ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΜΟΝΟΙ, ΝΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΣΗΜΕΡΑ;
Η κατάσταση που ζούμε, είναι για όλους πολύ δύσκολη. Το να στερούμαστε πράγματα που μέχρι χτες θεωρούσαμε δεδομένα, όπως η ελευθερία κινήσεών μας, η επαφή μας με φίλους και συγγενείς και η βίαιη αλλαγή της μέχρι χτες, καλά δομημένης καθημερινότητάς μας, είναι επίπονο. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι, που η σκέψη μας πρέπει να είναι λίγο παραπάνω στους ανθρώπους που είναι μόνοι…
Η μοναξιά δεν είναι εύκολη, όσο όμως λόγω της κατάστασης γίνεται απόλυτη, τα πράγματα αλλάζουν τελείως. Μπορεί κάποιοι από μας να παραπονιούνται γιατί έχασαν την επαφή με τους φίλους τους, γιατί δεν βλέπουν τους γονείς τους, γιατί είναι μακριά απ’ τους συγγενείς τους. Μπορεί, έχουμε όμως μια παρηγοριά στα παιδιά μας, στον σύντροφό μας, σε όποιον απαρτίζει αυτό που λέμε “σπίτι”. Τι γίνεται όμως μ’ αυτούς, που “σπίτι” θα πει μόνο ο εαυτός τους;
Τι γίνεται με την γυναίκα που ζει μόνη και δεν μπορεί να δει τους γονείς της; Τι γίνεται με τον χωρισμένο πατέρα, που δεν μπορεί να δει τα παιδιά του; Τι γίνεται με την γιαγιά που δεν μπορεί να δει τα εγγόνια της; Τι γίνεται με όλους αυτούς τους ανθρώπους, που περνούν αυτή την τόσο δύσκολη κατάσταση εντελώς μόνοι; Τι γίνεται με όλους αυτούς τους ανθρώπους, που θα περάσουν και το βράδυ της Ανάστασης μοναχικά;
Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα, μια γλυκιά σκέψη σίγουρα βοηθάει, σίγουρα όμως τίποτα δεν είναι αρκετό για να γεμίσει το κενό που νιώθουν. Η μοναξιά είναι πάντα δύσκολη, κάτι τέτοιες μέρες όμως, σε κάτι τέτοιες καταστάσεις όμως, φαντάζει αβάσταχτη…
Η μοναξιά δεν είναι εύκολη, όσο όμως λόγω της κατάστασης γίνεται απόλυτη, τα πράγματα αλλάζουν τελείως. Όσο κι αν παραπονιόμαστε για αυτά που μας λείπουν, υπάρχουν άνθρωποι που περνούν τις μέρες τους χωρίς να βλέπουν ένα ανθρώπινο πρόσωπο, ένα ανθρώπινο χαμόγελο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν μια ζεστή αγκαλιά κι ένα τρυφερό φιλί. Υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν αυτές τις τόσο δύσκολες μέρες, χωρίς έναν ώμο για να γείρουν.
Αν αυτή η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη για μας, που ζούμε με την οικογένειά μας, δεν μπορώ να φανταστώ πόσο αφόρητα δύσκολη μπορεί να είναι γι’ αυτούς, που βιώνουν την καθημερινότητά τους εντελώς μοναχικά. Άραγε, πόσο πιο μόνοι, νιώθουν οι μόνοι σήμερα;
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου