ΕΣΥ ΠΟΣΟ ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΗΜΕΡΑ;
Θυμάσαι πότε ήταν η τελευταία φορά που πήγες για ένα καφέ με μια φίλη; Πότε ήταν η τελευταία φορά που πήγες στο σινεμά να δεις μια ταινία; Πότε ήταν η τελευταία φορά που χουζούρεψες στο κρεβάτι μέχρι αργά;
Όταν κάνεις οικογένεια, συνήθως ο εαυτός σου περνάει σε δεύτερη (ή και τρίτη μοίρα). Πρώτα θα δώσεις τον απαιτούμενο χρόνο στους ανθρώπους που αγαπάς κι αν περισσέψει κάτι, ίσως το αξιοποιήσεις για σένα. Μόνο που συνήθως δεν περισσεύει…
Να μαγειρέψεις για όλους, να φτιάξεις και το αγαπημένο τους γλυκό, να βοηθήσεις τα παιδιά με τα διαβάσματά τους, να τα πηγαινοφέρνεις στις δραστηριότητές τους, να ετοιμάσεις τα ρούχα τους, να καθαρίσεις το σπίτι… Πού να βρεις χρόνο να πιεις αυτόν τον καφέ με την κολλητή σου, που όλο κανονίζετε κι όλο δεν προλαβαίνεις;
Να τους ψωνίσεις όσα χρειάζονται για το σχολείο, να πάρεις στον μικρό κι ένα καινούριο μπουφάν, γιατί το παλιό κόντυνε στα μανίκια, να πάρεις στην μεγάλη σου δώρο κι εκείνη την τσάντα που τόσο καιρό κοιτάζει στη βιτρίνα, να τους αγοράσεις κι εκείνο το επιτραπέζιο που είδες στην τηλεόραση και που είσαι σίγουρη πως θα διασκεδάσουν πολύ… Πού να περισσέψουν χρήματα να πας να κάνεις επιτέλους ένα μανικιούρ σαν γυναίκα κι εσύ;
Μάνα είσαι. Είναι λογικό. Τα παιδιά είναι και πάντα θα είναι η προτεραιότητά σου. Δεν υπάρχει περίπτωση να στερήσεις χρόνο ή κάτι που χρειάζονται (ή απλά θέλουν) για να ευχαριστήσεις τον εαυτό σου. Είναι τα παιδιά σου! Ολόκληρη η ζωή σου! Απ’ τη γέννησή τους ακόμη, απ’ το πρώτο βλέμμα που ανταλλάξατε, ήξερες πως το “εγώ” σου θα έκανε πολλά βήματα πίσω, για να είναι εκείνα μπροστά και χαρούμενα.
Μάνα είσαι. Είναι λογικό. Είναι λογικό, αλλά εκτός από μάνα, είσαι και άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που εργάζεται σκληρά και έχει αναλάβει αμέτρητους ρόλους. Ένας άνθρωπος που χρειάζεται πού και πού κι αυτός λίγο κανάκεμα. Μια ώρα παραπάνω ύπνο καμιά φορά, ένα καφέ με μια φίλη μια στο τόσο, μια ταινία (έστω στον καναπέ) χωρίς διακοπές κάθε δεκάλεπτο. Ένας άνθρωπος που κουράζεται και κοπιάζει καθημερινά και έχει ανάγκη πού και πού μια (μικρή) έστω πολυτέλεια, ένα (μικρό) δωράκι. Ένα ραντεβού με την μανικιουρίστ ή την κομμώτριά σου, μια βόλτα στα μαγαζιά ή εκείνο το καφέ ζευγάρι μπότες που από καιρό κοιτάς σ’ εκείνη τη βιτρίνα κι όλο λες “αργότερα”…
Κάτι μικρό, μπορεί να κάνει τη διαφορά στην ψυχολογία σου. Κάτι τόσο μικρό, που δεν θα σε κάνει να νιώσεις τύψεις, αλλά θα σε κάνει να χαμογελάσεις. Εσύ πόσο αγάπησες τον εαυτό σου σήμερα;
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου