Τι να πουν τα «πρέπει» στη χημεία;

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που όταν έρχονται κοντά, κουμπώνουν θαρρείς, γίνεται ο ένας προέκταση του άλλου. Ενώνονται σαν τα δύο μοναδικά κομμάτια ενός παζλ και όσο και να τους τραβάνε δεν ξεκολλάνε ο ένας απ’ τον άλλον. Είναι τέτοια η χημεία τους, που δεν λογαριάζει κανένα «πρέπει», κανέναν κανόνα. Είναι τέτοια η χημεία τους, που ακόμη κι αν γνωρίζουν πως δεν υπάρχει τίποτα που θα έπρεπε να τους κάνει να είναι μαζί, τυφλώνονται θαρρείς…

Υπάρχει αταίριαστος έρωτας; Κοινωνικώς ίσως ναι. Γιατί «πρέπει» οι άνθρωποι που έρχονται κοντά, να ανήκουν στην ίδια ηλικιακή ομάδα, στην ίδια θρησκεία, στον ίδιο κοινωνικό κύκλο, σε παρόμοια επίπεδα μόρφωσης… Πόσα «πρέπει», εμπόδια στο πιο όμορφο συναίσθημα, τον έρωτα;

Υπάρχει αταίριαστος έρωτας; Υπάρχει καρδιά που όταν νιώσει πως βρήκε αυτό που έψαχνε, θα σταθεί σε τέτοιες λεπτομέρειες; Είναι λυπηρό, αλλά ναι, υπάρχει. Υπάρχει, γιατί μεγαλώσαμε μ’ αυτά τα στερεότυπα. Έχουν ποτίσει το μέσα μας. Έχουν γεμίσει κάθε κύτταρό μας. Και κάπως έτσι, έρωτες που δεν πρόλαβαν καν ν’ ανθίσουν, αργοπεθαίνουν σε κάποια άκρη του μυαλού μας, ντύνονται με μαύρους μανδύες, διπλοκλειδώνονται σε κουτάκια και σφραγίζονται με την ταμπέλα «απωθημένα».

Οι έρωτες που βασίζονται κατά βάση στη χημεία κι όχι στα κοινωνικά «πρέπει», πολλές φορές λήγουν άδοξα. Η ιστορία αυτό έχει αποδείξει. Άραγε φταίνε τα ποτισμένα με «πρέπει» κύτταρά μας, η δειλία μας ή ο κόσμος έχει δίκιο τελικά; Ποιος ξέρει; Αν δεν το δοκιμάσεις δεν θα το μάθεις ποτέ. Εξάλλου τι σημασία έχει η κατάληξη; Το ταξίδι δεν είναι αυτό που μετράει; Κι αν είναι λάθος τελικά και σε γεμίσει πληγές… παράσημα είναι, παράσημα και εμπειρία.

Λένε πως καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν τόλμησες να κάνεις. Αν όλο σου το είναι σου φωνάζει «κάντο!», άσε τα «πρέπει» να ουρλιάζουν και πάτα γκάζι. Χωράνε άλλωστε τα φρένα στον έρωτα;

Φαίνεται η χημεία. Φαίνεται στο βλέμμα. Φαίνεται στο άγγιγμα. Ένα φιλί είναι αρκετό για να τη νιώσεις. Φαίνεται… κι αν φανεί, τι να της πουν τα «πρέπει»;

Της Κικής Γιοβανοπούλου

https://gynaikaeimai.com/