Απαγορευμένο το Κεφάλαιο του Κ. Μαρξ στην ΕΣΣΔ!;

 Απαγορευμένο το Κεφάλαιο του Κ. Μαρξ στην ΕΣΣΔ!;

Το ψεύδος, η συκοφαντία, ο αντιεπιστημονισμόςκαι τα αντισοβιετικά-αντικομμουνιστικά σύνδρομα έχουν κοντά ποδάρια.. 

Του Δημήτρη Πατέλη*

Έχουμε πήξει σε επαΐοντες! Να δούμε τι άλλη ανοησία/αθλιότητα θα ακούσουμε…

Πανεπιστημιακός αστήρ ισχυρίστηκε σε μεταπτυχιακό μάθημα ότι δήθεν στην ΕΣΣΔ το «Κεφάλαιο» του Κ, Μαρξ ήταν απαγορευμένο, ότι τάχα μου δεν ήταν στην διάθεση του λαού, αλλά υπήρχε μόνο σε περιορισμένης πρόσβασης βιβλιοθήκες «δι’ ολίγους και εκλεκτούς»!!!

Γιατί ρε αστροπελέκι; Μη τύχει και μολυνθεί ο λαός με μαρξισμό;

Αν το εν λόγω αστροπελέκι είχε στοιχειώδη γνώση της ιστορίας, θα ήξερε ότι η 1η μετά τα γερμανικά μετάφραση και έκδοση του «Κεφαλαίου» σε άλλη γλώσσα έγινε στη ρωσική το 1872, ακριβώς λόγω των θεωρητικών αναγκών του εκεί ανερχόμενου επαναστατικού κινήματος.

Εάν είχε διαβάσει τον Επίλογο του Μαρξ στη 2η έκδοση του Κεφαλαίου, ενδεχομένως να είχε πέσει στην περισπούδαστη αντίληψή του το εξής χωρίο: «Μια έξοχη ρωσική μετάφραση του Κεφαλαίου εκδόθηκε την άνοιξη του 1872 στην Πετρούπολη. Η έκδοση των 3.000 αντιτύπων έχει ήδη σχεδόν εξαντληθεί. Το 1871 ο κύριος Ν. Sieber, καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου, είχε αποδείξει στο σύγγραμμά του «Η θεωρία του D. Ricardo για την αξία και το κεφάλαιο κ.λπ.» ότι η δική μου θεωρία της αξίας, του χρήματος και του κεφαλαίου αποτελεί στα βασικά χαρακτηριστικά της αναγκαία μετεξέλιξη της σμιθιανής-ρικαρντιανής θεωρίας. Αυτό που ξαφνιάζει τον Δυτικοευρωπαίο κατά την ανάγνωση αυτού του επιτυχημένου βιβλίου είναι η συνεπής τήρηση της καθαρά θεωρητικής σκοπιάς» (MarxK. Το Κεφάλαιο, τ. 1. ΚΨΜ, 2016, σ. 731).

Στο ίδιο κείμενο του ο Μαρξ αναφέρει: «ένα συγκρητισμό κενό πνεύματος, που τον εκπροσωπεί καλύτερα ο John Stuart Mill. Πρόκειται για μια δήλωση χρεοκοπίας της «αστικής» οικονομικής επιστήμης, την οποία διασαφήνισε αριστουργηματικά στο έργο του Περίγραμμα της πολιτικής οικονομίας κατά τον Mill ο μεγάλος Ρώσος λόγιος και κριτικός Ν. Τσερνισέφσκι» (ό.π., σ. 730). Δες αστροπελέκι, πως ήξερε από τότε τον «κενό πνεύματος συγκρητισμό» ορισμένων, αλλά και με τι σεβασμό μιλά ο Μαρξ για τον μεγάλο Ρώσο επαναστάτη δημοκράτη!

Αν το αστροπελέκι μας έμπαινε στον κόπο να διαβάσει Λένιν, ενδέχεται να αντιλαμβανόταν ότι το καθήκον του ερευνητικού προγράμματος διερεύνησης-ανάδειξης της λογικής του Κεφαλαίου μέσω της αντιπαραβολής του με την «Επιστήμη της λογικής» του Γκ. Χέγκελ είχε διατυπωθεί από τον Β. Ι. Λένιν στα φιλοσοφικά του τετράδια (Περίληψη της Επιστήμης της Λογικής) από το 1914.

Απλή αναζήτηση θα πληροφορήσει τον κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη για τις εκατοντάδες διαφορετικές εκδόσεις του Κεφαλαίου του Μαρξ στην ΕΣΣΔ. Κατά το διάστημα 1917-1991, εκδόθηκαν και διακινήθηκαν περίπου 10 εκατομμύρια αντίτυπα των 3 τόμων του Κεφαλαίου σε 25 γλώσσες των λαών των δημοκρατιών της ΕΣΣΔ και σε ξένες γλώσσες και διαλέκτους.

Ας υποθέσουμε ότι τα παραπάνω δεν υπέπεσαν στην αντίληψη του ευρύνοος ερευνητή μας. Ας μας εξηγήσει τέλος πάντων ο …σοφός πανεπιστημιακός πως είναι δυνατόν, με «απαγορευμένο» το σημαντικότερο έργο της κλασικής επαναστατικής θεωρίας, να έχουν αναπτυχθεί στην ΕΣΣΔ οι σημαντικότερες έρευνες στο πεδίο της διαλεκτικής θεωρία και μεθοδολογίας ακριβώς του Κεφαλαίου, και οι πιο προωθημένες παγκόσμια επιστημονικές σχολές-κατευθύνσεις επί του θέματος; Ενός θέματος, επί του οποίου σχεδόν το σύνολο της δυτικής «καθηγητικής επιστήμης» και διανόησης, μηρυκάζει παιδαριώδεις κοινοτοπίες και αντιδιαλεκτικά σχήματα, διαστρεβλώνει κατάφορα τη λογική του Μαρξ, με πρόσχημα την αξίωση της «αυθεντικής ερμηνείας» ή/και «ανανέωσής του», ενώ επιλέγει την κατασυκοφάντηση, λοιδορίες και απαξιωτικές κακοήθειες ή/και την συνομωσία της σιωπής αντί για την ευθεία αναμέτρηση με τα κεκτημένα των εν λόγω σοβιετικών διανοητών, και ιδιαίτερα με το έργο του Βίκτορα Βαζιούλιν και της Διεθνούς Σχολής «Η Λογική της Ιστορίας»…

Άγνοια λοιπόν του πανεπιστημιακού μας ή τυπική αγοραία αντισοβιετική εμπάθεια; Εν πάσει περιπτώσει, εδώ ισχύει το κρείττον εστί το σιγάν του λαλείν…

Πρέπει εντός και εκτός πανεπιστημίου να αποκαλύπτεται ο αντιεπιστημονισμός, το ψεύδος και η συκοφαντία του κάθε επιτήδειου ή/και άσχετου, που διακατέχεται από πρωτόγονα αντισοβιετικά-αντικομμουνιστικά σύνδρομα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Αναλυτικότερα για τις εκδόσεις έργων των κλασικών βλ. π.χ.«Капитал» К. Маркса в историческойретроспективе №97 (30740) 7—10 сентября 2018 года gazeta-pravda.ru

*Ο Δημήτρης Πατέλης είναι αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης, μέλος του Ομίλου Επαναστατικής Θεωρίας, της Διεθνούς σχολής «Η Λογική της Ιστορίας» και του Γ.Σ. του Συλλόγου «Εμείς που Σπουδάσαμε στο Σοσιαλισμό»

https://www.imerodromos.gr/