"ΑΛΑΔΕ ΜΥΣΤΑΙ" Ένα ποίημα για λίγους αλλά εκλεκτούς.

"ΑΛΑΔΕ ΜΥΣΤΑΙ"  

Ένα ποίημα για λίγους αλλά εκλεκτούς. 

Οι μέρες που ήρθαν έχουν μέσα τους κάτι από παλιά και μέσα από αγώνες. Ας είναι, εμείς θέλοντας και μη μάθαμε τι πάει να πει αγώνας. Λοιπόν ένα ποίημα που φέρνει εκείνες τις ημέρες και που είχε την τύχη να το εγκρίνει ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές..

Άλαδε Μύσται

Θυμάμαι πριν έρθει ο καιρός που όλοι,
μπορούν να παραπονιούνται για όλα
Τότε που ευτυχία ήταν να λες φωναχτά τη σκέψη σου
Κι ο Μήτσος Κασόλας έγραφε πως
και ‘κείνος που σωπαίνει θα χαθεί
Εμείς κρατούσαμε την γραμμή ανοιχτή
βάζοντας μπροστά τα χέρια.
Εξαλάσοντας μειρακιώδη ενθουσιασμό
εκ τρυφερών σπλάχνων έμπλεων φωτεινών ονείρων
Για δες, ρε, που καταντήσαμε,
μια μάζα ιδιοκτήτες κινητών τηλεφώνων
με φιλοδοξία ν’ αποκτήσουμε υπολογιστή τσέπης
Όχι ότι μας χτύπησε η τεχνολογία και
χάσαμε κείνη τη φωτιά από μέσα μας.
Αλλά να, είναι και τούτοι που εμπιστευτήκαμε,
χωρίς να τα’ αξίζουν.
Είναι και τα όνειρα που προδόθηκαν
κι έπαψαν να ‘ναι φωτεινά
Ίσως και γιατί, δεν ψάχνω πια για να σε βρω
μα συ επιδράμεις σε κάθε άυλο αγαπώ
και σχίζεις με τα νύχια της καθημερινότητας
την αίσθηση των νοητών τεσσάρων στοιχείων.
Και ‘γω τρομαγμένος από τούτο το τώρα
και το χείρον επέκεινα
επιστρέφω στην άβατον γην
ενός μεσημεριού του Νοέμβρη
κι ενός απόβραδου του Ιούλη,
μια καταφυγή που οι καιροί
κάνουν όλο και πιο δύσκολη
Όχι ότι το νερό τούτης της Στύγας στερεύει
είναι η πηγή που γίνεται όλο και πιο ξέμακρη
Μα εγώ πεισματικά θα κρατώ αυτήν την απόσταση μικρή
γιατί μόνη τούτη η όχθη μου ΄μεινε για τον υπέρτατο καθαρμό
και το ξέρω πως όλο και περισσότερους θα βρίσκω εκεί
να προσδοκούν το σύνθημα άλαδε Μύσται

Γ. Χ.

Γιώργος Χατζηκυπραίος

· 

Σημείωση bloger: Το Ποίημα "Αλαδε μύσται" γραμμένο από τον αδερφό μου Γιώργο, αριστουργηματικό και στη σύλληψη αλλά και στην παρουσίαση με κάνει να καμαρώνω.σαν γύφτικο σκεπάρνι.

Θέλοντας να σας βάλω στο πνεύμα του ποιήματος, παραθέτω ένα απόσπασμα από την Βικιπαιδεία,του τι είναι η φράση "άλαδε μύσται"

Με την ονομασία «Άλαδε Μύσται» καλούνταν στην αρχαιότητα η δεύτερη μέρα των λεγομένων "Μεγάλων Ελευσινίων" που τελούνταν υπό την προεδρία του Βασιλέως, ενός των αρχόντων της αρχαίας Αθήνας και τεσσάρων άλλων που εκλέγονταν από τον δήμο των Αθηναίων.

Κατά την ημέρα αυτή, που ήταν αφιερωμένη σε καθαρμούς, οι μιούμενοι των εορτών πορεύονταν "εν πομπή" για τον σκοπό αυτό προς τη θάλασσα. Η σύγχρονη χριστιανική τελετή των Θεοφανείων προσομοιάζει αρκετά μ΄ εκείνη των καθαρμών των Μεγάλων Ελευσινίων.

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org .