Σκέψεις για το θάνατο: Είναι το τέλος ή η αρχή μας;

Σκέψεις για το θάνατο: 

Είναι το τέλος ή η αρχή μας;

 rashidul.huda

Υπάρχουν διάφορες πεποιθήσεις σχετικά με την έννοια του θανάτου. Πολλοί πιστεύουν ότι αφού πεθαίνουμε επιστρέφουμε σε αυτόν τον κόσμο σε μια νέα μορφή - μετενσάρκωση, πολλοί πιστεύουν ότι μετά το θάνατό μας είτε τιμωρούμε για τις αμαρτίες που κάναμε όταν ήμασταν ζωντανοί είτε ανταμείφθηκαν για τα αγαθά που κάναμε όταν ήμασταν ζωντανοί -Κύθνος και Κόλαση, τότε υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα μετά το θάνατο-ο κόσμος, η ύπαρξή μας, όλα παύουν για μας. Ανεξάρτητα από την πεποίθηση που ακολουθείτε, είστε σίγουροι ότι θα πεθάνετε μια μέρα σίγουρα, είναι κάτι αναπόφευκτο. Αλλά καταλαβαίνουμε πραγματικά τον θάνατο;

Εάν θεωρήσετε την έννοια της μετενσάρκωσης και το γεγονός ότι η ενέργεια δεν μπορεί ούτε να δημιουργηθεί ούτε να καταστραφεί, εμείς, ως μορφή ενέργειας, δεν πρέπει να σταματήσουμε να υπάρχει, μπορούμε να μετασχηματιστούμε από την μία ενέργεια στην άλλη. Αυτό υποστηρίζει την πίστη της μετενσάρκωσης - χάνουμε την προηγούμενη μορφή μας και μεταμορφώνουμε σε μια νέα. Αλλά γιατί δεν θυμόμαστε τα γεγονότα της προηγούμενης ζωής μας; Υπάρχει κάποιο σφάλμα στη διαδικασία μετενσάρκωσης; Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι μπορεί να συμβαίνει επειδή υπάρχει ένα κενό ή κάποια άλλη διάσταση. Αφού πεθαίνουμε, υπάρχουν σε αυτό το κενό ή στη διάσταση χωρίς καμία αίσθηση της ύπαρξης ή του χρόνου μας - αυτό κάνει τη συνείδησή μας τόσο μουντή που χάνουμε την ικανότητα να την χρησιμοποιήσουμε. Αλλά το κενό δεν είναι παγίδα ή αναπόφευκτη. Πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος να πάρει τη μορφή ενός νεογέννητου από αυτό το κενό. Κάπως βρούμε έναν τρόπο πίσω στη φυσική σφαίρα, αλλά δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε σωστά λόγω του χρόνου που περνάει στο κενό που μας άρεσε η συνειδητότητα. Τώρα, μαθαίνουμε τα πάντα ξανά από την αρχή.

Προχωρώντας στη δεύτερη πεποίθηση-Ουρανό και κόλαση, αυτή είναι μια συναρπαστική ιδέα δεδομένου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να το πιστεύουν ολόψυχα, αλλά υπάρχει ένα σφάλμα στην έννοια αυτή. Αν το εξετάσουμε από την οπτική γωνία του Θεού, μπορούμε να ρωτήσουμε γιατί ο Θεός θα δημιούργησε τον κόσμο και εμάς - έναν κόσμο όπου δεν μας δίδαξε τι ακριβώς θα έπρεπε να κάνουμε, τότε τιμωρήσαμε ή ανταμείψαμε με βάση αυτό που κάναμε προσπαθώντας για να καταλάβουμε το σκοπό μας. Δεν είναι σκληρή ή άδικη; Είμαστε λογικά όντα, μπορούμε σίγουρα να κατανοήσουμε τον σκοπό μας εάν μας το έχουν πει. Οι θρησκείες μιλάνε για τις οδηγίες μας στα ιερά βιβλία τους, αλλά δεν μιλάνε για το σκοπό μας. Είναι ο σκοπός μας να λατρεύουμε τον Θεό και να κάνουμε ό, τι μας έχει δοθεί να κάνουμε στα ιερά βιβλία για να λάβουμε την ανταμοιβή και να αποφύγουμε την τιμωρία; Και πάλι, από την οπτική γωνία του Θεού, γιατί ο Θεός θα δημιούργησε έναν κόσμο μαζί μας σε αυτό και θα περιμέναμε να τον προσκυνήσουμε και να μας τιμωρήσουν αν δεν τον προσκυνήσουμε ή δεν ακολουθήσουμε τις οδηγίες που δίνονται στα ιερά βιβλία; Δεν θα έκανε ο Θεός σαδιστής; Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι ο δημιουργός μας; Μπορεί να είναι μια διάσημη πεποίθηση για το θάνατο, αλλά βάζει τον Θεό μας σε μια πολύ αρνητική εικόνα.

Τέλος, δεν μπορεί να υποστηριχθεί η έννοια του τίποτου, διότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη για να προχωρήσουμε με αυτό ή εναντίον της. Ο θάνατος σίγουρα είναι ένα μυστήριο, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει τίποτα που πρέπει να φοβόμαστε γι 'αυτό. Δεν λέω ακόμη ότι πρέπει να το δεχτούμε, αλλά πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας αμφισβητώντας τα πράγματα για να βρούμε κάποιες αληθινές απαντήσεις. Θα γνωρίζουμε πώς ή τι θάνατος είναι όταν πεθαίνουμε, αλλά όπως ζούμε τώρα, γιατί να μην ζούμε ειρηνικά, βοηθώντας ο ένας τον άλλον;

https://enigmadebunked.home.blog/