ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ…
Κάποιος ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου και ξαφνικά μέσα από την ομίχλη φάνηκε ο ήλιος. Ένα χέρι ακούμπησε το δικό μου εκεί που εκείνο πάγωνε και είχε μείνει τόσο καιρό μόνο του να αιωρείται. Και εκεί που έλεγα πως θα είμαι μόνη μου, τότε ήταν που η ζωή μου έδειξε έναν δρόμο που δεν είχα φανταστεί ποτέ πως υπάρχει.
Επιτέλους, κάποιος ήρθε και τάραξε τη σιωπή μου. Κάποιος ήρθε να ταρακουνήσει τη μοναξιά μου, όπως το βότσαλο που ταράζει την ηρεμία της θάλασσας. Αφού ξεπέρασε τα εμπόδια των δισταγμών μου, ήρθε εκείνη η αγκαλιά που τόσο επίμονα καρτερούσα. Ξεπέρασε κάθε δισταγμό, κάθε μου ανασφάλεια, κάθε μου φόβο από πληγές του παρελθόντος.
Σα λουλούδι άνθισα ξανά, σα χώμα που ετοιμάζεται να δεχτεί το νερό της βροχής ανυπομονούσα.
Ακόμα και αν δε διαρκέσει για πάντα, τι πειράζει; Ακόμα και αν δεν είναι το τέλειο, τι πειράζει; Σημασία έχει να ζω με την καρδιά μου, ακόμα και τα λάθη μας είναι τα παράσημά μας σε αυτή τη ζωή.
Έμαθα να ζω με την καρδιά μου, να βιώνω τις μικρές και τις μεγάλες χαρές της ζωής, να γεύομαι τις όμορφες εμπειρίες. Ακόμα και να τελειώσουν κάποια στιγμή, θα ξέρω πως έχω ζήσει όμορφα για εκείνη τη στιγμή…
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη
https://gynaikaeimai.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου