ΣΧΕΣΕΙΣ
Σχέσεις συζυγικές, αδερφικές, φιλικές, συναδελφικές… Σχέσεις που είχες επενδύσει τις προσδοκίες, τις ελπίδες, τα όνειρά σου, για ένα καλύτερο μέλλον. Σχέσεις που ίσως να είχες συμπορευτεί μαζί τους αγκαλιά, να είχες αφεθεί να είσαι ο εαυτός σου χωρίς φόβο και κρυψινισμούς.
Σχέσεις ίσως βασισμένες στην ειλικρίνεια και την αλληλοϋποστήριξη, που να ικανοποιούσαν τα “θέλω” και τις επιθυμίες σου. Με υγιείς συμβιβασμούς, ουσιαστική κατανόηση, αναπόφευκτες, αλλά όχι επιβλαβείς υποχωρήσεις, εποικοδομητική και βαθιά αλληλένδετη επικοινωνία. Σχέσεις με παρεμφερείς ή ίδιους στόχους και κοινό προορισμό. Ιδανικά βασισμένες στη στοργή, στην αγάπη, στην αποδοχή και την ασφάλεια. Σχέσεις οι οποίες δημιουργούνται από το πουθενά, άλλες που φθάνουν στην ημερομηνία λήξης και τελειώνουν και άλλες που αξίζουν να τις ξαναχτίσεις με σθένος από την αρχή και ας έχει ραγίσει το γυαλί
Οι άνθρωποι αλλάζουν, είτε αναγκάζονται να αλλάξουν, είτε απλά συνειδητοποιούν… Οι καταστάσεις, οι συγκυρίες, είτε η ίδια η ζωή, είναι εκείνα που θα σε ωθήσουν βίαια και απροσδόκητα στην άκρη του γκρεμού. Είναι εκείνη η στιγμή που στυγνά καλείσαι να αναρωτηθείς αν ότι ζούσες έως τώρα ήταν αληθινό ή μια πραγματικότητα που είχες ωραιοποιήσει απλά μες το μυαλό. Αν είναι κάτι που πραγματικά σε καλύπτει ή απλά είχες βολευτεί. Εκεί η επίγνωση θα σε διεκδικήσει σθεναρά, θα αναθεωρήσεις, θα αποφασίσεις και θα επιλέξεις το τι μέλλει να συμβεί. Είτε θα πετάξεις, είτε θα συνεχίσεις την ίδια ρότα στην πορεία της ζωής. Είναι εκείνη η κρίσιμη στιγμή, που θα αντιμετωπίσεις το ποιος ήσουν, ποιος είσαι και πού θέλεις να πας.
Κάποιες σχέσεις κλείνουν τον κύκλο τους διακριτικά, ήρεμα, ανώφελα, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Παίρνεις το μάθημα σου, τη γνώση και την εμπειρία σου από τη μεταξύ σας αλληλεπίδραση, ως εφόδια για την παρακάτω διαδρομή. Άλλες σχέσεις πάλι διαλύονται ξαφνικά, σε μια στιγμή, σαν να μην προϋπήρχε τίποτα πιο πριν. Χωρίς γερή βάση, αιωρούμενες στο κενό. Σαν ένα παραγεμισμένο μπαλόνι που απλά κάποια στιγμή ξεφούσκωσε και χάθηκε στον ουρανό. Απομεινάρια, μπόλικα συντρίμμια, λαβωμένες ψυχές και κάτι πληγωμένες καρδιές. Άλλες πάλι λήγουν βίαια και καταστροφικά.
Ποτέ δεν κατάφερα να κατανοήσω αυτό τον ανυπέρβλητο εγωισμό που έχουν κάποιοι άνθρωποι. Πώς προτιμούν να καταστρέφουν τις ψυχές των γύρω τους, μόνο και μόνο για να καθησυχάσουν και να συγκαλύψουν τη δικιά τους. Πώς αντί να κοιτάξουν στεγνά την πραγματικότητα, επιλέγουν να καλυφθούν από ψεύτικα λόγια και φρούδες υποσχέσεις. Πώς κατάφεραν και μασκαρεύτηκαν πίσω από τα ωραία λόγια και πώς κατάφεραν να κρύβονται και από τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ποτέ μου δεν το κατάλαβα πώς μερικές σχέσεις από “τα πάντα” κατέληξαν σε ένα “τίποτα” και πως κάποιες σχέσεις από ένα “τίποτα”, έγιναν ξαφνικά “τα πάντα”…
Από Stella
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου