ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ
Όπως γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, μετά από σχεδόν οκτώ χρόνια, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και οι εγκληματίες του ΝΑΤΟ πήραν αυτό που ήθελαν. Τελικά κατάφεραν να σύρουν τη Ρωσία σε πόλεμο με την Ουκρανία. Τώρα έχουμε αδιαμφισβήτητα στοιχεία για αυτό, μέσω ενός εγγράφου της κορυφαίας δεξαμενής σκέψης των ΗΠΑ, RAND Corporation. Στον πρόλογο μιας έκθεσης του 2019 υπό τον τίτλο Extending Russia, Competing from Advantageous Ground διαβάζουμε: [η έμφαση προστέθηκε] Ο σκοπός του έργου ήταν να εξετάσει μια σειρά πιθανών μέσων για την επέκταση της Ρωσίας. Με αυτό, εννοούμε μη βίαια μέτρα που θα μπορούσαν να τονίσουν τον στρατό ή την οικονομία της Ρωσίας ή την πολιτική θέση του καθεστώτος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τα βήματα που θέτουμε δεν θα έχουν ούτε την άμυνα ούτε την αποτροπή ως πρωταρχικό σκοπό, αν και μπορεί να συμβάλλουν και στα δύο. Αντίθετα, αυτά τα βήματα θεωρούνται ως μέτρα που θα οδηγούσαν τη Ρωσία να ανταγωνίζεται σε τομείς ή περιοχές όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, προκαλώντας τη Ρωσία να επεκταθεί υπερβολικά στρατιωτικά ή οικονομικά ή προκαλώντας το καθεστώς να χάσει το εσωτερικό ή/και διεθνές κύρος και επιρροή . Θα μπορούσαμε πιθανώς να σταματήσουμε εδώ, αλλά οι λεπτομέρειες μέσα σε αυτήν την έκθεση ειδικά σχετικά με την Ουκρανία, είναι ακόμη πιο εντυπωσιακές: [η υπογράμμιση προστίθεται] Ο ουκρανικός στρατός ήδη αιμορραγεί τη Ρωσία στην περιοχή του Ντονμπάς (και το αντίστροφο). Η παροχή περισσότερου αμερικανικού στρατιωτικού εξοπλισμού και συμβουλών θα μπορούσε να οδηγήσει τη Ρωσία να αυξήσει την άμεση εμπλοκή της στη σύγκρουση και το τίμημα που πληρώνει για αυτήν. Η Ρωσία μπορεί να απαντήσει ξεκινώντας μια νέα επίθεση και καταλαμβάνοντας περισσότερο ουκρανικό έδαφος. Αν και αυτό θα μπορούσε να αυξήσει το κόστος της Ρωσίας, θα αντιπροσώπευε επίσης μια οπισθοδρόμηση για τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και για την Ουκρανία. [...] Η αύξηση των στρατιωτικών συμβουλών και των προμηθειών όπλων στην Ουκρανία είναι η πιο εφικτή από αυτές τις επιλογές με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο, αλλά οποιαδήποτε τέτοια πρωτοβουλία θα πρέπει να βαθμονομηθεί πολύ προσεκτικά για να αποφευχθεί μια ευρέως εκτεταμένη σύγκρουση. Οι τελευταίες γραμμές είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές. Ειδικά η φράση « βαθμονομήθηκε πολύ προσεκτικά » αφήνει ελάχιστη αμφιβολία για το γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ ενδιαφέρονται μόνο να χρησιμοποιήσουν την Ουκρανία σε ένα επικίνδυνο γεωπολιτικό παιχνίδι εναντίον της Ρωσίας. Ωστόσο, οι εκπλήξεις δεν τελειώνουν εδώ. Ένα άλλο μέρος της έκθεσης περιγράφει τη θέση της Ρωσίας για την επέκταση του ΝΑΤΟ και στην πραγματικότητα αναγνωρίζει τη « βοήθεια της Ρωσίας στην εκστρατεία υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν » (!): [η έμφαση προστέθηκε] Το Κρεμλίνο ήλπιζε ότι η βοήθειά του στην εκστρατεία υπό το ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν θα ενθάρρυνε το ΝΑΤΟ να ανταποδώσει και να σεβαστεί τα ρωσικά συμφέροντα. Η σιωπηλή απάντηση των Ρώσων ηγετών στην επέκταση του ΝΑΤΟ το 2004 για να συμπεριλάβει τα τρία πρώην σοβιετικά (και, νωρίτερα ακόμη, πρώην αυτοκρατορική Ρωσία) βαλτικά έθνη της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας διέψευσε την έντονη δυσαρέσκεια για αυτή την εξέλιξη, παρόμοια με την αρχική τους στάση απέναντι η Επανάσταση των Ρόδων του 2003 στη Γεωργία και η Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004 στην Ουκρανία, η οποία εγκατέστησε στις χώρες αυτές κυβερνήσεις κατά της Μόσχας. Πεπεισμένοι ότι τα διπλωματικά μέτρα είχαν αποδειχθεί αδύναμα για να αντισταθούν στην περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ και να αποτρέψουν τις λεγόμενες έγχρωμες επαναστάσεις, οι Ρώσοι ηγέτες ανέλαβαν στρατιωτική επέμβαση στη Γεωργία το 2008 για να επισημάνουν την αποφασιστικότητά τους να αποτρέψουν περαιτέρω επέκταση της Συμμαχίας σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που αναφέρονται ως Η Ρωσία είναι κοντά στο εξωτερικό. Τα ευρύτερα σχέδια των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ περιγράφονται εν συντομία σε επόμενη παράγραφο και καταδεικνύουν πόσο αδίστακτοι μπορούν να γίνουν στην προσπάθειά τους να επιτύχουν τους στόχους τους: [η υπογράμμιση προστίθεται] Αυτό το κεφάλαιο περιγράφει έξι πιθανές κινήσεις των ΗΠΑ στον τρέχοντα γεωπολιτικό ανταγωνισμό: παροχή θανατηφόρων όπλων στην Ουκρανία, συνέχιση της υποστήριξης στους Σύρους αντάρτες, προώθηση αλλαγής καθεστώτος στη Λευκορωσία, εκμετάλλευση των εντάσεων των Αρμενίων και του Αζερμπαϊτζάν, εντατικοποίηση της προσοχής στην Κεντρική Ασία και απομόνωση της Υπερδνειστερίας . -κατεχόμενος θύλακας εντός της Μολδαβίας). Υπάρχουν πολλές άλλες πιθανές γεωπολιτικές κινήσεις που συζητούνται σε άλλες έρευνες της RAND αλλά δεν αξιολογούνται άμεσα εδώ—συμπεριλαμβανομένης της εντατικοποίησης της σχέσης του ΝΑΤΟ με τη Σουηδία και τη Φινλανδία, την πίεση των διεκδικήσεων της Ρωσίας στην Αρκτική και τον έλεγχο των προσπαθειών της Ρωσίας να επεκτείνει την επιρροή της στην Ασία. Σε άλλο σημείο της έκθεσης διαβάζουμε: [η υπογράμμιση προστίθεται] Ενώ η απαίτηση του ΝΑΤΟ για ομοφωνία καθιστά απίθανο την ένταξη της Ουκρανίας στο άμεσο μέλλον, η προώθηση αυτής της πιθανότητας από την Ουάσιγκτον θα μπορούσε να ενισχύσει την αποφασιστικότητα της Ουκρανίας ενώ θα οδηγήσει τη Ρωσία να διπλασιάσει τις προσπάθειές της για να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Πράγματι, όπως γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, καθώς όλο αυτό το διάστημα που η Ρωσία ήταν επίσης απασχολημένη με τον πόλεμο στη Συρία, θα ήταν σχεδόν αδύνατο να ανοίξει και το ουκρανικό μέτωπο. Ωστόσο, τελικά, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ τράβηξαν το καλύτερο χαρτί τους για να αναγκάσουν τον Πούτιν να αναλάβει στρατιωτική δράση κατά της Ουκρανίας. Έβαλαν ξανά στο τραπέζι το ενδεχόμενο να ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ μέσω της μαριονέτας τους Volodymyr Zelenskyy. Η τελευταία κόκκινη γραμμή της Ρωσίας παραβιάστηκε και ο Πούτιν είδε την εισβολή στην Ουκρανία ως τη μόνη επιλογή που απέμενε. Σε επόμενη παράγραφο, διαβάζουμε ότι οι αδίστακτοι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ αναγνώριζαν ακόμη και ότι η προσπάθειά τους να προκαλέσουν τη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας θα μπορούσε «να αυξήσει τις απώλειες ουκρανικών ζωών και εδαφών »: [η υπογράμμιση προστίθεται] Η Ανατολική Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ΗΠΑ απέρριψαν την πρόταση του Zelenskyy για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για τις ρωσικές πτήσεις πάνω από την Ουκρανία, καθώς ο Λευκός Οίκος μέσω της εκπροσώπου του, Jen Psaki, δήλωσε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα απαιτούσε « ανάπτυξη αμερικανικού στρατού για επιβολή, που θα ήταν... δυνητικά μια άμεση σύγκρουση, και πιθανώς ένας πόλεμος με τη Ρωσία, κάτι στο οποίο δεν σχεδιάζουμε να είμαστε μέρος » . Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι είχαμε 100% δίκιο όταν ήδη από το 2014 γράφαμε ότι: Αυτό που έμεινε να γίνει, προς το παρόν, είναι να αμφισβητήσει τον Πούτιν για να παρασύρει τη Ρωσία σε έναν ατελείωτο πόλεμο φθοράς στην Ανατολική Ουκρανία και αυτό εξηγεί σε ένα βαθμό τον δισταγμό του Πούτιν να ενεργήσει όπως έκανε στην Κριμαία. Απέναντι στον ρωσικό στρατό, φυσικά, η Δύση δεν θα διακινδυνεύσει να βάλει οργανωμένη στρατιωτική δύναμη, αλλά μόνο ομάδες μισθοφόρων ιδιωτικών στρατών, όπως ήδη έκανε. Είναι βέβαιο, ωστόσο, ότι, παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία έχασε πολύτιμο χρόνο λόγω των λάθος κινήσεών της, δεν θα εγκαταλείψει εύκολα τα σχέδιά της για τη Ρωσία… Φαίνεται ότι οι νεοναζί του τάγματος Azov αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα των φιλοδυτικών Ουκρανών μισθοφόρων που πολεμούν από το 2014 εναντίον των Ρώσων αυτονομιστών στην Ανατολική Ουκρανία. Από τη Βικιπαίδεια : Το τάγμα Azov (μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2014), είναι μια δεξιά εξτρεμιστική και νεοναζιστική μονάδα της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας, με έδρα τη Μαριούπολη, στην παράκτια περιοχή της Αζοφικής Θάλασσας. Είδε την πρώτη του εμπειρία μάχης με την ανακατάληψη της Μαριούπολης από τις φιλορώσους αυτονομιστικές δυνάμεις τον Ιούνιο του 2014. Ο Αζόφ σχηματίστηκε αρχικά ως εθελοντική πολιτοφυλακή στις 5 Μαΐου 2014 κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στην Οδησσό. Στις 12 Νοεμβρίου 2014, το Azov ενσωματώθηκε στην Εθνική Φρουρά της Ουκρανίας και έκτοτε όλα τα μέλη είναι συμβασιούχοι στρατιώτες που υπηρετούν στην Εθνική Φρουρά της Ουκρανίας.  Θυμηθείτε ότι υπάρχουν στοιχεία ότι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ προσχεδίαζαν να εξοπλίσουν και να εκπαιδεύσουν τους νεοναζί στην Ουκρανία, ήδη από το 2013, υποδεικνύοντας ότι πιθανώς είχαν εξετάσει το ενδεχόμενο να σύρουν τη Ρωσία σε πόλεμο με την Ουκρανία τουλάχιστον πριν από μια δεκαετία. Όπως γράψαμε και στο προηγούμενο άρθρο μας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Πούτιν κατάλαβε ότι οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ήθελαν να σύρουν τη Ρωσία σε έναν ατελείωτο πόλεμο φθοράς, γι' αυτό σχεδίασε μια επιχείρηση πλήρους κλίμακας, ελπίζοντας να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία. έλεγχο σε λίγες μέρες προκειμένου να επιβάλει τους δικούς του όρους. Φαίνεται ότι είχε στο μυαλό του ένα Blitzkrieg, προκειμένου να αιφνιδιάσει τη Δύση, να τερματίσει τον πόλεμο πολύ γρήγορα με ελάχιστες απώλειες. Ενώ οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ έχουν ήδη εξασφαλίσει κάποια σημαντικά κέρδη από τη ρωσική εισβολή, μπορεί να χάσουν την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του ουκρανικού πληθυσμού. Η ουκρανική ηγεσία φαίνεται ήδη απογοητευμένη από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ δείχνουν απρόθυμες να εμπλακούν απευθείας στο ουκρανικό πεδίο πολέμου εναντίον της Ρωσίας. Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες μέρες θα δείξουν την ισορροπία κερδών και ζημιών για όλους στον γεωπολιτικό τομέα. Εκτιμούμε ότι εάν οι Ρώσοι δεν καταφέρουν να πετύχουν μια αποφασιστική νίκη μέσα σε ένα μήνα, μπορεί να κολλήσουν σε έναν αιματηρό πόλεμο φθοράς, όπως ακριβώς ήθελαν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ. Και τότε, ο Πούτιν μπορεί να σκεφτεί να κάνει το αδιανόητο ως την τελευταία του επιλογή. Ο Θεός να μας βοηθήσει .. μέσω: http://failedevolution. Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη selana https://anhsyxia.wordpress.com/ https://www.blogger.com/blog/post/edit/3018101497084885694/7357051225782982775# |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου