Ποιος σου ‘δωσε το δικαίωμα να παίζεις με ψυχές;
Άργησα… όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι φαντάζομαι. Άργησα να καταλάβω ότι όντως υπάρχουν άνθρωποι -δε θεωρώ σωστό το χαρακτηρισμό παρεμπιπτόντως…- που παίζουν με ψυχές. Δε ξέρω αν αυτό είναι δείγμα έλλειψης ευφυΐας ή κάτι άλλο. Κι αφού λοιπόν το κατάλαβα, έπρεπε να περάσω στο επόμενο στάδιο, αυτό της αποδοχής και στο μεθεπόμενο, αυτό της αντίδρασης. Και κάπου εκεί το χάνω, διότι πέρασα στην αντίδραση κατευθείαν ως άμυνα σαφώς, αλλά κυρίως αντανακλαστικά, επειδή δυσκολεύομαι να δεχτώ κάτι τέτοιο σαν μια πραγματικότητα. Κι άντεξα στο γενικό ή συγκεκριμένα με κάποια άτομα ας υποθέσουμε πως δε μου κόστισε ιδιαίτερα και συνήλθα γρήγορα, μα… ΕΣΥ; Εσύ ένας τέτοιος άνθρωπος; Πώς μπόρεσες; Πώς εγώ δεν το φαντάστηκα; Πώς δεν πήρα μέτρα; Εν πάση περιπτώσει, ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα;
Άκου… δε πρόκειται κάτι να κερδίσεις, παρά μόνο να χάσεις παίζοντας με ψυχές. Δε ξέρω και δε θέλω να ξέρω τι ακριβώς απολαμβάνεις, μήτε τι στην ευχή ελπίζεις με τέτοιου είδους παιχνίδια όμως ΣΤΟΠ! Ναι… όπως το ακούς… δεν σου επιτρέπω! Και άκου και κάτι ακόμη… μπορώ να σε παίξω καλύτερα και να τρέχεις και να μη φτάνεις, αλλά δεν επιλέγω να είμαι τέτοιος άνθρωπος. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι δεν ανέχομαι να μου το κάνει ειδικά ο δικός μου άνθρωπος, υποτίθεται. Κι επειδή σιχαίνομαι καθετί που υποτίθεται… βρες άλλο παιχνιδάκι. Αν όλο αυτό επίσης είναι απωθημένο, αρνούμαι να ξοφλήσω εγώ το λογαριασμό.
Λυπάμαι… σε λυπάμαι, που ενώ είναι απλό, το κάνεις δύσκολο. Σε λυπάμαι που δεν έχεις τίποτα ανθρώπινο τελικά μέσα σου. Προφανώς δε γουστάρεις ούτε τον εαυτό σου για να καταφεύγεις σε παιχνίδια με την ψυχή άλλου ανθρώπου για να βρεις ικανοποίηση.
Κρίμα… και πιο κρίμα για σένα ρε φίλε γιατί στο χαλάω!
Ως εδώ… η ψυχή μου ανήκει σε μένα μόνο!
https://thewomen.gr/
Θώμη Μπαλτσαβιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου