Μπαρμπέρικα: Αρώματα μιας παλιάς εποχής
Ψαλίδια ευλαβικά τοποθετημένα μπροστά στον καθρέφτη, λουλούδια στο βάζο, ασπρόμαυρες φωτογραφίες στους τοίχους, λευκές πετσέτες στα ντουλάπια και κολόνιες «Μυρτώ» στα ράφια.
«Του πατέρα το μπαρμπέρικο και όλα τα μπαρμπέρικα ήτανε σταθμοί συγκέντρωσης τότε… Είχαν απ’ όλα μέσα. Είχαν να κοιμηθείς, είχαν να φας, να πιεις, να διασκεδάσεις. Σε μινιατούρα βέβαια», αφηγείται ο Γιώργος Ζαμπέτας στην ομώνυμη βιογραφία του από την Ιωάννα Κλειάσιου. Κέντρα κοινωνικής συναναστροφής και ψυχαγωγίας αυστηρά και μόνο για άντρες, τα Μπαρμπέρικα (από το γαλλικό barbe, που σημαίνει «γένι» ή «μούσι») υπήρξαν ανέκαθεν στέκια ανταλλαγής απόψεων – και συχνά αψιμαχιών – για πάσης φύσεως θέματα: αθλητικά, πολιτικά, ψυχολογικά, ιατρικά, γκομενικά. Όπως ακριβώς και τα παλιά καφενεδάκια. Οι δε μπαρμπέρηδες; Στην πλειοψηφία τους ευγενικοί και καλόκαρδοι, ενίοτε ψυχαναλυτές, σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και γιατροί, πάντα φλύαροι και χαμογελαστοί. Και σήμερα;
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 9, 2019
ΠΗΓΗ : https://www.in2life.gr
https://georgepelagia.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου