Η Schneider Electric Marathon de Paris 2019 -
Ένα συναρπαστικό και πολύ δύσκολο Σαββατοκύριακο με το αποκορύφωμα της διαδρομής 42k-
Αξιοθέατα μέσα από την πόλη της αγάπης και του φωτός [Μέρος 4/4]
| 13η - 14η Απριλίου 2019 | Σαββατοκύριακο του Μαραθώνα του Παρισιού |
Φιλέτο από το Σαββατοκύριακο του Παρισιού:
Ο 43ος Μαραθώνιος Schneider Electric του Παρισιού 2019
Αμέσως έξω από την περιοχή εκκίνησης του μαραθωνίου, τα φαινόμενα οργής των κίτρινων γιλέκων της προηγούμενης ημέρας είναι ακόμα αισθητά. Η τηλεόραση ανέφερε βαριές ταραχές και έδειξε εικόνες οδοφράσεων που είχαν καεί στη μέση της Avenue des Champs-Élysées. Ακόμα και οι πολυτελείς μπουτίκ, οι οποίες είναι πολυάριθμες στον περίφημο δρόμο, έχουν αισθανθεί προφανώς την οργή των διαδηλωτών. Ορισμένα παράθυρα από τα τεράστια παράθυρα των καταστημάτων είναι σπασμένα και οι προσόψεις έχουν κοπεί με γκράφιτι. [ 3096 περισσότερες λέξεις ]
Ως αποτέλεσμα αυτών των ταραχών ήταν επίσης ένας περιορισμός στο μετρό, επειδή οι κοντινές στάσεις του μετρό δεν μπορούσαν να προσεγγιστούν λόγω κλεισίματος. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτώ ότι οι γλωσσικές δεξιότητές μου δεν ήταν αρκετές για να κατανοήσουν αμέσως τις πληροφορίες που δίνονται αποκλειστικά στα γαλλικά. Δεδομένου ότι οι αντιδράσεις των άλλων επιβατών ήταν περισσότερο ή λιγότερο σαφείς, θα μπορούσε κανείς να μαντέψει για ποιο λόγο ήταν. Σήμερα, μια μέρα αργότερα στη σκηνή του συμβάντος, εξηγώ τώρα το λόγο της ανακοίνωσης και την αλλαγή του χρονοδιαγράμματος.
Τα χιλιόμετρα για να ξεκινήσετε είναι συντριπτικά ..
Όταν η εκκίνηση στην Avenue des Champs-Élysées τελικά έλαβε χώρα μετά από πάρα πολύ καιρό αναμονής, έχω υποβληθεί για πολύ καιρό. Χρειάζονται λίγα μέτρα για τις αρθρωτές αρθρώσεις που πρέπει να τροφοδοτούνται με επαρκές αρθρικό υγρό και για ομαλή μετακίνηση. Οι μύες βρίσκονται επίσης σε κανονικό τρόπο λειτουργίας μόνο μετά την βλάστηση ενός πρώτου σπασμού. Η αρχή έχει κάτι απελευθερωτικό. Οι προσπάθειες, οι ανησυχίες και οι ανησυχίες των τελευταίων ημερών έχουν εξαφανιστεί. Διανοητικά καθαριστεί αρχίζει. Πόσο πρέπει να περιμένει αυτή η στιγμή.
Στο τέλος της παρισινής λεωφόρου σχεδόν 1000 μέτρα πίσω από τη γραμμή εκκίνησης, όλα τα προβλήματα πριν από την εκκίνηση τελικά τελειώνουν. Βρισκόμαστε στη μέση της Place de la Concorde με τον αιγυπτιακό οβελίσκο από το Λούξορ και το πράσινο-μπλε σιντριβάνι της θάλασσας, το οποίο είχα ήδη εκπλαγεί εκτεταμένα την προηγούμενη μέρα. Στη μεγαλύτερη κυκλική διασταύρωση στο Παρίσι είναι και το Grande Palais με τα δύο αγάλματα στην οροφή, τα οποία έχουν αναβιώσει τη μνήμη του παλιού μου ξεχασμένου γαλλικού βιβλίου. Επιπλέον, το περιφραγμένο τέλος των τεράστιων κήπων Tuileries βρίσκεται σε αυτό το σημαντικό μέρος του Παρισιού.
BILD: Έξω από τα πρώτα χιλιόμετρα του Μαραθωνίου του Παρισιού το 2019. Για να δείτε, μεταξύ άλλων, την Όπερα Garnier, το Δημοτικό Κοινοβούλιο, την Place de la Concorde.
Στην πρώιμη φάση του μαραθωνίου, η κάμερα μου έσκυψε σχεδόν συνεχώς. Συχνά σταματώ ή βγαίνω από την επίσημη πίστα για να πάρω μια καλύτερη προοπτική του σκηνικού. Τα πρώτα χιλιόμετρα του Μαραθωνίου του Παρισιού είναι κυριολεκτικά γεμάτα με επιβλητικές κατασκευές, κολώνες και άλλα γεμάτα αριστοκρατικά πράγματα που δημιουργούν μια εντυπωσιακή εντύπωση.
Από την άλλη πλευρά, οι θεατές που έχουν έρθει εδώ ειδικά στο κέντρο της πόλης σε μεγάλους αριθμούς στην πίστα, κατά κάποιον τρόπο πρέπει ακόμα να συνηθίσουν. Ίσως είναι οι ψυχρές θερμοκρασίες, αλλά κατά κάποιο τρόπο οι περισσότεροι από αυτούς φαίνεται λίγο επιφυλακτικοί και δεσμευμένοι κατά κάποιο τρόπο σε σύγκριση με το κοινό στη Νέα Υόρκη - ίσως ακόμη και μόνο να ψύχονται. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι λιγότερο φρενήρεις όσον αφορά την υποστήριξη - έτσι θα περιγράφαμε τουλάχιστον την προσωπική μου εντύπωση στα πρώτα χιλιόμετρα του μαραθωνίου.
Στο δρόμο προς την Όπερα Palais Garnier στο χιλιόμετρο 3, περνάμε από την Place Vendome με μια άλλη εντυπωσιακή στήλη. Αν ήμουν ιδιαίτερα παραμείνει κάτι από το Παρίσι κυκλοφορίας Τεχνική θυμήθηκε εκ των υστέρων, ήταν εκτός από τα E-σκούτερ, το οποίο παντού στάθηκε απρόσεκτα στο αστικό τοπίο, σε κάθε περίπτωση, τον πλούτο της υπέροχο και τεράστιο θέσεις με τις μερικώς αρκετά συγκεχυμένη κυκλικούς κόμβους και την πομπώδη Στήλες, σιντριβάνια ή αγάλματα στη μέση.
Μετά από τον σύντομο βρόχο γύρω από την Όπερα φτάνουμε στη Rue de Rivoli, η οποία μας οδηγεί πέρα από την ατέλειωτη πτέρυγα του Musée de Louvre. Ακολουθεί στο χιλιόμετρο 5 το Hotel de Ville, το οποίο μάλλον είναι καλύτερο σε σχέση με το δημαρχείο ή το κοινοβούλιο της πόλης. Τα πλήθη είναι τώρα γεμάτη πέργκολα, αλλά πραγματικά η διάθεση δεν θέλει να πληρώσει. Για μια διάθεση κάτι, ωστόσο, παρέχει το Πυροσβεστικό Τμήμα του Παρισιού. Στην εκτεταμένη επικεφαλής του μολύβδου αυτοκινήτου αρκετές πυροσβέστες κάθονται στο κέντρο πάνω από τα κεφάλια των δρομέων και την ευθυμία τους δυνατά με ένα μεγάφωνο στο.
Περαιτέρω, η Rue de Rivoli μετατρέπεται σε Rue des St Antoine, η οποία συνεχίζει προς τα ανατολικά σε απόσταση 7 χλμ. Από την Place de la Bastille. Μέχρι στιγμής, πηγαίνει σχεδόν από μόνη της, τα πόδια μου αισθάνονται υπέροχα, δεν υπάρχει κανένα σημάδι κούρασης ή τις προσπάθειες των τελευταίων ημερών. Και η επικείμενη υποθερμία έχει δώσει τη θέση της σε έναν έλεγχο της θερμοκρασίας για την καλή κατάσταση.
Εκτός από τη μακροπρόθεσμη απόκλιση από τη δεξιά και την αριστερή πλευρά του μονοπατιού μέσα από τα αμέτρητα αρχιτεκτονικά σημεία που αναπόφευκτα συνεπάγονται μια διαδρομή μέσα από το Παρίσι, οι τόνοι των συγκροτημάτων από μια μεγάλη ποικιλία ειδών προβλέπουν ακουστική ποικιλία. Το πλήθος των θεατών αυξήθηκε και πάλι προς το τέλος της ζώνης του πολιτισμού και η συμπεριφορά του θεατή εξελίχθηκε επίσης προς μια κάπως μεγαλύτερη έκσταση.
Περνάμε πιο έξω από την πόλη προς την πράσινη περιφέρεια του Παρισιού, όπου, μετά από όλες τις οπτικές και ακουστικές απολαύσεις των πρώτων χιλιομέτρων του μαραθωνίου, περιμένει ένα βρόχο ανάκαμψης 10 χιλιομέτρων μέσω του πάρκου Bois des Vincennes.
Εκδρομή στο Πράσινο Μέρος 1 - Bois des Vincennes
Λίγο πριν φτάσει η είσοδος στο πάρκο, είναι στο χιλιόμετρο 10 μετά από ένα παραδοσιακό κυριακάτικο παριζιάνικο εβδομαδιαία αγορά με παραδοσιακά τοπικά προϊόντα - για τα οποία είμαι αφήνοντας την επίσημη διαδρομή μαραθωνίου για άλλη μια φορά και να στραφούν σε μικρή απόσταση μεταξύ τους πάγκους της αγοράς. Το τοπίο είναι αρκετά διασκεδαστικό, ειδικά όταν κοιτάζω στα μάλλον έκπληξη πρόσωπα των κυρίως ηλικιωμένους πελάτες και εμπόρους. Με ένα σύντομο «παρεκβάσεις moi» Προσπαθώ να συλλάβει φωτογραφικά την κατάσταση στα ψάρια και το φυτικό σταθεί μπροστά μου τραβά πίσω στο γήπεδο του μαραθωνίου.
BILD: Στο δρόμο μέσω του Bois de Vincennes στο Μαραθώνιο του Παρισιού 2019.
Στη συνέχεια, παρακολουθώ για τον τεχνητό βράχο του Parc Zoologique de Paris για λίγο. Ο ζωολογικός κήπος είναι ο μεγαλύτερος ζωολογικός κήπος στο Παρίσι και βρίσκεται στη μέση του Bois de Vincennes. Σε κάθε περίπτωση, το τεχνητό βουνό κατέχει εξέχουσα θέση στο τοπίο και εντυπωσιάζει με το σημαντικό του μέγεθος. Διαφορετικά, στο Bois des Vincennes, κυριαρχεί το πράσινο της ανοιξιάτικης αφύπνισης της παρισινής φύσης. Το ξεχωριστό τσίρκο πουλιών μεταβάλλεται συνεχώς με τη φυσική ακουστική ενός μαραθωνίου και τους ήχους μιας από τις πολλές μπάντες που προσπαθούν να αντισταθούν στην αδέσποτη έρημο. Στην αρχή του πάρκου θυμάμαι ακόμα τους κυνηγούς, οι οποίοι με την παραδοσιακή τους κυνήγι έπνιγαν γεμάτοι κυνήγι για κυνήγι.
Στο χιλιόμετρο 13 ένα από τα λίγα αρχιτεκτονικά μνημεία ακολουθεί το Chateau του Vincennes σε αυτό το τμήμα του βρόχου μέσα από το πάρκο Bois de Vincennes. Διαφορετικά, οφείλεται κυρίως σε αραιοκατοικημένο έδαφος, ακόμη και οι θεατές βρίσκονται εκτός σποραδικά μόνο έξω. Κρίνοντας από τα σημάδια, πιθανότατα περνάει πέρα από έναν ιππόδρομο, αλλά δεν υπάρχει τίποτα για να δει κανείς από τα άλογα - αλλιώς δεν συμβαίνει τίποτα πολύ έξω.
Τα χιλιόμετρα διαδρομής μεταξύ του χιλιομέτρου 13 και χιλιόμετρο 20 kleckern σταδιακά μαζί με κάποιο τρόπο και πριν θα μπορούσε να πληρώσει πάρα πολύ πλήξη και dreariness, η περιοδεία τελειώνει σε περίπου 19 χιλιομέτρων που έχουν ήδη πίσω στο πράσινο. Για το γούστο μου, το πράσινο μερίδιο στο πρώτο μισό του μαραθωνίου σίγουρα δεν είναι πολύ σφιχτό;
Ακολουθούν μερικά όμορφα μικρά σπίτια σε άμεση γειτνίαση με το πάρκο και το αργότερο το Velodrome Municipal ανακοινώνει το τελικό τέλος αυτής της εκτεταμένης ζώνης πάρκου. Λίγο αργότερα, φτάνουμε σε έναν μεγαλύτερο κεντρικό δρόμο, ο οποίος θα μας φέρει τα επόμενα λίγα χιλιόμετρα πίσω στο πιο ενδιαφέρον κέντρο του Παρισιού. Το γεγονός ότι ήμασταν πίσω στον πολιτισμό επιβεβαιώθηκε και από την άποψη της απόστασης ενός μάλλον βιομηχανικού τμήματος του Παρισιού από μια γέφυρα. Για να δείτε στην περιφέρεια, είναι πάνω από όλα τεράστιες πολυκατοικίες στα προκατασκευασμένα κτίρια του Ανατολικού Βερολίνου, τις καμινάδες ατμού και πολλές άλλες βιομηχανίες.
Αυτή η αλλαγή του περιβάλλοντος συνδέθηκε επίσης με το γεγονός ότι ο αριθμός των θεατών στην άκρη της γραμμής σταδιακά αυξήθηκε και πάλι, αλλά στην απόδοση του κοινού δεν αλλάζει πολύ. Με την αύξηση της θερμοκρασίας, αλλά και τον αριθμό των οικογενειών με παιδιά αυξημένη, η οποία καταπιάστηκε με αξιοσημείωτο ότι με το ρολόι κάτω από συχνά για τη διανομή του ζήτησε από τους Short υψηλής πεντάρια και έπρεπε να σκύψουμε κάτω για να τους τον εαυτό μου. Ταυτόχρονα, η αλληλεπίδραση θεατών με τα μικρά παιδιά ήταν μια ευγνώμων απόσπαση της προσοχής σε μια κατά τα άλλα 0815 κατοικημένη περιοχή με λίγα σημεία.
Ακόμα και πριν τελειώσει το πρώτο μισό του μαραθωνίου, αποκλίνω για άλλη μια φορά από την επίσημη διαδρομή και σταθμεύω απροσδόκητα στο τοπικό νεκροταφείο. Θέλετε να δείτε κάτι, τελικά, δεν είμαι εδώ για διασκέδαση - απλά λέω ταξίδι με εκπαιδευτική αποστολή. Ωστόσο, η πρόσφατη εκδρομή δεν μου φέρνει πολλές γνώσεις, εκτός από το ότι η ταφική φύτευση εδώ στο Παρίσι δεν φαίνεται να είναι ένα τέτοιο χτύπημα. Κυριαρχεί στο γκρίζο πέτρωμα με λίγο πράσινο και κεριά πάνω.
Κατά μήκος της προκυμαίας του Σηκουάνα
Στο χιλιόμετρο 21.1 είναι παραδοσιακά ο στόχος μισού μαραθωνίου (Semi), κάτι που φυσικά συμβαίνει και στο Παρίσι, το οποίο δεν μου ενθουσιάζει καθόλου. Βρισκόμαστε στο δρόμο προς τα αξιοθέατα του Παρισιού - το κυρίαρχο πράσινο του Boi des Vincennes και το γκρίζο της κατοικημένης περιοχής όλο και περισσότερο απομακρύνεται από το λευκό-γκρι των κτιρίων που αξίζει να δείτε. Στο χιλιόμετρο 24 περνάει από το Ilé des Cité, στο οποίο, όπως γνωρίζουμε, βρίσκεται ο καθεδρικός ναός Notre-Dame, αλλά μάλλον δεν θα το έκανα αν το επίσημο σημάδι δεν με είχε καταστήσει γνωστό. Αλλά μια πραγματικά καλή προοπτική στο παγκοσμίου φήμης ιερό κτίριο, το οποίο δυστυχώς μια μέρα μετά το μαραθώνιο θα πρέπει να καεί τότε, δεν υπάρχει μεγάλο μέρος της διαδρομής του μαραθωνίου.
Υπάρχουν αμέτρητες μικρές πεζογέφυρες πάνω από το Σηκουάνα, που μου είχαν εμπνεύσει ήδη κατά τη χθεσινή περιήγηση στα αξιοθέατα. Στην απέναντι όχθη βρίσκονται μερικά αρχιτεκτονικά εντυπωσιακά κτίρια. Κατά μήκος του Σηκουάνα, υπάρχουν πολλά να δείτε, να θαυμάσετε και να φωτογραφίσετε. Εξακολουθώ να είμαι πολύ καλός - ούτε ο χθεσινός μαραθώνιος για τα αξιοθέατα ούτε η αδράνεια βόλτα με λεωφορεία είχαν αρνητικές επιπτώσεις στην απόδοσή μου μέχρι στιγμής.
BILD: Στο δρόμο για τον Μαραθώνιο του Παρισιού 2019
Πολλές φορές η διαδρομή μας οδηγεί σε μικρότερες και μακρύτερες οδικές αρτηρίες κάτω από μικρότερες γέφυρες όπου επικρατεί η δική μας ατμόσφαιρα. Είναι σκοτεινό, ο αέρας είναι βουλωμένος, μερικά από αυτά μυρίζουν σαν ούρα και ο παρασυρόμενος ρυθμός των τυμπανιστών, οι οποίοι βρίσκονται κυρίως στο άλλο άκρο της σήραγγας, με κόβουν και τις σκέψεις μου πίσω στο εδώ και τώρα. Ξανά και ξανά, η πλάτη μου κρύβει και παίρνω χτυπήματα χήνας - η ακουστική οδηγεί και διεισδύει ταυτόχρονα.
Για το γεγονός ότι ο Μαραθώνιος της Βόννης είναι μόλις πριν από 1 εβδομάδα και οι δύο τελευταίες μέρες ήταν κάτι άλλο εκτός από χαλάρωση, αισθάνεται εκπληκτικά καλά μετά από τα 2/3 της διαδρομής. Στο Km 27, στη δεξιά πλευρά του Place de la Concorde, υπάρχει ένα τέρας κτιρίων, το Musée d'Orsay.
Στην χλμ 29 περνάμε τον Πύργο του Άιφελ - αριστερά είναι τα σκαλοπάτια της Tracaredo - από εδώ σίγουρα θα είχε την καλύτερη θέα του κολοσσού χάλυβα. Μια μικρή αυτο-στάση με τον Πύργο του Άιφελ στο πίσω μέρος είναι ακόμα εκεί. Τρεις περισσότερα χιλιόμετρα ακολουθούμε τον Σηκουάνα προς North West -Αμέσως στη συνέχεια στρίβουμε δεξιά στο Bois de Boulogne.
Στο χλμ 30, ονομάζεται θυμάμαι ασπίδα μου και την επακόλουθη περιοχή προώθηση JBL ότι το 30 χιλιομέτρων τείχος έχει μόλις σπάσει και μπορώ να είμαι περήφανος για τον εαυτό μου να πρέπει να είναι η διαφυγή Hammermann και με την επιφύλαξη για την επίτευξη αυτού φανταστικό ορόσημο. Στα επόμενα χιλιόμετρα έρχεται καθώς έπρεπε να έρθει. Που προκλήθηκε από αυτές τις εικόνες ένα διάτρητο τοίχωμα και ο άνθρωπος με τις σκέψεις σφυρί για την αυξανόμενη προσπάθεια παραγκωνισμού μου από εκείνο το σημείο συνεχώς όλο και πιο συνειδητή στη συνείδησή μου συμπυκνωθεί μαζί μου. Μέχρι τη στιγμή που το είχα καμία σκέψη, αλλά ήταν σχεδόν εντελώς το δυνατόν αποσπούν την προσοχή από τη φασαρία της αγαλλίασης και τα στιγμιότυπα από την άκρη της πίστας, αλλά αυτή τη στιγμή σημειώνονται διάθεσή μου τεχνική ανάκαμψη.
Ταυτόχρονα, οι αρνητικά μπερδεμένες μνήμες της διαδρομής με ωθούν στη συνείδηση. Γνωρίζω και πάλι ότι τα τελευταία χιλιόμετρα ακολουθεί ένα τμήμα, το οποίο δεν είναι αναγκαστικά ένα ενδιαφέρον κομμάτι του αριθμού των διαδρομών του Μαραθώνα του Παρισιού. Σε ανεξάρτητες αναφορές εμπειρίας, διάβαζα ακόμη και σε αυτό το πλαίσιο μια διάλειμμα στο μάθημα.
Σίγουρα, ειδικά οι μεγάλες πόλεις πρέπει να βρουν έναν συμβιβασμό κατά την επιλογή μιας διαδρομής. Είναι κυριολεκτικά αναγκασμένοι να βρουν διαδρομές για τον μαραθώνιο που δεν θα εκραγούν το χάος κυκλοφορίας που προκαλείται από τους δρόμους που κλείνουν. Επομένως, πολλές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν στο πλαίσιο ενός τέτοιου γεγονότος δεν είναι πάντοτε μόνο με την έννοια μιας διαδρομής με μέγιστη διασκέδαση. Τα διάφορα συμφέροντα πρέπει να συμφιλιωθούν. Φυσικά, αυτό που κάνει μια επιχειρηματολογική δήλωση από το γραφείο δεν με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Η διάθεση θολώνει, οι σκέψεις όλο και περισσότερο περιπλανιούνται από την ουσία.
Εκδρομή στο πράσινο Μέρος 2 - Bois de Boulonge
Στο χιλιόμετρο 32, φεύγουμε από την παραλιακή λεκάνη του Σηκουάνα και κατευθυνόμαστε για την τελική πράξη του Μαραθωνίου του Παρισιού. Ο περίφημος Bois de Boulogne περιμένει αυτήν την τελευταία έκταση. Αισθάνθηκε την συχνότητα μουσικά συγκροτήματα προς το τέλος αυξάνεται και πάλι σημαντικά, ακόμα και αν είχα να ασχοληθώ με την αρχή της ενότητας στάθμευσης αυξάνεται με τις πλέον αναδυόμενες σκέψεις που εμποδίζουν την συνέχιση της λειτουργίας και αναπόφευκτα ξανά και ξανά στην καμπίνα και, πεζοπορία Επαναφορά λειτουργίας. Όλο και περισσότερο, έχω καιρό έφερε το στόχο που πλησιάζει, αλλά δεν υπάρχουν λιγότερο από επτά χιλιομέτρων μέσα από την πράσινη κόλαση μπροστά μας.
Η κυρίαρχη σιωπή στο μεγάλο για τα γούστα μου στο τμήμα μέσω του Bois de Boulogne μου δίνει πολύ συχνά την ευκαιρία να σκεφτούμε την κατάσταση Emine. Το ότι αυτές οι ευκαιρίες να αναλογιστούν ειδικά προς το τέλος ενός μαραθωνίου, όταν οι σβήνει δύναμη και την αύξηση των προβλημάτων που αναπόφευκτα, όλα τα άλλα είναι τα κίνητρα που ευνοούν βρίσκεται στη φύση των πραγμάτων. να είναι δίπλα στην έκρηξη της ψευδο οργή για τη διαδρομή και το γεγονός χθες σαν τρελός έσπευσε μέσα από την πόλη, που όμως είναι ταυτόχρονα όλο και μεγαλύτερη επίγνωση ότι σε λίγα χιλιόμετρα, η εμπειρία του Παρισιού Μαραθώνα ήδη να είναι πίσω στο τέλος γιατί προς το τέλος της διαδρομής και ένα μεγαλύτερο μέρος της μελαγχολίας τρέχει κατά μήκος.
BILD: Στο δρόμο για τον Μαραθώνιο του Παρισιού το 2019 - στο δρόμο προς τη λεωφόρο Foch.
Το τοπίο είναι πολύ παρόμοιο με το δρόμο σε όλη την Bois de Vincennes - κατά μήκος της πορείας λίγα έως καθόλου το κοινό, υπάρχουν πολλά μαλακά πράσινα δέντρα και τους θάμνους, η διαδρομή διαρκεί πάνω από φαρδείς δρόμους. Κάθε 500 μέτρα, μια μπάντα προσπαθεί να εμπνεύσει τις επόμενες μετά από 5 ώρες συνεχούς παιχνιδιού. Τα κιλά αναμιγνύονται ολοένα και περισσότερο. Όταν είχα εγκαταλείψει οποιαδήποτε ελπίδα αρχιτεκτονικής σωτηρίας, αρχικά πίστευα ότι ένα υπερβολικό UFO θα είχε προσγειωθεί στην άκρη της διαδρομής. Είναι το χιλιόμετρο εδώ είναι το φουτουριστικό κτίριο του Ιδρύματος του Luis Vuitton - αυτό το αρχιτεκτονικό Κάτι φαίνεται να προέρχεται από το σχήμα του και το εξωτερικό του από έναν άλλο πλανήτη. Αλλά δεν έχω τον ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με το εσωτερικό του κτιρίου.
Στις χιλιόμετρα στόχο, χάρη σε ένα ελάχιστο βήμα, έτσι αισθάνεται όπως στέκομαι λίγο πριν από τη σύνοδο κορυφής του Mont Blanc, εξακολουθούν να περιμένουν για ένα τελευταίο μικρό αριστερά-δεξιά στροφή και τότε μπορώ να στο βάθος η επιμήκης πράσινο κανάλι στόχο επίσης να δείτε ήδη. Στο βάθος, το ελαφρώς θαυμαστό θριαμβευτικό τόξο, το οποίο αφήσαμε πίσω στις 4:40 το πρωί, εμφανίζεται.
Και τότε είναι σχεδόν τελειωμένο. Το σύμβολο στην καμπύλη δείχνει λευκό σε πράσινο - ακόμα 500 μέτρα. Το κανάλι στόχος είναι καλά επισκέφθηκε και sunbeams. Το κοινό χτυπά και κλωτσάει τις συμμορίες, γεγονός που δημιουργεί πολύ θόρυβο. Η υπερκινητική έναρξη του τελικού σπριντ - δεν έχω όμως φιλοδοξία να είμαι τόσο άσκοπος αθλητικός και πάλι λίγο πριν το κλείσιμο του χρόνου. Επιπλέον, οι εικόνες μου θα θολώσουν - πρέπει να είστε σε θέση να ορίσετε προτεραιότητες. Ακόμα 350 μέτρα - ο θόρυβος είναι ακόμα πιο δυνατός. Το πάτωμα αλλάζει από άσφαλτο σε χαλί και έπειτα ο στόχος φθάνει. Το BRAVO γράφεται στην αψίδα αμέσως μετά το τέλος με μεγάλα γράμματα!
Λίγο αργότερα, λαμβάνω το μετάλλιο μου, το οποίο είναι φανερά σχετικά απλό φέτος, αλλά εντάξει, μου έλεγαν ότι ο μινιμαλισμός που ζει σήμερα είναι πολύ στην μόδα. Για το μετάλλιο παίρνω ένα poncho, το οποίο παραμένει στη συσκευασία του, ωστόσο, επειδή έπρεπε πρώτα να ελευθερώσω τον εαυτό μου στο Nachzielverpflegung και συνεπώς κανένα χέρι δεν ήταν ελεύθερο. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και με πέρασμα, είχα μια δεκάδα πορτοκαλί φέτες ενσωματωμένη - θαυμάσια αναζωογονητική - φρουτώδη και πλούσια σε βιταμίνες. Ένα μέρος των ελεύθερων ριζών παρεμποδίστηκε με αυτό, αλλά αν αυτό θα μπορούσε να αποτρέψει το ήδη ξεκίνημα κρύο μετά από όλα, θα μπορούσε τουλάχιστον να αμφισβητηθεί κατά τη στιγμή. Δύο εβδομάδες μετά τον μαραθώνιο, σίγουρα ήξερα ότι τα μέτρα ήταν ανεπιτυχή.
Αρκετά σύντομα μετά από το τελείωμα ήταν αμέσως πικρά κρύο μου τι μου έσπρωξε ακόμα πιο γρήγορα στην τσέπη μου. Μετά το ιδρωμένο πράγματα βγήκε, και το βαμβάκι πλανήτη επέμενε στο δέρμα μου, μου είχε δώσει λίγο χρόνο για να κρατήσει μια στιγμή και να απολαύσετε αυτή τη στιγμή για πρώτη φορά. Απίστευτα, κάθομαι στη μέση της Λεωφόρου Foch στο τέλος του Μαραθωνίου του Παρισιού, αριστερά και δεξιά πάμε βιαστικά χιλιάδες δρομείς γύρω μου, το Arch είναι ακριβώς μπροστά μου και αυτό μου φαίνεται τον ήλιο στο πρόσωπο - τι μια αξέχαστη στιγμή.
Συμπέρασμα, περίληψη, τελική λέξη:
Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τον χρόνο μου. Σχεδόν στο δεύτερο ακριβώς την εποχή που έχω πετύχει μια εβδομάδα νωρίτερα στο Μαραθώνιο της Βόννης. Ωστόσο, σήμερα είχα πολύ περισσότερη διασκέδαση. Δεδομένου ότι ο χρόνος-στόχος μου δεν ήταν ποτέ τόσο σημαντικός για μένα, η επιτυχία της περιπέτειας του Μαραθώνα του Παρισιού φυσικά δεν εξαρτάται από το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε. Το Παρίσι είναι σε κάθε περίπτωση μια υπέροχη πόλη, η οποία καθιστά διασκεδαστικό να είναι σε θέση να πάρει να τους γνωρίζουμε από την οπτική γωνία του Μαραθώνα που έχω στο μεταξύ σχεδόν 500 φωτογραφίες μπορεί μόνο να φανταστώ πόσο χρόνο θα έχετε λάβει για να απολαύσετε στο μαραθώνιο.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση
Εάν στη συνέχεια ότι έχω σχεδόν δεν κοιμήθηκε το βράδυ της Παρασκευής στο λεωφορείο, ο ρυθμός ύπνου από το Σάββατο δεν ταιριάζει πραγματικά την Κυριακή, πέρασα πέρα από το Vormarathon Σάββατο σε ολόκληρη την πόλη, τότε θα πρέπει επίσης να να είναι περισσότερο από ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι ο «άνθρωπος σφυρί» που αλιεύονται, μέχρι 33 μου χιλιόμετρα. Για να km 33 μείον την πράσινη φάση στο Bois de Vincennes στο Παρίσι Μαραθώνα είναι συναισθηματική - μετά από αυτό ήταν ομολογουμένως κάπως πιο σκληρή στο Bois de Boulonge και σίγουρα πολύ πράσινο για τα γούστα μου ...
Συνολικά, μια μεγάλη εμπειρία που θα ήθελα να επαναλαμβάνω κάθε φορά, έστω και αν ήταν κάπως πιο εξαντλητική από ότι συνήθως λόγω των περιστάσεων. Και ακόμη και η εμπειρία της καθισμένης στο κρεβάτι με συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη μία εβδομάδα μετά το Σαββατοκύριακο στο Παρίσι δεν αλλάζει την νοοτροπία σχετικά με την εμπειρία του Μαραθωνίου Παρισιού. Παρά την επόμενη εβδομάδα στο κρεβάτι του νοσοκομείου, το "Trip en France" αξίζει περισσότερο από αυτό !!! Παρίσι, ήταν τιμή !!!
Η σειρά των Παρισίων για το Σαββατοκύριακο του Μαραθωνίου του Παρισιού:
[ Μέρος 0 ] Στην προκαταρκτική έκθεση για το μαραθώνιο Schneider Electric του Παρισιού, θα μάθετε πώς προέκυψε και τι έγινε αυτό που έγινε ο μαραθώνιος μέσω της γαλλικής πρωτεύουσας.
[ Μέρος 1 ] Το πρώτο μέρος της σειράς των Παρισίων περιελάμβανε την 10ωρη διαδρομή με το λεωφορείο και την επακόλουθη επίσκεψη στο Salon du Runner , όπου έπρεπε να συλλέγονται τα αρχικά έγγραφα για τον μαραθώνιο.
[ Μέρος 2 ] Όπως έχετε διαβάσει εκτενώς σε αυτή τη δεύτερη δόση της σειράς των Παρισίων , αυτό ακολουθείται από μια εκτεταμένη περιήγηση στην πόλη του Παρισιού.
[ Μέρος 3 ] Στο τρίτο μέρος αυτής της μικρής σειράς Παρισίων, θα σας πω για το πρωί του μαραθωνίου, το οποίο αναμένεται να δημοσιευθεί τις επόμενες ημέρες σε ένα άλλο άρθρο της Έκθεσης εμπειρίας των Παρισίων.
[ Μέρος 4 ] Η τέταρτη συμβολή είναι η γαλλική πρωτεύουσα του Παρισιού, η σειρά με την μαραθώνιο φινίρισμα για το Σαββατοκύριακο της Schneider Electric-Marathon des PARIS του 2019.
[ Μέρος 5 ] Εδώ είναι η καλύτερη κριτήρια υπό την ηγεσία της αξιολόγησης των 43. Η Schneider Electric Marathon de Paris 2019 από την κατηγορία σύντομο, Knapp & Ρουαγιάλ.
[ Μέρος 6 ] Εδώ είναι οι ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ.
με την έννοια κρατήστε το RUNNING & ROCK 'n' ROLL
& Au revoir Παρίσι - ήταν τιμή !!!
https://sohlenrocker.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου