Poema De La Despedida -- Αποχαιρετιστήριο Ποίημα

José Ángel Buesa: 

Poema De La Despedida

Αποχαιρετιστήριο Ποίημα

 Βεατρίκη Α

“… But speechless was our love, and with veils has it been veiled,
Yet now it cries aloud unto you, and would stand revealed before you.
And ever has it been that love knows not it’s depth until the hour of separation”

                                                       Khalil Gibran

Το ποίημα του αποχαιρετισμού

» The Jack Pine» πίνακας του Καναδού ζωγράφου Tom Thomson

Σου λέω αντίο αν και ίσως ακόμη σε αγαπώ

Ίσως δεν θα σε ξεχάσω … Αλλά σου  λέω αντίο

Δεν ξέρω αν με αγάπησες … Δεν ξέρω αν σ’ αγάπησα

Ή ίσως και οι δύο αγαπηθήκαμε πάρα πολύ.

Αυτή την θλιβερή και παθιασμένη και τρελή αγάπη,

Την έσπειρα στην ψυχή μου για να σε αγαπώ.

Δεν ξέρω αν σ’ αγάπησα πολύ… ή αν σ’ αγάπησα λίγο,

Αλλά εκείνο που ξέρω είναι ότι ποτέ δεν θα αγαπήσω έτσι ξανά.

Απέμεινε το χαμόγελό σου να κοιμάται στη μνήμη μου-

Και η καρδιά μου μου λέει ότι δεν θα σε ξεχάσω ποτέ .

Αλλά μένοντας μόνος … Ξέροντας ότι σε χάνω

Μπορεί ν‘ αρχίσω να σε αγαπώ, όπως ποτέ δεν σε αγάπησα.

Σου λέω αντίο και ίσως με αυτόν τον αποχαιρετισμό

Το πιο ωραίο όνειρό μου πεθαίνει μέσα μου.

Αλλά σου λέω αντίο για πάντα

Ακόμη κι αν σε  όλη μου την ζωή  θα συνεχίσω να σε σκέφτομαι.

‘Ένα ποίημα του José Ángel Buesa

σε δική μου μετάφραση 

Poema De La Despedida 

Te digo adiós, y acaso te quiero todavía.

Quizá no he de olvidarte, pero te digo adiós.

No sé si me quisiste… No sé si te quería…

O tal vez nos quisimos demasiado los dos.

.

Este cariño triste, y apasionado, y loco,

me lo sembré en el alma para quererte a ti.

No sé si te amé mucho… no sé si te amé poco;

pero sí sé que nunca volveré a amar así.

.

Me queda tu sonrisa dormida en mi recuerdo,

y el corazón me dice que no te olvidaré;

pero, al quedarme solo, sabiendo que te pierdo,

tal vez empiezo a amarte como jamás te amé.

.

Te digo adiós, y acaso, con esta despedida,

mi más hermoso sueño muere dentro de mí…

Pero te digo adiós, para toda la vida,

aunque toda la vida siga pensando en ti.

Λένε πως στις γιορτές, ή λίγο πριν από αυτές, να, σαν στις γιορτινές μέρες που είναι να ζήσουμε σε λίγο, πολλά είναι τα ζευγάρια που χωρίζουν.. Είναι τέτοια η ώρα που ο ένας από τους δυο, συνήθως, είναι που το αποφασίζει..Γιατί η τέτοια ώρα;

Δεν ξέρω να σας απαντήσω..Να υποθέσω ίσως, μπορώ..Ίσως, λέω, επειδή τα Χριστούγεννα είναι μέρες αγάπης, είναι η γιορτή της Αγάπης, το σύμβολο της πραγμάτωσης της προσδοκίας της για ό,τι αυτή σημαίνει για τον καθένα, κι απόκοντα η Πρωτοχρονιά, το σύμβολο μιας νέας αρχής..

Κι όταν, λέω τώρα,  από μέσα σου η ψυχή σου δεν γιορτάζει την αγάπη μες στην σχέση που έχεις, όταν η σχέση με τον (την) σύντροφό σου πάσχει, τότε την ώρα τούτη, αυτό το συναίσθημα της αποξένωσης από κείνον- εκείνη, μπορεί να γίνεται πιο οξύ, ανυπόφορο σχεδόν..Η στέρηση της προσδοκίας για την αγάπη, ανάγκη φυγής. Μπορεί, ίσως,  και ο ίδιος ο φόβος της αγάπης να φέρει την φυγή..Ίσως, κι η ανάγκη για μια νέα αρχή στην ζωή με την Πρωτοχρονιά, να επιτάσσει τον χωρισμό. ..

Θυμάμαι, τώρα, ένα ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς, πριν κάποια χρόνια όταν η παιδική μου φίλη με ξύπνησε με το τηλεφώνημά της..Ήταν πνιγμένη στα δάκρυα. Ο φίλος της, της είχε ανακοινώσει οτι ήθελε να χωρίσουν πριν το ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς, ακριβώς  λίγο πριν τα μεσάνυχτα της αλλαγής του Χρόνου..Και εκείνη, ήταν ανυποψίαστη..

Πρώτη φορά, σκέπτομαι, στα χρόνια που γνωριζόμασταν από παιδιά, την άκουσα να κλαίει και ταράχτηκα πολύ .. Εκείνη, από τις δυό μας, ήταν πάντα η συγκρατημένη, η υπομονετική, η ήρεμη και νηφάλια, ενώ εγώ, αντίθετα με εκείνη, ήμουν η εκρηκτική στην δράση και την αντίδραση..Να κάνει κάποιος την φίλη μου να κλαίει; Αντέδρασα και έδρασα ανάλογα και τότε…. 

Ακόμη και σήμερα, δεν πιστεύω οτι η ανυποψία της είχε να κάνει με το αν η σχέση τους ήταν καλή ή με πρόβλημα αλλά με το ότι δεν είχε καν καταλάβει οτι ο σύντροφός της ήταν ικανός να φερθεί έτσι σκληρόκαρδα, γαϊδουρινά πως λένε..Όχι, οτι μου φταίει σε τίποτε το ζώο..Καλύτερο είναι από πολλούς ανθρώπους και με σαφέστερα μεγαλύτερη κατανόηση για τον άνθρωπο από κάτι ανθρώπους στις σχέσεις τους με τους άλλους..

Παρασύρθηκα… 

Εύχομαι σε όλους σας νάναι γιορτή Αγάπης, οι άγιες μέρες που μας έρχονται..Κι αν στην σχέση σας αμφιβάλλετε για τον εαυτόν σας ή για τον άλλον, δώστε του αγάπη κι ας μην σας περισσεύει…. Η Αγάπη δεν είναι μόνον γιορτή..

ούτε βέβαια πείραμα για να φανεί το βάθος της..

https://beatrikn.wordpress.com/