Μάριος Καρακατσάνης
Προσωπική άποψη: Ζωή Τσούρα
Το Σπίτι του Κάιν είναι ένα ψυχολογικό-μεταφυσικό θρίλερ πρωτοποριακό και “προκλητικό” για τα ελληνικά δεδομένα, πράγμα που με εξέπληξε ευχάριστα και μου κέντρισε το ενδιαφέρον.
Τέσσερις πρωταγωνιστές έχει αυτή η ιστορία, και ξεκινά με τους δύο από αυτούς: τα αδέρφια Έβελιν και Τζέικ. Η Έβελιν αποφασιστική, σίγουρη για τον εαυτό της, αδιαμφισβήτητη αρχηγός. Ο Τζέικ πιο χαμηλών τόνων, πιο διστακτικός, ευχαριστημένος να ζει στη σκιά της. Υπερ-επιτυχημένοι αρχιτέκτονες και οι δύο, απολαμβάνουν λαμπερές καριέρες και άφθονο χρήμα. Η ζωή τους μοιάζει ζηλευτή.
Η Έβελιν και ο Τζέικ, ωστόσο, κρύβουν ένα σκοτεινό μυστικό, που φυτεύτηκε στην παιδική τους ηλικία και έκτοτε βλασταίνει τόσο ώστε τελικά να τους καταπνίγει κατά τη διάρκεια του βιβλίου. Ένα ένοχο μυστικό το οποίο θα εκμεταλλευτεί ο Μπέντζαμιν, ο τρίτος σημαντικός χαρακτήρας, ένας εγωπαθής ναρκισσιστής που θα ανοίξει έτσι τους ασκούς του Αιόλου.
«Από πότε είναι η αγάπη αμαρτία;»«Ποιος είναι;» ρώτησε ο Τζέικ.«Είμαι αυτό που πνίγεις τόσα χρόνια…»
Η γραφή ζωντανή και κινηματογραφική, διεισδυτική θα έλεγα, αν και κάποιες φορές πιο επεξηγηματική από ό,τι προτιμώ. Δύσκολα τα θέματα τα οποία θίγει και χρησιμοποιεί ο συγγραφέας σε αυτήν του την ιστορία, και εγώ προσωπικά τον επικροτώ για αυτές τις θεματικές επιλογές.
Στο πρώτο κομμάτι του βιβλίου καταπιανόμαστε και εξερευνούμε μία έκφανση της ανθρώπινης ψυχολογίας η οποία συχνά προκαλεί αντιδράσεις. Αν και δεν αποφεύχθηκε ένα κάποιο shock value κάποιες φορές, μου άρεσε πολύ που το ζήτημα αυτό δεν αντιμετωπίστηκε τόσο ως ανάθεμα, αλλά περισσότερο ως πληγή, που όπως οποιαδήποτε πληγή, για να θεραπευτεί πρέπει πρώτα να έχεις το θάρρος να αναγνωρίσεις ότι υπάρχει. Η ανάπτυξη και η εξέλιξη της Έβελιν και του Τζέικ ως χαρακτήρες και ο χειρισμός αυτού του θέματος είναι νομίζω ο δεύτερος σημαντικότερος λόγος για να διαβάσετε αυτό το βιβλίο.
Στη συνέχεια, η δυναμική μεταξύ της Έβελιν, του Τζέικ, και του μισητού Μπέντζαμιν – η εικόνα της τοξικής αρρενωπότητας, ένας χαρακτήρας που από την ώρα που εμφανίστηκε ευχόμουν να μπορούσα να βάλω το πόδι μου μέσα από τη σελίδα και να τον λιώσω σαν κατσαρίδα – χρησιμοποιείται σαν όχημα για να εισάγει τον πιο σημαντικό λόγο που πρέπει να διαβάσετε αυτό το μυθιστόρημα:
Αναφέρομαι φυσικά στον αγαπημένο δαίμονα Κάιν.
Ο Κάιν, παρ’ ότι δαίμονας, έχει απόλυτα ανθρώπινη ψυχολογία, σκέψη και κίνητρα – πράγμα που βγάζει νόημα αν σκεφτεί κανείς ότι κάποτε ήταν άνθρωπος – και αυτό αποτελεί την ευχή και την κατάρα του. Είναι ένας απολαυστικότατος χαρακτήρας, που πυροδοτεί τους πιο βαθείς και ουσιώδεις προβληματισμούς για την ηθική, τη δικαιοσύνη, την πίστη, και φυσικά την ίδια τη θρησκεία.
Περιττό να πω πως ήμουν Team Κάιν από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν και δεν αποφεύγει τις νομοτέλειες των λογοτεχνικών Κακών, μας χαρίζει εξαιρετικές στιγμές όταν φοράει τον μανδύα του τιμωρού.
Τα λόγια αυτά του Κάιν έθεσαν τον θεμέλιο λίθο για το μεγαλεπήβολο όσο και ύπουλο σχέδιό του. Αν την πρώτη μέρα της Δημιουργίας ο Θεός είπε και έγινε το φως, η πρώτη μέρα δημιουργίας του Κάιν ήταν αφιερωμένη στο απόλυτο σκοτάδι. Πυκνό αλλά κι απρόσμενα ελκυστικό! Όταν μάλιστα τα δημιουργήματα του Θεού, που είχαν δεχτεί το φως της πρώτης μέρας της Δημιουργίας κι είχαν γαλουχηθεί με αυτό, θα γνώριζαν το σκοτάδι του Κάιν, τότε η ευχαρίστησή του θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Θα τους πάρω όλους από Εσένα, σκέφτηκε και το μίσος του φούντωσε και ρίζωσε βαθύτερα στην πονεμένη του ψυχή.
Τι με ενθουσίασε και με εξέπληξε ευχάριστα; Η κλίμακα στην οποία διαδραματίζονταν τα γεγονότα, η οποία εκτινάχθηκε από περιορισμένη σε μία πόλη και ομάδα ανθρώπων σε παγκόσμια, με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο. Επίσης, το ταλέντο του συγγραφέα στο να χτίζει ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και να περιγράφει σκηνές αιματηρής βίας.
Τι δεν με άφησε τόσο ικανοποιημένη; Το τέλος. Αυτή η ανατροπή κατά την οποία στοιχηματίζω πολλοί είπαν «ναιιιι!», εγώ είπα «όχιιιι!». Ως φαν του πιο dark, θα προτιμούσα να είχαν εξελιχθεί κάπως αλλιώς τα πράγματα.
Δε χωράει αμφιβολία ότι αξίζει να το διαβάσετε. Για τη μοναδικότητά του, το θάρρος του να ταράξει τα ελληνικά νερά, τη ζοφερότητά του. Θα σας προβληματίσει, θα σας τρομάξει, θα σας σοκάρει ενίοτε. Ίσως σας προσφέρει μία άγρια και σκοτεινή ευχαρίστηση όπως πρόσφερε σε μένα, ίσως σας ενισχύσει αισθήματα πίστης και ελπίδας. Σίγουρα πάντως δε θα σας περάσει αδιάφορο.
Ο Κάιν σας περιμένει στις σελίδες του να σας κερδίσει στο στρατόπεδό του. Δώστε του μία ευκαιρία… αλλά μην αργείτε.
Δεν του αρέσει να περιμένει.
Περίληψη: Το Σπίτι του Κάιν – Μάριος Καρακατσάνης. Μέσα σε όλους μας υπάρχει ο σπόρος του καλού και του κακού.
Διαρκής είναι ο αγώνας για το ποιο θα επικρατήσει.
Όμως δεν μπορεί το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο.
Οι άνθρωποι δεν είναι ούτε όλοι καλοί ούτε όλοι κακοί. Κινούνται συνέχεια μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού.
Όλες και όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Κάιν ή μια Έβελιν, έναν Μπέντζαμιν ή έναν Τζέικ.
Ίσως κάποιοι κρύβουμε περισσότερους από έναν ή και τους τέσσερις μαζί.
Παρ’ όλ’ αυτά ο Κάιν, η Έβελιν, ο Μπέντζαμιν και ο Τζέικ, οι ήρωες της ιστορίας, δεν είναι χαρακτήρες φανταστικοί, πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε ομοιότητά τους με πρόσωπα ή απόψεις της πραγματικής ζωής δεν είναι απλή σύμπτωση… Βρίσκονται και θα βρίσκονται, αν όχι μέσα μας, πάντοτε ανάμεσά μας!!!
Όμως δεν μπορεί το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο.
Οι άνθρωποι δεν είναι ούτε όλοι καλοί ούτε όλοι κακοί. Κινούνται συνέχεια μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού.
Όλες και όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Κάιν ή μια Έβελιν, έναν Μπέντζαμιν ή έναν Τζέικ.
Ίσως κάποιοι κρύβουμε περισσότερους από έναν ή και τους τέσσερις μαζί.
Παρ’ όλ’ αυτά ο Κάιν, η Έβελιν, ο Μπέντζαμιν και ο Τζέικ, οι ήρωες της ιστορίας, δεν είναι χαρακτήρες φανταστικοί, πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε ομοιότητά τους με πρόσωπα ή απόψεις της πραγματικής ζωής δεν είναι απλή σύμπτωση… Βρίσκονται και θα βρίσκονται, αν όχι μέσα μας, πάντοτε ανάμεσά μας!!!
Στοιχεία Βιβλίου:
Τίτλος: Το Σπίτι του Κάιν
Συγγραφέας: Μάριος Καρακατσάνης
Εκδόσεις: Λιβάνη
Έτος Έκδοσης: 2018
Σελίδες: 347
ISBN: 9789601433585
https://twitter.com/kalantzianastas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου