Τρίτη και τελευταία πράξη – Συνοδευτικά σημειώματα μιας θεατρικής απόπειρας
Συνοδευτικά σημειώματα μιας θεατρικής
απόπειρας – 9 μήνες στη φορμόλη.
Ο έρωτας είναι το ζητούμενο. Ο έρωτας. Η ποίηση των λέξεων, το συριστικό ξύπνημα των τελευταίων συμφώνων, των τελικών σίγμα των αρσενικών εκδιδόμενων ονομάτων σε τυχαίες ανακολουθίες, σε γραμμική προβλεπτή επανάληψη, το flashback που αστράφτει αστραπή στο ατσάλινο μαχαίρι, η προοικονομία του κινδύνου με το γνώριμο χτύπημα στην πόρτα.
Ο έρωτας είναι η ουσία, η αυτοαναλωθείσα νομοτέλεια, το πλήρωμα του χρόνου πριν σκοντάψει στην απόδειξη του εναντίον.
Ο έρωτας είναι η ουσία. Ο έρωτας το χάδι που ανηφορίζει στο στήθος στο λαιμό ενώ η σκέψη παίρνει τον κατήφορο, το βλέμμα που κοιτάζει μια το πάτωμα μια τους τοίχους, κι ακολουθεί την αντανάκλαση του καθρέφτη, το περιτύπωμα του κορμιού πως παραδίδεται στις συσπάσεις “τα σα, εκ των σων, σοι προσφέρομεν”. Σοι Κύριε των χωλών, των αομμάτων ο έρωτας είναι η ουσία. Η τέχνη των σωμάτων. Η ποίηση των ασωμάτων επιθυμιών. Η τέχνη του να λυγίζεις. Η τέχνη του σαλτιμπάγκου που πηδά με μαεστρία στην παλάντζα για όσες φορές διαρκεί η σεζόν, η περίοδος των παραστάσεων, των ασφαλών αποστάσεων, τα μάτια των θεατών πως πολλαπλασιάζονται στην κάμαρα του εγκλήματος στο σανίδι κι ενώνονται σε ένα μόνο μάτι, σε ένα μόνο οφθαλμό, ακριβώς πριν το τέλος της τρίτης πράξης.
Ο έρωτας είναι η ουσία, η κάθαρση, η κάθαρση, η ποίηση, η τέχνη, το θέατρο, το θέατρο, οι ψευδαισθήσεις μας, οι κακοί αποτυπωμένοι ρόλοι, το στήσιμο, το ψέμα, οι ξεχασμένες ατάκες μας, η νηνεμία του εγκλήματος σαν κλείσουν οι κουίντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου