Πατημασιές…

Δημοσιεύτηκε από τον/την gynaikaeimai στις Μάιος 29, 2019

Έμαθα να ζω με ανθρώπους χωρίς νόημα, ψάχνοντας όμως πάντα παράλληλα κάποιον να αγγίξει το μέσα μου. Να σκουπίσει τα πόδια του στο χαλάκι για να μην λερώσει και να μπει μες στη ψυχή μου. Ν’ ανάψει το τσιγαράκι του και να φουμάρουμε μαζί τα λόγια τα ανείπωτα, τις σκέψεις, τις προσδοκίες, τα ανεκπλήρωτα όνειρα. Να κάτσει στη γωνίτσα μου, να με κοιτάξει, να με νιώσει, να κατανοήσει και να αποδεχτεί το παρελθόν μου. Να ζήσει το τώρα μου και να ονειρευτεί το μέλλον μαζί μου.

Ώσπου ήρθες εσύ… Όσο αθόρυβα εμφανίστηκες, τόσο βαρύγδουπα μπήκες, με το έτσι θέλω! Ποιος ξέρει τι πατημασιές θα αφήσεις και εσύ στο διάβα σου…

Από Stella

https://gynaikaeimai.com/