Μία φορά στη ζωή σου δίνεις λευκή επιταγή…
Μπορεί να σου συμβεί στα νιάτα σου, σ’ ένα απ’ τα πρώτα σου ερωτικά σκιρτήματα, αυτά που θαρρείς πως θα κρατήσουν για πάντα. Μπορεί να σου συμβεί μεγαλώνοντας, όταν νομίζεις πως πια τα έχεις δει όλα και πως αυτός ο άνθρωπος που είναι απέναντί σου, είναι το μοναδικό σου μέλλον. Μπορεί και ποτέ, αν είσαι άτυχος. Συμβαίνει όμως στους περισσότερους. Συμβαίνει να γνωρίσουν αυτόν, που θεωρούν πως είναι ο ένας, ο μόνος, τα πάντα. Συμβαίνει να τον συναντήσουν και με ένα μόνο βλέμμα ή μετά από καιρό, να του παραδώσουν αυτή τη λευκή επιταγή….
Μια λευκή επιταγή, που σημαίνει «πήγαινέ με όπου θες». Μια επιταγή, που σημαίνει «σ’ εμπιστεύομαι απόλυτα». Μια επιταγή που σημαίνει «σ’ αφήνω να με οδηγείς με κλειστά μάτια».
Πόσο παρακινδυνευμένο μπορεί να ακούγεται! Πόσο επικίνδυνο! Αλήθεια όμως, υπάρχει άνθρωπος που δεν το έχει πει; Υπάρχει άνθρωπος που δεν το έχει βιώσει; Οξύμωρο, αλλά αν δεν το έχεις ζήσει, μάλλον δεν έχεις βιώσει μια εμπειρία ζωής, απ’ αυτές τις once in a lifetime!
Μπορεί να μη σου βγήκε σε καλό ή μπορεί να ήταν και το πιο σωστό πράγμα που έχεις κάνει ποτέ σου. Μπορεί να βγήκες διαλυμένος απ’ όλο αυτό ή μπορεί να έκανες και τα πιο όμορφα ταξίδια στα σύννεφα. Όπως κι αν τελείωσε, το σίγουρο είναι πως θα είναι δύσκολο να το ξανακάνεις. Είτε γιατί πόνεσε, είτε γιατί τα στάνταρντ σου ανέβηκαν τόσο, που δύσκολα θα βρεθεί κάποιος το ίδιο άξιος στα μάτια σου.
Μια φορά στη ζωή σου, δίνεις λευκή επιταγή. Μια φορά αφήνεσαι να περπατήσεις σε τεντωμένο σκοινί, με κλειστά μάτια, μ’ ένα χέρι να σε οδηγεί. Μια φορά κάθεσαι συνοδηγός στο όχημα της ζωής σου και κλείνεις τα μάτια γαλήνιος και σίγουρος πως θα φτάσεις στον προορισμό σου. Κι ας μην φτάσεις τελικά…
Μπορεί να πόνεσε στο τέλος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Μπορεί να πόνεσε, αλλά όταν ο καιρός περάσει, καταλαβαίνεις πως το ότι αφέθηκες και το έζησες, ήταν πραγματική ευλογία. Ένα μοναδικό δώρο, όχι στον άλλον, αλλά σε σένα!
Της Κικής Γιοβανοπούλου
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου