Γιατί εσύ είσαι ο μαέστρος της καρδιάς μου…
Κι αν με ρωτάς τι αγαπάω πιο πολύ σε σένα, είναι που με κρατάς μακριά απ’ την ασχήμια του κόσμου. Είναι που η αγκαλιά σου είναι η δική μου ασφάλεια, η δική μου ηρεμία, η δική μου σιγουριά. Είναι που στέκεσαι μπροστά μου, όχι για να με ορίζεις, αλλά για να “καθαρίζεις” το τοπίο μου. Είναι που παρότι ξέρεις πως μπορώ να αντιμετωπίσω τα πάντα, επιλέγεις να προσπαθείς να με κρατάς προστατευμένη. Με πιστεύεις, με εμπιστεύεσαι, με νιώθεις, μα διαλέγεις να στέκεσαι ασπίδα μου, δίχτυ ασφαλείας μου.
Αν με ρωτάς τι αγαπάω πιο πολύ σε σένα, είναι πως ό,τι κακό κι αν σ’ αγγίζει, δεν έχει ποτίσει το μέσα σου. Είναι που παραμένεις μια ψυχή αθώα κι αληθινή, ανεπηρέαστη απ’ τις σειρήνες. Είναι που κρατάς σφιχτά αξίες κι ιδανικά, που τιμάς το λόγω τιμής και τη μπέσα, έννοιες που έχουν πια σχεδόν εκλείψει. Είναι που έχεις τη δύναμη να διαφέρεις απ’ το σωρό, που αντέχεις να μην παρασύρεσαι απ’ το πλήθος, που παραμένεις όρθιος ανάμεσα σε τόσους γονατιστούς, αδιαφορώντας για το κόστος.
Αν με ρωτάς τι αγαπάω πιο πολύ σε σένα, είναι αυτό που απ’ την πρώτη στιγμή σε ξεχώρισε απ’ το πλήθος, η αλήθεια στο βλέμμα σου. Μια αλήθεια που παρόλη την ασχήμια του κόσμου, παραμένει διάφανη κι ακέραια. Μια αλήθεια που έχει γίνει αγκαλιά και μ’ έχει τυλίξει. Μια αλήθεια που έχει γίνει φιλί και μ’ έχει μαγέψει. Μια αλήθεια που αξίζει κάθε στιγμή. Μια αλήθεια που αξίζει χίλιες ζωές.
Η αλήθεια σου, η δύναμή σου, η ακεραιότητά σου, το ήθος σου. Το γέλιο σου, το βλέμμα σου, τα χέρια σου, τη φωνή σου. Αυτή η φωνή που ηχεί σαν μουσική στ’ αυτιά μου και κινεί τις χορδές της ψυχής μου. Γιατί εσύ είσαι ο μαέστρος της καρδιάς μου…
https://thewomen.gr/
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου