«Προληπτικός πυρηνικός πόλεμος»: Η ιστορική μάχη για την ειρήνη και τη δημοκρατία.

 «Προληπτικός πυρηνικός πόλεμος»: Η ιστορική μάχη για την ειρήνη και τη δημοκρατία.

Ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας Ένα βαρυσήμαντο άρθρο του καθ. Michel Chossudovsky 

Ο Michel Chossudovsky είναι βραβευμένος συγγραφέας, ομότιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα, ιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG) στο Μόντρεαλ, εκδότης του Global Research. Σήμερα είναι ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Οτάβα, θέση που διατηρεί από το 1968. Έχει διδάξει και δίνει διαλέξεις (σε πολλά από αυτά ακόμη και σήμερα) ως επισκέπτης καθηγητής και ειδικός συνεργάτης σε πανεπιστημιακές σχολές και εκπαιδευτικά ιδρύματα του Καναδά: - Πανεπιστήμιο McGill, στο Μόντρεαλ, - Πανεπιστήμιο Carleton, Σχολή Διεθνών Υποθέσεων, Οτάβα. - Πανεπιστήμιο του Sherbrooke, Κεμπέκ, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών. Στην Ευρώπη: - L'Ecole des hautes études en sciences sociales (EHESS), Παρίσι - Διεθνές Πανεπιστήμιο Λαϊκών Ιδρυμάτων για την Ειρήνη (IUPIP), Rovereto, Ιταλία - Πανεπιστήμιο Saint Mary's, Τμήμα Διεθνών Αναπτυξιακών Σπουδών, Halifax, Nova Scotia και σε πολλές χώρες του Κόσμου, όπως: Αργεντινή, Περού, Χιλή, Μεξικό, Βενεζουέλα, Νικαράγουα, Φιλιππίνες, Ταϋλάνδη, Ντακάρ και διάφορες άλλες ακόμη

 Έχει διατελέσει επίσης σύμβουλος Κυβερνήσεων χωρών και διεθνών οργανισμών. 

Έχει συγγράψει 13 βιβλία, μεταξύ των οποίων και το : The Globalization of War, America’s Long War against Humanity. 

Το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί μεταφρασμένο στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Πιρόγα, με τίτλο: Η παγκοσμιοποίηση του πολέμου, ο μακρύς πόλεμος της Αμερικής κατά της ανθρωπότητας Υπενθυμίζουμε ότι Σεισάχθεια μετά από συνεννόηση με τον εκδότη, έχει δημοσιεύσει πριν από λίγο καιρό ένα κεφάλαιο του βιβλίου με τις συζητήσεις του συγγραφέα με τον ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο. *** Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 9 Μαρτίου 2022, επικαιροποιήθηκε και επεκτάθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2022. 

Εισαγωγή 

Σε καμία χρονική στιγμή από τότε που έπεσε η πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945, η ανθρωπότητα δεν βρέθηκε πιο κοντά στο αδιανόητο. Όλες οι εγγυήσεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, οι οποίες κατηγοριοποιούσαν την πυρηνική βόμβα ως «όπλο έσχατης ανάγκης», έχουν πλέον καταργηθεί. Η δήλωση του Βλαντιμίρ Πούτιν στις 21 Φεβρουαρίου 2022 ήταν μια απάντηση στις απειλές των ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα σε προληπτική βάση εναντίον της Ρωσίας, παρά τη «διαβεβαίωση» του Τζο Μπάιντεν ότι οι ΗΠΑ δεν θα καταφύγουν σε πυρηνική επίθεση «Πρώτου πλήγματος» εναντίον μιας εχθρικής προς τις ΗΠΑ χώρας: 

«Επιτρέψτε μου [ο Πούτιν] να εξηγήσω ότι τα κείμενα στρατηγικού σχεδιασμού των ΗΠΑ περιέχουν τη δυνατότητα ενός λεγόμενου προληπτικού πλήγματος κατά των πυραυλικών συστημάτων του εχθρού. Και ποιος είναι ο κύριος εχθρός για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ; Το ξέρουμε και αυτό. Είναι η Ρωσία. Στα έγγραφα του ΝΑΤΟ, η χώρα μας δηλώνεται επίσημα και άμεσα ως η κύρια απειλή για την ασφάλεια του Βόρειο-Ατλαντικού στρατιωτικού Συνασπισμού. Και η Ουκρανία θα χρησιμεύσει ως προωθημένο εφαλτήριο για ένα τέτοιο χτύπημα». (Ομιλία Πούτιν, 21 Φεβρουαρίου 2022, η έμφαση προστέθηκε)

 Τον περασμένο Ιούλιο του 2021, η κυβέρνηση Μπάιντεν ξεκίνησε την αναθεώρηση του πυρηνικού δόγματος του 2021 (Nuclear Posture Review - NPR), η οποία θα ολοκληρωθεί και θα ανακοινωθεί επίσημα το 2022. Η NPR του 2021 πρόκειται να περιλαμβάνει αυτό που περιγράφεται ως «διακήρυξη της πυρηνικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών». 

Είναι απίθανο ότι η NPR του 2021 θα καταργήσει τις πυρηνικές επιλογές των κυβερνήσεων Ομπάμα και Μπους, οι οποίες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην έννοια του προληπτικού πυρηνικού πολέμου που αναφέρθηκε στην ομιλία του προέδρου Πούτιν. Το βασικό πυρηνικό δόγμα των ΗΠΑ συνίσταται στην παρουσίαση των πυρηνικών όπλων ως μέσο [αυτοάμυνας] και όχι ως [όπλο μαζικής καταστροφής]. 

Επιπλέον, υπάρχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα πίσω από την NPR, τα οποία συνδέονται με το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων ύψους 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων που ξεκίνησε επί προεδρίας Ομπάμα. 

Παρόλο που η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει μέχρι στιγμής περιοριστεί σε συμβατικά όπλα σε συνδυασμό με τον «οικονομικό πόλεμο», η χρήση μιας μεγάλης σειράς εξελιγμένων όπλων μαζικής καταστροφής, συμπεριλαμβανομένων και των πυρηνικών όπλων, βρίσκεται στο σχεδιαστήριο του Πενταγώνου. Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων, ο συνολικός αριθμός των πυρηνικών κεφαλών παγκοσμίως είναι της τάξης των 13.000. Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες «έχουν η καθεμία περίπου 4.000 πυρηνικές κεφαλές στα στρατιωτικά τους αποθέματα». 

Οι κίνδυνοι του πυρηνικού πολέμου είναι πραγματικοί. 

Με γνώμονα το κέρδος. Δύο τρισεκατομμύρια δολάρια Υπό την ηγεσία του Τζο Μπάιντεν, τα δημόσια κονδύλια που διατίθενται για τα πυρηνικά όπλα προβλέπεται να αυξηθούν στα 2 τρισεκατομμύρια μέχρι το 2030, δήθεν ως μέσο για τη διασφάλιση της ειρήνης και της εθνικής ασφάλειας με έξοδα των φορολογουμένων. (Πόσα σχολεία και νοσοκομεία θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν με 2 τρισεκατομμύρια δολάρια;): Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν ένα οπλοστάσιο περίπου 1.700 στρατηγικών πυρηνικών κεφαλών που αναπτύσσονται σε διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM) και βαλλιστικούς πυραύλους που εκτοξεύονται από υποβρύχια (SLBM) και σε βάσεις στρατηγικών βομβαρδιστικών. Εκτιμάται ότι υπάρχουν επιπλέον 100 μη στρατηγικά ή τακτικά πυρηνικά όπλα σε βάσεις βομβαρδιστικών σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες και περίπου 2.000 πυρηνικές κεφαλές σε αποθήκες. [βλ. την ανάλυσή μας για τα B61-11 και B61-12 παρακάτω]. Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO) εκτίμησε τον Μάιο του 2021 ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα δαπανήσουν συνολικά 634 δισεκατομμύρια δολάρια, μέσα στα επόμενα 10 χρόνια για τη διατήρηση και τον εκσυγχρονισμό του πυρηνικού τους οπλοστασίου. (Arms Control) 

Σε αυτό το άρθρο, θα επικεντρωθώ πρώτα στη μεταψυχροπολεμική μετατόπιση του πυρηνικού δόγματος των ΗΠΑ, ακολουθούμενη από μια σύντομη ανασκόπηση της ιστορίας των πυρηνικών όπλων που ξεκινά από το Σχέδιο Μανχάταν που ξεκίνησε το 1939 με τη συμμετοχή τόσο του Καναδά όσο και του Ηνωμένου Βασιλείου. Μια επισήμανση σχετικά με την ιστορία των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας. Ο ξεχασμένος πόλεμος του 1918 Από ιστορική άποψη, οι ΗΠΑ και οι Σύμμαχοί τους απειλούσαν τη Ρωσία ήδη από παλαιότερα, για περισσότερα από 104 χρόνια, ξεκινώντας κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου με την αποστολή αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων κατά της Σοβιετικής Ρωσίας στις 12 Ιανουαρίου 1918 (για την υποστήριξη του ρωσικού αυτοκρατορικού στρατού). Η συμμαχική εισβολή των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου στη Ρωσία το 1918 αποτελεί ορόσημο στη ρωσική ιστορία, που συχνά παρουσιάζεται λανθασμένα ως μέρος ενός εμφυλίου πολέμου. Διήρκεσε περισσότερο από δύο χρόνια και περιελάμβανε την ανάπτυξη περισσότερων από 200.000 στρατευμάτων, εκ των οποίων 11.000 ήταν από τις ΗΠΑ και 59.000 από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Ιαπωνία που ήταν σύμμαχος της Βρετανίας και της Αμερικής κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου απέστειλε 70.000 στρατιώτες. 

Αμερικανικά στρατεύματα κατοχής στο Βλαδιβοστόκ 1918 Αμερικανικά και συμμαχικά στρατεύματα στο Βλαδιβοστόκ το 1918 

Η απειλή του πυρηνικού πολέμου 

Η απειλή των ΗΠΑ για πυρηνικό πόλεμο κατά της Ρωσίας διατυπώθηκε πριν από 76 και πλέον χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 1945, όταν οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση ήταν ακόμη σύμμαχοι. Συνίστατο σε ένα «Σχέδιο Γ' Παγκοσμίου Πολέμου» πυρηνικού πολέμου κατά της ΕΣΣΔ, με στόχο 66 πόλεις με περισσότερες από 200 ατομικές βόμβες. Αυτό το διαβολικό σχέδιο στο πλαίσιο του Προγράμματος Μανχάταν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πυροδότηση του Ψυχρού Πολέμου και του ανταγωνισμού των πυρηνικών εξοπλισμών. (Βλέπε την ανάλυση στη συνέχεια). 

Χρονολόγιο 1918-1920: 

Οι πρώτες δυνάμεις των ΗΠΑ και των συμμάχων ηγήθηκαν του πολέμου κατά της Σοβιετικής Ρωσίας με περισσότερες από 10 χώρες να στέλνουν στρατεύματα για να πολεμήσουν στο πλευρό του «Λευκού αυτοκρατορικού ρωσικού στρατού». Αυτό συνέβη ακριβώς δύο μήνες μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, στις 12 Ιανουαρίου 1918, και διήρκεσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1920.

 Το Πρόγραμμα Μανχάταν ξεκίνησε το 1939, με τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά. Αφορούσε τη παραγωγή της ατομικής βόμβας. 

Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, Ιούνιος 1941. 

Ναζιστική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Η Standard Oil of New Jersey πουλούσε πετρέλαιο στη ναζιστική Γερμανία. Φεβρουάριος 1945: Η Διάσκεψη της Γιάλτας. Η συνάντηση του Ρούσβελτ, του Τσόρτσιλ και του Στάλιν. «Επιχείρηση Αδιανόητο»: Ένα μυστικό σχέδιο επίθεσης κατά της Σοβιετικής Ένωσης που διαμορφώθηκε από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ αμέσως μετά τη διάσκεψη της Γιάλτας. Αποσύρθηκε τον Ιούνιο του 1945.

  12 Απριλίου 1945: Η Διάσκεψη του Πότσνταμ. Ο πρόεδρος Χάρι Τρούμαν και ο πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ εγκρίνουν τον ατομικό βομβαρδισμό της Ιαπωνίας. 15 Σεπτεμβρίου 1945: 

Το Υπουργείο Πολέμου των ΗΠΑ διαμορφώνει ένα σενάριο για τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο: Ένα σχέδιο βομβαρδισμού 66 πόλεων της Σοβιετικής Ένωσης με 204 ατομικές βόμβες, όταν οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ ήταν ακόμη σύμμαχοι. Το μυστικό σχέδιο (αποχαρακτηρισμένο) που διατυπώθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δόθηκε στη δημοσιότητα λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά το επίσημο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στις 2 Σεπτεμβρίου 1945 1949: Η Σοβιετική Ένωση ανακοινώνει τη δοκιμή της πυρηνικής της βόμβας. Το Δόγμα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο: «Προληπτικός πυρηνικός πόλεμος» Το Δόγμα της «Αμοιβαία Εξασφαλισμένης Καταστροφής» (Mutually Assured Destruction ή MAD) της εποχής του Ψυχρού Πολέμου δεν επικρατεί πλέον. Με την έναρξη της διακυβέρνησης του Τζορτζ Μπους αντικαταστάθηκε από το Δόγμα του Προληπτικού Πυρηνικού Πολέμου, δηλαδή τη χρήση πυρηνικών όπλων ως μέσο «αυτοάμυνας» τόσο κατά των πυρηνικών όσο και κατά των μη πυρηνικών κρατών. Στις αρχές του 2002 είχε ήδη διαρρεύσει το κείμενο της Αναθεώρησης της Πυρηνικής Πολιτικής του Τζορτζ Μπους, αρκετούς μήνες πριν από τη δημοσίευση του κειμένου της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας (NSS) του Σεπτεμβρίου 2002, το οποίο όριζε την «προληπτική αντιμετώπιση» ως εξής: «η προληπτική χρήση βίας ενόψει επικείμενης επίθεσης». Δηλαδή ως πράξη πολέμου για λόγους αυτοάμυνας. 

Το δόγμα MAD καταργήθηκε. Η αναθεώρηση της πυρηνικής στάσης του 2001 όχι μόνο επαναπροσδιόρισε τη χρήση των πυρηνικών όπλων, τα λεγόμενα τακτικά πυρηνικά όπλα ή το ότι οι βόμβες bunker buster (καταστροφείς των καταφυγίων ή (μίνι πυρηνικά) θα μπορούσαν στο εξής να χρησιμοποιούνται στο θέατρο του συμβατικού πολέμου χωρίς την έγκριση του Αρχιστράτηγου, δηλαδή του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Επτά χώρες προσδιορίστηκαν στο NPR του 2001 (που εγκρίθηκε το 2002) ως πιθανοί στόχοι για προληπτική πυρηνική επίθεση 

Συζητώντας τις «προδιαγραφές σχετικά με την ικανότητα να καταφέρουν πυρηνικά πλήγματα», η έκθεση απαριθμεί το Ιράν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Βόρεια Κορέα και τη Συρία ως «μεταξύ των χωρών που θα μπορούσαν να εμπλακούν σε άμεσες, πιθανές ή απρόβλεπτες καταστάσεις». ... Τρεις από αυτές τις χώρες (Ιράκ, Λιβύη και Συρία) έχουν έκτοτε γίνει αντικείμενο πολέμων, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η NPR του 2001 επιβεβαίωσε επίσης τη συνέχιση των προετοιμασιών πυρηνικού πολέμου κατά της Κίνας και της Ρωσίας. «Η αναθεώρηση Μπους αναφέρει επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα εναντίον της Κίνας, επικαλούμενες «τον συνδυασμό των εξελισσόμενων μέχρι στιγμής στρατηγικών στόχων της Κίνας και του συνεχιζόμενου εκσυγχρονισμού των πυρηνικών και μη πυρηνικών της δυνάμεων». «Τέλος, αν και η αναθεώρηση επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης Μπους ότι η Ρωσία δεν είναι πλέον εχθρός, αναφέρει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να είναι προετοιμασμένες για ενδεχόμενη πυρηνική εμπλοκή με τη Ρωσία και επισημαίνει ότι, «σε περίπτωση που οι σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία επιδεινωθούν σημαντικά στο μέλλον, οι ΗΠΑ ίσως χρειαστεί να αναθεωρήσουν το επίπεδο της πυρηνικής τους ισχύος και τη πυρηνική τους πολιτική». Τελικά, η αναθεώρηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πυρηνική σύγκρουση με τη Ρωσία είναι «πιθανή» αλλά «μη αναμενόμενη». [αυτό. ίσχυε το 2002] ( Arms Control) η έμφαση προστέθηκε. 

Η ιδιωτικοποίηση του πυρηνικού πολέμου Με τις εντάσεις να αυξάνονται σε μεγάλες περιοχές του Κόσμου, μια νέα γενιά τεχνολογίας πυρηνικών όπλων ξετυλίγονταν, καθιστώντας τον πυρηνικό πόλεμο μια πολύ ρεαλιστική προοπτική. Και με πολύ λίγες φανφάρες, οι ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει την ιδιωτικοποίηση του πυρηνικού πολέμου στο πλαίσιο ενός δόγματος «προληπτικού» πρώτου πλήγματος. Η διαδικασία αυτή τέθηκε σε πλήρη εξέλιξη αμέσως μετά την Αναθεώρηση της Πυρηνικής Πολιτικής του 2001 (NPR 2001) που εγκρίθηκε από τη Γερουσία των ΗΠΑ το 2002. Στις 6 Αυγούστου 2003, την Ημέρα της επετείου της Χιροσίμα, σε ανάμνηση της ρίψης της πρώτης ατομικής βόμβας (6 Αυγούστου 1945), πραγματοποιήθηκε μυστική συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών στο Στρατηγικό Στρατηγείο Διοίκησης στην Αεροπορική Βάση Offutt στη Νεμπράσκα. Συμμετείχαν υψηλόβαθμα στελέχη της πυρηνικής βιομηχανίας και του στρατιωτικού βιομηχανικού συμπλέγματος. Αυτή η συνεύρεση των εργολάβων στον τομέα της άμυνας, των επιστημόνων και των υπευθύνων χάραξης πολιτικής δεν είχε σκοπό να τιμήσει τη Χιροσίμα. Η συνάντηση αποσκοπούσε στο να προετοιμάσει το έδαφος για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς «μικρότερων», «ασφαλέστερων» και «πλέον εύχρηστων» πυρηνικών όπλων, που θα χρησιμοποιούνταν στους «επί του πεδίου πυρηνικούς πολέμους» του 21ου αιώνα». «Ο πυρηνικός πόλεμος έχει γίνει μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία γεμίζει τις τσέπες των αμερικανικών εργολάβων στον τομέα της άμυνας. Πρόκειται για την απόλυτη «ιδιωτικοποίηση του πυρηνικού πολέμου». 

Ο πυρηνικός πόλεμος κατά της Κίνας και της Ρωσίας υπό μελέτη Η Ρωσία χαρακτηρίζεται ως «Πιθανός» αλλά «Μη αναμενόμενος» εχθρός. Αυτό ίσχυε το 2002. Σήμερα, στο αποκορύφωμα του πολέμου στην Ουκρανία, μια προληπτική πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας περιλαμβάνεται στον σχεδιασμό του Πενταγώνου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα εφαρμοστεί. Ισχύει ότι ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί; Θυμόμαστε την ιστορική δήλωση του Ρέιγκαν: «Ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί και δεν πρέπει ποτέ να διεξαχθεί. Η μόνη αξία για τα δύο έθνη μας που διαθέτουν πυρηνικά όπλα είναι να διασφαλίσουμε ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν ποτέ». Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν ισχυρές φωνές και ομάδες πίεσης στο κατεστημένο των ΗΠΑ και στην κυβέρνηση Μπάιντεν που είναι πεπεισμένες ότι «ένας πυρηνικός πόλεμος μπορεί να κερδηθεί».

https://seisaxthia.wordpress.com/2022/10/16/

το βρήκα στο: https://anhsyxia.wordpress.com/