ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΠΑΡΗ

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την κάπαρη

Η κάππαρη είναι οι άσκαστα μπουμπούκια ανθέων του Capparis spinosa ή του Capparis inermis .

Τα φυτά αυτά είναι γνωστά για λίγες χιλιετίες και είναι εγγενή στη Μεσόγειο .

Είναι στενά συνδεδεμένα με την οικογένεια λάχανου , αλλά το φυτό θυμίζει περισσότερο ένα τριαντάφυλλο.

Έχουν χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια με την αναφορά τους ως συστατικό του Gilgamesh , ίσως το παλαιότερο γραπτό ιστορικό που είναι γνωστό, το οποίο βρέθηκε στα αρχαία σφαιρικά δισκία αργίλου και τα οποία χρονολογούνται από το c. 2700 π.Χ.

Αναφέρονται επίσης από τον Apicus , ένα Ρωμαίο ο οποίος λέγεται ότι έγραψε το πρώτο βιβλίο μαγειρικής στον 1ο αιώνα και τον Dioscorides (40-90 μ.Χ.), φαρμακολόγο που χρησίμευε ως χειρούργος στα στρατεύματα του Nero, αλλά και  ως "εμπορεύσιμο προϊόν των αρχαίων Ελλήνων ".

Σήμερα , η κάπαρη βρίσκονται σε όλο το μήκος της Μεσογείου και καλλιεργειται σε πολλές χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Μαρόκο και η Αλγερία.

Το φυτό είναι θάμνος πολύ διακλαδισμένος, με εναλλασσόμενα φύλλα, παχιά και λαμπερά, στρογγυλά έως ωοειδή. Τα λουλούδια είναι πλήρη, γλυκά αρωματικά και επιδεικτικά, με τέσσερα σέπαλα και τέσσερα λευκά με ρόδινα και λευκά πέταλα και πολλές στήλες μακριού ιώδους χρώματος και ένα μόνο στίγμα που συνήθως ανεβαίνει πολύ πάνω από τους στήμονες.

Μπορούν να καλλιεργηθούν από σπόρους ή μοσχεύματα και ενώ τα φυτά ζουν 20 έως 30 χρόνια , μια πλήρη απόδοση μπορεί να αναμένεται μόνο για 3 έως 4 χρόνια.

Η απόκτηση της κάπαρης είναι μια επίπονη διαδικασία επειδή μπορεί να γίνει μόνο με το χέρι. Είναι πολύ μικρό και ευαίσθητο για να απομακρυνθεί από το μηχάνημα, επομένως συλλέγονται ξεχωριστά. Είναι αυτό που τα κάνει τόσο ακριβά. Μετά τη συλλογή τους, αποξηραίνονται στον ήλιο, και στη συνέχεια προστίθενται σε ξύδι, άλμη, κρασί ή αλάτι .

Έντονη γεύση , που μερικές φορές περιγράφεται ως παρόμοια με μαύρο πιπέρι ή μουστάρδα, αναπτύσσεται καθώς το σιναπιέλαιο (γλυκοκαπαρίνη) απελευθερώνεται από κάθε  οφθαλμού.

Υπάρχουν μόνο 23 θερμίδες σε 100 γραμμάρια (3,5 ουγκιές) κάπαρη .

Η κάπαρη είναι μία από τις υψηλότερες φυτικές πηγές φλαβονοειδών ενώσεων ρουτίνης (ή ρουτοσιδίου) και κβερκετίνης. Τα πικάντικα μπουμπούκια περιέχουν σημαντικές ποσότητες  βιταμινών, όπως βιταμίνη Α, βιταμίνη Κ, νιασίνη και ριβοφλαβίνη. Επιπλέον ορυκτά, όπως το ασβέστιο, ο σίδηρος και ο χαλκός που είναι παρόντα σε επαρκείς ποσότητες σε αυτά.

Τα οφέλη για την υγεία από την κάπαρη περιλαμβάνουν την καταπολέμηση του κινδύνου αναιμίας, ομαλή κυκλοφορία αίματος, υγιή αιμοφόρα αγγεία, ισχυρά οστά και δόντια, προστασία από αλλεργίες, υγιές πεπτικό σύστημα, μείωση των επιπέδων LDL-χοληστερόλης στα παχύσαρκα άτομα

Η κάπαρη κατηγοριοποιείται και πωλείται ανάλογα με το μέγεθος της , που ορίζεται ως εξής με τα πιο μικρά μεγέθη να είναι τα πιο επιθυμητά: μη παρθένοι (έως 7 mm), surfines (7-8 mm), capucines (8-9 mm), capotes 9-11 mm), λεπτόκοκκοι (11-13 mm) και grusas (14+ mm). Τα μεγαλύτερα καραβίδες είναι ισχυρότερα στη γεύση και πιο όξινα.

Η κάπαρη τουρσί χρησιμοποιείται συχνά ως καρυκεύματα ή γαρνιτούρες.

Η κάπαρη είναι ένα ξεχωριστό συστατικό της ιταλικής κουζίνας , ειδικά στη σικελική, αιολική και νότια ιταλική κουζίνα. Χρησιμοποιούνται συνήθως σε σαλάτες λαχανικών ζυμαρικών, πιάτα με βάση το κρέας και σάλτσες ζυμαρικών.

Συχνά σερβίρεται με κρύο καπνιστό σολομό ή αποξηραμένο 

Η κάπαρη είναι γνωστή ως ένα από τα συστατικά της σάλτσας ταρτάρ .

Τα φύλλα κεφαλών , που είναι δύσκολο να βρεθούν εκτός Ελλάδας ή Κύπρου, χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα σε σαλάτες και πιάτα ψαριών. Είναι μαγειρεμένα ή βρασμένα και διατηρημένα σε βάζα με μπουμπούκια κάπαρη σε διάλυμα  που μοιάζει με άλμη.

Η κάπαρη δεν είναι οι ίδια με τις καραβίδες . Ενώ η κάπαρη είναι τα ανώριμα μπουμπούκια ανθέων του θάμνου, τα φραγκοστάφυλα είναι ο καρπός που παράγει ο θάμνος μόλις τα μπουμπούκια ανθίσουν και γονιμοποιηθούν.

http://justfunfacts.com/interesting-facts-about-capers/