Oι καλύτερες φωτογραφίες του 2017 είναι σκέτη μαγεία!

Κάθε χρόνο, τα διεθνή φωτογραφικά βραβεία Siena μοιράζονται τις καλύτερες εικόνες της χρονιάς που πέρασε από τα πιο όμορφα και μοναδικά μέρη, τους ανθρώπους και τα γεγονότα στον κόσμο.

Κάποιες φωτογραφικές συνθέσεις είναι τόσο ποιητικά και εντυπωσιακά δοσμένες που καταφέρνουν να ταξιδέψουν τον θεατή σε μακρινά μέρη, σε ιδιαίτερα έθιμα και παραδόσεις, στο βασίλειο των άγριων ζώων, στις μεγάλες διαδηλώσεις, στις κορυφαίες αθλητικές στιγμές. 

Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν ταξίδια και περιπέτειες, συναρπαστικά πορτρέτα και χαρακτήρες, ασπρόμαυρες συνθέσεις, αλλά και πολύ χρώμα.

Μερικές από τις πιο «δυνατές» εικόνες του 2017

Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες

Pathé News* - ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ, Greek Civil War 1944 - βίντεο - ντοκουμέντα από τις οδομαχίες στην Αθήνα

George Vidakis

Δημοσιεύτηκε στις 6 Δεκ 2017

3 Βίντεο - ντοκουμέντα από τις οδομαχίες στην Αθήνα.

Η διαδήλωση που πνίγηκε στο αίμα, οι οδομαχίες και το βρετανικό τανκ που εισβάλει στα γραφεία του ΕΑΜ. 00:00 Το Πρώτο βίντεο με αμοντάριστο υλικό, ξεκινάει με εικόνες από την βοήθεια που στέλνουν οι δυτικοί σύμμαχοι και προχωράει με σκηνές από την πορεία που πραγματοποιήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1944 η οποία πνίγηκε στο αίμα. 02:12 Το δεύτερο βίντεο, χωρίς ήχο η σχολιασμό , βλέπουμε τα γεγονότα που εξελίχθησαν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μέσα από την ματιά των Βρετανών καθώς ο φακός παρακολουθεί το σφυροκόπημα και τους βομβαριδισμούς των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από τους Άγγλους. 05:10 Στο τρίτο βίντεο βλέπουμε τις οδομαχίες και την εισβολή του βρετανικού τανκ στα κεντρικά γραφεία του ΕΑΜ, του χώρου που κατέλαβαν μετά από την αποχώρηση των Γερμανών όπου το χρησιμοποιούσαν ως αρχηγείο οι κατακτητές στην οδό Κοραή. *Η Pathé News ήταν παραγωγός ειδήσεων και ντοκιμαντέρ από το 1910 έως το 1970 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο ιδρυτής του, ο Charles Pathé, ήταν πρωτοπόρος των κινούμενων εικόνων στη σιωπηλή εποχή. Το αρχείο Pathé News είναι σήμερα γνωστό ως British Pathé. Η συλλογή ταινιών και ταινιών ειδήσεων είναι πλήρως ψηφιοποιημένη και διαθέσιμη στο διαδίκτυο. Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο. Δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων του περιεχομένου. Είναι από την προσωπική μου συλλογή και είναι καθαρά για Διασκέδαση. All audio and visual parts are the sole property of their respective owners. This video is purely for entertainment and recreational purposes. No Copyright infringement intended! All rights go to its rightful owners.

Α.Π.Ε.: Κίνητρα για μόλυνση

 apenanti oxthi 

Υπάρχουν τρεις αλήθειες που επιμελώς αποκρύπτονται από τους καταναλωτές:

Αλήθεια πρώτη: Η ηλεκτρική ενέργεια έγινε αγαθό πολυτέλειας λόγω των επιδοτήσεων των Α.Π.Ε. (για τις επιδοτήσεις εδώ)

Αλήθεια δεύτερη: Οι Α.Π.Ε. υπάρχουν μόνο επειδή επιδοτούνται, αφού η «καθαρή» ενέργεια που παράγουν δεν μπορεί να καλύψει 
τις ανάγκες ενός ηλεκτρικού δικτύου.

(Σε ένα ηλεκτρικό δίκτυο πρέπει σε κάθε χρονική στιγμή να ικανοποιείται το ισοζύγιο της ισχύος, δηλαδή η ισχύς που απορροφάται από τους καταναλωτές να είναι ίση προς αυτήν που παράγουν οι σταθμοί παραγωγής. Επειδή όμως οι ανεμογεννήτριες παράγουν ηλεκτρική ενέργεια μόνο όταν φυσάει ο άνεμος και τα φωτοβολταϊκά μόνο όταν ο ήλιος λάμπει, δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ενός δικτύου, η ασφάλεια του οποίου συνεχίζει να στηρίζεται στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με συμβατικά καύσιμα ).

Αλήθεια τρίτη: Οι Α.Π.Ε , όχι μόνον δεν προστατεύουν, αλλά και βλάπτουν το περιβάλλον (βλέπετε εδώ, εδώ και εδώ).

Βεβαίως οι αλήθειες αυτές είναι δύσκολο να γίνουν αποδεκτές, όταν επί σειρά ετών μας πιπιλίζουν τα αυτιά με τα γνωστά φληναφήματα για τη «φτηνή» και «οικολογική» ενέργεια που παράγεται από τον ήλιο και τον αέρα. Δεν ήρθε όμως ο καιρός που πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε και να αμφισβητούμε;

Αναδημοσιεύουμε σε δική μας μετάφραση το τρίτο μέρος του άρθρου «Πώς ο ηλεκτρισμός έγινε είδος πολυτελείας» που δημοσιεύθηκε στο"SPIEGEL ONLINE" στις 4.9.2013 (το πρώτο μέρος εδώ και το δεύτεροεδώ) 

Πώς ο ηλεκτρισμός έγινε είδος πολυτελείας

Μέρος 3ο: Κίνητρα για μόλυνση

Όλο και περισσότερες ανεμογεννήτριες λειτουργούν στην Γερμανία και όλο και περισσότερα φωτοβολταϊκά λιάζονται στον ήλιο, ωστόσο η ποσότητα ρύπων και αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από τα φουγάρα αυξήθηκαν πέρυσι. Αυτή η κρίσιμη εξέλιξη είναι ιδιαίτερα εμφανής στην μικρή πόλη Grosskotzenburg, ανατολικά της Φρανκφούρτης.

Ο μεγαλύτερος προμηθευτής ενέργειας της Γερμανίας, η εταιρεία E.ΟΝ AG, με έδρα το Ντίσελντορφ, λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια έναν μεγάλο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής με βάση τον λιγνίτη στο Grosskotzenburg Η παλαιότερη από τις πέντε μονάδες του εργοστασίου Staudinger (σημείωση του μεταφραστή: το εργοστάσιο αυτό είναι γνωστό και ως σταθμός ηλεκτροπαραγωγής Großkrotzenburg ) κτίστηκε το 1965 και λειτουργεί στο γελοίο επίπεδο απόδοσης του 32% . Ακόμα και στην E.ΟΝ το εργοστάσιο Staudinger θεωρείται πλέον «εντελώς απαράδεκτο, τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά».

Οι υπερσύγχρονες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με φυσικό αέριο, σαν αυτό στην πόλη Irsching της Βαυαρίας, έχουν σχεδόν διπλάσια απόδοση από αυτές που λειτουργούν με άνθρακα, ή περίπου 60%. Επιπλέον είναι πιο ευέλικτες και εκπέμπουν πολύ λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί οι υπεύθυνοι της εταιρείας E.ON δεν θορυβήθηκαν όταν η άδεια λειτουργίας της παλαιότερης από τις πέντε μονάδες του Staudinger έληξε την 1η Ιανουαρίου τρέχοντος έτους.

"Για να είμαστε καλυμμένοι ενημερώσαμε αρκετές φορές τους αρμόδιους φορείς ότι κλείνουμε την μονάδα", λέει ο διευθύνων σύμβουλος της E.ΟΝ, Johannes Teyssen. Εφόσον οι φορείς δεν διατύπωσαν αντιρρήσεις, η εταιρεία ξεκίνησε τον Μάιο την αποσυναρμολόγηση βασικών στοιχείων του εργοστασίου και μετέφερε τους εργαζόμενους σε άλλα εργοτάξια. Η E.ON είχε σχεδιάσει να ολοκληρώσει το έργο μέχρι το τέλος του χρόνου και να αφαιρέσει ό,τι έμεινε από το παλιό εργοστάσιο.

Αλλά η κατάσταση άλλαξε ξαφνικά στις 30 Ιουνίου, όταν η E.ON έλαβε μια επιστολή από τον φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου που συνδέεται με το εργοστάσιο, την εταιρεία Tennet, και από την ρυθμιστική αρχή. Η μονάδα, σύμφωνα με την επιστολή, ήταν απαραίτητη για τη διατήρηση της σταθερότητας του δικτύου και η E.ΟΝ όφειλε να αποκαταστήσει την επιχειρησιακή ετοιμότητα του εργοστασίου άνθρακα χωρίς καθυστέρηση.

Αυτό είναι μια από τις πιο περίεργες εξελίξεις στην ιστορία της γερμανικής ενεργειακής μεταρρύθμισης. Τα πιο ρυπογόνα εργοστάσια της χώρας είναι πλέον και τα πιο κερδοφόρα: τα παλιά και άνευ σημασίας εργοστάσια λιγνίτη. Πολλά απ’ αυτά τα εργοστάσια λειτουργούν τώρα με πλήρη ισχύ.

Αυτό αφήνει μια μαύρη κηλίδα στις περιβαλλοντικές στατιστικές της Γερμανίας. Ενώ η ποσότητα ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές ενεργείας αυξήθηκε κατά 10,2% το 2012, το πρώτο έτος της νέας ενεργειακής πολιτικής, η ποσότητα παραγωγής από εργοστάσια λιθάνθρακα και λιγνίτη αυξήθηκε επίσης κατά 5% η καθεμία . Ως αποτέλεσμα οι εκπομπές CO2 της Γερμανίας αυξήθηκαν κατά 2% το 2012. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος Altmaier , ήταν φανερά εκνευρισμένος δηλώνοντας: "Αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να γίνει τάση".

Αλλά οι ειδικοί αναμένουν ότι ο Altmaier θα γελοιοποιηθεί ακόμα μια φορά στο τέλος του χρόνου, αν είναι ακόμα υπουργός. Μια έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας την περασμένη εβδομάδα από την Ομοσπονδιακή Αρχή Δικτύου δείχνει ότι η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη θα παραμείνει σχεδόν σταθερή, στις 148 τεραβατώρες μέχρι το 2022. Το απογοητευτικό συμπέρασμα ήταν ότι η ανταγωνιστική θέση του λιγνίτη «μόλις και μετά βίας θα μειωθεί με ένα αυξανόμενο μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο μείγμα».

Πέρα από την Σουηδία

Καμιά φορά η ανάγκη γεννά τις καλύτερες ιδέες. Τουλάχιστον έτσι το βλέπει ο GustavEbenå (σημείωση του μεταφραστή: επικεφαλής της Μονάδας Ελέγχου και Εποπτείας του Τμήματος Ανάλυσης του Οργανισμού Ενέργειας της Σουηδίας) όταν θυμάται τότε που η Σουηδία έμπαινε στην νέα εποχή της πράσινης ενέργειας στην αλλαγή του αιώνα. Η χώρα του υπέφερε εκείνη την εποχή από τις συνέπειες μιας οδυνηρής οικονομικής κρίσης. "Ένα ήταν σαφές", θυμάται ο Σουηδός ειδικός. "Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έπρεπε να αναπτυχθούν όσο πιο οικονομικά γινόταν".

Η Σουηδία ανέπτυξε ένα σύστημα που βασίζεται σε ποσοστώσεις για την πράσινη ενέργεια και σε μια αγορά πιστοποιητικών. . "Κατά μία έννοια, το μοντέλο μας ήταν το ανάποδο του Γερμανικού συστήματος επιδοτήσεων", λέει ο Ebenå, ο οποίος έζησε στην Γερμανία για πολλά χρόνια και είναι καλά ενημερωμένος για τις ενεργειακές μεταρρυθμίσεις της Γερμανίας.

Το Σουηδικό μοντέλο επικράτησε μεταξύ των ανταγωνιστικών απόψεων. Σύμφωνα μ’αυτό , μια κιλοβατώρα καθαρής ενέργειας κοστίζει μόλις 10% περισσότερο από τον συμβατικό ηλεκτρισμό. "Αυτό σημαίνει ότι οι καταναλωτές μας πληρώνουν ελάχιστα σε σχέση με όσο ξοδεύουν οι Γερμανοί για να μπουν στην εποχή της ανανεώσιμης ενέργειας", τονίζει ο Ebenå .

Εντούτοις , η Σουηδία προχωρά γοργά με την επέκταση της πράσινης ενέργειας. Η χώρα παράγει ήδη περίπου το 45% του ηλεκτρικής ενέργειας της από υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Ως αποτέλεσμα του συστήματος επιδοτήσεων, η βιομάζα και οι ανεμογεννήτριες έχουν συμβάλει περίπου 10% στο ενεργειακό μείγμα τα τελευταία χρόνια. Η Νορβηγία υιοθέτησε το σουηδικό σύστημα πέρυσι. Μπορεί όμως αυτό το μοντέλο να εφαρμοστεί στην Γερμανία;

Τα μέλη της επιτροπής που διορίστηκαν από τη Γερμανική κυβέρνηση πιστεύουν ότι μπορεί, και πρόκειται να υποβάλουν ένα λεπτομερές σχέδιο στον Υπουργό Οικονομικών Philipp Rösler την Πέμπτη. Το σχέδιο επιμελήθηκε ο οικονομολόγοςJustus Haucap και ο ειδικός στα νομικά Jürgen Kühling. Το σχέδιο επίσης υποστηρίζεται από την ομάδα οικονομικών μελετών RWI και από την Γερμανική Ακαδημία Επιστημών και Μηχανικής (Acatech).

Οι ειδικοί προτείνουν να επιβάλει η κυβέρνηση μια ποσόστωση πράσινης ενέργειας στους προμηθευτές ενέργειας, και σταδιακά να αυξήσει αυτήν την ποσόστωση σύμφωνα με τους στόχους της για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας. Η ημερομηνία διακοπής θα είναι η 01 Ιανουαρίου 2015. Στους επόμενους 12 μήνες το 27,5% του ηλεκτρισμού θα πρέπει να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το 29% το 2016 και τελικά το 35% το 2020.

Ωστόσο, θα εναπόκειται στις εταιρείες ενέργειας και στις δημοτικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας να επιλέξουν τις αντίστοιχες πηγές καθαρής ενέργειας. Η επιτροπή πιστεύει ότι οι προμηθευτές ενέργειας θα πρέπει να αποφασίζουν πώς να δαπανήσουν τα χρήματά τους: στην αιολική ενέργεια, την ηλιακή ή την βιομάζα. Οι δημοτικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας θα αναζητούν την χαμηλότερη δυνατή τιμή για την καθαρή ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό θα ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ υπεράκτιας και χερσαίας αιολικής ενέργειας, καθώς και μεταξύ ηλιακής και βιομάζας, και οι τιμές θα πέσουν, προς όφελος των καταναλωτών.


Διατήρηση αδιάβλητου συστήματος

Στην Σουηδία, το σύστημα εξασφαλίζει ότι οι επενδύσεις των επιχειρήσεων ηλεκτρικής ενέργειας διοχετεύονται αυτομάτως στην τεχνολογία που θεωρούν ως την πλέον οικονομικά αποδοτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι και η φθηνότερη σε μια δεδομένη στιγμή. Όπως κάθε άλλη εταιρεία, έτσι και οι Σουηδικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ενδιαφέρονται να μεγιστοποιούν την απόδοση μιας επένδυσης. Αυτό διαφέρει στην Γερμανία , όπου η πιο αναποτελεσματική τεχνολογία σε μια δεδομένη στιγμή είναι και η περισσότερη επιδοτούμενη και βασίζεται στην περίεργη λογική ότι πρέπει να την φέρουν στην αγορά για ένα ιδιαίτερα μακρύ διάστημα.

Για να αποκλειστεί η περίπτωση οι πάροχοι ενέργειας να κάνουν απάτη σε σχέση με το μοντέλο ποσόστωσης, η σουηδική κυβέρνηση ζητά να καταθέσουν έναν αριθμό πιστοποιητικών πράσινης ενέργειας. Κάθε πιστοποιητικό αντιπροσωπεύει μία Μεγαβατώρα καθαρού ηλεκτρισμού. Αυτοί που δεν μπορούν να αποδείξουν ότι έχουν εκπληρώσει τις ποσοστώσεις τους τιμωρούνται με βαρύ πρόστιμο.

Τα υπόλοιπα αφήνονται στην προσφορά και ζήτηση, με βάση τους συνήθεις κανόνες της οικονομίας της αγοράς. Όταν η ποσότητα πράσινης ενέργειας που παράγεται είναι χαμηλή , υπάρχουν λιγότερα πιστοποιητικά στην αγορά και η τιμή τους αυξάνεται. Αυτό, με την σειρά του, παρέχει κίνητρα στους επενδυτές να κατασκευάσουν επιπλέον ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά. Επίσης μπορούν να επενδύσουν τα χρήματά τους σε συστήματα αποθήκευσης, τα οποία καθιστούν την παραγωγή ενέργειας πιο αποτελεσματική. Ή μπορούν να επενδύσουν σε τεχνολογίες που δεν παίζουν ρόλο στην Γερμανία σήμερα αλλά μελετώνται σε άλλα μέρη του κόσμου.

Για την Σουηδή Υπουργό Ενεργείας, Anna-Karin Hatt, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του μοντέλου ποσοστώσεων είναι ότι περιέχει λίγους γραφειοκρατικούς περιορισμούς. Η κυβέρνηση ορίζει τον στόχο, αλλά όχι την μέθοδο. Εν αντιθέσει προς το γερμανικό σύστημα , η κυβέρνηση δεν είναι αναγκασμένη να αναπροσαρμόζει διαρκώς τα επίπεδα επιδότησης για την αιολική ενέργεια, την ηλιακή και την βιομάζα. "Ως αποτέλεσμα η αγορά ενέργειας δεν εξαρτάται από καινούργιες πολιτικές αποφάσεις κάθε χρόνο," λέει η Hatt. "Οι επενδυτές στην ανανεώσιμη ενέργεια εκτιμούν πολύ αυτήν την προβλεψιμότητα."

Στην Σουηδία με τα πυκνά δάση, οι προμηθευτές ενέργειας αρχικά επικεντρώθηκαν στην βιομάζα με τη μορφή αποβλήτων από ξύλο και χαρτί. Χρησιμοποίησαν αυτό το υλικό ως καύσιμο για τους συμβατικούς ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς, οι οποίοι παράγουν ηλεκτρική ενέργεια και προμηθεύουν θέρμανση από μεγάλη απόσταση σε νοικοκυριά. Αλλά αυτή η δυνατότητα έχει πλέον εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτόν τον λόγο ο κλάδος στράφηκε στην κατασκευή ή τον εκσυγχρονισμό αιολικών πάρκων κυρίως στην ηπειρωτική χώρα, λέει ο Ebenå, "γιατί τα υπεράκτια αιολικά πάρκα κοστίζουν πολύ. "

Εκλογές και δημόσια σιωπή

Το πιθανότερο είναι ότι στην Γερμανία ένα μοντέλο βασισμένο σε ποσοστώσεις θα οδηγούσε επίσης στην κατασκευή χερσαίων ανεμογεννητριών. Οι κυβερνητικοί στόχοι για επέκταση των υπεράκτιων δεν θα ήταν πια εφικτοί – και όχι χωρίς λόγο. Εξ αιτίας του δύσκολου περιβάλλοντος, η τεχνολογία είναι επιρρεπής σε αποτυχία και το κόστος κατασκευής μακριά από την ακτή είναι πολύ υψηλό. Το χειρότερο είναι ότι η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει να μεταφέρεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα στην χώρα.

Είναι σαφές ότι η επόμενη γερμανική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να σχεδιάσει μια αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική. Η τιμή όμως της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ένα τοξικό θέμα της εκλογικής εκστρατείας , δεδομένων των κακών προγνωστικών και των υποσχέσεων που δεν τηρήθηκαν. Σε μια κυβερνητική δήλωση τον Ιούνιο του 2011, η ΚαγκελάριοςMerkel είχε υποσχεθεί να κρατήσει τις τιμές σταθερές. "Η επιβάρυνση για την ανανεώσιμη ενέργεια δεν πρέπει να ξεπεράσει τα τωρινά επίπεδα," είπε η Merkel στο κοινοβούλιο. Ο δε Υπουργός Οικονομικών Rösler ισχυρίστηκε ότι υπάρχει ακόμα και περιθώριο για περικοπές στον φόρο ενεργείας. Όταν οι τιμές αυξήθηκαν , ο Rösler και αργότερα ο Υπουργός Περιβάλλοντος Röttgen κατηγόρησαν ο ένας τον άλλο αντί να βρουν μια λύση.

Κανένα από τα κόμματα δεν έχει ένα σχέδιο με συνοχή για την αντιμετώπιση του προβλήματος μετά τις βουλευτικές εκλογές στις 22 Σεπτεμβρίου 2013. Οι λίγες μέχρι τώρα προτάσεις είναι ενοχλητικά απλουστευτικές . Ο Altmaier και το CDUσκέπτονται το ενδεχόμενο να πληρωθούν οι επιδοτήσεις για την πράσινη ενέργεια του χρόνου με δανεικά, ούτως ώστε να καθυστερήσει η επόμενη αύξηση της ηλεκτρικής ενέργειας κατά μερικούς μήνες.

Η Gerda Hasselfeldt, μέλος του CSU, αδελφού κόμματος του CDU στην Βαυαρία, ευνοεί το φόρτωμα τουλάχιστον μέρους του κόστους στην επόμενη γενιά. Σύμφωνα με την πρότασή της, η κρατική αναπτυξιακή τράπεζα KfW θα αναλάβει μέρος του κόστους για φωτοβολταικά και ανεμογεννήτριες. Το ποσόν σ’αυτήν την περίπτωση θα αποπληρωθεί μέσα στα επόμενα 40 χρόνια.

Όσο για τις προτάσεις του SPD, των Πρασίνων και του FDP, αυτές κυμαίνονται από την μείωση του φόρου ρεύματος ως την μείωση του ΦΠΑ. Αυτό όμως δεν πρόκειται να δώσει λύση στα δομικά προβλήματα, τα οποία απαιτούν ριζική μεταρρύθμιση της κυβερνητικής επιτροπής. Το πρόβλημα είναι ότι η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πρόθυμη να τα βάλει με τις ισχυρότερες βιομηχανίες ρεύματος.

Μέχρις ότου το θέμα φτάσει στην επόμενη νομοθετική περίοδο, ο Υπουργός Περιβάλλοντος Altmaier προτιμά να στέλνει στους καταναλωτές συμβουλές εξοικονόμησης: "Όταν μαγειρεύω , προσπαθώ να αφήνω την κατσαρόλα με κλειστό το καπάκι."

Από τους FRANK DOHMEN, MICHAEL FRÖHLINGSDORF, ALEXANDER NEUBACHER, TOBIAS SCHULZE AND GERALD TRAUFETTER
Μετάφραση από τα γερμανικά στα αγγλικά από τον Christopher Sultan

Δίκτυο Ενεργών Καταναλωτών (Δ.Ε.ΚΑ)

http://www.apenantioxthi.com/

CONTROL CENTER: Η επιστημονική φαντασία ως όργανο τροποποίησης της συνείδησης

CONTROL CENTER: 

Η επιστημονική φαντασία ως όργανο τροποποίησης της συνείδησης

Αυτό το «Κέντρο Ελέγχου» δεν μοιάζει με άλλο. Μια περφόρμανς ζωντανού κινηματογράφου επιστημονικής φαντασίας, μια μοναδική, διήμερη οπτικοακουστική παράσταση, με τέσσερα πρωτότυπα έργα από τους καλλιτέχνες Στάθη Τσεμπερλίδη, Πάνο Αλεξιάδη και Στάθη Χρυσίδη.

Βασισμένοι στις τεχνικές του Ζωντανού Κινηματογράφου, με επιρροές τα ευρωπαϊκά κόμικς των δεκαετιών του 1970 και 1980 (Moebius, Philippe Druillet, Caza), η ρωσική πρωτοπορία του κινουμένου σχεδίου (Anatoliy Petrov, Vladimir Tarasov), η λογοτεχνία της ουτοπίας και τα έργα επιστημονικής φαντασίας των Philip K. Dick (VALIS, A Scanner Darkly) και Stanislaw Lem (Cyberiad, Solaris), οι καλλιτέχνες Στάθης Τσεμπερλίδης, Πάνος Αλεξιάδης και Στάθης Χρυσίδης δημιουργούν για τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στο IFAC Athina ένα Κέντρο Ελέγχου στις 15 και 16 Δεκεμβρίου, μέσα από το οποίο συνθέτουν μια μοναδική, διήμερη οπτικοακουστική περφόρμανς, που αποτελείται από τέσσερα πρωτότυπα έργα, στο πλαίσιο της έκθεσης Science Fiction: Ταξίδι στο Άγνωστο (διάρκεια έκθεσης έως 14 Ιανουαρίου 2018).

Ο Ζωντανός Κινηματογράφος είναι μια σχετικά πρόσφατη τεχνική, που έγινε εφικτή χάρη στις νέες ψηφιακές τεχνολογίες. Οι αναφορές του ξεκινούν από τον φουτουρισμό, το Bauhaus και το De Stijl και φτάνουν έως το Fluxus, τη Musique concrète, αλλά και τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική. Συνδυάζοντας τις τεχνικές παραγωγής εικόνας του κινηματογράφου, που λαμβάνουν χώρα απόντος του θεατή, με τις τεχνικές τηλεοπτικής αναμετάδοσης που συμβαίνουν ενώπιον του θεατή, έχουμε ως αποτέλεσμα μια κινηματογραφική αφήγηση σε πραγματικό χρόνο. Καθώς ο θεατής εισάγεται στο κέντρο ελέγχου της παράστασης, δεν του αποκαλύπτεται μόνο το τέχνασμα του αφηγηματικού μηχανισμού, αλλά και ο τρόπος λειτουργίας του.

Για την παράσταση Κέντρο Ελέγχου, οι τρεις περφόρμερ συνδυάζουν πανοραμικές προβολές UltraHD, μικροκάμερες υψηλής ανάλυσης 4K, αρχιτεκτονικές μακέτες, video projection mapping, προγραμματισμό game-engine, αναλογικά συνθεσάιζερ και τετραφωνικό surround ήχο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Θα παρουσιαστούν οι εξής τέσσερις θεματικές ενότητες:

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου | 21:00-22:00

Έσχατον – Μια αναζήτηση στα όρια του χώρου και του χρόνου

Πρισματικός Άνθρωπος – Κυβερνοπάνκ βιοτεχνολογία και συλλογική νοημοσύνη

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου | 21:00-22:00

ΜΟΑ192Β – Διαστασιακές μεταβάσεις της συνείδησης σε έναν έρημο πλανήτη

Άγνωστο Φως – Η Τεχνητή Νοημοσύνη ανακαλύπτει την Τεχνητή Πίστη

Συντελεστές:

Στάθης Χρυσίδης: Καλλιτεχνική δημιουργία & οπτικοακουστικός προγραμματισμός

Στάθης Τσεμπερλίδης: Καλλιτεχνική δημιουργία

Πάνος Αλεξιάδης: Καλλιτεχνική δημιουργία & modular synthesizers

Λαέρτης Λιάγκος: Τεχνική υποστήριξη

Οργάνωση: Πάσκουα Βοργιά

Οργάνωση: Πάσκουα ΒοργιάΟργάνωση: Πάσκουα ΒοργιάΟργάνωση: Πάσκουα Βοργιά

Με την υποστήριξη του International Fine Arts Consortium Athina

Πληροφορίες

CONTROL CENTER

15 & 16 Δεκέμβριου 2017 | 21:00

IFAC Athina (Γαλαξία 11, Νέος Κόσμος -πίσω από το κτίριο της Στέγης)

Η είσοδος είναι δωρεάν και λόγω περιορισμένης χωρητικότητας (50 άτομα) θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας.

Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν την έναρξη στον χώρο της εκδήλωσης.

http://www.koutipandoras.gr/

10 πράγματα που πρέπει να ξέρεις πριν ξαναπιείς ουίσκι

10 πράγματα που πρέπει να ξέρεις πριν 
ξαναπιείς ουίσκι

Ουίσκι σκέτο, με κόλα, on the rocks και old fashioned

Μπορεί να ξέρεις όλους τους τρόπους με τους οποίους μπορείς να παραγγείλεις το αγαπημένο σου ποτό, πόσα πραγματικά ξέρεις όμως για αυτό; Εμείς συγκεντρώσαμε 10 fun facts για να μάθεις και να μεταβιβαστείς...

... από απλό λάτρη του ουίσκι σε πραγματικό master.

1. Υπάρχει ένα είδος που ήταν παράνομο μέχρι το 2010

To Moonshine αποτελούσε αγαπημένο ποτό του Νότου για αιώνες. Όταν όμως αυξήθηκαν οι φόροι, το ίδιο έκανε και η παράνομη παραγωγή του. Πριν από 7 χρόνια όμως η παραγωγή του άρχισε να γίνεται πάλι με νόμιμο τρόπο. Τώρα η παραγωγή του γίνεται σε πολύ μεγάλες ποσότητες και με πολύ γρήγορους ρυθμούς, ενώ πλέον κυκλοφορεί και σε γεύσεις, όπως caramel apple, salty watermelon, black forest, κλπ.

2. Δεν έχει ημερομηνία λήξης

Σύμφωνα με τον master distiller της εταιρείας Jameson, εάν ένα σφραγισμένο μπουκάλι είναι αποθηκευμένο σε σκοτεινό μέρος, μπορεί να διατηρηθεί για πάντα. Το φως του ηλίου δεν χαλάει το ποτό, απλά αλλοιώνει τη γεύση του.

3. Εάν δεν βάζεις νερό στο ουίσκι σου, χάνεις

Σύμφωνα με έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο ερευνητικό περιοδικό “Scientific Reports”, το νερό στο ουίσκι είναι η καλύτερη επιλογή που μπορούμε να κάνουμε. “Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι έτσι έχει καλύτερη γεύση”,δήλωσε ο χημικός Björn Karlsson, επικεφαλής της έρευνας.

4. Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις στη μαγειρική

Είναι γνωστό σε όλους τους σεφ ότι το αλκοόλ, όπως και το αλάτι, μπορεί να αναβαθμίσει τη γεύση ενός πιάτου. Μην ανησυχείς όμως! Δεν πρόκειται να μεθύσεις γιατί το αλκοόλ εξατμίζεται κατά το μαγείρεμα. Δες ΕΔΩ τις αγαπημένες μας συνταγές.

5. Έχει ταξιδέψει στο φεγγάρι

Το 2011, ένα σκωτσέζικο αποστακτήριο έστειλε ένα φλασκί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να δει εάν το ποτό θα ωρίμαζε διαφορετικά στο διάστημα. Μετά από 4 χρόνια, η Ιαπωνία έστειλε έξι δείγματα στο Σταθμό. Τα αποτελέσματα βέβαια και των δύο πειραμάτων δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη.

 

6. Αποτελεί συστατικό του πιο διάσημου κοκτέιλ στον κόσμο

Σύμφωνα με έρευνα δημοσιευμένη στο Drinks International, το old fashioned παραμένει το πιο αγαπητό ποτό ανά τον κόσμο. Φτιάξ’το μόνος σου σπίτι ακολουθώντας ΑΥΤΗ τη συνταγή.

7. Το πιο δημοφιλές brand είναι το Jack Daniel’s

To ουίσκι αυτό παράγεται στο Τενεσί και αποτελείται από 51% καλαμπόκι και 39% μείγμα σίκαλης, κριθαριού και σιταριού. Το 2016, η εταιρεία πούλησε 12.49 εκατομμύρια κιβώτια, που αντιστοιχούν σε περισσότερα από 230 εκατομμύρια δολάρια σε πωλήσεις, νούμερα που το κατατάσσουν πρώτο σε δημοτικότητα. Ακολουθούν οι Fireball και Jameson. 
8. Κυκλοφορεί σε πολλές γεύσεις 

Κι όμως στην παγκόσμια αγορά μπορείς να βρεις ουίσκι με γεύση μήλου, κερασιού, καρπουζιού, ψητού ανανά, σοκολάτας, αλατισμένης καραμέλας, κ.ά.

9. Μπορεί να παραχθεί από οποιοδήποτε δημητριακό ή ψευτοδημητριακό

Παραδοσιακά, όπως είπαμε, παράγεται από καλαμπόκι, σίκαλη και κριθάρι, αλλά στην πραγματικότητα μπορεί να παραχθεί από οποιοδήποτε δημητριακό. Η εταιρεία Corsair από το Τενεσί, για παράδειγμα, παράγει ουίσκι από κινόα, βρόμη και φαγόπυρο.

10. Πριν μπει στο βαρέλι δεν έχει χρώμα

Κι όμως το ουίσκι είναι διάφανο. Το χρώμα και η γεύση του οφείλονται στα δρύινα βαρέλια μέσα στα οποία γίνεται η ωρίμανση καθώς και στα διάφορα πρόσθετα όπως για παράδειγμα η καραμέλα, που εμπεριέχεται συνήθως μέσα σε λιγότερο ακριβά ουίσκι.

ΠΗΓΉ

http://istosblog.blogspot.gr/

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ : Το άγνωστο ναυάγιο με 20 θύματα πριν από 58 χρόνια!

Λίμνη Πλαστήρα: Το άγνωστο ναυάγιο με 20 θύματα πριν από 58 χρόνια!




Τα ναυάγια σε ελληνικές λίμνες είναι λίγο πολύ άγνωστα στο ευρύ κοινό. 
Ένα από αυτά έλαβε χώρα πριν από 58 χρόνια, όταν στις 5 Δεκεμβρίου του 1959, συνολικά 20 άτομα έχασαν τη ζωή τους στη τεχνητή λίμνη Πλαστήρα.

 Η λίμνη Πλαστήρα (ή Ταυρωπού ή Μέγδοβα)  

Η πανέμορφη λίμνη Ταυρωπού (επίσημο όνομα) ή Μέγδοβα ή Νικολάου Πλαστήρα, βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης στο νομό Καρδίτσας. Σχηματίστηκε το 1959, με την ολοκλήρωση του φράγματος στον ποταμό Ταυρωπό ή Μέγδοβα, παραπόταμο του Αχελώου.

 Η κατασκευή της χρηματοδοτήθηκε από πολεμικές αποζημιώσεις της Ιταλίας και έγινε από γαλλική εταιρεία. Πριν την κατασκευή της λίμνης, στην περιοχή υπήρχε το αεροδρόμιο της Νεράιδας, που χρησιμοποιήθηκε για την προσγείωση συμμαχικών αεροπλάνων στην κατεχόμενη Ελλάδα. 

Σκοπός της δημιουργίας της λίμνης, ήταν η παραγωγή ενέργειας, η ύδρευση και η άρδευση. 

Η έκταση της λίμνης είναι 23,8 τ.χλμ, η ανώτατη στάθμη νερού 732μ. , το μέγιστο βάθος της 60μ.  περίπου και ο όγκος των υδάτων της φτάνει τα 400εκ. κυβικά μέτρα. Συνολικά, αρδεύονται περισσότερα από 280.000 στρέμματα στους νομούς Καρδίτσας, Λαρίσης και Τρικάλων. Βρίσκεται 20χλμ νοτιοδυτικά της Καρδίτσας και, αν και επίσημα ονομάζεται "Λίμνη Τουρωπού", είναι περισσότερο γνωστή ως Λίμνη (Νικολάου) Πλαστήρα, ο οποίος λέγεται ότι ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της κατασκευής της (ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ «ΛΙΜΝΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ», εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, 2005 και ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ).  

Το τραγικό ναυάγιο της 5ης Δεκεμβρίου 1959  

Ήταν 5 Δεκεμβρίου 1959, παραμονή του Αγίου Νικολάου. Ούτε δύο μήνες δεν είχαν περάσει από την ολοκλήρωση των έργων στη λίμνη Ταυρωπού. 

Εκείνο το βράδυ, 20 άνθρωποι, που είχαν όλοι εργαστεί για την κατασκευή της λίμνης, αποφάσισαν να ξεκινήσουν, γεμάτοι πράγματα για τις οικογένειές τους, από την περιοχή "Τσαρδάκι" για να φτάσουν απέναντι, στο Νεοχώρι. Μοναδικός τρόπος για να πραγματοποιήσουν το, σύντομο αυτό, ταξίδι, ήταν με βάρκα, καθώς οι παλιοί δρόμοι είχαν κατακλυστεί από τα νερά της λίμνης και δεν είχε κατασκευαστεί νέο οδικό δίκτυο. Στην περιοχή, επικρατούσε εκείνο το βράδυ σφοδρή κακοκαιρία. Παρά τις προτροπές να μην επιχειρήσουν να περάσουν τη λίμνη και να διανυκτερεύσουν στο Τσαρδάκι, όπου υπήρχε καφενείο – παντοπωλείο, δεν άκουσαν καθώς ήθελαν να περάσουν τη γιορτή του Άγιου Νικολάου στα σπίτια τους. Έτσι επιβιβάστηκαν στη βάρκα του Ηρακλή Μητσογιάννη.


 Λίγο πριν φτάσουν στα μισά της διαδρομής, η βάρκα δεν άντεξε στον δυνατό αέρα και τις άσχημες καιρικές συνθήκες και αναποδογύρισε. Και οι 20 επιβαίνοντες, όλοι άντρες, βρέθηκαν στα παγωμένα νερά της λίμνης. Σωσίβια ή άλλα σωστικά μέσα δεν υπήρχαν.

 Κανείς τους δεν ήξερε κολύμπι. Μόνο ένας φαίνεται ότι προσπάθησε να σωθεί, αλλά δεν τα κατάφερε.

 Η λίμνη, έγινε ο υγρός τάφος όλων… Ανασύρθηκαν από τον βυθό της, μετά από καιρό, από ομάδες δυτών. 

17 θύματα κατάγονταν από το Νεοχώρι, 2 από την Καρίτσα και 1 από το Μορφοβούνι (τη γενέτειρα του Ν. Πλαστήρα). 

Ο Βασίλης Γακιόπουλος, έγραψε κι ερμήνευσε ένα μοιρολόι για το τραγικό αυτό ναυάγιο, με τίτλο "Μέγδοβας". Τη δεκαετία του 1980, στήθηκε μνημείο με τα ονόματα των αδικοχαμένων στο ναυάγιο.  



Υδροσίφωνας προκάλεσε το ναυάγιο;  

Στα blog www. karditsanews. gr, giodom Karadom. wordpress, thessalianews.gr κ.ά., αναφέρεται ως αιτία του ναυαγίου, η κακοκαιρία που έπληττε την περιοχή της λίμνης στις 5/12/1959 

Σε άρθρο στα "ΝΕΑ" (6/11/2017), το ναυάγιο αποδίδεται σε υδροσίφωνα. Βέβαια, υπάρχουν 2 λάθη στο συγκεκριμένο άρθρο. Το ναυάγιο έγινε στις 5/12/1959 και όχι στις 17/12/1959 και οι νεκροί ήταν 20 όχι 21. 

Δυστυχώς, όποια κι αν ήταν η αιτία του ναυαγίου, 20 άνθρωποι χάθηκαν άδικα στη λίμνη Πλαστήρα το 1959. Σαν να έπρεπε κάποιοι να θυσιαστούν για να "στεριώσει" το φράγμα, δυο μήνες μετά την κατασκευή του… 

πηγή

Cheap Offers: http://bit.ly/gadgets_cheap

http://koukfamily.blogspot.gr/