Σήμερα θα παρουσιάσουμε διάφορες φωτογραφίες από το τέλος του εμφύλιου πολέμου της Αμερικής (1861 – 1865), που έληξε με νίκη των Βόρειων ενάντια στους Νότιους, δείχνοντας την ζωή των αφροαμερικάνων σκλάβων οι οποίοι απελευθερώθηκαν επίσημα το 1865.
Σύμφωνα με την 13η τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών (1865), η δουλεία θεωρείτο έγκλημα πλέον έτσι περισσότερο από 4 εκατομμύρια δούλοι είχαν ελευθερωθεί.
Βέβαια, η ζωή των σκλάβων δεν άλλαξε εν μία νυκτί, μην πω πως τίποτε απολύτως δεν άλλαξε γι’ αυτούς. Οι πλείστοι κακομεταχειρισμένοι αφροαμερικάνοι, δεν είχαν απολύτως τίποτα στην ζωή τους, ούτε χρήματα, αλλά ούτε και γη να καλλιεργήσουν, έτσι έμεναν στους μέχρι πρότινος “αφέντες” τους για να έχουν μια δουλεία και να μπορούν να ζήσουν.
Πέραν αυτών, η νομοθεσία είχε και κάποια παραθυράκια, κάτι που αξιοποίησαν στο μέγιστο οι νότιες πολιτείες ώστε να κρατούν τους σκλάβους σχεδόν μόνιμα.
Λίγα χρόνια αργότερα, όταν η νομοθεσία είχε τροποποιηθεί ώστε να κλείσει τα παραθυράκια, οι νότιες πολιτείες εισήγαγαν τα “Black Codes” όπου μπορούσαν να κλείσουν στην φυλακή ένα μαύρο απλά και μόνο γιατί κοίταξε μια λευκή γυναίκα ή γιατί δεν είχε δουλειά, κατηγορώντας τον για αλητεία!
Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για 40 στρέμματα γης και ένα μουλάρι, σε κάθε απελευθερωμένο σκλάβο, δεν έγινε ποτέ έτσι η κατάσταση παρέμεινε για πάρα πολλά χρόνια ακόμη. Ακόμα και αυτοί που μάζευαν κάποια χρήματα και έμπαιναν στην διαδικασία να αγοράσουν ένα κτήμα έβρισκαν όλες τις πόρτες κλειστές από τους λευκούς γαιοκτήμονες. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να νοικιάζουν κάποια κτήματα σε εξαιρετικά υψηλές τιμές δια τον απλό λόγο ότι ήταν μαύροι.
Αυτό συνεχίστηκε για πάρα πολλά χρόνια ακόμη κάτι που φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Δυστυχώς, κάθε λίγο και λιγάκι, κατάφερναν να αναζωπυρώνουν την φλόγα της σκλαβιάς. Κλείνοντας να αναφέρω πως υπήρχαν οικογένειες λευκών που μεταχειρίζονταν τους μαύρους όπως έπρεπε, δηλαδή σαν άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου