικλή, με αποκορύφωμα την δίκη της Ασπασίας.

Ο Περικλής, ο μεγαλύτερος ίσως ρήτορας και πολιτικός οχι μόνο των Αθηνών αλλα όλης της Ελλάδας.

Την εποχή εκείνη οι γυναίκες των Αθηνών κατα κανόνα δεν ήταν καλλιεργημένες. Αντιθέτως η Ασπασία διακρινόταν για την πνευματική της ευρύτητα και την απαλλαγή της απο κάθε παθητική συνήθεια και αντίληψη. Στο πρόσωπό της ο Περικλής δεν βρήκε μόνο μια σαγηνευτική σύντροφο αλλα και μια ανεκτίμητη συνεργάτιδα στις καθημερινές υποθέσεις του ως αρχηγός κράτους. Ακόμα και για τα σχέδια της Ακρόπολης λέγεται πως ήταν δικής της έμπνευσης.

Για τα δυο του παιδια απο τον πρώτο του γάμο Ξάνθιππο και Πάραλο, η Ασπασία τους φέρθηκε σαν μητέρα. Όμως ο γάμος αυτος δεν έπαυε να είναι γάμος με μη Αθηναία αφου αν έκανε τρίτο παιδί ο Περικλής με την ξένη δεν θα αναγνωρίζετο ως νόμιμο και δεν θα είχε πολιτικά δικαιώματα.Ακόμα και ο Κωμικός ποιητης Κρατίνος την αποκαλουσε ”παλλακίδα ασύστολη με σκυλίσια μάτια”.
‘Ετσι οταν ο Περικλής το 440 π.Χ έλειπε στη Σάμο, ο Διοπείδης, ενας ιερέας του Ερεχθέα επωφελείθηκε της απουσίας του και προτεινε στην Εκκλησία του Δήμου να διώκονται εκείνοι που δεν λατρεύουν τους θεούς της Πόλεως.

Ένα πρωινό οι Αθηναίοι είδαν στην Βασίλειο στοά να αναρτάται απο τον Επώνυμο άρχοντα σε πινακίδα, η επίσημη καταγγελία με το κατηγορητήριο κατά της Ασπασίας που έλεγε:
” Ο Έρμιππος αυτα καταγγέλει κατα της Ασπασίας του Αξιόχου. Αδικεί η Ασπασία γιατι τους θεούς που τιμά η πόλη δεν τους αναγνωρίζει, γιατι μίλησε με ασέβεια κατα των ιερών εθίμων των Αθηναίων και γιατι παραδέχεται τις έρευνες και τις γνώμες των άθεων φιλοσόφων. Αδικεί γιατι με λόγια επικίνδυνα παραπλανα και διαφθείρει τη νεολαία. Τίμημα ο θάνατος”.

Ο κόσμος απο το πρωί άρχιζε να κατακλύζει το δικαστήριο. Μέσα στο πολύβουο πλήθος εμφανίζεται και η Ασπασία με τον σύντροφό της.Το κλίμα τόσο στους δικαστές οσο και στο ευμετάβλητο πλήθος ηταν εναντίον της Ασπασίας. Όλοι όμως με κομμένη την ανάσα αδημονούσαν να ακούσουν την ομιλία του Περικλή, συνηγόρου της Ασπασίας.

Πράγματι αυτός ο χαρισματικός ηγέτης, σηκώθηκε φαινομενικά ψύχραιμος και ατάραχος και αρχίζει να μιλά. Το σχεδόν αδιάκριτο τρέμουλο της φωνής του προδίδει στον προσεκτικό παρατηρητή την ένταση και την πάλη της ψυχής του. Αφού τελείωσε τον λόγο του ένα δάκρυ στάθηκε στην άκρη των ματιών του. Τους φαινόταν αδύνατον, να δακρύσει ο αγαπημένος τους ηγέτης για μια γυναίκα. Έτσι κανείς δεν έδωσε σημασία στο τόσο σπουδαίο για την πόλη, άγγελμα της νίκης του Αθηναικού και Κερκυραικού στόλου κατά των Κορινθίων στα Σύβοτα, που αποτέλεσε σε λίγο τον σπινθήρα για την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου.

Οι ψήφοι μοιράστηκαν και όλοι περιμένουν την απόφαση. Και η απόφαση είναι αθωωτική για το θαυμάσιο ζευγάρι, αφου υπερίσχυσαν κατα πολύ οι λευκές ψήφοι. Η Ασπασία κηρύχθηκε αθώα και ο Περικλής για άλλη μια φόρά δοξάστηκε, καθώς και το πλήθος που πριν λίγες ώρες ήταν εχθρικό, τώρα μετα την εμπνευσμένη γεμάτη αγάπη ομιλία του, με ουρανομύκεις κραυγές τους επιδοκίμαζε.
Αυτό το τέλος είχε μια από τις μεγαλύτερες δίκες στην ιστορία που υποκινήθηκε απο πολιτικά ελατήρια με σκοπό να γκρεμίσει εναν ήρωα, ενα είδωλο ενός λαού, του Περικλή των Αθηναίων, ενα άνδρα που έδωσε το όνομά του σε ενα άφταστο πολιτισμό στο ” Χρυσόν αιώνα του Περικλέους”.

Η Ασπασία μετα τον θάνατο του Περικλή νυμφεύθηκε τον Λυσικλή, εναν άσημο δημαγωγό μεχρι τότε, ο οποίος αναδείχθηκε με τη βοήθεια της προικισμένης Ασπασίας.

https://master-lista.blogspot.gr/

Οι ελληνικές Αρχές συνέλαβαν δύο Γερμανούς δημοσιογράφους στον Έβρο

Εντοπίστηκαν να κινούνται σε απαγορευμένη στρατιωτική ζώνη

Δύο Γερμανοί δημοσιογράφο, ένας άνδρας και μια γυναίκα συνελήφθησαν χθες  το απόγευμα 

από  αστυνομικούς σε απαγορευμένη στρατιωτική περιοχή του χωριού Πραγγί Διδυμοτείχου 

και κρατούνται στο Αστυνομικό Τμήμα της πόλης.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Evros-news.gr, οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι εντοπίστηκαν 

να κινούνται σε περιοχή που απαιτείται ειδική άδεια από την XVI Μεραρχία Πεζικού και οι 

αστυνομικοί προχώρησαν στην σύλληψη τους και την προσαγωγή στο Α.Τ Διδυμοτείχου.

Εκεί ισχυρίστηκαν ότι στο γερμανικό κανάλι ARD και βρέθηκαν στον Έβρο κάνοντας ρεπορτάζ

 για τους Τούρκους που επιστρέφουν από τη Γερμανία στην πατρίδα τους κρυφά μέσω του 

ποταμού Έβρου.

Οι δυο δημοσιογράφοι κρατούνται και θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα της Ορεστιάδας που θα

 αποφασίσει για την τύχη τους, ενώ υπάρχει ήδη κινητοποίηση τόσο του καναλιού που

 εργάζονται όσο και της Γερμανικής πρεσβείας, με τηλεφωνήματα στις τοπικές αρχές 

προκειμένου να ενημερωθούν για το αδίκημα που υπέπεσαν οι συμπατριώτες τους και ποια 

ακριβώς είναι η κατηγορία.

ΠΗΓΗ: https://greek1.blogspot.com/2018/03/blog-post_108.html#ixzz59KdBAzaU 
®1Greek Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Έτσι κατέγραψε η ΕΥΠ τις κινήσεις των Τούρκων πριν και μετά τη σύλληψη των Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 

Έτσι κατέγραψε η ΕΥΠ τις κινήσεις των 

Τούρκων πριν και μετά τη σύλληψη των 

Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο

Στο επεισόδιο με τη σύλληψη και την αιχμαλωσία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τους Τούρκους ενεπλάκη και η ΕΥΠ από την πρώτη στιγμή και πολύ πιο νωρίς απ΄ότι ορισμένοι φαντάζονται. Αυτός είναι και ο λόγος που η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έχει μπει στο παιχνίδι του ξεκαθαρίσματος των συνθηκών του επεισοδίου και προκειμένου να υπάρξει ασφαλής συμπέρασμα για τις συνθήκες, αν δηλαδή τα δύο στελέχη του ελληνικού Στρατού έπεσαν σε οργανωμένη ενέδρα ή όχι και το σημαντικότερο, αν η σύλληψη τους έγινε εντός ελληνικού ή τουρκικού εδάφους.

Έγκυρες πληροφορίες του «ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ» αναφέρουν ότι τα κινητά τηλέφωνα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να καταγραφεί το στίγμα και η παρουσία τους εντός του τουρκικού εδάφους. Γνώριζε δηλαδή η ΕΥΠ από την πρώτη στιγμή και από πρώτο χέρι πώς ο ανθυπολοχαγός και ο ΕΠΟΠ λοχίας ήταν σε τουρκικό έδαφος και μεταφέρονταν από τις Καστανιές του Έβρου στην Αδριανούπολη.

Υπάρχει ακριβής χρονική καταγραφή βάσει των στιγμάτων των κινητών τηλεφώνων. Ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα πώς η ΕΥΠ ενημέρωσε πολύ γρήγορα το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Μέγαρο Μαξίμου πώς στον Έβρο υπάρχει σε εξέλιξη μεθοριακό επεισόδιο αφού κατέγραψε και τουρκικές συνομιλίες. Είναι επίσης ένα στοιχείο και δεδομένο που αναλύεται προκειμένου να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.

Μέχρι στιγμής, αν και δεν μπορεί να προκύψει από τα στίγματα των κινητών τηλεφώνων τι ακριβώς συνέβη το μεσημέρι της προηγούμενης Πέμπτης στις Καστανιές του Έβρου, το ενδεχόμενο της ενέδρας και της προαποφασισμένης σύλληψης ενισχύεται παντοιοτρόπως. Δεν είναι δυνατόν οπλισμένοι άνδρες να πέσουν στα χέρια μίας αντίστοιχης περιπόλου από την πλευρά της Τουρκίας.

Σύμφωνα με κάποιες άλλες πληροφορίες όταν η ελληνική περίπολος ακινητοποιήθηκε από την ομάδα των Τούρκων και μεταφέρθηκε αρχικά στο φυλάκιο, ο Έλληνας ανθυπολοχαγός κάλεσε από το κινητό του τηλέφωνο τον Ταξίαρχο της περιοχής του εξηγώντας του τι είχε συμβεί. Και πάλι όμως αυτό το στοιχείο δεν δίνει εξήγηση.

Η συνομιλία τους διήρκεσε αρκετή ώρα και αμέσως μετά ο Ταξίαρχος φέρεται να κάλεσε τον Τούρκο αξιωματικό ο οποίος ήταν υπεύθυνος της τουρκικής ομάδας που είχε πιάσει τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς, ζητώντας του να τους αφήσει και να επιστρέψουν στην υπηρεσία τους, όπως παγίως συνέβαινε ως τώρα σε περιπτώσεις όπου ελληνική ή τουρκική περίπολος περνούσε την μεθόριο γραμμή και βρισκόταν στο έδαφος της γειτονικής χώρας.

Ωστόσο, η απάντηση που φέρεται να εισέπραξε ο Ταξίαρχος, μετά από μακρά συζήτηση, ήταν ότι δεν μπορούσαν να αφεθούν ελεύθεροι οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί, καθώς το θέμα είχε ήδη ανατεθεί στην τουρκική Στρατοχωροφυλακή. Αυτές τις συνομιλίες φέρεται να τις έχει καταγράψει όλες η ΕΥΠ.

Ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Μανούσος Παραγιουδάκης, που γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή, δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι δυο Έλληνες στρατιωτικοί που συνελήφθησαν στον Έβρο, να έχουν μπει μέσα στο τουρκικό έδαφος κατά 253 μέτρα, όπως ισχυρίζονται τα τουρκικά ΜΜΕ.

«Ήταν στημένο το θέμα. Ποτέ μια αντίστοιχη περίπολος δε θα μπορούσε να συλλάβει τη δική μας περίπολο. Τα παιδιά αυτά ήταν και κατάλληλα προετοιμασμένα, είχαν οπλισμό, σφαίρες. Μια αντιστοιχία υπάρχει και απέναντι. Δεν μπορούσαν λοιπόν δύο Τούρκοι στρατιωτικοί να συλλάβουν τους δικούς μας σε καμία περίπτωση. Πολύ περισσότερο αυτό που ακούστηκε και διέρρευσε ότι τους συλλάβανε στο δικό μας έδαφος. Αυτό αποκλείεται», είπε ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ.

«Πρέπει να ήταν κάποια άλλη δύναμη, εκπαιδευμένη για να κάνει αυτό το πράγμα. Πιστεύω ότι πρέπει να ήταν κάποια ομάδα ειδικών δυνάμεων που είχε ετοιμαστεί για να υφαρπάξει δύο Έλληνες στρατιωτικούς», τόνισε ο κ. Παραγιουδάκης.

https://www.pentapostagma.gr/

Εξοικονόμηση κατ’ Οίκον: Για ποιες εργασίες παίρνετε επιδότηση

Εξοικονόμηση κατ’ Οίκον: 

Για ποιες εργασίες παίρνετε επιδότηση

Την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών τους με επιδότηση έως και 70% των δαπανών για τις αναγκαίες οικοδομικές εργασίες μπορούν να πραγματοποιήσουν τα νοικοκυριά, με το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ Εξοικονόμηση Κατ’ Οίκον ΙΙ.

Καινοτομία του προγράμματος είναι η δυνατότητα που έχουν οι ιδιοκτήτες κατοικιών να κάνουν συνδυασμό επιχορηγήσεων, δανεισμού και ιδίων χρημάτων προκειμένου να καλύψουν τα απαιτούμενα έξοδα.

Το ανώτατο ύψος τους, που μπορεί να χρηματοδοτηθεί, πρέπει να ανέρχεται στα 25.000 ευρώ.

Επιλέξιμη στο πρόγραμμα είναι μια κατοικία εφόσον:
Χρησιμοποιείται ως κύρια.
Υφίσταται νόμιμα και δεν είναι αυθαίρετη.
Έχει καταταχθεί βάσει του Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης της Πρώτης Ενεργειακής Επιθεώρησης (Α’ ΠΕΑ) σε κατηγορία χαμηλότερη ή ίση της Δ.
Μπορούν να συμμετέχουν φυσικά πρόσωπα τα οποία έχουν το δικαίωμα κυριότητας (πλήρους ή ψιλής) ή επικαρπίας και πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια.
Αυτά διακρίνονται σε επτά κατηγορίες. Οσο χαμηλότερο είναι το εισόδημα, τόσο υψηλότερο είναι και το ποσοστό επιδότησης. Προτεραιότητα δίνεται στην ένταξη οικογενειών με παιδιά (5% για κάθε ανήλικο μέλος έως και δύο παιδιά) και νοικοκυριών με χαμηλά εισοδήματα.

Η έβδομη και τελευταία κατηγορία, αν και δεν μπορεί να λάβει επιχορήγηση, δύναται να επωφεληθεί από το πρόγραμμα μέσω της λήψης άτοκου δανείου. Η συγκεκριμένη περιλαμβάνει τα νοικοκυριά με ατομικό εισόδημα από 35.000 έως 40.000 ευρώ και οικογενειακό από 45.000 έως και 50.000 ευρώ. Η πρώτη ή χαμηλότερη κατηγορία αφορά τις οικογένειες με ατομικό εισόδημα έως 10.000 ευρώ και με οικογενειακό έως 20.000 ευρώ.

Οι παρεμβάσεις οι οποίες μπορούν να γίνουν από τους ενδιαφερομένους θα αφορούν τις εξής κατηγορίες:
Αντικατάσταση κουφωμάτων.
Τοποθέτηση συστημάτων σκίασης.
Τοποθέτηση θερμομόνωσης στο κτιριακό κέλυφος συμπεριλαμβανομένων του δώματος / στέγης και
της πιλοτής.

Αναβάθμιση συστήματος θέρμανσης.
Αναβάθμιση συστήματος παροχής ζεστού νερού χρήσης.
Οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα υποβολής αίτησης σε ειδική ψηφιακή πλατφόρμα, η οποία μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου θα έχει ανοίξει για την υποδοχή των αιτήσεων. Σε αυτή θα συνδεθούν και όλες οι τράπεζες.

https://www.pentapostagma.gr/

Έτσι εξηγείται το γιατί οι Ιταλοί τα μάζεψαν και έφυγαν από την Κυπριακή ΑΟΖ

Έτσι εξηγείται το γιατί οι Ιταλοί τα μάζεψαν 

και έφυγαν από την Κυπριακή ΑΟΖ

Η παρεμπόδιση της γεώτρησης της ιταλικής ΕΝΙ στο Οικόπεδο 3 της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ από την Άγκυρα δεν είναι καθόλου τυχαία. Υπενθυμίζεται ότι, πριν από την κρίση στην Κυπριακή ΑΟΖ, ο Ερντογάν ταξίδεψε στην Ιταλία και, ενώ αρχικά ήταν προγραμματισμένο να συναντηθεί μόνο με τον Πάπα, στη συνέχεια συναντήθηκε τόσο με τον Πρωθυπουργό Paolo Gentiloni όσο και με τον Πρόεδρο Sergio Mattarella.Η Τουρκία αξιολόγησε την ΕΝΙ και κατ’ επέκτασιν την Ιταλία ως τους πιο αδύναμους κρίκους από τους παίκτες που έχουν εμπλακεί στην Κυπριακή ΑΟΖ. Έτσι αποφάσισε να κάνει επίδειξη της ισχύος της και να αποτρέψει ενεργειακά τετελεσμένα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ούτε και η χρονική συγκυρία είναι τυχαία, αφού η Ιταλία βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο και επομένως σε καμία περίπτωση δεν θα ρίσκαρε να κλιμακώσει την ένταση με την Τουρκία, στέλνοντας τον πολεμικό της στόλο στην περιοχή.

Επιπλέον, πέρα από τους ιστορικούς δεσμούς των δύο χωρών, υπάρχει μια σειρά από άλλους παράγοντες οι οποίοι αφορούν τα τεράστια διμερή οικονομικά συμφέροντα σε στρατιωτικό-εμπορικό-ενεργειακό επίπεδο, που θα απέτρεπαν, κυρίως τη Ρώμη, να έρθει σε απευθείας ρήξη με την Άγκυρα.

Μεγαλύτερος πελάτης όπλων

Η Τουρκία είναι ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες της ιταλικής στρατιωτικής βιομηχανίας, ιδιαίτερα των κρατικά ελεγχόμενων εταιρειών όπως οι Leonardo (πρώην Finmeccanica) και Fincantieri. Η Ιταλία εξάγει στην Τουρκία ένα ευρύ φάσμα οπλισμού: από πιστόλια έως πολυβόλα, από χερσαία οχήματα μέχρι αεροσκάφη, από εξοπλισμό που στοχεύει σε βόμβες, τορπίλες, πυραύλους και βλήματα. Σύμφωνα με στοιχεία από τον ιταλικό Τύπο, το 2016, η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντζι ενέκρινε εξαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού αξίας άνω των 134 εκατομμυρίων ευρώ στην Τουρκία του Ερντογάν.

Σύμφωνα, μάλιστα, με έκθεση του SIPRI (Stockholm International Peace Research Institute), αναφορικά με το εμπόριο όπλων, μεταξύ 2012-2016 η Τουρκία βρισκόταν στην πρώτη θέση των χωρών εξαγωγής όπλων από την Ιταλία, με 14% επί του συνολικού ποσοστού εξαγωγών, ενώ ακολουθούν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (11%) και η Αλγερία (8%). Η Ρώμη πώλησε στην Άγκυρα ακόμη και δορυφόρο.

Το ύψος των συναλλαγών ξεπέρασε το 1 δισ. ευρώ για την παραγωγή 51 ελικοπτέρων τύπου Mangusta στην Τουρκία, που μετονομάστηκε σε TAI T129 ATAK. Η άδεια κατασκευής εγκρίθηκε το 2007, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ρομάνο Πρόντι, με το ιταλικό δίκτυο αφοπλισμού και τη Διεθνή Αμνηστία να ζητούν την αναστολή της συμφωνίας, λόγω της πιθανότητας χρησιμοποίησης αυτών των ελικοπτέρων επίγειας επίθεσης από την τουρκική αεροπορία στις κουρδικές περιοχές. Ωστόσο, τα ελικόπτερα πουλήθηκαν με την επίσημη δικαιολογία της καταπολέμησης της διεθνούς τρομοκρατίας, ιδιαίτερα της ISIS-Daesh.

Υπενθυμίζεται ότι η Υπουργός Άμυνας της Ιταλίας Roberta Pinotti δήλωσε κατά τη συνάντηση που είχε με τον Τούρκο ομόλογό της Φίκρι Ισίκ στην Κωνσταντινούπολη, πριν από καιρό, ότι «σε μια εποχή που ο πόλεμος στη Συρία επεκτείνει την τρομοκρατική απειλή στις γειτονικές χώρες, η Ιταλία ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημα του ΝΑΤΟ να παρέμβει, μαζί με τα άλλα κράτη-μέλη». Η Ιταλία, συνέχισε, εξακολουθεί να υποστηρίζει με τις δυνάμεις της τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ στο ανατολικό και νότιο μέτωπο, και αυτό «είναι το πλαίσιο για τη συνεργασία με την Τουρκία για την προστασία των συνόρων της με τη Συρία».

Ιταλικά όπλα σε Συρία

Όπως είναι γνωστό, οι στρατιωτικές αποστολές αποτελούν την κινητήριο δύναμη των παραγγελιών για περισσότερο στρατιωτικό εξοπλισμό. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Κωνσταντινούπολη, η Pinotti επισκέφθηκε την έκθεση IDEF 2017, την 13η έκδοση της διετούς διεθνούς έκθεσης της αμυντικής βιομηχανίας, στην οποία συμμετείχαν και οι μεγαλύτερες ιταλικές εταιρείες στον τομέα.

Όπως σημειώνει η αγγλόφωνη ιταλική εφημερίδα Il Manifesto, ενώ στη Γερμανία η χρήση των αρμάτων Leopard από τον τουρκικό στρατό στη λεγόμενη επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» στο Αφρίν της Συρίας κατά των Κούρδων προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες στο γερμανικό κοινοβούλιο, την ίδια ώρα, η χρήση ιταλικών ελικοπτέρων Mangusta για παρόμοιες επιχειρήσεις δεν έχει πάρει ποτέ πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, ούτε στο ιταλικό Κοινοβούλιο, αλλά ούτε καν στα ιταλικά ΜΜΕ…

«Μέλη της ίδιας οικογένειας»

Επιπλέον, μόλις τον περασμένο Νοέμβριο ο Ιταλός Πρέσβης στην Τουρκία Luigi Mattiolo δήλωσε, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu, πως η Τουρκία έχει μια θέση στην Ευρώπη, λόγω των μακροχρόνιων δεσμών της και του ρόλου που διαδραμάτισε για την προστασία της ηπείρου τα τελευταία χρόνια. Αναφερόμενος στο θέμα του προσφυγικού, ο Ιταλός αξιωματούχος, που διορίστηκε το 2015, εξέφρασε «τη βαθιά του εκτίμηση για τη γενναιόδωρη προσπάθεια που κάνει η Τουρκία προς όφελος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων οι οποίοι φεύγουν από την ένοπλη σύγκρουση» στη Συρία.

Ο Πρέσβης χαρακτήρισε την Τουρκία «στρατηγικό εταίρο», στο πλαίσιο Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, προσθέτοντας: «Πάντα αισθανόμαστε και είμαστε ακόμα πεπεισμένοι ότι η θέση της Τουρκίας βρίσκεται στην Ευρώπη, διότι η ιστορία, ο πολιτισμός και οι αξίες μας μάς κάνουν να είμαστε μέλη της ίδιας οικογένειας».

Οθωμανικοί δεσμοί

Αν και οι δηλώσεις αυτές μοιάζουν παράδοξες, εντούτοις ενέχουν μια ιστορική αλήθεια. Σε αυτό το πλαίσιο είναι αποκαλυπτικό ένα πρόσφατο άρθρο της τουρκικής «Σαμπάχ», η οποία αναφέρεται στις σχέσεις της Οθωμανικής Τουρκίας με την Ιταλία. Συγκεκριμένα, το άρθρο αναφέρεται στους ιστορικούς δεσμούς σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως οι Uluc Ali Pasa, Yusuf Sinan Pasa και Nurbanu Sultan, οι οποίοι είχαν ιταλικές ρίζες.

Οικονομικές σχέσεις

Όσον αφορά τις οικονομικές σχέσεις Άγκυρας-Ρώμης, στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών αναφέρουν πως ο όγκος των διμερών συναλλαγών ανήλθε σε 17,8 δις δολάρια το 2016 (Εξαγωγές: 7,5 δις δολάρια, Εισαγωγές: 10,2 δις δολάρια), με αύξηση κατά 1,5% σε σύγκριση με το 2015. Από τον Δεκέμβριο του 2016, περίπου 1.300 ιταλικές επιχειρήσεις λειτούργησαν στην Τουρκία, ενώ οι ιταλικές επενδύσεις στη χώρα ανήλθαν σε 2,9 δις δολάρια κατά την περίοδο 2002-2016. Ο αριθμός των τουρκικών επιχειρήσεων, όπως αναφέρει το Τουρκικό ΥΠΕΞ, που λειτουργούσαν στην Ιταλία, ήταν 53 μέχρι το τέλος του 2016. Οι τουρκικές επενδύσεις στην Ιταλία ανήλθαν σε 360 εκατομμύρια δολάρια κατά την ίδια περίοδο. Επίσης, 213.227 Ιταλοί τουρίστες επισκέφθηκαν την Τουρκία το 2016, σημειώνοντας πτώση κατά 58% σε σύγκριση με το 2015.

Διάσημες ιταλικές εταιρείες έχουν κάνει σημαντικές επενδύσεις στην Τουρκία σε διάφορους τομείς, σε συνεργασία με βασικούς τουρκικούς παράγοντες. Το 2002, η Unicredit και η Koç Holding ίδρυσαν την Koç Financial Services, της οποίας βασικός μέτοχος είναι η Yap Kredi, η 4η μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της Τουρκίας. Το 2013, η Ferrero, η ιταλική εταιρεία σοκολάτας, άνοιξε 19 εργοστάσια στη Μανίσα, με την αξία της επένδυσης να υπολογίζεται περίπου στα 90 εκατομμύρια ευρώ. Η κορυφαία ασφαλιστική εταιρεία της Ιταλίας, SACE, διαθέτει ένα χαρτοφυλάκιο 1,9 δις ευρώ στην Τουρκία, κυρίως στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου, των υποδομών και της βιομηχανικής τεχνολογίας. Η Τουρκία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που αναδύεται (μετά τη Ρωσία) στο χαρτοφυλάκιο της SACE.

Η ιταλική φαρμακευτική εταιρεία Recordati έγινε μια από τους ισχυρότερους παίκτες στην τουρκική αγορά με την εξαγορά του Yeni το 2008, και στη συνέχεια της Dr. Frink το 2011. Το 2014, η Recordati ανακοίνωσε μια ενεργητική επένδυση ύψους 50 εκατομμυρίων δολαρίων στην Τουρκία, σε συνεργασία με την Υπηρεσία Υποστήριξης και Προώθησης των Επενδύσεων της χώρας. Η εταιρεία Astaldi έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο στα μεγάλα έργα υποδομής στην Τουρκία, όπως η γέφυρα του μετρό Golden Χορν και η γραμμή του μετρό της Κωνσταντινούπολης στην ασιατική πλευρά.

Ενεργειακές σχέσεις

Στα τέλη Μαΐου του 2013 ο τότε υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας Taner Ylldlz δήλωσε ότι η Τουρκία θα αναστείλει τα συνεχιζόμενα έργα με την ιταλική εταιρεία και δεν θα επιτρέψει στις τουρκικές εταιρείες να συνεργαστούν με την ΕΝΙ, εκτός εάν αλλάξει τη στάση της απέναντι στην Κύπρο. Ο τότε διευθύνων σύμβουλος της EΝΙ, Paolo Scaroni, δήλωσε στον Τύπο ότι, ενώ η απάντηση της τουρκικής Κυβέρνησης ήταν αναμενόμενη, εντούτοις δεν γνωρίζει ποια συγκεκριμένα έργα θα διακοπούν.

Οι Τούρκοι ισχυρίζονται πως οι ενεργειακές σχέσεις αποτελούν ιδιαίτερα σημαντική κινητήριo δύναμη της διμερούς συνεργασίας Τουρκίας-Ιταλίας, δεδομένου του υψηλού επιπέδου εξάρτησης της Ιταλίας από ξένες πηγές. Η Eni πωλεί αέριο που παραδίδεται από τη Ρωσία και μεταφέρεται μέσω του αγωγού Blue Stream. Το 2016, οι πωλήσεις ανήλθαν σε 6,55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, δηλαδή μείωση 1,21 bcm ή 15,6% σε σχέση με τo 2015.

Η ENI, μαζί με τον ιδιωτικό τουρκικό όμιλο Calik, είναι επίσης εταίρος στο έργο του αγωγού Samsun-Ceyhan, το οποίο στοχεύει να παραδώσει αργό πετρέλαιο της Ρωσίας και του Καζακστάν στις μεσογειακές ακτές της Τουρκίας.

«Στρατηγική σχέση»

Όπως σημειώνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, η Τουρκία και η Ιταλία είναι δύο περιφερειακές δυνάμεις που μοιράζονται κοινά συμφέροντα, κοινή ιστορία και κοινές αξίες στη λεκάνη της Μεσογείου. «Από την άποψη αυτή, θα ήταν σκόπιμο να οριστούν οι διμερείς σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας ως στρατηγική εταιρική σχέση», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Τα βασικό επιχείρημα υπέρ της Τουρκίας, που ακούγεται συχνά τόσο από προοδευτικούς όσο και από συντηρητικούς Ιταλούς πολιτικούς, είναι η «κοινή μεσογειακή ταυτότητα» των δύο χωρών.

Ο υιός Ερντογάν στην Ιταλία

Σε μιαν άλλην υπόθεση, ο υιός του Τούρκου Προέδρου, Μπιλάλ Ερντογάν, κατέφυγε το 2015 στην Ιταλία με τη σύζυγο και τα παιδιά του κουβαλώντας μεγάλα κεφάλαια, με τη δικαιολογία ότι ήθελε να ολοκληρώσει το διδακτορικό του στο Johns Hopkins” School of Advanced International Studies (SAIS) στην Μπολόνια. Αργότερα, ωστόσο, η ιταλική Δικαιοσύνη άρχισε τη διενέργεια έρευνας σε βάρος του γιου του Προέδρου της Τουρκίας, ως υπόπτου για την έξοδο μεγάλων χρηματικών ποσών από τη χώρα του.

https://www.pentapostagma.gr/

Σύμη: Βούτηξε στη θάλασσα και βρήκε στο βυθό ένα αυτοκίνητο γεμάτο…

Σύμη:

Βούτηξε στη θάλασσα και βρήκε στο 

βυθό ένα αυτοκίνητο γεμάτο…

Ο επαγγελματίας δύτης Βασίλης Μαντικός βούτηξε στη Σύμη και λίγο αργότερα τα όσα έφερε στη στεριά έγιναν κεντρικό θέμα συζήτησης…

Χρυσαφικά, κοσμήματα και 30 βάζα με μέλι ανέσυρε μέσα από ναυαγισμένο αυτοκίνητο στην περιοχή Γυαλός στη Σύμη, ο επαγγελματίας δύτης Βασίλης Μαντικός.

Μιλώντας χθες στη «Ροδιακή» ο ίδιος, επιβεβαίωσε τη σχετική πληροφορία και  υπογράμμισε ότι έλαβε εντολή από τους αρμόδιους αξιωματικούς του Λιμενικού της Σύμης, έπειτα από αίτημα του ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου.

Το αυτοκίνητο παρασύρθηκε στη θάλασσα μαζί με αρκετά άλλα, στη μεγάλη νεροποντή που έπληξε το νησί στις 13 Νοεμβρίου 2017.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η οικογένεια που είχε το αυτοκίνητο, επρόκειτο να αναχωρήσει από το νησί, μια ημέρα πριν από την κακοκαιρία προκειμένου να παραστεί σε γάμο που θα γινόταν σε άλλη περιοχή της χώρας.

Η κακοκαιρία που προκάλεσε σημαντικές ζημιές στη Σύμη, ματαίωσε τα σχέδια της οικογένειας και έτσι το αυτοκίνητο βρέθηκε στο βυθό της θάλασσας.

Από την πρώτη στιγμή ο ιδιοκτήτης είχε ενημερώσει τους αξιωματικούς του Λιμεναρχείου του νησιού και κάτω από άκρα μυστικότητα, δόθηκε εντολή στον επαγγελματία δύτη να πραγματοποιήσει την επιχείρηση.

https://www.pentapostagma.gr/

Έμφραγμα: Τι θα νιώσετε λίγο πριν σας συμβεί

Έμφραγμα: 

Τι θα νιώσετε λίγο πριν σας συμβεί

Οι περισσότεροι θάνατοι από εμφράγματα προκαλούνται από κοιλιακή μαρμαρυγή της καρδιάς που εμφανίζεται πριν προλάβει ο ασθενής να φτάσει στα Επείγοντα ενός νοσοκομείου. Όσοι καταφέρνουν να φτάσουν εκεί, έχουν εξαιρετικές πιθανότητες επιβίωσης. Με τη σύγχρονη θεραπεία αυτές υπερβαίνουν το 90%.

Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να μπορείτε να αναγνωρίσετε εγκαίρως στον εαυτό σας, εκείνα τα σημάδια που δείχνουν ότι είναι πολύ πιθανό να πάθετε κάποιο έμφραγμα.

Αν και ο πόνος και η δυσφορία στο στήθος είναι τα πιο κοινά συμπτώματα καρδιακής προσβολής, κάποιοι άνθρωποι δεν αισθάνονται καθόλου πόνο στο στήθος, ενώ άλλοι βιώνουν μόνο έναν ήπιο πόνο, ή ελαφριά δυσφορία. Άλλοι μπορεί να αντιμετωπίσουν μόνο ένα σύμπτωμα, ενώ ορισμένοι παρουσιάζουν έναν συνδυασμό από αυτά.

Δείτε πώς “χτυπάει” προηγουμένως ένα πιθανό έμφραγμα σε συγκεκριμένα σημεία στο σώμα:

• Σαγόνι: Δυσφορία ή πόνος στο σαγόνι σας. Μπορεί να αισθάνεστε έναν πόνο ή σφίξιμο μέσα και γύρω από την κάτω γνάθο σε κάθε μία ή και στις δύο πλευρές. Αυτή η δυσφορία μπορεί να μεταδοθεί από το στήθος σας στο σαγόνι σας.
• Λαιμός: Δυσφορία ή πόνος στον λαιμό σας. Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή περιγράφουν μια γενική δυσφορία στον λαιμό τους, ή αίσθημα πνιγμού ή καψίματος. Αυτή η δυσφορία μπορεί να εξαπλωθεί από το στήθος ή τους ώμους σας προς τον λαιμό σας.
• Ώμοι: Δυσφορία ή πόνος επάνω σε και γύρω από τον έναν ή και τους δύο ώμους σας. Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή περιγράφουν μια αίσθηση γενικού πόνου, ένα αίσθημα βάρους ή πίεσης που απλώνεται από το στήθος τους στον ώμο τους.
• Πλάτη: Δυσφορία ή πόνος στην πλάτη σας. Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή περιγράφουν μια αίσθηση ενός γενικού πόνου στην περιοχή ανάμεσα από τις δύο ωμοπλάτες τους. Αυτή η δυσφορία μπορεί να μεταδοθεί από το στήθος σας στην πλάτη σας.
• Χέρια: Δυσφορία, πόνος, αίσθημα βάρους ή αδυναμία σε ένα, ή και στα δύο χέρια. Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή περιγράφουν αίσθημα δυσφορίας, μούδιασμα, ή μυρμήγκιασμα στο αριστερό τους χέρι. Αυτή η δυσφορία μπορεί να εξαπλωθεί από το στήθος σας στο χέρι σας.

Εκτός από αυτά τα σημεία στο σώμα, λίγο ΠΡΙΝ από ένα έμφραγμα, μπορεί επίσης να αισθανθείτε και τα παρακάτω συμπτώματα:

• Ναυτία
• Ζαλάδα
• “Κρύος” ιδρώτας
• Δυσκολία στην αναπνοή

https://www.pentapostagma.gr/