Η καταστροφή του περιβάλλοντος
Η καταστροφή του περιβάλλοντος, είναι το μείζον θέμα της εποχής. Οι κλιματικές αλλαγές, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η τρύπα του όζοντος, η μόλυνση του νερού και η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι από τα κυριότερα προβλήματα στα όποια επιστήμονες και πολιτικοί σε παγκόσμιο επίπεδο, επιβάλλεται να βρούνε λύσεις άμεσα.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν εισβάλλει στην καθημερινότητα, απειλώντας ανθρώπινες ζωές και μαζικές καταστροφές στη βιοποικιλότητα της γης. Κύριες αιτίες, η ασύστολη ανθρώπινη παρέμβαση στις γεωργικές εκτάσεις, με την αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και φαρμάκων, η έξαρση της βιομηχανίας χωρίς τις απαραίτητες ενέργειες ενάντια στους πρέποντες κανονισμούς προφύλαξης του περιβάλλοντος, στο βωμό του κέρδους.
Η ζήτηση έχει αυξηθεί δραματικά λόγω του ακατάσχετου υπερκαταναλωτισμού και την έξαρση της τεχνολογίας. Η προσφορά, αναζητά αναγκαστικά νέες διεξόδους για να μπορέσει να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ραγδαία απαιτητικού ανθρώπινου είδους. Όσο αυξάνεται η πρόοδος του ανθρώπου βιομηχανικά και τεχνολογικά τόσο φθίνεται και η ημερομηνία λήξης της ζωής της γης που μας φιλοξενεί και του αέρα που αναπνέουμε. Η όξινη βροχή και η αλόγιστη χρήση του γήινου εδάφους, μολύνουν την ποιότητα του, αποφέροντας ένα φαύλο κύκλο χαμηλής ποιότητας ζωής προς τον άνθρωπο και ότι τον περικλείει.
Η σημασία του ανθρώπινου περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου είναι πολύ σημαντική και η οποιαδήποτε αμέλεια, μόνο αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να αποφέρει. Μολύνεται με διαφόρους παράγοντες δημιουργώντας συσσωρευτικά αίτια και αργά ή γρήγορα, καταλήγουν σε εμφάνιση πληθώρα ασθενειών. Μια ωρολογιακή βόμβα που εκρήγνυται σιγά σιγά, ελπίζοντας ο άνθρωπος να καταλάβει εγκαίρως τη βαρύτητα του θέματος πριν να χρειαστεί να αντιμετωπίσει το μονόδρομο προς την αυτοκαταστροφή του.
Τρόποι αναστροφής αυτής της κατάστασης, είναι σίγουρα η γνώση, η ενημέρωση, η συνειδητοποίηση και η αντίληψη πως το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, αφορά τον πλανήτη μας στο σύνολό του. Η περιβαλλοντική καταστροφή είναι πέρα συνόρων, άρα συλλογική και ατομική ευθύνη του καθενός. Οικολογικές οργανώσεις συσπειρώνονται, διαδηλώνουν, ενημερώνουν και ευαισθητοποιούν το κοινό για να προλάβουν την επικείμενη καταστροφή. Διοργανώνουν εκστρατείες, συλλογικές δράσεις. Το ελπιδοφόρο είναι ότι πολλοί νέοι εμπλέκονται στη γνώση και στην ενημέρωση αυτή, που αποφέρει μια τεράστια ελπίδα στις απαρχαιωμένες αντιλήψεις των παλαιότερων γενεών πάνω στη γη.
Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι και ένοχοι μαζί. Η λιγοστή ζημιά που κάνουμε εμείς οι απλοί θνητοί, ενάντια στις βιομηχανίες δεν ξαλαφρώνει το μερίδιο τη ευθύνης μας. Κάθε δυνατή πράξη είναι ένα λιθαράκι ενάντια στην καταστροφή που ήδη υφίσταται και πόσο μάλλον σε αυτή που πλησιάζει. Η γνώση είναι δύναμη και η άγνοια ένα μαξιλαράκι βολέματος. Η ζωή και η ευημερία της γης που μας φιλοξενεί είναι στα χέρια μας.
Στην έξαρση του ατελείωτου καταναλωτισμού, της τεχνολογίας, της προβολής και της βιτρίνας, οι άνθρωποι έχουν παρασυρθεί από το φαίνεσθαι και τον ασταμάτητο αγώνα της επιβίωσης. Οι ατελείωτες ώρες εργασίας και οι συνεχείς υποχρεώσεις, δεν επιτρέπουν περιθώρια για ποιοτικό χρόνο προς τον εαυτό τους και προς τους συνανθρώπους τους. Έχουν μπει στον κύκλο διατήρησης της εικόνας τους με κάθε κόστος, ξεχνώντας την ουσιαστική φροντίδα των εαυτών τους. Οι ανθρώπινες αξίες έχουν χαθεί, οι σχέσεις γίνονται ολοένα και πιο περίπλοκες και όλοι κλεισμένοι στο μικρόκοσμό τους αρνούνται να ξεβολευτούν, να προσπαθήσουν, να εξεγερθούν από τη ανάγκη της προβολής που τους επιβάλλουν, οι πολυτελέστατες βιτρίνες, τα ακριβά αυτοκίνητα και ρούχα, η πληθώρα αναγκών που δημιουργούνται μέσω της διαφήμισης και του μάρκετινγκ, επιτρέποντας στον καταναλωτή την ευκαιρία να μπορεί να είναι εκείνος που θα ξεχωρίσει στο πλήθος.
Ίσως η αλλαγή να βρίσκεται στις ψυχές των ανθρώπων… Αν ένας άνθρωπος ένιωθε ασφαλής, αρεστός και ότι αξίζει να αγαπηθεί, δεν θα χρειαζόταν να υπερκαταναλώσει, να τρώει αλόγιστα, να πίνει, να κάνει χρήση συγκεκριμένων προβεβλημένων προϊόντων ή ουσιών για να καλύψει τα κενά που νιώθει. Αν η προσοχή του στρεφόταν στην ουσιαστική αυτογνωσία και αυτοφροντίδα του, δεν θα έχανε τόση ενέργεια και χρόνο για να καλύψει τις ανάγκες για την αυτοεικόνα του, την αυτοπροβολή και το στάτους του και να θυσιάζει τις ουσιαστικές ανθρώπινες αξίες στο βωμό απόκτησης του χρήματος. Όσο κι αν προσπαθεί κάποιος να αναδειχτεί με τα λόγια και την προβολή αυτοί που ξέρουν θα καταλάβουν. Όσο πιο πολύ επιδεικνύεται κάποιος τόσο πιο μεγάλο το κενό που θέλει να συγκαλύψει. Αν αφεθεί να είναι απλά ο εαυτός του, δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα.
Αναρωτήσου… αν φρόντιζες εσωτερικά και εξωτερικά τον εαυτό σου, αν νοιαζόσουν για ότι σε περιβάλλει, αυτόματα δε θα νοιαζόσουν για το συνάνθρωπο σου και για το περιβάλλον γύρω σου; Αν ήσουν ευτυχισμένος εσύ και οι συνάνθρωποί σου, γιατί να κάνεις κακό σε κάποιον άλλον; Δεν θα ήθελες να βλάψεις κανέναν. Θα φρόντιζες και θα εκτιμούσες τη γη που σε τρέφει, σε ζει και σε φιλοξενεί, θα φρόντιζες τα δέντρα που δίνουν οξυγόνο και πνοή, τα ζώα, την θάλασσα, τον αέρα, τα δάση. Έχοντας όλα αυτά που σου αξίζουν και σου αναλογούν θα προφύλασσες και οποιαδήποτε υπόνοια ή απειλή που θα μπορούσε να διαταράξει την ισορροπία αυτή.
Όλα είναι μια αλυσίδα φροντίδας, νοιαξίματος και αγάπης. Προς τους εαυτούς μας, τους συνανθρώπους μας και οτιδήποτε μας περιβάλλει.
Παρατήρησε ένα παιδί πώς φροντίζει ένα λουλούδι, ένα ζώο, την ίδια τη γη και την ζωή. Πώς σέβεται, πώς εκτιμάει και πώς διεκδικεί. Έμφυτα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους. Πόσο ευαισθησία και αθωότητα κρύβουν οι παιδικές ψυχές! Ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε σε ποιο σημείο χάσαμε αυτές μας τις ιδιότητες. Ένοχος και σωτήρας ο ίδιος ο άνθρωπος… η επιλογή είναι δική σου…
Από Stella
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου