Το χωριό-φάντασμα της Μαγνησίας
Ο Παλαιός Πλάτανος Αλμυρού είναι ένα από τα παλιότερα χωριά της περιοχής και η ιστορία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όπως εξάλλου και η σημερινή του απόκοσμη όψη.
Που βρίσκεται
Ο Παλαιός Πλάτανος Αλμυρού βρίσκεται στη Θεσσαλία νότια του Αλμυρού Μαγνησίας στις ανατολικές πλαγιές του όρους Όθρυς. Απέχει 43 χλμ. από την πόλη του Βόλου.
Ιστορία πίσω στο χρόνο
Στις αρχές του 16ου μ.Χ. αρκετοί κάτοικοι της Αρχαίας Άλου και του Νοτίου Αλμυρού εξαιτίας της Πανώλης αλλα και αγανακτισμένοι από τις επιδρομές των πειρατών ανηφορίζουν στο ριζά του όρους Όθρυς. Άλλη εκδοχή αναφέρει πως πρωτοκατοικήθηκε από Ασπροποταμίτες βοσκούς και στη συνέχεια δέχτηκε κατοίκους του κάμπου.
Το χωριό αναπτύχθηκε δύο συνοικίες, που τις χώριζε το μικρό ποτάμι που έρεε ανάμεσά τους. Η κάθε μία πήρε το όνομα της εκκλησίας που έκτισαν οι κάτοικοι με πολύ ευλάβεια. Οι Αι-Γιαννιώτες και Οι Αι- Θανασιώτες.
Ο Πλάτανος στα χρόνια της Τουρκοκρατίας
O Πλάτανος με τα χρόνια γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση. Την περίοδο της Οθωμανικής κατάκτησης ο Πλάτανος είχε παραχωρηθεί στη Μητέρα του Σουλτάνου και ευτύχησε να μην έχει μέσα στο χωριό τούρκο Βοεβόδα. Πληρώνοντας τους ανάλογους φόρους διατήρησαν κάποια αυτονομία έναντι των γειτονικών χωριών. Οι κάτοικοι εκμεταλλεύονταν τον κάμπο, με σιτηρά , αμπέλια, ελιές, καπνά όπως και καλαμπόκι, βαμβάκι αλλά και όσπρια και κηπευτικά. Διατηρήσαν έτσι τη θρησκευτικότητά τους και την ελληνικότητά τους. Αυτό το μαρτυρούν οι λειτουργίες των εκκλησιών του, καθώς και η ύπαρξη Δημοτικού Σχολείου.
Ο Πλάτανος το 1821
Οι κάτοικοι στον Πλάτανο πήραν μέρος σε όλα τα επαναστατικά κινήματα κατά των Τούρκων με αποτέλεσμα να καταστραφεί πολλές φορές. Το 1821 στον μεγάλο ξεσηκωμό του γένους με την καταστολή της επανάστασης στην περιοχή οι Τούρκοι έκαψαν όλο το χωριό. Όταν ορίστηκαν τα σύνορα του πρώτου ελληνικού κράτους (Παγασητικός – Αμβρακικός ) ο Πλάτανος έμεινε έξω απ’ την Ελλάδα.
Το 1833 ο λήσταρχος Βαλατσός βάζει φωτιά για δεύτερη φορά στο χωριό. Αλλεπάλληλοι αγώνες συνεχίστηκαν από τους κατοίκους εναντίον των Τούρκων αλλά πλήρωσαν βαρύ τίμημα κάθε φορά με μεγάλες καταστροφές στο χωριό. Στην τελευταία προσπάθεια των Θεσσαλών για ανεξαρτησία το 1878, το χωριό καίγεται ξανά και μάλιστα δύο φορές σε διάστημα δύο εβδομάδων. Τελικώς η πολυπόθητη ελευθερία έφθασε τον Αύγουστο του 1881.
Η καταστροφή από τους Ιταλούς
Το 1940 με την Γερμανική και την Ιταλική Κατοχή η περιοχή βιώνει την τελευταία και οριστική καταστροφή. Πολλές φορές οι Ιταλοί προχωρούσαν σε λεηλασίες και αρπαγές των αγαθών του χωριού. Τον Αύγουστο του 1943 μετά την αποτυχημένη μάχη του Αλμυρού μεταξύ των ανταρτών της Εθνικής Αντίστασης και των Ιταλών οι Γερμανοί κατά την προσφιλή τους τακτική αποφασίζουν σκληρά αντίποινα. Στις 14 Αυγούστου ρίχνουν εμπρηστικές βόμβες στο χωριό και στις 15 Αυγούστου οι Ιταλοί πυρπολούν όλα τα σπίτια του χωριού ένα προς ένα. Ευτυχώς δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα, γιατί οι κάτοικοι το είχαν εγκαταλείψει έγκαιρα.
Από τότε το χωριό σιγά σιγά άρχισε να εγκαταλείπεται από τους κατοίκους. Από το 1953 ως το 1960 είχε μεταφερθεί όλο το χωριό στον γειτονικό Νέο Πλάτανο.
Σήμερα ο Παλαιός Πλάτανος παραμένει στη θέση του προκαλώντας ένα αίσθημα μελαγχολίας και συγκίνησης στον επισκέπτη που αντικρίζει το πολύπαθο χωριό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου