ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.

Τα γραπτά του Αριστοτέλη

Όσο ζούσε ο Αριστοτέλης δημοσίευσε έναν περιορισμένο αριθμό έργων, κάποια από τα οποία ήταν διάλογοι που απευθύνονταν στο ευρύ κοινό και κάποια άλλα πραγματείες με επίκεντρο την πλατωνική θεωρία των Ιδεών. Από τα έργα αυτά κανένα δεν σώθηκε ολόκληρο. Έφτασαν όμως στα χέρια μας τα αδημοσίευτα διδακτικά του συγγράμματα, ή μάλλον οι προσωπικές του σημειώσεις επάνω στις οποίες στήριζε τη διδασκαλία στους μαθητές του. 

Οι αρχαίες πηγές μάς μεταφέρουν μια μυθιστορηματική εκδοχή της διάσωσής τους. Τα χειρόγραφα του Αριστοτέλη κληροδοτήθηκαν μετά τον θάνατό του στους διαδόχους του στο Λύκειο, μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στη Σκήψη της Μικράς Ασίας όπου έμειναν θαμμένα σε μια σπηλιά και ξεχασμένα για περισσότερο από διακόσια χρόνια, ώσπου αγοράστηκαν από κάποιον πλούσιο Αθηναίο στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ. και επέστρεψαν στην Αθήνα. Μετά την κατάληψη της Αθήνας από τους Ρωμαίους το 86 π.Χ., μεταφέρθηκαν σαν πολύτιμη λεία στη Ρώμη, και πενήντα περίπου χρόνια αργότερα εκδόθηκαν από έναν προικισμένο φιλόλογο και γνώστη της φιλοσοφίας του Αριστοτέλη, τον Ανδρόνικο τον Ρόδιο. Με την έκδοση του Ανδρόνικου τα αριστοτελικά συγγράμματα πήραν την οριστική τους μορφή, αυτή που έχουμε και εμείς σήμερα μπροστά μας όταν διαβάζουμε τον Αριστοτέλη. 

Οι λεπτομέρειες αυτής της ιστορίας δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία – δεν αποκλείεται να είναι ως έναν βαθμό φανταστικές. Είναι πάντως γεγονός ότι η μεγάλη διάδοση της σκέψης του Αριστοτέλη αρχίζει μόνο όταν εκδίδονται τα διδακτικά του συγγράμματα, τρεις αιώνες μετά τον θάνατό του. Αν τα χειρόγραφα είχαν χαθεί, η ιστορία της μεταγενέστερης φιλοσοφίας θα ήταν διαφορετική, αφού το έργο του Αριστοτέλη αποτέλεσε τη βάση της φιλοσοφίας των Βυζαντινών, των Αράβων και των Σχολαστικών της Δύσης.

Πιο σημαντική όμως είναι μια άλλη συνέπεια της περίεργης αυτής ιστορίας. Το υλικό που έφτασε στα χέρια του Ανδρόνικου δεν προοριζόταν για δημοσίευση· φανταζόμαστε ότι περιείχε σημειώσεις των μαθημάτων του Αριστοτέλη, με διάσπαρτες προσθήκες, αναθεωρήσεις και απορίες, κάποιες ημιτελείς πραγματείες, σχεδιάσματα μελλοντικών έργων, συλλογές εμπειρικών δεδομένων. Ο Ανδρόνικος συνένωσε τα διάφορα μαθήματα του Αριστοτέλη σε ενιαίες πραγματείες με κριτήριο την κοινότητα της θεματολογίας, ίσως να συμπλήρωσε και ο ίδιος κάποια κενά ή να διόρθωσε γλωσσικές ατέλειες, και έδωσε τελικά στις πραγματείες αυτές τον τίτλο που φέρουν και σήμερα – για παράδειγμα, στα

Φυσικά περιέλαβε τις παραδόσεις του Αριστοτέλη για τις έννοιες της φύσης, της κίνησης, του χρόνου, του χώρου κτλ. Έτσι οργανώθηκε το έργο του Αριστοτέλη σε μια πλειάδα αυτόνομων συγγραμμάτων, η εμβέλεια των οποίων καλύπτει όλο το φάσμα των γνώσεων και η συνολική τους έκταση είναι περίπου τριπλάσια από τους διάλογους του Πλάτωνα.

Η αίσθηση που έχει όποιος προσεγγίζει το μνημειώδες αυτό έργο είναι ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα πλήρες φιλοσοφικό σύστημα, στην πρώτη συνεκτική θεωρία που ερμηνεύει κάθε πλευρά της πραγματικότητας. Προηγούνται τα λογικά συγγράμματα, στα οποία ο Ανδρόνικος έδωσε τον τίτλο Όργανον, δηλαδή εργαλείο της γνώσης. Ακολουθούν τα φυσικά συγγράμματα, καθένα από τα οποία αφιερώνεται σε έναν τομέα φυσικών φαινομένων: τα Φυσικά μελετούν τις γενικές αρχές της φυσικής επιστήμης· το Περί ουρανού, τα Μετεωρολογικά, και το Περί γενέσεως και φθοράς μελετούν αντιστοίχως την κοσμολογία, τη μετεωρολογία και τη δομή της ύλης· το Περί ψυχής μελετά τη φυσιολογία του ανθρώπου, και τα πολυάριθμα βιολογικά του συγγράμματα μελετούν τα έμβια όντα.

Μετά τα φυσικά συγγράμματα, ο Ανδρόνικος τοποθέτησε ένα έργο που περιλαμβάνει τις γενικές αρχές της φιλοσοφίας του Αριστοτέλη, τις βασικές του θέσεις για τη φύση των όντων. Το ονόμασε Μετά τα φυσικά, ακριβώς γιατί έρχεται μετά τη μελέτη της φύσης – κι έτσι προίκισε τη μεταγενέστερη φιλοσοφία με μια νέα θεμελιώδη έννοια, την έννοια της «μεταφυσικής». Η πρακτική πλευρά της φιλοσοφίας, η μελέτη της ηθικής και πολιτικής συμπεριφοράς των ανθρώπων καλύπτονται αντιστοίχως με τα Ηθικά και τα Πολιτικά του Αριστοτέλη. Τέλος, το αριστοτελικό έργο συμπληρώνεται με πραγματείες που αφιερώνονται σε διάφορες τέχνες, όπως η Ρητορική, που καθορίζει τους τύπους της πειστικής επιχειρηματολογίας, και η Ποιητική, που μελετά τη θεωρία της ποιητικής δημιουργίας και ειδικότερα της αρχαίας τραγωδίας.

Αποτελεί όμως η φιλοσοφία του Αριστοτέλη ένα τόσο ενιαίο σύστημα όσο δείχνει η κατάταξη των έργων του; Η μελέτη μιας αριστοτελικής πραγματείας αρκεί για να αναιρέσει την εικόνα της αυστηρής συστηματικότητας. Η ειδικότητα του Αριστοτέλη, το ιδιαίτερο ταλέντο του, είναι η ανάδειξη κρίσιμων προβλημάτων. Ο Αριστοτέλης ξεκινά πάντοτε από ένα πρόβλημα, από ένα πρόβλημα που του δίνει την ευκαιρία να κρίνει τις υπάρχουσες απαντήσεις, να προχωρήσει σε λεπτές διακρίσεις, και να εντοπίσει τον πυρήνα του σε ένα φιλοσοφικό δίλημμα, σε μια κρίσιμη «απορία». Ακολουθεί κατά κανόνα η δική του απάντηση, συχνά όμως προτείνονται περισσότερες από μία εναλλακτικές λύσεις που αφήνονται ανοιχτές. Ο Αριστοτέλης δείχνει να θεωρεί πιο σημαντική τη συζήτηση που οδηγεί στη διατύπωση μιας φιλοσοφικής θέσης από την αξία της ίδιας της θέσης. Γι᾽ αυτό και πολύ συχνά οι μελετητές του έργου του διαφωνούν για την ουσία των αριστοτελικών θέσεων.

Επιπλέον, ο Αριστοτέλης είναι πεπεισμένος ότι κάθε επιστήμη έχει τις δικές της αρχές (τα δικά της αξιώματα), τη δική της μέθοδο και, ως έναν βαθμό, τη δική της γλώσσα. Δεν μπορεί ούτε πρέπει λοιπόν κανείς να επιχειρήσει μια ενοποίηση της ανθρώπινης γνώσης πάνω σε ενιαία θεμέλια. Η αριστοτελική ηθική, για παράδειγμα, δεν μπορεί να εναρμονιστεί με την αριστοτελική φυσική, γιατί η ανθρώπινη πράξη δεν υπόκειται στη φυσική νομοτέλεια και ρυθμίζεται από τους δικούς της ιδιαίτερους κανόνες. Αλλά και μέσα στον χώρο της φύσης οι επιμέρους φυσικές επιστήμες διατηρούν την αυτονομία και την αξία τους: η βιολογία έχει διαφορετικές αρχές και διαφορετική μέθοδο από την κοσμολογία – και οι δύο όμως είναι εξίσου σημαντικές. 

Και οι δύο έρευνες έχουν τη χάρη τους. Στην πρώτη περίπτωση η γνώση των αιώνιων ουσιών [των άστρων] έχει τόση αξία, ώστε ακόμη και η ελάχιστη επαφή μαζί τους προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση από κάθε άλλη γνωστή μας ηδονή, όπως ακριβώς και το να διακρίνεις έστω και μια φευγαλέα και αποσπασματική εικόνα του έρωτά σου σου δίνει μεγαλύτερη χαρά από την πλήρη θέα πολλών άλλων και σπουδαίων πραγμάτων.

Στη δεύτερη περίπτωση η διαφορά είναι ότι η γνώση μας είναι πολύ πιο έγκυρη, αφού γνωρίζουμε καλύτερα πολύ περισσότερες πλευρές των φθαρτών όντων [των ζώων και των φυτών]. Θα έλεγε κανείς ότι το γεγονός ότι είναι πιο κοντά μας, και η φύση τους μας είναι πιο οικεία, εξισορροπεί κατά κάποιο τρόπο την αξία της επιστήμης των θεϊκών ουσιών. […] Γιατί ακόμη και αυτά που δεν παρουσιάζουν την παραμικρή χάρη στην όψη, η φύση τα δημιούργησε έτσι ώστε η θεωρία τους να προσφέρει ασύλληπτες ηδονές σε εκείνους που μπορούν να συλλάβουν τις αιτίες, σε όσους είναι πραγματικοί φιλόσοφοι. […] Σε όλα τα έργα της φύσης υπάρχει κάτι αξιοθαύμαστο.
Περί ζώων μορίων 644b22-645a230 

Τα γραπτά του Αριστοτέλη δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικά ούτε απευθύνονται στον μέσο αναγνώστη. Η κατανόησή τους προϋποθέτει γνώση της προγενέστερης φιλοσοφικής παράδοσης αλλά και εξοικείωση με το πυκνό, δύσβατο και ξηρό ύφος του φιλοσόφου. Ο Αριστοτέλης, σε αντίθεση με τον Πλάτωνα, δείχνει να μην εμπιστεύεται την καθημερινή γλώσσα με τις ασάφειες της και τα στολίδια της. Πιστεύει ότι για τη φιλοσοφία απαιτείται ειδικό λεξιλόγιο και ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης, που στηρίζεται στη σαφήνεια. Μάλιστα, όπως λέει, «μερικές φορές είναι αναγκαίο να πλάθουμε καινούργιους όρους, όταν δεν υπάρχει λέξη που να μπορεί να αποδώσει σωστά κάποιο νόημα» (Κατηγορίαι 7a6-7). Ένα μεγάλο μέρος από τη φιλοσοφική ορολογία που χρησιμοποιούμε ακόμη και σήμερα έχει καθιερωθεί από τον Αριστοτέλη (λ.χ. οι όροι «ύλη», «κατηγορία», «συλλογισμός», «ενέργεια», «δύναμις», «φυσική», «λογική», «εντελέχεια», «συμβεβηκός»). 

πηγή

http://koukfamily.blogspot.gr/

ΝΟΣΟΣ Ή ΣΥΝΔΡΟΜΟ KAWASAKI, σε παιδιά, με υψηλό πυρετό, επιπεφυκίτιδα, εξάνθημα, πρησμένα χέρια, διάρροια

Nόσος ή σύνδρομο Kawasaki, σε παιδιά, με υψηλό πυρετό, επιπεφυκίτιδα, εξάνθημα, πρησμένα χέρια, διάρροια

Tου Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr 

Οι αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις, που λέγονται και νοσήματα του συνδετικού ιστού, είναι όχι μόνο οι σοβαρότερες ρευματικές παθήσεις, αλλά μερικές από αυτές είναι από τις βαρύτερες παθήσεις του ανθρώπου. Με βάση τα ευρήματα της πρώτης πανελλήνιας επιδημιολογικής έρευνας για τις ρευματικές παθήσεις, που πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογίας στο γενικό πληθυσμό της χώρας μας, 11‰ των ενηλίκων πάσχουν από κάποια αυτοάνοση ρευματική πάθηση. 

H Νόσος Kawasaki ή βλεννογονο-δερματικό λεμφαδενικό σύν­δρομο ή σύνδρομο Kawasaki (KD) είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων και σημείων με απαραίτητο σύμπτωμα το υψηλό πυρετό ο οποίος διαρκεί περισσότερο από πέντε μέρες. H Νόσος Kawasaki είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή αυτοάνοση διαταραχή που οδηγεί σε προβλήματα καρδιάς σε παιδιά. Eίναι μια μορφή αγγειίτιδας και οδηγεί σε φλεγμονή των φλεβών, αρτηριών, και τα τριχοειδή αγγεία. Κατά καιρούς, η Kawasaki επηρεάζει στεφανιαίες αρτηρίες που τροφοδοτούν πλούσιο σε οξυγόνο αίμα στην καρδιά του παιδιού. Όταν επηρεάζει στεφανιαίες αρτηρίες, οδηγεί σε φλεγμονή του καρδιακού μυός (μυοκαρδίτιδα), το τοίχωμα της αρτηρίας καθίσταται αδύναμο (ανεύρυσμα) 

Πρώτος περιέγραψε την αρρώστια αυτή το 1967, ο Γιαπωνέζος γιατρός Tomisaku Kawasaki, από τον οποίο πήρε και το όνομα της. 

Eμφανίζεται κυρίως σε παιδιά κάτω των 5 ετών, χωρίς να αποκλείονται τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι. Κορίτσια και αγόρια έχουν την ίδια πιθανότητα να προσβληθούν. Η KD παρατηρείται ολόκληρο τον χρόνο, αν και η συχνότητά της φαίνεται ότι κορυφώνεται ορισμένες εποχές.

Η αιτιολογία της νόσου είναι άγνωστη, πάντως δεν είναι μεταδοτική. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού σε μια τυχαία, ιογενή ή άλλη, λοίμωξη. Υπέρ της λοιμώδους αιτιολογίας της KD συνηγορούν οι κλινικοί και επιδημιολογικοί χαρακτήρες της νόσου, οι οποίοι είναι παρόμοιοι με άλλα νοσήματα της παιδικής ηλικίας, αλλά και η συσχέτισή της με ιούς, βακτηρίδια και άλλους μικρο-οργανισμούς. Το χαρακτηριστικό της είναι πως προκαλεί φλεγμονή και εξασθένηση του τοιχώματος των αρτηριών. 

Ποια τα συμπτώματα της νόσου Kawasaki 

Για να σκεφτεί κανείς την αρρώστια αυτή πρέπει το παιδί να κάνει ψηλό πυρετό για τουλάχιστον πέντε μέρες και να μην δικαιολογείται ο πυρετός του από κάποια άλλη αρρώστια. Τα υπόλοιπα συμπτώματα και σημεία που πιθανό να παρουσιάσει είναι τα ακόλουθα: 
- Υψηλός πυρετός για τουλάχιστον τέσσερις ημέρες 
- Τη δεύτερη με τρίτη μέρα του πυρετού παρουσιάζει επιπεφυκίτιδα (κοκκίνισμα των ματιών χωρίς όμως να τρέχει πύο (χωρίς να τσιμπλιάζουν) από τα μάτια). 
- Πρησμένα και κόκκινα χέρια (κάτω από τον καρπό) και πόδια (κάτω από τους αστραγάλους) στην αρχή της νόσου, ακολουθούμενα από ξεφλούδισμα του δέρματος των δακτύλων. 
- Εξάνθημα εμφανίζεται στο σώμα του παιδιού και στα γεννητικά του όργανα. 
- Αλλοιώσεις στο στόμα, όπως ξηρά, κόκκινα, σκασμένα χείλη, ερυθρότητα στο στόμα και/ή στο λάρυγγα, Γλώσσα πρησμένη, κόκκινη που μοιάζει με φράουλα (μοροειδής γλώσσα). 
- Λεμφοζίδιο. Διογκωμένος λεμφαδένας στον λαιμό (συνήθως ένας) διαμέτρου τουλάχιστον 1,5 εκατοστού 

Επίσης εμφανίζονται στήν φάση αποδρομής της νόσου 
- Διάρροια 
- Εμετoς 

Τα συμπτώματα υποχωρούν σε 2 περίπου εβδομάδες χωρίς θεραπεία, όμως οι επιπλοκές της νόσου επιβάλλουν τη θεραπεία στο νοσοκομείο. 

Τα μεγαλύτερα παιδιά με KD μπορεί να έχουν μεγαλύτερη επίπτωση καρδιαγγειακών επιπλοκών λόγω καθυστέρησης στη διάγνωση. 

Επιπλοκές 

Η νόσος Kawasaki μπορεί να παρουσιάσει σημαντικές επιπλοκές από το καρδιαγγειακό σύστημα οι οποίες χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή κι αντιμετώπιση. 

Η υπερηχογραφική και ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση είναι απαραίτητες σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της νόσου. 
-μυοκαρδίτιδα 
-περικαρδίτιδα 
-αρθρίτιδα 
-άσηπτη μηνιγγίτιδα 
-ανευρυσματα στεφανιαίων αρτηριών 
-έμφρακτα του μυοκαρδίου 

Διάγνωση 

Εργαστηριακά ευρήματα 
- λευκοκυττάρωση 
- θρομβοκυττάρωση συνηθως τη 2η εβδομάδα της νόσου 
- αύξηση CRP 
- αύξηση ΤΚΕ 
- αύξηση τρανσαμινασών 
- άσηπτη πυουρία 

Θεραπεία 

Έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία της νόσου Kawasaki στα παιδιά αποτρέπει τον κίνδυνο βλάβης στις αρτηρίες και την καρδιά του πάσχοντος παιδιού. 

Η έναρξη θεραπείας με χορήγηση γ-σφαιρίνης ενδοφλέβια σε συνδυασμό με ασπιρίνη πρώιμα στην πορεία της νόσου μειώνει τη διάρκεια των συμπτωμάτων και τη συχνότητα των βλαβών στα στεφανιαία αγγεία. Χορηγείται ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη, που περιέχει ανθρώπινα αντισώματα για να καταπολεμηθεί η φλεγμονή. Επίσης χορηγείται ασπιρίνη σε μεγάλες δόσεις μέχρι να υποχωρήσει ο πυρετός και σε μικρότερες δόσεις για μερικές εβδομάδες ακόμα, για να μη σχηματιστούν θρόμβοι μέσα στα αγγεία. Για να ερευνηθούν οι πιθανές βλάβες στα αγγεία της καρδιάς το παιδί υποβάλλεται σε υπερηχογράφημα καρδιάς. 

Ποια είναι η πρόγνωση και οι επιπλοκές 

Η ανάρρωση είναι συνήθως πλήρης σε παιδιά χωρίς προσβολή των στεφανιαίων αρτηριών. Η ήπια διάταση των στεφανιαίων αγγείων υποχωρεί σε διάστημα μερικών μηνών. 

Χωρίς θεραπεία το 20% των παιδιών παρουσιάζουν βλάβες σε μια ή περισσότερες στεφανιαίες αρτηρίες. Οι βλάβες αυτές είναι ανευρύσματα, διαπλατύνσεις δηλαδή του αγγείου που δημιουργούν συνθήκες ευνοϊκές για το σχηματισμό θρόμβου. Το 10% αυτών των παιδιών θα παρουσιάσει καρδιακή προσβολή. Με τη θεραπεία ο κίνδυνος βλάβης των αγγείων μειώνεται κατά πολύ. Αν έχει παρουσιαστεί μυοκαρδίτιδα, συνήθως υποχωρεί μετά από λίγους μήνες. Επίσης στα παιδιά που νόσησαν υπάρχει μικρός κίνδυνος εμφάνισης στεφανιαίας νόσου στη μετέπειτα ζωή τους. 
πηγή

http://koukfamily.blogspot.gr/

ΚΡΗΤΗ : Αναρρίχηση στο Βουλισμένο Αλώνι από ψηλά...Το φαινόμενο που δεν μπορούν να εξηγήσουν ούτε οι επιστήμονες! (εικόνα, βίντεο)

Κρήτη: Το φαινόμενο που δεν μπορούν 

να εξηγήσουν ούτε οι επιστήμονες! 

(εικόνα, βίντεο)

Μοναδικές ομορφιές αλλά και περίεργα μέρη που τα ακολουθούν διάφοροι θρύλοι ολοκληρώνουν το πανέμορφο σκηνικό της Κρήτης.

Ένα από αυτά τα μέρη είναι και το βουλισμένο αλώνι το όνομα του οποίου το έδωσαν οι Κρητικοί λόγω της καθίζησης του εδάφους.

Λίγο πριν από το χωριό Μάραθος, στον επαρχιακό δρόμο Ηρακλείου – Ρεθύμνου, βρίσκεται ένα μέρος που καταλαμβάνει πάντα μια θέση στις λίστες με τα πιο περίεργα μέρη της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Αυτό το φαινόμενο είναι συνηθισμένο στη γεωλογία και ονομάζεται δολίνη. Συνήθως έχει μικρές διαστάσεις 20 -50 μέτρα διάμετρο και 5- 10 μέτρα βάθος. Κι ενώ τις πιο πολλές φορές οι επιστήμονες μπορούν να πουν για ποιο λόγο συμβαίνει κάτι τέτοιο, σε αυτήν την περίπτωση  η εξήγηση δεν είναι επισήμως τεκμηριωμένη και οι διαστάσεις, που φτάνουν τα 50 μέτρα βάθος και 90 μέτρα διάμετρο, μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα….

Σύμφωνα με τις έρευνες που έχουν γίνει από τους ειδικούς, πριν από εκατοντάδες χρόνια, κάτω από το συγκεκριμένο σημείο, υπήρχε ένα σπήλαιο του οποίου η οροφή υποχώρησε. Ωστόσο, το σπήλαιο δεν έχει ανακαλυφθεί και δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες για την ύπαρξή του.

Ο θρύλος του Προφήτη Ηλία

Την ώρα που η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, η λαϊκή παράδοση από την άλλη θέλει στο σημείο αυτό να βρισκόταν ένα μεγάλο αλώνι το οποίο βούλιαξε μέσα στη γη παρασύροντας και τον ιδιοκτήτη του.

Ένα καλοκαίρι, την ημέρα της γιορτής του Προφήτη Ηλία ο γεωργός πήγε στο αλώνι μαζί με τη γυναίκα του και την κόρη του για να αλωνίσει, παρόλο που τη μέρα αυτή δεν αλωνίζουν.

Έτσι ο Προφήτης Ηλίας για να τον τιμωρήσει βούλιαξε το αλώνι που κατάπιε τον γεωργό και την οικογένειά του. Λέγεται μάλιστα πως από τότε και κάθε χρόνο τη μέρα της γιορτής του Προφήτη Ηλία, στις 20 Ιουλίου, ακούγεται ο ήχος των άχυρων που θροίζουν και το τραγούδι της κόρης του γεωργού «Γύρω γεια τωνε κι όλα τ’ άχερα δικά ντωνε…»

Το Βουλισμένο Αλώνι είναι ένα μοναδικό δημιούργημα της φύσης και αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς λάτρεις της αναρρίχησης καθώς έχει διαδρομές από εκπαιδευτικές μέχρι πολύ δύσκολες. Η αμφιθεατρική του διάταξη προσφέρει πολύ καλή ακουστική και γι’αυτό ο συνθέτης Μάνος Χατζηδάκις είχε προτείνει να διαμορφωθεί σε υπαίθριο θέατρο.

https://www.pentapostagma.gr/

ΕΡΕΧΘΕΙΟ : Ποια είναι η «σκοτεινή» ιστορία και οι μύθοι που… κρύβει;

Ερέχθειο: Ποια είναι η «σκοτεινή» ιστορία 

και οι μύθοι που… κρύβει;

Το Ερέχθειο είναι από τους πιο ιδιόρρυθμους ναούς της ελληνικής αρχαιότητας. Η ονομασία του, που παραπέμπει στο μυθικό βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα, είναι μεταγενέστερη και αναφέρεται μόνο στον Παυσανία (έστι δε και οίκημα Ερεχθείον καλούμενον, 1, 26,5) και στον Πλούταρχο (843Ε). Παλαιότερα ήταν γνωστός με την ονομασία ο νεώς ο αρχαίος της Αθηνάς ή απλούστερα ο αρχαίος νεώς ή περιφραστικά ο νεώς ο εν πόλει εν ω το αρχαίον άγαλμα, αφού κτίστηκε στη θέση του παλαιότερου ναού της Αθηνάς.

Προβληματική παραμένει η χρονολόγηση του ναού. Υπάρχουν δύο διαφορετικές απόψεις. Σύμφωνα με την πρώτη ο ναός κτίστηκε κατά τη διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου, ανάμεσα στο 421 με 406 π.Χ., με μια πιθανή διακοπή γύρω στο 413 π.Χ. εξαιτίας της ήττας στη Σικελική Εκστρατεία. Σύμφωνα με τη δεύτερη άποψη που τη διατύπωσε ο W. Dorpfeld, η ανέγερση ξεκίνησε ανάμεσα στο 438 – 431 π.Χ. Ο ναός αποτελούσε μέρος του οικοδομικού προγράμματος του Περικλή, μαζί με τον Παρθενώνα και τα Προπύλαια, με πιθανό αρχιτέκτονα τον Μνησικλή.

Από μια επιγραφή που βρέθηκε στην Ακρόπολη πληροφορούμαστε ότι κατά την επανάληψη των εργασιών αρχιτέκτονας την πρώτη χρονιά ήταν κάποιος Φιλοκλής, που αντικαταστάθηκε τη δεύτερη χρονιά από τον Αρχίλοχο. Η ιδιορρυθμία του ναού οφείλεται στο σχήμα του που είναι διαφορετικό από το συνηθισμένο σχήμα των αρχαίων ναών και οφείλεται:

α) στην ανωμαλία του εδάφους, μια και το έδαφος δεν ήταν επίπεδο,

β) στο γεγονός ότι στο κτίριο έπρεπε να συμπεριληφθούν οι παλαιότερες λατρείες,

γ) οι μυστηριακού χαρακτήρα λατρείες που τελούνταν επέβαλαν μια εντελώς διαφορετική μορφή κτιρίου.

Ο ναός αρχικά ήταν αφιερωμένος στη λατρεία των δύο κύριων θεοτήτων της Αττικής, της Αθηνάς και του Ποσειδώνα (θεοί σύνναοι). Ο Ποσειδώνας, άγνωστο σε ποια χρονική στιγμή, ταυτίστηκε με τον Ερεχθέα. Υπήρχαν βωμοί για τον Ήφαιστο, τον Βούτο, ενώ εδώ κατοικούσε και ο «οικουρός όφις». Το κτίριο στην αρχή πρέπει να ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη, ένα ανατολικό και ένα δυτικό. Η αρχική διαίρεση του ναού δε μας είναι γνωστή, εξαιτίας των αλλεπάλληλων μετατροπών στο πέρασμα των χρόνων.

Σύμφωνα με την Alexandra Lesk ο ναός καταστράφηκε από πυρκαγιά τον 3ο αι. π.Χ. η οποία ακολουθήθηκε, πιθανώς, από μεγάλου μεγέθους επιδιορθώσεις, στα τέλη του 2ου αι. π.Χ. Παρεμβάσεις στο ναό ίσως σημειώθηκαν και κατά τη μετατροπή σε λατρευτικό χώρο της Julia Domna στο 2ο αι. π.Χ. Γύρω στα τέλη του 4ου αι. μ.Χ. ο λατρευτικός χώρος του ιερού της Αθηνάς Πολιάδας ενοποιήθηκε με τους χώρους λατρείας του Βούτου και του Ηφαίστου σε ενιαίο χώρο με κίονες, τον οποίο κάλυπτε τοξοειδής θολωτή στέγη. Τον 6ο με 7ο αιώνα ο ναός μετατράπηκε σε κτίριο τύπου βασιλικής και χωρίστηκε σε τρία κλίτη.

Μύθοι σχετικοί με το Ερέχθειο

Ο Κέκροπας

Ο Κέκροπας ήταν πανάρχαια μορφή της Αττικής, αυτόχθονας, γεννημένος από την ίδια τη Γη, και διφυής ως προς τη μορφή, δηλαδή, από τη μέση και πάνω ήταν άνθρωπος και από τη μέση και κάτω φίδι. Παντρεύτηκε την Άγραυλο και γέννησε μαζί της τον Ερυσίχθονα -που πέθανε νωρίς- την Άγραυλο (αυτή που μένει στους αγρούς), την Έρση (δροσιά) και την Πάνδροσο. Καθώς έγινε βασιλιάς, ο τόπος που μέχρι τότε ονομαζόταν Ακτική ή Ακτή, από το όνομα του Ακταίου, μετονομάστηκε σε Κεκροπία. Ο Κέκροπας κατοίκησε πάνω στο βράχο, αφού πρώτα έκτισε τα τείχη. Όταν έφτασαν από τη θάλασσα οι Κάρες και από τη στεριά οι Βοιωτοί, ο Κέκροπας, για να τους αντιμετωπίσει, σκέφτηκε να μαζέψει τους κατοίκους που ως τότε ζούσαν σκόρπιοι και να τους βάλει να μείνουν σε χωριά που μετά τα οργάνωσε σε ενιαία πόλη. Με τους κατοίκους ενωμένους αντιμετώπισε τους εισβολείς.

Λένε πως τότε έκανε και την πρώτη καταμέτρηση του πληθυσμού· κάθε κάτοικος έπρεπε να φέρει μαζί του μια πέτρα και να τη ρίξει σε ένα ορισμένο μέρος. Έτσι μπόρεσε και τους μέτρησε και από το γεγονός αυτό ονομάστηκαν λαός (από τη λέξη λας = λίθος). Ο Κέκροπας παραβρέθηκε και στη διεκδίκηση της Αθήνας από την Αθηνά και τον Ποσειδώνα είτε ως μάρτυρας είτε ως δικαστής.

Ο Κραναός

Ο Κέκροπας πέθανε χωρίς να αφήσει διαδόχους κι έτσι βασιλιάς στην Αθήνα έγινε ο Κραναός. Ήταν κι αυτός αυτόχθονας. Την εποχή της βασιλείας του έγινε ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα. Παντρεύτηκε την Πεδιάδα με την οποία απέκτησε τρεις κόρες: την Κρανάη, την Κραναίχμη και την Ατθίδα. Η Ατθίδα πέθανε όμως νωρίς, γι’ αυτό ο Κραναός ονόμασε τη χώρα Ατθίδα ή Αττική.

Ο Αμφικτύων

Ο Αμφικτύων ήταν κι αυτός αυτόχθονας, αν και λέγεται πως ήταν γιος του Δευκαλίωνα. Είχε παντρευτεί μια κόρη του Κραναού, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να διώξει τον πεθερό του από την εξουσία και να γίνει αυτός βασιλιάς. Την εποχή της βασιλείας του ήρθε στην Αθήνα η λατρεία του Διονύσου, που την έφερε κάποιος Πήγασος από τις Ελευθερές. Σύμφωνα με την παράδοση ο Αμφικτύωνας φιλοξένησε ο ίδιος το θεό και εκείνος του έμαθε να ανακατεύει το κρασί με το νερό. Η βασιλεία του Αμφικτύωνα δεν κράτησε πολύ, γιατί διοικούσε τόσο άδικα την πόλη, που ο λαός ξεσηκώθηκε εναντίον του. Αρχηγός της εξέγερσης ήταν ο Εριχθόνιος που έδιωξε τον Αμφικτύωνα από το θρόνο.

Ο Εριχθόνιος

Ο Εριχθόνιος ήταν κι αυτός αυτόχθονας και διφυής, όπως και ο Κέκροπας. Μητέρα του ήταν η Γη και πατέρας του ο Ήφαιστος και γεννήθηκε με έναν περίεργο τρόπο. Λένε, λοιπόν, πως τον καιρό που ο Ήφαιστος ήταν μόνος, γιατί τον είχε εγκαταλείψει η Αφροδίτη, μπήκε η Αθηνά στο εργαστήριό του, για να του ζητήσει να της φτιάξει νέα όπλα. Ο Ήφαιστος μόλις είδε την Αθηνά, ένιωσε δυνατή ερωτική επιθυμία και θέλησε να ενωθεί μαζί της. Η θεά, που αισθανόταν αποστροφή για την ερωτική πράξη, τον απέκρουσε κι έφυγε, ενώ εκείνος την ακολουθούσε με δυσκολία. Κάποια στιγμή την πρόφτασε. Η Αθηνά τον κτύπησε με το δόρυ της, αλλά το σπέρμα του Ήφαιστου έπεσε στο πόδι της. Τότε η θεά πήρε μια τούφα μαλλί, σκούπισε το πόδι της και το πέταξε στη Γη.

Η Γη γονιμοποιήθηκε και γέννησε ένα αγόρι που το ονόμασαν Εριχθόνιο (από το έριο = μαλλί και χθων = γη). Μόλις γεννήθηκε το παιδί, το πήρε η Αθηνά να το μεγαλώσει, κρυφά όμως από τους άλλους θεούς. Του έσταξε στα μάτια δύο σταγόνες από το αίμα της Γοργώς. Η μια σταγόνα ήταν για να φέρνει το θάνατο στους εχθρούς του και η άλλη για να τον προφυλάει από τις αρρώστιες. Συγχρόνως του έδωσε και δυο φίδια να τον προστατεύουν. Πήρε τα δυο φίδια και μαζί με το μωρό τα έκλεισε σε ένα κιβώτιο, που αφού το σφράγισε καλά, το έδωσε στις κόρες του Κέκροπα (;) να το φυλάνε. Αυτές όμως, η Έρση και η Πάνδροσος, άνοιξαν το κιβώτιο. Μόλις αντίκρισαν το μωρό με τα φίδια τις κυρίεψε ένα είδος τρέλας που τις έκανε να πάνε να πέσουν από τα τείχη της Ακρόπολης. Μαθαίνοντας η Αθηνά τι έκαναν οι κόρες του Κέκροπα, πήρε το μωρό και το έκλεισε στο ναό, που αργότερα ονομάστηκε Ερέχθειο, όπου το ανάθρεψε με δική της φροντίδα.

Όταν μεγάλωσε ο Εριχθόνιος, έδιωξε τον Αμφικτύονα από το θρόνο κι έγινε αυτός βασιλιάς. Στα χρόνια του ήρθε από την Αίγυπτο στην Ελλάδα ο Δαναός με τις 50 κόρες του πάνω σ’ ένα καράβι με 50 κουπιά, την πεντηκόντορο, που την έφτιαξαν τότε για πρώτη φορά. Στην Αθήνα άρχισαν οι κάτοικοι να χωρίζονται σε φυλές, ανάλογα με την καταγωγή της οικογένειάς του και τους προπάτορές τους. Έτσι σχηματίστηκαν οι τέσσερις φυλές: η Διάς, η Αθηναΐς, η Ποσειδωνιάς και η Ηφαιστιάς. Την ίδια περίοδο άρχισαν να γιορτάζονται και τα Παναθήναια και σύμφωνα με την παράδοση ο Εριχθόνιος ήταν ο πρώτος που έστησε ένα ξύλινο άγαλμα της Αθηνάς πάνω στην Ακρόπολη. Παντρεύτηκε την νύμφη των ποταμών Πραξιθέα και από το γάμο αυτό γεννήθηκε ο Πανδίονας.

Ο Πανδίονας

Ο Πανδίονας παντρεύτηκε τη Ζευξίππη, την αδελφή της μητέρας του, κι έκανε μαζί της δύο κόρες, την Πρόκνη και τη Φιλομήλα και δύο δίδυμα αγόρια, τον Ερεχθέα και τον Βούτη.

Ο Ερεχθέας

Μετά το θάνατο του Πανδίονα ο Βούτης και ο Ερεχθέας μοίρασαν την κληρονομιά. Ο Ερεχθέας κληρονόμησε το θρόνο, ενώ ο Βούτης έγινε ο ιερέας της Αθηνάς και του Ποσειδώνα, που ειδικά στην Αθήνα τον έλεγαν «Ποσειδώνα του Ερεχθέα». Ο Ερεχθέας παντρεύτηκε την Πραξιθέα και απέκτησε μαζί της τρία αγόρια, τον Κέκροπα, τον Πάνδωρο και τον Μητίονα, και τέσσερα κορίτσια, την Πρόκριδα, την Κρέουσα, τη Χθονία και την Ωρείθυια. Ο Βορέας άρπαξε την Ωρείθυια και γέννησε μαζί της την Χιόνη. Η Χιόνη με τη σειρά της ενώθηκε κρυφά με τον Ποσειδώνα και γέννησε τον Εύμολπο. Για να μην την ανακαλύψει ο Βορέας, μόλις γεννήθηκε το παιδί, το έριξε στη θάλασσα. Ο Ποσειδώνας το πήρε και το έδωσε να το αναθρέψει η Βενθεσικήμη. Μετά από καιρό και διάφορες περιπλανήσεις ο Εύμολπος βρέθηκε στη Θράκη με το γιο του Ίσμαρο, να ζητάει καταφύγιο στο βασιλιά Τεγύριο. Επειδή όμως θέλησε να ανατρέψει τον Τεγύριο, αναγκάστηκε να φύγει κι έτσι κατέληξε στην Ελευσίνα, όπου οργάνωσε τις θρησκευτικές τελετές και καθιέρωσε τα Ελευσίνια Μυστήρια. Κάποια στιγμή, μετά το θάνατο του γιου του, επέστρεψε στη Θράκη, κοντά στον Τεγύριο και πήρε το βασίλειο του γιου του Ίσμαρου.

Μετά από λίγο ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στην Αθήνα και την Ελευσίνα. Οι Ελευσίνιοι ζήτησαν τη βοήθειά του. Ο Εύμολπος με στρατό έφτασε έξω από την Αθήνα, διεκδικώντας το θρόνο, ως γιος του Ποσειδώνα. Στη σύγκρουση των δύο στρατών νίκησε ο Ερεχθέας και οι Ελευσίνιοι έγιναν υποτελείς των Αθηναίων. Κράτησαν όμως το δικαίωμα να γιορτάζουν τα Ελευσίνια Μυστήρια. Στη μάχη επάνω ο Ερεχθέας σκότωσε τον Εύμολπο. Ο Ποσειδώνας οργίστηκε με τον Ερεχθέα και ζήτησε από το Δία την τιμωρία του. Ο Δίας, εκπληρώνοντας την επιθυμία του Ποσειδώνα, σκότωσε τον Ερεχθέα με ένα κεραυνό. Σύμφωνα με άλλη παράδοση τον σκότωσε ο ίδιος ο Ποσειδώνας, χτυπώντας τον στο κεφάλι με την τρίαινά του. Από τα πολλά χτυπήματα το κεφάλι του Ερεχθέα χώθηκε μέσα σε ένα χάσμα στη γη.

https://www.pentapostagma.gr/

ΤΟ 85% ΤΩΝ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ - ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ

Το 85% των βιογραφικών λένε ψέματα

Δείτε πώς εντοπίζονται…

Σύμφωνα με την έκθεση του Hire Right για τον δείκτη απασχόλησης του 2017, στο 85% των περιπτώσεων εργοδότες ‘έπιασαν’ υποψήφιους να ψεύδονται στα βιογραφικά τους ή τις αιτήσεις τους, ενώ πριν από πέντε χρόνια το ποσοστό ήταν μόλις 66%.

Δεδομένου ότι έχουμε το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας (στην Αμερική) μέσα στη δεκαετία, πρέπει να αναρωτιέστε γιατί οι υποψήφιοι αισθάνονται την ανάγκη να πουν ψέματα. Λοιπόν … να γιατί:

Υπάρχουν πια “Συστήματα Παρακολούθησης και Εντοπισμού Ανακριβειών - ATS” μεταξύ γραπτής πληροφορίας και πραγματικότητας που λύνουν τα χέρια των εργοδοτών στη διαχείριση των αιτήσεων.

Οι περισσότερες εταιρείες χρησιμοποιούν τέτοια “Συστήματα Παρακολούθησης” για να ανταπεξέρχονται στην πληθώρα των βιογραφικών, να διευκολύνονται στην ταξινόμησή τους και φυσικά στο ξεσκαρτάρισμά τους. Με την κάθε ανάρτηση αγγελίας να συγκεντρώνει κατά μέσο όρο περισσότερους από 100 αιτούντες, οι υπεύθυνοι προσλήψεων θέλουν να αποφύγουν τη σύγχυση κατά την επιλογή. Επομένως, αφήνουν το ATS να κάνει τη βρώμικη δουλειά, το οποίο επιλέγει αυτόματα μόνο τα βιογραφικά που ταιριάζουν στις ειδικές απαιτήσεις της δημοσιευμένης αγγελίας, όπως βαθμούς κολλεγίων, χρόνια εμπειρίας και μισθολογικές προσδοκίες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι αιτούντες εργασία, γνώστες πια του τρόπου λειτουργίας της «τεχνολογίας», λένε πιο επιτηδευμένα ψέματα σε βιογραφικά και αιτήσεις με την ελπίδα να κάνουν τη διαφορά.

3 Τρόποι που οι Υπεύθυνοι Προσλήψεων εντοπίζουν έναν ‘Ψεύτη’:

Το πρόβλημα με το να ψεύδεσαι σε ένα βιογραφικό είναι ότι οι πιθανότητες να σε πιάσουν είναι υψηλές. Ιδιαίτερα, όταν απευθύνεσαι σε υπεύθυνους προσλήψεων που είναι υποψιασμένοι ότι πολλοί υποψήφιοι λένε ψέματα στις αιτήσεις τους. Πολλοί από αυτούς, μάλιστα, είναι εκπαιδευμένοι να κάνουν απλές αναζητήσεις στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης για να διαπιστώσουν εάν το βιογραφικό ενός υποψηφίου είναι ακριβές. Αλλά ακόμα κι αν υποψήφιοι με ψευδή στοιχεία ξεγλιστρήσουν μέσα από την αρχική διαδικασία ξεσκαρταρίσματος, να πώς γίνεται ο εντοπισμός τους πριν καν γίνει η πρόσληψη:

1. Χρησιμοποιώντας τεχνικές συνέντευξης βάσει των αρχών της ‘συμπεριφορικής ψυχολογίας’. Ζητώντας λεπτομερή στοιχεία σχετικά με την εργασιακή εμπειρία ενός υποψηφίου, οι υπεύθυνοι προσλήψεων μπορούν να καταλάβουν από το βάθος της απάντησης εάν το άτομο ψεύδεται. Για παράδειγμα, εάν ένας υποψήφιος ισχυρίζεται ότι έχει 10ετή εμπειρία ως επικεφαλής ομάδας, ο υπεύθυνος θα ζητήσει παραδείγματα για το πώς έκανε τις προσλήψεις, πώς εκπαίδευε το προσωπικό του και πώς εκτελούσε ακόμη και τις απολύσεις. Η πληρότητα των απαντήσεων θα δείξει εάν η εμπειρία είναι αληθής ή όχι.

2. Αγοράζοντας στο διαδίκτυο, από ειδικό φορέα, όλο το επαγγελματικό και πανεπιστημιακό ιστορικό κάποιου. Λεπτομερείς αναφορές μπορούν να αγοραστούν με σκοπό την επικύρωση προηγούμενης εργασιακής εμπειρίας, πτυχίων που αποκτήθηκαν, μισθών που ελήφθησαν,  ποινικών μητρώων, του κατά πόσο οι πιστοποιήσεις είναι σε ισχύ, και πολλά άλλα. Οι εταιρείες προτιμούν να πληρώσουν για να μάθουν αν ένας υποψήφιος λέει ψέματα παρά να έχουν δυσάρεστες εκπλήξεις μετά την πρόσληψη.

3. Προσεγγίζοντας ανθρώπους του επαγγελματικού περιβάλλοντος του υποψηφίου, που όμως δεν έχουν συσταθεί από τον ίδιο. Μερικοί υπεύθυνοι προσλήψεων αναζητούν και μυστικά επικοινωνούν με πρώην συναδέλφους ενός υποψηφίου για να ρωτήσουν για τις επιδόσεις του. Σκοπός τους είναι να μιλήσουν με κάποιον που δεν τους συνιστά ο υποψήφιος, καθώς οι δικοί του προτεινόμενοι έχουν προειδοποιηθεί για να εκφράσουν μόνο θετικά σχόλια. Με αυτόν τον τρόπο, οι υπεύθυνοι αντλούν πληροφορίες από συναδέλφους ‘εκτός εμβέλειας’ του υποψηφίου, από τους οποίους τελικά επιβεβαιώνουν ή όχι τους ισχυρισμούς του.

Μόλις οι υπεύθυνοι προσλήψεων διαπιστώσουν ότι ένας υποψήφιος έχει πει ψέματα, ένα πράγμα είναι βέβαιο - το άτομο καταγράφεται στο ATS ως «Μη Προσλήψιμος» - και αυτό καταστρέφει τυχόν πιθανότητες αυτού του ατόμου να πάρει οποιαδήποτε δουλειά στο μέλλον στην εταιρεία ενδιαφέροντος.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, λόγος να λες ψέματα. Απλά δικτυώσου!

Οι μελέτες δείχνουν ότι το 80% των θέσεων εργασίας αποκτάται μέσω σύστασης. Πολλές εταιρείες προσφέρουν στους υπαλλήλους τους ισχυρά μπόνους ως κίνητρο για τη σύσταση καλών υποψηφίων στις θέσεις εργασίας τους. Κάνοντας, επομένως, φιλίες με άλλους εργαζόμενους σε δικτυακούς τόπους όπως το LinkedIn, οι αιτούντες εργασία μπορούν να αποδείξουν πώς η προσωπικότητα και οι ικανότητές τους ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις κάποιου εργοδότη. Αυτό, επιπλέον, σημαίνει ότι η απόλυτη ταύτιση της ‘επαγγελματικής εμπειρίας’ κάποιου με την ‘προαπαιτούμενη εμπειρία’ για την κάλυψη μιας θέσης έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Όταν δηλαδή ένας υπάλληλος πλησιάζει τον υπεύθυνο προσλήψεων και του λέει: "Μίλησα με αυτόν τον τύπο και μου φαίνεται πως ταιριάζει στο πόστο που θέλετε να καλύψετε", οι πιθανότητες να καλέσει ταχέως το εν λόγω άτομο είναι γιγαντιαίες. Τότε, ο υποψήφιος έχει την ευκαιρία να αναδείξει τα προσόντα του, αποδεικνύοντας πόσο κατάλληλος είναι για τη θέση, παρά το γεγονός ότι μπορεί να μην πληροί τις ακριβείς προϋποθέσεις.

Πηγή: inc.com

http://www.macroskopio.gr/el

Δείτε τι λέει επί του θέματος ο Phil Blair, Executive officer μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες παροχής υπηρεσιών ανθρώπινου δυναμικού στον κόσμο, της Manpower:https://youtu.be/pWAjW1RAkYc?t=29

ΔΗΛΟΣ ΡΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΥΚΟΝΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΝΗΣΙ

Δήλος Ρήνεια και Μύκονος ήταν κάποτε ένα τεράστιο νησί

Οι Κυκλάδες βουλιάζουν!
Έρευνες στη Ρήνεια απέδειξαν ότι πριν από 20.000 χρόνια τα νησιά ήταν ενωμένα

Στα κρυστάλλινα νερά της αινιγματικής Ρήνειας, του νησιού που κάποτε ήταν η νεκρόπολη της Δήλου, βρέθηκε η αρχή του μονοπατιού που οδηγεί σε ένα από τα πολλά μυστήρια του Αιγαίου: την αργή μέχρι σήμερα βύθιση των Κυκλάδων.

Η Δήλος, η Ρήνεια και η Μύκονος ήταν ένα από τα τελευταία ενιαία κομμάτια ξηράς ενός τεράστιου νησιού που δέσποζε κάποτε στο Κεντρικό Αιγαίο. Πριν από περίπου 10.000 χρόνια, η θάλασσα που εισχωρούσε διαρκώς στην ξηρά διαχώρισε τις ακτογραμμές των τριών νησιών, σχηματίζοντας σιγά σιγά την εικόνα που αντικρύζουμε σήμερα στον χάρτη. Λίγο πιο νότια, η ενωμένη Παροναξία, είχε και αυτή την ίδια μοίρα. Η θάλασσα τη σκέπασε αφήνοντας να ξεπροβάλουν τα δύο νησιά. Ο καιρός κύλησε, οι μνήμες σβήστηκαν, ώσπου το καλοκαίρι του 2002 μια ομάδα ειδικών πλησιάζει με ένα μικρό βαρκάκι την πανέμορφη παραλία της Στενής, στη Ρήνεια.

Ο Κοσμάς Παυλόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, φορά τη μάσκα του και μαζί με τους συνεργάτες του καταδύονται στα γαλαζοπράσινα νερά, όπου βλέπουν να ξεπροβάλει από τον πυθμένα μια ρωμαϊκή δέστρα πλοίου.

«Ήταν μόλις ενάμισι μέτρο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και μας επιβεβαίωσε όλα τα δεδομένα που είχαμε συγκεντρώσει από την αρχή της έρευνάς μας. Ο πυθμένας ήταν κάποτε στεριά. Και μάλιστα στο πρόσφατο, γεωλογικά, παρελθόν».
Σε μικρή απόσταση από τη δέστρα, διάσπαρτα λιγοστά απομεινάρια πρόδιδαν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας εδώ και αρκετές χιλιετίες. «Σκεφτείτε, πριν από 2.500 χρόνια, η στάθμη της θάλασσας ήταν περίπου 2,5 μέτρα χαμηλότερα». Με την εμπειρία που έχει στη γεωλογική εξέταση του πυθμένα, ο Κοσμάς Παυλόπουλος μπορεί να καταλάβει τις πληροφορίες που κρύβει ο βυθός.

Στο εργαστήριο
Η υποβρύχια εξερεύνηση συνεχίζεται και όταν μεσημεριάζει, η ομάδα από το Χαροκόπειο μαζί με την επιστημονική ομάδα της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής μεταφέρουν στις αποσκευές τους μικροσκοπικά δείγματα από τύρφες, οργανικά υλικά και ψηφιδοπαγείς αιγιαλούς (beach-rocks, μακρόστενα συνήθως βράχια που σχηματίζονται στις παραλίες μερικά μέτρα από το σημείο όπου σκάει το κύμα) για να τα αναλύσουν στο εργαστήριο. Εκεί, βρίσκεται για τον ίδιο λόγο ένας μεγάλος αριθμός δειγμάτων που συγκεντρώθηκαν από άλλα Κυκλαδονήσια και από παράκτιες περιοχές της χώρας. Πρέπει να συγκριθούν, ώστε οι επιστήμονες να καταλάβουν τι συμβαίνει κάτω από τις Κυκλάδες και «βυθίζονται» γρηγορότερα.

Μπροστά σε μια στοίβα χαρτιών με μετρήσεις και αποτελέσματα από την ανάλυση σεισμικών τομών, βυθομετρίας, γεωμορφολογίας πυθμένων, ραδιοχρονολογήσεων και εξελιγμένων τεχνικών ανάλυσης, ο δρ γεωλόγος Βασίλης Καψιμάλης, ερευνητής στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας στο ΕΛΚΕΘΕ, δείχνει ικανοποιημένος, καθώς έγινε ένα ακόμη βήμα για να επιβεβαιωθεί η θεωρία του για την πιθανότητα ύπαρξης προϊστορικών καταποντισμένων οικισμών και αρχαιολογικών καταλοίπων.

Το μυστήριο του Αιγαίου
«Υπάρχει ένα μυστήριο γύρω από τις Κυκλάδες που δεν έχει σχέση με τον ρυθμό ανόδου της θαλάσσιας στάθμης», λέει στα «ΝΕΑ». «Οι Κυκλάδες κάθονται πάνω σε ένα πλατό, ένα ύβωμα, με βάθος που δεν ξεπερνά τα 200 μέτρα, που χωρίζει το Βόρειο από το Νότιο Αιγαίο. Απο τη μία πλευρά του πλατό, στο Βόρειο Αιγαίο, ο πυθμένας φθάνει μέχρι τα 1.500 μέτρα βάθος, ενώ από τη νότια πλευρά, ο πυθμένας είναι ακόμα πιο βαθύς φθάνοντας τα 2.500 μέτρα βάθος. Είναι αλήθεια ότι πριν από 20.000 χρόνια, όταν η στάθμη της θάλασσας βρισκόταν 120 με 130 μέτρα χαμηλότερα απ΄ ό,τι είναι σήμερα, τα νησιά των Κυκλάδων αποτελούσαν ένα ενιαίο, τεράστιο νησί που είχε μήκος 160 χιλιόμετρα και πλάτος 70 χιλιόμετρα», λένε στα «ΝΕΑ» οι δύο επιστήμονες.

Η Δήλος, η Ρήνεια και η Μύκονος ήταν ένα νησί μέχρι πριν από 10.000 χρόνια. Το ίδιο και η Παροναξία

«Τα Κυκλαδονήσια βυθίζονται μισό χιλιοστό κάθε χρόνο» 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από την ανοδική τάση της θάλασσας - η οποία είναι αποτέλεσμα ενός μακροχρόνιου κλιματικού φαινομένου που επηρέασε λίγο πολύ με τον ίδιο τρόπο την Ανατολική Μεσόγειο- υπάρχουν ενδείξεις ότι το πλατό των Κυκλάδων βυθίζεται πιο γρήγορα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες περιοχές του Αιγαίου. Σύμφωνα με τους ειδικούς το κυκλαδικό σύμπλεγμα είναι ουσιαστικά τεκτονικά ανενεργό εδώ και περίπου 1 εκατομμύριο χρόνια, χωρίς ιδιαίτερη σεισμική δραστηριότητα. Αυτή εντοπίζεται περιμετρικά του πλατό, όπως για παράδειγμα στη νότια πλευρά όπου σχηματίζεται το ηφαιστειακό τόξο».

Τι συμβαίνει λοιπόν; Ο κ. Κοσμάς Παυλόπουλος εξηγεί: «Υπάρχει ενδεχομένως σε αρκετά χιλιόμετρα βάθος στη λιθόσφαιρα μαγματικό υλικό το οποίο προκαλεί στο υπερκείμενο πλατό ένα είδος παραμόρφωσης. Δηλαδή το κάνει κατά περιόδους να ανυψωθεί ή να κατέλθει χωρίς να το κατακερματίσει. Τα στοιχεία που έχουμε συλλέξει από πολλές περιοχές του Αιγαίου μάς οδηγούν στην εκτίμηση ότι τουλάχιστον τα τελευταία 6.000 χρόνια, το ύβωμα πάνω στο οποίο βρίσκονται τα Κυκλαδονήσια υποχωρεί προς τα κάτω με ρυθμό μισό χιλιοστό κάθε χρόνο περίπου».

ΠΗΓΗ TA NEA - Στέφανος Κρίκκης 18/6/2009
Πηγή 

http://conspiracyfeeds.blogspot.gr/

ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ ! Ο μεγαλύτερος serial killer στη Γη

Ο μεγαλύτερος serial killer στη Γη ήταν… – 

Δεν μπορείτε ουτε καν να φανταστείτε!

Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στη διάρκεια της ύπαρξης της ζωής στη Γη έχουν υπάρξει πέντε μεγάλες μαζικές εξαφανίσεις ειδών. Η μεγαλύτερη συνέβη πριν από 252 εκατομμύρια χρόνια, στο τέλος της Περμίου περιόδου και εξαιτίας του εύρους της οι ειδικοί την έχουν ονομάσει το «Μεγάλο Θανατικό».

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τότε εξαφανίστηκε το 90% των θαλασσίων ειδών και το 70% των ζώων της στεριάς. Το γεγονός αυτό θεωρείται ότι άνοιξε τον δρόμο στην εμφάνιση και επικράτηση των δεινοσαύρων στον πλανήτη.

Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές έρευνες για να εξακριβωθεί το τι προκάλεσε αυτή τη μαζική εξόντωση της ζωής. Οι πιο πρόσφατες υπεδείκνυαν ως αιτία την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Η τελευταία σχετική έρευνα πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και τα ευρήματα όχι μόνο επιβεβαιώνουν τη θεωρία των ηφαιστείων, αλλά εντοπίζουν και την περιοχή του πλανήτη που κυριολεκτικά… εξερράγη προκαλώντας την παγκόσμια καταστροφή.

Τι συνέβη

Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Scientific Reports αναφέρει ότι υπεύθυνα για το «Μεγάλο Θανατικό» είναι τα ηφαίστεια που βρίσκονταν εκείνη την εποχή στην Σιβηρία. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι την επίμαχη περίοδο υπήρξε ένα μπαράζ κολοσσιαίων εκρήξεων που διήρκεσε δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες έτη.

Οι εκρήξεις αυτές προκάλεσαν αλυσιδωτές γεωατμοσφαιρικές αντιδράσεις με αποτέλεσμα να σχηματιστεί ένα παχύ πέπλο από ηφαιστειακή σκόνη, διοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, μεθάνιο και πτητικές οργανικές χημικές ουσίες που περιείχαν νικέλιο.

Το πέπλο αυτό σκέπασε για μεγάλο χρονικό διάστημα την Γη μετατρέποντας την σε ένα τόπο τοξικό και άκρως αφιλόξενο στη ζωή. Σύμφωνα με τους ερευνητές η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή της Σιβηρίας απελευθέρωσε περίπου ένα τρισεκατομμύριο λίτρα λάβας! Ετσι δημιουργήθηκαν και τα περίφημα «Σκαλιά της Σιβηρίας» μιας τεράστια περιοχή ηφαιστειογενών πετρωμάτων που απλώνεται σε έκταση 2 εκατ. τ.χλμ. στον βορρά της Ρωσίας.

sansimera.gr

https://www.pentapostagma.gr/

ΜΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΦΛΕΒΙΤΙΔΑ, ΑΠΩΛΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ !

Με αυτό θα απαλλαγείτε από φλεβίτιδα, 

απώλεια μνήμης και πονοκεφάλους!

Διαθέτει πολλές ευεργετικές ιδιότητες – Πώς θα φτιάξουμε μόνοι μας το φαρμακευτικό λάδι του

Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τα πολύτιμα οφέλη που έχουν για την υγεία μας τα φύλλα δάφνης. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα φύλλα δάφνης για να παρασκευάσουμε ένα εξαιρετικό φαρμακευτικό λάδι, το οποίο διαθέτει πολλές ευεργετικές ιδιότητες και το σημαντικότερο, θα το φτιάξουμε μόνοι μας!

Φύλλα Δάφνης – Οφέλη

Ηρεμούν το νευρικό σύστημα.
Ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Μειώνουν τα προβλήματα του παχέος εντέρου.
Μειώνουν και διεγείρουν τη διαδικασία της εφίδρωσης.
Είναι πολύ χρήσιμα στις περιπτώσεις των επώδυνων αρθρώσεων και των κιρσών.
Βελτιώνουν την πνευματική δραστηριότητα εν γένει.

Τι Χρειάζεστε:

30 γρ. φύλλα δάφνης
250 ml ελαιόλαδο

Προετοιμασία

Λιώνετε τα φύλλα δάφνης με ένα γουδοχέρι.
Θα παρατηρήσετε ότι έχουν βγάλει λίγο λάδι.
Τα αφήνετε να στεγνώσουν.
Στη συνέχεια, ρίχνετε από πάνω το ελαιόλαδο και τα βάζετε σε ένα γυάλινο δοχείο.
Το σκεπάζετε και το αφήνετε να ξεκουραστεί για 2 εβδομάδες σε δροσερό και ξηρό μέρος.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα πρέπει να αντικαταστήσετε τα θρυμματισμένα φύλλα με νέα, έτσι ώστε το άρωμα να παραμείνει έντονο, ακολουθώντας την ίδια διαδικασία.
Σκεπάστε το και αφήστε το για δύο ακόμη εβδομάδες.
Στραγγίξτε το λάδι.
Χρησιμοποιήστε ένα κομμάτι γάζας ή βαμβάκι. Το μουσκεύετε και το στύβετε όσο γίνεται περισσότερο, όπως αναφέρει το truelife.

Δαφνέλαιο – Χρήση

Για καλύτερα αποτελέσματα, χρησιμοποιήστε το ζεστό.
Τρίψτε με δαφνέλαιο την πάσχουσα περιοχή.
Μπορείτε επίσης να το χρησιμοποιήσετε όταν έχετε πόνους στα αυτιά ή για τη θεραπεία της ημικρανίας.
Για ισχυρούς πονοκεφάλους, κάντε μασάζ με δαφνέλαιο στους κροτάφους και ο πόνος θα υποχωρήσει άμεσα.
Το δαφνέλαιο μπορεί να αντικαταστήσει την ασπιρίνη, γιατί έχει την ιδιότητα να μειώνει τη θερμοκρασία του σώματος.
Βελτιώνει την όρεξη.
Βοηθά στην εξάλειψη του στομαχόπονου και των εντερικών προβλημάτων.
Ομαλοποιεί τη νεφρική και ηπατική λειτουργία.
Εφαρμόζεται και ως λοσιόν για την επίλυση προβλημάτων του δέρματος.
Είναι πολύ αποτελεσματική λύση ενάντια στα μαύρα στίγματα και την ακμή.

diaforetiko.gr

https://www.pentapostagma.gr/

ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ ΣΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΜΕ 5 ΤΡΟΦΕΣ

Αποτοξίνωση στο συκώτι με 5 τροφές

Το συκώτι είναι ένα από τα πιο σημαντικά όργανα στο σώμα, αφού είναι υπεύθυνο για τον καθαρισμό και την διύλιση όλων των βλαβερών ουσιών από τροφές και ποτέ που περνούν στο αίμα.

Είναι επί της ουσίας το όργανο που “φυλακίζει” τις τοξίνες και προστατεύει όλα τα υπόλοιπα όργανα.

Γι’ αυτόν το λόγο είναι σώφρον μερικές φορές μέσα στο χρόνο να βοηθούμε το συκώτι μας με μια καλή αποτοξίνωση.

Σκόρδο: Ακόμα και μια μικρή ποσότητα είναι αρκετή για να ενεργοποιήσει εκείνα τα ηπατικά ένζυμα που συμβάλλουν στην απομάκρυνση των τοξινών. Περιέχει επίσης σημαντικές ποσότητες αλικίνης και σεληνίου, τα οποία είναι δύο φυσικά συστατικά που βοηθούν στην αποτοξίνωση.

Γκρέιπφρουτ: Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά. Αρκεί ένα ποτήρι από φρέσκο χυμό γκρέιπφρουτ (ειδικά το πρωί) για να αυξηθεί η παραγωγή αποτοξινωτικών ενζύμων και να απομακρυθνούν καρκινογόνα και άλλες τοξίνες από το ήπαρ.

Πράσινο τσάι: Είναι γεμάτο με αντιοξειδωτικά όπως οι κατεχίνες, ένα συστατικό που είναι γνωστό ότι συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του ήπατος.

Αβοκάντο: Το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή για καλής ποιότητας αβοκάντο. Είναι ένα φρούτο που βοηθάει τον οργανισμό να παράγει γλουταθιόνη, μια χημική ένωση που είναι απαραίτητα για την διαδικασία αυτο-αποτοξίνωσης του συκωτιού.

Ελαιόλαδο: Βοηθάει τον οργανισμό, παρέχοντας μια βάση λιπιδίων που μπορούν να απορροφήσουν τις βλαβερές τοξίνες στο σώμα. Με αυτόν τον τρόπο, παίρνει ένα μέρος του βάρους από τη λειτουργία του ήπατος σε σχέση με την τοξική υπερφόρτωση.

onmed.gr

https://www.pentapostagma.gr/