The Best Divorce Party!
Welcome, welcome! Κάπου εδώ πετάγονται βεγγαλικά και χειροκροτήματα. Κρίμα που η οθόνη του υπολογιστή δεν αφήνει το μεγαλείο της στιγμής να φανεί. Και ναι, είσαι εδώ σε εκείνο το περιβόητο πια (για άλλους ευτυχώς, για άλλους δυστυχώς) 50% του πληθυσμού που χωρίζει μετά από έναν ευτυχισμένο γάμο. Το γεγονός εκείνο που επιβεβαιώνεται με τη βούλα του συμβολαιογράφου ή του δικαστηρίου, ότι ο πρίγκιπάς σου δεν ήταν τελικά ψηλός, ξανθός, γαλαζοαίματος όπως νόμιζες, αλλά ένας καμουφλαρισμένος, γλοιώδης βάτραχος. Αυτό πρέπει να έγινε περίπου τη στιγμή που σταμάτησες να τον φιλάς και να του τα προσφέρεις όλα έτοιμα στο πιάτο, οπότε απλά αφέθηκε να είναι ο εαυτός του και εσύ βασίλισσα σε όλη εκείνη την περιβόητη αυτοκρατορία του κουαξ κουαξ. Τυχερούλα! Όλη η επικράτεια δικιά σου!
Προφανώς στην αρχή θα είπες να το δοκιμάσω και αυτό, μπορεί και να μου βγει, μπορεί και όχι, μπορεί να καταφέρω να τον ξανά μεταμορφώσω σε πρίγκιπα, μπορεί να μου τα είπαν λάθος, μπορεί να άλλαξαν οι εποχές, μπορεί, μπορεί… Αμ δε! Περιχαρής κάθεται εκεί πάνω στο νούφαρο, στο βασίλειο της λίμνης του, σε καρφώνει με τα γουρλωμένα μάτια του και σου εκσφενδονίζει με νάζι την γλώσσα του προς το μέρος σου, για να διεκδικήσει τα λάφυρά σου, προσπαθώντας να σε τουμπάρει, κοάζοντας μελωδικά. Βρεκεκεξ κουαξ κουαξ! Βρεκεκεξ κουαξ κουαξ! Συνεχόμενη, ανελέητη περίοδος αναπαραγωγής. Προβάλλει με ζήλο το μέγεθος του κορμού του, φουσκώνει, ξεφουσκώνει τα προσόντα του (εεε το λαιμό του εννοώ, τι νόμισες;) αφήνοντας να ξεδιπλωθεί όλο του το μεγαλείο και σε καλεί κοντά του. Μολών λαβέ…
Και τώρα μάγκα μου τι κάνουμε; H πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα! Βαθιά ανάσα για άλλο ένα μακροβούτι στη γλίτσα ή όπου φύγει φύγει. Μια φράση χαραγμένη από τα παλιά σκίζει τα νερά της λίμνης και εγκαθίσταται με το έτσι θέλω στο μυαλουδάκι σου (λειψό έχει μείνει από το θέαμα) και προκαλεί τρικυμία «ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ»! Αρπάζεις γοργά το δισάκι σου στον ώμο με τα προικιά και την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια για το επόμενο βασίλειο. Λίγο σε νοιάζει το τι θα συναντήσεις εκεί, αρκεί που έφυγες από το πριγκιπάτο του κοάσματος. Στην τελική και πρίγκιπα να μην ξανασυναντήσεις (μεταξύ μας μόνο στα παραμύθια υπάρχουν) ας στρογγυλοκάτσεις μονάχη για όσο καιρό χρειαστεί στο βάθρο του δικού σου βασιλείου, ήρεμη και χαμογελαστή. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία θα είσαι, αλλιώς ρε παιδάκι μου ρίξε και εσύ λίγο τα στάνταρ σου (μεταξύ μας πάλι, ούτε και εσύ είσαι τέλεια). Οπότε προτείνω, βρες κάποιον να σε σέβεται, να σε εκτιμάει γι’ αυτό που είσαι, αυτόν με τον οποίο θα χρειαστείς να συμβιβαστείς λιγότερο, για να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου (μεταξύ μας πάλι… τελευταία φορά, το υπόσχομαι! Χωριό δε γίνεται αν δεν συμβιβαστούν και οι δύο).
Καλά τα είπαμε, το παραμύθι κάπου εδώ τελειώνει… Real life loading… Έκλαψες, πόνεσες, σύρθηκες στα πατώματα, έφαγες δέκα κιλά παγωτό και κάτι ντουζίνες πάστες από τον αγαπημένο φούρνο της γειτονιάς. Απαραιτήτως μεγάλη ποικιλία από σνακ, μαζί με σοκολάτα για εναλλαγή γλυκού και γαριδίλας στον ουρανίσκο. Μια ωραία πρωία συνειδητοποιείς ότι ο καναπές έχει κάνει βαθούλωμα από το καθισιό, το κινητό έχει κολλήσει συστηματικά στο ίδιο καψουροτράγουδο εδώ και μέρες, τα τσιγάρα και τα χαρτιά από τα φαγώσιμα έχουν ξεχειλίσει κατά πολύ τα όρια της ακαταστασίας και ζητούν επειγόντως το δήμο για εκκαθάριση του σπιτιού σου. Σε προσγειώνει απότομα από την εικόνα της χωματερής σου, το ντριννννν του τηλεφώνου. Η τρελάρα η φίλη σου, μόλις έμαθε τα καθέκαστα. Το μοιρολόι σου ξεκινάει στον αυτόματο για άλλη μια φορά. Η τσιρίδα της από την άλλη πλευρά του τηλεφώνου σε προσγειώνει αλύπητα και σου στροβιλίζει τον εγκέφαλο σε γύρω γύρω όλοι. Δεν είναι τα ντεσιμπέλ που διαπέρασαν τη γραμμή και σε τάραξαν, είναι τα λόγια της “Άσε μας κουκλίτσα μου, που θα στεναχωρηθούμε κιόλας! Η ζωή κυλάει και χάνεται. Ντύσου, πλύσου, 9 η ώρα περνάω να σε πάρω!”. Δεν υπάρχει και το 0 πια στο καντράν να το γυρίσεις μπας και έχει πρόβλημα η γραμμή και δεν άκουσες καλά. Το βλέμμα σου πέφτει στον καθρέπτη, αναρωτιέσαι ποια είναι αυτή που σε κρυφοκοιτά. Κάτω από τα μαυρισμένα από την αϋπνία μάτια και την ξεβαμμένη μάσκαρα, αναγνωρίζεις τα μούτρα σου… Τινάζεις το γεμάτο μπίχλα (και αράχνες μάλλον) μαλλί σου, ξεσκονίζεις το γεμάτο πολύχρωμα, ξεραμένα φαγητά σατέν νυχτικάκι σου, σάμπως θα σε δει κανείς και θα σε ματιάσει και γουρλώνεις αποφασιστικά στη φάτσα απέναντί σου. “Ει κοπελιά! Μην με ενοχλήσεις άλλο για σήμερα! Σήμερα θα το κάψουμε, θα είναι το καλύτερο πάρτι! THE BEST DIVORCE PARTY EVER! Απόψε θα γιορτάσουμε την ελευθερία μας»!
Από Stella
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου