«ΟΙ ΔΡΥΙΔΕΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ , ΚΑΙ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΣΑΡΑ !» - («ΤΗE SARAH FAIRY») ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΚΑΓΚΑΣ – 11-9-2015

«ΟΙ ΔΡΥΙΔΕΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ , ΚΑΙ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΣΑΡΑ !» -

(«ΤΗE SARAH FAIRY»)

ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΚΑΓΚΑΣ – 

11-9-2015

Σπάρτη , 21 Ιουνίου . στις Πρόποδες τού Ταυγέτου .

Ηρθαμε ,από χθές 20 Ιουνίου ,ημέρα Παρασκευή , μιά Παρέα , 25 περίπου παιδιών ! παιδιών ? -«παιδιών της αναζήτησης -άς πόυμε καλύτερα -καί πιό εύστοχα ! Ηλικίας , από 18 μέχρι 65 ετών !
25 άτομα από όλη την Ελλάδα – «αναζητητές της Περιπέτειας και της Αλήθειας»! Σε όλες αρέσει η αναζήτηση και η αλήθεια – αλλά όταν έρθει η «ώρα» πού «η αλήθεια και η Γνώση» «καίει» πολλοί – οι περισσότεροι κάνουν -εύλογα πίσω !

Σε ένα «Camp» «Περιπέτειας κάι γνώσης» !
Ηρθαμε , γιά τρείς μέρες 20-22 Ιουνίου , γιά να Γιορτάσουμε την Μεγάλη Γιορτή τού «Εαρινού Ηλιοστασίου» -στις 21 Ιουνίου – πού Γιορτάζοταν από Ολους τούς Αρχαίους Λαούς -κάι Φυσικά – με Τιμή – και Μυστήρια – στην Αρχαία Ελλάδα !

Στίς 21 Ιουνίου , στή Μεγάλη Γιορτή τού Εαρινού Ηλιοστασίου – η μέρα , το Φώς -καί η Ενέργεια είναι στό Απώγειο της ! Η μέρα -καί τό Φώς – Νικά το «Σκοτάδι» ! Ο Ηλιος -πού γιά Ολους τούς Αρχαίους Λαούς – Αιγύπτιους , Ελληνες , Μεσοποταμία , Ινκας , είναι ο «Πυρήνας» και η Αιτία , της Ζωής , της Ευεξίας , τής Ενέργεια -καί εντέλει της Ιδιας μας της Ζωής , είναι στο «Απώγειο του» !
Φαντάζασται μιά Ζωή , χωρίς «Φώς» , «Αλήθεια» , «Ενέργεια» και «ΗΛΙΟ» ! Απλά , δέν υπάρχει ! Ολα αυτά σύν τις σκέψεις , τη Φαντασία , την Ψυχή , και τα Ονειρα -είναι ο Ανθρωπος – ο κάθε Ανθρωπος ! Μιά «Φωτεινή Μπάλα» -καί ένα «Σύνολο Ενεργειακής Δύναμης» ! Οταν -ανεξαρτήτου ηλικίας – εκλείψει σε μεγάλο Βαθμό – το «σύνολο ενέργειας» μας ( καί κυρίως θετικής – ή «πεθαίνουμε» ή πέφτουμε «σε κατάθλιψη» – ανεξαρτήτου Ηλικίας !
Ενας – Ο ΚΥΡΙΟΤΕΡΟΣ – Παράγοντας «Φόρτισης» της Ενέργειας μας – είναι ασφαλώς ο «ΗΛΙΟΣ» – και η «ΗΛΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ» !
Φανταστείτε , 3 Βροχερές μέρες τού Δεκεμβρίου -πού βρέχει συνέχεια – καί έχουμε να δούμε τον ΗΛΙΟ ? Τι Λαχταράμε , πώς Νοιώθουμε , καί «γιατί» το Νοιώθουμε !

Nοιώθουμε «πεσμένοι» , άκεφοι , down , «ευερέθιστοι» , νοιώθουμε κόπωση και έλλειψη Ενέργειας ! Και τι λαχταράμε -με Ανυπομονησία ! Να βγούν και να μάς «λούσουν» «Ενέρ-γεια» οι Αναζωογονητικές και Ζωο-γόνες αχτίδες τού «Πανδαμάτορα» Ηλιου ! τής Πηγής της «Ενέργειας» καί της Ζωής μας !
Ισως , γιαυτό καί έχουν «Εφευρεθεί» οι Ηλιόλουστες «Αλκιονίδες» Μέρες -τό Διάστημα- 10 με 30 Ιανουαρίου – γιά να «συσσωρεύει» ο Οργανισμός μας -τήν Απαραίτητη Ηλιακή Ενέργεια -μέχρι να Ερθει η «Ηλιόλουστη» Ανοιξη !

Κάθε Χρόνο , ο Ηλιος διαστέλεται και «μεγαλώνει» ! Η Επιφάνεια τού και ο Πυρήνας ! Προβλέψεις Επιστημόνων , δίνουν την Πρόβλεψη ,ότι στό Μακρινό Μέλλον – ( μάλλον δέ θα ζούμε τότε !) Ο «Ηλιος» θα εκρηχθεί ! εκεί κάπου φτάνουν και τα Ορια της Ανθρώπινης Υπαρξης !
Οσες , «πηγές Ενέργειας» ,και να έχουμε ως τότε ανακαλύψει ,καμιά δέ μπορεί να αντικα-ταστήσει την «Πρώτη και Αέναη Ηλιακή Ενέργεια» !

Αυτή τη μέρα , τη «Μέρα τού Ηλιου» και τη «Μητέρα Γή» ! ήρθαμε να τιμήσουμε -εδώ στις Πρόποδες τού Ταυγέτου !
Απαραίτητο , τη 2η μέρα -πού έπεσε Σάββατο – να είμαστε στο πόδι στις 06.01 γιά να «χαρούμε» , να «απολαύσουμε» και «να εισπεύσουμε» την «Πρώτη τού Αχτίδα» και τό αντίστοιχο το «σούρουπο» – στίς 20.50 – να τόν «δούμε» , να «τόν Χαιρετήσουμε» , καί να τόν «Ευχαριστήσουμε» – γιά την Ευεξία -πού μας «Προσέφερε» – καί γιά το Οτι -γιά άλλη Μιά Χρονιά – έλαμψε γιά μάς 14 Ολόκληρες Ωρες , και 50 λεπτά , -περισσότερο από κάθε άλλη μέρα τού Χρόνου !

25 Μαθητές , οι 7 από Θεσσαλονίκη , και 3 Δάσκαλοι -ήρθαν εδώ γιά να «εκμεταλλευτούν» την Γιορτή τού Ηλιου !
Το απόγευμα – της 21 Ιουνίου – 2 ώρες πρίν σκοτεινιάσει – κάποιοι Μαθητές – όποιοι «είναι έτοιμοι» καί «θέλουν να ρισκάρουν» καί να «δοκιμάσουν τα Ορια τού Φόβου τους και της Ετοιμότητας τους» – θα «περάσουν» μιά Δύσκολη «Δοκιμασία» ! Κάποιοι από αυτούς -όσοι περάσουν – θα πάρουν μιά «Μεγάλη Ανταμοιβή -από τον «Δάσκαλο» τους ! Θα «λάβουν» 1 -«ένα» – τον «επόμενο» «Βαθμό Γνώσης» ! πού θα τούς ακολουθεί γιά 3 ή γιά 12 μήνες -ανάλογα με τό «επιπεδο» τής εξέλιξης τους -καί των Γνώσεων τούς !

Η Διαδικασία εθελοντική !
Θα συμμετάσχουν «μόνο» όσοι θέλουν -καί όσοι το «επιλέξουν» !

25 «Μαθητές» – από όλη την Ελλάδα – οι 7 από Θεσσαλονίκη -καί οι 3 Δάσκαλοι τους !

Εχουν ,»ραντεβού» το Απόγευμα – κατά τις 6.30 , στό «Δάσος» !
20 λεπτά , με τα Πόδια , μακριά -από τις Εγκαταστάσεις τού Camp !
Θα πάνε να δούν «τό Αγώνισμα» Ολοι – θα «συμμετάσχουν» όσοι θέλουν ! Πέρσι συμμετείχαν – 7 – πέρασαν – «συνέχισαν» οι «3» – Οι Υπόλοιποι «σταμάτησαν» – φοβήθηκαν – στην «Πορεία» !

Το «ραντεβού» είναι εκεί -καί σε περιμένει – «εσένα» -και τα «Ορια τού Φόβου σου» -της «Αφοβίας σου» – αλλά και της «Εμπιστοσύνης» προς τον Δάσκαλο -και «Εκπαιδευτή σου» !

Η Ωρα είναι 2.30 το μεσημέρι , κάθομαι στο κρεβάτι μου , στο Camp , -μιλάμε με τα άλλα παιδιά – «συμμαθητές» – στα διπλανά κρεββάτια -πού ξεκουραζόμαστε -γιά μεσημέρι -και συζητάμε ! κάποιοι ήταν και πέρσι – εγώ έρχομαι γιά 1η φορά – !

Εχω , 4 ώρες -γιά να Αποφασίσω !
Θα συμμετάσχω ?
Θέλω να δώ «τα Ορια τού Φόβου μου» ?
-Θέλω να μπώ «στο τραχύ καί απότομο «Μονοπάτι» ?
-Κι αν «πέσω» ?
-Θα βρεθεί «κάποιος» – «κάποιο χέρι» να με πιάσει ?

-Πέρσι , πού ένας «Μαθητής» κόντεψε να πέσει στο «γκρεμό» – καί Τελευταία στιγμή -τόν «έπιασε το Χέρι της Καλής Νεράιδας» ! -όταν αλαφιασμένος πήρε μιά Ανάσα -καί την Ρώτησε «Νεράιδα , με έπιασες – καί «Σώθηκα» ! «Τελευταία στιγμή αλλά Σώθηκα ! αν δέν ήσουν εσύ -το «χέρι σου» να με ποιάσει ?

-Τότε να ξέρεις , είπε η Νεράιδα «ή δέν θα ήσουν έτοιμος να σωθείς – ή εσύ δέν θα είχες δείξει Αρκετή Εμπιστοσύνη σέ «ένα» διπλανο χέρι γιά να σε ποιάσει «!

Η Ωρα , ήταν 4.30 – σε λίγο θα σηκωνόμασταν – γιά να πάμε στη Σάλα -γιά ένα Πρόχειρο απογευματινό – καί γιά ένα καφέ ή τσάι – γιά να πάρουμε Δυνάμεις !

-Δεν ήμουν Ετοιμος ! Δεν είχα Αποφασίσει !
-Δεν ήξερα τί «ήθελα» να κάνω ! να Δοκιμάσω τίς «Δυνάμεις» μου – να δώ αν τελικά είναι εύκολο να ξεπεράσει κανείς τούς λογικούς Φόβους του -πού Ολοι έχουμε ?

Λίγο έξω από το Camp . 10-15 λεπτά με τα πόδια ,Υπήρχε ένα «Δάσος» !
-Ενα «Μυστήριο» είναι αλήθεια «Δάσος» !
-Με «Ψηλά» Επιβλητικά πεύκα , και Βελανιδιές !

6.30 ώρα είμασταν , «Ολοι» εκεί – στην «Είσοδο» τού Δάσους !

25 Μαθητές -οί 7 από τη Θεσσαλονίκη – 3 Δάσκαλοι , ο «Ιερός» Δάσκαλος -καί 2 Δασκάλες , καί από «μακριά» -παρακολουθούσε η «Νεράιδα» !

Ο «Μέγας Διδάσκαλος» Πέτρος , μας «μάζεψε» σέ ένα Κύκλο – στην Είσοδο τού «Δάσους» -γιά να μας Εξηγήσει τούς Κανόνες ! Πόσο «περίεργα» ήταν «Ενδεδειμένος» απόψε ? Μιά «Μακριά» Λευκή Στολή -«Λευκή» – ! Κάτω , στο «τελείωμα» της Στολής -είχε «κεντιτούς» γαλάζιους Μαιάνδρους – καί πάνω «αριστερά» – στο σημείο της «καρδιάς» -ένα Μεγάλο , Πράσινο «Τρι-φύλι» ! Ετσι ψηλός και επιβλητικός πού ήταν -ήταν σάν «Αρχαίος Σκωτσέζος Δρυίδης» !

Οι 2 «Διδασκάλισσες» μας -«Κόνυ» και «Μαρία» -ήταν στο «κέντρο» τού Κύκλου -ένα βήμα «πίσω» , από τον Μέγα Διδάσκαλο . στά Μαλλιά τους είχαν «πλεγμένα» στεφάνια -από Ομορφα , Μαγιάτικα Λουλούδια !
Η «Δασκάλα» «Κόνυ» πόσο Ομορφη και Επιβλητική ήταν ! Ψηλή , Μελαχροινή , Αδύνατη και Σοβαρή ! Με Ομορφα , κοντά κουρεμένα ( «καρέ») μαλλιά !
Ο Μέγας Διδάσκαλος , φορούσε στο λαιμό του -ένα Ομορφο «Μενταγιόν» -με το Σήμα- το 16 κτινο , «Σήμα τού Ηλιου» -καί κρατούσε στο Χέρι του 1 Μεγάλο «Φακό» !

Τα 2 κορίτσια – οι Δασκάλες μας – ήταν πολύ Ομορφα , απλά και Χαρούμενα ντυμένες ! με Χρωματιστά Φορεματα – κοντά – με Λουλούδια ! Κόκκινο , πράσινο και Κίτρινο – στά Χρώ-ματα ! Κρατούσαν στά Χέρια τους , από 1 «αναμμένο» Δαυλό ! στό δεξί τους Χέρι !

2 Κορίτσια , Συμμαθήτριες μας , κρατούσαν στα χέρια τους από 1 «Αυλό» !

Γύρω , στίς 6.40 -ο Δάσκαλος «Πέτρος» – άρχισε να μας μιλάει !

-«Πλησιάστε πιό κοντά μου , σε κύκλο !
-«Πιάστε , ο ένας τα χέρια τού διπλανού του – καί «αν» θέλετε πάρτε «λίγη» από την Δύναμη , και τήν Ενέργεια τού πλησίον Σας !
-Πάρτε , από 3 βαθιές αναπνοές -με βαθιά εισπνοή – καί «αργή» εκπνοή !
-«Είστε Ετοιμοι -από Καιρό Θαρρώ ? Ετσι δέν είναι !

-Ξέρετε «τί ήρθαμε» απόψε να κάνουμε «εδώ» !
-Θέλουμε , ο καθένας από Σας , να «μετρηθεί» , με τις Δυνάμεις του , να «διερευνήσει»
αν μπορεί ,καταρχάς να «τα βάλλει» με τις Φοβίες του – και φυσικά «αν» μπορεί και να τις Κερδίσει !
-Το «παιχνίδι» αυτό είναι Εθελοντικό ! καί συμμετάσχει «Μόνο» όποιος θέλει !

-«Μπροστά Σας είναι ΕΝΑ ΠΥΚΝΟ ΔΑΣΟΣ ! Ας πούμε το «ΑΓΝΩΣΤΟ» !
-Γιά να γίνει «σε ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ» πιό «Οικείο» ,θα πρέπει να «το γνωρίσουμε» , να τό «διε-ρευνήσουμε» ! να «μπούμε μέσα του» ! Να δούμε ,και να «βρούμε» τις Δυσκολίες του ! αν «μπορεί» να «βαδιστεί» και να «διαπεραστεί» !
Κάθε Δάσος -έχει και «1 Μονοπατι» !
-«Ετσι είναι και στή Ζωή» !
-«Δέν Υπάρχουν «Αδιαπέραστες» καταστάσεις – Υπάρχουν «άγνωστες» καταστάσεις !
-Γιά να «διαβούμε» , να «διαπεράσουμε» από μιά «άγνωστη» κατάσταση – από μιά κατάστα-ση -πού «δείχνει φαινομενικά» πώς δέν έχει «λύση» καί «Μονοπάτι» – το Πρώτο Βήμα -είναι
-να την»διερευνήσουμε»
-να την «αναλύσουμε» ,
-να την «κάνουμε Οικεία»
-να βρούμε τις «δυσκολίες» της –
-αλλά και τα «Μονοπάτια της » – τον Λιγότερο Δύσκολο -καί Ισως και πιό Σύντομο Δρόμο !

Αυτό το «ΔΑΣΟΣ» – όπως και τα περισσότερα προβλήματα στη Ζωή μας ! έχουν ΜΟΝΟΠΑΤΙ ! «διαπέραση» ! «Λύση» !

ΕΓΩ , ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ! ΤΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΕΙ – ΚΑΙ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ «ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ» ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ – Με επιτυχία – καί αλώβητος -από «Αμυχές» και «Εκδορές» !

ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΛΟΓΟ -ΘΑ «ΜΠΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ» , ΩΣ «ΟΔΗΓΟΣ» ! Θα σάς «δείχνω το Δρόμο» ,από κεί πού Ηδη «έχω Περάσει» ! με επιτυχία ! και παρόλο πού ακόμη είναι «Μέρα» -πρέπει να είμαστε Προνοητικοί ! επειδή στο «Δάσος» υπάρχουν «πυκνά» και «Ψηλά» Δέντρα – έχω πάρει και 1 Φακό ! «ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΙΧΝΩ «ΦΩΣ» ! Λίγο «παραπάνω Φώς» ποτε δέν κάνει Κακό ! Δείχνει τις «λύσεις» και «τόν Δρόμο» πιό «Ξεκάθαρα» !Δείχνει τις «λεπτομέρειες» των Δυσκολιών !
Αυτό -θά κάνουν -από πίσω Σας – και οι «2 Φωτεινές» – θα σάς «ρίχνουν και αυτές «Φώς» με τους Δαυλούς Σας – και την 1η – και την 2η Φορά -πού θα περάσουμε ! Απλά την 2η «Φορά» ΕΣΕΙΣ «ΔΕΝ» Θα βλέπετε το Φώς !
-( εκεί είναι αλήθεια -πώς επικράτησε -κάποια «Ταραχή» και κοιτούσαμε -ο ένας τον άλλον !)
-Α , Οχι μήν ανησυχείτε – απλά την 1η Φορά – θα «περάσουμε» – «περάσετε» στην Ακρίβεια -με «Ανοιχτά» τα Μάτια – γιά να δείτε το Χώρο – να δείτε κάτω το χόρο ( τίς πέτρες , τα κλαδιά , σε ποιά πλευρά -«συγκεκριμένα» θα είναι πάντα Αριστερά Σας – «Ο Γκρεμός» -πού ειλικρινά – όσοι επιλέξουν – στη 2η Φάση – να «Διαβούν» το Δάσος -και το «Μονοπάτι» με «κλειστά» και «δεμένα» τα Μάτια – δέν θέλω κανείς Σας ή να «πέσει» ή έστω «καί να κινδυνεύσει» !

ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ ! ΟΤΑΝ – «Υπάρχει» Μιά Δυσκολία -κάτι το «Αγνωστο» πού «δείχνει» Αδιαπέραστο – ΘΕΛΩ – Να το «Αντιμετωπίζετε» με τον ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ !

-ΠΡΩΤΑ , ΝΑ «ΤΟ ΔΙΕΡΕΥΝΑΤΕ» ! Να το «Μελετάτε» , να το «Βαδίζετε» -γιά να Δείτε αν όν-τως μέσα του – «Βρίσκεται» ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ! Η ΛΥΣΗ ! Συνήθως όταν «αναλύουμε» μιά Δυσκολία – εκεί στην λεπτομερή ανάλυση -βρίσκεται και η Λύση !
-ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ – ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ – ΝΑ ΜΗ ΔΥΣΤΑΖΕΤΑΙ – «Να Χρησιμοποιήτε» ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ! Την Εμπειρία τους , και το «ΦΩΣ» Τους ! Οτι ξέρουν τα ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ , Και τούς Δρόμους – γιατί τούς Εχουν «ΔΙΑΒΕΙ» Με Επιτυχία – -πρίν από Σας – «ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΦΤΑΣΕΙ ΑΛΩΒΗΤΟΙ – ΣΤΟ «ΤΕΡΜΑ» καί τήν Λύση !

– «Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ»

-Ο «Δρόμος» , το Μονοπάτι – μέσα στο Δάσος – είναι «Ενας Μεγάλος Κύκλος -μέ «ενδιάμε-σες Σπυροειδής «διαδρομές» -πού το Δυσκολεύουν λίγο πρίν Βγούμε» – Από το ίδιο σημείο θα «Μπούμε» – σε 10-15 λεπτά , με ανοιχτά τα Μάτια – θα βγούμε -ακριβώς από «δίπλα» !

-Θέλω να προσέχετε κάτω , τη Μορφολογία τού Εδάφους ( πέτρες , κουκουνάρες ) γιά να «μή σκοντάψετε»
-Ενα πράγμα , θέλω , να προσέχετε «ιδιαίτερα» ! Την «Διαδρομή» – την Πορεία -πού θα ακολουθήσουμε – γιά να την «απομνημονεύσετε» στον Εγκέφαλο Σας – όσοι θα «κάνουν» την Ιδια Πορεία , με «κλειστά» τα Μάτια !
-Επίσης , και ένα «τελευταίο» βασικό ! Η «Δυσκολία» – εδώ «Ο Γκρεμός» -στην περίπτωση μας – θα είναι πάντα «Αριστερα» ! Συγκρατήστε το ! Θα Σας Χρειαστεί !

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ , ΝΑ «ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ» ΤΟ «ΜΑΓΙΚΟ» ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΜΑΣ !!

Και έτσι λοιπόν μπήκαμε «όλοι» μαζί στό Δάσος μας …

Με τα πρώτα 100-150 μέτρα πού διανύσαμε ,ήδη η κατάσταση μέσα στο Δάσος ,ήταν διαφορε-τική ,και κάπως «Υποβλητική» σε σχέση με «έξω» !
Καταρχάς ,είχε εμφανώς περισσότερη δροσιά -υγρασία , καί «λιγότερο» «Φώς» από ότι εξω !

Παρότι , ήταν ακόμη μέρα , γύρω στις 6.50 – 7.00 , λόγω της πυκνής Φυλωσιάς τών Δέντ-ρων , ήταν αρκετά σκοτεινά – καί λίγες ήταν οι ακτίνες τού Ηλιου , πού περνούσαν μέσα από την τόσο πυκνη Φυλωσιά των Ψηλών Δέντρων . Ο Δάσκαλος προπορεύονταν , καί είχε μαζί του , όπως και οι 2 μας Δασκάλες -πού ακολουθούσαν πίσω από μας -κάτι πού δέν είχα πα-ρατηρήσει – μάλλον θα την «είχε» στην Είσοδο τού Δάσους . «Μιά μεγάλη μαγκούρα» -μάλλον γιά τόν κίνδυνο ,κάποιου «φιδιού» ! Αντανακλαστικά , πολλοί Μαθητές -όσοι στην Πορεία , βρήσκαν , πέρναν κι αυτοί μαζί τους κάποιο Μεγάλο Ξύλο -γιά αυτοπροστασία . Οι μαθητές ,στα πρώτα 200-300 μέτρα , πού το «Μονοπάτι»-Δρόμος σχεδόν στην Αρχή- ήταν αρκετά πλατύ
2-3 μέτρα , περπατούσαμε ανά 3 περίπου . Μετά από 500-600 μέτρα -πού άρχισε ,το «Μονο-πάτι να στενεύει , ο «Δάσκαλος» μας είπε -γιά Ασφάλεια – να βαδίζουμε ,ανα 2 .Και έτσι κάναμε ! Γύρω , στις 7.15 , και ενώ είμασταν περίπου στη μέση της Διαδρομής ,πρέπει να είχαμε διανύσει ,γύρω στα 1.000 μέτρα -απτη 1 τα «πράγματα» δυσκόλευαν -αλλά και η Ατμόσφαιρα γίνοταν πιό «Υποβλητική» ! Κάτω ο «δρόμος» τού «Μονοπατιού» ήταν αρκετά «δύσβατος» κυρίως από πέτρες και Κουκουνάρια ! Βαδίζαμε , πλέον ένας , ένας ! Από την αριστερή μας πλευρά -υπήρχε «γκρεμός» , γύρω στα 40-50 μέτρα ! στό τέλος τού γκρεμού , έρεε ένα ρυάκι -πού μας συνόδευε ! 2-3 Μαθήτριες , στο τέλος της «Πορείας» των 25 ατό-μων , παίζαν αυλό – και αν και ήμουν στήν «κεφαλί» της Πορείας -πίσω από τόν Δάσκαλο -(τού οποίου «παρατηρούσα» της Κινήσεις ) , καί Μπροστά από την Συμμαθήτρια μου Κατερί-να , μιά «γεματούλα» Κοκκινομάλλα , ο «Ηχος» τού Αυλού έφτανε , στά αυτιά μου ! Οταν τελειώσαμε , και βγήκαμε «έξω» ,οι υπόλοιποι ( κυρίως τα αγόρια της παρέας, πού ήταν πίσω ) ,μού είπαν πώς «όλα τα λεφτά» -καί από τα πιό ωραία σημεία της Διαδρομής -ήταν το σημείο ,πού όταν οι Συμμαθήτριες μας , Αρετή και Κλειώ -παίζαν τόν «αυλό» από ένα σημείο και μετά -οι 2 Δασκάλες μας – «Χόρευαν» -και «Λεικνύζοταν» με τα Ομορφα Λου-λουδιαστά τους Φορέματα – στόν «Ηχο» τού Αυλού ! «Το Εχασα» είπα ! «αν» ξαναρθω τού Χρόνου – θα «κάτσω πίσω» – δέν πειράζει «ήμουν κοντά στο Δάσκαλο» Ομως !

Αυτό πού μού Αρεσε πάρα πολύ -κατά την Διάρκεια της Διαδρομής – ήταν κυρίως το «κε-λάισμα» τών πουλιών πού σάν να μας κάναν παρέα .Επίσης ο Ομορφος «Ηχος» από τα Νερά τού Ρυακιού ,πού ρέαν . Επίσης η «αναζωογονητική» Δροσιά πού είχε , «εκεί» σε σχέση με τη Ζέστη -πού είχε «έξω» ! Και τέλος , μιά αρκετά «Υποβλητική» Ατμόσφαιρα / Ηχος ! Ετσι ,πώς έμπαινε ο Αέρας -ανάμεσα από τα Φύλλα τών Δέντρων – δημιουργούσε έναν Υποβλητικό Ηχο – «σάν Μουρμούρισμα» Ανθρώπων ! Την Νεράιδα , «δέν την είδα» ! «Την Είδα» ή μάλλον καλύτερα , «Με Αγγιξε» Η «Ιδια» Μετά !

Ετσι μετά από 20 περίπου λεπτά , μιάς Ομορφης Διαδρομής -και αρκετά «αναζωογονητικής» Δοδρομής , πήραμε μιά τελική Δεξιά Στροφή – Ο «Δρόμος» άρχισε πάλι να ανοίγει -κάι να γίνεται Λιγότερο Δύσβατος , καί γύρω στις 7.05 το Απόγευμα , είχαμε βγεί «όλοι» έξω ! στο Ξέφωτο . Ουσιαστικά εκεί από όπου είχαμε «μπεί» και «ξεκινήσει» !

-Αφού , πήραμε 3-4 λεπτά 2-3 ανάσες , καί ήπιαμε λίγο Νεράκι ,καί Λίγο κρύο Τσάι -ο Δάσκαλος πήρε το λόγο
-«Πώς σάς Φάνηκε» μας Ρώτησε
-«Καλά» σχετικά Βατή η Διαδρομή είπαμε οι Περισσότεροι
-«Εμένα μού φάνηκε σχετικά Εύκολο , είπα» – στον Δάσκαλο ! αν και η αλήθεια είναι -πώς στις ανηφόρες – λαχάνιασα αρκετά !
-«Είδες πού σού έλεγα ,να μειώσεις το Κάπνισμα» μού είπε !
-«Οντως , κακές «έξεις» τού απάντησα !
-«Α , καί το σημείο , με το Δέντρο -πού ήταν στη μέση τού «Μονοπατιού» και στα 20-30 εκατοστά ,πού μένα -από δεξιά – πάλι καλά πού «δέν σφίνωσα» -είπα !
-«Ε , σού έχω πεί και γιά τα κιλά , μού είπε» !

-Τώρα , ίσως -είπε ο Δάσκαλος- ίσως «είναι» λίγο πιό «Δύσκολα» γιά Οσους συνεχίσουν !
-Γιά όσους το θέλουν , και το αποφασίσουν – οι «Κανόνες» θα είναι οι εξής !

-Μπροστά «πάλι» θα είμαι εγώ ! Επειδή , «ξέρω» το «Δρόμο» και τόν «Εχω Διαβεί» !
-Σε Οποιον αποφασίσει -να έρθει μαζί μου – και με τις 2 ‘άλλες Δασκάλες Σας – τη «Μαρία» και την «Κόνυ» – και ΜΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ –
-Πρώτον » θα τού δέσουμε , με ένα «Κόκκινο» «Μαντήλι» τα Μάτια ! Δε θα βλέπει -θα το «Βγάλει» Μόνο στο «Τέλος» της Διαδρομής» ή εκτός αν΄»αλλάξει» γνώμη ή Φοβηθεί και θέλει να «Σταματήσει» στο «μέσον» της «Διαδρομής» !
-Δε θα βλέπετε – απλά βαδίζοντας – θα ακούτε τίς «Εντολές» μου – πρός τα πού «θα πηγαίνεται» ! Θα λέω «Θανάσης» 3 βήματα μπροστά ! Κλειώ 1 βήμα δεξιά ! Κατανοητό !

Θα βαδίζεται – ένας ένας – σέ απόσταση 5 μέτρων γιά Ασφάλεια – γιά να μή «πέσετε» ο ένας πάνω στον άλλον ! Στη Μέση της Διαδρομής , θα είναι η Μαρία – καί στο Τέλος η Κόνυ ! Και οι 2 θα δίνουν «επίσης» εντολές – γιά την «Πορεία» Σας – καί πρέπει επίσης «Τυφλά» να της ακούτε ! ΟΚ ? Ολα καλά ?
– Θα Σας δώσω 5 λεπτά – γιά να το Σκεφτείτε – !
-Σε 5 λεπτά , θα ξεκινήσουμε με όσους «θέλουν» και «το επιλέξουν» !
-Αν ,όλα πάν καλά – σε 50 λεπτά περίπου , θα είμαστε πίσω – στούς Υπόλοιπους Συμμαθη-τές -πού θα μας περιμένουν εδώ !
-Επίσης μιά Κοπέλα – πού «δέν θα συμμετάσχει» στη «Διαδρομή τού Τυφλού Μονοπατιού» – θα έρθει μαζί μας – γιά να μας «Συντροφεύει» με τον Αυλό της ! Αυτή φυσικά θα έχει ανοιχτά τα Μάτια ! «Μη χάσουμε και την «Αυλούχα» είπε ! και χαμογελάσαμε Ολοι !

-Στην Αρχή , 2-3 λεπτά επικράτησε Ησυχία – εώς και Αμηχανία – κοιτιόμασταν – γιά να δούμε τη σκέφτονται και οι άλλοι Συμμαθητές -γύρω μας !
-Εγώ , το «είχα αποφασίσει» ! Θα πήγαινα – ή τουλάχιστον «θα Ξεκινούσα» και θα προσπα-θούσα , αν Ολα πήγαιναν καλά -και να «Τερματίσω» και να «Επιστρε΄ψω» στην Εξοδο ! πάλι !
-«Με τριβέλιζε» όμως μιά απορία !
-«Δάσκαλε , επιτρέπεις» ?
-«Ασφαλώς , μού είπε » !
-«Εγώ το «Αποφάσισα» καί θα έρθω – θα μπορούσα όμως να Υποβάλλω μιά Απορία / Ερώτηση !
-«Σιγά μή δέν είχες «Ερώτηση» Θανάση ! μού είπε 1 αφού είσαι «Ερωτιάρης» ! Πές μου -αν και ξέρω τι θα ρωτήσεις» !
-«Ποιό είναι το Νόημα -αυτής της Δοκιμασίας – καί κυρίως το θέμα με τα «κλειστά Μάτια» ?
-Το περίμενα μού είπε ! καταρχήν «Φοβάσαι» ?
-Οχι ιδιαίτερα , ή τόσο ώστε να «μήν έρθω» ! Σας Εμπιστεύομαια !
-Μόλις «Εδωσες» την Απάντηση ! Αυτό είναι το «Νόημα» αυτής της Δοαδρομής και αυτού τού «Μονοπατιού» !
-«Οταν έχουμε να ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ έναν ΔΡΟΜΟ – πού δέν τόν ξέρουμε καλά .,πρώτον είναι «πιό Ασφαλές» να τόν Διαβούμε «με Παρέα» -και «Οχι Μόνοι μας» ! «Μιά Δύσκολη Πορεία» γίνεται πιό Εύκολη -και «την Φοβόμαστε λιγότερο» όταν την «Διαβούμε με Παρέα» !
-Επίσης ένα δεύτερο νόημα -καί εξίσου σημαντικό – είναι πώς όταν έχουμε να διαβούμε «έναν ΔΥΣΚΟΛΟ και ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΟ Δρόμο » πρέπει να Βάζουμε Μπροστά – σάν Αρχηγό – κάποιον πού ξέρει τον Δρόμο -πού τόν έχει «Ξαναδιαβεί» – και τον ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ – ότι «μπορεί να μας Οδηγήσει» με Ασφάλεια στην ΕΞΟΔΟ και την ΛΥΣΗ !
-Επίσης , και ΤΕΛΟΣ – «Οταν Εμπιστευόμαστε κάποιον , ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ -ΚΑΙ ΜΕ «ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ» ! Αν δέν τόν Εμπιστευόμαστε δέν ξεκινάμε μαζί του , καί αν δέν «ακ-ούμε Καθαρά αυτά πού έχει να μας «πεί» μπορεί και να «πέσουμ廨στόν Γκρεμό !
-«Σωστό» είπα μέσα μου !

ΛΟΙΠΟΝ , ΑΚΟΥΩ ΟΝΟΜΑΤΑ , ΞΕΚΙΝΑΜΕ !

– 7 «Ατομα» – 7 ΟΝΟΜΑΤΑ
-Κλειώ , Αρετή ( οι 2 Συμμαθήτριες μου -από Θεσσαλονίκη ) , Ρέα ,και Βαλάντης , ο Πάρης ( από Αθήνα) , ο Γιάννης ( ένας «εύσωμος» κύριος -γύρω στα 95 κιλά – γύρω στα 65 -καλός με Χιούμορ , Συνταξιούχος του ΟΤΕ , από Κατερίνη ) , και Θανάσης !

-7 είπε – καλό Νούμερο !
-Αν και είχα στο Μυαλό μου – καναδυό ακόμη !
-Η ΚΟΝΥ και η ΜΑΡΙΑ , θα Σας δέσουν τα μάτια με ένα Κόκκινο Μαντήλι !
-Η Κατερίνα , θα έρθει μαζί μας -ως «Αυλούχος» – να έχουμε και «Ηχητική Συντροφιά» !
-Θα ξεκινήσω εγώ Μπροστά – και ανά 5 μέτρα , θα έρχεστε από πίσω ένας ένας -!
-Στη μέση της Διαδρομής , θα είναι η Δασκάλα Σας Μαρία – καί στο Τέλος της Διαδρο-μής , η Δασκάλα Σας ΚΟΝΥ !
-Θα ακούτε και τούς 3 μας ! Ο καθένας από μας -θα έχει «Οπτική» Επαφή , και «Εποπτεία» γιά 2-3 από Σας !
-Οποιος Φοβηθεί , ζαλιστεί , ή αισθανθεί άβολα – απλά «βγάζει» το μαντήλι του και «σταματάει»
-Και μιά τελευταία Εντολή ! τα πρώτα 500 μέτρα -όπως και τα τελευταία 300 μέτρα είναι τα εύκολα ! Ο Δρόμος στενεύει , και θα «έχετε» το «νού Σας , στά Μέτρα από το 500 μέχρι το 1.100 – 1.200 μέτρο ! αυτά τα 700 μέτρα ! Ο Γκρεμός -σ’αυτα τα μέτρα -όπως «είδατε» είναι πάντα «από αριστερά» – οπότε θα «κολλάτε δεξιά» ! Προσοχή -όμως μη γδαρθείτε στα Βράχια -από Δεξιά ! Ιδιαίτερη προσοχή – πρίν το «τέλος» τού Γκρεμού – πού το Δέντρο είναι ακριβώς στή μέση -και θα περάσετε -από το άνοιγμα Δεξιά – 30-40 πόντους ! Ο Θανάσης ξέρει -παραλίγο θα «κόλλαγε» ! ( σάν να ήξερε , τι «θα» «γίνονταν» !)

– «ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ» Είπε -καί τις Δασκάλες Σας !

-«ΠΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ» ! Η «ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ» ΚΑΙ ΟΛΗ Η «ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ» ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ !
-«Καλή μας Επιτυχία» – και «Ραντεβού στό Τέλος»

-Οντως , τα Πρώτα 400-500 μέτρα ήταν σχετικά εύκολα . Με εξαίρεση τις πέτρες και τις Κουκουνάρες , πού μπορούσες να παραπατήσεις -αν δέν εφάρμοζες απόλυτα τις Εντολές πού έπερνες ! «Θανάση 3 βήματα μπροστά» ! «σήκωσε το δεξί σου πόδι , Πέτρα !» «Πρόσεχε ξύλο» » Κουκουνάρες» !

-Είχε αρχίσει να δροσίζει αρκετά – η Κατερίνα -έπαιζε «απαλά» τον Αυλό – ήταν κοντά μου – γιά να «ακούμε» καθαρά τις Εντολές – και μετά από 20 λεπτά -πρέπει να είχαμε διανύ-σει τα πρώτα 500-600 μέτρα -σχετικά εύκολα -αν και πρέπει να «σημάδεψα» αρκετές πέτρες -αν καί «όντως» άκουγα «απόλυτα» τις Οδηγίες της «Κόνυς» πού ήταν από πίσω μου – καί την ακουγα καθαρά ! ( πρέπει να ήταν 1η φορά – πού άκουγα «απόλυτα» τις «Οδηγίες» «Εντολές» κάποιου άλλου – και ειδικά γυναίκας -εδώ πού τα λέμε – αλλά «ας έκανα κι αλλιώς» ! αυτό «ήταν» Τελικά το «Νόημα» ! Ειδικά στα «δύσκολα» πρέπει να «ακούμε» και τούς «αλλους» !

Αυτό πού μού άρεσε -όσο προχωρούσαμε – εκτός από το «Αναζωογωνητικό» Αεράκι -και όσο πλησιάζαμε -στό ρυάκι -ο Ηχος του – το «Θρόησμα» των Φύλλων – και ο «Απαλός» Ηχος του Αυλού της Κατερίνας !

Από τον Ηχο τού Ρυακιου , κατάλαβα -ότι «πλησιάζουμε» στα 500 μέτρα του΄»Μονοπατιού» -πού από τα Αριστερά μας – θα «είχαμε» παρέα τον Γκρεμό !
-Επίσης , μού έκανε εντύπωση -πόσο πιό «οξεία» και «τεταμένη» γίνεται η Ακοή μας – όταν βαδίζουμε με τα Μάτια μας κλειστά !

-Ο Δάσκαλος , έδωσε την Εντολή !
-«Πλησιάζουμε το σημείο τού Γκρεμού» ! από τα αριστερά σας -γιά 500 μέτρα θα είναι ο Γκρεμός ! Τεταμένη η Προσοχή ! θα κολλάτε δεξιά , αλλά όχι τόσο -όσο να γδέρνεστε από τις Πέτρες !
-«Μεγάλη αλήθεια , είπες Δάσκαλε σκέφτηκα ! Ευτυχώς είχα προνοήσει -από Συμβουλή άλλων Συμμαθητών , πού είχαν ακολουθήσει και «βαδίσει» το «Τυφλό Μονοπάτι» πέρσι – καί είχα Φορέσει -ένα μακρυμάνικο Τζάκετ – παρά τη Ζέστη ! Παρά το Τζάκετ – αρκετές φορές -κόλλησα δεξιά -ξυστά στά Βράχια – καί ένοιωθα ένα «κάψιμο» «γδάρσιμο» στό δεξί Μπράτσο , να με Τσούζει !

-Γύρω στο 800ο – 900ο μέτρο – καί 20-30 μέτρα -πρίν πλησιάσουμε το πιό «Δύσκολο» σημείο -το «Δέντρο» στη «Μέση τού Μονοπατιού» – ένοιωσα μιά κάποια Δυσφορία ! Ενοιωθα ,να λα-ζανιάζω και να Ζαλίζομαι ! Μετά από τόση ώρα πορείας ,με δεμένα μάτια , αρχίζεις να «ζαλίζεσε» και να «νοιώθεις» κάποιο «Αποπροσανατολισμό» ! Είχες το «δικαίωμα» να κάτσεις , γιά 4-5 λεπτά -αλλά δέν ήθελα να «καθυστερήσω» την «Πορεία» καί τούς Υπόλοιπουσ Συμμαθητές – πού από ότι κατάλαβα , συνεχίζουν !

3-4 Μέτρα , πρίν «πλησιάσω» το Μεγάλο Δέντρο , στη «Μέση τού Μονοπατιού» – η Δασκάλα ΚΟΝΥ – είτε από «Προαίσθημα» είτε επειδή γνώριζε , τη «Διαδρομή» με «Προειδοποίησε»

-ΘΑΝΑΣΗ Πρόσεχε , σε 2-3 μέτρα – είναι το «Μεγάλο Δέντρο» στη Μέση τού Μονοπατιού ! Αν το περάσεις «Φτάνεις» στο Τέλος !
-«Κάνε 2-3 Βηματάκια – καί «Σήκωσε» το Δεξί σου Χέρι ! Μόλις ακουμπήσεις -τόν Κορμό τού Δέντρου -από τα Δεξιά -καί ανάμεσα στο Βράχο – είναι μιά απόσταση 30-40 Εκατοστά !
Φέρε το «σώμα» σου Παράλληλα με το «Βράχο» -καί «πέρνα από κεί»
-Καλή επιτυχία !

-Περίμενε , λίγο 1-2 λεπτά ΚΟΝΥ ! Της Είπα !
-«Θέλεις να Σταματήσεις μήπως ? Θέλεις να «βγάλεις» το «Μαντήλι» και να Σταματήσεις !
-«Οχι βέβαια τής Είπα» ! Σε καμιά περίπτωση ! «Δεν είμαι κότα της είπα τσαντισμένος» ! Οταν «αποφασίζω» να αρχίσω κάτι -θέλω να «δώ το Τέλος» ! Δε σταματάω , το ξέρεις -ειδικά όταν «τόσο κοντά στό Τέρμα είμαι» !
– ΟΚ , Το ξέρω ! «Σε πείραζα , γιά να Χαλαρώσεις !

-Πήρα 2-3 βαθιές ανάσες – ήπια 2-3 γουλιές -από ένα Χυμό πού είχα πάρει μαζί μου – καί «αποφάσισα» να «συνεχίσω» !
-«Εκανα 2-3 βηματάκια -όπως μού είχε «πεί» η Δασκάλα μου η ΚΟΝΥ – Πού πάντα την άκουγα καί τήν Εμπιστευόμουν απόλυτα – τό «αξιζε» άλλωστε ! και σήκωσα το «δεξί» μου Χέρι !

-Οντως , ακούμπησα -ψηλάφισα – τόν Μεγάλο Κορμό τού «Δέντρου» στη Μέση τού Μονοπατιού !
-Εστριψα , δεξιά το Κορμί μου γιά να περάσω -ανάμεσα από το Δέντρο -καί τον Βράχο πού ήταν Δεξιά ! Επαιξα με τό δεξί μου Χέρι , δεξιά-αριστερά γιά να Υπολογίσω -πόσο είναι το άνοιγμα ! πρέπει όντως να ήταν γύρω στούς 40 πόντους !
–
-Σύρθηκα , με το κορμί μου ανάμεσα , στο Βράχο και το Δέντρο !
-Μόλις και «πέρασα» !
-«Μόλις και πέρασα» καί «αυτή» τη Δυσκολία -πού όντως ήταν από τις πιό Δύσκολες ! καί πήρα μιά ανάσα ! «εκεί» καί θα γινόταν η «Μεγάλη» Ζημιά !
-Γυρνόντας -απότομα το Κορμί αριστερά – γιά να έρθω στη μέση -πρός τα δεξιά τού Μονοπατιού – το πόδι μου πρέπει να «βρήκε» μιά μεγάλη πέτρα -και «παραπάτησα» ! Την ώρα πού έπεσα κάτω – έμεινα «ακίνητος» και «ένοιωσα» ένα «Μεγάλο Σόκ !» Αξέχαστο !
Ημουν , κάτω , ο μισός -πάνω στο Μονοπάτι – καί ένας μέρος τού κορμιού μου , πρέπει να «ήταν στον Αέρα» πρός την πλευρά τού Γκρεμού ! Το δεξί μου χέρι , έποιανε το δρόμο κάτω -καί το αριστερό «ήταν στον αέρα» ! Πάγωσα – αλλά δέ σκεφτόμουν τίποτε ! Μιά «απαλή» ζάλη Μόνο ! Και ένα «Κρύο» «χέρι» μόνο !

Ενα , απαλό -κρύο – γυναικείο χέρι – μόνο ! έποιανε το αριστερό μου Χέρι -και με έσειρε -προς την εσωτερική πλευρά τού Μονοπατιού ! Δεν έβγαλα τό Μαντήλι μου – είχα Ταραχτεί –
1 μόνο Ερώτηση – πρόλαβα να κάνω !
-«Ποιά είσαι , η ΚΟΝΥ – ? «Σε ευχαριστώ -πού με Βοήθησες !
-«Παρακαλώ -ΑΛΛΑ Δεν είμαι η ΚΟΝΥ !
-«Και τότε Ποιά είσαι ?
-Είμαι η ΝΕΡΑΙΔΑ ΣΟΥ – Η ΣΑΡΑ !
-Μακάρι , σε κάθε περίπτωση σ’ευχαριστώ !

-Σηκώθηκα , συνέχισα ! και σε λίγο πού συνήλθα Χαμογέλασα !

-Σε 20-30 λεπτά -είχαμε όλοι οι Μαθητές τελειώσει τη Διαδρομή -! καί είμασταν»Ολοι» Πλέον στην Εξοδο !

-Πήραμε ένα «παρατεταμένο» Χειροκρότημα ! από τούς Συμμαθητές μας -πού μας περιμέναν – με αδυμονία – στήν «Εξοδο» της Διαδρομής και τού Μονοπατιού !

-Σκουπιστήκαμε , γιατί όλοι είμασταν «σκονισμένοι» – ήπιαμε άλλος λίγο νεράκι ,άλλος λίγο τσάι , εγώ ένα καφέ – πού είχα αφήσει «γιά γούρι» να με περιμένει -όταν «βγώ» από το Μονοπάτι ! καί ρίξαμε λίγο νερό στο πρόσωπο μας !

-Ο Δάσκαλος μας , ο Πέτρος , αφού μας άφησε – 2-3 λεπτά .,να «πάρουμε ανάσες» μας Ρώτρησα πώς μας «φάνηκε» η εμπειρία – αν ήταν Δύσκολη – καί «Τι αποκομίσαμε» -εκτός από «1 Βαθμό Μαθητείας» !

-Εγώ πλησίασα , την ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΟΥ – ΤΗΝ ΚΟΝΥ – καί την Ρώτησα !

-ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ !
– «Τι εννοείς» ?
-«Στο Δάσος ? Μετά το Δέντρο – πού Παραπάτησα – και Επεσα !
-«Εσύ με Εποιασες ?
-«Ημουν ΕΚΕΙ ! Αλλά δέν Πρόλαβα -να σε «ΠΙΑΣΩ» ΕΓΩ !
-«Ε , Τότε ?
-«Αφού στό είπε ! Δε σού ΣΥΣΤΗΘΗΚΕ ?
-Απ΄΄ότι ΑΚΟΥΣΑ – ΗΤΑΝ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΣΟΥ -» Η ΣΑΡΑ»
-«Μακάρι , είπα» !

– Αλλά , γιά να Βεβαιωθώ -είχα «ανάγκη» να Πιάσω το «Χέρι» της Δασκάλας μου !
-Το Εποιασα , Ηταν «ΖΕΣΤΟ»

-ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ

Υ.Γ. «Οπου Υπάρχει Δρόμος -Υπάρχει και το Τέλος τού Δρόμου»
«Κάθε Μονοπάτι βγάζει κάπου»
«Οταν «πάρεις» ένα Δρόμο -καλό είναι να Φτάσεις και στο Τέλος τού Δρόμου – εκτός «αν» στην «Πορεία» Βρείς Καλύτερο !

ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΚΑΓΚΑΣ 

ΘΕΣ-ΝΙΚΗ 12-9-2015V

https://gthanasis.wordpress.com/