Γράμμα από μία νταντά στο «παιδί» της
Μικρό μου μωρό, λόγω ηλικίας δεν θα θυμάσαι όλα αυτά που περάσαμε μαζί. Σε έδωσαν στα χέρια μου οι γονείς σου, για να σε φροντίζω όσο εκείνοι θα είναι στην δουλειά τους.
Σε μύρισα, σε φίλησα, σε χάιδεψα. Είδα το πρώτο δοντάκι σου να βγαίνει. Σε είδα να στέκεσαι, να περπατάς για πρώτη φορά. Φίλησα άπειρες φορές τις υπαρκτές αλλά και αόρατες πληγές σου, είπα τόσες φορές τα ίδια τραγούδια και παραμύθια γιατί σου άρεσαν πολύ… Έγινες κομμάτι μου!
Όλα όμως τελειώνουν κάποτε κι ήρθε η μέρα που έπρεπε να σε αφήσω, γιατί μεγάλωσες και θα πας σχολείο. Τώρα πια δεν με χρειάζεσαι.
Θα χαίρομαι για εσένα από μακριά. Δεν θα θυμάσαι τα γέλια, τις χαρές και τους καβγάδες μας, αλλά θα τα θυμάμαι εγώ για εσένα. Θα τα έχω πάντα φυλαγμένα σε ένα κομμάτι της καρδιάς μου, που θα είναι μόνο δικό σου.
Θα σ αγαπώ για πάντα, γιατί είσαι κομμάτι του εαυτού μου.
Σ’ αγαπώ, η Νταντά σου!
PS. Στο κινεζάκι μου
Της Ευγενίας Τριανταφυλλίδου
https://gynaikaeimai.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου