«Φως, περισσότερο φως!»
που με κόπο εξαγοράζεται και με κόπο δίνει:
επίπονη όπως, όταν σκυφτός σ’ ένα βιβλίο αναζητάς
το φως της γνώσης, της αλήθειας, κι όμως δεν ρωτάς
γιατί τα μάτια σου άσκοπα έχουνε κουραστεί:
γιατί το φως που ψάχνει φως από το φως έχει ξεγελαστεί
τ’ αληθινό, κι εσύ σκυφτός ψάχνεις το φως μες στα σκοτάδια,
κοιτάζεις, μα δεν βλέπεις- η ματιά σου είναι άδεια.
.
Διδάξτε με, αν μπορείτε, πως τα μάτια μου να ευχαριστήσω,
πως να βρω μάτια ωραιότερα, το βλέμμα μου να στήσω
επάνω τους- μάτια εκθαμβωτικά, να με λυτρώσουν,
φως να μου χαρίσουνε, κι όχι να με τυφλώσουν.
Η μελέτη είναι σαν τον ένδοξο ήλιο στον ουράνιο θόλο:
δεν θέλει με αναίδεια να προσπαθείς να τον κοιτάξεις όλο.
Όσοι μ’ επιμονή μοχθήσαν στη μελέτη, λίγα έχουνε κερδίσει:
γνώση φτηνή, που απ’ αλλουνών βιβλία έχουν αποκτήσει.
Αυτοί οι φτηνοί νονοί, που ονόματα χαρίζουν
στα φώτα τ’ ουρανού και κάθε αστέρι προσδιορίζουν,
δεν ξέρουν τι είναι’ η αστροφεγγιά, δεν υποπτεύονται:
σαν τους χαμένους ταξιδιώτες εδώ κι εκεί πορεύονται.
Την πολυγνωσία επιζητούν μόνον όσοι τη δόξα κυνηγάνε:
οι εύκολοι νονοί, αυτοί που ονόματα παντού σκορπάνε.”
Από τον λόγο του Μπηρόουν στο θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
«Αγάπης αγώνας άγονος» στην πρώτη πράξη, σκηνή πρώτη, στίχοι 75-95.
Σε μετάφραση του Ερρίκου Μπελιέ
«Why, all delights are vain; but that most vain
Which, with pain purchas’d, doth inherit pain,
As painfully to pore upon a book
To seek the light of truth; while truth the while
Doth falsely blind the eyesight of his look.
Light, seeking light, doth light of light beguile;
So, ere you find where light in darkness lies,
Your light grows dark by losing of your eyes.
Study me how to please the eye indeed,
By fixing it upon a fairer eye;
Who dazzling so, that eye shall be his heed,
And give him light that it was blinded by.
Study is like the heaven’s glorious sun,
That will not be deep-search’d with saucy looks;
Small have continual plodders ever won,
Save base authority from others’ books.
These earthly godfathers of heaven’s lights
That give a name to every fixed star
Have no more profit of their shining nights
Than those that walk and wot not what they are.
Too much to know is to know nought but fame;
And every godfather can give a name»
Which, with pain purchas’d, doth inherit pain,
As painfully to pore upon a book
To seek the light of truth; while truth the while
Doth falsely blind the eyesight of his look.
Light, seeking light, doth light of light beguile;
So, ere you find where light in darkness lies,
Your light grows dark by losing of your eyes.
Study me how to please the eye indeed,
By fixing it upon a fairer eye;
Who dazzling so, that eye shall be his heed,
And give him light that it was blinded by.
Study is like the heaven’s glorious sun,
That will not be deep-search’d with saucy looks;
Small have continual plodders ever won,
Save base authority from others’ books.
These earthly godfathers of heaven’s lights
That give a name to every fixed star
Have no more profit of their shining nights
Than those that walk and wot not what they are.
Too much to know is to know nought but fame;
And every godfather can give a name»
From William Shakespeare’s «Love’s Labour’s Lost» 1595. act 1, scene 1. Navvare. The King;s park, Berowne 75-95
Σημειώσεις:
1.To θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ με τον ύστερο τίτλο «Love’s Labour’s Lost»που αποδόθηκε στα ελληνικά ως «Αγάπης αγώνας άγονος» είναι από τα πρώϊμα έργα του, θεωρείται που δημιουργήθηκε στην χρονική περίοδο 1595-1596 και μπορείτε να το διαβάσετε στα αγγλικά εδώ ενώ στα ελληνικά μπορείτε να το κατεβάσετε σε pdf μεταφρασμένο από τον Βασίλη Ρώτα εδώ
Θεωρείται οτι στο πρόσωπο του έργου Berowne αποτυπώνονται οι σκέψεις και οι ιδέες του ίδιου του Σαίξπηρ.
2. Ο ζωγραφικός πίνακας στην κεφαλίδα της δημοσίευσής μου είναι έργο του Ολλανδού ζωγράφου Matthias Stomer ή Matthias Stom (1600 – μετά το 1652) ενώ η φωτογραφία στο κείμενό μου είναι δημιουργία του Κινέζου σύγχρονού μας σουρεαλιστή φωτογράφου Jie Ma.
3. Η μουσική σύνθεση στο video είναι του Άγγλου Αναγεννησιακού συνθέτη μουσικής lute και τραγουδιστή John Dowland (1563 – 1626)
4. Ο τίτλος της δημοσίευσής μου είναι «δανεισμένος» από την τελευταία φράση του διάσημου ποιητή Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (Johann Wolfgang Goethe, 1749 – 1832) πριν αφήσει την τελευταία του πνοή.
Με την καλημέρα μου σε όλους!!
Καλό μας Καλοκαίρι!!
Να χαρούμε γαλάζια κρυσταλλένια νερά, αστροφέγγαρες νύχτες και μάτια όμορφα- εκθαμβωτικά!!
Στον τόπο μας άλλωστε υπάρχει τόσο φως! Παντού!
Ας το δεχθούμε με αγάπη!
https://beatrikn.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου