Θα ξεκινήσω το κείμενο μου με στίχους από το ποντιακό παραδοσιακό τραγούδι Πατρίδα μ΄ αραεύω σε, “σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος”, που έγινε διάσημο στο ευρύ κοινό από τον Στέλιο Καζαντίδη.
Οι Πόντιοι είναι Έλληνες που ζούσαν στην περιοχή του Πόντου, στα νότια παράλια της μαύρης θάλασσας ή του Ευξείνου Πόντου, όπως ονομάζεται αλλιώς η συγκεκριμένη θάλασσά. Ζούσαν σ’ εκείνες τις περιοχές από την αρχαιότητα και στην πλειοψηφία τους ήταν χριστιανοί. Αυτές οι περιοχές, σήμερα, ανήκουν στην Τουρκία.
Στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα (1916), οι Οθωμανοί άρχισαν να εκδιώκουν τους Πόντιους με το πρόσχημα ότι υποστήριζαν τις κινήσεις τους. Τότε ξεκίνησε και η γενοκτονία των Ποντίων που στοίχισε την ζωή σε χιλιάδες άτομα.
Η εκδίωξη των Πόντιων συνεχίστηκε και μετά την συνθηκολόγηση της Ρωσίας, αφού ο Μουσταφά Κεμάλ, με την ίδρυση της μυστικής οργάνωσης “Mutafai Milliye”, κήρυξε το μίσος ενάντια στον ελληνισμό του Πόντου με σκοπό τον αφανισμό τους.
Η ολοκλήρωση του διωγμού τους επήλθε με την “σύμβαση περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών” που υπογράφηκε στην Λοζάνη της Ελβετίας στις 30 Ιανουαρίου 1923.
Ένας τεράστιο αριθμός διωγμένων Ποντίων βρήκε καταφύγιο στην Ρωσία ενώ άλλοι κατέφυγαν στην Ελλάδα. Στην Ρωσία τους ονόμαζαν Πόντιους και στην Ελλάδα Ρωσοπόντιους. Η μετέπειτα εξάπλωση τους, σε άλλες χώρες, μπέρδευε ακόμη και τους ιδίους έτσι αυτοί που ζούσαν στην Γεωργία τους ονόμαζαν Καυκάσιους για να ξεχωρίζουν απ’ αυτούς που ζούσαν στην Ρωσία.
Το “τελικό πλήγμα” ήρθε με τις παράνομες ελληνοποιήσεις που γίνονταν για διάφορους σκοπούς. Λόγω του ότι πολλά άτομα από την Γεωργία, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν κτλ κατάφερναν και έπαιρναν την ελληνική υπηκοότητα παράνομα, έφτασε η στιγμή που κι οι ίδιοι οι Πόντιοι δεν μπορούσαν να αποδείξουν την ελληνική τους καταγωγή έτσι ο όρος Ρωσοπόντιος κατέληξε να είναι υποτιμητικός και συγχρόνως ρατσιστικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου