Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

" ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ"--- (2010) ~ Ελληνικοί Υπότιτλοι ~ Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο



Αν οι ειδήσεις δεν έχουν τίποτα καινούριο να σας προσφέρουν, τότε δείτε ένα θρίλερ......
Έχει ακριβώς τα ίδια στοιχεία....
Μυστήριο, αγωνία, ψέμα, προδοσία , αίμα... αλλά έχει πάντα και τέλος απρόβλεπτο, ενώ στις ειδήσεις πάντα ξέρουμε το τέλος....
Το φίλμ "Μη φοβάσαι το σκοτάδι" είναι αρκετά καλό και με ενσωματωμένους ελληνικούς υπότιτλους...

      ΚΑΛΗ   ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ...!!!!!!!!!

Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΜΑΝΙΦΕΣΤΑ


Σ’ αυτή τη χώρα δεν χωράνε μανιφέστα (απόσπασμα)


Σ’ αυτή τη χώρα δεν χωράνε μανιφέστα
οι φιλόσοφοι είναι κρατικοί υπάλληλοι,
οι ποιητές μικροαστοί,
οι επαναστάτες περιμένουν το εφάπαξ.
Εδώ όσοι έχουν σφαίρες
τις κρατάνε για την πάρτη τους,
όσοι φοράνε τρύπια παπούτσια
κλωτσάνε κάθε πρωί την τύχη τους,
όσοι δανείζονται ρήματα
επιστρέφουν μόνο τους χρόνους.
Εδώ οι άνθρωποι κρύβονται μες στον εαυτό τους,
η εποχή της ξύλευσης κρατάει δεκαετίες.
Σ’ αυτή τη χώρα δεν χωράμε ξαπλωτοί,
γι’ αυτό πεθαίνουμε πάντα όρθιοι.
Σ’ αυτή τη χώρα δεν χωράνε μανιφέστα.
Jazra Khaleed
images

ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΠΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ--How Mosquitoes Use Six Needles to Suck Your Blood | Deep Look



Το πιο δολοφονικό τσίμπημα εντόμου, ανήκει στο κουνούπι...
Ευθύνεται για τους πιο πολλούς θανάτους ανθρώπων από οποιοδήποτε άλλο ζωντανό πλάσμα....
Ένοχα για όλη αυτή τη ζημιά είναι τα θηλυκά κουνούπια...
Ρουφάν το αίμα, με "τη προβοσκίδα "τους που αποτελείται από 6 βελόνες...και διαχωρίζουν στο στομάχι τους το αίμα από το νερό...
Όλη αυτή η διαδικασία είναι με το μεν αίμα να θρέψουν τα αυγά τους το δε νερό για να δημιουργήσουν κατάλληλο περιβάλλον για την επώαση...
Για την πιο εύκολη άντληση του αίματος μας αμολάνε και ένα υγρό που προκαλεί μεγαλύτερη ρευστότητα, και το αισθανόμαστε σαν κνησμό, όσο για δώρο, με το σάλιο τους μας κερνάνε και κανένα ιό, που μας αρρωσταίνει και καμιά φορά αν δεν προλάβουμε μας ταξιδεύει και εν τόπω χλοερό...
Ένα σύντομο περιγραφικό video, με δυνατότητα εμφάνισης ελληνικών υποτίτλων...

                         ΔΙΚΟ   ΣΑΣ...!!!!!!

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

ΤΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΟΥΝ

Τα παράλληλα σύμπαντα υπάρχουν και αλληλεπιδρούν


parallila-sympanta
Για τον μέσο άνθρωπο, η κβαντομηχανική είναι η πιο "μπερδεμένη" και δυσνόητη επιστήμη. Μια νέα ριζοσπαστική θεωρία του εν λόγω κλάδου της φυσικής, έρχεται τώρα να υποστηρίξει ότι τα παράλληλα σύμπαντα υπάρχουν και πως αλληλεπιδρούν και μεταξύ τους. Και υπογραμμίζει πως κάτι τέτοιο θα μπορεί σύντομα να τεκμηριωθεί με επιστημονικά τεστ.
Ο καθηγητής φυσικής Howard Wiseman του Πανεπιστημίου Griffith στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, μαζί με τους συνεργάτες του, Δρ. Michael Hall του ιδίου ακαδημαϊκού ιδρύματος και τον καθηγητή μαθηματικών Δρ. Dirk-Andre Deckert του Πανεπιστημίου Davis της Καλιφόρνια, εξέδωσαν την έρευνα τους με τίτλο "many interacting worlds" (MIW)" (πολλοί κόσμοι που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους) για το επιστημονικό περιοδικό Physical Review X.
Σύμφωνα με τους παραπάνω, τα σύμπαντα είναι πολλαπλά και βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους.
"Η ιδέα των παράλληλων "κόσμων" στην κβαντομηχανική είναι γνωστή από το 1957" λέει ο Wiseman σε μια γραπτή του δήλωση. Σύμφωνα με τη θεωρία του, κάθε σύμπαν υποδιαιρείται σε μια "δέσμη" νέων συμπάντων.
Στη γνωστή λοιπόν "ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων", κάθε σύμπαν γίνεται η "μήτρα" για νέα σύμπαντα, κάθε φορά που πραγματοποιείται μια καινούρια μέτρηση. Έτσι, σε αυτό το πουλυσύμπαν υλοποιούνται όλα τα πιθανά σενάρια – σε κάποιους από αυτούς τους κόσμους, για παράδειγμα, η Αυστραλία αποικίστηκε από τους Πορτογάλους.
Σύμφωνα με τον Wiseman ζούμε σε έναν μόνο από τους άπειρους κόσμους που υπάρχουν, κάποιοι από τους οποίους είναι "πανομοιότυποι με τον δικό μας". "Οι περισσότεροι είναι εντελώς διαφορετικοί".
Δεύτερο εύρημα είναι ότι όλοι οι κόσμοι είναι "εξίσου πραγματικοί" που υπάρχουν συνεχώς μέσα στον χρόνο αλλά ο καθένας με τις δικές του ιδιαιτερότητες.
Τρίτον, από την απώθηση μεταξύ κοντινών και πανομοιότυπων κόσμων προκαλούνται κβαντικά φαινόμενα που εν τέλει κάνουν τους αρχικά όμοιους κόσμους να διαφοροποιούνται. "Όλα τα κβαντικά φαινόμενα προκύπτουν αποκλειστικά και μόνο από την αλληλεπίδραση μεταξύ των κόσμων", εξηγεί ο καθηγητής.
Το ριζοσπαστικό στοιχείο της καινούριας θεωρίας είναι ότι περιλαμβάνει υποθέσεις που δίνουν τη δυνατότητα να ελεγχθεί πειραματικά η ύπαρξη άλλων συμπάντων πέρα από το δικό μας.
"Το ελκυστικό της προσέγγισής μας είναι πως, αν υπάρχει ένας μόνο κόσμος, αυτή ανάγεται στη Νευτώνεια μηχανική, ενώ μετασχηματίζεται στην κβαντική μηχανική στην περίπτωση ύπαρξης ενός τεράστιου αριθμού πολλαπλών κόσμων", επισημαίνει ο καθηγητής και η ομάδα του.
Όταν ο αριθμός αυτός είναι περιορισμένος, τότε η θεωρία προβλέπει κάτι εντελώς καινούρια, που δεν είναι ούτε η νευτώνεια μηχανική ούτε η κβαντική φυσική.
 
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πέρα από την αξία της για τη θεωρητική φυσική, η νέα θεωρία αν επιβεβαιωθεί θα μπορούσε να εξηγήσει καλύτερα φαινόμενα που έχουν να κάνουν με χημικές αντιδράσεις, όπως και με τη δράση διάφορα φαρμάκων.
"Πιστεύουμε επίσης ότι, παρέχοντας μια νέα νοητή εικόνα των επιπτώσεων της κβαντικής μηχανικής, θα είναι χρήσιμο στο σχεδιασμό πειραμάτων για να δοκιμαστούν και να αξιοποιηθούν τα κβαντικά φαινόμενα", καταλήγουν οι ερευνητές.
Και ο Bill Poirier, διακεκριμένος καθηγητής Χημείας του Πανεπιστημίου Texas Tech University, παρατηρεί: "Αυτές είναι μεγάλες ιδέες, όχι μόνο εννοιολογικά, αλλά και σε σχέση με τις νέες αριθμητικά ανακαλύψεις που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσουν".

Ο Νανόπουλος για τα παράλληλα σύμπαντα

Ο κ. Νανόπουλος ο οποίος μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο πριν από λίγους μήνες, εκτιμά με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα, σύμφωνα με τη θεωρία της υπερσυμμετρίας (SUSY) και των υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις «μεγάλες» διαστάσεις -τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται «διπλωμένες» σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων.
«Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε», είπε χαρακτηριστικά. Η θεωρία του πολυσύμπαντος ή των πολλών παράλληλων συμπάντων έχει διάφορες εκδοχές, μια από τις οποίες προωθεί σθεναρά ο κ. Νανόπουλος, ο οποίος τόνισε όμως ότι μια τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν καταστεί δυνατό να αποδειχτεί πειραματικά και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN).
 
Όπως υποστηρίζει ο Έλληνας φυσικός, κάθε επιμέρους σύμπαν (μεταξύ αυτών το δικό μας) μέσα σε αυτό το πολυσύμπαν μπορεί να έχει τους δικούς του ξεχωριστούς φυσικούς νόμους, που ισχύουν μόνο σε αυτό, ενώ στα άλλα σύμπαντα οι νόμοι που τα διέπουν, μπορεί να είναι αφάνταστα διαφορετικοί ή και σχετικά παρόμοιοι, έχουν όμως οπωσδήποτε ως κοινό παρονομαστή τη βαρύτητα.
Το ένα σύμπαν «γεννάει» το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου. Τα άλλα σύμπαντα, τα οποία χαρακτήρισε φυσαλίδες της πραγματικότητας» που απαρτίζουν το πολυσύμπαν, είναι δυνατό να βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν απέκλεισε όμως ότι είναι πιθανώς δυνατό να γίνει μετάβαση από το ένα σύμπαν στο άλλο.
Όλα τα σύμπαντα με τους ιδιαίτερους νόμους τους προκύπτουν κατά βάση από μόνα τους, σαν μια «τοπική μετάλλαξη» του χώρου σε ένα προϋπάρχον σύμπαν.
Ο κ. Νανόπουλος δεν απέκλεισε μάλιστα ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας τολμηρές υποθέσεις ότι κάποια σύμπαντα θα μπορούσαν π.χ. να αποτελούν δημιούργημα ενός «χάκερ» σε κάποιο άλλο σύμπαν. Επεσήμανε ότι, αν τελικά αποδειχτεί η θεωρία του πολυσύμπαντος, τότε «θα καταλαβαίνουμε τον μηχανισμό παραγωγής συμπάντων», οπότε, όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό, «είναι πιθανό στο μέλλον να δημιουργηθεί ένα σύμπαν στο εργαστήριο».
Ακόμα, ανέφερε ότι δεν αποκλείεται το σύμπαν που ζούμε τώρα, να δημιουργηθεί ξανά ακριβώς το ίδιο στο μέλλον, ενώ το τωρινό σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι το νιοστό από το παρελθόν, να έχει δηλαδή ήδη προϋπάρξει πολλές φορές. Ωστόσο, κατέστησε σαφές ότι είναι νωρίς ακόμα για να επιβεβαιωθούν τέτοιες υποθέσεις, πρόσθεσε όμως ότι τελικά αποτελούν λογικές συνέπειες της ευρύτερης θεωρίας του πολυσύμπαντος, που θα έπρεπε κανείς να ακολουθήσει και να διερευνήσει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το σύμπαν που βλέπουμε (της ορατής ύλης) και το οποίο έχει ηλικία 13,7 δισεκατομμυρίων ετών, δεν είναι παρά το 4%, καθώς το υπόλοιπο είναι αόρατο, αποτελούμενο κατά 23% από «σκοτεινή ύλη» και 73% από «σκοτεινή ενέργεια». Υπολογίζεται ότι μόνο στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες και κάθε ένας από αυτούς έχει περίπου 100 δισεκατομμύρια ήλιους, γύρω από τους οποίους περιφέρεται ένας τεράστιος αριθμός πλανητών.
Ο κ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι ο ήλιος κάποτε θα «σβήσει», όμως το σύμπαν μας, που συνεχώς διαστέλλεται, είναι «ανοιχτό», συνεπώς ποτέ δεν θα «πεθάνει», ενώ είναι πιθανό να κάνει «μετάβαση» σε ένα άλλο σύμπαν-φυσαλίδα. Απαντώντας σχετικά με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της θεωρίας του πολυσύμπαντος, είπε ότι παραπέμπει σε «ένα νέο Διαφωτισμό» που ανοίγει νέους δρόμους για την ανθρωπότητα, ενώ αρνήθηκε ότι υπάρχουν φραγμοί και όρια στις δυνατότητες του ανθρώπινου νου να συλλάβει την πραγματικότητα του σύμπαντος, εκτός από τα αναπόφευκτα ποσοτικά όρια στη συσσώρευση γνώσης στο μυαλό του ανθρώπου.
Όμως γι” αυτό, όπως είπε, υπάρχουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ως συμπαραστάτες μας, ενώ στο μέλλον η σχέση τους με τους ανθρώπους θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο στενή. Αρνήθηκε επίσης ότι συσσωρεύοντας ολοένα περισσότερες γνώσεις, οι άνθρωποι χάνουν τη σοφία τους.
Παράλληλα, συμφώνησε με τις εκτιμήσεις άλλων επιστημόνων ότι η Γη αργά ή γρήγορα «δύσκολα θα αντέξει» στα προβλήματά της, γι” αυτό είναι ανάγκη να προετοιμαστεί η μετοίκηση της ανθρωπότητας σε άλλους πλανήτες.
(Με πληροφορίες από: RT)
Χρήστος Δεμέτης



ΠΗΓΗ : Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=57769:ta-parallila-sympanta-yparxoyn-kai-allilepidroyn&catid=52:episthmonika&Itemid=349#ixzz4SO3JyRdy

ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΥΤΩΝΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΥΤΩΝΑ ΣΤΗ 

ΓΕΝΙΚΗ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΝΣΤΑΙΝ

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ!

ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΥΤΩΝΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΪΝΣΤΑΪΝ
Στις 11 Μαΐου του 1916, ο Αλβέρτος Αϊνστάιν δημοσιεύει στο γερμανικό περιοδικό Annalen der Physik ένα άρθρο, που αλλάζει εκ θεμελίων το πώς αντιλαμβανόμαστε τον χώρο, τον χρόνο και την έννοια της βαρύτητας. Στο άρθρο αυτό διατυπώνεται για πρώτη φορά η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Η θεωρία αυτή άλλαξε ριζικά την κατανόησή μας για το Σύμπαν και τον τρόπο που αυτό εξελίσσεται μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, ενώ παράλληλα οδήγησε και σε ένα σύνολο πρακτικών εφαρμογών, που άλλαξαν δραματικά την καθημερινότητά μας. Η πιο διαδεδομένη ίσως είναι το GPS, ενώ τα φαινόμενα που προβλέπει η ΓΘΣ λαμβάνονται φυσικά υπόψη στην αποστολή δορυφόρων και διαστημικών αποστολών.
Η ανάπτυξη της ΓΘΣ έγινε σταδιακά, στην προσπάθεια του Αϊνστάιν να γενικεύσει την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, που είχε παρουσιάσει το 1905, σε συστήματα που επιταχύνονται το ένα ως προς το άλλο. Η πορεία αυτή διήρκησε περίπου 10 χρόνια, με αρκετά αξιοσημείωτα πισωγυρίσματα. Η θεωρία βασίζεται σε τρεις καινοτόμες προτάσεις που έκανε ο ίδιος ο Αϊνστάιν: (i) την αρχή της ισοδυναμίας, (ii) τη γεωμετρική περιγραφή των επιταχυνόμενων συστημάτων αναφοράς και (iii) τη σχέση μεταξύ της γεωμετρίας, του χωροχρόνου και της ενέργειας και της μάζας. Οι τρείς αυτές παρατηρήσεις άνοιξαν τον δρόμο και για τη διαφορετική περιγραφή της βαρύτητας, που ήδη περιγράφονταν από τους Νόμους του Νεύτωνα. Η βαρύτητα δεν κατανοείται πλέον ως μια δύναμη μεταξύ δυο σωμάτων, αλλά είναι η γεωμετρία του χωρόχρονου. Επιπλέον, στα πλαίσια της Γενικής Σχετικότητας υπάρχει μια σχέση μεταξύ της βαρυτικής δύναμης και του συστήματος αναφοράς στο οποίο μετράται. Συγκεκριμένα, η βαρυτική δύναμη φαίνεται να συνδέεται με το αν το σύστημα αναφοράς επιταχύνεται η όχι.


Μπορεί σήμερα να έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε αστροναύτες να κινούνται χωρίς να νιώθουν τη βαρύτητα καθώς το διαστημόπλοιό τους γυρνάει γύρω από τη Γη, αλλά το 1907 μια τέτοια σύλληψη ήταν αξιοθαύμαστη. Η ΓΘΣ έχει πλείστες άλλες εφαρμογές, πολλές από τις οποίες μάλιστα δεν μπορούν να εξηγηθούν στα πλαίσια της νευτώνειας φυσικής. Ίσως, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σχήμα της τροχιάς του Ερμή γύρω από τον Ήλιο, η βαρυτική απόκλιση ακτίνων φωτός, που διέρχονται δίπλα από τον Ήλιο λόγω της επίδρασης του βαρυτικού του πεδίου. Οι εξισώσεις του Αϊνστάιν χρησιμοποιούνται ακόμη για να εξηγήσουν την εξέλιξη του Σύμπαντος, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερευνητικά πεδία στις μέρες μας. Τέλος, οι χρονικές διαφορές λόγω της καμπύλωσης του χωροχρόνου έχουν συνέπειες για το σύστημα GPS, καθώς τα ρολόγια των δορυφόρων τρέχουν πιο γρήγορα από τα ρολόγια στη Γη. Αν δεν παίρναμε υπόψη τις διορθώσεις από τη Θεωρία της Σχετικότητας, το GPS θα μας κατηύθυνε σε λάθος μέρος -η απόκλιση θα έφτανε έως 10 χιλιόμετρα μέσα σε μία μόνο μέρα!
Μέχρι σήμερα, παραμένει ανοιχτή η διατύπωση μιας θεωρίας της βαρύτητας, που να ισχύει και στον μικρόκοσμο που περιγράφεται από την κβαντομηχανική. Τα πειράματα στους υπάρχοντες και νέους μεγαλύτερους επιταχυντές καθώς και νέας γενιάς τηλεσκόπια μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια καλύτερη κατανόηση του κόσμου μας, αλλά και στην απόρριψη γοητευτικών θεωριών που είχαν προταθεί για την ενοποίηση των δυο. Εκτός όμως από τον σχεδιασμό και την εκτέλεση νέων πειραμάτων, η ιστορία της επιστήμης ίσως κρύβει ακόμη ένα πολύτιμο μάθημα για τους φυσικούς. Η περιπέτεια της ανθρώπινης διανόησης συνεχίζεται και στο παρακάτω απόσπασμα, από το βιβλίο του Νομπελίστα Φυσικού Steven Weinberg, αποτυπώνονται οι λεπτομέρειες αυτής της διαδρομής...

«Η Γενική Σχετικότητα απορρίπτει τις νευτώνειες έννοιες του απόλυτου χώρου και του απόλυτου χρόνου. Οι εξισώσεις που την περιγράφουν είναι παρόμοιες σε όλα τα συστήματα αναφοράς, ανεξάρτητα με την επιτάχυνση ή την περιστροφή τους. Μέχρι αυτό το σημείο, ο Λάιμπνιτς θα ήταν ευχαριστημένος -αλλά η Γενική Σχετικότητα στην πραγματικότητα αιτιολογεί τη νευτώνεια μηχανική. Η μαθηματική διατύπωσή της βασίζεται σε μία ιδιότητα που μοιράζεται με τη νευτώνεια θεωρία, ότι δηλαδή όλα τα σώματα σε ένα δεδομένο σημείο υφίστανται την ίδια επιτάχυνση της βαρύτητας. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κανείς να εξαλείψει τις επιπτώσεις της βαρύτητας σε οποιοδήποτε σημείο, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα αναφοράς γνωστό ως αδρανειακό σύστημα, που διαθέτει αυτή την επιτάχυνση. Για παράδειγμα, δεν αισθανόμαστε τις επιπτώσεις της βαρύτητας της Γης, όταν βρισκόμαστε σε έναν ανελκυστήρα που κινείται καθοδικά. Σε αυτά ακριβώς τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς ισχύουν οι νόμοι του Νεύτωνα, τουλάχιστον για σώματα των οποίων οι ταχύτητες δεν πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός.


Η επιτυχία του Νεύτωνα στην αντιμετώπιση της κίνησης των πλανητών και των κομητών δείχνει ότι τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς στο περιβάλλον του ηλιακού συστήματος είναι εκείνα στα οποία ο Ήλιος είναι ακίνητος (ή κινείται με σταθερή ταχύτητα) και όχι η Γη. Σύμφωνα με τη γενική σχετικότητα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για το σύστημα αναφοράς, στο οποίο η ύλη των απομακρυσμένων γαλαξιών δεν περιστρέφεται γύρω από το ηλιακό σύστημα. Υπό αυτή την έννοια, η νευτώνεια θεωρία προσέφερε μία στέρεη βάση για την επιλογή της κοπερνίκειας θεωρίας έναντι της θεωρίας του Τύχο. Αλλά στη γενική σχετικότητα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε σύστημα αναφοράς, όχι μόνο τα αδρανειακά συστήματα. Εάν υιοθετούσαμε ένα σύστημα αναφοράς όπως αυτό του Τύχο, όπου η Γη είναι ακίνητη, τότε οι απομακρυσμένοι γαλαξίες θα φαίνονταν ότι εκτελούν κυκλικές τροχιές γύρω της μία φορά τον χρόνο και στη γενική σχετικότητα αυτή η τεράστια κίνηση θα δημιουργούσε δυνάμεις παρόμοιες με τη βαρύτητα, οι οποίες θα ασκούνταν στον Ήλιο και στους πλανήτες και θα τους προσέδιδαν τις κινήσεις που προβλέπει η τυχονική θεωρία. Ο Νεύτωνας φαίνεται ότι είχε υπαινιχθεί κάτι τέτοιο. Σε μία αδημοσίευτη «Πρόταση 43», που δεν συμπεριλήφθηκε στις Αρχές, ο Νεύτωνας αναγνώρισε ότι η θεωρία του Τύχο ήταν δυνατόν να αληθεύει, εάν κάποια άλλη δύναμη πέρα από την κανονική βαρύτητα ασκούνταν στον Ήλιο και στους πλανήτες.
Όταν επιβεβαιώθηκε η θεωρία του Αϊνστάιν το 1919 από την παρατήρηση μίας προβλεπόμενης εκτροπής ακτίνων φωτός από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου, οι Τάιμς του Λονδίνου διακήρυξαν ότι αποδείχτηκε πως ο Νεύτωνας έσφαλε. Επρόκειτο για λάθος. Η νευτώνεια θεωρία μπορεί να εκληφθεί ως μία προσέγγιση της θεωρίας του Αϊνστάιν, μία θεωρία που αποκτά μεγαλύτερη εγκυρότητα για αντικείμενα που κινούνται με ταχύτητες αρκετά μικρότερες από την ταχύτητα του φωτός. Η θεωρία του Αϊνστάιν, όχι μόνο δεν διαψεύδει τη θεωρία του Νεύτωνα, αλλά εξηγεί και για ποιο λόγο η θεωρία του Νεύτωνα ισχύει, στις περιπτώσεις όπου ισχύει. Η ίδια η γενική σχετικότητα συνιστά αναμφισβήτητα μία προσεγγιστική εκδοχή μιας πιο ικανοποιητικής θεωρίας. Στη Γενική Σχετικότητα, ένα βαρυτικό πεδίο είναι δυνατόν να περιγραφεί συνολικά με τον προσδιορισμό σε κάθε σημείο του χωροχρόνου των αδρανειακών συστημάτων αναφοράς από τα οποία απουσιάζουν οι επιπτώσεις της βαρύτητας. Αυτό είναι μαθηματικά ανάλογο με τη δημιουργία ενός χάρτη μίας μικρής περιοχής γύρω από οποιοδήποτε σημείο μίας καμπυλωμένης επιφάνειας, όπου η επιφάνεια εμφανίζεται επίπεδη, όπως ο χάρτης μίας πόλης στην επιφάνεια της Γης. Η καμπυλότητα της συνολικής επιφάνειας είναι δυνατόν να περιγραφεί συνθέτοντας έναν άτλαντα από αλληλεπικαλυπτόμενους τοπικούς χάρτες. Πράγματι, αυτή η μαθηματική αναλογία μας επιτρέπει να περιγράψουμε οποιοδήποτε βαρυτικό πεδίο με τη μορφή μίας καμπυλότητας του χώρου και του χρόνου.
Η εννοιολογική βάση της Γενικής Σχετικότητας είναι επομένως διαφορετική από αυτή του Νεύτωνα. Η έννοια της βαρυτικής δύναμης αντικαθίσταται σε μεγάλο βαθμό στη Γενική Σχετικότητα από την έννοια του καμπυλωμένου χωροχρόνου. Ήταν δύσκολο για ορισμένους να το κατανοήσουν. Το 1730, ο Αλεξάντερ Πόουπ (Alexander Pope) είχε γράψει έναν εντυπωσιακό επιτάφιο για τον Νεύτωνα: Τη φύση και τους νόμους της τύλιγε το σκότος της νυκτός και είπε ο Θεός: «Γενηθήτω Νεύτων!» Και εγένετο φως. Τον 20ό αιώνα ο Βρετανός σατιρικός ποιητής Τζ. Κ. Σκουάιρ (J. C. Squire) προσέθεσε δύο ακόμη στίχους: Δεν κράτησε παρά μέχρις ο Διάβολος να φωνάξει: «Γενηθήτω Αϊνστάιν!» -κι επανέφερε την τάξη.
Μην το πιστεύετε. Η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό το ύφος των θεωριών του Νεύτωνα για την κίνηση και την έλξη: βασίζεται σε γενικές αρχές που μπορούν να εκφραστούν σαν μαθηματικές εξισώσεις, από τις οποίες μπορούν να συναχθούν με μαθηματικό τρόπο οι συνέπειες για ένα ευρύ φάσμα φαινομένων, που συγκρινόμενες με τα δεδομένα της παρατήρησης επιτρέπουν την επιβεβαίωση της θεωρίας. Η διαφορά ανάμεσα στη θεωρία του Αϊνστάιν και του Νεύτωνα είναι πολύ μικρότερη σε σύγκριση με τη διαφορά ανάμεσα στη θεωρία του Νεύτωνα και σε ό,τι ίσχυε παλαιότερα. Ένα ερώτημα παραμένει: Γιατί η επιστημονική επανάσταση του 16ου και του 17ου αιώνα συνέβη στον χρόνο και τον τόπο όπου συνέβη; Υπάρχει πληθώρα πιθανών εξηγήσεων. Πολλές αλλαγές έλαβαν χώρα στην Ευρώπη του 15ου αιώνα, βοηθώντας να τεθούν τα θεμέλια για την επιστημονική επανάσταση. Εδραιώθηκαν εθνικές κυβερνήσεις στη Γαλλία υπό τον Κάρολο Ζ΄ και τον Λουδοβίκο ΙΑ΄ και στην Αγγλία υπό τον Ερρίκο Ζ΄. Η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 ανάγκασε τους Έλληνες λόγιους να καταφύγουν στη Δύση, στην Ιταλία και αλλού. Η Αναγέννηση στο πεδίο των ανθρωπιστικών επιστημών έθεσε υψηλότερα πρότυπα σχετικά με την ακρίβεια των αρχαίων κειμένων και της μετάφρασής τους.


Η εφεύρεση της τυπογραφίας με κινητά τυπογραφικά στοιχεία έκανε την επικοινωνία μεταξύ των λογίων πολύ πιο γρήγορη και οικονομική. Η ανακάλυψη και η εξερεύνηση της Αμερικής ενδυνάμωσε την πεποίθηση ότι υπήρχαν πολλά που οι αρχαίοι δεν γνώριζαν. Επιπλέον, σύμφωνα με τη «θεωρία του Μέρτον», η Προτεσταντική Μεταρρύθμιση των αρχών του 16ου αιώνα προετοίμασε το έδαφος για τα σπουδαία επιστημονικά επιτεύγματα της Αγγλίας του 17ου αιώνα. Ο κοινωνιολόγος Ρόμπερτ Μέρτον (Robert Merton) υπέθεσε ότι ο προτεσταντισμός δημιούργησε κοινωνικές στάσεις ευνοϊκές προς την επιστήμη και προώθησε ένα συνδυασμό ρασιοναλισμού και εμπειρισμού, καθώς και την πίστη σε μία κατανοήσιμη τάξη της φύσης, στάσεις και πεποιθήσεις που ο Μέρτον εντόπισε στη συμπεριφορά των προτεσταντών επιστημόνων.
Δεν είναι εύκολο να κρίνει κανείς πόσο σημαντικές υπήρξαν οι διάφορες εξωτερικές επιρροές στην επιστημονική επανάσταση. Ωστόσο, αν και δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί ο Νεύτωνας ήταν αυτός που ανακάλυψε τους κλασικούς νόμους της κίνησης και της βαρύτητας στην Αγγλία στα τέλη του 17ου αιώνα, νομίζω ότι γνωρίζω γιατί αυτοί οι νόμοι έλαβαν αυτή τη μορφή. Οφείλεται, πολύ απλά, στο γεγονός ότι εν πολλοίς ο κόσμος πράγματι υπακούει στους νόμους του Νεύτωνα.
Έχοντας χαρτογραφήσει την ιστορία της επιστήμης από τον Θαλή μέχρι τον Νεύτωνα, θα ήθελα να διατυπώσω εδώ κάποιες διστακτικές σκέψεις, σχετικά με το τι μας οδήγησε στη σύγχρονη σύλληψη της επιστήμης, που εκπροσωπείται από τα επιτεύγματα του Νεύτωνα και των διαδόχων του. Τα χαρακτηριστικά που απέκτησε η σύγχρονη επιστήμη ουδέποτε αποτέλεσαν εκπεφρασμένο στόχο κατά την Αρχαιότητα ή τον Μεσαίωνα. Πράγματι, αν οι προκάτοχοί μας μπορούσαν να είχαν φανταστεί την επιστήμη με τη σημερινή της μορφή, είναι πιθανό να μην τους ικανοποιούσε ιδιαίτερα. Η σύγχρονη επιστήμη είναι απρόσωπη, χωρίς χώρο για υπερφυσικές παρεμβάσεις ή (με εξαίρεση τις συμπεριφορικές επιστήμες) για ανθρώπινες αξίες. Δεν έχει αίσθηση του σκοπού και δεν παρέχει καμία ελπίδα βεβαιότητας. Πώς φτάσαμε λοιπόν εδώ;
Κάθε στιγμή η φύση μας φέρνει αντιμέτωπους με μία ποικιλία αινιγματικών φαινομένων, όπως είναι η φωτιά, οι καταιγίδες, οι λοιμοί, η πλανητική κίνηση, το φως, οι παλίρροιες και ούτω καθεξής. Όχι μόνο αυτά τα φαινόμενα δεν είναι εκ πρώτης κατανοητά, αλλά δεν είναι καν κατανοητό σε τι θα συνίστατο η κατανόησή τους. Οι περισσότερες απόπειρες κατανόησης δεν οδηγούν σε κάποιο ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ο Θαλής προσπάθησε να κατανοήσει την ύλη, υποθέτοντας ότι όλα είναι νερό -αλλά τι μπορούσε να κάνει με αυτή την ιδέα; ποιες νέες πληροφορίες απέκτησε; Κανένας στη Μίλητο ή οπουδήποτε αλλού δεν μπορούσε να δημιουργήσει οτιδήποτε με βάση την ιδέα ότι τα πάντα είναι νερό.
Ωστόσο, ενίοτε κάποιος ανακαλύπτει έναν τρόπο κατανόησης κάποιου φαινομένου, που λειτουργεί τόσο ικανοποιητικά και διευκρινίζει τόσο πολλά πράγματα, που προσφέρει στον επινοητή του μία έντονη ευχαρίστηση, ιδιαίτερα όταν η νέα κατανόηση είναι ποσοτική και η παρατήρηση την επιβεβαιώνει επακριβώς. Φανταστείτε πώς πρέπει να είχε αισθανθεί ο Πτολεμαίος, όταν συνειδητοποίησε ότι, με την προσθήκη ενός εξισωτή στους επίκυκλους και τους έκκεντρους κύκλους του Απολλώνιου και του Ίππαρχου, είχε ανακαλύψει μία θεωρία των πλανητικών κινήσεων, που του επέτρεπε να προβλέπει με ικανοποιητική ακρίβεια τη θέση που θα καταλάμβανε κάθε πλανήτης στον ουρανό σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή στο μέλλον. Μπορούμε να συναισθανθούμε τη χαρά του από τα λόγια του, που παραθέσαμε στο τέλος του 8ου Κεφαλαίου:
Όταν εξερευνώ τις αμφίδρομες ελικοειδείς πορείες των αστεριών, τα πόδια μου δεν αγγίζουν πια τη γη, αλλά, δίπλα στον Δία, γεύομαι κι εγώ την αμβροσία, την τροφή των θεών.
Η χαρά έκρυβε ατέλειες -πάντα συμβαίνει αυτό. Δεν ήταν ανάγκη να είναι κανείς οπαδός του Αριστοτέλη για να νιώσει αποστροφή απέναντι στην περίεργη κίνηση σε σχήμα θηλιάς, που ακολουθούν οι πλανήτες καθώς κινούνται στην περιφέρεια επικύκλων, σύμφωνα με τη θεωρία του Πτολεμαίου. Υπάρχει επίσης και το δυσάρεστο ζήτημα των προσαρμογών: απαιτούνταν ακριβώς ένα έτος, ώστε τα κέντρα των επικύκλων του Ερμή και της Αφροδίτης να περιστραφούν γύρω από τη Γη, και το ίδιο χρονικό διάστημα ώστε ο Άρης, ο Δίας και ο Κρόνος να διαγράψουν μία πλήρη περιστροφή κατά μήκος των επικύκλων τους. Για πάνω από χίλια χρόνια οι φιλόσοφοι διαφωνούσαν σχετικά με τον ρόλο των αστρονόμων όπως ο Πτολεμαίος -έπρεπε να κατανοήσουν το ουράνιο στερέωμα ή απλώς να συνταιριάξουν τα δεδομένα της παρατήρησης με τη θεωρία; Ο Κοπέρνικος θα πρέπει να ένιωσε μεγάλη ευχαρίστηση, όταν κατάλαβε ότι η προσαρμογή και οι τροχιές με σχήμα θηλιάς του σχεδίου του Πτολεμαίου προέκυπταν απλώς επειδή παρατηρούμε το ηλιακό σύστημα από μία κινούμενη Γη. Εξίσου ελαττωματική, η κοπερνίκεια θεωρία δεν συμφωνούσε ακριβώς με τα δεδομένα χωρίς κάποιες άσχημες περιπλοκές. Πόσο μεγάλη ικανοποίηση πρέπει να ένιωσε ο χαρισματικός στα μαθηματικά Κέπλερ, όταν στη συνέχεια αντικατέστησε το κοπερνίκειο χάος με την κίνηση σε ελλείψεις, που υπακούν στους τρεις νόμους του!


Ο κόσμος, άρα, επιδρά επάνω μας σαν διδακτική μέθοδος, ενισχύοντας τις καλές ιδέες μας με στιγμές ικανοποίησης. Μετά από αιώνες μαθαίνουμε ποια είδη κατανόησης είναι εφικτά και πώς να τα ανακαλύψουμε. Μαθαίνουμε να μην ανησυχούμε για τον σκοπό, επειδή τέτοιες ανησυχίες μας εμποδίζουν να αντλήσουμε την απόλαυση που αναζητούμε στο πως να εξηγήσουμε τον κόσμο. Μαθαίνουμε να εγκαταλείπουμε την αναζήτηση της βεβαιότητας, επειδή οι γνώσεις που μας προσφέρουν ευχαρίστηση δεν είναι ποτέ βέβαιες. Μαθαίνουμε να διενεργούμε πειράματα, χωρίς να ανησυχούμε για τον τεχνικό χαρακτήρα των διευθετήσεών μας. Αναπτύσσουμε μία αισθητική κρίση, που μας υποδεικνύει ποια είδη θεωριών θα λειτουργήσουν, γεγονός που ενισχύει την ικανοποίησή μας, όταν πράγματι λειτουργούν. Οι γνώσεις μας συσσωρεύονται. Τα πάντα είναι απροσχεδίαστα και απρόβλεπτα, μα οδηγούν σε αξιόπιστη γνώση και, καθοδόν, μας προσφέρουν χαρά».

* Απόσπασμα από το Κεφάλαιο 14: «Η Νευτώνεια σύνθεση» του νέου βιβλίου του Steven Weinberg «Πως να εξηγήσουμε τον Κόσμο: Το ταξίδι για την ανακάλυψη της σύγχρονης Επιστήμης» (μετάφραση Αιμιλία-Αλεξάνδρα Κρητικού). Την ελληνική έκδοση προλογίζει ο Καθηγητής Κώστας Γαβρόγλου

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ




Ενδιαφέροντα στοιχεία για την Κίνα


σημαία της Κίνας
Η Κίνα είναι ένα ενιαίο κυρίαρχο κράτος στην Ανατολική Ασία.
Το επίσημο όνομα της χώρας είναι  Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας .
Οι 14 χώρες που συνορεύουν με την Κίνα είναι η Ρωσία , η Ινδία , το Καζακστάν, η Μογγολία, το Πακιστάν, η Μιανμάρ, το Αφγανιστάν, το Βιετνάμ, το Λάος, η Κιργιζία, το Νεπάλ , το Τατζικιστάν, η Βόρεια Κορέα και το Μπουτάν .
Η επίσημη γλώσσα είναι η πρότυπη Mandarin (των μανδαρίνων) .
Η Κίνα είναι η πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο με περισσότερους από 1.380 εκατομμύρια άνθρωποι  το 20 τοις εκατό του πληθυσμού της Γης.
Η Κίνα καλύπτει περίπου 9,6 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα , και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πολιτεία στον κόσμο από πλευράς έκτασης, και είτε η τρίτη ή τέταρτη μεγαλύτερη από τη συνολική έκταση, ανάλογα με τη μέθοδο μέτρησης.
Το Πεκίνο είναι η πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας . Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας μετά τη Σαγκάη. Ήταν επίσης η έδρα των αυτοκρατόρων της δυναστείας των Μινγκ και Τσινγκ μέχρι το σχηματισμό της δημοκρατίας το 1911. Το Πεκίνο είναι το πολιτικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό κέντρο της χώρας και ως εκ τούτου είναι πλούσιο σε ιστορικά μνημεία και σημαντικά κυβέρνητικά και πολιτιστικά ιδρύματα.
Πεκίνο
Η γεωγραφία της Κίνας είναι πολύ διαφορετική, με λόφους, πεδιάδες, και δέλτα ποταμών στα ανατολικά και ερήμους, υψηλά οροπέδια και  βουνά στα δυτικά.
Το υψηλότερο σημείο στην Κίνα είναι το όρος Έβερεστ . Βρίσκεται στην ενότητα Mahalangur των Ιμαλαΐων που συνορεύουν με την Κίνα και το Νεπάλ.Το 333663. Το Έβερεστ είναι το ψηλότερο βουνό της Γης.Η κορυφή του είναι 8.848 μέτρα (29.029 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας .
Έβερεστ
Η ακτογραμμή της Κίνας καλύπτει περίπου 14.500 χιλιόμετρα (9.010 μίλια), από τον κόλπο Bohai στα βόρεια προς τον Κόλπο του Tonkin στα νότια.
Η Κίνα έχει το τρίτο μεγαλύτερο ποτάμι του κόσμου, είναι ο ποταμός Yangtze [φωτογραφία παρακάτω], ο οποίος φτάνει 6.300 χιλιόμετρα (3.915 μίλια) σε μήκος. Επίσης, έχει και το έκτο μεγαλύτερο, το Κίτρινο Ποτάμι , που εκτείνεται 5.464 χιλιόμετρα (3.395 μίλια).
Yangtze ποταμού
Η Κίνα έχει 225 εθνικά πάρκα .
Wulingyuan είναι ένα  από τα εθνικά πάρκα της Κίνας που περιλαμβάνεται στα κορυφαία πάρκα όλου του κόσμου, Διαθέτει κάποια τρομερή γεωλογία  με ψηλά όρη, παράλληλα με την πλούσια άγρια ζωή.  Το Zhangjiajie Εθνικό Δασικό Πάρκο αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του, μαζί με το Suoxiyu Nature Reserve.Το 1992, το Wulingyuan αναγνωρίστηκε επίσημα ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Wulingyuan εθνικό πάρκο
Η Κίνα έχει 50 μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO .
Το Σινικό Τείχος της Κίνας είναι το μεγαλύτερο κατασκεύασμα γνωστό σε όλο τον κόσμο και  εκτείνεται σε μια απίστευτη  απόσταση 21.196 χιλιόμετρων (13.171 μίλια)
Σινικό Τείχος της Κίνας
Η Απαγορευμένη Πόλη ήταν το κινεζικό αυτοκρατορικό παλάτι από τη δυναστεία των Μινγκ μέχρι το τέλος της δυναστείας των Τσινγκ-από το έτος 1420 έως το 1912. Το συγκρότημα αποτελείται από 980 κτίρια με περισσότερα από 9.000 δωμάτια και καλύπτει 72 εκτάρια (178 στρέμματα). Βρίσκεται στο κέντρο του Πεκίνου, και τώρα στεγάζει το Μουσείο Palace.
απαγορευμένη πόλη
Η Potala Palace στη Λάσα, την Αυτόνομη Περιφέρεια του Θιβέτ ήταν η κύρια κατοικία του Δαλάι Λάμα μέχρι τον 14ο αιώνα. Ο Δαλάι Λάμα κατέφυγε στην Ινδία κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Θιβέτ το 1959.
Potala Palace
Ο Πήλινος Στρατός είναι μια συλλογή γλυπτών από τερακότα που απεικονίζουν τις στρατιές του Qin Shi Huang, του πρώτου αυτοκράτορα της Κίνας. Είναι μια μορφή τέχνης επιτύμβια, θαμμένη με τον αυτοκράτορα στα 210-209 π.Χ. και σκοπός του οποίου ήταν να προστατεύσει τον αυτοκράτορα στη μετά θάνατον ζωή του.
τερακότα στρατού
Η Leshan Giant Buddha είναι ένα 71-μέτρων (233-πόδι) ψηλό πέτρινο άγαλμα, που κατασκευάστηκε  μεταξύ 713 και 803 μΧ
(κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ), που απεικονίζει τον Μαϊτρέγια. Είναι σκαλισμένο στην επιφάνειας ενός γκρεμού που βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Minjiang, Dadu και Qingyi στο νότιο τμήμα της επαρχίας Σιτσουάν στην Κίνα, κοντά στην πόλη Leshan.
Leshan Giant Buddha
Η Κίνα έχει ίσως το μεγαλύτερο σε συνέχεια πολιτισμό του κόσμου. Για περισσότερο από 40 αιώνες οι άνθρωποι της δημιούργησαν μια κουλτούρα με ισχυρές φιλοσοφίες,  παραδόσεις και  αξίες.
Κινεζική ιστορία χωρίζεται σε δυναστείες . Κάθε μία  από τις οποίες σηματοδοτεί την περίοδο κατά την οποία μια δυναστεία  αυτοκρατόρων κυβερνούσε. Η πρώτη αυτοκρατορία ήταν η δυναστεία Qin και άρχισε το 221 π.Χ., ο τελευταίος αυτοκράτορας ανατράπηκε το 1912, και η Κίνα έγινε δημοκρατία. Η κομμουνιστική κυβέρνηση άρχισε την διακυβέρνηση το 1949 μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο με τους Κινέζους εθνικιστές .
Κατά τα τελευταία 20 χρόνια, η Κίνα έχει αλλάξει πιο γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο .
Η Κίνα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο , μετά την Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής .
οικονομία
Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο και ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας αγαθών.
Η Κίνα έχει το μεγαλύτερο μόνιμο στρατό στον κόσμο και το δεύτερο μεγαλύτερο προϋπολογισμό άμυνας .
Το 2003 η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα (μετά τη Ρωσία και τις ΗΠΑ) που έκανε μια επανδρωμένη διαστημική πτήση. Η Κίνα τοποθέτησε ένα σεληνιακό όχημα σε τροχιά το 2007, με τη δυνατότητα μιας επανδρωμένη αποστολής στο φεγγάρι μέχρι το 2020.
Η Κινέζικη Πρωτοχρονιά , γνωστή στη σύγχρονη Κίνα ως «Γιορτή της Άνοιξης», είναι μια σημαντική κινεζική  γιορτή στο γύρισμα του χρόνου του παραδοσιακού lunisolar, κινέζικου ημερολόγιου. Γιορτές παραδοσιακές γίνονται από το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς εως, το Φεστιβάλ Φανάρι για την 15η ημέρα του πρώτου ημερολογιακού μήνα.
Κινέζικη πρωτοχρονιά
Το κινέζικο ζωώδιο , γνωστό ως Sheng Xiao, βασίζεται σε έναν κύκλο δώδεκα ετών, κάθε χρόνο στον κύκλο κυριαρχεί ένα σημάδι των ζώων που σχετίζονται με τον κύκλο. Αυτά τα σημάδια είναι ο αρουραίος, το βόδι, η τίγρη, το κουνέλι, ο δράκος, το φίδι, το άλογο, πρόβατο, ο πίθηκος, ο κόκορας, ο σκύλος και ο χοίρος.Υπολογίζονται σύμφωνα με το κινεζικό σεληνιακό ημερολόγιο.
Ο υπολογισμός της ώρας στην Κίνα ακολουθεί ένα ενιαίο πρότυπο χρονικής μετατόπισης της UTC + 08: 00 .  Η Κίνα  εκτείνεται σε πέντε γεωγραφικές ζώνες ώρας.
Οι Κινέζοι  κατασκεύασαν μεταξύ άλλων, το χαρτί, την μαγνητική πυξίδα, την εκτύπωση, την πορσελάνη το τσάι, το μετάξι και την πυρίτιδα
Το Λευκό , και όχι  το μαύρο, είναι το κινέζικο χρώμα για το πένθος και τις κηδείες.
Οι Κινέζες νύφες φορούν συχνά κόκκινο , ένα χρώμα που θεωρείται τυχερό.
Το βαψιμο των κατοικίδιων ζώων για να μοιάζουν με άλλα άγρια ζώα είναι μια μό σαδτην Κίνα.
τίγρης βαμμένα σκύλο
Το Μπάντμιντον, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το πινγκ-πονγκ είναι τα αγαπημένα  αθλήματα στην Κίνα.
Το κρίκετ και η πάλη είναι ένα δημοφιλής διασκέδαση στην Κίνα.
Το γιγαντιαίο panda ζει στα ομιχλώδη βουνά της κεντρικής Κίνας και πουθενά αλλού στη Γη.
Η Πώληση κρέαρος σκύλου για κατανάλωση είναι νόμιμη στην Κίνα και είναι περίπου 10 εκατομμύρια σκύλοι κάθε χρόνο που σφάζονται για κατανάλωση.
Κάθε χρόνο, τα τέσσερα εκατομμύρια γάτες τρώγονται στην Κίνα ως μια λιχουδιά.
Οί πλούσιοι άνθρωποι στην Κίνα προσλαμβάνουν υπαλλήλους για να εκτίσουν την ποινή φυλάκισης τους.
Μπραντ Πιτ είχε απαγορευτεί από την Κίνα για το ρόλο του στην ταινία "7 Χρόνια στο Θιβέτ».
Οι χωρικοί στην κεντρική Κίνα χρησιμοποιούν τα οστά δεινοσαύρων ως φάρμακο - νομίζοντας ότι ήταν από τους δράκους. Αυτά τα οστά τα βρήκαν σκάβοντας και, στη συνέχεια τα έκαναν σούπα ή τα έτριβαν για να κάνουν τα παραδοσιακά φάρμακα για πολλές δεκαετίες.
Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής στον κόσμο του κόκκινου κρασιού.
Αν βάζαμε στη σειρά όλες τις σιδηροδρομικές γραμμές της Κίνας θα μπορούσαμε να τυλίξουμε  δύο φορές τη Γη......

Κι έγινα ο καθρέφτης σου… πώς νιώθεις;

  Κι έγινα ο καθρέφτης σου… πώς νιώθεις; – Θώμη Μπαλτσαβιά – GynaikaEimai 15 Ιανουαρίου 2025 Υπάρχουν πολλά στάδια που πέρασα με σένα και τη...