ΠΩΣ ΘΑ ΚΡΥΩΝΕΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗ

Πώς θα κρυώνετε λιγότερο χωρίς θέρμανση

Υπάρχουν τρόποι να κρυώνουμε λιγότερο ακόμη και χωρίς να αλλάξουμε το θερμοστάτη του καλοριφέρ;

Φροντίζουμε ώστε η θερμοκρασία στο σπίτι ή το χώρο που ζούμε να μην έχει περισσότερο από 12 – 15 βαθμούς απόκλιση από την εξωτερική θερμοκρασία. Το χειμώνα, όταν το κρύο είναι τσουχτερό, καλό είναι να κλείνουμε τη θέρμανση στο σπίτι μας περίπου 20 λεπτά προτού βγούμε έξω ώστε ο οργανισμός να μην πάθει «σοκ» από τη μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας.

Προσπαθούμε να έχουμε την ίδια θερμοκρασία σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού μας.

Αν βρεθούμε σε χώρο με τζάκι είναι καλύτερα να μην καθόμαστε πολύ κοντά στη φωτιά γιατί μόλις απομακρυνθούμε θα νιώσουμε εντονότερα το κρύο.

Με το ίδιο σκεπτικό αποφεύγουμε το καυτό μπάνιο, αφού μετά θα κρυώνουμε ακόμη περισσότερο λόγω της μεγάλης διαφοράς της θερμοκρασίας.

Ακόμη κι όταν έχει κρύο είναι καλό για την υγεία μας να ανοίγουμε έστω για μερικά λεπτά το πρωί και το μεσημέρι τα παράθυρα για να αεριστεί ο χώρος. Αυτή η συνήθεια είναι ακόμη πιο απαραίτητη αν καπνίζουμε και έχουμε κλιματισμό στο σπίτι.

Επιλέγουμε φυσικά υφάσματα για τα ρούχα μας. Το μαλλί και το βαμβάκι έχουν την ιδιότητα να αποκτούν γρήγορα τη θερμοκρασία του σώματός μας και λειτουργούν ως θερμομονωτικά.

Αποφεύγουμε τέλος να εκτεθούμε σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ακόμη κι αν δεν αισθανόμαστε να κρυώνουμε, αν έχουμε καρδιαγγειακά προβλήματα.

Πηγή: capital.gr

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/12/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%ce%ba%cf%81%cf%85%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b5-%ce%bb%ce%b9%ce%b3%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%af%cf%82-%ce%b8%ce%ad%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd.html#ixzz4SeUWhhi5

ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου 2016

ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ..."Τα παιδιά έχουν έναν μοναδικό τρόπο να σου κάνουν τις πιο δύσκολες ερωτήσεις, την πιο ακατάλληλη στιγμή και να ζητάνε μία απάντηση τόσο απλή που να μπορούν να την κατανοήσουν. Και συνήθως, η ερώτηση αυτή σε βρίσκει απροετοίμαστο και σε αιφνιδιάζει σε τέτοιο βαθμό που όσο χρόνο και να προσπαθείς να κερδίσεις, δεν σου φτάνει..."

Στην χαρά θα σου λείπουν οι άνθρωποι, μάτια μου

 

Αντικλείδι

 

Ψυχολογία/Φιλοσοφία

 

Τα παιδιά, έχουν έναν μοναδικό τρόπο να σου κάνουν τις πιο δύσκολες ερωτήσεις, την πιο ακατάλληλη στιγμή και να ζητάνε μια απάντηση τόσο απλή που να μπορούν να την κατανοήσουν.Και συνήθως, η ερώτηση αυτή σε βρίσκει απροετοίμαστο και σε αιφνιδιάζει σε τέτοιο βαθμό που όσο χρόνο και να προσπαθείς να κερδίσεις, δεν σου φτάνει.

«Πού πάνε οι άνθρωποι όταν πεθάνουν;»

Έτσι, απλά.

Ένα ερώτημα που κάθε θρησκεία και κάθε επιστήμη προσπαθεί ανά τους αιώνες να απαντήσει, και ένα μπομπιράκι ζητάει την απάντηση εδώ και τώρα.

Και το «δεν ξέρω» που είναι και η μόνη αληθινή απάντηση, δεν παίζει αυτή τη στιγμή.

Βάζουμε μπουφάν πάνω από την πιτζάμα και πάμε στο μπαλκόνι.

«Κοίτα τα αστέρια αγάπη μου. Κάθε ψυχή που χάνουμε, γίνεται αστέρι στον ουρανό και μας προσέχει. Μας ακολουθεί και δεν μας αφήνει ποτέ πια μόνους»

«Και πότε πεθαίνει; Όταν γίνει πολύ πολύ πολύ μεγάλος σαν τον παππού του Κωστάκη;»

Διστάζω αλλά σκέφτομαι τα 6 χρόνια του και δεν θέλω να του το κάνω πιο δύσκολο.

«Ναι αγάπη μου. Όταν γίνουμε πολύ πολύ πολύ μεγάλοι πεθαίνουμε»

«Και πότε γυρνάει πίσω;»

Ο κόμπος που με πνίγει, έχει αρχίσει και μπλοκάρει την ομιλία μου και το «ποτέ» που θέλω να πω το ομορφαίνω και γίνεται ένα «δεν μπορεί να ξαναγυρίσει αγάπη μου, αλλά μας προσέχει και είναι μαζί μας από μακριά»

Δεν του αρέσει η απάντηση, δεν μου αρέσει η ερώτηση και το κρύο του Δεκέμβρη σώζει την κατάσταση.

Κι όταν εκείνο το μικρό πλασματάκι έχει αποκοιμηθεί εγώ έχω μείνει με εκείνον τον κόμπο.

Πώς να πεις σε ένα παιδί πως ο θάνατος είναι ένα ραντεβού που κανείς μας δεν ξέρει πότε θα το ζήσει.

Πώς να του πεις πως δεν έχει ηλικία, δεν έχει χρώμα και φυλή ούτε καν φύλο.

Ότι δεν έχει κανένα φιλότιμο και καμία λογική γιατί τότε θα είχαμε όλους τους ανθρώπους μας εδώ μέχρι τα βαθιά τους γεράματα.

Δεν θα είχαμε ζήσει απώλειες φίλων μας στα 30 τους και στα 35 τους κι ακόμα νωρίτερα.

Αν είχε λογική δεν θα έπαιρνε από κοντά μας ανθρώπους που η ψυχή τους ήταν το μάλαμα όλου του κόσμου.

Αν είχε λίγο φιλότιμο θα μας έδινε λίγο χρόνο να πούμε δυο λέξεις που δεν προλάβαμε.

Ένα «σ’αγαπώ», μια «συγνώμη», ένα «μου λείπεις».

Αν είχε ψυχή θα μας άφηνε να νιώσουμε αυτή την τελευταία αγκαλιά και να κλειδώσουμε σε κάθε μνήμη μας την μυρωδιά, την αίσθηση και την ασφάλεια εκείνης της αγκαλιάς.

Δεν έχει ούτε λογική, ούτε φιλότιμο ο θάνατος παιδί μου.

Έρχεται να σαρώσει το μέσα σου.

Κι αν σου πουν πως ο γιατρός είναι χρόνος και τα γιατρεύει όλα (καλά αυτή τη μπούρδα μάλλον εγώ θα σου την πω όταν χρειαστεί) να ξέρεις πως είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έφτιαξε ο άνθρωπος για να παρηγοριέται.

Ο χρόνος δεν γιατρεύει τίποτα.
Απλά σου δίνει την δυνατότητα και την ευκαιρία να φτιάξεις την μάσκα σου. Να την προβάρεις, να την φορέσεις καλά και να την κουμπώσεις στο πρόσωπό σου.

Σου δίνει την ευκαιρία να κάνεις βήματα παρακάτω. Να μάθεις να περπατάς, να προχωράς, να μιλάς, να γελάς, και να μην καταλαβαίνουν οι γύρω σου πως θυμάσαι ακόμα.

Σου δίνει το περιθώριο να σταματήσεις να ξυπνάς κάθε πρωί και για λίγα δευτερόλεπτα να νομίζεις πως είδες κακό όνειρο μέχρι να συνειδητοποιήσεις την πραγματικότητα.

Να μην φαίνονται τα δάκρυα. Να μην φαίνεται ο πόνος. Να αντιδρά με χαμόγελο σε κάθε μνήμη που έρχεται έτσι απροειδοποίητα.

Οι άνθρωποι που χάνεις, δεν σου λείπουν ούτε στα δύσκολα, ούτε στα επίπονα. Εκεί λες, καλύτερα μόνος μου. Ο πόνος άλλωστε δεν μοιράζεται.

Στην χαρά θα σου λείπουν οι άνθρωποι μάτια μου.

Σε ένα γέλιο μέχρι δακρύων που θα αναζητήσεις τον ήχο του γέλιου του. Σε ένα οικογενειακό τραπέζι που ασυναίσθητα θα βάλεις ένα σερβίτσιο παραπάνω. Σε ένα τραγούδι.

Δεν ξεχνάς ποτέ. Δεν σταματάς να πονάς ποτέ.
Απλά προσαρμόζεσαι.

Και θα έρχονται και οι μέρες που θα σιωπάς γιατί οι μνήμες θα είναι πιο δυνατές από την αντοχή σου.

Και θα έρχονται κι οι νύχτες που σαν παιδάκι θα κοιτάς στο μπαλκόνι τα αστέρια και θα ψάχνεις το πιο φωτεινό γιατί ξέρεις πως εκεί κρύβεται.

Τότε μάτια μου θα καταλάβεις πως το ποτέ και το για πάντα τα ορίζει η ζωή και ο θάνατος.

Γιατί αυτούς που αγάπησες, δεν τους ξεχνάς ποτέ και ζουν μέσα σου για πάντα.

________________

  Πηγή: loveletters.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ--BEASTMASTER [1982] greek subs

Μια περιπέτεια με βασιλιάδες, μάγους, μαγείες, τέρατα..... και ο καλός ο  ήρωας, ο τιμωρός με το χάρισμα της υποταγής σ' αυτόν των ζώων...Έβλεπε μέσα από τα μάτια τους και πάλευε για το καλό...
Παρ' όλα αυτά είναι ένα φιλμ που βλέπεται ευχάριστα με ενσωματωμένους ελληνικούς υπότιτλους.....

                       ΔΙΚΟ   ΣΑΣ....!!!!!!!!!!!

ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΧΕΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ

Έλλειψη μαγνησίου στον οργανισμό: Τι συμπτώματα έχει – Ποιες τροφές δίνουν λύσηPE

Η έλλειψη μαγνησίου μπορεί να οφείλεται σε ανεπαρκή πρόσληψη ή μειωμένη εντερική απορρόφηση του μαγνησίου. Η έλλειψη μαγνησίου συνδέεται άμεσα...

Η έλλειψη μαγνησίου μπορεί να οφείλεται σε ανεπαρκή πρόσληψη ή μειωμένη εντερική απορρόφηση του μαγνησίου.

Η έλλειψη μαγνησίου συνδέεται άμεσα με αυξημένη ευερεθιστότητα του νευρικού συστήματος με τετανία (σπασμοί των χεριών και των ποδιών, μυϊκή σύσπαση και κράμπες, σπασμός του λάρυγγα, κ.λπ.).

Το χαμηλό επίπεδο μαγνησίου (υπομαγνησιαιμία) συχνά συνδέεται με χαμηλά επίπεδα ασβεστίου (υπασβεστιαιμία) και καλίου (υποκαλιαιμία).

Σύμφωνα με την αμερικανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών, η συνιστώμενη ημερήσια δόση μαγνησίου είναι 420 mg ανά ημέρα για τους άνδρες και 320 mg ανά ημέρα για τις γυναίκες. Το ανώτερο όριο του μαγνησίου ως συμπλήρωμα διατροφής είναι 350 mg ημερησίως, εκτός από το μαγνήσιο που παίρνετε με φυσικό τρόπο από την τροφή και το νερό.

Πώς θα καταλάβετε ότι έχετε έλλειψη μαγνησίου

Ναυτία και έμετος: Τα πρώιμα σημάδια της έλλειψης μαγνησίου μπορεί να περιλαμβάνουν γαστρεντερικές διαταραχές. Αυτές μπορεί να κυμαίνονται από μια απώλεια της όρεξης μέχρι ναυτία και έμετο.
Πίεση αίματος: Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των επιπέδων μαγνησίου και της αρτηριακής πίεσης. Σε αυτές τις μελέτες, οι εθελοντές με χαμηλό μαγνήσιο ήταν πιο πιθανό να έχουν υπέρταση ή υψηλή πίεση του αίματος.
Προβλήματα ύπνου: Η χρόνια αϋπνία και άλλες διαταραχές του ύπνου μπορεί να συνδέονται με την ανεπάρκεια μαγνησίου. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι τα συμπληρώματα μαγνησίου μπορεί να παίξουν ρόλο-κλειδί στη ρύθμιση του ύπνου.
Άγχος και κατάθλιψη: Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει μια σύνδεση μεταξύ του μαγνησίου και του νευρικού συστήματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το συγκεκριμένο μέταλλο φαίνεται να έχει μια θετική επίδραση στο στρες, το άγχος και ορισμένα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Καρδιακά προβλήματα: Παρά το γεγονός ότι τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου μπορεί να επηρεάσουν σχεδόν κάθε σύστημα στο σώμα, μία από τις πιο σημαντικές επιπτώσεις μπορεί να είναι στην καρδιά. Οι άνθρωποι που έχουν έλλειψη μαγνησίου είναι επιρρεπείς σε αρρυθμία, ή μη φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό. Σε σχετικές μελέτες, τα άτομα με στεφανιαία νόσο είχαν μια υψηλότερη συχνότητα της έλλειψης μαγνησίου από εκείνους χωρίς την πάθηση.
Σύνδρομο ανήσυχων ποδιών: Η αιτία αυτού του συνδρόμου δεν είναι σαφής, αλλά μερικές φορές μπορεί να συνδεθεί με μια υποκείμενη παθολογική κατάσταση, όπως η έλλειψη μιας βιταμίνης ή η ανεπάρκεια μετάλλων στον οργανισμό, όπως το μαγνήσιο.
Μειωμένη ενέργεια: Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η έλλειψη μαγνησίου κάνει το σώμα να εργάζεται πιο σκληρά για να φέρει εις πέρας τις καθημερινές λειτουργίες. Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι εθελοντές χρησιμοποιούσαν περισσότερο οξυγόνο κατά τη διάρκεια μιας σωματικής δραστηριότητας, όταν τα επίπεδα μαγνησίου τους ήταν χαμηλά. Δεν έχει σημασία αν ασκείστε πολύ ή όχι. Τα συμπτώματα αυτά είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε άτομα με χαμηλό μαγνήσιο, ανεξάρτητα από το αν το άτομο είναι δραστήριο ή διάγει καθιστικό βίο.
Μυϊκοί σπασμοί και αδυναμία: Το μαγνήσιο έχει αποδειχτεί ότι σταθεροποιεί το κεντρικό νευρικό σύστημα και ειδικά τη νευρώδη ίνα που μεταδίδει πληροφορίες από τα νευρικά κύτταρα προς το υπόλοιπο σώμα. Όταν η ποσότητα του μαγνησίου πέφτει, το αποτέλεσμα είναι η υπερβολική νευρομυϊκή δραστηριότητα, που μπορεί να εκδηλωθεί με μυϊκό τρόμο, σπασμούς και γενικευμένη αδυναμία.

“Ελλειψη μαγνησίου και διατροφή: Σε ποιες τροφές θα βρείτε το μαγνήσιο

Οι ενήλικες γυναίκες πρέπει να παίρνουν περίπου 310 mg μαγνησίου καθημερινά και οι ενήλικες άνδρες 400 mg. Αυτό αυξάνεται στα 320 mg και 420 mg αντίστοιχα μετά την ηλικία των 30 ετών.

Μπορείτε να βρείτε μαγνήσιο στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα όσπρια, τους ξηρούς καρπούς και τα δημητριακά ολικής αλέσεως. Σε γενικές γραμμές, οι τροφές που είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες συνήθως είναι πλούσιες και σε μαγνήσιο.

Εδώ είναι μερικές καλές πηγές μαγνησίου:

Αμύγδαλα, ψημένα, 30 γραμμάρια: 80 mg
Σπανάκι, βρασμένο, 1/2 φλιτζάνι: 78 mg
Κάσιους, ψημένα, 30 γραμμάρια: 74 mg
Φιστίκια, καβουρδισμένα, 1/4 φλιτζανιού: 63 mg
Γάλα σόγιας, 1 φλιτζάνι: 61 mg
Μαύρα φασόλια, μαγειρεμένα, 1/2 φλιτζάνι: 60 mg
Φυστικοβούτυρο, 2 κουταλιές της σούπας: 49 mg
Ψωμί, ολικής αλέσεως, 2 φέτες: 46 mg
Αβοκάντο, 1 φλιτζάνι: 44 mg
Πατάτες, ψημένες με τη φλούδα, 85 γραμμάρια: 43 mg
Ρύζι, καφέ, μαγειρεμένο, 1/2 φλιτζάνι: 42 mg
Γιαούρτι, απλό, χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, 225 γραμμάρια: 42 mg

Πηγή:iatropedia.gr
apostratoinomouargolidas.blogspot.gr

ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΠΡΟΤΙΜΗΔΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 8.000 ΧΡΟΝΙΑ

Oι διατροφικές προτιμήσεις των κατοίκων της Ελλάδας πριν από 8.000 χρόνια

.

Πρόσφατη διεθνής επιστημονική έρευνα, στην οποία συμμετείχαν και Έλληνες επιστήμονες, αποκάλυψε σημαντικές πληροφορίες για τις διατροφικές προτιμήσεις των κατοίκων της Ελλάδας πριν από 8.000 χρόνια.

Στο πλαίσιο της έρευνας αναλύθηκαν οργανικά υπολείμματα λιπιδίων από 567 κεραμικά θραύσματα από σκεύη μαγειρέματος, καθώς και οστεο-αρχαιολογικά δεδομένα από εξημερωμένα ζώα που βρέθηκαν σε 82 περιοχές, μεταξύ των οποίων αρκετές στην Ελλάδα. Όλα τα ευρήματα χρονολογούνταν μεταξύ της έβδομης και της πέμπτης χιλιετίας π.Χ.

Οι πρώτες αγρο-κτηνοτροφικές κοινότητες στην Ανατολία και στην Εγγύς Ανατολή χρησιμοποίησαν τα πρώτα κεραμικά που δημιούργησαν για να επεξεργαστούν το γάλα των ζώων τους, πρακτική που στη συνέχεια επεκτάθηκε προς τα δυτικά κατά μήκος των βόρειων ακτών της Μεσογείου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, στις περισσότερες περιοχές που μελετήθηκαν άρχισαν να εκτρέφουν ζώα για την παραγωγή γάλατος μόλις τα εξημέρωσαν, δηλαδή μεταξύ του 8500 και του 7000 π.Χ.

Τα αποτελέσματα της μελέτης απέδειξαν ότι παρ’ όλο που αυτήν την εποχή σε περιοχές της Μεσογείου, από την Ανατολία ως την Ισπανία, η παραγωγή και χρήση γαλακτοκομικών προϊόντων ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη, στην Ελλάδα δεν συνέβαινε το ίδιο αφού οι κάτοικοι φαίνεται ότι έδιναν μεγαλύτερη βάση στο κρέας. Πιο συγκεκριμένα, τα κατάλοιπα γάλακτος που βρέθηκαν σε κεραμικά σκεύη σε περιοχές της βορειο- δυτικής Μεσογείου, αποδεικνύουν ότι εκεί η παραγωγή και η χρήση γάλακτος είχε διαδοθεί αρκετά. Στη βόρεια και την κεντρική Ελλάδα ωστόσο η συχνή ανεύρεση οστών χοίρων δείχνει μια μεγαλύτερη εξάρτηση από την παραγωγή και την κατανάλωση κρέατος παρά γάλατος, οι λόγοι όμως που συνέβαινε αυτό ακόμα δεν έχουν αποσαφηνιστεί.

Επικεφαλής της έρευνας ήταν η Μέλανι Ρόφετ-Σαλκ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μπρίστολ ενώ η ερευνητική ομάδα αποτελούνταν από ερευνητές από διάφορες χώρες όπως Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα. Στη μελέτη συμμετείχε επίσης η Ντουσάνκα-Χριστίνα Ούρεμ-Κώτσου, επίκουρη καθηγήτρια προϊστορικής αρχαιολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/12/o%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%af%ce%ba.html#ixzz4SZFl4k3k

ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ " ΔΥΣΛΕΞΙΑ "

Ειδικές μαθησιακές δυσκολίες: Δυσλεξία

Με τον γενικό όρο «Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες» εννοούμε μια ομάδα δυσκολιών που είναι ετερογενείς, θεωρούνται όμως το πρώτο επιδημιολογικό πρόβλημα...

Με τον γενικό όρο «Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες» εννοούμε μια ομάδα δυσκολιών που είναι ετερογενείς, θεωρούνται όμως το πρώτο επιδημιολογικό πρόβλημα που παρουσιάζεται στην παιδική και την εφηβική ηλικία. Η πιο γνωστή από αυτές είναι η δυσλεξία. Η δυσλεξία χαρακτηρίζεται από μη επαρκή ανάπτυξη λεκτικών, γλωσσικών, κινητικών και σχολικών δεξιοτήτων και είναι ανεξάρτητη από το νοητικό επίπεδο του παιδιού, το οποίο είναι φυσιολογικό και πάντως ανώτερο από τις αντίστοιχες σχολικές του επιδόσεις. Επίσης, δεν συνδέεται με κάποιο οπτικό ή ακουστικό πρόβλημα, νευρολογική διαταραχή, συναισθηματικές διαταραχές ή κοινωνικοοικονομικές μειονεξίες. Εκδηλώνεται ως μια έντονη και ασυνήθιστα επίμονη αδυναμία του παιδιού στην εκμάθηση του μηχανισμού της ανάγνωσης -και όχι της ομιλίας του-, καθώς και της ορθογραφημένης γραφής.

Τα αίτια

Φαίνεται ότι είναι οργανικά αντίληψη που έγινε ιδιαίτερα αποδεκτή από τη δεκαετία του ’60. Επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν μάλιστα ότι σε υψηλό ποσοστό έχει νευροβιολογικό υπόστρωμα.

Ποια είναι η συχνότητα της δυσλεξίας

Έχει υπολογιστεί ότι το 5%-10% των παιδιών εμφανίζει μειωμένη απόδοση στις σχολικές δεξιότητες, δηλαδή την ανάγνωση, τη γραφή και την αριθμητική, σε όλα τα κοινωνικοοικονομικά επίπεδα και σε όλες τις ε­θνότητες. Δεν είναι απαραίτητο ένα παιδί που εμφανίζει κάποια από τα κατωτέρω χαρακτηριστικά να είναι δυσλεκτικό, γι’ αυτό και είναι αναγκαία η έγκαιρη διάγνωση από εξειδικευμένους στις μαθησιακές δυσκολίες ειδικούς.

Τα προβλήματα

Στην ανάγνωση
– Παραλείπει, προσθέτει, αντιμεταθέτει, αντικαθιστά γράμματα, συλλαβές ή ακόμα και λέξεις.
– Εχει διστακτικό, συλλαβιστό ρυθμό ανάγνωσης και ανακρίβειες στον χωρισμό φράσεων.
– Εμφανίζει «απώλεια θέσης», δηλαδή χάνει τη σειρά στο βιβλίο όταν διαβάζει, κυρίως όταν η ανάγνωση του κειμένου του διακόπτεται.
– Συγχέει τις λέξεις που μοιάζουν οπτικά ή ακουστικά, π.χ. φάρος – βάρος, χώμα – γόμα.

Στην κατανόηση του κειμένου
– Αδυνατεί να οργανώσει και να διατυπώσει το περιεχόμενο του κειμένου που διάβασε με εμφανή προβλήματα στην άμεση ανάκληση-αποστήθιση (βραχύχρονη μνήμη) ή μπερδεύει τη σει­ρά τους (αλληλοδιαδοχή).
– Εχει σημαντικά προβλήματα στις ξένες γλώσσες.

Στη γραφή
– Εξαιρετικά ανορθόγραφο.
– Αντιμεταθέσεις (πρότα/πόρτα).
– Καθρεπτική γραφή (ε/3, ρ/q).
– Αναστροφές (δ/6), παραλείψεις γραμμάτων, συλλαβών ή λέξεων και επαναλήψεις γραμμάτων ή λέξεων.
– Παραλείψεις των σημείων στίξης.
– Δυσκολίες να αντιγράψει από τον πίνακα ή από σημειώσεις.
– Δυσγραφία ή κακογραφία, παραθέτει κεφαλαία και μικρά γράμματα μέσα στη λέξη, ενώνει λέξεις, δεν ακολουθεί τις γραμμές στο τετράδιό του, παρουσιάζει γραπτό με πολλές μουτζούρες και ανώμαλα διαστήματα από λέξη σε λέξη.

Στη γραπτή έκφραση
– Υπερβολική δυσκολία στη γραπτή σε σχέση με την προφορική του επίδοση, στην οποία σαφώς υπερέχει. Γενικά, εμφανίζει ανικανότητα να παρουσιάζει γραπτώς τις σκέψεις του.
– Δυσκολίες στην κατανόηση εννοιών όπως η μεταφορά, η παράφραση ή/και οι διφορούμενες έννοιες.

Στα μαθηματικά (δυσαριθμησία)
– Υστερεί στα θεωρητικά σε σχέση με τα πρακτικά μαθήματα.
– Αδυνατεί να αναγνωρίζει και να κατανοεί μαθηματικές έννοιες, όρους ή σύμβολα όπως τα πρόσημα ή/και τα σύμβολα που μοιάζουν.
– Δυσκολία βασικών αριθμητικών υπολογισμών.
– Δυσκολία αποστήθισης της προπαίδειας.
– Δυσχέρεια ορθής στοίχισης των αριθμών.
– Δυσκολία στην κατανόηση του προβλήματος στις νοερές πράξεις (στα μεγαλύτερα παιδιά Γυμνασίου – Λυκείου).

Άλλες χαρακτηριστικές δυσκολίες

– Δυσκολία στη συγκέντρωση προσοχής, με ή χωρίς υπερκινητικότητα, αποδιοργάνωση, απροσεξία.- Δυσκολίες στην αίσθηση του χώρου και του χρόνου.
– Σύγχυση στον προσανατολισμό – κατεύθυνση.
– Συγχέει αριστερό – δεξί, δυσκολεύεται να μά­θει την ώρα.
– Αδύνατη μνήμη ακολουθιών. Αντιστρέφει τη σειρά στις ημέρες της εβδομάδας, στους μήνες, στους αριθμούς τηλεφώνου κ.λπ.
– Μη εδραιωμένη πλευρίωση του σώματος. Δεν εμφανίζει μεγαλύτερη επιδεξιότητα στη δεξιά ή στην αριστερή πλευρά του σώματός του, αλλά από λίγο και στις δύο.
– Κακός συντονισμός κινήσεων, έλλειψη ρυθμού στην κίνηση, είναι αδέξιος. Πέφτει ή σκορπάει πράγματα γύρω του κ.λπ.

Δευτερογενείς ψυχολογικές διαταραχές

– Χαμηλή αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμός.- Απογοήτευση.
– Υπερευαισθησία στην κριτική, θυμός.
– Ανυπακοή (προβλήματα συμπεριφοράς).
– Αντικοινωνικότητα.
Ποια είναι τα θετικά στοιχεία του δυσλεκτικού μαθητή
– Φυσιολογική, πολλές φορές πολύ υψηλή νοημοσύνη.
– Τεράστια διαφορά μεταξύ γνώσεων γενικά και ακαδημαϊκών επιδόσεων.
– Είναι ιδιαίτερα δημιουργικός, διαθέτει κρίση, χιούμορ, φαντασία και παρατηρητικότητα.
– Έχει καλές επιδόσεις στις τέχνες, στα αθλήματα και στους υπολογιστές.
Ο ρόλος του νηπιαγωγού στην αρχή και του δάσκαλου στη συνέχεια είναι τεράστιας σημασίας στην αντιμετώπιση του δυσλεκτικού παιδιού. Όταν υπάρχει ανησυχία, είναι απαραίτητη η έγκαιρη παραπομπή στους ειδικούς και για λόγους πρόληψης, αλλά και για τη μετέπειτα αποκατάσταση του προβλήματος.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/12/%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b4%cf%85%cf%83%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b4%cf%85%cf%83%ce%bb%ce%b5%ce%be.html#ixzz4SZEr1Lhy

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

December 10, 2016vequinox

Η Ευθύνη του πολίτη και η μικροκοινωνική της διάσταση

Ποια είναι η αναγκαία ευθύνη του σημερινού ανθρώπου και πολίτη, για να αντιμετωπίσει τα αδιέξοδα;

Πολλοί θεωρούν ότι αυτή η ευθύνη περιγράφεται κυρίως ή μοναδικά σε επίπεδο μικροκοινωνικό, δηλαδή σχεδόν εξαντλείται στην κοινωνική αλληλεγγύη. Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι αναγκαίο μέρος της ευθύνης, αλλά θα έπρεπε να είναι τόσο αυτονόητη ώστε να μη μας απασχολεί πλέον ως κάτι που πρέπει να κάνουμε, δηλαδή να είναι ήδη πραγματωμένη και να στρεφόμαστε σε άλλα αίτια της κρίσης, πιο σύνθετα και βαθύτερα.

Όταν αντιμετωπίζουμε μία οποιαδήποτε μείζονα κρίση μόνον με τέτοιο μικροκοινωνικό τρόπο, είναι σαν να έχουμε αποφασίσει να παραμείνουμε μέσα στην κρίση, χωρίς να την αντιμετωπίζουμε στο πεδίο των αιτίων της, και να προσπαθούμε απλώς να απαλύνουμε την οδύνη σαν αποτέλεσμά της. Σκεπτόμαστε ότι, εφ’ όσον μια τέτοια κοινωνική ανιδιοτέλεια ήταν πάντα ζητούμενο, το να την εκφράζουμε τώρα δείχνει υπέρβαση του εαυτού μας και ότι κάνουμε το μέγιστο δυνατό.

Είναι όμως έτσι; Είναι αυτός ο υπεύθυνος πολίτης; Ο καλοσυνάτος άνθρωπος που στην ώρα της κρίσης περιθάλπει κάποιους συνανθρώπους του, μοιράζοντας ελπίδες αλλά χωρίς οράματα, χωρίς θεμελιωμένη γνώση για τα αίτια, χωρίς θέληση να τα θεραπεύσει και χωρίς διάθεση να συμμετάσχει στη διαμόρφωση του μέλλοντος, απλώς ελπίζοντας πως αλληλοβοηθούμενοι θα επιβιώσουμε για να ζήσουμε μετά από μια θαυματοποιό συγκυρία που θα εξαφανίσει τους κινδύνους που μας απειλούν; Αυτή είναι μεγάλη ειρωνεία για τον υπεύθυνο πολίτη.

Απαιτείται το μέγιστο και εμείς μένουμε ικανοποιημένοι ανώριμα με το ελάχιστο. Θέλουμε όμως πραγματικά να είμαστε υπεύθυνοι άνθρωποι;

Η υπευθυνότητα προϋποθέτει ύπαρξη και άλλων ανθρώπων που σαν σύνολο απαρτίζουν μεγάλες κοινωνίες, τα κράτη. Στα κράτη ο άνθρωπος είναι πια πολίτης. Ποια είναι η έννοια του υπεύθυνου πολίτη;

Να είναι ενεργός και σωστός πολίτης -βέβαια οι λέξεις έχουν τόσο τυποποιηθεί που έχασαν πια το νόημά τους διαστρεβλωμένο σε μια παθητική υπακοή. Φυσικά, η υπαρκτή πολιτική πάντοτε εμπόδιζε τους πολίτες να αναλάβουν ευθύνες στο πολιτικό γίγνεσθαι, για να μη συμμετέχουν στην άσκηση και στον έλεγχο της εξουσίας. Όμως και οι “πολίτες” πάντα επιθυμούσαν διακαώς τον εφησυχασμό στην ατομική τους ζωή, επαφιέμενοι σε έναν φορέα εξουσίας που θα τους απάλλασσε από το συγκεκριμένο βάρος της συμμετοχής στα κοινά.

Πάντως, ενεργός είναι ο πολίτης που ενδιαφέρεται και δρα για τα κοινά και σωστός εκείνος που η δράση του και το κίνητρό του είναι για το όφελος όλων συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού του. Ο κάθε πολίτης είναι τρόπον τινά εκπρόσωπος των δικαίων όλων των άλλων. Μια τέτοια προοπτική δεν πηγάζει από κάποιο συναίσθημα ή συμφωνία μεταξύ των ανθρώπων, αλλά από μία προσήλωση στις μεγάλες αξίες. Αυτή η προσήλωση δεν είναι μία ψυχρή κατανόηση της ανάγκης, μία θεωρητική ιδιορρυθμία, αλλά ακριβώς η αναγνώριση της ενυπάρχουσας αξίας στον καθένα και στο καθετί. Γι’ αυτό η υπευθυνότητα του πολίτη είναι ένα θεμελιώδες σημείο για την αληθινή δημοκρατία.

Το πρόβλημα της υπευθυνότητας του ανθρώπου ως πολίτη έγκειται στο ότι η ευθύνη αυτή ανιχνεύεται σε διάφορα επίπεδα του δικού του ψυχισμού, τον οποίο όμως ο ίδιος θέλει να αφήσει ανέπαφο. Το κυρίαρχο πρότυπο της ζωής είναι απόλυτα ιδιωτικό, δεν επιδέχεται άλλους στη σφαίρα επιρροής του, εκτός αν είναι για το ίδιο αναγκαίοι. Ενώ, αντιθέτως, η προσοχή στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι απαιτεί αποκέντρωση από τον εαυτό όπως προσδιορίζεται ως τώρα και ένα διαφορετικό πρότυπο, ένα όραμα για τον ίδιο τον άνθρωπο πέραν των κοινωνικών ειδώλων. Χωρίς μια έναρξη τέτοια δεν είναι δυνατή μια τέτοια υπευθυνότητα.

Έτσι, ενώ τα καθημερινά πρότυπα είναι κυρίως ατομιστικά, τα υψηλότερα πρότυπα παραμένουν στα βιβλία και στις θεωρίες κατάλληλα μόνον για ήρωες που θα έλθουν να σώσουν τον κόσμο -έστω και αν στην ανάγκη και ορισμένοι καθημερινοί άνθρωποι γίνονται ήρωες, αλλά τόσο παροδικά! Σαν να υπάρχουν αυτοί που πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες και αυτοί που θα αποτελούν τους λήπτες των δώρων. Στο τέλος, όμως, τι γίνεται;

Έρχονται κάποιοι που αναλαμβάνουν μεν τις κοινωνικές  ευθύνες αλλά για χάρη του δικού τους εαυτού, η δραστηριότητά τους υποκινείται από  υπέρμετρη φιλοδοξία και διαστρεβλώνουν το νόημα της ευθύνης -και ξέρουμε ότι η φιλοδοξία είναι η κυριότερη δύναμη που βγάζει έναν άνθρωπο από την αδράνειά του. Τέτοια είναι η κοινωνική ιστορία και κυρίως η πολιτική. Αυτή όμως η δραστήρια φιλοδοξία είναι μία αδράνεια ακόμη πιο βαθιά από την προηγούμενη, γιατί επιδεικνύει δραστηριότητα, για να πετύχει το αμετάτρεπτο της συνείδησης στον βαθύτερο πυρήνα της.

Δηλαδή, υπάρχει ο ιδιοτελής εαυτός που επιδιώκει κυριαρχία, μέσω της οποίας αποφεύγει να βιώσει τις ίδιες ανάγκες με τους υπολοίπους και με τον τρόπο αυτό δεν χρειάζεται να θεραπεύσει τα αίτια της κατάστασής του παραμένοντας ως έχει. Στην περίπτωση αυτή η φιλοδοξία εκτρέπει τον σκοπό του κοινωνικού ενδιαφέροντος σε ιδιωτικό σκοπό με συνέπεια τη βαθύτερη διόγκωση της αντικοινωνικής ιδιώτευσης.

Η φύση της ευθύνης είναι όχι μόνον κοινωνικο-πολιτικό ζήτημα αλλά κυρίως φιλοσοφικό και απαιτεί ιδιαίτερη ανάλυση. Αν  μάλιστα αυτή η ευθύνη πρέπει να επεκταθεί σε επίπεδο παγκόσμιο, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα.

Το να μιλήσει κανείς για την ευθύνη είναι σχεδόν ανυπέρβλητο, γιατί είναι τόσο μακριά από τα ισχύοντα κοινωνικά πρότυπα που τα πάντα την αντιστρατεύονται. Ωστόσο, στις μεγάλες κρίσεις δίνονται τέτοιες νύξεις από τα ίδια τα πράγματα και από το τι θα ήθελε ο καθένας να πράξουν οι άλλοι για την ασφάλειά του, ιδιώτες, κοινωνία, έθνη και κράτη. Οι νύξεις υπάρχουν παντού και εντείνονται συνεχώς, αρκεί να θέλει κανείς να τις δει.

Ιωάννα Μουτσοπούλου
Μέλος της ΜΚΟ Σόλων

(solon.org.gr)

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

ΛΙΠΟΨΥΧΙΑ της ΖΩΗΣ ΚΑΡΕΛΗ

Λιποψυχία

11/12/2016ΣχολιάστεGo to comments

Ζωή Καρέλλη

Κάποτε χάνεται από μέσα μας
η έννοια απ’ τις εικόνες του εαυτού μας
η συνοχή. Δεν τον βλέπομε πια
να εκτελεί σε μέλλοντα που θα περάσουν
κινήσεις, επινοήσεις διαλεγμένες,
πετυχημένες επιτυχίες ευτυχείς.
Παγερό παρόν μάς περιβάλλει
σταματημένο δίχως πιθανότητες.

Έτσι ο εαυτός μας δεν αποδίνει τίποτα,
καμιά φωνή δεν μας προδίνει,
πως θα υπάρξουμε όπως πάντα,
όπως πριν, όπως ξανά.

Όπως όλα όμως
η κατάσταση αυτή περνά
σχετικά, γρήγορα.

………Είδα τον άγγελο.
Μορφή αγαπημένη, μαζί υπήρξαμε,
σε περιείχα όταν εγεννήθηκα,
σ’ έπλασα ομοίωση του εαυτού μου,
ομολογία του ενιαίου.
Δεν εχρειάστηκα την αναζήτηση,
να γυρέψω για να πληρωθεί ο νόμος
της διαρκούς προσφοράς.
………Παντού σε είδα.

Καθισμένη στο παραθύρι της εργασίας
είμαι καλότυχη, δεν περιέχω τη μοίρα,
ανάγκη της σύστασής μου, να κοιτάξω
τον καθρέφτη της φαντασίας που θα ραγίσει.
………Είδα τον άγγελο.
Ξεδίπλωμα λαμπρό του εαυτού μου,
μεσουράνημα σε κανονισμένη τροχιά
ηλίου αναγνωρισμένου και μου είπε
το φως· ευαγγελίζου τη χαρά.
Και είδα τον εαυτό μου να χωρίζεται,
ν’ ανοίγει και να προσφέρεται,
όπως η δροσερή γη στη θέρμη
καλοκαιρινού ηλίου.
………Είδα τον άγγελο.
Ανέβλυσεν η εντός μου ζωής πηγή,
καμιά απορία δεν μπορεί να σταθεί
για την άσπιλή μου σύλληψη.
Είμαι η παρθένος η απείραχτη
εκράτησα ακέραιο τον εαυτό μου,
είδα το φως που περιέχω να με περιβάλλει
τ’ αναγνώρισα, δίχως να τ’ αρνηθώ.
Δίχως ορμήν ανυπομονησίας σχηματίστηκε
του κρίνου ο κώνος στο υπομονετικό μου χέρι.

Μακάριοι που πιστεύουν.
καλότυχοι που περιβάλλουν με πίστη τη ζωή,
αρμονική φωνή αγγέλου, σε ώρα καλή
μιλεί σ’ αυτούς για τη χαρά που υπάρχει.

Από τη συλλογή Πορεία (1940) της Ζωής Καρέλλη

Πηγή: Τα ποιήματα της Ζωής Καρέλλη, τόμος πρώτος (1940-1955) [Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 1973]

Translatum: Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα / Ζωή Καρέλλη

Alexej von Jawlensky (Russian-German, 1864-1941), Madame Curie I, 1905

"ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ " ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΗΛΙΘΙΑ

Όλος ο κόσμος μια γειτονιά (και μάλιστα ΗΛΙΘΙΑ)

Posted on 10 Δεκεμβρίου 2016 by aaatosmihalis

Και να που την περασμένη εβδομάδα η αστυνομία έκανε ντου και τσάκωσε 145 έμπορους ναρκωτικών. Και από αυτούς οι 137 ήταν αλλοδαποί.
Να το έχετε αυτό υπόψιν σας όταν θα ακούτε (ή χειρότερα αποδέχεστε) τα νεοταξικά παραμύθια του πολυ-πολιτισμού και της αποδοχής της διαφορετικότητας.
Εδώ και δεκαετίες οι δυτικοί προκαλούν γενοκτονίες με την πολιτική τους για να κρατάνε ψηλά τους δείκτες των χρηματιστηρίων.
Εδώ και δεκαετίες η τριτοκοσμική φτώχεια αναθρέφει ανθρώπους για τους οποίους η ανθρώπινη ζωή έχει ΜΗΔΕΝΙΚΗ αξία.
Και τώρα η δυτική πολιτική προκαλεί ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ένα τσουνάμι απελπισμένων, πειναλέων ( για στήριξη της οικονομίας) και καθαρμάτων (για στήριξη του κράτους καταστολής).
Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν μετακινήσεις και μεταναστεύσεις πληθυσμών. Όμως η μαζικότητα και η ένταση της σύγχρονης εκτόπισης πληθυσμών είναι ανεπίτρεπτα τεράστια. Και πλήρως απαράδεκτη. Και φυσικά ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ.
Ξέρετε όμως ποιος είναι ο καλός πολυπολιτισμικός αλλά επιπλέον και ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΣ κόσμος; Εκείνος στον οποίο οι αμερικάνοι κάθονται στην Αμερική κάνοντας αμερικανιές, οι ρώσοι κάθονται στην Ρωσία κάνοντας ρωσιές, οι Κινέζοι κάθονται στην Κίνα κάνοντας κινεζιές κλπ. Και αυτοί που θα αποφασίσουν να πάνε σε άλλες χώρες δεν θα είναι ούτε κυνηγημένοι, ούτε απελπισμένοι, ούτε σύγχρονοι σκλάβοι, ούτε τα κατακάθια της κοινωνίας τους. Και οι πολύ-πολιτισμένοι κάθε τόπου ΔΕΝ θα σε κατηγορούν για φασίστα επειδή διαμαρτύρεσαι για αυτήν την κατάσταση.
Παρακάτω ακολουθεί ο κατάλογος με του «αδελφούς» μας από τα ξένα κράτη που ήρθαν στο Ελλαδιστάν και κάνουν αυτά που δεν μπορούσαν να κάνουν στην χώρα τους.
Ελλάδα 8
Νιγηρία 50
Αλβανία 32
Τανζανία 7
Γκάνα 7
Κονγκό 6
Βουλγαρία 5
Σιέρα Λεόνε 5
Ρουάντα 5
Γουινέα 3
Σομαλία 2
Ρουμανία 2
ΗΠΑ 1
Καμερούν 1
Μαυριτανία 1
Μαρόκο 1
Σομαλία 1
Σενεγάλη 1
Σουδάν 1
Μπουρκίνα Φάσο 1

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Ο φόβος του θανάτου επηρεάζει την αγοραστική μας συμπεριφορά

Πλησιάζει και πάλι αυτή η εποχή του χρόνου, όπου όλα γύρω μας “φωνάζουν” “ψώνισε”. Μπορεί αυτή η εσωτερική φωνή, σε συνδυασμό με ένα άσχημο δελτίο ειδήσεων, με σεισμούς, αεροπορικά δυστυχήματα και τροχαία να κάμψει κάθε υπόσχεση περί οικονομίας και να μας κάνει να κακομάθουμε τον εαυτό μας αγοράζοντας κάτι και για εμάς, ή όχι; 

Νέα έρευνα από τη Σχολή Business John αποκάλυψε ότι η σκέψη του θανάτου μπορεί να μας οδηγήσει σε παρορμητικές αγορές. Αν βέβαια αυτές οι αγορές είναι στον τύπο μας, γιατί αν είμαστε πολύ «σφιχτοί» ούτε καν οι μαύρες σκέψεις δεν μπορούν να μας κάνουν να βάλουμε το χέρι στην τσέπη. 

“H σκέψη του θανάτου κάνει τους ανθρώπους να προσδένονται ακόμη περισσότερο με τις συνήθειες και τις απόψεις τους, γιατί έτσι μπορούν να ανταπεξέλθουν στη θνητότητά τους”, υποστηρίζει εις εκ των ερευνητών, ο Michel Laroche. O Laroche και ο συνεργάτης του, Marcelo Nepomuceno, θέλησαν να εξετάσουν κατά πόσο ίσχυε αυτή η άποψη σε δύο ομάδες ατόμων: εκείνους που τους αρέσει να ψωνίζουν μέχρι τελικής πτώσεως και εκείνους που αντιστέκονται σθεναρά στην καταναλωτική μανία, είτε επειδή δεν θέλουν να ξοδεύουν πολλά είτε επειδή θέλουν να ζουν απλά.

"Βρήκαμε ότι εκείνοι που αντιστέκονται στην κατανάλωση, δεν επηρεάστηκαν από τη σκέψη του θανάτου στο να αγοράσουν περισσότερα. Αντίθετα όσοι έχουν την τάση να υπερκαταναλώνουν, φαίνεται ότι όταν σκέφτονται τον θάνατο έχουν μεγαλύτερη ροπή προς αγορές, γιατί αυτό τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους", εξηγεί ο Nepomuceno.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Journal of Consumer Affairs.

stogiatro

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ