Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

ΗΣΙΟΔΟΣ " ΠΕΡΙ ΗΜΕΡΩΝ "

Ησίοδος, "περί ημερών"

Ησίοδος, "περί ημερών"

Τις ημέρες, τις σταλμένες από τον Δία, άν θέλης με προσοχή να φυλάξης, όπως πρέπει, να εξηγήσεις στους υπηρέτες σου ότι η τριακοστή ημέρα του μηνός  είναι η καλλίτερη για να επιβλέπης τα  έργα τους και να τους μοιράζης την τροφή τους.


Να λοιπόν ποιές είναι οι μέρες , που δόθηκαν από τον πάνσοφο Δία, για να μπορούν οι άνθρωποι να κρίνουν με βάση την αλήθεια.

Κατ΄αρχήν η πρώτη, τέταρτη και η έβδόμη  είναι ιερές ημέρες. γιατί την εβδόμη εγέννησε η Λητώ τον χρυσοσπάθη Απόλλωνα. το ίδιο και η όγδοη και η ένάτη, που είναι δυό μέρες, στην αρχή του μήνα. οι καλλίτερες ν΄ασχοληθούνται οι άνθρωποι με τις εργασίες τους.η δε ενδεκάτη και η δωδεκάτη είναι και οι δύο καλές, τόσο για το κούρεμα των προβάτων, όσο και για το θέρισμα των καρπών που φέρνουν την χαρά. η δωδεκάτη όμως είναι κατά πολύ καλύτερη από την ενδεκάτη, επειδή τότε πλέκει το δίχτυ της, κρεμασμένη από ψηλά, η  αράχνη, όταν οι μέρες είναι μεγαλύτερες, και ο προνοητικός μέρμηγκας μαζεύει την σοδειά του. τότε πρέπει να στήση η γυναίκα τον αργαλείο της και ν΄αρχίση το έργο της.

Την δέκατη τρίτη , από την αρχή του μηνός, ν΄αποφύγης ν΄αρχίσης την σπορά.όμως είναι η καλύτερη για να φυτέψης φυτά.

Η έκτη ημέρα απ΄τη μέση του μήνα, είναι εντελώς ακατάλληλη για τα φυτά, αλλά ευνοϊκή για να γεννιούνται αγόρια.δεν είναι όμως πρόσφορη για το κορίτσι , ούτε για να γεννηθή ούτε για να της τύχη γάμος.

Ούτε η έκτη, από την αρχή του μήνα , είναι η κατάλληλη για να γεννηθή κορίτσι, αλλά είναι ευνοϊκή ημέρα , για να μουνουχίζης τα κατσίκια και τα κριάρια και για να σηκώνης μαντρί για το κοπάδι. είναι ακόμη καλή για να γεννηθή αγόρι. θα αγαπάει τα πειρακτικά λόγια , τα ψέμματα, τα γλυκόλογα και τις κρυφές ερωτικές συναντήσεις.
Την όγδοη μέρα να μουνουχίζης τον κάπρο και το βόδι που δυνατά μουγκρίζει, και την δωδεκάτη τα υπομονετικά μουλάρια.

Στην μεγάλη εικοστή (τρίτο δεκαήμερο) τότε που οι μέρες γίνονται μεγαλύτερες, γεννιέται  ο άνδρας με δίκαιη κρίση. γιατί είναι προικισμένος με πολύ δυνατό μυαλό. Η δεκάτη είναι καλή για να γεννηθεί αγόρι, και για κορίτσι η τετάρτη από τη μέση (δεύτερη δεκάδα). αυτή την ημέρα δε, τα πρόβατα και τα βόδια τα στριφτόποδα και στα στριφτοκέρατα, και το σκυλί με τα σουβλερά δόντια, και τα υπομονετικά μουλάρια, να τα καταπραύνης χαϊδεύοντάς τα με τα χέρια σου. Αλλά τις τέταρτες ημέρες από την αρχή και το τέλος του μήνα , να προφυλάξης την ψυχή σου απ΄τις ψυχοφθόρες στενοχώριες, γιατί είναι αφιερωμένες αποκλειστικά στους θεούς.

Την τέταρτη ημέρα του μήνα να νυμφεύεσαι, αφού συμβουλευθής τους οιωνούς που θεωρούνται οι καλλίτεροι, για την πράξη αυτή.

Τίς πέμπτες να τις αποφεύγεις, επειδή είναι φοβερές και κακότυχες. γιατί λένε πως την πέμπτη ημέρα οι Ερινύες παραστάθηκαν στην γέννησι του Όρκου, που τον γέννησε η ΄Ερις, κακό μεγάλο για τους επιόρκους.

Την εβδόμη ημέρα, από την μέση του μηνός ( δεύτερο δεκαήμερο), το ιερό στάρι της Δήμητρας με μεγάλη προσοχή, σε ολοστρόγγυλο αλώνι να το βάζης κι ο υλοτόμος να κόβη ξύλα, κατάλληλα για οικοδόμησι και πολλά καραβόξυλα που αρμόζουν για την κατασκευή πλοίων.

Και την τετάρτη ημέρα του μήνα ν΄αρχίζης την κατασκευή πλοίων ελαφρών.-
Η ενάτη από την μέση του μηνός, είναι η καλύτερη για να αρχίσης ( να πίνης) απ΄το πιθάρι σου και να βάλης τον ζυγό στα βόδια, στα μουλάρια και στους γοργοπόδαρους ίππους,αλλά και για να τραβήξης το γοργοκίνητο πλοίο σου, με τα πολλά κουπιά, στο μαύρο πέλαγος και λίγοι είναι εκείνοι που μιλούν γι΄αυτήν αληθινά.

Την τετάρτη άνοιγε το πιθάρι. η τετάρτη ημέρα, από την μέση του μηνός, είναι απ΄όλες η πλέον ιερή , λίγη εξ΄άλλου γνωρίζουν πως μετά την εικοστή ημέρα του μήνα, είναι η καλλίτερη όταν χαράζει η Αυγή. μα προς το δειλινό είναι η χειρότερη.

Αυτές είναι οι ημέρες που είναι όφελος μεγάλο για τους ανθρώπους που κατοικούν την γή. οι άλλες είναι αδιάφορες, αβλαβείς και δεν φέρνουν τίποτα. άλλος την μία παινεύει κι άλλος την άλλη, και λίγοι μόνο γνωρίζουν πως η ημέρα άλλοτε αποβαίνει μητρυιά και άλλοτε μητέρα.

Ευτυχισμένος και ευλογημένος είναι εκείνος ο οποίος γνωρίζοντας όλα αυτά, εργάζεται χωρίς να εναντιώνεται στους αθανάτους, συμβουλευόμενος τους οιωνούς και αποφεύγοντας τις υπερβολές.

   *****************************
Σελήνη ἐκ τοῦ Ἑπτὰ Πλανῆται
καὶ Ἀνθρώπων
Ἐποχαί
, Adriaen Collaert, πρὸ

3 αἰώνων

  
"...............Είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας υπολόγιζαν τον χρόνο και τους μήνες με βάσι της αλλαγές της σελήνης, εφαρμόζοντας όμως τον χωρισμό του μηνός σε τρία δεκαήμερα "όλες οι αρχαίες Κοσμολογίες  βάσιζαν όλα τα μυστήριά τους στον αριθμό 10" λέει η Μπλαβάτσκυ , " όπου το ανώτερο τρίγωνο συμβόλιζε τον αόρατο και μεταφυσικό κόσμο, ενώ το κατώτερο τρία και τέσσερα, δηλαδή η Επταπλότητα, συβόλιζε την φυσική περιοχή".

Είναι γεγονός επίσης ότι το σύστημα των εβδομάδων, ενώ ήταν γνωστό, δεν χρησιμοποιήθηκε ευρύτερα στον ελληνικό χώρο. Πολύ αργότερα και μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού, επεβλήθη, καθώς τίποτα δεν έπρεπε να θυμίζη τους "ειδωλολάτρες" ΄Ελληνες.

Αναφέρουν πολλοί ιστορικοί ότι το επταδικό σύστημα μεταδόθηκε από τους Χαλδαίους σε άλλους λαούς και ήλθε τελικά στον ελληνικό χώρο. Θα χρησιμοποιήσουμε πάλι τα λόγια της Μπλαβάτσκυ η οποία λέει: " Δεν ήταν η ιουδαϊκή Βίβλος εκείνη που έβαλε σε προεξάρχουσα θέσι τον αριθμό επτά. Ο Ησίοδος πολύ πριν ακουστεί καν το Σάββατο του Μωϋσή, χρησιμοποίησε τα λόγια " η Εβδόμη είναι η ιερή ημέρα".

Οι Πυθαγόριοι δίδασκαν ότι η επτάς ονομάσθηκε από το ρήμα σέβω γι΄αυτού και την αποκαλούσαν "σεπτάδα" επειδή ήταν άξια σεβασμού, όπως έγραφε ο Πυθαγόρειος Πρώρος στο "Περί Εβδομάδος"βιβλίο του, λέει ο Νίκόμαχος Γερασηνός (1ος αι.μ.Χ)
Ακόμη, λέει ο Νικόμαχος ότι,  ονόμαζεν την επτάδα Αθηνά, επειδή, όπως και η θεά, είναι ανύπανδρη και παρθένος. Δεν έχει γεννηθεί από μητέρα, ιδιότητα του ζυγού αριθμού, ούτε έχει πατέρα, ιδιότητα του μονού αριθμού. ΄Οπως και η Αθηνά προέρχεται  από την κεφαλή του πατέρα  των πάντων, του Διός, έτσι και η επτάς εκπορεύεται από την κεφαλή πάντων των αριθμών, το ΄Ενα.

Η πρώτη ημέρα του μηνός (νουμηνία) ήταν αυτή κατά την οποίαν εμφανιζόταν το λεπτώτερο τμήμα της σελήνης ( δρέπανον ή μηνίσκος) και τελείωνε με την επανεμφάνισί του. 
  
Σελήνης προτομή του Jean-Leon Gerome
Οι μήνες του Αττικού ημερολογίου ήταν οι εξής:

Εκατομβαιών 15 Ιουλ-15 Αυγ.(περίπου)
Μεταγειτνιών 15 Αυγ.-15 Σεπτ.
Βοηδρομιών 15 Σεπτ.-15 Οκτ.
Πυανεψιών 15 Οκτ.-15 Νοεμβρ.
Μαιμακτηριών 15 Νοεμβρ.-15 Δεκεμβρ.
Ποσειδεών 15Δεκεμβρ.- 15 Ιανουαρ.
Γαμηλιών 15 Ιαν.-15 Φεβ.
Ανθεστηριών 15 Φεβ.-15 Μαρτ.
Ελαφηβολιών 15 Μαρτ.-15 Απρ.
Μουνηχιών 15 Απρ.-15 Μαίου
Θαργηλιών 15 Μαίου- 15 Ιουν.
Σκιροφοριών 15 Ιουν.-15 Ιουλ.

Ημέρες Αττικού Ημερολογίου
  1.  Νουμηνία ή πρώτη ισταμένου.
  2. δευτέρα     ισταμένου
  3. τρίτη             "
  4. τετάρτη         "
  5. πέμπτη          "
  6. έκτη              "
  7. εβδόμη          "
  8. ογδόη            "
  9. ενάτη            "
  10. Δεκάτη          "
  11. Πρώτη μεσούντος
  12. δευτέρα  "
  13. τρίτη      "
  14. τετάρτη  "
  15. πέμπτη   "
  16. έκτη       "
  17. εβδόμη   "
  18. ογδόη     "
  19. ενάτη     "
  20. Δεκάτη μεσούντος ή Εικάς
  21. Δεκάτη φθίνοντος
  22. ενάτη      "
  23. ογδόη      "
  24. εβδόμη    "
  25. έκτη        "
  26. πέμπτη    "
  27. τετάρτη   "
  28. τρίτη       "
  29. δευτέρα  "
  30. ΄Ενη και Νέα και Τριακάς
 Ονομασία   Ημερών
΄Ελληνες      Λατίνοι       Χαλδαίοι     Εβραίοι            Χριστιανοί
Ηλίου            Solis            Shamash     1η Σαββάτων     Κυριακή
Σελήνης        Lunae          Sin              2η Σαββάτων     Δευτέρα
΄Αρεως          Martis          Minurti       3η Σαββάτων     Τρίτη
Ερμού            Mercurii      Nabu          4η Σαββάτων     Τετάρτη
Διός               Jovis            Marduk      5η  Σαββάτων     Πέμπτη
Αφροδίτης     Veniris         Ishtar          Παρασκευή        Παρασκευή
Κρόνου          Saturnis       Norigal        Σάββατο             Σάββατο
                            
Σελήνη σε άρμα, C. Lasinio.

Ο Ησίοδος καταγράφει ένα "ιερό ημερολόγιο" και έναν κατάλογο με κατάλληλες ή όχι ημέρες για ορισμένες εργασίες.΄Ισως οι παλαιές γνώσεις των άστρων και άλλων φυσικών φαινομένων είχαν αρχίσει να χάνωνται και επικαλύφθηκαν με τις αγαθές ή αποφράδες ημέρες μετά από κάποια παρέμβασι του ιερατείου των Δελφών. ΄Ισως ο ίδιος ο Ησίοδος είδε την ανάγκη προφύλαξης των απλών ανθρώπων. Το γεγονός πάντως είναι ότι έγινε κάποια αντικατάστασις παλαιών πρακτικών και γνώσεων με οδηγίες που αφήνουν την εντύπωση κάποιας δεισιδαιμονίας. Πρέπει να πούμε όμως ότι κάτι παρόμοιο ισχύει μέχρι και σήμερα με τη θρησκεία να παίζη κύριο ρόλο. Ο απλός λαός θέλει κάποια πυξίδα που να διευκολύνη τη ζωή του.

Ο βασικός σχεδιασμός, για τον διαχωρισμό των ημερών, προήλθε από τις φάσεις της Σελήνης. Για να υπάρξη καλό αποτέλεσμα πρέπει το οποιοδήποτε έργο να γίνεται τις πρώτες ημέρς, καθώς το φεγγάρι γεμίζει. Αντίθετα οι φθίνουσες ημέρες  δεν είναι ευνοϊκές.Αυτόν τον διαχωρισμό τον συναντούμε και στο Ρωμαϊκό ημερολόγιο. Η δωδεκάτη ημέρα (δευτέρα μεσούντος) θεωρείται προσφορώτερη για εργασίες και για εορτασμούς. ΄Ομως οι πλέον ευνοϊκές ημέρες είναι αυτές με την πανσέληνο. Αυτός , σε γενικές γραμμές είναι ο διαχωρισμός των Ημερών και πάνω εκεί στηρίσχθηκαν οι διάφορες εορτές. 

Απ΄όλες τις ημέρες ξεχωρίζει, ο Ησίοδος, την "τριηκάδα" ή "τριακάδα" ή " ένη (παλαιά) και νέα". Είναι μιά πολύ σημαντική ημέρα του μηνός, διότι συμμετέχει και στον απερχόμενο μήνα και στον νέο, "...του μεν φθίνοντος μηνός, του δισταμένοιο. την τριακάδα λέγει. τον μήνα έχειν φησί ημέρας είκοσιεννέα, ώστε την τρικάδα μέρος έχειν και του παρωχηκότος και του επιόντος μηνός" (Ησύχιος- Λεξικόν). Ενώ ο Αρποκρατίων για το " ένη και νέα" λέει τα εξής : "ένη και νέα. Υπερείδης εν τω προς Υγιαίνοντα. την υφ΄ημών τριακάδα καλουμένην ένην ( από το έν) και νέαν καλούσι Αθηναίοι από του την τελευτήν έχειν του προτέρου μηνός και την αρχήν του υστέρου". Στην Σούδα βλέπουμε την έκφρασι "τας εν άδου τριακάδας", για αυτούς που " επί των περέργων και τα αποκεκρυμμένα γινώσκειν ζητούντων".

 Η τριακοστή του μηνός , λέει ο Ησίοδος, είναι η πλέον κατάλληλη για έναν απολογισμό του παρελθόντος μηνός, αλλά και για την πληρωμή των εργαζομένων. Ισοζύγιο και μισθοδοσία, δηλαδή, όπως θα έλεγε και ένας σύγχρονος οικονομολόγος. Μας δίνει επίσης , ο Ησίοδος, την πληροφορία ότι στην εποχή του ο μήνας είχε τριάντα ημέρες. Και συνεχίζει τον κατάλογό του δίνοντας τις ιδιότητες των Ημερών ώστε οι άνθρωποι να γνωρίζουν την αλήθεια, όπως λέει χαρακτηριστικά.






Ἑβδομάδος ἡμέραι,ῥωμαικόν ψηφιδωτόν. Ἡ Σελήνη ἐφορεύει τήν δευτέραν ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος, Ἀπὸ Βίλλα ἐς Orbe-Bosceaz Ἐλβετία, 11ος αἰ. μ.Ὀ.



Αποσπάσματα σχολίων και απόδοσις αρχαίου κειμένου Απόστολος Γονιδέλλης " ΗΣΙΟΔΟΣ, ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ".
φωτογραφίες από " Αστρολογικόν"

πηγη:stin koilada ton mouson 

Πηγή: https://greek1.blogspot.com/2016/08/blog-post_389.html#ixzz4c7ndi4Qf 
®1Greek Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη 
Under Creative Commons License: Attribution 

Follow us: @1_Greek on Twitter | 1greek on Facebook

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ

Τι πίστευαν οι αρχαίοι Eλληνες για τη Γένεση

Τι πίστευαν οι αρχαίοι Eλληνες για τη Γένεση


Η «θεογονία» είναι το ιερό βιβλίο των Ελλήνων, ένα θεόπνευστο βιβλίο του Ησιόδου
 που περιγράφει τη γέννηση θεών και ανθρώπων και δίδαξε στους Eλληνες την απ'
 ευθείας καταγωγή τους από τους θεούς. Πρόκειται για την πανάρχαια ιστορία του
 Ελληνισμού πριν από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα που ποτέ δεν γίνεται λόγος

Ο Ησίοδος αναφέρει ότι είναι ένα θεόπνευστο ποίημα, που του ενέπνευσαν οι 

Ελληνίδες Μούσες, οι κόρες του Δία, οι οποίες του έδωσαν την εντολή τι πρέπει να
 πει και ποιον να υμνήσει. Η θεογονία μαζί με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια 
αποτελούν τις πρώτες γραπτές μαρτυρίες του Ελληνισμού, που θα έπρεπε να 
γνωρίζει κάθε Έλληνας για να μπορεί να ελέγχει την συνείδησή του εάν και κατά 
πόσο βρίσκεται στην πορεία του Ελληνισμού

Σύμφωνα με το ιερό βιβλίο της θεογονίας, αρχέγονα βασικά στοιχεία το Χάος, η 
Γαία και ο Ερως συντέλεσαν στη δημιουργία του σύμπαντος. Τα τρία αυτά στοιχεία
 δεν συνυπήρχαν, αλλά εμφανίστηκαν διαδοχικά, χωρίς την επέμβαση κάποιου θεού.

Ο Ηράκλειτος αργότερα λέει:

''κόσμον τονδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις
θεόν ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ' ην αεί
και έστιν και έστε πύρ αείζωον''.

( Τον κόσμο αυτό που είναι όλοι ένα, ούτε κάποιος θεός ούτε άνθρωπος τον 
δημιούργησε, αλλά υπήρχε πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει, μια φωτιά που ζει 
αιωνίως)

Στην θεογονία δεν αναφέρεται όνομα του θεού απλώς και μόνο για να μην 
περιορισθεί η απειροσύνη και η αιωνιότητα του άναρχου θεού. Στο Μαντείο των 
Δελφών ο θεός χαιρετούσε όσους έρχονταν να προσκυνήσουν με το ''Γνώθι σ' 
αυτόν'' και απαντούσαν με τη λέξη ''ΕΙ''.
Η κοσμοθεογονία δεν δέχεται ότι η έννοια θεός μπορεί να σήμαινε τη μια και 
μοναδική δύναμη που δημιούργησε τα πάντα. Με την έννοια θεός δεν αποτύπωναν
 οι αρχαίοι την ανεκδήλωτη δύναμη από την οποία προέρχονται τα πάντα. 
Σύμφωνα με ένα απόσπασμα του Πίνδαρου (Πινδ. Νεμ. ΣΤ) προς τον Νεμεονίκη 
Αλκιμήδη, θεοί και άνθρωποι έχουν κοινή καταγωγή.

''Εν ανδρών, εν θεών γένος εκ μου δε πνέομεν μητρός αμφότεροι διέργει δε πάσα 
κεκριμένα δύναμις ως το μεν ουδέν, ο δε χάλκεος ασφαλές αιεν ένδοξο μένει 
ουρανός''.
( Μια είναι η γενιά των θεών και ανθρώπων. Από μια μάνα ανασαίνουμε και οι δυο.
 Όμως μια δύναμη μας διαχώρισε, κι εμείς είμαστε ένα τίποτα, ενώ γι αυτούς στέκει 
παντοτινά, στέρεο βάθρο ο ουρανός). 




Το χάος σαν μια ακαθόριστη και απροσδιόριστη έννοια κάποιου αδρανούς στοιχείου
 είναι μια κατάσταση κάποιας μορφής που προϋπήρχε και από την οποία προήλθαν
 όλες οι υπέρτατες θείες δυνάμεις. Το χάος σαν μια κατάσταση, δεν μπορεί να 
φθάσει σε κάποιο αποτέλεσμα από μόνο του. Εισέρχεται όμως η δημιουργική δράση
 του θείου και καταργεί την αταξία και την αδράνεια που βρίσκονται στην κατάσταση
 του Χάους. Κατά τον Εμπεδοκλή αυτή η αρχική μορφή της ύλης διαχωρίστηκε από 
το ''Νείκος'' (εναντιότητα, διαμάχη, διαίρεση) και εν συνεχεία ενώθηκε από τη δύναμη
 του θεού έρωτα (φιλία, ένωση, έλξη) ''φιλίαν τε και Νείκος, ων η μεν εστι ενωτική,
 το δε διαιρετικόν'' (Diels 1 , 289, 14)
Ο Ορφέας παρομοιάζει το Χάος με αυγό, μέσα στο οποίο ήταν τα πρώτα στοιχεία 
ανακατεμένα. Ο Ορφέας το ονομάζει αυγό που γεννήθηκε από την άμορφη ύλη και
 ο Ησίοδος το εκλαμβάνει σαν χάος.
''και ο Ορφεύς δε το χάος ωώ παρεικάζει, εν ω των πρώτων στοιχείων ην σύγχισις,
 τούτο Ησίοδος χάος υποτίθεται όπερ Ορφεύς ωό λέγει, γεννητόν εξ απείρου της 
ύλης προβεβλημένον''.
(ομιλία VI , 4, 671)

Για τη μεγάλη έκρηξη από την οποία ξεκίνησε η ζωή, συμφωνούν σήμερα όλοι οι 
επιστήμονες, φυσικοί, αστρονόμοι, και άλλοι.
Η έκρηξη αυτή έκανε ορατή την ύλη και από την κατάσταση του χάους δημιούργησε
 το Σύμπαν και την Γαία. Από τα πολύ ολίγα που ανάφερα, καταλήγουμε στο 
συμπέρασμα ότι οι πάνσοφοι αρχαίοι Ελληνες ερμήνευσαν και έδωσαν την πλέον 
λογική εξήγηση για την δημιουργία του κόσμου, και ίσως υπήρξαν οι μόνοι που είχαν
 αντιληφθεί πλήρως τη δημιουργία. Πρόκειται για μια επιστημονική εξήγηση σε 
αντίθεση με τις θεωρίες των Εβραίων και των χριστιανών που προσπαθούν να δώσουν
 παιδαριώδεις και εντελώς αβάσιμες εξηγήσεις, τις οποίες καμία φυσιολογική νόηση
 δεν θα μπορούσε να πάρει στα σοβαρά.
Κατά τους χριστιανούς ο θεός περιγράφεται ως μια ατελής ανθρώπινη οντότητα, 
με
 μεγάλη δύναμη, την οποία χρησιμοποιεί για την εξυπηρέτηση και ικανοποίηση μόνο
μίας ομάδας ανθρώπων. Δεν παρουσιάζεται ως ουσία απ' την οποία απορρέουν όλες
 οι δυνάμεις της δημιουργίας αλλά περιγράφεται ως μοναδική δύναμη που δρα και 
ενεργεί μόνο προς όφελος κάποιων και σε βάρος άλλων τους οποίους δεν συμπαθεί.
 Η γελοία αυτή περιγραφή και παρουσίαση αυτού του δημιουργήματος θίγει και 
υβρίζει βάναυσα την πραγματική ΟΝΤΟΤΗΤΑ του θεού, που όπως ανάφερα είναι η 
ουσία των πάντων η οποία, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.

Ο Ιουλιανός στο κατά Χριστ. Σελ. 157 περί Ειδώλων γράφει.
''και τα τοιαύτα γράφοντες ελήρουν
προφήται, γραιδίας ψυχράς ομιλούντες''

Τόσο γελοία και ανώριμα χαρακτηρίζει ο μέγας Ιουλιανός τα όσα γράφουν περί θεού
 οι Εβραίοι προφήτες. 




Από την ουσία λοιπόν του θείου γεννήθηκε η κίνηση, η ζωή και ο θάνατος. Τα πάντα
,
 μικρά ή μεγάλα, κινητά ή ακίνητα, οργανικά ή ανόργανα είναι παιδιά που γεννήθηκαν
 από θεία ουσία και το καθένα από αυτά περιέχει στο σύνολό του την ουσία του θεού.
Είμαστε λοιπόν όμοιοι με το θεό αφού γεννηθήκαμε από την ουσία του θεού. Οι 
αρχαίοι Ελληνες , πρόγονοι των ολίγων πλέον Ελλήνων έδιναν σε όλα επιστημονικές
 εξηγήσεις, αφού κάθε συμπέρασμα αποτελούσε το προϊόν πολλών εκτεταμένων 
ερευνών και μελετών. Η συκοφαντία του χριστιανισμού, ότι οι Έλληνες πίστευαν 
στα άψυχα, οφείλεται στο γεγονός ότι ουδέποτε θα μπορούσαν οι κατασκευαστές 
της πραγματικής ειδωλολατρικής εβραιοχριστιανικής θεωρίας να κατανοήσουν και 
να συλλάβουν τις υπέρτατες έννοιες της ελληνικής θεογονίας. Το μόνο ''όπλο'' που 
είχαν, ήταν η τακτική του Δαβίδ, ο δόλος και η λασπολογία. Η μόνη δυνατότητα για
 να επικρατήσουν ήταν ως ποιμένες σε αγέλες προβάτων όπως κατάντησαν σήμερα
 τον κόσμο.
Αυτό όμως απαιτούσε την εξολόθρευση της Ελληνικής γνώσης. Σκάρωσαν μια 
δημιουργία που δεν ανταποκρίνεται ούτε στα νήπια και προσπάθησαν να περάσουν
 το μήνυμα, ότι η ουσία των πάντων που εμείς αποκαλούμε θεό, είναι ο βασιλεύς 
των Εβραίων και υπάρχει μόνο γι' αυτούς. Οι Έλληνες αντίθετα μελέτησαν με
 σύνεση την δημιουργία και βάσει των επιστημονικών μελετών καθόρισαν και τα 
σύμβολά τους, τα οποία δεν ήταν σε καμία περίπτωση άψυχα όντα, αλλά υπέρτατες
 δυνάμεις και έννοιες που απορρέουν από την ουσία της θεϊκής υπόστασης.

Θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω μόνο πολύ λίγα από το κεφάλαιο της Γένεσης της 
ελληνικής θεογονίας για να βοηθήσω τον αναγνώστη να πάρει μια ιδέα. Για 
περισσότερα στοιχεία μπορεί να ανατρέξει στη θεογονία του Ησιόδου και στη 
Γένεση του Απ. Γονιδέλλη, εκδόσεις Πύρινος Κόσμος. Από το Χάος λοιπόν, 
γεννήθηκε το Έρεβος και η Νύκτα.

ΧΑΟΣ - ΝΥΚΤΑ - ΕΡΕΒΟΣ

Από την ένωση των δύο αυτών αντίστοιχα προήλθε

ΕΡΕΒΟΣ + ΝΥΚΤΑ = ΑΙΘΗΡ κ' ΗΜΕΡΑ

Στο χάος υπήρχαν και τα τέσσερα αυτά στοιχεία της ύλης.

Γη - Αήρ - Υδωρ - Πυρ

Αυτά τα αρχικά στοιχεία συνθέτουν την ουσία που αποτελεί το υλικό μέρος της 
ζωής και η οποία ουσία απορρίπτεται στην εβραιοχριστιανική Γένεση.
Γεννιέται λοιπόν η ΓΑΙΑ μητέρα και τροφός των πάντων. Γεννιέται ο Ερωτας, η 
δύναμη που ενώνει τα αντίθετα και παράγεται έργο. Η ΓΑΙΑ γεννάει τον Ουρανό 
και εν συνεχεία παντρεύεται τον Ουρανό. Οταν δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες 
συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας από τις βροχές του ουρανού, γονιμοποιήθηκε
 η ΓΑΙΑ και άρχισε να γεννάει τη ζωή, που συνεχίζεται εξελισσόμενη μέχρι σήμερα. 



Δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ το

''Γης παις ειμί και Ουρανού αστερόεντος''

Στα μυστήρια της Σαμοθράκης γινόταν επίκληση του Ουρανού, μαζί με τη Γαία. 
Κατά τους Ορφικούς ο Ουρανός είναι αρχή και τέλος των πάντων και ο τόπος 
κατοικίας του Θεού. Η Αθηνά κατεβαίνει από τον ουρανό στην γη.
''η δ' άρπη ευκυία, τάν υπτέρυχι λιγοψώνω ουρανο΄ θ εκ καταπέλτο δι αιθέρος''

( Κι αυτή η Αθηνά σαν γεράκι οξύφωνο με φτερούγες απλωμένες πήδησε κάτω απ 
τον ουρανό, μέσα απ' τον αιθέρα)

Η ΓΑΙΑ πλέον έχει διαμορφωθεί και υφίστανται οι κατάλληλες συνθήκες για τη 
εξέλιξη της ζωής, Ο Ουρανός την σκεπάζει και την προστατεύει από κάθε κίνδυνο.
 Μετά από αυτό το στάδιο γεννιούνται νέες δυνάμεις με καινούργιες ιδέες και 
διαφορετικές εκδηλώσεις. Οι νέες αυτές δυνάμεις και ιδέες είναι παιδιά της ΓΑΙΑΣ 
και του ουρανού και συνεχίζουν το έργο, για πρόοδο και εξέλιξη που τόσο το έργο,
 όσο και οι νέες εμπνεύσεις έχουν την ίδια πηγή.

Για τους Έλληνες η σωτηρία δεν μπορούσε να έχει ως αφετηρία την αποκήρυξη του
 κόσμου ή την περιφρόνηση για τον εαυτό μας, όπως διδάσκει η χριστιανική 
διδασκαλία, αλλά στην απομυθοποιημένη της μορφή που είναι απλά η αναζήτηση 
της σοφίας όπως αυτή εκφράζεται με την επιδίωξη της αρετής, ή στην αναγνώριση
 ότι η λύτρωση είναι μια φυσική εξέλιξη, διότι η ψυχή συνδέεται με το Θεό. Για τον
 Πορφύριο ο Θεός ικανοποιείται με την Αρετή και όχι με την πίστη, η οποία 
υποδουλώνει και αποχαυνώνει τον άνθρωπο, όπως απαιτεί ο θεός της 
χριστιανοσύνης και μάλιστα απειλητικά.

Κεφ. 5 εδάφ. 9 δευτερονόμιο
''Είμαι θεός που απαιτώ αποκλειστικότητα και όστις πιστεύει άλλο θεό να 
θανατώνεται''

Ο θεός ενδυναμώνει όσους ασκούν την αρετή και τις ευγενείς πράξεις. Η δε θεϊκή
 φύση εργάζεται μόνο για το καλό. Ο θεός της χριστιανοσύνης δέχεται μόνο τους 
δικούς του και μάλιστα όσους σκοτώνουν για χάρη του. Κατά τον Πορφύριο, ο
 άνθρωπος είναι αντάξιος του θεού και όταν ασχολείται με την γνώση τον κάνει να
 μοιάζει με το θεό, κατά τον χριστιανισμό οι άνθρωποι είναι υπάκουα πρόβατα. 
Επειδή αυτή η σκέψη είναι για το χριστιανισμό ξένη, μπόρεσε να υπονομεύσει τη 
θεϊκή κυριαρχία του και την αιώνια καταδίκη του ανθρώπινου γένους, το οποίο και
 βύθισε στο σκοτάδι. Κατά τον Πορφύριο εξομοίωση προς το θεό σήμαινε την 
ακατάπαυστη αναζήτηση που ρίχνεται η ψυχή με βάση την αρετή αποβλέποντας
 στην τελειότητα.
Η δική μας εικόνα για το θεό είναι η εικόνα αυτή των προγόνων μας, ολωσδιόλου
 πράος και ειρηνικός, καθώς ταιριάζει να είναι ο προστάτης μίας Ελλάδας, 
αδιατάραχης από διχόνοιες, επαναστάσεις, ελεύθερη και ανεπηρέαστη από 
ξενόφερτους προστάτες πολιούχους και καθοδηγητές με αλλότρια ινδάλματα.

''ον εγώ μετά της εμαυτού τέχνης και
της Ηλείων πόλεως σοφής και αγαθής
βουλευσάμενος ιδρυσάμην''
λέει ο Φειδίας Κεφ. 74/240 Αδίων 





Εμείς οι Έλληνες βλέπουμε στο θεό, μια όψη ήρεμη, μεγαλόπρεπη και άκακη γιατί 
είναι ο χορηγός μίας ζωής και όλων των αγαθών. Βλέπουμε τον κοινό Πατέρα, 
Σωτήρα και Φύλακα της ζωής.
Οι Έλληνες κατέβαλαν κάθε προσπάθεια σαν θνητοί που ήταν, να συλλάβουν και 
να περιγράψουν αλλά και να παραστήσουν την θεία και αμίμητη φύση του θεού.
 Για τους προγόνους μας, μόνο ο Δίας επονομάζεται Πατήρ και Βασιλεύς, Πολιεύς,
 Ομόγιος και Φίλιος, Εταίρειος αλλά και Ικέσιος, Ξένιος και Επικάρπιος.
Με βάση την επιστημονική έρευνα και τις επιστημονικές εξακριβώσεις οι Αρχαίου 
Ελληνες απέδιδαν σεβασμό προς τον Θεό και δεν χρησιμοποιούσαν υβριστικές 
μεθόδους και θεωρίες όπως ο Εβραιοχριστιανισμός που υποβιβάζει και υβρίζει τον
 θεό όσο καμία άλλη θεωρία.

''Και τους Προφήτες, ουκ εκδότας ήτις
ποτέ εστιν η του κόσμου και των
ανθρώπων φύση συνθείναι λήρον βαθύν''
Κέλσος κατά Χριστ. σελίς 122

Για τους Αρχαίους ΄Έλληνες,

Θεός είναι Ον άφθαρτον και μακάριον.
Θεός είναι η Φύση μαζί με τον Λόγον.
Θεός είναι η Αρχή των ΄Οντων, είναι το Απειρον, το Αιώνιον, το Αγέννητον και το 
Αμετάβλητον.
Θεός περιέχει τα πάντα και κυβερνά τα πάντα, είναι η αιτία της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, το
 Ον που εποίησε και εναρμόνισε τον κόσμο.
Θεός αποτελεί την πρώτη βασική ΟΥΣΙΑ των ΠΑΝΤΩΝ.
Θεός είναι ένας, που όλες οι θείες δυνάμεις εκπορεύονται από το ένα και υπέρτατο 
΄Ον. Όλες όμως αυτές οι δυνάμεις μαζί αποτελούν την ΟΥΣΙΑ του όλου ΘΕΟΥ, 
που από αυτή την μία Οντότητα χωρίς αρχή και τέλος εκπορεύεται κάθε ζωή και 
κάθε ύπαρξη.

''Ενας είναι ο Νους που διευθύνει το Σύμπαν
και μια η πρόνοια που το κυβερνά''

Πλούταρχος περί ΄Ισιδος και Οσίριδος 278α

Οι αρχαίου ΄Ελληνες δεν πίστευαν σε μυθεύματα ούτε σε Είδωλα όπως 
κατηγορούνται από αυτούς που σήμερα μόνο σε μυθεύματα και σε είδωλα πιστεύουν
 υβρίζοντας και ποδοπατώντας την υπόσταση του Θεού. Οι Αρχαίοι Ελληνες ουδέποτε
 υπήρξαν άθεοι και ασεβείς. Η αίσθηση των προγόνων τους για τον πρώτο και 
αθάνατο γονέα τους, αυτόν που αυτοί ονόμαζαν πατρώο ΔΙΑ, προϋπήρχε με τον
 ίδιο σχεδόν τρόπο που προϋπάρχει στον άνθρωπο η αίσθηση για τον ανθρώπινο, 
τον θνητό γονιό.
Από τη στιγμή που θα γεννηθεί το παιδί, χωρίς να το διδάξει κανείς, ανταποδίδει 
την αγάπη και λατρεύει με όλη του τη δύναμη εκείνον που το γέννησε, το θρέφει
 και το περιθάλπει με στοργή.
Οι Ελληνες ποτέ δεν τσιγκουνεύτηκαν την ευγνωμοσύνη τους προς τον 
σεβαστότερο συγγενή τους, τον δημιουργό της ζωής και της ύπαρξής τους. Αυτόν 
τον πρώτο και μέγιστο γονιό, τον θεό, τον αποκαλούσαν οι πρόγονοί μας Δία. Οι 
Ελληνες σοφοί, προφήτες και καλλιτέχνες προσπάθησαν να περιγράψουν όσο πιο 
σωστά μπορούσαν την υπέρτατη υπόσταση του μεγίστου θεού.
Η Περιγραφή των θεών έγινε από ποιητές, από καλλιτέχνες, από νομοθέτες και 
από ερμηνευτές δασκάλους που εμπνέουν σε κάθε άνθρωπο σεβασμό και 
ευγνωμοσύνη αντίθετα με την περιγραφή του θεού Γιαχοβά της Αγίας Γραφής που 
εμπνέει τρόμο, ανασφάλειες και περιγράφεται από μια ομάδα άσοφων, 
ονειροπαρμένων, ρατσιστών Εβραίων. Οι Ελληνες ήθελαν να τιμούν και να 
λατρεύουν το θεό από κοντά, να τον πλησιάζουν, να τον αγγίζουν.
Οι Ελληνες ήθελαν να νιώθουν κοντά τους, την παρουσία των θεών λόγω της 
συγγένειας και λόγω των ευεργεσιών που δέχονταν. Ηθελαν να τους βλέπουν και 
να τους μιλούν. Σ' αυτή την επιθυμία τους ανταποκρίθηκε ο Πολύκλειτος ο 
Αγλαοφών.
Ο Πολύγνωστος, ο Ζεύξις, ο Δαίδαλος, ο Φειδίας, ο Ομηρος παρουσίασαν και 
περιέγραψαν όλες τις θεϊκές μορφές και συνθέσεις χωρίς ποτέ να υπάρξει η 
παραμικρή υβριστική έκφραση ή μορφή, αντίθετα με το χριστιανισμό που 
κατακουρελιάζει την υπόσταση του θεού σε όλο της το μεγαλείο, παρουσιάζοντας
 ένα θεό σφαγέα, αιμοδιψή, και κυρίως ρατσιστή.
Ο Φειδίας φιλοτέχνησε μια μορφή του θεού γλυκιά και αγαπητή, που κυριολεκτικά 
ήταν ένα χάρμα οφθαλμών για όλους τους Έλληνες αλλά και τους βάρβαρους. 
Εκείνοι που μίσησαν και εξαφάνισαν αυτό το έργο, ένα από τα εφτά θαύματα του
 κόσμου, ήταν οι χριστιανοί διότι είχαν εντολή από τον κατασκευασμένο θεό τους.

Κεφ.7 εδάφ. 5 Δευτερονόμιο
''Θα συντρίψετε τις πέτρινες στήλες, θα καταστρέψετε τα θυσιαστήριά τους. Θα 
κάψετε τα είδωλά τους''

Κεφ. 12 εδάφ. 3 Δευτερονόμιον
''Κομματιάστε τα είδωλα των θεών τους για να εξαφανίσετε τα ονόματά τους''

Κάθε άνθρωπος που στεκόταν μπροστά σ' αυτό το μεγαλοπρεπέστατο άγαλμα του
 πατέρα Δία ξεχνούσε όλα τα δεινά και τις δυστυχίες της ανθρώπινης ζωής του.
''Νηπευθές τα' άχολον τε κακών επέληθες απάντων''

Με τόσο φως και τόση χάρη το έχει ντύσει η τέχνη το άγαλμα του πρώτου και 
μέγιστου θεού Δία που ήταν προϊόν του υπέρτατου ελληνικού πνεύματος. Οι 
Ελληνες παρουσιάζουν το ομοίωμα του Δία τόσο θεσπέσιο και λαμπρό, ώστε κανείς
 από όσους το αντικρίζουν να μην μπορεί ποτέ να σχηματίσει εύκολα άλλη εικόνα.
 Η επιθυμία των Ελλήνων ήταν να μπορέσουν να παρουσιάσουν τον άγνωστο κατ 
ουσία θεό, με την τέχνη τους και τη νόησή τους ως το ''Υψιστο και τελειότατο ον''. 


Ολες αυτές οι σκέψεις, γιατί επρόκειτο για το θεό που κυβερνά το σύμπαν και η 
εξομοίωσή του έπρεπε να γίνει ευσχήμονα και όπως άρμοζε για μια καλύτερη 
απεικόνιση του θεού από ανθρώπους που δεν ήταν επιτρεπτή μια ανάξια και 
απρεπής εξομοίωση του θεού όπως κάνουν οι ηγέτες του Εβραιο χριστιανισμού.
Παρότι τη διάνοια και τη νοημοσύνη καθαυτές κανένας γλύπτης ή ζωγράφος δεν 

είναι ικανός να της απεικονίσει, γιατί δεν τις έχουν δει ποτέ και τις αγνοούν, 
κατόρθωσαν να τις ενσαρκώσουν στο υπέρτατο αυτό δημιούργημα της ελληνικής 
τέχνης και διανόησης που δεν μπόρεσαν να το ανεχθούν οι δήθεν φιλέλληνες 
χριστιανοί ορθόδοξοι.

alphaomega





Πηγή: https://greek1.blogspot.com/2015/03/ti-pistefan-oi-arhaioi-ellhnes-gia-th-genesh.html#ixzz4c79c6TVG 
®1Greek Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη 
Under Creative Commons License: Attribution 

Follow us: @1_Greek on Twitter | 1greek on Facebook





Πρόληψη άνοιας: Τα δύο φρούτα που πρέπει να καταναλώνετε τακτικά

  Πρόληψη άνοιας: Τα δύο φρούτα που πρέπει να καταναλώνετε τακτικά Σινάνη Αικατερίνη Παρασκευή, 24 Ιανουαρίου 2025 08:00 Μια υγιεινή διατρο...