Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016


Κυριακή, 21 Αυγούστου 2016

"Ανασκαφή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου εντός της "νεκρής" ζώνης στην κοινότητα Ακακίου της επαρχίας Λευκωσίας έφερε στο φως ψηφιδωτό, που οι αρχαιολόγοι το τοποθετούν στον 4ο π.Χ. αιώνα και απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου και πλούσιο γεωμετρικό διάκοσμο..."

Εντυπωσιακό ψηφιδωτό του 4ου π.Χ. αιώνα αποκαλύφθηκε στην Κύπρο

Resizer.ashxΑνασκαφή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου εντός της «νεκρής» ζώνης στην κοινότητα Ακακίου της επαρχίας Λευκωσίας έφερε στο φως ψηφιδωτό, που οι αρχαιολόγοι το τοποθετούν στον 4ο π.Χ αιώνα και απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου και πλούσιο γεωμετρικό διάκοσμο.
Το ψηφιδωτό εντυπωσιάζει με τη θεματολογία του, που είναι μοναδική στην Κύπρο, αλλά και για την υψηλή ποιότητα κατασκευής του. Υπεύθυνη της ανασκαφής είναι η αρχαιολογική λειτουργός Φρύνη Χατζηχριστοφή, η οποία ανέφερε ότι το ψηφιδωτό είναι μήκους 26 μέτρων και πλάτους 4 μέτρων.
Η ανασκαφική έρευνα στον χώρο άρχισε το 2013. Κατά την πρώτη ανασκαφική περίοδο είχαν εντοπιστεί οικοδομικά κατάλοιπα σε ελάχιστο βάθος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει μία τεράστια δεξαμενή διαστάσεων 10×14 μέτρα, που φαίνεται να είχε ουσιαστικό ρόλο στη χρήση του χώρου. Το 2014 δεν έγιναν ανασκαφές.
Το 2015, η έρευνα επικεντρώθηκε σε δύο τομείς: στα νότια της δεξαμενής όπου το 2013 εντοπίστηκαν κατάλοιπα ψηφιδωτού δαπέδου και στα ανατολικά του χώρου, όπου αποκαλύφθηκαν τρία δωμάτια ανισομερή μεταξύ τους που πιθανόν να σηματοδοτούν το ανατολικό άκρο του κτιρίου, καθώς και τέσσερα παράλληλα λαξεύματα στον φυσικό βράχο.
Η εικονική σκηνή αρματοδρομιών περιλαμβάνει τέθριππα, στα οποία απεικονίζεται όρθιος ο ηνίοχος, τα οποία αγωνίζονται γύρω από τον εύριπο (spina). Κάθε άρμα συνοδεύεται από δύο επιγραφές.
Η ανασκαφή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου εντός της «νεκρής» ζώνης στην κοινότητα Ακακίου της επαρχίας Λευκωσίας έφερε στο φως  ψηφιδωτό , που οι αρχαιολόγοι το τοποθετούν στον 4ο π.Χ αιώνα και  απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου και πλούσιο γεωμετρικό διάκοσμο, Τρίτη 9 Αυγούστου 2016. Το ψηφιδωτό  εντυπωσιάζει με τη θεματολογία του, που είναι μοναδική στην Κύπρο, αλλά και για την υψηλή ποιότητα κατασκευής του. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΤΠ/ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Στην ανατολική άκρη του εύριπου διακρίνεται η meta, δηλαδή το σημείο στροφής των αρμάτων, η οποία αποδίδεται ως ένα κυκλικό βάθρο πάνω στο οποίο στηρίζονται τρεις κώνοι που απολήγουν σε ωό. Πάνω στον εύριπο απεικονίζονται επίσης τρεις κίονες που απολήγουν σε τρία χάλκινα δελφίνια, από τα οποία ρέει νερό, και ένας ναΐσκος. Ανάμεσα στα άρματα εμφανίζονται ένας έφιππος άνδρας και δύο πεζοί άνδρες που κρατούν ο ένας μαστίγιο και ο άλλος αγγείο με νερό.
Η φετινή ανασκαφή επικεντρώθηκε σε τρεις τομείς: 1) στα βόρεια της δεξαμενής όπου εντοπίστηκαν διάφορα υπέργεια και υπόγεια κανάλια που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο γέμιζε και άδειαζε η δεξαμενή, 2) στα δυτικά της δεξαμενής όπου φάνηκε ότι ο χώρος δεν ήταν καλυμμένος με ψηφιδωτό δάπεδο. Η ανασκαφή σε αυτό το σημείο δεν ολοκληρώθηκε και θα συνεχιστεί το 2017, 3) στα νότια της δεξαμενής όπου το 2015 εντοπίστηκε μακρόστενη στοά με ψηφιδωτό δάπεδο, το οποίο απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου.
Κατά τη φετινή έρευνα αποκαλύφθηκε ολόκληρη η παράσταση του ιπποδρόμου. Φάνηκε ότι πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές φάσεις ενός αγώνα με τέσσερα τέθριππα στον ιππόδρομο. Τα δύο ονόματα που συνοδεύουν κάθε τέθριππο αντιστοιχούν το ένα στον ηνίοχο και το άλλο σε ένα από τα άλογα. Πάνω στον εύριπο εμφανίστηκε, εκτός από τους ναΐσκους και του κίονες με τα δελφίνια από τα οποία ρέει νερό αντίστοιχα με εκείνα που βρέθηκαν στο τμήμα του ψηφιδωτού που αποκαλύφθηκε το 2015, ο μηχανισμός με τον οποίο μετρούσαν τους γύρους, που ολοκληρώνονταν κατά τον αγώνα.
Στο δυτικό άκρο της στοάς ήρθε στο φως πίνακας με κυκλικό μοτίβο πλοχμού (συμπλεκόμενες λωρίδες) μέσα στον οποίο ενσωματώνονται εννέα μετάλλια, οκτώ μετάλλια ανάμεσα στον πλοχμό και ένα στο κέντρο της σύνθεσης, που φέρουν προτομές γυναικείων μορφών. Παρόλο που το δάπεδο δεν έχει ακόμη συντηρηθεί και καθαριστεί από τα άλατα, που καλύπτουν τα περισσότερα μετάλλια, το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου αναφέρει ότι μπορούν να ταυτιστούν οι μορφές με τις εννέα μούσες, εφόσον η κάθε μία κρατά το σύμβολο της ιδιότητας της.
Η ανασκαφή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου εντός της «νεκρής» ζώνης στην κοινότητα Ακακίου της επαρχίας Λευκωσίας έφερε στο φως  ψηφιδωτό , που οι αρχαιολόγοι το τοποθετούν στον 4ο π.Χ αιώνα και  απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου και πλούσιο γεωμετρικό διάκοσμο, Τρίτη 9 Αυγούστου 2016. Το ψηφιδωτό  εντυπωσιάζει με τη θεματολογία του, που είναι μοναδική στην Κύπρο, αλλά και για την υψηλή ποιότητα κατασκευής του. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΤΠ/ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Η ανασκαφή του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου εντός της «νεκρής» ζώνης στην κοινότητα Ακακίου της επαρχίας Λευκωσίας έφερε στο φως ψηφιδωτό , που οι αρχαιολόγοι το τοποθετούν στον 4ο π.Χ αιώνα και απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου και πλούσιο γεωμετρικό διάκοσμο, Τρίτη 9 Αυγούστου 2016. Το ψηφιδωτό εντυπωσιάζει με τη θεματολογία του, που είναι μοναδική στην Κύπρο, αλλά και για την υψηλή ποιότητα κατασκευής του. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΤΠ/ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Τoν χώρο της ανασκαφής επισκέφθηκε σήμερα ο υπουργός Μεταφορών της Κύπρου, Μάριος Δημητριάδης, ο οποίος εξέφρασε τη χαρά και την υπερηφάνεια του για «το πραγματικά αξιόλογο εύρημα». Επίσης, επισήμανε τον ρόλο του Τμήματος Αρχαιοτήτων στην Κύπρο, αναφέροντας ότι «επιτελεί σημαντικό έργο, στο οποίο όλοι πρέπει να είμαστε αρωγοί, διότι αναδεικνύει την τεράστια αρχαία κληρονομιά που έχει η Κύπρος».
Η διευθύντρια του Τμήματος Αρχαιοτήτων, δρ Μαρίνα Σολωμίδου- Ιερωνυμίδου δήλωσε πως ο χώρος θα προστατευτεί, ενώ θα γίνουν προσωρινές κατασκευές για φύλαξή του. Επίσης, είπε ότι ακολούθως θα διαρρυθμιστεί με τέτοιο τρόπο και θα αναβαθμιστεί, ώστε να ανοίξει για το κοινό. Πηγή

ΠΩΣ ΚΤΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ-- HISTORYASIA - MANKIND - BUILDING THE PYRAMIDS



Λίγα λόγια και σταράτα....
Πως κτίστηκαν οι πυραμίδες της Αιγύπτου και η τεχνική που αντιπροσωπεύουν
Είναι τα πιο μυστηριώδη δημιουργήματα της ανθρώπινης νοημοσύνης;  Ή μήπως ο τέλειος αρμονικός συντονισμός τους με τα άστρα είναι εξωγήινης προέλευσης;
Στο σύντομο video που ακολουθεί παρέχονται πληροφορίες και εξηγήσεις από έμπειρους ερευνητές και πάνω απ' όλα υπάρχει και η δυνατότητα εμφάνισης ελληνικών υποτίτλων....

                           ΔΙΚΟ   ΣΑΣ....!!!!!!!!

ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑΣ ΣΤΟ ΒΩΛΑΚΑ ΤΗΝΟΥ;

Τήνος: Οι ογκόλιθοι του Βώλακα είναι τα απομεινάρια της Τιτανομαχίας;

volakas-tinos-01-min-696x467Σε ένα μικρό χωριό της Τήνου το τοπίο από κυκλαδίτικο μετατρέπεται σε σεληνιακό. Γρανιτένιοι ηφαιστειογενείς ογκόλιθοι βρίσκονται διάσπαρτοι στο οροπέδιο του Βωλάκα, που βρίσκεται κοντά στην Χώρα του νησιού. Οι σχηματισμοί των βράχων ενίοτε θυμίζουν πουλιά, ζώα, ανθρώπινα σώματα ή τις περισσότερες φορές απλά βόλους, από όπου προήλθε και η ονομασία του χωριού.
Το πότε χτίστηκε ο Βώλακας είναι αδύνατον να προσδιοριστεί, αλλά πιθανολογείται πως είναι από τα παλαιότερα χωριά του νησιού.
Δεν αποκλείεται η περιοχή να κατοικείται πριν από το 2.000 π.Χ., καθώς μέσα σε βράχια έχουν βρεθεί δυο κομμάτια οψιδιανού, πέτρωμα φυσικού μαύρου γυαλιού με το οποίο έφτιαχναν εργαλεία εκείνης της περιόδου.
Ο ομώνυμος οικισμός με τα λιγοστά κάτασπρα σπιτάκια του, ακουμπισμένα στους τεράστιους μονόλιθους αποτελεί μοναδικό θέαμα. Για τους λάτρεις της μυθολογίας, υπάρχει η εξήγηση ότι το περίεργο αυτό θέαμα είναι ένα τα τελευταία απομεινάρια της μάχης μεταξύ Γιγάντων και Τιτάνων.
Το τοπίο έχει γεννήσει θρύλους αλλά έχει προσελκύσει και το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες. Η πρώτη λέει ότι οι βράχοι προήλθαν από έκρηξη ηφαιστείου 20 περίπου εκατομμύρια χρόνια πριν. Σύμφωνα με τη δεύτερη θεωρία, η θάλασσα έφτανε μέχρι τον Βώλακα, εκατομμύρια χρόνια πριν. Με την απόσυρση της θάλασσας παρέμειναν τα βράχια, με το χαρακτηριστικό τους σχήμα να οφείλεται στην υδάτινη διάβρωση, ενώ μια τρίτη θεωρία αναφέρει ότι τμήμα μετεωρίτη που προσέκρουσε στην περιοχή με αποτέλεσμα τον σχηματισμό των βράχων.
volakas-tinos-02-makrini-600x400-minΤο χωριό του Βώλακα με τους γρανιτένιους ογκόλιθους.
Ο καθηγητής υδρογεωλογίας και τεχνικής γεωλογίας του πανεπιστημίου Αθηνών,Γιώργος Στουρνάρας, ο οποίος είναι λάτρης της Τήνου και πιστός «προσκυνητής» του εντυπωσιακού ανάγλυφου της ενδοχώρας της, έχει επισταμένα μελετήσει το γρανιτικό πεδίο της περιοχής.
volakas-tinos-03-minΓρανιτένιοι ηφαιστειογενείς ογκόλιθοι βρίσκονται διάσπαρτοι στο οροπέδιο του Βώλακα.
Όπως διαπίστωσε τα απόκοσμα, στρογγυλά βράχια οφείλονται στη διάβρωση και την αποσάθρωση του πετρωμένου μάγματος, του διάπυρου που γεμίζει το εσωτερικό της Γης, το οποίο βγαίνει ενίοτε στερεοποιημένο στην επιφάνεια. Από τη στιγμή που ο γρανίτης βγήκε στην επιφάνεια σε στέρεη μορφή, τη σκυτάλη της διαμόρφωσής του πήραν τα διάφορα στοιχεία της φύσης, όπως η θερμοκρασία, οι άνεμοι και η υγρασία.
volakas-tinos-04-minΣπίτι χτισμένο πάνω στο βράχο.
Για τους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι είναι ελάχιστοι, οι ογκόλιθοι είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Πολλά από τα σπίτια του χωριού είναι χτισμένα πάνω σε βράχους, με τους τοίχους να ενσωματώνουν τις γρανιτικές σφαίρες και τα δωμάτια να ορίζονται συχνά από αυτές. Σε ένα σπίτι, μάλιστα, η στρογγυλή πέτρα εισβάλλει στην κρεβατοκάμαρα με αποτέλεσμα το κρεβάτι να έχει τρία πόδια, αφού το τέταρτο ακουμπά στον βράχο.
Οι ντόπιοι λένε ότι ένα από τα καλύτερα σημεία για να θαυμάσει κανείς τη γρανιτική μεγαλοπρέπεια του τοπίου, είναι ένα άνοιγμα, γνωστό ως «του Βουράκη η Πλάκα»,τρία λεπτά πίσω από την εκκλησία του χωριού.
Το χωριό των αναρριχητών
Τα βράχια του Βώλακα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια πόλος έλξης για… βραχομανείς από όλο τον κόσμο. Αναρριχητές από τη Γερμανία κι άλλες χώρες της Ευρώπης συρρέουν στην Τήνο και επιδίδονται στο αγαπημένο τους bouldering, στην αναρρίχηση δηλαδή χαμηλού ύψους βράχων χωρίς σχοινιά. Ο Karsten Oelze, Γερμανός γκουρού του αθλήματος, έχει χαρακτηρίσει το χωριό της Τήνου ως το μεγαλύτερο σε έκταση πεδίο boulder της Ευρώπης.
volakas-tinos-05-minΟι κάτοικοι ασχολούνται ακόμα και σήμερα με το πλέξιμο των καλαθιών.
Η τέχνη του καλαθιού
Η ομορφιά, όμως και οι ιδιαιτερότητες του αυτού του μικρού χωριού δεν εξαντλούνται στο φυσικό του τοπίο. Οι κάτοικοι του Βώλακα ασχολούνται σχεδόν από πάντα με την καλαθοπλεκτική. Το χωριό ήταν ο βασικός προμηθευτής κοφινιών και κάθε είδους καλαθιών για τους αγρότες της Τήνου, αλλά και των γύρω νησιών.
volakas-tinos-06-minΗ εκκλησία της Παναγίας της Καλαμάν.
Η μακρόχρονη ιστορία της τέχνης της καλαθοπλεκτικής επιβεβαιώνεται ακόμη και από τις δοξασίες της θρησκευτικής παράδοσης. Η παλαιότερη καταγεγραμμένη εκκλησία της περιοχής ονομάζεται «Παναγία η Καλαμάν».
Η ιστορία της εκκλησίας αναφέρει ότι πήρε το όνομά της, όταν στα μέσα του 18ου αιώνα πυκνά καλάμια υψώθηκαν σαν θαύμα γύρω από το ξωκλήσι που υπήρχε τότε, προστατεύοντας τους χωρικούς από την επιδρομή Αλγερινών πειρατών.
Προς τιμή της Παναγίας, το 1792, στο ίδιο σημείο, οι κάτοικοι έχτισαν ένα μεγαλύτερο ξωκλήσι, το οποίο ονόμασαν «Παναγία η Καλαμάν» (των Καλαμιών)….
Δείτε εδώ το βίντεο:
Σχόλιο diadrastika: Όπως είδαμε, υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το πως προέκυψαν και βρέθηκαν αυτές οι πέτρες. Ας κρατήσουμε, λοιπόν, στο νου μας και εκείνη του «μύθου» ότι είναι απομεινάρια της Γιγαντομαχίας και Τιτανομαχίας. Πηγή

Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

ΒΡΟΧΗ ΟΝΕΙΡΩΝ by ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ

Ἀλέξανδρος Γραμματικός: Βροχή ὀνείρων

Grammatikos,Aleksandros-BrochiOneiron-Eikona-01

Ἀ­λέ­ξαν­δρος Γραμ­μα­τι­κὸς

Βρο­χὴ ὀ­νεί­ρων


03-PiΡΩΙΝΑ ΠΟΥ ΞΥΠΝΑΣ ἐ­νῶ θὲς νὰ κοι­μᾶ­σαι μέ­χρι τὴν ἑ­πό­με­νη μέ­ρα, νι­ώ­θεις ἀ­παί­σια, ἀ­κό­μη κι ἂν τὸ ὄ­νει­ρο ποὺ εἶ­δες ἦ­ταν εὐ­χά­ρι­στο, ὅ­μως ἀ­ναγ­κά­ζε­σαι νὰ πᾶς γιὰ δου­λειά. Τὰ πό­δια σου βα­ρί­δια, σέρ­νε­σαι, ὅ­μως τὸ κά­νεις. Ἄλ­λα, πά­λι, ἐ­νῶ θέ­λεις νὰ ξυ­πνή­σεις δυ­στυ­χι­σμέ­νος, ἀ­φοῦ τὸ εἶ­χες σχε­δι­α­σμέ­νο γιὰ νὰ σὲ λυ­πη­θοῦν οἱ δι­κοί σου καὶ ἡ ζω­ή, ἐ­νῶ πά­λευ­ες ὅ­λη νύ­χτα μὲ ἐ­φιά­λτες καὶ ἄ­σχη­μα ὄ­νει­ρα, ση­κώ­νε­σαι μὲ ἀ­πί­στευ­τη δι­ά­θε­ση καὶ ἐ­νέρ­γεια, μιὰ ἀ­νε­ξή­γη­τη δύ­να­μη σὲ τρα­βά­ει πρὸς τὰ πά­νω, σὰ νὰ λύ­νεις τὰ σχοι­νιὰ ἀ­πὸ ἀ­ε­ρό­στα­το. Δὲ θέ­λου­με, ὅ­μως ἀ­ναγ­κα­ζό­μα­στε. Τὸ σχε­δι­ά­ζου­με, ὅ­μως ναυα­γεῖ. Πρω­ι­νὰ ξυ­πνή­μα­τα, μι­κρὲς ἀ­φε­τη­ρί­ες τῆς ζω­ῆς. Κά­θε μέ­ρα ζεῖς ἕ­να νέ­ο ξε­κί­νη­μα, μιὰ και­νούρ­για προ­σμο­νή, μιὰ νέ­α πλά­νη, μιὰ ἐλ­πί­δα τα­ξι­διά­ρα, ἕ­να ἀ­κό­μη ὄ­νει­ρο. Ὅ­πως αὐ­τὰ ποὺ βλέ­πεις στὸν ὕ­πνο, ὅ­πως αὐ­τὰ ποὺ δι­η­γοῦν­ται δι­κοί σου ἄν­θρω­ποι, φί­λοι, γνω­στοὶ καὶ ἄ­γνω­στοι, ὅ­λοι.
         Ὅ­πο­τε ὀ­νει­ρεύ­ε­ται τὸν παπ­πού του, τὴν ἑ­πό­με­νη μέ­ρα βρέ­χει, μοῦ λέ­ει. Καὶ κά­θε φο­ρὰ δι­ευ­κρι­νί­ζει: Ὄ­χι ὅ­τι κά­θε φο­ρὰ ποὺ βρέ­χει τὸν ἔ­χω δεῖ τὴν προ­η­γού­με­νη. Καὶ γε­λά­ει, εὐ­τυ­χι­σμέ­νος. Ἀ­πὸ τὴ συ­νάν­τη­ση. Τὸ μό­νο σί­γου­ρο εἶ­ναι ὅ­τι ὅ­ταν τὸν δεῖ, βρέ­χει. Καὶ τὸ κά­θε ὄ­νει­ρο ἔ­χει τὴ δι­κή του ἑρ­μη­νεί­α, τὴ δι­κή του ἀ­λή­θεια, αὐ­τὴ ποὺ τοῦ δί­νουν. Καὶ πε­ρι­μέ­νεις νὰ βγεῖ. Τὴν ὀ­νει­ρεύ­ε­σαι νὰ ἔρ­χε­ται πρὸς τὸ μέ­ρος σου ντυ­μέ­νη ὅ­πως δὲν τὴν εἶ­χες ξα­να­δεῖ, μό­νο γιὰ σέ­να, μὲ τὰ μαλ­λιὰ ριγ­μέ­να στοὺς ὤ­μους, βρεγ­μέ­να, ἀ­χτέ­νι­στα, μὲ τὰ μά­τια «πρά­σι­να ἀ­κρω­τή­ρια τῆς κα­λῆς ἐλ­πί­δας», ἀ­νοι­χτά, σὰν ὠ­κε­α­νός. Καὶ πε­ρι­μέ­νεις νά ’ρ­θει. Στη­μέ­νος στὴ δι­ά­βα­ση γιὰ νὰ πε­ρά­σεις τὴ λε­ω­φό­ρο. Σκέ­φτε­σαι. Εἶ­ναι πολ­λοὶ αὐ­τοὶ πού σοῦ λεί­πουν. Περ­πα­τᾶς κι ἀρ­χί­ζει τὸ ψι­λο­βρό­χι. Ποῦ νὰ βρί­σκον­ται, τί θὰ πρέ­πει νὰ συμ­βεῖ γιὰ νά ’ρ­θουν στὰ ὄ­νει­ρα; Καὶ πε­ρι­μέ­νεις νὰ δεῖς. Πλη­σιά­ζεις σ’ ἕ­να κα­φε­νέ, ἀ­πό­λαυ­ση ὁ ἑλ­λη­νι­κός, καὶ τὰ κο­ρί­τσια ἀ­πὸ τὴ σχο­λή, δί­πλα σου, μὲ βρεγ­μέ­να τὰ τζίν, μυ­ρί­ζουν γι­α­σε­μί. Καὶ ἡ βρο­χὴ μα­γι­κή. Δὲν εἶ­σαι σί­γου­ρος, ἂν ἔ­πρε­πε νὰ ση­κω­θεῖς ἀ­πὸ τὸ κρε­βά­τι, ἂν ἔ­πρε­πε νὰ μεί­νεις ξα­πλω­μέ­νος, δὲν εἶ­σαι σί­γου­ρος ἂν ὀ­νει­ρεύ­ε­σαι, ἂν ὅ­λα συμ­βαί­νουν μπρο­στά σου, ἂν εἶ­σαι στὴ δου­λειὰ ἢ στὸ ἀ­ε­ρό­στα­το. Τὸ μό­νο σί­γου­ρο εἶ­ναι ὅ­τι βρέ­χει κι ἐ­κεί­νη πλη­σιά­ζει.
Bonsai-03c-GiaIstologio-04

Πη­γή: Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση

Ἀ­λέ­ξαν­δρος Γραμ­μα­τι­κὸς (Θεσ­σα­λο­νί­κη, 1969). Σπού­δα­σε οἰ­κο­νο­μι­κὰ στὸ ΑΠΘ κι ἔ­κα­νε με­τα­πτυ­χια­κὸ στὴν Ἀγ­γλί­α. Ἐρ­γά­ζε­ται στὸ χῶ­ρο τῆς ἐ­πι­κοι­νω­νί­ας καὶ τῆς δι­α­φή­μι­σης. Πρῶ­το του βι­βλί­ο: Λά­θρα Beach καὶ ἄλ­λα δι­η­γή­μα­τα (Ἐκ­δ. Νη­σί­δες, 2009). Συμ­με­τεῖ­χε στὸ συλ­λο­γι­κὸ τό­μο Ἱ­στο­ρί­ες Βι­βλί­ων (Εκ­δό­σεις Κα­στα­νι­ώ­τη, 2014), μὲ τὸ δι­ή­γη­μα «Ζων­τα­νὴ Βι­βλι­ο­θή­κη».

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΧΩΡΑ

Οι πιο όμορφοι καταρράκτες της Ελλάδας (Φωτογραφίες)

Ένα φωτογραφικό ταξίδι στους δρόμους του νερού.
Αναμφίβολα ζούμε σε μία από τις πιο όμορφες χώρες του κόσμου, αν όχι στην ομορφότερη, με κρυμμένους θησαυρούς και πανέμορφα μυστικά να αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια τόσο του Έλληνα, όσο και του ξένου ταξιδευτή, δημιουργώντας τις καλύτερες αναμνήσεις και αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Αν και η χώρα μας είναι μικρή σε έκταση, αναλογικά με άλλες, οι ομορφιές της είναι ασύγκριτες, και τα μνημεία της φύσης ασυναγώνιστα και μοναδικά.
Και πέρα από τις εξωτικές παραλίες με τα τυρκουάζ νερά όπου μπορεί να πάει κανείς να δροσιστεί το καλοκαίρι, στην Ελλάδα θα βρεις και πολλούς καταρράκτες, οι οποίοι βρίσκονται μέσα σε ονειρικά τοπία, έξω από το συνηθισμένο πλαίσιο της τουριστικής ανάπτυξης και προβολής. Μέσα σε φαράγγια, ή κρυμμένοι σε δάση, κάποιοι απότομοι και κάποιοι άλλοι πιο ήρεμοι, καταλήγοντας άλλοτε σε γαλαζοπράσινες λίμνες και άλλοτε στη θάλασσα, οι καταρράκτες στολίζουν την πατρίδα μας από άκρη σ’ άκρη και δημιουργούν τοπία που μοιάζουν βγαλμένα από παραμύθι.
Τόσο κοντά, και παράλληλα τόσο μακριά μας, μικροί παράδεισοι ξεφυτρώνουν, επιβεβαιώνοντας τις σκέψεις μας για το ασύγκριτο κάλλος και την ιδιαιτερότητα του τόπου μας. Ενός τόπου με χίλια πρόσωπα, που μπορεί να ανταποκριθεί ακόμη και στις πιο απαιτητικές επιθυμίες όλων των ταξιδευτών. Γιατί η αυθεντικότητα και η λιτότητα, που βρίσκονται σε πλεόνασμα στην ελληνική φύση, προσδιορίζουν επακριβώς την έννοια της τελειότητας…
Δείτε πανέμορφες φωτογραφίες από 13 καταρράκτες κατά μήκος της Ελλάδας.
kataraktes-1Άγιος Βάρβαρος, Τρύφος Αιτωλοακαρνανίας
kataraktes-2Έδεσσα
kataraktes-3Εύβοια, καταρράκτης Δρυμώνα
kataraktes-4Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, Καταρράκτης Αγ. Σοφίας
kataraktes-5Καταρράκτης Αμπά, Αστερούσια όρη, Κρήτη
kataraktes-6Καταρράκτης Τζουμέρκων
kataraktes-7Κρεμαστό Νερό, Σαμοθράκη
kataraktes-8Κύθηρα
kataraktes-9Λευκάδα
kataraktes-10Νέδα
kataraktes-11Όλυμπος
kataraktes-12Πολυλίμνιο Μεσσηνίας
kataraktes-13Σαμοθράκη

Ο ΑΡΑΒΑΣ ΣΤΟ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΡΟΥΣΣΩ

Ο κοιμώμενος

by selana019

Ο κοιμώμενος

Henri-Rousseau-Sleeping-Gypsy«- Εσύ είσαι ζωγράφος. Ξέρεις εκείνο το μεγάλο πίνακα στο μουσείο, εκείνο τον πίνακα του Ρουσσώ. Λέγεται Ο κοιμώμενος τσιγγάνος.
-Ναι, βέβαια. Είναι φημισμένος πίνακας.
– Κανονικά θα ‘πρεπε να λέγεται Ο κοιμώμενος Άραβας. Δείχνει έναν Άραβα ξαπλωμένο στην έρημο, να κοιμάται κάτω από ένα φεγγάρι με τρελή όψη. Ένα λιοντάρι μυρίζεται τον Άραβα, ο Άραβας δεν φοβάται. Ο Άραβας ονειρεύεται. Το ποτάμι που φαίνεται στο βάθος νομίζω ότι είναι το όνειρο του Άραβα. Μπορεί και το λιοντάρι να είναι μέσα στο όνειρο – αν προσέξεις, θα δεις ότι δεν έχει αφήσει ίχνη στην άμμο. Όπως και να ‘ χει, αγαπητή μου, αυτός ο πίνακας είναι το καλύτερο πορτρέτο του χαρακτήρα του Άραβα. Άγριος και ελεύθερος, κοιμάται άφοβα κάτω από τ’ αστέρια της νύχτας. Αλλά, ονειρεύεται. Πάντα ονειρεύεται το νερό. Ονειρεύεται τον κίνδυνο όταν δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, για να δείχνει παλικαριά. Οι Άραβες ζουν στις φαντασιώσεις τους. Δεν είμαστε πρακτικοί άνθρωποι, σαν τους Εβραίους. Οι Εβραίοι καταφέρνουν να πραγματώνουν ορισμένα πράγματα. Οι Άραβες ονειρεύονται και μιλούν στο φεγγάρι.
– Αλλά, αγαπητή μου Έλεν Τσέρυ, τί άλλο υπάρχει σ’ αυτόν τον ωραίο πίνακα του Ρουσσώ; Πες μου;
– Τι άλλο; Τι άλλο δείχνει ο πίνακας; Για να θυμηθώ. Εε… νομίζω ότι υπάρχει κάτι σαν κανάτα…
– Ναι. Ναι. Μια κανάτα για νερό. Τι άλλο;
– Ε…
– Υπάρχει ένα μουσικό όργανο. Σωστά; Μοιάζει με μαντολίνο ή αυτό που οι Έλληνες ονομάζουν μπουζούκι. Κι αυτό σου δείχνει κάτι ακόμη για τον Άραβα. Σου δείχνει μια άλλη πλευρά του. Εμείς οι Άραβες αγαπάμε την μουσική. Αγαπάμε τη μουσική των άστρων. Αλλά αγαπάμε επίσης την αριθμητική των άστρων. Και τα δύο είναι αραβικές επινοήσεις, το ήξερες αυτό; Α, ναι, οι Άραβες ήταν κάποτε δάσκαλοι στις τέχνες και στις επιστήμες. Η αρχιτεκτονική μας ήταν πρωτότυπη και δυνατή. Επινοήσαμε την αστρονομία, τα σύγχρονα μαθηματικά[1], τη χαρτογραφία, τη ναυπηγική, την αρωματοποιία. Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ακόμη αυτόν τον κατάλογο. Έχουμε μια αρχαία λογοτεχνική κληρονομιά. Στον 8ο, 9ο και 10ο αιώνα. ενώ η Ευρώπη ήταν βουτηγμένη στο βάλτο του Μεσαίωνα. ενώ η Ευρώπη ήταν βουτηγμένη στην άγνοια και στη φτώχεια και τη βαρβαρότητα, στις αραβικές χώρες είχε απλωθεί ο διαφωτισμός. Ο αραβικός κόσμος ήταν πολιτισμένος τότε, πλούσιος, μορφωμένος και ήταν επίσης εκλεπτυσμένος, με το δικό του άγριο και ονειρικό τρόπο. Μαθηματικοί έκαναν βόλτες μέσα σε ροδόκηπους, ποιητές ίππευαν περήφανα άλογα.
Και τι έγινε τότε; Μα αγαπητή μου, μας έκαναν μια μικρή επίσκεψη οι Σταυροφόροι. Οι χριστιανοί ιππότες από την Ευρώπη. Και έσφαξαν άντρες, γυναίκες και παιδιά, Εβραίους και Άραβες μαζί. Έσφαξαν όλους όσους δεν ήταν χριστιανοί. Οι Σταυροφόροι κατέστρεψαν τη ζωή της διανόησης και της επιστήμης της δυτικής Ασίας και της βόρειας Αφρικής. Έκαψαν τη μεγαλύτερη και πληρέστερη βιβλιοθήκη του κόσμου, τη μεγάλη βιβλιοθήκη της Τρίπολης, και γκρέμισαν δεκάδεςεπιστημονικά και καλλιτεχνικά κέντρα. Μια τέτοια τραγωδία… Μια τέτοια σπατάλη».
[…]
«Οι ευγενικοί Σταυροφόροι. Οι Άγιοι Σταυροφόροι. Αυτοί έσουραν τις αραβικές χώρες μέσα στον ίδιο βαλτόλακκο όπου βρισκόταν η Ευρώπη. Και οι αραβικές χώρες δεν συνήλθαν ποτέ από τότε. Όσα κέρδη κι αν βγάζουν από το πετρέλαιο, δεν μπορούν να αγοράσουν μ’ αυτά το διαφωτισμό τους. Πόσο διαφορετικές θα ήταν σήμερα οι συνθήκες στη Μέση Ανατολή, πόσο πιο συνετή και ασφαλής θα ήταν όλη η Γη, αν εκείνοι οι χριστιανοί δεν είχαν βεβηλώσει έναν πολιτισμό τόσο προχωρημένο, που να μην μπορεί να τον κατανοήσει το αλαζονικό στενό μυαλό τους. Σας τα έμαθαν αυτά στο σχολείο σας, μικρή μου Τσέρυ;»
(Τομ Ρόμπινς: Ο χορός των εφτά πέπλων – Skinny legs and all- 1990, σελ. 180-182)
[1] Στην πραγματικότητα, πατήρ (θεμελιωτής) της άλγεβρας –και των συγχρόνων μαθηματικών– είναι ο Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς (210-290 μ.χ.). Την άλγεβρα, εν συνεχεία, εξέλιξε ο Πέρσης Αμπού Αμπντουλάχ Μοχάμεντ ιμπν Μουσά αλ-Χουαρίζμι (781-850 μ.χ.).

Για την αντιγραφή: Αναρχία και ζωή
πηγή:

Κι έγινα ο καθρέφτης σου… πώς νιώθεις;

  Κι έγινα ο καθρέφτης σου… πώς νιώθεις; – Θώμη Μπαλτσαβιά – GynaikaEimai 15 Ιανουαρίου 2025 Υπάρχουν πολλά στάδια που πέρασα με σένα και τη...