“ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ”… ΩΣ ΠΟΤΕ;
Πολλές φορές ένιωσες την ανάγκη να προσφέρεις την βοήθειά σου οικειοθελώς, θέλοντας να βοηθήσεις έναν συνάνθρωπό σου. Πολλές φορές ένιωσες την ανάγκη να βγάλεις τον διπλανό σου από μια δύσκολη κατάσταση, ακόμα και χωρίς να στο ζητήσει, απλά γιατί σ’ ευχαριστεί και σε γεμίζει ικανοποίηση, σε κάνει να νιώθεις καλύτερος άνθρωπος. Όμως η ανταπόκριση από την άλλη μεριά, δεν είναι πάντα αυτή που περιμένεις…
Νοιάζεσαι για το καλό του άλλου, ενδιαφέρεσαι για την πρόοδό του, συμβουλεύεις χωρίς να ζητάς κανένα αντάλλαγμα, χωρίς να έχεις κανένα όφελος, απεναντίας ρισκάρεις τις περισσότερες φορές να εκτεθείς και στο τέλος βρίσκεις και τον μπελά σου. Κι όλα αυτά για ποιο λόγο; Γιατί θέλεις να συμβουλέψεις τον φίλο σου ή γιατί θέλεις να προειδοποιήσεις τον συνάδελφό σου ή να βοηθήσεις τον γείτονα σου…
Εεε όχι! Ως εδώ και μη παρέκει! Αν δεν εκτιμούν την καλή σου πρόθεση, αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Η αχαριστία θα έπρεπε να είναι το όγδοο θανάσιμο αμάρτημα! Ύστερα αναρωτιόμαστε πώς γίναμε έτσι, πώς καταντήσαμε δηλαδή να ενδιαφερόμαστε μόνο για την πάρτη μας και όχι για το καλό του συνανθρώπου μας. Μα πώς να νοιαστούμε, όταν στην τελική ο διπλανός μας σκέφτεται μόνο τον εαυτό του; Για να δουλέψει αυτή η εφαρμογή πρέπει να την έχουν κατεβάσει και οι δύο.
Κάνε σου λένε το καλό και ριξ’ το στον γιαλό, αλλά… ο γιαλός στράβωσε και το καλό στραβά θα αρμενίσει…
Πολλές φορές μετάνιωσα για την παρέμβαση μου σε ξένα θέματα «Τι θέλω και μπλέκομαι; Τι θέλω και ανακατεύομαι;» η γνωστή μου ατάκα. Κι όλο λέω πως δεν θα το ξανακάνω, αλλά κάτι μέσα μου με τρώει και συνεχίζω να το παίζω «καλός Σαμαρείτης». Ως πότε;
Της Σοφίας Β.
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου