Δεν υπάρχει πιο απολαυστικό πράγμα από το να απολαμβάνεις μια γλυκιά πάστα φλώρα μαζί με ένα ζεστό καφεδάκι, ένα φθινοπωρινό απόγευμα. Ψάχνοντας στο Instagram ιδέες για να εμπνευστούμε για τη νέα μας δημιουργία, ανακαλύψαμε πως αυτή η Φλώρα είναι μια πολύ κομψή πάστα που αρέσκεται να αλλάζει συνεχώς εμφανίσεις… από το ρουστίκ, καθημερινό ντύσιμο έως ένα κλασικό λουκ και μέχρι τα πιο περίτεχνα στολίδια για μια εορταστική εμφάνιση. Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα σε αυτή την κυρία, μελετώντας την καταγωγή της, τους συγγενείς της ανά τον κόσμο και κάποιες ενδιαφέρουσες στιλιστικές της επιλογές!
Η δικιά μας πάστα φλώρα (ή καλύτερα Linzer torte αλλά αυτό θα το δούμε μετά)
Όπως πιθανώς να γνωρίζετε ήδη, και αν δεν το γνωρίζετε ήρθε η ώρα η αλήθεια να λάμψει, το πραγματικό όνομα της εν λόγω κυρίας δεν είναι Πάστα Φλώρα, αλλά Πάστα Φρόλα (Pasta Frolla στα ιταλικά, δηλαδή τριφτή ζύμη). Έχουμε ήδη αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο πόσο μας αρέσουν τα μυστήρια… τότε που αναζητήσαμε την προέλευση της γαλλικής tarte Tatin. Έτσι και τώρα, αναζητήσαμε τις ρίζες της πάστα φλώρας στη χώρα μας. Δυστυχώς, όσο κι αν ψάξαμε, δεν καταφέραμε να μάθουμε την αιτία που κρύβεται πίσω από την αλλαγή του ονόματός της. Μήπως κάποιος κάποτε άκουσε λάθος από κάποιον Ιταλό το όνομα αυτό; Μήπως με την πάροδο του χρόνου και με τη φυσική εξέλιξη της προφορικής γλώσσας το όνομα εξελληνίστηκε με αυτόν τον τρόπο; Ήταν η πρακτική δυσκολία της προφοράς της λέξης «φρόλα» η πραγματική αιτία; Ή μήπως κάποια υπαρκτή κυρία Φλώρα εμπλέκεται στην ιστορία αυτή; Αν κάποιος έχει οποιοδήποτε στοιχείο να μας δώσει, θα μας βοηθήσει πολύ!
H κλασική pasta frolla είναι μια βασική ζύμη που περιλαμβάνει αλεύρι, βούτυρο, αυγά και ζάχαρη. Σήμερα θα συναντήσουμε πολλές διαφορετικές συνταγές, με αλεύρι για όλες τις χρήσεις ή μαλακό, με ολόκληρα αυγά ή μόνο με κρόκους, με λάδι αντί για βούτυρο, vegan εκδοχή με αβοκάντο, με κακάο κ.α. Είναι μια αγαπημένη παρασκευή σε πολλές χώρες στην Ευρώπη (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία κ.α.) και στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Παραγουάη, Ουρουγουάη κ.α.), συγγενεύει με τη γαλλική ζύμη για τάρτες pâte sablée και με την αγγλική shortcrustpastry στις jam tarts (τάρτες με μαρμελάδα).
Πάστα φλώρα ή pasta frolla σε μια κλασική της εμφάνιση
Ψάχνοντας την ιστορία της pasta frolla, διαβάσαμε πως η καταγωγή της φτάνει στο 10ο αι. όταν οι Άραβες έφεραν τη ζάχαρη στη Σικελία. Πρόκειται για μια απλή ζύμη που φτιάχνεται με αυγά και αλεύρι και συνήθως αρωματίζεται με ξύσμα πορτοκαλιού ή λεμονιού. Μάλιστα, κάποιες πολύ παλιές συνταγές περιέχουν ροδόνερο, που παραπέμπει στις αραβικές ρίζες της ζύμης αυτής. Αλλού αναφέρεται ότι στην Ιταλία η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά στη ζύμη αυτή χρονολογείται στον 6ο αι, αλλά έγινε μια γλυκιά παρασκευή όταν ζαχαροπλάστες στη Γένοβα πρόσθεσαν τη ζάχαρη που είχε έρθει από τη Συρία και την Αίγυπτο.
Μια άλλη εκδοχή μάθαμε πως λέει ότι η αυθεντική, ιταλική pasta frolla εφευρέθηκε από μοναχές που κατοικούσαν στη μονή του San Gregorio Armeno στη Νάπολη και πως κατάγεται από μια άλλo ιταλικό γλυκό, την crostata, μια ζύμη γεμισμένη με φρούτα. Ο μύθος λέει πως η pasta frolla έγινε ευρέως γνωστή, όταν το 18ο αι. ο Marqués de Rubí, Ισπανός αξιωματούχος υπεύθυνος για τις αποικίες στην αμερικανική ήπειρο, είχε ένα ατύχημα με την άμαξα του. Οι χωρικοί που έσπευσαν να τον βοηθήσουν τον κέρασαν μια τάρτα με κυδώνια που τον ενθουσίασε τόσο, ώστε την έφερε μαζί του στην ισπανική αυλή.
Η pasta frolla (ή όπως την ονομάζουν εκεί pasta frola) είναι πολύ αγαπητή και στη Λατινική Αμερική. Τη συνταγή έφεραν στην Αργεντινή Ιταλοί μετανάστες, αλλά εκεί αναμείχθηκε με ισπανικές επιρροές και μια αυστριακή αισθητική, όπως διαβάσαμε σε άρθρο της εφημερίδας La Nacion. Όπως επισημαίνει η σεφ Juliana Herrera Dappe, η αυθεντική αργεντίνικη pasta frola έχει την παραδοσιακή ιταλική ζύμη, την αυστριακή διακόσμηση και μια γέμιση από μαρμελάδα κυδώνι, αγαπημένη των Ισπανών. Σήμερα συχνές παραλλαγές αποτελούν η γέμιση με dulche de leche και η προσθήκη καρύδας στη ζύμη.
Η αυθεντική “Linzer Torte” θεωρείται το παλιότερο κέικ στον κόσμο.
H αυθεντική Linzer torte του ζαχαροπλαστείου Jindrak στην πόλη Linz της Αυστρίας
Όσο για το αυστριακό αντίστοιχο γλύκισμα στο οποίο αναφερόμαστε, αυτό ονομάζεται Linzertorte, από την πόλη Linz στην Αυστρία. Όπως διαβάσαμε στη σελίδα του Ζαχαροπλαστείο Jindrak, το οποίο ισχυρίζεται πως είναι το σπίτι της αυθεντικής Linzer torte, το γλυκό αυτό αναφέρεται πρώτη φορά στο τέλος του 17ου αι. σε βιβλίο μιας δούκισσας. Περιέχει αυγά, αλεύρι, αμύγδαλο, ζάχαρη και μπαχαρικά, τα οποία αποτελούν μια βασική διαφορά από την pasta frolla. Στο αγαπημένο μας βιβλίο The Art of French Pastry(βρείτε το εδώ), ο Jacquy Pfeiffer αναφέρει και εκείνος πως, σύμφωνα με τους ιστορικούς, το αυστριακό γλύκισμα δημιουργήθηκε από τον σεφ Jindrak το 1653.
Το σίγουρο είναι ότι η πάστα φλώρα είναι ένα γλυκό που προσφέρεται για πολλούς πειραματισμούς και παραλλαγές, τόσο στη γεύση όσο και στην εμφάνισή της. Αυτός είναι ο λόγος που την αγαπάμε τόσο πολύ! Επιλέξαμε λοιπόν δέκα ωραίες εμφανίσεις της, όπως την έχουν απαθανατίσει οι φωτογραφικοί φακοί του διαδικτυακού κόσμου… και για όποιον λιγουρευτεί ακολουθεί η δικιά μας γλυκιά συνταγή!
Σας άνοιξε η όρεξη; Εμάς σίγουρα, άρα μάλλον είναι η ώρα να ψήσουμε μια μυρωδάτη, φρουτένια πάστα φλώρα… Και φυσικά να την φάμε πρώτα! Μπορεί να μην είναι τόσο κομψή όσο οι παραπάνω κυρίες (θα λέγαμε ότι είναι μάλλον στρουμπουλούτσικη) αλλά είναι πεντανόστιμη! Επειδή είμαστε βέβαιοι πως όλοι έχουμε την αγαπημένη μας συνταγή για πάστα φλώρα, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε μια συνταγή του σπουδαίου σεφ Jacquy Pfeiffer της French Pastry School στο Σικάγο από το βιβλίο The Art of French Pastry(βρείτε το εδώ), επονομαζόμενη “Linzer tart my way”, κάνοντας όπως πάντα τις μικρές μας επεμβάσεις. Ενθουσιαστήκαμε και πρέπει οπωσδήποτε να τη μοιραστούμε μαζί σας!
Η ιδιαιτερότητα αυτής της συνταγής (και ένας από τους λόγους που την επιλέξαμε) είναι πως η ζύμη βγαίνει μαλακή, οπότε δεν απλώνεται με πλάστη αλλά με κορνέ. Σε περίπτωση που δεν έχουμε κορνέ στο σπίτι, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα από μια σακούλα τροφίμων. Απλώς της κόβουμε τη μια γωνία πολύ λίγο για να αποκτήσει μια μικρή τρύπα. Αν έχουμε μεταλλική μύτη για κορνέ, την τοποθετούμε μέσα, αλλιώς και με σκέτη τη σακούλα γίνεται μια χαρά η δουλειά. Παρ’όλα αυτά, οι μύτες για κορνέ (βρείτε εδώ ένα πλήρες σετ) είναι μια επένδυση που αξίζει να κάνουμε!
Αυτοσχέδιο κορνέ από σακούλα τροφίμων, με μεταλλική μύτη
Βρείτε εδώ ένα πλήρες σετ με 36 μεταλλικές μύτες, μια σακούλα ζαχαροπλαστικής σιλικόνης και άλλα χρήσιμα εξαρτήματα για όμορφες γλυκές δημιουργίες!
Βάζουμε το μαλακωμένο βούτυρο μαζί με τα 25 γρ. άχνης, το αλάτι και τη βανίλια να χτυπηθούν στο μίξερ, σε μεσαία δύναμη, για 3 λεπτά. Εν τω μεταξύ κάνουμε τους ξηρούς καρπούς σκόνη στο μπλέντερ, μαζί με τα υπόλοιπα 50 γρ. άχνης. Προσθέτουμε το κοσκινισμένο αλεύρι, την κανέλα και το γαρύφαλλο και ανακατεύουμε.
Ένα μικρό μυστικό!
Για να μας γίνουν ψιλή σκόνη και όχι πολτός οι ξηροί καρποί, μπορούμε να τους χτυπήσουμε στο μπλέντερ μαζί με μια μικρή ποσότητα ζάχαρης άχνης.
Αφού αφρατέψει το βούτυρο για 3 λεπτά, χαμηλώνουμε τη δύναμη και προσθέτουμε τη μισή ποσότητα αυγού μέχρι να ενσωματωθεί και έπειτα τη μισή ποσότητα από το μείγμα στερεών. Αφού ενσωματωθούν προσθέτουμε το υπόλοιπο από τα αυγά και το υπόλοιπο από τα στερεά. Όπως και στις τάρτες, προσέχουμε να χτυπήσουμε μόνο όσο είναι απαραίτητο για να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Αλλιώς θα αναπτυχθεί η γλουτένη στο αλεύρι και η ζύμη μας δε θα βγει τριφτή και μαλακή, όπως τη θέλουμε.
Έπειτα, γεμίζουμε τη σακούλα μας με τη ζύμη. Ένα πολύ χρήσιμο κόλπο που πάντα χρησιμοποιούμε, είναι να βάζουμε τη σακούλα μέσα σε ένα ψηλό δοχείο και να γυρίζουμε την άκρη της προς τα έξω. Έτσι, αφού τη γεμίσουμε ξετυλίγουμε τις άκρες, οι οποίες -τι χαρά!- έχουν διατηρηθεί πεντακάθαρες. Ξαπλώνουμε τη σακούλα στον πάγκο και με μια σπάτουλα σπρώχνουμε τη ζύμη προς τα κάτω. Τέλος, σηκώνουμε τη σακούλα, στρίβουμε το πάνω μέρος της για να σταθεροποιηθεί το κάτω με το ζυμάρι, και έτοιμο το κορνέ μας.
Βουτυρώνουμε ένα ταψάκι (αν είναι σιλικόνης δε χρειάζεται) και ξεκινάμε να απλώνουμε τη ζύμη από το κέντρο, σχηματίζοντας μια σπείρα (το σχήμα μιας στριφτής πίτας). Προσθέτουμε ένα κύκλο περιμετρικά και τον απλώνουμε προς τα πάνω με μια σπάτουλα για να δημιουργήσουμε τα πλαϊνά της τάρτας. Προσθέτουμε τη μαρμελάδα και στη συνέχεια φτιάχνουμε σχέδια με την υπόλοιπη ζύμη για να δημιουργήσουμε το καπάκι και στολίζουμε με φραγκοστάφυλα. Η ζύμη αυτή δεν προσφέρεται για περίτεχνα σχέδια, μιας και θα απλώσει λίγο στο φούρνο, αλλά είναι ιδανική για το κλασικό πλέγμα της πάστα φλώρας. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170°C στον αέρα, για 40-45 λεπτά.
Τα τρία επίπεδα της Linzer torte μας: η ζύμη της βάσης, η γέμιση μαρμελάδας και η διακόσμηση με κορνέ
Η Linzer torte διατηρείται για πολλές μέρες εκτός ψυγείου, αλλά αυτό είναι για άλλη μια φορά μια άχρηστη πληροφορία, μιας και θα τη φάμε επιτόπου! Καλή και γλυκιά απhttps://eatdessertfirstgreece.com/όλαυση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου