Πρόσεχε πώς με σχολιάζεις!
Το να ποστάρεις φωτογραφίες στα social media, είναι κάτι που οι περισσότεροι από μας κάνουμε κατά καιρούς. Υπάρχουν φυσικά κι αυτοί που δεν νοούν, πως μια μέρα μπορεί να ξεκινήσει χωρίς τουλάχιστον μια φωτογραφία στο χρονολόγιό τους. Σημασία δεν έχει όμως, το πόσο συχνά το κάνεις. Σημασία έχει ο λόγος που το κάνεις κι αυτός δεν είναι άλλος απ’ το να συγκεντρώσεις likes. Τώρα τι νόημα έχει αυτό, μιας και τα likes δεν εξαργυρώνονται σε κανονικά ευρώ, δεν ξέρω. Προφανώς σ’ αυτό το θέμα, θα μπορούσαν να απαντήσουν άλλες ειδικότητες. Εγώ είμαι από χωριό.
Γιατί ποστάρουμε λοιπόν; Γιατί θέλουμε likes. Πιο πολύ όμως θέλουμε καρδούλες. Θέλουμε όμως και σχόλια. Θέλουμε και καρδούλες και σχόλια. Τι σχόλια όμως; Γιατί το τι θα γράφουν τα σχόλια, είναι αυτό που έχει σημασία και δεν είναι λίγες οι φορές που εύχεσαι το Facebook να σου έδινε τη δυνατότητα να χώσεις μπούφλα σ’ αυτόν που σχολιάζει, με τρόπο που δεν πρέπει. Τι ακριβώς εννοούμε;
Ας πούμε πως στήνεσαι μια ώρα και προσπαθείς να βγάλεις την τέλεια selfie. Αυτή που θα κάνει τα μάτια σου να φαίνονται πιο φωτεινά, τα χείλη σου πιο ζουμερά και το κορμί σου πιο αδύνατο (από ψηλά η κάμερα – σας μάθαμε πια!). Βγάζεις καμιά εικοσαριά και καταλήγεις στην καλύτερη. Την εμπλουτίζεις με καμιά δεκαριά φίλτρα και την ποστάρεις. Κρατάς ανάσα κι αρχίζεις να τρως νύχι απ’ την αγωνία (μην τολμήσεις να πεις ότι δεν το κάνεις! Ξέρουμε καλά ποιοι το κάνουν!). Κι αρχίζουν τα likes, τα wow και οι καρδούλες κι εκεί που καμαρώνεις, σκάει το πρώτο σχόλιο «Καλημέρα Μαρίνα μου!».
*Όπα! Τι καλημέρα ρε κ@ριόλη; Καλημέρα σκέτη; Πας καλά; Έφαγα εγώ μία ώρα απ’ τη ζωή μου, για να βγω σαν μοντέλο της Victoria Secret κι αντί να με εκθειάσεις, μου λες καλημέρα;;;*
Βρίσκεσαι με παρέα κι αυτό φυσικά είναι η καλύτερη ευκαιρία για selfie. Όχι γιατί σώνει και καλά τους λατρεύεις, αλλά γιατί θα τους ταγκάρεις και τα likes θα υπερδιπλασιαστούν (σε τα μας;;;). Ακολουθείς την ίδια διαδικασία με τις ατομικές selfie, λίγο πιο κεκαλυμμένα όμως (μη μας περάσουν και για ψωνάρες) και πατάς δημοσίευση. Συνεχίζεις με κράτημα αναπνοής και φάγωμα νυχιού, στο πιο διακριτικό του όμως και σκάει σχόλιο «Κούκλα είσαι Εύα μου!».
*Όπα! Τι Εύα, ρε αντίδι (μονοετές φυτό της οικογένειας των σύνθετων, συγγενικό με το ραδίκι είναι, μην μπερδευτείς!). Εμένα, που μοιάζω με τη Φουρέιρα με ίσιο μαλλί, δεν με βλέπεις; Είσαι τουλάχιστον αγενής (και εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος)!*
Αποφασίζεις να πας μια εκδρομούλα. Μπορεί και μονοήμερη. Μπορεί και στο χωριό σου, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, πως το τοπίο ενδείκνυται για φωτογραφίες (προς ποστάρισμα εννοείται!). Περνάς κοτέτσι, ανεβαίνεις ραχούλα, πηδάς βάτους (είδος ακανθώδους θάμνου για τους πρωτευουσιάνους) και βρίσκεις το τέλειο τοπίο! Ελέγχεις ηλιακό φως, χρώματα και λοιπά στοιχεία και βγάζεις μια μαγευτική φωτογραφία! Τι να σου πει κι η Πέρσα απ’ το διπλανό γραφείο, που είχε πάει πέρυσι στην Ισπανία! Ποστάρεις και την πέφτεις κάτω απ’ την ιτιά να ξαποστάσεις, περιμένοντας εναγωνίως τα likes. Και σκάει σχόλιο «Φιλιά στη θεία Ευανθία, Μαρίνα μου!».
*Όπα! Πας καλά ρε ξαδέρφη; Δηλαδή σου έδωσα τόσο υλικό να σχολιάσεις και πας και με μαχαιρώνεις πισώπλατα; Πάω να πουλήσω κι εγώ λίγο μούρη και με δίνεις στεγνά; Γρρρ*
Σου έρχεται μια φοβερή έμπνευση! Ένα τσιτάτο, που είσαι σίγουρη πως θα χαλάσει κόσμο! Πας στον καθρέφτη και φτύνεσαι από περηφάνια! Είσαι απολύτως πεπεισμένη, πως οι διαδικτυακοί σου φίλοι θα σε αποθεώσουν! Φτιάχνεις ένα μουράτο πλαίσιο και πληκτρολογείς την θεωρία σου. Ποστάρεις, κρατάς αναπνοή, δαγκώνεις νύχι και περιμένεις. Κι αρχίζουν τα likes κι αρχίζει και το στήθος σου να φουσκώνει από καμάρι, μέχρι που σκάει το πρώτο σχόλιο «Καλή εβδομάδα κοριτσάκι μου!».
*Όπα! Ρε μάνα! Είναι δυνατόν να μην έχεις πάθει πολιτισμικό σοκ, απ’ αυτό που μόλις διάβασες; Είναι δυνατόν να μην έχεις φουσκώσει σαν παγόνι από περηφάνια για το σπλάχνο σου και να προσπερνάς τοιουτοτρόπως, αυτή την απερίγραπτη σοφία που μόλις πόσταρα; ΡΕ ΜΑΝΑ!!!*
Τα παραπάνω ήταν μικρά παραδείγματα, για πώς ΔΕΝ πρέπει να σχολιάζουμε στις δημοσιεύσεις των φίλων μας. Επίσης, είναι ένας τρόπος να σου πω να βάλεις καρδούλα, αφού διαβάσεις το παρόν κείμενο. Αν αποφασίσεις να αφήσεις και σχόλιο… το νου σου!
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου